i hippe Amerikaanse in bloementijdperk ook VOOR JOU 6e kRAntentuin Uit het Wilde Westen Hans en het onweer^ Leidse Top-10 CORRESPONDENTIE ZATERDAG 16 SEPTEMBER 196' LOVE is gewoon een van de beste Amerikaanse - zeg maar ge rust west-kust - groepen. Met hun eerste single „My little Red Book" en hun eerste elpee „Love" braken ze onmiddellijk door. Ze werden ontdekt door Elektra boss Jack Holzman himself in een koffiehuis in een van de sloppen van Holywood. Op de eerstfe platen is LOVE te horen in de volgende bezetting Arthur Lee leider, zanger, komponist, John Echols sologitaar Bryan Maclean slaggitaar, Ken Forsêi bas Alban „Snoopy" Pfisterer drums De Beat begint met Beatles, die de rol van „getolereerde rebellen" vertolken. Hun muziek klinkt ook zo. Extravagant, vreemd, maar bovenal toch vreemd met ■maak. Ze ztfn vry fris, maar altijd cor rect, als weggelopen koorknapen. The Roling Stones z|Jn anders. Rauw en dlrekt. Ze zien er uit als eventjes ge temde furies, ze ztjn ongeremd enthou siast, ze Bchoppen en trappen. Ze drin gen tot diep ln de hersenen door. Dylan heeft lets van beide stijlen in zich. Zijn woorden en melodieën zijn soms schitterende diamanten, toch geeft hl) af en toe een stoot op de kaak en een dreun ln de maag weg. Eigen verhaal LOVE kundig en gewaagd zijn ze als musici, ook zij dringen zeer effectief door tot diep ln de hersenen. Hun eer lijkheid wordt geremd door hun enthou siasme. Him bedoelingen zijn duidelijk en vreemd. LOVE ls een mengsel van zeer verschillende elementen, een amalgaat, leden met leder een zeer eigen verhaal. Arthur Lee Lead-vocallst en group ieader, 21 jaar oud, geboren In Memphis Tennessee; was zes toen hy naar Los Angeles „where it's real happening man" kwam; speelt drums, accordeon, smoel- schuif orgel en guitaar. Schrflft zijn hele bewuste leven al teksten en melodieën. Was als zeventiener leider van een stu- diogroep, hoewel hl] nooit serieus muziek heeft gestudeerd. Want: „I don't want to be brainwashed, don't want to limit myself to any one Instrument or style. I like Coltrane because he plays free nuusic". Arthur die zich brutaal en bizar en barok kleedt, ls gljnig en glad. Zeer Impulsief, schrijft hij wat er ln hem op komt. Emotioneel. Als Je hem vraagt wat en waarom haalt hij de schouders op. Wil niet ln hokjes en vakjes onder gebracht worden... Johnny Echols sologitaar net als Ar thur 21. Geboren In Memphis Tenessee, opgevoed In Los Angeles. Steeds ln mu ziek geïnteresseerd. Los Angeles Con servatorium of Music. Op een keer woonde Ornette Coleman naast Johnny, de Jazz guru veroorzaakte een muzikale revolutie by zQn discipel en Johnny ging de Jazz In. Johnny ls een «eer serieuze musicus en een diep den kend mens. De meeste invloed op hem stamt van Charlie Parker, Monk en Col trane, allemaal muzikanten, die met snnak op intelligente wyze ln de micro kosmos der muziek zyn gaan graven, Bryan Maclean slaggitarist en zanger, 19 Jaar oud. Los Angeles. Geen muziek lessen gehad, alleen praktijkervaring. Speelt anderhalf Jaar gitaar, folkblouse. Gevoelig en beheerst grafisch kunste naar. Klopt niet met zijn bruuske per- sooniykheld. By Bryan zyn in een per soon de onschuldigheid van Blake en de techniek van Mozart. Hy heeft weinig geleerd, maar veel gezien. Hy is meestal erg stil maar spreekt heel boeiend met