LAND IN OORLOG
RUST IN HANOI
Een jaar Vorster
in Zuid-Afrika
RASPOETIN
in Ned. politiek
Personeelsbestand
Philips weer stabiel
Geen toename
moorden en
zedendelicten
Als ik ze
kan pakken,
ik zal het
niet laten
Schijnvertoon
bedreigt
de K.V.P.
DE LEIDSE COURANT
Schrille tegenstelling in Noord-Vietnam
Bevolking opgewekt
ondanks „V.S.-terreur"
Het ia een merkwaardige sensatie om, gezeten
ta het vliegtuig van de Internationale Controle
(bmmissie dat de verbinding tussen Hanoi en
de Westerse wereld onderhoudt, 's avonds
Boven de helder verlichte stad Hanoi te
cirkelen om daarna te landen op het vliegveld
even buiten de stad als ware het een gewone
stad in vredestijd. Zijn de verhalen over deze
oorlog dan overdreven of Is Hanoi een oase in
een woestijn van gebormbardeerd Noord-
Vietnam?
Het la moeilijk zich hiervan uit eigen waarneming
•en beeld te vormen. Mijn reis naar Hanoi, op uit
nodiging van het Vietnamese Vredescomlté, een
•oort regeringsinstantie, Btelde mij niet in de
gelegenheid om vrij overal te gaan en te staan
waar, en te filmen wat ik maar wilde. Op zich
zelf is dat voor een land in oorlog niets bijzonders:
Je kimt immers nooit helemaal zeker weten of er
zich onder je gasten niet 100% loyale personen
bevinden. De Vietnamezen zijn bijzonder voor
zichtig personen uit het buitenland toe te laten en
er zijn er dan ook, afgezien van het ongeregelde
ambassade- en consulatenpersoneel, maar enkele
tientallen tegelijk. Elk van deze gasten heeft zijn
eigen begeleider(s), sommigen, zoals ik, een
eigen auto (een Wolga) met chauffeur.
Het programma van de verschillende gasten ver
toont een aantal vaste punten, zoals een bezoek
aan het museum van de revolutie, de tentoon
stelling van Amerikaans wapentuig en chemische
strijdmiddelen en een uiteenzetting over de me
thoden en gevolgen van de Amerikaanse bombar
dementen op Noord-Vietnam. Daarnaast is er
variatie. Zo konden twee Engelse vakbondsbe
stuurders, die ik in het hotel voor buitenlandse
gasten ontmoette, wel een tocht per auto buiten
Hanoi maken, waarvan zij zeer onder de indruk
van de grenzeloze verwoestingen van praktisch
elk dorp, terugkeerden. Mijn programma echter
hield mij ln de binnenstad van Hanoi voor diverse
contacten met parlementsleden, departementen
en zelfs een persoonlijk gesprek van ongeveer
een uur met de minister-president Pham Van
Dong. Het bleek dat zij speciaal voor mijn veilig
heid zeer bezorgd waren vanwege mijn politieke
functie als parlementslid van Nederland en mij
daarom niet wilden blootstellen aan de gevaren
bulten Hanoi.
Dit Illustreert tevens de merkwaardigheid van
deze noolt-officieel-verklaarde oorlog. Praktisch
het gehele land wordt, naar ik van mijn Engelse
vrienden en ook van andere gasten in ons hotel
hoorde op grond van hun waarnemingen, syste
matisch gebombardeerd. Een Noordvietnamese
rooms-katholieke geestelijke, tevens parlements
lid, vertelde mij, dat 200 katholieke kerken door
bommen zijn vernield. Bij hoog water worden de
0TT0 BOETES OVER
NOORD-VIETNAM
Het lid van de Eerste Kamer voor de PSP.
de heer Otto Boetes uit Heiloo, heeft voor
ons blad een artikel geschreven met indruk
ken van sljn bezoek aan Noord-Vietnam. De
politieke overtuiging van de heer Boetes is
omdat het hier gaat om een enorm interna
tionaal probleem. De opvatting leggen wij
graag voor aan het kritische oordeel van de
(Red.)
dijken gebombardeerd, bij laag water de stuw
dammen. Kortom, het is een totale oorlog, die
zich, eenzijdig, boven Noord-Vietnam afspeelt,
waarbij zelfs de ziekenhuizen niet worden verge
ten. En daartegenover heerst er betrekkelijk rust
in Hanoi, waar de buitenlandse vertegenwoordi
gingen zijn gevestigd en ook in Haiphong, waar
vele buitenlandse schepen in de haven liggen.
