i
hippe Amerikaanse
in bloementijdperk
ook
VOOR
JOU
6e kRAntentuin
Uit het Wilde Westen
Hans en het onweer^
Leidse Top-10
CORRESPONDENTIE
ZATERDAG 16 SEPTEMBER 196'
LOVE is gewoon een van de beste Amerikaanse - zeg maar ge
rust west-kust - groepen. Met hun eerste single „My little Red
Book" en hun eerste elpee „Love" braken ze onmiddellijk door.
Ze werden ontdekt door Elektra boss Jack Holzman himself in
een koffiehuis in een van de sloppen van Holywood. Op de eerstfe
platen is LOVE te horen in de volgende bezetting
Arthur Lee leider, zanger, komponist,
John Echols sologitaar
Bryan Maclean slaggitaar,
Ken Forsêi bas
Alban „Snoopy" Pfisterer drums
De Beat begint met Beatles, die de rol
van „getolereerde rebellen" vertolken.
Hun muziek klinkt ook zo. Extravagant,
vreemd, maar bovenal toch vreemd met
■maak. Ze ztfn vry fris, maar altijd cor
rect, als weggelopen koorknapen.
The Roling Stones z|Jn anders. Rauw
en dlrekt. Ze zien er uit als eventjes ge
temde furies, ze ztjn ongeremd enthou
siast, ze Bchoppen en trappen. Ze drin
gen tot diep ln de hersenen door.
Dylan heeft lets van beide stijlen in
zich. Zijn woorden en melodieën zijn
soms schitterende diamanten, toch geeft
hl) af en toe een stoot op de kaak en een
dreun ln de maag weg.
Eigen verhaal
LOVE kundig en gewaagd zijn ze
als musici, ook zij dringen zeer effectief
door tot diep ln de hersenen. Hun eer
lijkheid wordt geremd door hun enthou
siasme. Him bedoelingen zijn duidelijk en
vreemd. LOVE ls een mengsel van zeer
verschillende elementen, een amalgaat,
leden met leder een zeer eigen verhaal.
Arthur Lee Lead-vocallst en group
ieader, 21 jaar oud, geboren In Memphis
Tennessee; was zes toen hy naar Los
Angeles „where it's real happening man"
kwam; speelt drums, accordeon, smoel-
schuif orgel en guitaar. Schrflft zijn hele
bewuste leven al teksten en melodieën.
Was als zeventiener leider van een stu-
diogroep, hoewel hl] nooit serieus muziek
heeft gestudeerd. Want: „I don't want
to be brainwashed, don't want to limit
myself to any one Instrument or style.
I like Coltrane because he plays free
nuusic". Arthur die zich brutaal en bizar
en barok kleedt, ls gljnig en glad. Zeer
Impulsief, schrijft hij wat er ln hem op
komt. Emotioneel. Als Je hem vraagt
wat en waarom haalt hij de schouders
op. Wil niet ln hokjes en vakjes onder
gebracht worden...
Johnny Echols sologitaar net als Ar
thur 21. Geboren In Memphis Tenessee,
opgevoed In Los Angeles. Steeds ln mu
ziek geïnteresseerd. Los Angeles Con
servatorium of Music.
Op een keer woonde Ornette Coleman
naast Johnny, de Jazz guru veroorzaakte
een muzikale revolutie by zQn discipel en
Johnny ging de Jazz In. Johnny ls een
«eer serieuze musicus en een diep den
kend mens. De meeste invloed op hem
stamt van Charlie Parker, Monk en Col
trane, allemaal muzikanten, die met
snnak op intelligente wyze ln de micro
kosmos der muziek zyn gaan graven,
Bryan Maclean slaggitarist en zanger,
19 Jaar oud. Los Angeles. Geen muziek
lessen gehad, alleen praktijkervaring.
Speelt anderhalf Jaar gitaar, folkblouse.
Gevoelig en beheerst grafisch kunste
naar. Klopt niet met zijn bruuske per-
sooniykheld. By Bryan zyn in een per
soon de onschuldigheid van Blake en de
techniek van Mozart. Hy heeft weinig
geleerd, maar veel gezien. Hy is meestal
erg stil maar spreekt heel boeiend met
een staccato phraserlng.