een staccato phraserlng. Kenneth ForssI 23 Jaar oud. Speelt 2% jaar elektrische baas. Geboren In Cleve land, toen naar Florida, huidige verbiyf- plaata Los Angeles. Heeft geen muziek les gehad, maar studeerde op 'n kunst- akademie voor hy on-turhde to the mu sic scene. Kenny is stil, net als Johnny. Hoewel ze geen van belden zo open zijn als Arthur, straalt er van hen eenzelfde charme en rust uit. Hy ziet er uit als je buurjongen, hy verschilt er alleen van door zyn geraffineerde smaak en styi. Hy wordt gedreven door een rusteloze drang naar perfectionisme. Hy kleedt zich met zorg en precisie en handelt zeer zorgvuldig in alle eenvoud. Alban „Snoopy" Pfisterer. „Snoopy" vond vliegend onder een ooievaar zyn wieg ln het ver van de west coast gele gen Zwitserland als zoon van een archi tect van de Buitenlandse Dienst. 19 Jaar geleden. Vla Maryland, Costa Rica, Washington en Centraal Amerika brengt het noodlot hem ln de bloemryke Lob Angellaanse dreven. Studeerde bijna zyn hele leven weg aan klassieke muziek, tot hy zich als zeventiener op en tegen de drums wierp. „Snoopy* ls de grootste zwyger ln LOVE's sferen. Net als Bryan en Johnny een Intellect die zyn gedach ten ln onmiddeliyke aktlvitelt omzet Overrompelend Michael Stuart geboren in Texarkan Arkanses op 29 Juli 1944, bruin haar, blauwgroen geoogd, houdt van kreeft en ysthee, blauw. Jack Weston, Elmer Bernstein, Marjorle Main, eenvoud, na tuur en muziek. Mike kwam ln '62 naar Los Angeles, haalde een graad ln de psychologie en ging de weg op met zyn drumtoeetanden. Speelt ook nog trom pet en clarinet. Trad op zevenjarige leef- tyd op tydens een planoconcert. Daarna voor het eerst in '64 met een groep ge naamd The Vectors. Keek veel naar LOVE en mocht van Arthur meedoen. Zag wel dat LOVE het zou gaan maken, maar besloot toch by zyn oude groep Sons Of Adam te biyven. In september '66 ging Snoopy over naar het „harp sichord' en kwam Mike op de drums toch binnen. Jay Cantrelli kende Arthur en Johnny al een hele tyd en werd door hen over gehaald om maar mee te doen. Sopraan en tenorsax plus fluit speelt hij nu. Werd op 2 december 1942 op Long Island N.Y. geboren Met bruin haar en kameleon ogen. Houdt van fruit, biefstuk, wyn, donkerrood en hemelsblauw, O'Mar Sha- The Beatles are pretty The Stones are true Bob Dylan is witty But LOVE is you. rif en Mae West. Tjay heeft als huisdier een aap Otto. Speelt ook nog clari net. Heeft gespeeld in de Dreamtimers, Mad Monks. Studeerde ook nog een tydje houtblazen by een professor, een korte tyd: hobo, bass clarinet etc. Brilliant Tjay is een biljant musicus, zijn Idee- en en vernieuwingen biyven opwindend. Maar alles wat hy doet wil hy begrype- ïyk houden voor de luisteraar. Deze zeld- Ven j,oe LOVE klinkt, alleen aanvoelen, zame combinatie van estetlsche vormige- „Waarom de naam LOVE". „Het ls ving en duldeiyke communicatie voegt een groots woord" zegt Arthur. Het Is een nieuwe dimension toe aan LOVE, die het mooiste deel van het leven" zegt het misschien wel ln staat stelt naar de Bryan. „Het betekent liefde" zegt John- top door te stoten. Tjay ls een waarde- ny en haalt de schouders op. „Alles wat vol nieuw groepslld met uitstekende liefde betekent ls LOVE". Kortom LOVE ideeën en methoden. Hy ls een belangryk is groter dan het leven zelf onderdeel van LOVE'S NIEUWE GE LUID. „We spelen de volksmuziek van deze tijd" zegt Bryan. „We zingen over wat we zien gebeuren". Je kunt niet omschry- Op de foto v.l.n.r. John Echols Arthur Lee Bryan MacLean Kennny Forss! Mike Stuart J 1. We love yon Rolling Stones. 