Toch houden de Noordvietnamezen er rekening
mee, dat elk ogenblik een verdere escalatie (ver
heviging) van de oorlog kan plaats vinden, waar
bij dan met name het systematisch bombarderen
van Hanoi zou kunnen behoren. Vele mensen,
vooral kinderen zijn, naar men mij meedeelde uit
voorzorg uit Hanoi geëvacueerd, een mededeling
die ik niet erg geloofwaardig vond, omdat ik ten
eerste zeer veel kinderen in Hanoi zag (school
vakantie) en ten tweede, omdat het mij buiten
Hanoi heel wat gevaarlijker lijkt dan in Hanoi
zelf.
Wel is duidelijk, dat Hanoi bijzonder goed be
schermd wordt. Voor heel Vietnam is dat een
onmogelijke taak. Ik zag talrijke luchtafweerbat-
terijen op gebouwen, in parken, enz. Ook schijnen
er Mig-jachtvliegtuigen rondom Hanoi te zijn,
maar ik heb ze niet gezien. Afgezien van de eerste
paar dagen van mijn week verblijf in Hanoi,
waarin helemaal niets gebeurde, moesten we de
laatste vier dagen geregeld in de schuilkelder
(soms wel 6 keer per dag). Maar het alarm wordt
zo vroeg gegeven, nl. wanneer er vliegtuigen 50
km van Hanoi zijn, dat het meestal niet kwam tot
het gebruik van de lpchtafweerbatterijen. De be
volking van Hanoi gedraagt zich hierbij heel
rustig, sommigen gaan niet eens in de schuilkel
ders, die in ruime mate overal aanwezig zijn, en
na het veiligsignaal is het onmiddellijk weer even
druk op straat als daarvoor. De burgermilitie,
of hoe dat ook heten mag, bergt zijn geweren op.
trekt een ander Jasje aan en gaat dan door met
zijn gewone werk. zoals b.v. de diensters in ons
hotel, arbeiders in een fabriek, enz. Van een
strakke organisatie heb ik in dit verband niets
gemerkt. Het lijkt wel of dit alles zich vanzelf,
organisch voltrekt, een aantal personen is op
zulke momenten bewapend en vervult verder
een normale functie in het economische leven.
Daarnaast zijn er full-time militairen, b.v. de
specialisten (mannen en vrouwen) van de lucht-
afweerbatterijen.
Het verdere straatbeeld van Hanoi vertoont een
dienovereenkomstige mengeling van tegenstrUdig-
heden. Reeds in de namiddag van mijn eerste
volle dag in Hanoi liet men nijj de puinhopen zien
van een aantal huizen en winkels in een dichtbe
volkte buurt in het centrum van Hanoi, resultaat
van enkele bommen, die in het begin van die week
lukraak op Hanoi waren gegooid. De reden van
dit bombardement" leek mij duister. Voor de
Vietnamezen echter is het overduidelijk, dat dit
een bewijs van terreur van de Amerikanen is
tegen de burgerbevolking om hun te laten zien.
dat zij overal kunnen bombarderen, waar ze wil
len. Toen Ik 's avonds op mijn eigen houtje nog
eens de stad inging om een indruk te krijgen hoe
de mensen hier hun avonden doorbrengen, was
de bomplaats helder met gloeilampen verlicht,
terwijl met keurig geschilderde borden deze „hel
dendaad" van de Yankeevliegers van 22 augustus
werd vermeld. De bevolking gedraagt zich onder
dit alles opgewekt en is door dit soort dingen
duidelijk gesterkt in hun vaste overtuiging dóór
te zetten, solidair met elkaar en In de vaste over
tuiging van de uiteindelijke nederlaag van d*
Amerikaanse aanvallers.
De bedrijvigheid van Hanoi werd zondag onder
broken door vredige rust, ook al omdat er die
dag geen luchtalarm was. Ik zag vaders en
moeders op de fiets met hun kinderen achterop
rustig een ommetje rijden. Ook de voorgaande
nacht was het opmerkelijk rustig geweest: weinig
verkeer in de straten, terwijl in door-de-weekse
nachten veel verkeer door de stad trok: vracht
wagens met allerlei materialen, o.a. vaten ben
zine of olie, maar ook karren met buffels ervoor
en door mensen voortbewogen karren en fietsen.