Kenneth ForssI 23 Jaar oud. Speelt 2%
jaar elektrische baas. Geboren In Cleve
land, toen naar Florida, huidige verbiyf-
plaata Los Angeles. Heeft geen muziek
les gehad, maar studeerde op 'n kunst-
akademie voor hy on-turhde to the mu
sic scene. Kenny is stil, net als Johnny.
Hoewel ze geen van belden zo open zijn
als Arthur, straalt er van hen eenzelfde
charme en rust uit. Hy ziet er uit als je
buurjongen, hy verschilt er alleen van
door zyn geraffineerde smaak en styi.
Hy wordt gedreven door een rusteloze
drang naar perfectionisme. Hy kleedt
zich met zorg en precisie en handelt zeer
zorgvuldig in alle eenvoud.
Alban „Snoopy" Pfisterer. „Snoopy"
vond vliegend onder een ooievaar zyn
wieg ln het ver van de west coast gele
gen Zwitserland als zoon van een archi
tect van de Buitenlandse Dienst. 19 Jaar
geleden. Vla Maryland, Costa Rica,
Washington en Centraal Amerika brengt
het noodlot hem ln de bloemryke Lob
Angellaanse dreven. Studeerde bijna zyn
hele leven weg aan klassieke muziek, tot
hy zich als zeventiener op en tegen de
drums wierp. „Snoopy* ls de grootste
zwyger ln LOVE's sferen. Net als Bryan
en Johnny een Intellect die zyn gedach
ten ln onmiddeliyke aktlvitelt omzet
Overrompelend
Michael Stuart geboren in Texarkan
Arkanses op 29 Juli 1944, bruin haar,
blauwgroen geoogd, houdt van kreeft
en ysthee, blauw. Jack Weston, Elmer
Bernstein, Marjorle Main, eenvoud, na
tuur en muziek. Mike kwam ln '62 naar
Los Angeles, haalde een graad ln de
psychologie en ging de weg op met zyn
drumtoeetanden. Speelt ook nog trom
pet en clarinet. Trad op zevenjarige leef-
tyd op tydens een planoconcert. Daarna
voor het eerst in '64 met een groep ge
naamd The Vectors. Keek veel naar
LOVE en mocht van Arthur meedoen.
Zag wel dat LOVE het zou gaan maken,
maar besloot toch by zyn oude groep
Sons Of Adam te biyven. In september
'66 ging Snoopy over naar het „harp
sichord' en kwam Mike op de drums
toch binnen.
Jay Cantrelli kende Arthur en Johnny
al een hele tyd en werd door hen over
gehaald om maar mee te doen. Sopraan
en tenorsax plus fluit speelt hij nu. Werd
op 2 december 1942 op Long Island N.Y.
geboren Met bruin haar en kameleon
ogen. Houdt van fruit, biefstuk, wyn,
donkerrood en hemelsblauw, O'Mar Sha-
The Beatles are pretty
The Stones are true
Bob Dylan is witty
But LOVE is you.
rif en Mae West. Tjay heeft als huisdier
een aap Otto. Speelt ook nog clari
net. Heeft gespeeld in de Dreamtimers,
Mad Monks. Studeerde ook nog een tydje
houtblazen by een professor, een korte
tyd: hobo, bass clarinet etc.
Brilliant
Tjay is een biljant musicus, zijn Idee-
en en vernieuwingen biyven opwindend.
Maar alles wat hy doet wil hy begrype-
ïyk houden voor de luisteraar. Deze zeld- Ven j,oe LOVE klinkt, alleen aanvoelen,
zame combinatie van estetlsche vormige- „Waarom de naam LOVE". „Het ls
ving en duldeiyke communicatie voegt een groots woord" zegt Arthur. Het Is
een nieuwe dimension toe aan LOVE, die het mooiste deel van het leven" zegt
het misschien wel ln staat stelt naar de Bryan. „Het betekent liefde" zegt John-
top door te stoten. Tjay ls een waarde- ny en haalt de schouders op. „Alles wat
vol nieuw groepslld met uitstekende liefde betekent ls LOVE". Kortom LOVE
ideeën en methoden. Hy ls een belangryk is groter dan het leven zelf
onderdeel van LOVE'S NIEUWE GE
LUID.
