Jammer dat Janssen gele trui niet kreeg
Organisatie verdiende te weinig aan deze Tour
Sponsors zetten monsieur Goddet onder druk
WAGTMANS VERSPEELDE GROENE TRUI
Jan Janssen wil
nooit in ploeg
onder Pel rijden
Dramatisch slot voor
team van Sjefke Jansen
TOUR DE FRANCE
MAANDAG 24 JULI 1947
(ïïMwm
aiiiE!
(Van onze sportredactie
PARIJS In het Pare des Princes stierven de
laatste klanken van het Tourcircus weg. Eindelijk
zwegen, na een lange maand, de schetterende fan
fares van de reclamekaravaan. Het circus werd ont
bonden, een dode, twee gewonden en achtentachtig
dodelijk vermoeide coureurs achterlatend. Het cir
cus heette ditmaal „landentour". De renners werden
geacht voor de eer van hun land, en enkel daarvoor
te rijden. Maar dat gebeurde, zoals men trouwens
wel had verwacht, natuurlijk niet. De belangen var
de merkenploegen werden, zij het door een aanta'
onvoorziene omstandigheden minder massaal, toef
uitgespeeld. Duidelijk en voor de insider meteen
aanwijsbaar. En dat betekende het failliet van de
idealen van Jacques Goddet en Felix Levitan, die zo
graag baas in eigen huis wilden blijven. Er kom!
waarschijnlijk geen landentour meer. Want deze
Tour was nog niet ten einde of in Frankrijk haastten
zich machtige wielersponsors, als Bic, Peugeot en
Mercier mee te delen dat zij Zich uit de wielersport
zullen terugtrekken als de Tour het volgend jaar
weer met landenteams verreden zal worden. De drie
Franse sponsors kregen meteen steun van Salvarini
(Gimondi) en Pelforth (Janssen) die dan wel niet
hun wielerploegen zullen ontbinden, maar die hun
renners zullen verbieden aan de Tour deel te nemen.
t Dit alles klinkt paijadojfaal,
brildat juist' door de 'iandën-
ploegen' de belangstelling- voor
de Tour met sprongen omhoog
ging en omdat men, qua strijd
lust en spanning, een van de
mooiste naoorlogse ronden te
zien kreeg. Maar de harde wer
kelijkheid is, dat de Tour niet
zonder de wielersterren kan, dat
de wielersterren niet zonder de
royaal met honderdduizenden
guldens zwaaiende sponsors
kunnen en dat bovendien de
Tour er financieel niet best
voorstaat. Want het gerucht wil,
dat de verkoop van de organise
rende bladen l'Equipe en Le
Parisien Liberé, ondanks de
gestegen belangstelling, hele
maal niet best was. En toch
moeten de organisatoren juist
daaruit een groot deel van hun
kosten dekken. De heren Goddet
en Levitan mochten dan reeds
de vorige week met weinig ge
voel voor werkelijkheidszin jui
chend verkondigen, dat ook het
komende jaar met landenteams
gereden zou worden, ditmaal zijn
de sponsors vastbesloten en dit
maal dreigen zij met de extreme
maatregel hun wielerploeg te
ontbinden.
Deze Tour werd gemarkeerd
door het vreselijke drama op de
Mont Ventoux, de dood van Tom
Simpson. Gestorven onder, nog
altijd niet opgehelderde myste
rieuze omstandigheden. Voor de
renners en de volgers van deze
Tour staat het, ondanks het uit
blijven van een medische be
vestiging, vast, dat Simpson ge
drogeerd was. De Brit stierf en
daarover is men het ook eens,
niet enkel omdat hij doping had
genomen, maar door de cumu
latie van omstandigheden. Do
ping, hitte, zuurstofgebrek, zeer
zware Inspanningen en zijn ver
mogen zichzelf volkomen leeg te
rijden. De dood van de Brit
accentueerde echter nog eens
duidelijk dat de strijd tegen de
doping onvoldoende hard en te
Incidenteel wordt aangepakt. De
populariteit van sommige cou
reurs, hun tot de verbeelding
van de massa sprekende pres
taties, op de hellingen van dui
zenden meters hoge cols in een
onherbergzaam en grauw land
schap, overschaduwen nog maar
al te vaak de mensonterende
dopingpraktijken.
Er is ook in deze Tour, voor en
na de dood van Simpson, dopinti
gebruikt. Er volgden, na de dood
van de Brit, verschillende ge-
rechte'.ijke controles. Maar van
de wielersterren bleef men af.
Stel je voor: men moest Pingeon
of Poulidor uit de Tour nemen!
Dat zou een nationale schande
voor Frankrijk geweest zijn.
Maar in de strijd tegen de do
ping is geen plaats voor ge-
i oelighcden en nationale trots.
Daar leiden alleen keiharde en
mets ontziende maatregelen tot
het gewenste succes.
Teleurstelling
Achteraf bezien zullen wellicht
duizenden Nederlanders de pres
taties van onze landgenoten in
deze Tour met een licht gevoel
van teleurstelling beoordelen. De
groene trui. de vyfde -plaats van
Jan Janssen in het eindklasse
ment, zyn etappezege, de tweede
plaats van Nederland in het
ploegenklassement en inciden
tele etappesuccesjes, kunnen het
gemis van die gele trui, de eind
zege, waarover vóór de Tour in,„
Nederland zo nadrukkeiyk werd
gesproken, niet wegnemen. Voor
het eerst gingen Nederlandse
renners de Tour in met een kop
man, niet langer als vrijbuiters,
niet langer als een stelletje op
portunistisch rydende coureurs,
vooral in de vlakke etappes wat
francs verzamelend. Alles werd
gezet op het hoofd van Jan
Janssen, die het jaar daarvoor
immers als tweede was ge
ëindigd en die dit jaar de klas
sieker Parys—Roubaix en de
Ronde van Spanje had gewonnen
en die als een van de favorieten
van start ging. Jan regelde en
beschikte in de Nederlandse
ploeg, maar daarby werd hem
de zware verantwoording op
gelegd, dat men verwachtte, dat
hij zou winnen. Dat is niet ge
beurd en nu worden de toch wel
opmerkelijke successen van deze
Nederlandse ploeg overschaduwd
door een lichte teleurstelling van
ec wielerland, dat in deze Tour
te hoog greep.
