Robert en Bertram
speelden listig
spel in competitie
om erfenis van
RECHTER
STOOTTE
WERELD
KAMPIOEN
VAN ZIJN
TROON
.COMPOSITIEBALLEN
Dat is elastiek!'
bij
noteer
de radio
ZATERDAG 16 SEPTEMBER 1967
(Van onze sportredactie)
Vijfentwintigjarige Cassius Clay is
geen trekpleister meer. De paannen,
die ln de Amerikaanse bokswereld
aan de touwtjes trekken, zien ln een
bokser niet veel meer dan een object
waarmee geld is te verdienen. En dat
Is met Muhamad All niet meer 't ge
val. Hij is als 'n bulldozer door de rij
en van de zwaargewichten gestoomd
ën er ls niemand, die hem kan ver
slaan. Het aantal zwaargewichten van
enige allure is bijzonder schaars, ook
in Amerika. Wie zou de aantrekkelijke
en veel publiek garanderende tegen
stander van Clay moeten worden?
Men wist het niet. En toen kwam daar
als een geschenk uit de hemel die
veroordeling. In het verwarde bokswe-
reldje, dat zich nooit zo scrupuleus had
getoond en rustig een man als Sonny
Liston negentien veroordelingen
lauwerde als wereldkampioen, werd
Clay als een misdadiger beschouwd.
De World Boxing Association, verte
genwoordigend het grootste deel van
de Verenigde Staten, Azië en Zuid-Ame-
rika, haastte zich Clay de titel te ont
nemen. Intussen weigerden de World
Boxing Council, de Europese Boks
Unie, de British Boxing Board of Con
trol en de California State Atletic Com
mission dat. Voor die organisaties is
en blijft Clay wereldkampioen.
Robert en Bertram
In Amerika brandde de strijd om de
boksdollars los. De directie van de
Madison Square Garden in New York,
die volgend jaar een nieuw sportpaleis
opent, stormde naar voren om' de eer
ste rechten te doen gelden op de „fi-
aale" vein de k.o.-competitie. Maar in
Houston meende men dezelfde rechten
te hebben. Madison Square Garden
maakte de verwarring nog groter door
op eigen houtje maar vast een wed
strijd tussen Joe Frazier en George
Chuvalo te organiseren. Frazier sloeg
Chuvalo k.o. en de big bosses van de
Garden stelden voor zichzelf vast dat
Frazier de man moest zijn, die de
winnaar van de competitie in de fina
le zou ontmoeten.
De mannen, die Intussen rustig hun
gang gingen, waren Arum en Conrad,
de Robert en Bertram in de Ameri
kaanse bokswereld en eigenaars van
de Sports Action Incorporation, een
firma die zich bezighoudt met het or
ganiseren van big matches. Zij kon
den moeilijk de nummer twee van de
wereldranglijst, Karl Mildenberger,
vooral na zijn goede prestatie tegen
Cassius Clay, voorbijgaan. Maar zij
zorgden er wel voor dat er in elk ge
val een Amerikaan in de finale zou
Evenals tegen Cassius Clay trok
Mildenberger (links) zich al lang voor
het duel met Bonavena terug in Bad
Soden om zich voor te bereiden.
komen. Als die finale ooit wordt ge
bokst want er is nog niet beslist wat
na de eerste ronde gaat gebeuren.