„We spelen de volksmuziek van deze
tijd" zegt Bryan. „We zingen over wat
we zien gebeuren". Je kunt niet omschry-
Op de foto v.l.n.r.
John Echols
Arthur Lee
Bryan MacLean
Kennny Forss!
Mike Stuart
J 1. We love yon
Rolling Stones.
2. Death of a clown
Dave Davies.
J 3. Timeseller
Spencer Davis Group.
4. San Francisco
Scott Meckenzie.
I take it back
Sandy Posey.
Even the bad times
Tremeloes.
The day I met Marie
Cliff Richard.
San Francisco night
Eric Burdon The Animals.
Now's the time
LOVE onstond in aprll 1965 ln de Bra
vo New World. Koffiehuis ,ln L. A. Ze
werden onmiddeliyk als Underground
groep geaccepteerd, door collega musici
en de kritische twlens. Hun eerste elpee
groefden ze in de lente van 1966: My
little Red Book. Van de elpee vond „My
little Red Book" met „Message To Pret
ty" haar weg op single, als ,,Hey Joe",
gekoppeld met „Signed D.C.".
Hoe langer hoe groter werd't publiek
aan de voeten van LOVE maar in prin-
I cipe was de kwaliteit van het publiek
niet veranderd, nog steeds luisterende
naar smaak, oprechtheid. Toen „Little
Red Book" van de pers rolde, was de
,y sound van LOVE al weer veranderd.
Niet van plan om op iets anders dan
J groei te bouwen, namen ze hun uitgele-
zen publiek met zich pee. Toen LOVE
ln mei '66 in Hullabaloo stond, trok een
groter en fanatieker publiek met ze mee.
LOVE werd geaksepteerd door de hele
States. LOVE „Little, Red Book" in de
top 20. Hun muziek Is scherp en zwoel
afwisselend. Maar steeds overrompelend
door eerlijkheid, oorspronkeiykheid en
muzikaal kunnen. Arthur zingt als eeD
zweep, hij smijt zyn strofen er uit met
een enorme intensiteit. Zyn intonatie
J hangt tegen de melodleiyn met de kracht
van een Maseratl. Johny plukt aan zyn
gitaar, zwerft over het toneel en gaat
verloren ln een muur van geluld en
waar dat heen gaat. Bryan staart afwe-
zig naar het publiek, zyn lichaam wuift
J op het ritme van de muziek. Kenny
heeft het veel te druk met zyn base om
nog eens vreemd te gaan. Michael Stuart
slaat byna door zyn drums heen.
Vandaag komt eerst Els Olierook,
Hazerswoude aan het woord met een
verhaaltje over:
y Een fijne vakantie
Het was heel mooi weer. Met de
auto van oom Piet- en tante Corrie"
gingen we $erst naar Schiphol. Het
was daar heel leuk. We zagen de
vliegtuigen starten en landen. Toen
we daar een poos gekeken hadden
gingen we naar Harderwijk, daar was
een fijne speeltuin en ook 'n strand.
We deden vlug ons badpak aan en
gingen het water in. Wilma zei tegen
ons: „Ik ga even m'n haarband af
doen, want dat ben ik vergeten."
Ze kon toen de tent niet meer terug
vinden hoe ze ook zocht. Ze ging
naar het theehuis en vertelde daar,
dat ze verdwaald was. Even later
hoorde tante Corrie omroepen: „Wil
len de ouders van Wilma Olierook
haar hier komen halen!"
Tante Corrie zei het tegen papa
en die ging haar meteen met Thea
halen. We gingen ook naar Flipper
en de zeehonden kijken. Ze deden
leuke kunstjes met een bal. Flipper
sprong wel vijf meter hoog. Daarna
gingen we weer een poosje het water
in. Mama maakte hier een paar
foto's van ons. We kregen ook limo
nade. We gingen ook naar de speel
tuin. Het was een hele grote met
kabelbaan, wippen, een glijbaan en
nog veel meer. Jammer dat het tijd
werd om naar huis te gaan. Het was
een fijne vakantiedag.
