Janssen: Tandwiel 13 had ik moeten hebben
Hijgende kampioen: „Ik heb alleen vitamine geslikt" vooravond van
Vroege demarrage van Eddy Merckx was ernst wereldstrijd profs
WEBB: DOPINGCONTROLE HIELP ME AAN TITEL
Rusland meeste medailles
om de ronde tafel
RENNER VAN GROOT
FORMAAT VERSLOEG ME
Afspraak met Jos
ging niet door
Nederland
brons en
„sportief
winstpunt'
MAANDAG 4 SEPTEMBER 1967
SPORTBIJLAGE VAN „DE LEIOSE COURANT*
(Van onze sportredactie)
HEERLEN Na bijna zeven uur fietsen was
het verschil nauwelijks een half wiel. Daarmee
werd de Belg Eddy Merckx wereldkampioen en
Jan Janssen tweede. Een half uur later stond
een hossende menigte Belgen om de stralende
Merckx. Men riep zijn naam, zijn verloofde
snelde toe om hem te zoenen. En in een stil
hoekje van de Nederlandse pits zat Jan Jans
sen, met zachte stem zijn teleurstelling uit
sprekend. „Ik ben blij dat een renner van
wereldformaat mij heeft verslagen, maar
tochweten jullie wel wat het zeggen wil
in een wereldkampioenschap met zo'n gering
verschil tweede te worden?" Hij keek dof voor
zich uit.
Zeven uur eerder was gisterochtend de
lucht bewr" t. Er stond een stevige bries.
De professionals gingen van st£vrt..,In de
eerste de beste rorlde, terwijl er nog 260
kllqÉaet—s moesten worden afgelegd, de
marreerden twee uitgesproken favorieten,
Merckx en Motta, uit het peloton. Van
der Vleuten, de Spanjaard Saez en de
Engelsman Addy gingen mee. De aan
staande schoonvader van Eddy Merckx,
de leider van de Belgische amateurploeg
Lucien Accou, had hem even tevoren nog
bezworen: „Eddy, ga er zo vlug mogelijk
vandoor. Alle amateurs hebben mij ge-
Jan Janssen was
wel niet „content",
maar dat verhin
derde hem niet z'n
grote rivaal van
die dag op harte
lijke wijze te feli
citeren.
(Van onze sportredactie
HEERLEN Zaterdagavond 8 uur in hotel De Dael in Nuth. De voor
avond van het wereldkampioenschap op de weg voor professionals. Om
de tafel groepeerden zich de Nederlandse deelnemers, Willem van
Steenbergen, vice-voorzitter van de KNWU, coach Joop Middelink en
later ook mr. Van Ballegoyen de Jong, voorzitter van de sportcommissie
van de KNWU. Het werd een stormachtig gesprek. Onderwerp: doping
en de controle daarop, zoals die tijdens deze wereldkampioenschappen
plaatsvond. Van Steenbergen later: „De renners waren wat angstig. Ze
wilden met ons praten."
Tot de zeer grote favorieten
behoorde Eddy Merckx. Hij maakte
aie bewering waar, al was het
slechts met centimeters. Het
glorievolle moment, waarop hij de
regenboogtrui kan aantrekken.
zegd, dat je op deze omloop nog beter
met een klein groepje rijdt dan in het
peloton." En Eddy ging.
Nu had Jan Janssen vrijdag gezegd:
„Let op, dit is ernst, ik ga in Heerlen
een stunt uithalen." De achtste ronde
br:<afin. Een enorm gejuich daverde
langs het parcours, want de duizenden
Nederlanders zagen een oranje trui, Jan
Janssen, alleen in de n^htervolglng. Toen
hij aan zijn solo begon, had Janssen
bijna drie minuten achterstand. In één
ronde ~gde hij erin dat verschil te
overbruggen. Dat was de stunt van Jan.