Vandaar dat de Argentijn Oscar Bona
vena vanavond tegen Karl Mildenber
ger bokst. Wie er ook mocht winnen,
hij krijgt in elk geval een Amerikaan
als volgende tegenstander. Op 5 augus
tus schakelde Jimmy Ellis, sparring
partner van Clay, door k.o. in de ne
gende ronde Leotis Martin uit. Thad
Spencer won op dezelfde dag op pun
ten van Ernie Terrell. Vanavond wordt
Mildenberger of Bonavena uitgescha-
FRANKFURT De twaalf gezworenen hadden niet lang nodig om tot de uitspraak „schuldig"
te komen. Rechter Joe Ingraham knikte, rommelde wat in zijn papieren en sprak op effen
toon: „Ik eis vijf jaar gevangenisstraf en een boete van tienduizend dollar." Of beklaagde
Cassius Clay, ook genaamd Muhamad Ali, nog iets te zeggen had. Nee, alleen dat hij in beroep
zou gaan. De gehele rechtszitting duurde twintig minuten. Toen had rechter Joe Ingraham een
wereldkampioen van de troon gestoten. Dienstweigeraar Cassius Clay, onomstreden heerser
in het rijk van de zwaargewichten, hoefde niet meer in de ring te verschijnen. De man, die
op religieuze gronden weigerde het soldatenpak aan te trekken, loopt tegen storting van
een forse borgsom nog vrij rond. Acht zwaargewichten wierpen zich op zijn erfenis. Acht,
man, die allen of reeds door Clay zijn verslagen of geen schijn van kans zouden hebben ooit
tegen hem in de ring te komen voor een titelgevecht. Er werd een, (letterlijk) k.o.-competitie
in het leven geroepen, waarvan de heren Robert Arum en Harold Conrad de geestelijke va
ders zijn. Hun zaak moet tenslotte ook doorgaan, Clay of geen Clay. Zij kozen zes man uit de
Verenigde Staten, een uit Argentinië en een Duitser. Europa's zwaargewicht nummer een en
tweede op de wereldranglijst, Karl Milden
berger. De Duitser staat vanavond in Offen
bach voor het zwaarste duel in zijn loopbaan.
Zwaarder nog dan vorig jaar 10 september
in het Frankfurter Waldstadion tegen Cassius
Clay. Toen was hij bij voorbaat verliezer en
ging het er alleen om een zo goed mogelijke
prestatie te leveren in ruil voor een niet on
aanzienlijke beurs. En de naam. Want sinds
Mildenberger op de Amerikaanse t.v.-scher-
men verscheen, kent men hem. Vanavond
moet hij zich door de eerste ronde van de competitie heenslaan tegen een natuurmens, Os
car Natalio Bonavena, ook genaamd Oscar Ringo Bonavena, omdat hij een fervente Beatle-
fan is en zijn haar in welige lokken langs zijn slapen laat vallen.
twee ton. Bonavena ontvangt hetzelfde
bedrag. Dat geld komt er natuurlijk
nooit uit in Offenbach maar de Sports
Action Incorporation tast gretig in de
beurs van de Amerikaanse t.v.-maat-
schappijen die het gevecht op het
scherm brengen en dan blijft er ook
nog wel wat over.
Zodra Mildenberger het contract ln
zijn zak had, trok hij zich terug in de
boksschool van Müller in Bad Soden,
waar hij aan een zware training begon.
Volgens ,,Beatle" Bonavena zal hem
dat niet helpen. De Argentijn heeft dit
gemeen met Clay: zijn grote mond.
Bij aankomst op het vliegveld van
Frankfurt, spreidde hij theatraal de
armen uit en riep: ,,Als lk verlies, wil
lk mijn vaderland nooit meer terug
zien". HIJ stapte op Mildenberger af
en beet hem toe: „Is er een scheids
rechter die tot tien kan tellen?". Bo
navena is nooit bescheiden geweest.
De clown in de ring, die er 'n merk
waardig genoegen in schept zijn naar
het canvas gemepte tegenstander te
fotograferen met 'n toestel dat hij uit
de handen van 'n persfotograaf heeft
gegrist, is vol zelfvertrouwen.