Dat heb je heel aardig verteld, Els!
(Tante Jo).
Antoinette Kallenberg:
Vakantie
De ging met de vakantiebezigheden
mee. Ik stond bij de Antoniusschool,
daar bij de kerk. Ik wachtte en
wachtte en eindelijk kwamen de bus
sen. We gingen naar Noordwijker-
hout. Eindelijk waren we daar. We
stapten uit en gingen de bossen in.
We bouwden er huizen. De jongens
sleepten de palen en zware dingen
aan en wij moesten van eikels en
dennenaalden ook iets voor het huis
maken. Wie het mooiste had gemaakt
kreeg een reep chocolade. Toen de
hutten klaar waren riepen de jon
gens: „Nu kunnen we aanvallen!"
De „groene kikkers" en de „oranje
sinaasappelen" vlogen op elkaar af.
om te zien wie het kon winnen.
Later zocht de leidster een stel kin
deren uit, die met haar mochten
zwemmen. Ik was er niet bij. Wij
gingen nog een spel doen en kregen
een appel of een sinaasappel. Toen
de andere kinderen terugkwamen
gingen we naar huis en kregen we
allemaal een ijsje.
De laatste dag van de vakantie
ging ik naar mijn tante en toen zag
ik één van de leidsters op de brug
zitten.
Mijn leventje
Ik ben op 7 augustus 1959 geboren
en woog 8 pond. Toen ik 12 dagen
oud was, moest ik naar het.zieken
huis om geopereerd te worden, want
mijn maagje was te nauw. Toen ik
5 weken was. mocht ik naar huis
Ik groeide spoedig op tot een flinke
kleuter. Ik was 1jaar toen ik een
schroef inslikte, gelukkig is hij er
weer gauw uitgekomen.
Met mijn vierde jaar ging ik naar
de kleuterschool. De eerste dagen
schreeuwde ik de hele klas bij el
kaar, maar het ging gauw beter en
toen vond ik het fijn op school. Het
liefst maakte ik grote tekeningen met
verf. Ik speelde ook graag met andere
dingen. Toen ik zes jaar was, ging ik
naar de grote school. Daar vond ik
het heel fijn, want ik leerde daar
rekenen en lezen en schrijven. Op
een keer kregen we van meneer
Duym een lolly. In de eerste klas
deed ik mijn eerste H. Communie.
Dat was een mooi feest en ik kreeg
veel cadeautjes. Van de pastoor kreeg
ik een leesboek van Pietje Prik. Ik
ging over naar de tweede klas en
nu zit ik pas in de derde.
Hannie dat was 'n goed verhaajLtj#.'
Knip. het uit en plak het in je plak
boek. Heb je nog geen plakboek?
Dan maar wachten tot St.-Nicolaas.
(Tante Jo).
Yolanda Fhilippo:
Mijn vakantie
Ik ben in de vakantie naar Spanje
geweest. Daar was het heel erg fijn.
We hebben een stierengevecht gezien
en ook meisjes die dansten. Dat heet
te de Piaradans. Er waren heel hoge
bergen. We hebben een bloemboeket
meegebracht van bloemen die daar
groeiden. We hebben ze gedroogd
en ze hangen nu thuis aan de muur.
We zijn ook naar Scheveningen ge
weest, daar hebben we een Flinstone-
huisje gezien met Fred en Bamie,
die echt leefden. Pebbles was aan 't
spelen met Bam-bam; zij had een
speelgoedmuisje gekregen.
Later kwam Wilma met de was.
Verder hebben we het niet gezien,
want het begon te regenen. Later, bij
het naar huis gaan, kregen we pech,
de benzine was op. We moesten naar
een benzinepomp gaan lopen. Toen
we weer naar huis wilden gaan,
kwamen we langs een huisje, waar
we zijn gaan eten.
Monique van Westen:
Mijn leventje
Ik ben geboren 16 december. Toen
ik twee maanden in de wieg lag zette
mama mij in de kamer, want ik had
gezelschap nodig. Zo leefde ik al
gauw met alles mee, wat er in de
kamer gebeurde. Ik was vijf maan
den toen ik achter in de wieg, op
mijn buikje, gezellig over de rand
lag te kijken, waar ze allemaal zaten
te. eten. Met 7 maanden kon ik al
staan en met 9 maanden stond ik los.
