F Waar lange haren taboe zijn öe kRantentuin 4 I ook DE VOOR BERLIJNSE JOU MUUR (jnafe CORRESPONDENTIE THE CATS Hier komen nog enige verhaaltjes: Martien Aniba Hoe het was in de derde klas Toen ik in de derde klas kwam te zitten, vond ik dat heel erg fijn. Ik kwam bij juffrouw De Leeuw. De eerste dag kregen we nog niet zoveel te doen, alleen wat rekenen en taai- lesjes, maar dat vond ik helemaal niet erg. We hadden in deze klas kanaries en parkieten, die maakten soms wel veel lawaai, maar daar gaven we niets om. Onze juffrouw is een hele tijd ziek geweest, toen kregen we mevrouw Duindam en die was ook aardig. In de derde klas kregen we geschie denis en aardrijkskunde en ook na tuurkunde; dat was wel leuk. Soms kregen we een hele bladzijde sommen op en wie dan 0 fouten had, kreeg een prijsje. Ook zijn we eens naar het Lammen- schansstation geweest. We gingen daar naar de treinen kijken. We kregen daar boekjes, waar allerlei treinen in stonden. De juffrouw vertelde er wat Paul Belt mocht voor de vogels zor gen en Lenny van Buuren voor de planten. We hebben ook een schoolfeest gehad, dat was heel erg leuk. Een goochelaar gaf een voorstelling. We kregen alle maal een ijsje, dat was lekker. We hadden ook versjesschriften, daar schreven we onze versjes in. Soms was juffrouw De Leeuw wel streng, vooral als er een kind niet op lette. We kregen ook wel eens een dropbal of een lollie als we iets heel goed gedaan hadden. Nu zit ik al bijna in de vierde klas. We hebben ook een heel mooie foto gehad van prins Alexander. Het was een geboortekaartje, dat vonden we allemaal fijn. We hebben het leuk gehad in de der de klas en nu in de vierde krijgen we een meester. Dat is ook leuk. Het mannetje Bellevu Er was eens een oud grijs mannetje Hij heette Bellevu Die ging een dag uit winkelen En kocht een zwarte paraplu. Maar eventjes over vijven Toen ging het zonnetje weg En ging een zwarte wolk drijven En stak Bellevu zijn parapluutje op. Maar o wee, daar rolden allemaal dubbeltjes naar benee Toen was het mannetje schatrijk. En 't was uit met al zijn zorgen. Hij stopte de schat in het kippenhok En deed dat iedere morgen. Een beetje dom misschien Want zijn buurvrouw juffrouw Rlkkers Kon het uit haar raampje zien. Ze dacht, dat ding is heel niet mis Ik ga het lekker stelen Als het pikkedonker is. Toen ging ze met de bus lijn twee Ze trok haar groene mantel aan En nam de paraplu toen mee. zich door iedereen bewonderen. Maar toen ging het regenen en regende alle kalk weg. Nu kwamen er grijze stre pen op Jumbo's rug en de olifanten lachten hem weer uit. Jumbo werd kwaad op de nikkertjes, die hem zo Ze dacht al, wat zal ik wel gaan kopen gefopt hadden. Hij ging En even later ging het regenen. rug, maar vond ze niet i Ze deed nu de paraplu gauw open. Maar by juffrouw Rikkers Kwamen er geen dubbeltjes uit, Wel allemaal groene kikkers. Ze kropen overal in haar nek En kriebelden langs haar benen. 't Was allemaal o zo gek. Ze liep met sprongen naar Parijs En verder door naar Rome. We weten nu echt niet Hoe ver ze is gekomen. En het mannetje Bellevu? Die was zijn paraplu aan 't zoeken En eindelijk vond hij de paraplu Maar nu was 't uit Hij was haast helemaal versleten Er kwam geen enkel dubbeltje uit. 