Knock-outer
Bonavena, met de tors van Rocky
Marciano de vroegere vechtmachi
ne die ooit wereldkampioen was en zijn
titel ongeslagen ter beschikking stel
de met een vierkante, vooruitsteken
de kin, met vuisten vol dynamiet en
spieren als kabeltouwen, mag zelfver
trouwen hebben. In zijn amateurtljd
was hij de gevreesde knok-outer. Sinds
de op 23 september 1942 geboren Ar
gentijn prof werd, in 1964, bokste hij
31 partijen, waarvan hij er 23 door k.o.
won. En van die 23 waren er 21 bin
nen de vijf ronden en 12 ln de eerste
of tweede ronde. Bonavena richtte een
ware slachting aan onder de Ameri
kaanse zwaargewichten. Op zijn pal
mares prijken namen als Billy Da
niels (k.o. Ie), Amos Johnson en Geor
ge Chuvalo. Tot zijn weinige verlies-
partijen behoort die tegen Zora Folley
in 1965 (op punten) en het gevecht
waarom hij nu nog kwaad wordt, op
21 september vorig jaar tegen Joe Fra
zier, die. tweemaal tegen de planken
Karl Mil denberger, de recbUvoorataande en der
halve moeilijk te bestrijden tegenstander, wiens
linkse nog meer gevreesd wordt dan itjn rechtse,
vanavond tegen ds Argentijn Bonavena, dia er
een gewoonte van heeft gemaakt na een over
winning in da ring *n song van da Beatles te singca.
-MILDENBERGER OF „BEATLE" BONAVENA'
ALTIJD TEGEN EEN AMERIKAAN
keld. En dan volgt op 18 oktober nog
Floyd Patterson tegen Jerry Quarey.
Het zijn alle Amerikanen, op die twee
van vanavond na.
Twee ton
De heren Arum en Conrad hebben het
spel al gespeeld. Mildenberger even
tueel tegen Bonavena in de finale zou
geen publiek trekken in Amerika, want
daar wordt de finale gehóuden. Niet
voor niets gooiden het tweetal er een
aantal vliegtickets naar Duitsland te
genaan om Mildenberger het contract
te laten tekenen. Dat gebeurde na veel
geharrewar, omdat ,,Mildes" zaak
gelastigde Bruno Müller de zaak te
recht niet vertrouwde, op 9 juli ln New
York. Mildenberger kon rekenen op
een gegarandeerde beurs van tegen de
ging maar toch winnaar op punten
werd verklaard.
Daar ging een geschiedenis]e aan voor
af. In april bokste Bonavena tegen Jose
Georgettl om de Zuldamerlkasnse
zwaargewichttitel. HIJ had een maand
eerder al van zijn landgenoot verloren
wegens diskwalificatie. Dat zat Bona
vena zeer hoog. Voor de tweede match,
die hij op punten zou winnen, trok hij
door dq plaats waar het duel zou wor-
die zijn tegenstander maar vast ging
begraven. Dergelijke aardigheidjes kon
men ln Amerika niet waarderen en
prompt werd Bonavena de Zuidame-
rikaanse titel ontnomen en kreeg hij
een lesje met de uitslag van de par
tij tegen Joe Frazier. De Braziliaan
Pirez werd later titelhouder, werd in
juli van dit Jaar in de vijfde ronde door
Bonavena, ln een gevecht waarbij de
titel niet op het spel stond, naar de
andere wereld geslagen en toen imi
teerde Bonavena de onttroonde mees
ter Clay door zich tot vijfentwintigdui
zend man publiek te wenden en te
krijsen: ,,Wte ls de grote kampioen?"
En het publiek gilde gerug: „Bonave
na, Bonavena".
Thuisbokser
Deze massieve killer, die slechts één
doel kent: winnen en zo snel mogelijk,
ontmoet vanavond Karl Mlldenbargar,
negenentwintig Jaar, tien centimeter
groter dan Bonavena maar zes kilo
lichter. Mildenberger, de thuisbokser,
die ln zijn profcarrière met 88 par
tijen (sinds 1958) slechts tweemaal bui
ten Duitsland bokste: eind 1962 In Bo
logna tegen Cavlcchl an op 22 maart
van dit Jaar ln Londan tegen Blily Wal
ker. Dat was de 2e wedstrijd waar-
In Mildenberger een grot» beurs ant-
ring.;!^ eerste was vorig Jaar lagen
'lay. Vóór het gevecht met Engefands
hoop Btlly Walker, die ln do achtste
ronde k.o. ging ontving „Milde" 225.000
gulden. Vanavond komt daar nog eens
om en nabij de twee ton bij. Dat mag
ook wel want de ex-chauffeur bij de
Pfaffnaaimachlnefabrieken heeft lang
voor enige honderden guldens gage
moeten boksen. In zijn beginperiode
ontmoette hij onder meer de Neder
landers Pedro Klljsscn en tweemaal
Wlm Snoek, die slechts op punten ver-
„Nu kan ik miljonair worden", «egt
Knrl Mildenberger, „Als Ik Bonavena
versla, ligt de weg naar de wereldti-
tel voor me open". Een wereldtitel «on
der glans wnnt de ware kampioen werd
door de ballpoint van de rechter van
de troon gestoten.