Dat was wel 'n vreemd gezicht, want
ik was heel erg klein en mager, dat
kwam omdat ik maar niet wilde eten.
Klimmen bij papa. dat was mijn
grootste plezier. In tijd van ja en
nee. stond ik boven op zijn schouders.
Tot twee jaar had ik een kaal
bolletje, zodat iedereen dacht, dat
ik een jongetje was, maar toen ging
mijn haar groeien en kreeg ik krul
len; die heb Hc nog. Eens ging ik
met mijn moeder mijn zusje uit
school halen. Ik wou zelf de trap op.
Opeens schrok mijn moeder hevig,
ik was van de trap gevallen. Geluk
kig mankeerde ik niets.
Marianne
Mijn leventje
Ik werd geboren op zondag 26 juli
en woog zes pond. Ik was een lieve
baby. Tot mijn eerste jaar heb ik
haast nooit gehuild, maar van één tot
twee jaar heb ik voor twee jaar
gelijk gehuild. Toen ik vijftien maan
den was kon ik al goed lopen. Ik
zette mijn moeders spullen op een
andere plaats. Dat vond ze niet zo
leuk. Op een keer. ik was vier jaar.
heb ik de kleren van mijn broer
aangetrokken, ook zijn schoenen. Ik
heb toen voor Charlie Chaplin ge
speeld. Met dwarse voeten liep ik
door de kamer. Papa, mama en Pe
ter hebben heel erg gelachen. Ik
ben twee jaar op de kleuterschool
geweest, één jaar bij juffrouw Engels
en één jaar bij juffrouw Cras. Ik
vond juffrouw Cras het aardigst; ze
kamde altijd mijn haar.
Op de grote school kwam ik het
eerste jaar bij juffrouw Van Velsen,
daar kregen we Spaanse dansles, daar
was ik gek op. Ik heb van mama
castignetten gekregen. In de tweede
klas zat ik bij juffrouw Van der
Krogt. Nu zit ik in de vierde klas
bij juffrouw De Leeuw en ik mag
daar de kopjes afwassen. Dat vind
ik erg leuk.
Mary Eyck
Mijn leventje
Ik ben de jongste uit een gezin
van zeven kinderen. Ik was klein en
snoepte van de suiker en paneer
meel. Ik sloeg wel eens met mijn
kleine handjes jn de pap. Ik zat vaak
in de box te spelen met mijn zusjes
en broertjes. Ik had toen twee moe
ders, de eerste moeder was mijn
eigen moeder en de tweede was mijn
oudste zus. Ze heet Marga en is acht
tien jaar. Ze heeft me heel dikwijls
aangekleed en gewassen. Ze gaf me
ook vaak te eten.
Op mijn eerste verjaardag deed ik
voor het eerst zelf een stukje brood
in mijn mond. Mijn zusjes en broer
tjes vonden het heel fijn toen ik ge
boren werd. Toen mijn broer Wim
thuis kwam, zei vader dat hij heel
zachtjes moest doen, want moeder
sliep. Dat was natuurlijk niet waar.
De kinderen moesten alvast gaan
eten. Ze deden het heel zachtjes en
de deur stond open. Onder het eten
begon ik opeens te krijsen. De kin
deren liepen nu naar boven, maar
vader zei op de gang, dat ze vooral
zachtjes moesten doen en dat ze nu
ook de baby mochten zien.
Marga vroeg: „Hoe heet 't kindje?"
„Mary", zei moeder.
Zo ben ik dan aan de naam Mary
gekomen. Ik ben verder opgegroeid
en ben nu acht jaar.
Annemieke Wingelaar
Mijn leventje
Ik ben geboren 15 april 1959. Ik
woog 7 pond en 3 ons. Toen ik klein
was, woonden we op een boot. Op
een keer was ik een liedje aan het
zingen en opeens hoorde mijn moe
der me niet meer. Ik was in het
water gevallen. Mijn moeder heeft
me gered.