Het transport vindt in hoofdzaak 's nachts plaats
omdat het overdag op de wegen buiten Hanoi te
gevaarlijk is. Overdag zie je dan ook, vooral in
de lommerrijke straten van Hanoi overal geca
moufleerde vrachtauto's, autobussen, bulldozers,
e.d. staan, waarvan het personeel onder de bomen
of onder hun vervoermiddel ligt te slapen, om
's nachts weer verder te gaan. Een merkwaardige
toestand van totale oorlog, waarin alle vervoer,
ook van levensmiddelen, moet plaatsvinden bij
nacht, omdat alles wat zich buiten Hanoi beweegt
doelwit kan zijn.
Wanneer men zich afvraagt, wat dan toch wel
de achtergrond is van deze schrille tegenstelling
tussen de toestand van betrekkelijke rust in Hanoi
en het grenzeloos blootstaan van de provinciale
gebieden van Noord-Vietnam aan de Amerikaanse
bombardementen, dan kan het niet anders dan
dat hiervoor een politieke achtergrond bestaat.
De Amerikanen duchten eensdeels de aanwezig
heid van buitenlandse waarnemers in Hanoi en
Haiphong, andersdeels houden zij de dreiging
van verdere escalatie, met name het kunnen bom
barderen van deze steden, in petto. Het bombar
deren van Noord-Vietnam is een politiek pressie
middel, het is kennelijk niet militair-strategisch
gericht. De Amerikanen geloven met het bombar
deren het moreel van de Noordvietnamezen te
breken en daarbij speelt de dreiging van uit
breiding tot over Hanoi en Haiphong een grote
rol.
Het is mij in al mijn contacten met Vietnamezen
tijdens mijn bezoek aldaar echter steeds duide
lijker geworden dat deze bombardementen en de
dreiging van een verdere uitbreiding daarvan juist
het averechtse resultaat hebben van wat de Ame
rikanen ermee willen bereiken, zij versterken
juist de wil tot doorzetten, zij versterken de een
heid van het Vietnamese volk, dat vast gelooft in
de uiteindelijke overwinning, hoe lang de strijd
ook zou moeten duren. Dit vind ik het meest op
vallende feit, dat ik tijdens mijn bezoek aan
Hanoi waarnam.
Otto M. Boetes.
HET eerste jaar ran het bewind
van premier Balthazar J.
Vorster In Zuid-Afrlka is
voorbijgegaan zonder dat ra
dicaal is afgeweken van de weg die
wijlen dr. Hendrik Verwoerd had uit
gestippeld. De in de hele wereld ver
oordeelde apartheid blijft de re-
geringspolitiek beheersen. De maat
regelen om het apartheidsplan uit te
voeren: het vormen van afgescheiden
onafhankelijke gemeenschappen voor
de verschillende bevolkingsgroepen,
worden zelfs versneld. Voor de half
miljoen Inwoners van Zuldwest-Afri-
ka staan dezelfde maatregelen op het
programma.
In zijn buitenlandse politiek heeft het
land grote moeite gedaan om te be
wijzen dat het vriendschap wenst met
andere landen. Herhaaldelijk heeft de
geheel uit blanken bestaande regering
aangeboden de kennis van het land te
delen met minder ontwikkelde Afri
kaanse staten. Maar in het land zelf
is geen wijziging gekomen ln de po
litiek van krachtdadigheid ten op
zichte van de niet-blanken en de
ijzeren vastbeslotenheid om de macht
van de 3,5 miljoen blanken over de
9 miljoen zwarten, mulatten en Azia
ten te handhaven. De beperkende
maatregelen worden even streng toe
gepast als ooit. Ook de houding ten
opzichte van de blanke oppositie is
niets milder geworden.
Toen Verwoerd op 6 september van
het vorige jaar werd vermoord, was
Vorster minister van Justitie, Politie
en het Gevangeniswezen. Hij werd
toen afgeschilderd als een uiterst
rechts politicus, die geen oppositie zou
dulden, maar zijn eerste periode als
premier scheen de voorbode te zijn
van een mildere opvatting. Hij heeft
voor zijn pragmatische benadering
van de problemen, waarmee Zuid-
Afrika in het zuiden van een groten
deels vijandig continent te maken
heeft, enige lof geoogst. Hij heeft
vriendschappelijke contacten gehad
met de zwarte Afrikaanse staten Ma
lawi, Botswana en Lesothol, die ech
ter alle economisch zwaar op Zuid-
Af rika steunen. Hij bood ook aan
andere zwarte naties vriendschap en
samenwertcing aan, zelfs ais zij wei
nig neiging toonden deze te i
Hij heeft ook een slag toegebracht a
de kleingeestige apartheid in de sport.