Maar om die te verwezenlijken, had hij
het koeirsvertoop mee. Merckx en Motta
hadden In de kopgroep het besluit ge
nomen Janssen te laten bijkomen. Waar
om? In die kopgroep moesten zij adleen
het werk opknappen
Van der Vleuten deed niets, de Span
jaard Saez deed niets en de Engelsman
was er al af gereden. Voor twee man
(Merckx en Mottaf was de nog te rijden
afstand, op dat moment ruim 140 km,
te groot. Dus kwam Janssen erbij. Want,
zo redeneerden Merckx en Motta, als
Janssen erbij Is, hebben we iemand meer
om aan de leiding te rijden en dan zal
ook Van der Vleuten wel zijn werk gaan
doen. We zijn dan met z'n vieren en
dan lukt het wel.
Achtervolgers
Uit het peloton vormde zich Inmiddels
een achtervolgende groep van achttien
renners met o m. Steevens. Schepers, Post,
De Roo, Gimondi en Altlg. In een deüde
groep volgend Harings en Karstens. Nog
later, in de dertiende ronde, splitste zich
opnieuw een achtervolgend groepje van
acht renners af. Daarbij was Post, daar
bij waren de Italianen Dancelli en Adomi
en de Belgen Boons en Van Rijckeghem.
Maar de kopgroep werd niet meer be
dreigd. Toen alle gevaar uit de achter
grond bezworen was. maakte men zioh
vooraan op voor de afrekening.
Janssen sprak met Van der Vleuten.
..Luister Jos. je kunt op drie kilometer
voor de finish probe: ~n er alleen van
door te gaan. Als dat niet lukt, moet je
daarna op kop blijven rijden, het tempo
zo hoc„ mogelijk houden en voor mij
de sprint aantrekken."
Jos van der Vleuten knikte en de
marreerde. Maar de Italiaan Motta haalde
hem terug. Van der Vleuten probeerde
het nog eens, kreeg in de afdaling naar
Heerlen inderdaad een kleine voorsprong,
maar weer reageeerde Motta. Toen boog
Van der Vleuten het hoofd en stelde zich
in dlensit van Janssen.
De sprint begon al meteen na het
uitkomen van de laatste bocht. Er waren
nog ruim 500 meter te rijden. Van der
Vleuten aan de leiding volgens afspraak.
Daarachter zat M"ërckx en achter deze
Janssen. Op honderd meter van de
finish lag Merckx op volle snelheid.
Janssen kwam langszij, maarcen
timeters tekort.
Zelfvertrouwen
Duizenden verdrongen zich om de
helden van dit wereldkampioenschap.
Eddy Merckx was bijna niet te bereiken.
..Gelukig, ik ben gelukkig", hijgde hij.
Hij drukte zijn verloofde Claudlne tegen
zich aan en liep naar de dopingcontrole.
Intusen Hei hij dit los: „Nee, Ik ben
niet bang geweest voor Janssen, ook In
de eindsprint niet. Ik had veel zelfver
trouwen. Wie in de kopgroep sterk beeft
gereden? Motta. vooral hij. En ik heb
niets gebruikt, alleen vitamines.
Bij Jan Janssen "In de pits drongen de
mensen ook op. „Ik zoek geen enkel ex
cuus voor mijn nederlaag", zei hij, „maar
toch had ik een tandwleltje 13 moeten
monteren. Dat was beter geweest. Twee
ronden voor het einde gaf Maurice
de Muer mij nog een briefje. Hij stelde
voor dat ik van fiets zou verwisselen,
zodat ik voof de eindsprint het tandwiel
13 zou hebben. Ik dacht er over na, maar
tenslotte besloot Ik dat risico niet te
nemen. Want als ik van de fiets ging,
zouden Merckx en Motta onmiddellijk
deroar- ren, dat stond voor mij vast, en
dan kwam ik er misschien helemaal niet
meer bij, want zo fit zat ik ook weer
niet. Ik ben zeer tevreden over Van der
Vleuten. Schepers en Steevens reden ook
voor mij. Toen lk eenmaal bij de kop
groep kwam. heb ik een akkoord gesloten
met Jos van der Vleuten. Dat ging best."
daarover te spreken. Ik geloof dat
de inspanning die ik moest doen
om alleen tot bij de kopgroep te
geraken op het laatste rechte eind
beslissend is geweest. Merckx is
een goed winnaar, zonder meer.