(Van onze sportredactie)
PARIJS De discussies rond de vraag: ivoor
of compositieballen tijdens het Europese kam
pioenschap 47/2 dat begin april in Den Bosch
werd gehouden zijn bij het begin van het nieuwe
blljartseizoen in Nederland weer in alle hevig
heid losgebarsten. Het vraagstuk heeft weer een
hoogste actualiteit gekregen. De mannen in het
«warte vest zijn het nog lang niet met elkaar
eens. Ook in Frankrijk zijn de tongen in bewe
ging gekomen. Maar de oplaaiende strijd heeft
de sfeer op de „Académie de Blllard de Paris"
toch geen enkel moment ln gevaar kunnen bren
gen. De spelers vervolgen onverstoorbaar hun
vreemd ballet rondom de biljarts. Voor hen is
het geen probleem. Zij weten met grote inner
lijke zekerheid: compositieballen behoren uit
den boze te zijn. Zij zweren bij het Ivoor, zij
hebben het hartstochtelijk lief.
LAcadémie de Billard de Paris bevindt zich aan
het eind van de Avenue Wagram, die men de
kleine Champs Elysées zou kunnen noemen.
Want hij begint eveneens bij de Are de Triomphe
en is ook een winkel- en uitgaanscentrum met
zijn mooie etalages, zijn luxueuse bioscopen,
zijn vele caféterrassen en restaurants en met
zijn danszaal. Tot 's avonds laat is er beweging
op straat. Het is er iets minder duur dan op de
Champs Elysées. En het is er intiemer, want
de Avenue Wagram is minder breed en niet zo
lang. Het is hier dat wij met de „Académie de
billard" (een specifieke biljartgelegenheid, dus
geen café met biljartzaal) kennismaakten. Er
zijn er zeven van ln Parijs en voorts nog een
paar in enkele grote steden van Frankrijk. Men
vindt ze voornamelijk in zakenbuurten.
Een „académie" omvat een zaal met een stuk
of acht tafels waaraan de leden van een biljart
vereniging actief zijn en een aparte zaal voor
demonstratiewedstrijden van beroepsbiljarters,
dietevens de speelzaal is van een besloten
club. Het kansspel dat er gespeeld wordt heet
multicolore. De inkomsten ervan vormen een
bron van steun voor de eigenlijke biljartactivi
teiten van de académie. Multicolore werd afge
leid van het biljartspel en dat bracht voor de
betreffende speelclubs verplichtingen met zich
OOK
GEBAAT
De bijbehorende zaal voor de biljartliefhebbers
vormt een van die verplichtingen. De ondersteu
ning is te vergelijken met wat de toto doet.
Daarnaast heeft een académie enige profs in
dienst die tegen een bescheiden salaris demon
stratiepartijen spelen. En daarmee is de club
die het multicolore speelt ook gebaat, want die
demonstraties (rekken niet alleen leden aan voor
de „echte" biljartverenigingen maar ook voor
de speelclub. De demonstraties vinden namelijk
plaats op het grote biljart in de speelzaal en op
iedere doordeweekse dag van ongeveer half twee
tot 3 uur. Daarna wordt het biljart onmiddel
lijk veranderd in speeltafel. Maar nietleden is
't verboden er ook dan nog een kijkje te nemen.