Buitenlandse sportploegen, die een
tournee door Zuld-Afrika maken,
schijnen in de toekomst de vrijheid te
hebben, in overigens blanke ploegen
niet-blanken op te nemen, en Zuid-
Afrikaanse blanken en niet-blanken
kunnen thans een gemengde olym
pische ploeg vormen, als Zuid-Afrika
in 1964 wegens de apartheid van
de Olympische Spelen uitgesloten
weer wordt toegelaten.
Vorster weerstond ook aan de druk
van de uiterste rechtervleugel van de
Afrikaanders (boeren) ten gunste van
organisatie bij elko gelegenheid be
spottelijk. Zijn scherpste kritiek had
betrekking op Zuldwest-Afrika en de
uit vertegenwoordigers van elf lan
den bestaande UNO-commissie Inzake
/.uidwest-Afrika, die is ingesteld om
dit grotendeels uit woestijngebied be-
staande gewest de onafhankelijkheid
te brengen.
In het binnenland hebben de verban
ning van een vooraanstaand weten
schappelijk onderzoeker en de bedrei
ging met een zekere persbreidel po
litici, behorende tot de oppositionele
verenigde partij (U.P.), aanleiding ge-
overwegende Immigratie van protes
tanten, die waarschijnlijk zouden
sympathiseren met de nationalistische
Thans, nu Vorster een vol jaar aan
het bewind is geweest en er meer tijd
is geweest om zijn politiek te bestu
deren, is weir.ig gebleken van een af
wijking van betekenis van de begin
selen van Verwoerd. Onder zijn lei
ding heeft de organis&tie van de Ban-
toestans of zelfbesturende Afrikaanse
gemeenschappen binnen de huidige
grenzen van het land meer vaart ge
kregen. Het einddoel van de apart
heid is namelijk, dat de Afrikanen dr
vrijheid zullen genieten, zichzelf te
besturen ln politiek autonome ge
meenschappen. die nauw samenwer
ken met, maar gescheiden zijn van de
blanken. Er wordt ook meer nadruk
gelegd op de oprichting van grens-
industriën. industrieën, dje in
blank Zuid-Afrika gevestigd zullen
zijn aan de grenzen van de Bantoe-
stans en Afrikaanse arbeiders zullen
aantrekken. De gebieden, bedoeld
voor de Bantoestans zelf, hebben zo
goed als geen industrieën
Terwijl Vorster ln buitenlandse aan
gelegenheden ln het algemeen een
vrienschappelijke houding aanneemt,
blijft hij zich verbitterd keren tegen
de UNO en maakt hij de wereld
geven tot de uitspra-ki »De witte
broodsweken zijn voorbij. De heer
Vorster heeft velen door bluf doen
geloven, dat hij een nieuw blad heeft
omgeslagen", aldus de leider van de
U.P.. Sir De Villiera. „Dit nieuwe
beeld kan nu beschouwd worden als
een luchtspiegeling".
Naar aanleiding van de verbanning
zonder vorm van proces van de we
tenschappelijke onderzoeker en lector
aan de universiteit van Kaapstad, dr.
Raymond Hoffenberg. zei mevrouw
Helen Suzman, het enige parlements
lid van de liberaal ingestelde progres
sieve partij: „Ik ben er zeker van, dat
zijn verbanning een integrerend on
derdeel is van een intimidatiecam
pagne, die jaar na jaar door de re
gering wordt gevoerd."
Tegenstanders van de nationale par
tij zijn van mening, dat recente mani
festaties van hardheid van de zijde
van Vorster zijn ingegeven door me
ningsverschil binnen zijn eigen partij.
Ofschoon Vorster heeft tegengespro
ken dat er sprake is van een scheu
ring, bestaan er vele aanwijzingen,
dat uiterst rechtse Afrikaanders, be
kend als „verkrampten* (bekrompen
geesten) in tegenstelling tot de „ver
lichten" (verlichten) graag zouden
zien. dat hij harder optrad tegen de
critici in binnen- en buitenland.
(ADVERTENTIE)
maakt uw keel weer als fluweel
Overleg met
internat, bonden
(Van c
i correspondent)
EINDHOVEN Bij de PhillpsbedriJ-
:n in de EEG-landen Is een stabiliteit
gekomen in het personeelsbestand. Sinds
eind 1965 Is het aantal werknemers bij
het Philips wereldconcern met 12.000
verminderd, dit Is 4 tot 5 procent van
het totale aantal werknemers. De helft
deze personeelsaf vloeiing (dua In
totaal 6000 werknemers) vond plaats In
de EEG-landen. Momenteel is bij enkele
Philip «bedrijven ln Europa weer sprake
eer beperkte personeelswerving.