2. Death of a clown Dave Davies. J 3. Timeseller Spencer Davis Group. 4. San Francisco Scott Meckenzie. I take it back Sandy Posey. Even the bad times Tremeloes. The day I met Marie Cliff Richard. San Francisco night Eric Burdon The Animals. Now's the time LOVE onstond in aprll 1965 ln de Bra vo New World. Koffiehuis ,ln L. A. Ze werden onmiddeliyk als Underground groep geaccepteerd, door collega musici en de kritische twlens. Hun eerste elpee groefden ze in de lente van 1966: My little Red Book. Van de elpee vond „My little Red Book" met „Message To Pret ty" haar weg op single, als ,,Hey Joe", gekoppeld met „Signed D.C.". Hoe langer hoe groter werd't publiek aan de voeten van LOVE maar in prin- I cipe was de kwaliteit van het publiek niet veranderd, nog steeds luisterende naar smaak, oprechtheid. Toen „Little Red Book" van de pers rolde, was de ,y sound van LOVE al weer veranderd. Niet van plan om op iets anders dan J groei te bouwen, namen ze hun uitgele- zen publiek met zich pee. Toen LOVE ln mei '66 in Hullabaloo stond, trok een groter en fanatieker publiek met ze mee. LOVE werd geaksepteerd door de hele States. LOVE „Little, Red Book" in de top 20. Hun muziek Is scherp en zwoel afwisselend. Maar steeds overrompelend door eerlijkheid, oorspronkeiykheid en muzikaal kunnen. Arthur zingt als eeD zweep, hij smijt zyn strofen er uit met een enorme intensiteit. Zyn intonatie J hangt tegen de melodleiyn met de kracht van een Maseratl. Johny plukt aan zyn gitaar, zwerft over het toneel en gaat verloren ln een muur van geluld en waar dat heen gaat. Bryan staart afwe- zig naar het publiek, zyn lichaam wuift J op het ritme van de muziek. Kenny heeft het veel te druk met zyn base om nog eens vreemd te gaan. Michael Stuart slaat byna door zyn drums heen. Vandaag komt eerst Els Olierook, Hazerswoude aan het woord met een verhaaltje over: y Een fijne vakantie Het was heel mooi weer. Met de auto van oom Piet- en tante Corrie" gingen we $erst naar Schiphol. Het was daar heel leuk. We zagen de vliegtuigen starten en landen. Toen we daar een poos gekeken hadden gingen we naar Harderwijk, daar was een fijne speeltuin en ook 'n strand. We deden vlug ons badpak aan en gingen het water in. Wilma zei tegen ons: „Ik ga even m'n haarband af doen, want dat ben ik vergeten." Ze kon toen de tent niet meer terug vinden hoe ze ook zocht. Ze ging naar het theehuis en vertelde daar, dat ze verdwaald was. Even later hoorde tante Corrie omroepen: „Wil len de ouders van Wilma Olierook haar hier komen halen!" Tante Corrie zei het tegen papa en die ging haar meteen met Thea halen. We gingen ook naar Flipper en de zeehonden kijken. Ze deden leuke kunstjes met een bal. Flipper sprong wel vijf meter hoog. Daarna gingen we weer een poosje het water in. Mama maakte hier een paar foto's van ons. We kregen ook limo nade. We gingen ook naar de speel tuin. Het was een hele grote met kabelbaan, wippen, een glijbaan en nog veel meer. Jammer dat het tijd werd om naar huis te gaan. Het was een fijne vakantiedag. Dat heb je heel aardig verteld, Els! (Tante