De Académie de Billard de Paris op de Avenue
Wagram heeft vier profs in dienst: Bru, Fre-
denucci, Ibanez en Lion. Men kan voorts nog be
schikken over de oud-wereldkampioen Conti die
driemaal per seizoen een driebandentoernooi
speelt dat een week duurt (6x60 punten) tegen
een van de profs. Sommigen van deze profs ge
ven ook les. Op de académie bij de Opera
geeft Constant Cote gratis collectieve lessen
Daar is ook de Nederlander Drost in dienst als
prof. samen met de Portugees Viera.
De speelzaal van de academie op de Avenue
Wagram bevindt zich op de eerste verdieping,
de biljartzaal op de tweede. Het is een grote
vierkante ruimte met een venster over de
gehele gevelbreedte dat uitzicht biedt op de
terrassen aan de overzijde. Er was vroeger een
dancing in gevestigd, maar tijdens de laatste
wereldoorlog heeft het gebouw zijn huidige ba-
SPEELCLUBS
ALS TOTO
VOOR BIUARTSP0RT
v.j
stemming gekregen. Om elf uur gaat de zaal
open en het sluitingsuur is omstreeks midder
nacht. In de zomer, wanneer Parijs in verband
met de vakanties nagenoeg leegstroomt, wordt
pas om twee uur begonnen en sluit men reeds
om elf uur in de avond.
Ieder die dat wil kan er een partijtje spelen; de
toegang is gratis. De huur bedraagt 3,60 franc
(ongeveer een rijksdaalder) per uur. En dat is
niet te duur voor Parijs. De vereniging die hier
gehuisvest is, de Association de l'Académie de
Billard de Paris, is een echte vereniging; dat
wil zeggen met een voorzitter, een algemene
jaarvergadering, 'n sportcommissie en bestuurs
verkiezingen. De vereniging telt ongeveer 100
Als wij binnenkomen zijn nog niet alle tafels
bezet. Er staan elf wedstrijdbiljarts. De drukte
begint pas omstreeks vijf uur wanneer de
kantoren sluiten en duurt tot etenstijd, on
geveer acht uur half negen. Maar, zo werd
ons verteld, wanneer het druk is wordt getracht
zoveel mogelijk mensen te laten spelen. Men
beperkt dan de huurtijd, tenzij iemand bezig is
zich voor te bereiden op een wedstrijd of zelfs
een kampioenschap Die worden hier ook ge
houden, voor alle categorieën en alle spelsoor-
EIGEN
CODE
Op de rand van een biljart in bet midden van
de «aal sit een biljarter die tevens als kelner
dienst doet. HIJ is eon al wat oudere man die
op sijn gemak de sfeer inademt die In de saai
hangt. Zijn witt; vest steekt af tegen het groene
satijn en vormt een rustpunt te midden van de
spelers die om de tafels draaien, geladen met
Ingehouden spanning en verzonken in hun con
centratie. Die sfeer doet denken aan een man
nenklooster. De spelers offeren aan hun passie
gekleed in hemdsmouwen: de oudere mannen in
gelaten waardigheid, de jongeren even ernstig
maar met Iets minder beheersing en meer over
gave.
Zo gauw ze hier de zaal binnenkomen wor
den ze opgenomen in hun eigen gemeenschap
denten en bedienden van banken en kantoren.
Daarvan zij er hier ln de buurt nogal wat. Zij
vinden er een kameraadschappelijk onthaal. En
meer dan dat. De huur moeten «e «elf betalen.
Maar do directie zelf zorgt voor het beste ma
teriaal en het onderhoud ervan. Men komt hun
zoveel mogelijk tegemoet, want voor Jonge men
sen is biljarten een kostbare zaak. Maar degene
die een beetje talent heeft en geen al te vreem
de dingen doet wordt zeker geholpen om voor-
uit te komen. Daarvoor zorgt dan weer de vere
niging.