's Avonds zat hij er mee te spelen Parapluutje open, parapluutje dicht, Parapluutje open, parapluutje dicht. Mijn vakantie Karin Blekkingh en Elsje 1 Jumbo de opschepper Ik ben met mijn vriendinnetje in het Krimdal geweest, dat is een groot bos in Hoenderlo. Op een dag gingen we naar de kinderboerderij. Het was erg leuk. Er was een grote vijver met bootjes. Je moest trappen net als op een fiets. Je kon voor 40 cent 15 mi nuten varen. Mijn vriendinnetje en ik mochten voor 40 cent een half uur Er waren ook geiten en bokken, die los liepen. Ook was er een winkel, vlak erbij zijn we gaan eten. 'sMid- d. Meel dags gingen we naar de speeltuin. We hebben met vreemde kinderen liedjes gezongen. Om half zes moesten we weg, dat was jammer, maar de vol- Jumbo was een loifant van drie jaar. gende dag hebben we ons ook ver- Hij was geen gewone olifant, neen, hij maakt. We klommen in bomen, heb- was een eerste klas opschepper. Als ben tikkertje en verstoppertje ge- een olifantenmoeder haar baby liet speeld en nog veel meer. De drie we- zien, dan zei hij: „Tja, een lief jong, ken waren zo om en toen moesten we maar ik was vroeger toch veel knap- naar huis. per en veel steviger." Als een olifant hem vertelde, ik heb (Dat heeft Leontientje knapjes ver gisteren een boom omgetrokken, die teld. Een pluim op je zondagse muts) 10 meter omtrek had, dan zei Jumbo, ik heb er gisteren een omgetrokken NlGUWO rdduSGIS van wel 20 meter omtrek. I Oh!, het was zo'n opschepper. Welk licht gebruik je nooit m huis? Eens zei een olifant tegen hem: „Ik 2. In welke boom groeien geen appe-1 heb gisteren van deze blauwe eik ge- len? lopen naar het meer in een half uur." 3. Welke mand neem je nooit mee om Dan zei Jumbo: „O, niks aan, dat doe boodschappen te gaan doen? Deandere"oUfantën zeiden, „Doe het ^elk ge, gooi, men nooit vol, dan eens voor." En dan zei Jumbo: 5- Keizer Karei had een bond. „Dat gaat vandaag niet. het spijt me Koe heette Keizer Kareis hond? l0Ptn' De oplossingen insturen aan: Tante Jo en Oom Toon. Krententuin te"chïn e„ d.t ko„ lm™met "t '«PWht, Leiden, staan. Daarom verzon hij een plan- Onder de goede oplossingen verloten I we een mooi boek. Hy had wel eens gehoord dat de ko ning van Zoeloeland en de radja van Wie stuurt er een verhaalte bij, b.v. Padang op een witte olifant reden. „Over de prettige vakantie", of over Dat vond hij zo iets moois en nu wilde „Mijn leventje", hij ook graag wit worden. Maar hoe zou dat kunnen? Wie wilde hem dat geheim meedelen? Hij ging op zoek. Toen kwam hij drie nikkertjes tegen. „Weten jullie hoe ik myn vel wit kan Wat mankeert er aan t volgende krijgen?, vroeg hy. rytje? „Ja hoor, dat kunnen wij wel doen, 1-2-3-4-5-6-7-9-10? r WU moeten eerst ban.nen pluk- volgende foul of goed? 1-2-3-5-6-7-9-10- 14 - 15? pwp vakantie in Berlijn deze zomer brachten we tweemaal een vluchtig bezoek aan het oostelijk stadsdeel, dat onze verwach tingen verre overtrof. Een Duitse vriend in ons jeugdkamp ging nog verder. Hij vond Oost-Berlijn „unheimlich" belangwekkend, en gaf er zelfs de voorkeur aan boven de west-sector. Maar dat zal wel komen door zijn eenzijdige benadering, die aan zijn voorliefde voor musea ontsproot. Wat dat betreft had Thomas groot gelijk: de sovjetsector is werkelijk een schatkamer van kunstwerken en hoewel de laatste wereldoorlog veel vernielingen heeft toegebracht aan de voormalige Pruisische hoofdstad, hebben de Oostduitsers de tempels van cultuur met bijzondere voorliefde