Dit is gisteren in Eindhoven door Ir.
Philips meegedeeld tegenover vertegen-
oordigers van drie Europese vakbonds
organisaties.
Het was de eerste keer. dat ln het
..Europa van de zes" een internationaal
rn een gesprek had met internatio
nale vakbewegingen. Bij de vakbonden
namelijk ongerustheid ontstaan door
de personeelsinkrimping bij Philips.
Daarbij vreesde de buitenlandse vak
bond, dat de personeelsafvloeMng buiten
Nederland in versterkte mate zou wor
den toegepast ten gunste van het perso
neelsbestand van Philips in Nederland.
Deze vreee werd tijdens het gesprek
weggenomen door ultlatigen van Ir.
Philips.
Volgens ir. Philips is het concern
thans conjunctureel door het dieptepunt
heen. Voor de naaste toekomst wordt,
mede door de produktle van kleurente
levisie, een stijgende omzet verwacht.
Van de zijde der vakbonden werd be
grip getoond voor de noodzaak van her
groepering van de produktle, doch tevens
werd gevraagd de sociale aspecten vol
doende aandacht te geven. Na afloop
het gesprek werd door de vakbewe
ging meegedeeld, dat zij een voortzetting
55
(Van onze parlementaire redactie)
DEN HAAG Het weekblad Haagse
fori heeft een Raspoetin ln de Neder-
e politiek ontdekt. Het is de ln Den
Haag teer bekende pnblicrelatlonsman de
beer Korsten, over wiens invloed op mi
nisters en regeringsbeslissingen grote on-
ïerustheld zoi bestaan bU hoge ambte
naren op diverse departementen.
Eelt ia, dat de heer Korsten in het ver-
i en ook thans nog als persoonlijk
viseur van een aantal ministers op-
t De Haagse Post noemt de namen
premier De Jong, en de ministers
dink. Rooi vink, Klompé en Verlnga, en
*an de oud-ministers Veldkamp, Bot
Bogaers. De Haagse Post zegt over dit
adviseurschap: „Hij bouwt hun imago's.
Hij adviseert hen bij benoemingen. Hij
herschrijft soms nog ongepubliceerde re
geringsstukken".
De heer Korsten zelf heeft deze bewe
ringen gisteren met klem tegengespro
ken. Tegenover het Algemeen Handels
blad heeft hij gezegd, slechts de public-
relationszaken voor ministers te verzor
gen en hun voorlichtingsdiensten te or
ganiseren.
De Haagse Post echter gaat zelfs zover
hem een rol toe te dichten bij kabinets
formaties en bij benoemingen. Het blad
noemt hem dan ook „de Raspoetin van
premier De Jong" naar de beruchte Rus
sische monnik aan het vroegere hof van
krant zijn dit de drie kardinalendie Pa»es Paulue VI tijdens aijn ziekte zullen vervangen.
Amleto Cicognani, staat «secretarie; Benedetto Aloiei MaeeUa, kanselier van de Heilige Roomse
Kerk, en Bngkee Tieeeraui, deken van kei Befkg OaUegn
van dergelijke besprekingen ln de toe
komst bijzonder op prijs zouden stellen.
Naar hun mening zullen de vakbonden
ln het verenigd Europa op internationaal
niveau moeten gaan samenwerken ter
behartiging van het sociale beleid. Zij
achtten het niet onmogelijk dat de
achtten het niet onmogelijk, dat de
nemers Europese raamcontracten
(C.A.O.'s) zullen sluiten met de diverse
lndust rieg roep en
MINISTER POLAK i
(Van een onzer verslaggever»)
DEN HAAG Volgens voorlopige cij
fers van het C.B.8. telde men de vol
gends aantallen onherroepelijke veroor
delingent ln 1966 5 gevallen van moord
9 van doodslag, tegen respectieve
lijk 10 en 46 In 1965. Het aantal veroor
delingen wegens sedendellctcn bedroeg
volgens deze voorlopige cijfers vorig
Jaar 1351, tegen 1512 ln 1965.
Dit blijkt uit het antwoord van minis
ter Polak (Justitie) op vragen hierom
trent van het Tweede-Kamerlid Harm-
•n (B.P.)