Wie over talent beschikt en hard wil werken
vindt in Pargs, zeker in de sportwereld,
altijd iemand die hem opvangt.
met zijn eigen „code". De enige persoonlijke ui
ting die wij tijdens ons bezoek bemerkten was
die van de teleurstelling bij het missen van
een stoot. Terwijl hij nog over de tafel gebogen
stond zagen wij een speler plotseling zijn han
den wegtrekken van zijn keu alsof die hem ver
raden had. Vervolgens spreidde hij ze uit als wil
de hij de hemel om bijstand smeken ln dit
moeilijke ogenblik van onbegrijpelijke beproe
ving. Even later maakte een andere speler pre-
cies hetzelfde gebaar. Men neemt die code van
elkaar over. De keu op het satijn laten vallen
(van niet al te hoog want hij zou iets kunnen be
schadigen!) Is toegestaan. Maar slechts dan
wanneer men een heel moeilijke bal mist en
pas als het ook nog op het kantje af is
Oe*e académie heeft een eigen persoonlijkheid,
die weer verschilt van die van het Rillard-Pa-
lace. Op de Avenue Wagram wordt hard ge-
Onder de leden vindt men zakenmensen, indus
triëlen en staffunctionarissen. Zij ontmoe
ten er hun vrienden, waarmee ze tot besluit van
de middag soms nog een partijtje poker gooien
aan het buffet. Waarna ze gaan eten. Maar er
komen ook kelners uit de omliggende restaurants
en het personeel van de paardentoto dat alleen
'a morgens werkt voor het afsluiten van wedden
schappen op de koersen die 't middags gehou
den worden.
De nlet-leden zijn meestal jonge
„Compositieballen? Dat is elastiek", roepen
ze hier uit. En dan glimlachen ze. Een knipsel
uit een Franse krant met een verslag van de
discussies ln Den Bosch, ls hier van hond tot
hand gegaan. Oh ja, ze weten het, de compo-
ballen komen er hoe langer hoe meer ln. Maar
niet hier!
„De spelers die hier komen", vertelde ons
iemand, „gaan de moeilijkheden niet uit de weg.
Integendeel. Wij hebben een bijzondere kring
van spelers. Die beoefenen bijna uitsluitend
het moeilijke driebanden. Dat vormt de reputatie
van deze zoal lp Parijs. Daar komen ze hier
Aan een tafel voor ons begon een Jonge speler
van een kleine vereniging uit Ménllmontant, dat
aan de andere kant van Parijs ligt, aan zijn
derde partijtje driebanden. Zijn tegenspeler hnd
hem uitgenodigd, toen ze elkaar ontmoetten op
het provinciale kampioenschap van lie de Fran
ce. IliJ h"d die uitnodiging graag aangenomen
want op zijn club werd slechts met compositie
ballen gespeeld.
„De spelers hier", zo vervolgde de msn, „zijn
er niet op uit om torenhoge series te maken.
Zij geven de voorkeur aan het ivoor met al zijn
moeilijkheden. Want het ls een materie die
werkt, die speling kan hebben en grillig kan
zijn, die onderhouden moet worden cn die
extra-aandacht en zorg vereist. Het is een leven
de materie".
Op de Académie de Billard de Paris heeft
men het ivoor hartstochtelijk liefom
het te overwinnen. Omdat het levend is.
C'est la vie.
TOTOWEDSTRIJDEN
TelstarGo Ahead
DOS—ADO
Fe(JenoordFortuna '54
VolendamNAC
Slitardla—NEC
MVVSparta
FC Twente—Xerxea/DHC
GVAV—P8V
GooilandVeendam
ZFC—EDO
WagenlngenNO AD
De BaronieRods JC
IleerenveenHilversum
AGOVV—Excelsior
Hermes D VS—Fortuna VI.
EERSTE DIVISIE
EindhovenRCII
FC VVV—FC Den Bosch
Vlteaae—SVV
VolewUckera—SC Cambuur
RBC—Blauw Wit
Willem II—HVC
Alkmaar/Zaanstr.DFC
HaarlemVelox
Holland SportElinkwUk
TWEEDE DIVISIE
Hrlmond SportZwolse Boy*
LimburglaDe Graafschap
PEC—SC Drente