gerestaureerd. Anders dan de kerken en kathedralen. Ruïnes, restanten. Wie is slim 13 - „Dat zal ik wel doen, maar willen jullie mij dan wit maken?" „Ja, dat doen we. We gaan dan eerst Dog je 0gen dicht en spel het woord even de spullen halen. Amsterdam van achter naar voren. De negertjes gingen een emmer wit- En Rotterdam, kalk halen en drie borstels en ze be gonnen de olifant wit te maken, 't Ging Dag allemaal. Tot de volgende week1 mooi toen hij helemaal wit was, ging weer. hij naar de olifanten terug. Hy liet TANTE JO en OOM TOON 117|j brachten de musea weliswaa: ook de verschuldigde eer, maa wilden ook wel achter de schermei van de sovjetpropaganda en prestige stukken van Ulbrichts woonplaat k|jken. Daarom namen we de stads tram. Hier was een globale fouille ring aan de grenspost Checkpoin Charlie aan vooraf gegaan, waar wi al onze zakken voor de zielsdie] Zelfbediening F en volgend tramritje kostte ons aanzienlijk minder. In de twee volgrfltuigen hing voor de ramen een bordje met de mededeling, dat de passagiers hier zelf hun kaartje kon den kopen. Later bleek, dat de rei zigers elkaar moeten controleren bij het binnenkomen van de tram. Om schouwende beambten leeg maaktei en vijfmaal onze passen moesten to nen. Deze doorgang in de „Schand I mauer", zoals we dit bouwsel dooi een oude Oost-Berl|jnse boekhande laar hoorden betitelen, overtreft alli „verdedigingsmethoden" die we elder; in de stad zagen. Muren, hekken tankvallen en verschillende slagbo dat wij door de Duitse Democratische Republiek al voor tien Mark waren geplukt bfl de doorreis naar Berlijn, koesterden we wraakplannen en za gen kans deze in daden om te zetten. De eerste rit betaalden we twintig pfennig. Nu gooiden we ieder één pfennig in de „Zahlbox" en kregen daarvoor een geldig plaatsbewijs. De ring artikelen van Russische, Tsje chische of Chinese herkomst werd op heel aantrekkelijke manier te koop geboden met reclamemiddelen, die al lermodernst zijn. Bij de prijzen Is wel een aantekening te plaatsen. Levens middelen en noodzakelijke gebruiks voorwerpen zijn iets goedkoper dan in West Berlijn, maar als iets luxe ls, kan de gewone man het niet meer betalen. Een voorbeeldje: een nylon wit overhemd, in West Berlijn tien tot vijftien Mark, kost in de Sovjetsec tor maar liefst zeventig mark en dat terwijl de lonen daar ongeveer de helft bedragen van die in West-Duits- land. Officieel is één westmark drie oostmark waard, maar de toerist die Oost Berlijn bezoekt betaalt voor iedere oostmark een hele westmark en kan dus niet profiteren van het valuta-verschil. Rode vlag ftoewel de levensstaridaard aan merkelijk verschilt met de „ka pitalistische" landen, wekten de Oost-Berlijners een tevreden en al lerminst afgunstige indruk. Blijkbaar hebben velen zich neergelegd bij een Tas of map, zo klaar 'n Kleine map van stof nodig? Zo klaar, hoor. En wel op dezelfde wijze, waarop je een map van papier vouwt. Je kunt daarvoor gebruiken katoen, linnen of grove jute. Men begint met een vierkant stuk, dat rondom smal gezoomd wordt, 'n Vierkant van 36 cm lang geeft een map van 18 cm lang. Wil men een grotere map maken, dan neem je natuurlijk een vierkant van grotere afmeting. In elk geval neem je de zijde van 't vierkant 2x zo groot als de lengte, die je voor je map wenst, 't Beste is, de gewenste vouwen met 'n heet strijkijzer te doen ontstaan. Zie