Later zijn we verhuisd en nu woon
ik in de Bechmanstraat. Daar vind
ik het heel erg fijn omdat je overal
heen kunt gaan, naar de speeltuin
en naar het jeugddorp. Daar is het
pas leuk! Je kan daar plakken en
typen en ook naaien. Ook judo en
dat is nog het allerleukste. Ook doen
we er spelletjes. Ik mag ook alleen
naar het zwembad, want ik kan al
zwemmen en van de hoge plank af
springen. Ik ben altijd blij als het
zaterdag is, dan mag ik de hele dag
naar de speeltuin.
TANTE JO en OOM TOON
De Cheyenne-India-
nen hechtten vooral
grote waarde aan
hun pijlen. Wanneer
één hunnerwilde
gaan trouwen, be
taalde hij de vader
van het meisje ge
woonlijk 10 pijlen.
't Lijkt jullie vast
maar 'n kleinigheid, j.
maar voor een In- ~Z-
diaan betekenen die y\ t
pijlen voedsel en vei
ligheid. Zij werden
besteld bij de beste
pijlmaker in 't dorp.
Bij de jacht was «fl>:e
jager erop uit alle
gebruikte pijlen weer
thuis te brengen.
De schacht van een
pijl werd gemaakt
van 'n tak(je) van
de kersebeuk. De ve
ren, die voor de pij
len gebruikt werden
kwamen van 'n kal-
koense haan of van
een aasgier en de
pijlpunt werd met
veel zorg gemaakt
van steen, later ook <<0o<ö-
van metaal. Alle In- b 32-67
dianenstammen wa
ren het er over eens, dat de pijlen van de Cheyenne-Indianen de allerbeste
Kijk. kijk, dat had je wel nooit ge
dacht. dat een kameel ook op zijn
rug kan slapen!
Op een vraag van
Hans over het on
weer legde z'n vader
't verschijnsel als
volgt uit:
„Onweren kan het't
hele jaar door, maar
't meest toch in de
zomer. Een zwaar
onweer kan geweldig
mooi zijn met z'n
vele bliksems aan de
hemel, die veroor
zaakt worden door
sterke elektrische la
dingen van het wol
kendek. De meeste
bliksemstralen schie
ten heen en weer
tussen positief en
negatief geladen
wolken. Slechts on
geveer eentiende der
stralen beweegt zich
in de richting van 't
aardoppervlak. Dan
kan er blikseminslag
ontstaan, doordat
hooguitstekende pun
ten als torens, hoge
gebouwen en bomen
aantrekkingspunten
vormen voor 't hemelvuur. Daarom voorziet men torens, hoge bouwen en
fabrieksschoorstenen van bliksemafleiders, die gemaakt zijn van koper, dat
de elektriciteit heel goed geleidt en ze afvoert naar de aardbodem, waar
ze geen schade kan doen.
Als je bij 't naderen van een opkomend onweer in de buurt van een bosi
bent, doe je dus verstandig niet onder een hoge boom te gaan schuilen.
Blijf dan liever midden op de weg, al dondert het nog zo hevig. Vooral
bomen met een groot wortelnet schijnen zeer aantrekkelijk te zijn voor de
bliksem. Zij lopen soms tot in de waterhoudende aardlaag, wat ook al weer
't inslaan in die bomen bevordert.
Zeker hebben jullie zelf al meermalen opgemerkt, dat de donderslagen
niet aan de bliksem voorafgaan. De verklaring hiervoor is, dat het licht'
van de bliksem veel sneller tot ons komt dan 't geluid van de donderslagen.
De snelheid van het licht bedraagt n.l. 300.000 m in de seconde, terwijl het
geluid slechts met een snelheid van 340 m per seconde tot ons komt.
Daarom kunnen we met 't geluid van de donder uitrekenen, hoever het
onweer van ons verwijderd is. Als je de bliksem ziet, tel dan hoe lang 't
duurt, voordat de donderslag volgt. Duurt 't b.v. 6 seconden (tellen), dan^
is 't onweer nog 6 x 340 meter ofwel ongeveer 2 km van je verwijderd
Zolang 't nog ongeveer 20 km van je af is, dan hoor je 't nog niet, dan is
de afstand nog te groot om de donderslagen te horen.
B 32-67.