Iedereen is tevreden, behalve ik"i
«en (Ned) z.t., 3. Ramo
Gianni Motta at) z.t,
iten (Ned) z.t., 6. Lasa
Van Rijckeghem (Belg)
Hagmann (Zwlts)
Gerben Kantens (Ned) z.t.. IB. Busso at) z
XT. Harry Steei
IS. Rlotte (Fr)
20. Jan l
(Ned) z.t., 21. Rodriguez (Sp) z.t.. 22. Wt
s. h. p.-rs (Ned) z.t.. 23. Momene (Sp) z.t., 2
28. Santamarla (Sp) z
Jan Janssen praatte weer over
zijn tweede plaats en de teleur
stelling. „Normaal ben ik van de
tien keer zeven keer sneller dan Abt (zwit«) Lt..
Merckx, maar wat heb je eraan
36. Plngeon (Fr) z.t, 37. Guyot Fr)
Monty (Belg) a -*-*-•■ -
Abt 1/wiU) Z-t..
(Fr) z.t., 43. De Rltter (Den) Z.L.
(Did) op 14 min.
Stormachtig
gesprek met
Nederlandse
renners
Er werd van renneraztyde
gezegd, dat 't onderzoek
niet waterdicht waa, dat
er vergissingen gemaakt
werden. Jo de Roo
bijvoorbeeld had ln Beek
na 't wegkampioenschap
urine afgegeven en bij
proeven in Gent zou
gebleken zijn, dat van de
drie controles er twee
licht positief waren. De
Roo wilde daar het zijne
van weten. Men kwam
er aan tafel niet uit en
er werd besloten dr.
Baart, die op dat
moment ln Heerlen
verbleef, te bellen. Van
Steenbergen en De Roo
gingen naar de telefoon
cel. De Roo sprak zes
minuten met de dokter,
Van Steenbergen twin-
tiff-
Het gesprek tussen de
renners en de leiding
van de ploeg liep daarop
vast Enige professionals
dreigden toen niet te
zullen starten. Er werd
ophieuw moeizaam over
legd en men kwam ten
slotte toch tot een ak
koord. Maar er werd
geen afspraak gemaakt
tussen de renners over
eventuele kopmannen en
knechten. Daarvoor was
de kloof onderling weer
te groot. De leiding van
de ploeg had nog voor
gesteld een afspraak te
maken, die zjj dan later
op papier zou zetten,
maar dat gebeurde niet.
Van Steenbergen later:
„Wij beginnen daaraan
ook niet meer. Wij be
moeien ons er niet meer
Daarna bespraken de
renners het doplngs-
reglement en werden de
rugnummers uitgereikt.
Tegen half elf kwam er
een eind aan de storm
achtige vooravond van
't wereldkampioenschap.
Maar ook bij de Belgen
zat het niet zo best. Zij
vergaderden zaterdag
avond zelfs tot half één.
De afspraak bty de Bel
gen was, dat vier ren
ners hun eigen kans
zouden mogen rijden:
Merckx, Boons, Rey-
broeck en Van Rijcke
ghem. Als een Belg
wereldkampioen zou
worden, zouden zijn ze
ven ploegmaats van hem
elk 17Ö0 gulden krijgen.
Vier knechten eisten
daarop echter, dat zij
ook als een buitenlander
wereldkampioen zou
worden, betaald moesten
worden, anders zouden
zQ hun kans niet op
geven. Vervolgens werd
daarom besloten, dat de
vier kopmannen ln elk
geval, hoe het verloop
van de wedstrijd ook zou
zijn, aan de vier knech
ten elk 350 gulden zou
den betalen. De Bel
gische wielerbond deed
laar eenzelfde bedrag
btj. Daarmee was het ak
koord van de Belgen
rond. En zo zag men.
toen Eddy Merckx in de
eerste de beste ronde
ontsnapte, dat zelfs
Boons en Van Rijcke
ghem ln het peloton zijn
vlucht afschermden.
De Belg Merckx had na
drukkelijk gesteld, dat
hy zonder stimulerende
middelen zou rijden.
Maar Merckx, zo wisten
Insiders te vertellen, had
de laatste tijd het ver
sterkende middel effor-
tyl genomen en dat be
vat efedrine, een stof,
die na afbraak in het
lichaam, ln de urine b(j
een proef een poeltieve
reactie teweegbrengt. Dr.