zo: Leg nu 't vierkant dubbel en strijk de midden vouw. Daarna leg je 't weer uit en sla nu beide zijden naar de midden- vouw om en strijk de beide nieuwe vouwen er in. Als je nu 't vierkant weer uitlegt, heeft 't drie loodrechte vouwen. Maak nu op dezelfde wijze ook 3 horizontale vouwen. Als je nu weer alles ontvouwt (openslaat) heb je fig. 1. Draai nu 't geval zo om, dat wat eerste onderkant was nu bovenzijde wordt. Leg nu 't vierkant dubbel van hoek tot hoek, zodat er een drie hoek ontstaat. Strijk nu de nieuwe vouw weer in, maar zonder de reeds ontstane vouwen te verstoren. Leg alles weer uit en doe nu 't zelfde naar de twee andere hoeken. Ontvouw nu het vierkant weer. De schuine vouwen op de onderste helft ontstaan nu als men de onderste rechter- en de onderste linkerhoek naar 't midden omslaat. Strijk de vouw weer in, sla ze weer open en je ziet fir X. Draai nu het stoffen vierkant weer om en keer de onderzijde naar boven. Sla de beide buitenzijden naar de middenvouw om (fig. 3) en «trijk de vouw weer in. Pak nu de beide onderste vier kanten bij A vast en trek ze omhoog tot ze B bedekken. Even zo moet C ook D bedekken (zie fig 4). Strijk nu ook langs de onderste lengtevouw (zie naar fig. 5). Leg nu de bovenkant van 't stuk naar onder en steek hem een weinig in de achterruimte van de map (fig. 6) en bevestig hem daar met 'n paar steken. Strijk de bovenste vouw. Leg dan de overslag over de map en stryk nu de laatste vouw en klaar ben je! Werk je met zeer dunne stof, dan is 't raadzaam eerst 'n stuk vlieseline op de stof' vast Ir strijken. fig. d. Een kleine elf (fee) met vleugeltje* brengt de natuur - hier de bloemen - aan het la- Hans en de kwal Toen Hans al badend langs "t strand liep, gleed opeens een rose, geleiachtig ding langs zijn voeten; het was een door zichtige kwal. Ze ziet uit als een grote klodder gelatine, maar men kan zich lelijk aan haar vergissen. „Kwallen zijn weinig ontwikkelde (=- primitieve) dieren. Ze bestaan voor 98 procent 98/100 deel) uit water. Slechts enkele van hen „branden", d.w.z. kunnen een bran dende pijn veroorzaken. Men herkent ze aan hun fellere kleur en aan hun tot 1 meter lange „brandcellen", die by aanraking zeer onaangename brandgevoelens kunnen ver wekken." Voel je na aanraking met een kwal zo'n stekende, bran dende pijn, dan moet je de zere plek inwrijven met salmiak geest, wat onmiddellijk helpt. men ontsieren het toneel, waar de crisis om Berlijn zijn hoogtepunt be leefde. stofnesten It/ïaar we kwamen er zonder ver denking door en namen de tram, lieten ons een eindweegs weghobbe- len en stapten in een willekeurige straat uit. In de wagon werd geen woord tussen de reizigers gewisseld, hetgeen overigens ook gewoonte is in Den Haag. dus niet verontrustend. Op straat, waar het de zondagmid dag van ons bezoek uitgestorven leek, keken de mensen ons na. Onze herkomst was blijkbaar duidelijk te merken door onze kleding. De eta lages van de winkels, die we pas seerden, waren meestal stofnesten, waarin de kleuren tot fletse tinten waren verbleekt in totale tegenstelling tot wat we In West-BerlQn aan show kastjes hadden gezien. Plotseling bleven we verrast staan voor een klei ne winkelruit, waarachter zo te zien een scheerapparaat van Nederlands fabrikaat lag, tussen bekende West-Duitse merken. We hadden ons evenwel vergist. Op de apparaten .1 lazen