Jo). Antoinette Kallenberg: Vakantie De ging met de vakantiebezigheden mee. Ik stond bij de Antoniusschool, daar bij de kerk. Ik wachtte en wachtte en eindelijk kwamen de bus sen. We gingen naar Noordwijker- hout. Eindelijk waren we daar. We stapten uit en gingen de bossen in. We bouwden er huizen. De jongens sleepten de palen en zware dingen aan en wij moesten van eikels en dennenaalden ook iets voor het huis maken. Wie het mooiste had gemaakt kreeg een reep chocolade. Toen de hutten klaar waren riepen de jon gens: „Nu kunnen we aanvallen!" De „groene kikkers" en de „oranje sinaasappelen" vlogen op elkaar af. om te zien wie het kon winnen. Later zocht de leidster een stel kin deren uit, die met haar mochten zwemmen. Ik was er niet bij. Wij gingen nog een spel doen en kregen een appel of een sinaasappel. Toen de andere kinderen terugkwamen gingen we naar huis en kregen we allemaal een ijsje. De laatste dag van de vakantie ging ik naar mijn tante en toen zag ik één van de leidsters op de brug zitten. Mijn leventje Ik ben op 7 augustus 1959 geboren en woog 8 pond. Toen ik 12 dagen oud was, moest ik naar het.zieken huis om geopereerd te worden, want mijn maagje was te nauw. Toen ik 5 weken was. mocht ik naar huis Ik groeide spoedig op tot een flinke kleuter. Ik was 1jaar toen ik een schroef inslikte, gelukkig is hij er weer gauw uitgekomen. Met mijn vierde jaar ging ik naar de kleuterschool. De eerste dagen schreeuwde ik de hele klas bij el kaar, maar het ging gauw beter en toen vond ik het fijn op school. Het liefst maakte ik grote tekeningen met verf. Ik speelde ook graag met andere dingen. Toen ik zes jaar was, ging ik naar de grote school. Daar vond ik het heel fijn, want ik leerde daar rekenen en lezen en schrijven. Op een keer kregen we van meneer Duym een lolly. In de eerste klas deed ik mijn eerste H. Communie. Dat was een mooi feest en ik kreeg veel cadeautjes. Van de pastoor kreeg ik een leesboek van Pietje Prik. Ik ging over naar de tweede klas en nu zit ik pas in de derde. Hannie dat was 'n goed verhaajLtj#.' Knip. het uit en plak het in je plak boek. Heb je nog geen plakboek? Dan maar wachten tot St.-Nicolaas. (Tante Jo). Yolanda Fhilippo: Mijn vakantie Ik ben in de vakantie naar Spanje geweest. Daar was het heel erg fijn. We hebben een stierengevecht gezien en ook meisjes die dansten. Dat heet te de Piaradans. Er waren heel hoge bergen. We hebben een bloemboeket meegebracht van bloemen die daar groeiden. We hebben ze gedroogd en ze hangen nu thuis aan de muur. We zijn ook naar Scheveningen ge weest, daar hebben we een Flinstone- huisje gezien met Fred en Bamie, die echt leefden. Pebbles was aan 't spelen met Bam-bam; zij had een speelgoedmuisje gekregen. Later kwam Wilma met de was. Verder hebben we het niet gezien, want het begon te regenen. Later, bij het naar huis gaan, kregen we pech, de benzine was op. We moesten naar een benzinepomp gaan lopen. Toen we weer naar huis wilden gaan, kwamen we langs een huisje, waar we zijn gaan eten. Monique van Westen: Mijn leventje Ik ben geboren 16 december. Toen ik twee maanden in de wieg lag zette mama mij in de kamer, want ik had gezelschap nodig. Zo leefde ik al gauw met alles mee, wat er in de kamer gebeurde. Ik was vijf maan den toen ik achter in de wieg, op mijn buikje, gezellig over de