Baart: „Ik heb ook ge
hoord. dat Merckx dit
middel gebruikt. Hennie
Marinus, die bi) het
onderzoek ln Gent laatst
positief heeft gerageerd,
had het ook gebruikt. Er
zit efedrine in en we
weten eigenlijk nog niet
wat we daarmee doen".
Bij de Italianen mochten
twee renners hun eigen
gang gaan, Gimondi en
Motta. De anderen zou
den ln hun dienst rijden.
JO DE ROO
Zes minuten aan telefoon,
in zestiende ronde uit
titelstrijd door pech.
De Italiaanse wielerbond
had voor de ploeg 10.000
gulden beschikbaar ge
steld.
Zo waren er om dit we
reldkampioenschap ver
schillende ontwikkelin
gen, die het geheel nogal
ondoorzichtig maakten.
HEERLEN Rusland, Nederland en België zijn bfl de wereldkampioenschappen
elk met drie wereldtitels het best te voorschijn gekomen met Groot-Brtttannië,
dat twee regenboogtruien behaalde, als uitstekende vierde.
De eindstand van de medailleverdeling is:
goud zilver brons
1. Rusland 3 4 2
2. Nederland 3 12
3. België 3 12
4. Groot-Brittannië 2 11
5. Frankx-flk 13
6. Italië 12 4
7. Denemarken 12
8. Zweden 1
9. Polen 1
10. Spanje 1
11. Trinidad 1
12. Tsjecho-81owakiJe 1
13. West-Duiteland 1
In deze stand is de bronzen bedaille van Faggin (Italië), die wegens doping
ingeleverd moest worden, niet opgenomen.
(Van onze sportredactie)
HEERLEN Nederland hoopte hi i
de wereldtitel bi) de amateurs. I)e voor
uitzichten waren bijzonder gunstig li
de vier man sterke kopgroep had Rem
I'ijnen in de voorlaatste ronde het hoog
ste woord. Hij denv ude verschillend!
keren. Plotseling waren ze nog slecht-
met z'n drieën. De kalende Oostduitsc
Klaus Ampler gaf het op. Pijnen deinnr
rcerde opnieuw. Weer was het de It:i
liaan Conti die reageerde en weer glee
ook de Belg Monsère mee in i(Jn wiel
Maar de demarrages van Pijnen droegci
er niet toe by dat de kopgroep eeii
constant tempo handhaafde. Steeds ah
Pijnen werd achterhaald, keken de drii
elkaar aan en dan naderde de achtei
volgende groep met rasse schreden. Ten
slotte, in de laatste ronde, gebeurde het
dan. De leiders en hun achtervolgen
kwamen bijeen. Zeventien man aan dr
leiding, waarbij de Nederlanders Pijnen
Duyndam en Harings. de Fransman
Guyot, de tallaan Conti en de Brit Webb
Vanaf dat moment volgden de plaag
stootjes elkaar regelmatig op. Duyndam
viel. «rat een ernstige tegenslag voor
Nederland betekende, maar Ptjnrn blrel
vooraan de zaak controleren. In de laat
ste kilometer demarreerde de Engelsman
Webb zeer verrassend. Ditmaal blerf
Pijnen zitten en dat betekende de wereld -
titel voor de Brit.
Voor de tweede keer op èen dag vielen
de Engelsen edkaar Juichend ln de armen.
Graham Webb (23). geboren in Birming
ham, sedert vijf maanden bij oud-renner
Evert Grift ta Hilvereum wonend, dit
seleoen winnaar van vier srlteria ka
Nederland, omhelsde zijn vrouw Karin.
Nadat hij bekomen was van de inspan
ningen zei hij: „Weet Je waarom ik ge
wonnen heb? Omdat de dopingcontrole
hier Zo goed la. Ik heb direct gezegd: als
v streng controleren heb ik een kans
op de wereldtitel." Had Webb dan te
voren aan die wegtitel gedacht? „Ik had
me eigenlijk voorbereid op de wereldtitel
acntervolging, maar ooan ik in Amster
dam niet verder dan de elfde plaats
kwam. heb ik onmiddellijk gezegd: ln
Heerlen neem lk revanche." Evert Grift
vulde aan: „De jongen heeft verschrikke
lijk hard getraind de laatste tijd".