we een Russisch woord, dat wel niet „Imitatie" zal hebben betekend. maar wat wel op z|jn plaats zou z|jn methode was zo primitief, dat je ook zonder betalen hele linten kaart jes uit het blikken busje kon trekken. Wat bezorgde ons die goede indruk van Oost Berlijn, (of naar Oost-Duit se termen: Hoofdstad der DDR), waarover we boven schreven De imposante nieuwbouw, die de wes terse architectuur naar de kroon steekt en waarvan de televisietoren van ongeveer 300 meter wel het stoutste stukje is met zijn slanke stengel, waarop te zijner t|jd als eeti bloemknop een draaiend restaurant wordt geprikt. Het openbaar ver voer. De bussen, trams en stadstrei- nen rijden voor weinig geld (zeker in vergelijking met West Berlijn) in zeer snelle opeenvolging door de stad. Verkeer buiten de bussen en trams is er niet veel. Wat vrachtwa gens van een VEB Volkseigener Be- trleb) en ouderwetse personenauto's. Dure luxe E'en bezoek aan een warenhuis aanvankelijk zagen we een ove* dekte markt hiervoor aan, en hadden daarop een meewarig commentaar geleverd bleek een verrassing. Zon der van overdrijving te kunnen wor den beticht durven w|j het Waren- haus aan het Alexanderpleln vergely- ken met een grootwinkelbedrijf in ons land. Een onvoorstelbare sorte- regime, waarvan ze de opvattingen niet delen, maar wat helpt het te blijven mokken. Zowel in Oost als in West wordt bier geschonken, in beide stadsdelen verkoopt een mannetje z|jn loten op straat voor respectieve lijk de Zoölogischer Garten en de Tlergarten, aan beide z|jden wordt gelachen. En toch blijft het verschil als een ochtendnevel hangen ln de rode stad. We zagen meisjes In mini en jon gens met net Iets te lange haren. Z|J volgen heimelijk de Weetdultae tele- vlsleultzendlngen en proberen zich te ontwringen aan het strakke keurslijf, dat ze al op de kleuterschool kregen aangemeten ln de vorm van een streng socialistisch denkpatroon waarin Barend de Beer met de triom ferende rode vlag zwaait. Bij de foto's Foto boven: Een straatbeeld ln de sov jetsector verschilt hemelsbreed van de kleurige warreling In 1 West Berl|jn. Westerse toeris- ten worden regelmatig aange- klampt door Jongelui, die siga- retten of chocola uit het Westen bedelen. Ook westmarken zijn erg in trek. Daarmee kunnen Oost-Berl|jners inkopen doen fn z.g. „Intershops", waar alleen met westgeld betaald kan wor- i Foto midden1 De Brandenburger Tor ge zien van de Oost Berl|jnse bou- 1 levard Unter den Linden. Aan deze z|jde. geen prikkeldraad en betonnen muur, maar keu rige bloemperken en nieuws- 1 gierige toeristen uit de Oost bloklanden. Op een vraag van een van hen aan een wacht- lopende Vopo, wat op de borden aan de westelijke z|jde van de 1 muur te lezen stond, antwoord- i de deze schaapachtig lachend: i „Offers van de Muur: 63 do- den". De toeristen bleven een t|]dlang 8til na deze medede- ling, die in het geheel niet ln Ulbrlchts propaganda past. 1 Foto onder: Breed uitgemeten ligt. in de 1 oude stadswijk „Mltte" het I Marx-Engels-plein. In de on middellijke nabijheid de schit terende barokke Dom (nimmer hersteld van de oorlogsschade) en een aantal wereldberoemde musea, waarvan het Perganon i museum de kroon spant met de 1 r|jke verzameling heelden uit 1 de Hellenistische cultuur. I Volgende week in U(M VOüK JUU

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1967 | | pagina 8