rand lag te kijken, waar ze allemaal zaten te. eten. Met 7 maanden kon ik al staan en met 9 maanden stond ik los. Dat was wel 'n vreemd gezicht, want ik was heel erg klein en mager, dat kwam omdat ik maar niet wilde eten. Klimmen bij papa. dat was mijn grootste plezier. In tijd van ja en nee. stond ik boven op zijn schouders. Tot twee jaar had ik een kaal bolletje, zodat iedereen dacht, dat ik een jongetje was, maar toen ging mijn haar groeien en kreeg ik krul len; die heb Hc nog. Eens ging ik met mijn moeder mijn zusje uit school halen. Ik wou zelf de trap op. Opeens schrok mijn moeder hevig, ik was van de trap gevallen. Geluk kig mankeerde ik niets. Marianne Mijn leventje Ik werd geboren op zondag 26 juli en woog zes pond. Ik was een lieve baby. Tot mijn eerste jaar heb ik haast nooit gehuild, maar van één tot twee jaar heb ik voor twee jaar gelijk gehuild. Toen ik vijftien maan den was kon ik al goed lopen. Ik zette mijn moeders spullen op een andere plaats. Dat vond ze niet zo leuk. Op een keer. ik was vier jaar. heb ik de kleren van mijn broer aangetrokken, ook zijn schoenen. Ik heb toen voor Charlie Chaplin ge speeld. Met dwarse voeten liep ik door de kamer. Papa, mama en Pe ter hebben heel erg gelachen. Ik ben twee jaar op de kleuterschool geweest, één jaar bij juffrouw Engels en één jaar bij juffrouw Cras. Ik vond juffrouw Cras het aardigst; ze kamde altijd mijn haar. Op de grote school kwam ik het eerste jaar bij juffrouw Van Velsen, daar kregen we Spaanse dansles, daar was ik gek op. Ik heb van mama castignetten gekregen. In de tweede klas zat ik bij juffrouw Van der Krogt. Nu zit ik in de vierde klas bij juffrouw De Leeuw en ik mag daar de kopjes afwassen. Dat vind ik erg leuk. Mary Eyck Mijn leventje Ik ben de jongste uit een gezin van zeven kinderen. Ik was klein en snoepte van de suiker en paneer meel. Ik sloeg wel eens met mijn kleine handjes jn de pap. Ik zat vaak in de box te spelen met mijn zusjes en broertjes. Ik had toen twee moe ders, de eerste moeder was mijn eigen moeder en de tweede was mijn oudste zus. Ze heet Marga en is acht tien jaar. Ze heeft me heel dikwijls aangekleed en gewassen. Ze gaf me ook vaak te eten. Op mijn eerste verjaardag deed ik voor het eerst zelf een stukje brood in mijn mond. Mijn zusjes en broer tjes vonden het heel fijn toen ik ge boren werd. Toen mijn broer Wim thuis kwam, zei vader dat hij heel zachtjes moest doen, want moeder sliep. Dat was natuurlijk niet waar. De kinderen moesten alvast gaan eten. Ze deden het heel zachtjes en de deur stond open. Onder het eten begon ik opeens te krijsen. De kin deren liepen nu naar boven, maar vader zei op de gang, dat ze vooral zachtjes moesten doen en dat ze nu ook de baby mochten zien. Marga vroeg: „Hoe heet 't kindje?" „Mary", zei moeder. Zo ben ik dan aan de naam Mary gekomen. Ik ben verder opgegroeid en ben nu acht jaar. Annemieke Wingelaar Mijn leventje Ik ben geboren 15 april 1959. Ik woog 7 pond en 3 ons. Toen ik klein was, woonden we op een boot. Op een keer was ik een liedje aan het zingen en opeens hoorde mijn moe der me niet meer. Ik was in het water gevallen. Mijn moeder heeft me gered. Later zijn we verhuisd en nu woon ik in de Bechmanstraat. Daar vind ik het heel erg fijn omdat je overal heen kunt gaan, naar de speeltuin en naar het jeugddorp. Daar