Graham Webb: „Het parcours was met
die wind vrij zwaar, maar ik fietste zo
gemakkelijk, dat lk de moeilijkheden
niet zo heb gevoeld".
Wat la Webb van plan te doen? „Eo
vlug mogelijk beroepsrenner worden. Ik
wil de plaats van Totnm.v Simpson in
nemen We krijgen een huls in Zeeuws-
Vlaanderen en dan ga ik een carrière
opbouwen door hard te trauien en serieus
te leven." In die laatste kilometer ln
Heerlen heelt hij eigenlijk aan Pijnen
te danlcen. dat hij een voorsprong kon
nemen. Pijnen: „Ik had al zo veel keer
op vluchtpogingen gereageerd, dat lk.
toen Webb sprong, daoht: ais lk nu op
nieuw reageer en achterhalen ons. dan
rijd lk helemaal geen prijs. Ik bleef zit
ten en Webb profiteerde ervan
Pijnen, vanaf de vijfde ronde al in de
aanval, bad te veel van zijn krachten
gegeven. „Ik heb er maar op los gereden
In de hoop dat w(j voorop bleven, maar
de Italiaan Conti wilde het zware werk
Berryl Burton, wereldkampioene, en
Graham Webb, de wereldkampioen
bij de amateurs, hebben Engeland
liet succes gebracht, waar men op
het „eiland" al zo lang op had
gewacht sinds de gouden dagen van
Tommy 8tmpeon.
üet doen en de Belg Monzere kon nlel
bijzonder snelle eindsprinten». De ver
wachtingen waren daardoor hoog ge
spannen. Wagtmans en de -rigen ln
het peloton controleerden de vluchtpo
gingen Het liep voor Nederland ge
smeerd.
In de laatste ronde echter, toen Pijnen
zich ln demarrages had uitgeput. Duyn
dam was gevallen en Harings ln de eind
sprint werd Ingesloten, haalde Neder
land het toch niet. Harings zei. „Ik
kwam als derde door de laatste bocht,
maar vóór mij ging men niet door en
toen zat ik Ineens in de verdrukking".
Leo Duyndam, dit seizoen door de ene
tegenslag na de andere vervolgd, ver
telde dat ln de laatste ronde de bond
van zijn achterwiel was gelopen. Daar
door smokte hij tegen het wegdrk en
wns de titelstrijd voor hem voorbij. Het
meest, teleurgesteld w aren Rlnl Wagtmans
en Haxrle Jansc- De laatste zél: „Ik
heb in de finale alleen nog maar tussen
de wielen gereden Ik had geen krachten
meer. want op de heuvel naar Ubochs
berg kreeg lk steeds krampen."
Intussen dient men niet te vergeten,
dat Nederland ook de nodige tcgenslng
had gehad. Ger Harings, die als debutant
een voortreffelUke wedstrijd reed, kwam
In de tweede ronde ten val en hij ver
wisselde daarna vier keer van flet».
Wagtmans. ook gevallen, nam drie keer
een ander rijwiel. Dat kostte krachten,
maar de leiding van de Nederlandse
ploeg wat met de derde plaats van Pijnen
toch dik tevreden. Men vond het jamnier,
dat de regenboogtnil voor Nederland ver
loren was gegaan, maar de wijze waarop
de Nederlanders hadden samengewerkt
en elkaar gesteund, noemde men „een
sportlef winstpunt van het hoogste be-
De uitslag
INIU km
(Fr); 3.
1. Graham Wrbb (GB)
Jörgen
Curt SOderli
S. Ger Harings (N); 7. Dr
(It); t. Lucas (Sp).
vijl toen renner imet Pijnen erbij) voor- (ï«)f'u"öoieaai nil-sij":Am|dW (CHMd)
op reed, voltooiden Qetr Haring* en Leo SP **ci' Olaccone at) op 2 min sec.
DuwUm. u-t M* tDtod. M PM-
tlge achtervolging met de aansluiting bij Roiiinson (cni; 21'
de leiders. Nederland had toen drie 'f°'' °f 44ïa: 44
favorieten vooraan an dan ook nog drie Joeusrkamp oo
Isrrlc Jinirn (N)
(N) i