Het aantal doodslagen ia in 1965 en
1966 belangrijk toegenomen ten opzlch-
in do jaren 1960 tot en met 1964,
toen het aantal doodslagen tussen de 20
i 29 per jaar beliep.
Uit de cijfer* blijkt volgens minister
Polak, dat het vraagstuk van de ge-
welds- en zedendelicten ernstig blijft,
al ls er geen sprake van een steeds toe
nemend aantal moorden of zedenmis
drijven.
F unctieoverdracht
Valkenburg
VALKENBURG Op het marine
vliegkamp Valkenburg vond vanmorgen
de ceremoniële functiroverdrarht plaats
door de vlagofficier van de marlnelurht-
vaartdlenst schout-bij-nachtvlieger J. L.
den Hollander aan schout-bfy-narhtvlleger
W. de Groot. Schout-bij-nacht J. L. den
Hollander heeft scs jaar Ce hoogste func
tie ln de M.L.D. vervuld.
Hij werd gisteren wegens zijn verdien
sten benoemd tot ridder ln de orde van
de Nederlandse Leeuw. De funrtleover-
dracht ging vergezeld van de overdracht
van het vaandel van de M.L.D., dnt deze
dienst op 1 Ijuli 1964 ontving.
In zijn toespraak verdedigde de schout
bij-nacht het bestaansrecht van deze tak
In de Koninklijke Marine, waar de onder-
zeebootbeetrijding een efficiënt wapen rist.
De officiële overdracht werd opgelui
sterd door de MLD. -kapel onder leiding
van sergeantmuzikant 8. van d.-r Poort.
Na afloop vond het gebruikelijke défilé
Ex-wethouder
Zwartewaal
(Van een onzer verslaggeversJ
ZWARTEWAAL. Het duo Hob
bel en Brobbcl heeft zijn sim ds
gemeenteraad van Zwartewaal
heeft gisteravond zonder veel
plichtplegingen de twee wethou
ders J. v. d. Wel cn J. Kuut ds
laan uitgestuurd. Het einde van
de dorpsrel stond overigens reeds
bi) voorbaat vast. De 71-Jarlga
oppositieleider Hobbel bad hst so
bepaald en aangezien h(J de meer
derheid van de teven man tellende
raad achter zich heeft. kr(]gt hij
altijd zijn zin.
Hobbel, niet vrij van rancunes,
wilde zijn vazallen Brobbel en
Stolk op de wethouderszetels heb
ben. Sinds gisteravond zitten zij
er ook. De beida ex-wethouders
konden ln hun verweer dnn nog
zo vaak zeggen dat zij de redenen
van hun ontslag belachelijk von
den en heel Zwartewaal la
geneigd ze gelijk te geven ze
vergaten dat de redelijkheid bij
de oppositie zoek is, en dat die
ln een dorpsgemeenschap hert
gemakkelijk een stok vindt om de
hond te slaan.
In het naast het raadhuis gelegen
dorpscafé vanwege de grote
belangstelling Ingericht als publie
ke tribune heerste een carna
valeske stemming. Via de speciaal
aangelegde geluidsinstallatie ont
ging de daar verzamelde bevolking
niets van het drama dot zich
„binnen" afspeelde.
Burgemeester Bosch maakte er na
een uur een einde aan, zichtbaar
opgelucht dat het bij een woorden
strijd was gebleven. Is daarmee
nu het doek gevallen over de
dorpsrel? Zei ex-wethouder J. v. d.
Wel niet: „Ik zal me als raadslid
constructief opstellen, maar Je be
grijpt wel als lk égn van de
nieuwe wethouders kan pakken,
ik zal het niet nalaten".
Zwartewaal zal nog wel eens meer
in het nieuws komen.
Leidse jongeren
(Van een onzer verslag gevers)
LEIDEN Dr jongeren-K.VI'. Leiden
heelt In een verklaring d.- K.V I' leiding
verweten met schijnvertoningen de partij
ln gevaar te brengen. „Zij wringt zich ln
alle bochten om onder de dekmantel van
veel academisch gepraat en met veel
schijnvertoon de huidige structuren te
1< innen handhaven", aldus het dagelijks
bestuur van dc Leidse K.V.P.-Jongeren.
Volgens de verklaring kan een zinvolle
partij vernieuwing binnen de K.V.P. alleen
tot stand komen, wanneer de partij, en
fractieleiders werkelijk uitvoeren wat al
lang ln redevoeringen voorgesteld wordt.
De bereidheid om dit te bereiken moet
bij de leiding aelfs zover gaan. dat zij
zo nodig plaats maakt voor anderen.