is het pas leuk! Je kan daar plakken en typen en ook naaien. Ook judo en dat is nog het allerleukste. Ook doen we er spelletjes. Ik mag ook alleen naar het zwembad, want ik kan al zwemmen en van de hoge plank af springen. Ik ben altijd blij als het zaterdag is, dan mag ik de hele dag naar de speeltuin. TANTE JO en OOM TOON De Cheyenne-India- nen hechtten vooral grote waarde aan hun pijlen. Wanneer één hunnerwilde gaan trouwen, be taalde hij de vader van het meisje ge woonlijk 10 pijlen. 't Lijkt jullie vast maar 'n kleinigheid, j. maar voor een In- ~Z- diaan betekenen die y\ t pijlen voedsel en vei ligheid. Zij werden besteld bij de beste pijlmaker in 't dorp. Bij de jacht was «fl>:e jager erop uit alle gebruikte pijlen weer thuis te brengen. De schacht van een pijl werd gemaakt van 'n tak(je) van de kersebeuk. De ve ren, die voor de pij len gebruikt werden kwamen van 'n kal- koense haan of van een aasgier en de pijlpunt werd met veel zorg gemaakt van steen, later ook <<0o<ö- van metaal. Alle In- b 32-67 dianenstammen wa ren het er over eens, dat de pijlen van de Cheyenne-Indianen de allerbeste Kijk. kijk, dat had je wel nooit ge dacht. dat een kameel ook op zijn rug kan slapen! Op een vraag van Hans over het on weer legde z'n vader 't verschijnsel als volgt uit: „Onweren kan het't hele jaar door, maar 't meest toch in de zomer. Een zwaar onweer kan geweldig mooi zijn met z'n vele bliksems aan de hemel, die veroor zaakt worden door sterke elektrische la dingen van het wol kendek. De meeste bliksemstralen schie ten heen en weer tussen positief en negatief geladen wolken. Slechts on geveer eentiende der stralen beweegt zich in de richting van 't aardoppervlak. Dan kan er blikseminslag ontstaan, doordat hooguitstekende pun ten als torens, hoge gebouwen en bomen aantrekkingspunten vormen voor 't hemelvuur. Daarom voorziet men torens, hoge bouwen en fabrieksschoorstenen van bliksemafleiders, die gemaakt zijn van koper, dat de elektriciteit heel goed geleidt en ze afvoert naar de aardbodem, waar ze geen schade kan doen. Als je bij 't naderen van een opkomend onweer in de buurt van een bosi bent, doe je dus verstandig niet onder een hoge boom te gaan schuilen. Blijf dan liever midden op de weg, al dondert het nog zo hevig. Vooral bomen met een groot wortelnet schijnen zeer aantrekkelijk te zijn voor de bliksem. Zij lopen soms tot in de waterhoudende aardlaag, wat ook al weer 't inslaan in die bomen bevordert. Zeker hebben jullie zelf al meermalen opgemerkt, dat de donderslagen niet aan de bliksem voorafgaan. De verklaring hiervoor is, dat het licht' van de bliksem veel sneller tot ons komt dan 't geluid van de donderslagen. De snelheid van het licht bedraagt n.l. 300.000 m in de seconde, terwijl het geluid slechts met een snelheid van 340 m per seconde tot ons komt. Daarom kunnen we met 't geluid van de donder uitrekenen, hoever het onweer van ons verwijderd is. Als je de bliksem ziet, tel dan hoe lang 't duurt, voordat de donderslag volgt. Duurt 't b.v. 6 seconden (tellen), dan^ is 't onweer nog 6 x 340 meter ofwel ongeveer 2 km van je verwijderd Zolang 't nog ongeveer 20 km van je af is, dan hoor je 't nog niet, dan is de afstand nog te groot om de donderslagen te horen. B 32-67.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1967 | | pagina 8