Jan Janssen had waarschynlijk
ook zonder de ongelukkige lekke
band op de Galibier deze Tour
nimmer gewonnen. Hij is een
van de compleetste Tourrenners
van de laatste jaren: goed
klimmer, goed sprinter, goed
tydryder. Maar in geen enkel
onderdeel haalt hy de absolute
top. Hy kan niet, zoals een
Gimondi dat kan, zelf in de aan
val gaan, zelf het wedstryd-
verloop bepalen. Janssen kan. in
gezelschap dan wel van echte
sterren, meekomen op de cols, op
het vlakke, in de sprint, in de
tijdrit. Zyn karakter is, dat hy
zich in gezelschap van grote
renners in de Tour aan hen
optrekt. Het is een mentale
kwestie, niet een van kracht of
sublieme klasse. Janssen had dit
jaar een ploeg om zich heen, die
op sommige momenten werkeiyk
verraste door goede prestaties en
goede hulpverlening en op an
dere momenten weer tekort
schoot. Het is per se niet waar,
dat hy de Tour verloor omdat
In de verte heeft Roger Pingeon
zijn enige echte overgebleven
rivaal Julio Jimenez ontmoet en
dat is voor de drager van de
gele trui te meer een reden om er
een nog hoger tempo uit te
persen. Even later had hij de
Spanjaard achterhaald en de
5/,ste Ronde van Frankrijk
gewonnen.
zijn ploeg zoals de Fransen
bij herhaling geschreven hebben
te zwak was. Janssen schoot
voor de eindzege zelf tekort.
Niettemin vertoonde de Neder
landse ploeg toch enige tekort
komingen, die bedenkeiyk waren.
Tot die ploeg behoorden renners,
die nimmer in deze Tour hadden
mogen starten: Nijdam, De Roo
en Maliepaard. Renners, van wie
men tevoren had kunnen weten,
dat ze niet capabel waren deze
Ronde te rijden. Maliepaard niet
omdat hij al enige jaren tekenen
van slijtage vertoont, de dertig
jarige De Roo niet omdat hy,
na zijn val in de Ronde van
Italië, wekenlang op non-actief
was geweest en slechts met de
grootste moeite de een week
voor de Tour geëindigde Ronde
van Zwitserland kon uitryden.
Nijdam tenslotte niet, omdat hij
in Zwitserland al een zeer slechte
conditie had. En ook by de zes
overigen ging het niet Ideaal.
Dat kon ook niet, want de basis
waarop deze Nederlandse Tour-
ploeg steunde, was fout, ook al
door de wryving landen-merken-
tour. De merken en dan vooral
hun ploegleiders, hadden er be
lang by, dat hun renners, nu ze
zelf thuis moesten blijven, niet
zo'n grootse Ronde zouden
rijden. Daarom fietsten sommige
renners voor de Tour veel te veel
wedstryöen, terwyl anderen, door
gebrek aan mogelijkheden om
meerdaagse wedstryden te ry-
den, te weinig juiste voor
bereiding hadden.
Dan komen we toe aan Wout
Wagtmans, de ploegleider, die
uit het niet werd geroepen om
deze verantwoordelijke functie
te vervullen. Wagtmans heeft
hard gewerkt Er was hem niets
te veel. Hy zorgde goed voor de
renners en het materiaal, maar
hij toonde toch ook duideiyk
tekortkomingen. Het is gebeurd,
dat niemand van de ploeg by de
aankomst was, toen Huub Ha-
rings op een dag buiten bewust-
zyn raakte en bebloed op de weg
lag, het is ook gebeurd, dat Bas
Maliepaard, op de dag. dat hy te
laat binnenkwam, niemand meer
aan de finish vond om hem op
te vangen. Een vry grote fout
maakte Wagtmans verder door
zichzelf volkomen weg te cU-
feren. Hy liet zich bij de aan
komsten vrywel nooit zien, hy
schuwde zelfs de publiciteit. En
dat is een karaktertrek, die een
ploegleider in dit keiharde
wlelermllieu misstaat. Want
daardoor kon het gebeuren, dat
renners na aankomst dingen
zelden, die Wagtmans als ploeg
leider, als hy aanwezig was ge
weest, tydig had kunnen corri
geren.
Verrassend
In het Pare des Princes be
groetten tenslotte de tien
duizenden opnieuw een verras
sende Tourwinnaar, Roger Pin
geon, in de vyfde etappe van
Roubaix naar Jambes door een
verrassende coupe in de gele trui
gekomen. Pingeon heeft In deze
Ronde veel mee gehad. Hy had
mee, dat Poulidor in het begin
al werd uitgeschakeld en dat
deze een nieuwe manier vond om
zyn grootheid te bewyzen door
meesterknecht te gaan spelen.
Hy had mee, dat Janssen op de
Galibier kansloos werd door een
lekke band, gevolgd door een
mentale inzinking. Maar zyn
grootste geluk kwam toch in de
Pyreneeën, toen Felice Gimondi
door ziekte in elkaar stortte en
tien minuten verloor. Los van
die meevaller moet men niets
dan bewondering hebben voor
Pingeon, deze pezige atleet, die
de Ronde gewonnen heeft als een
groot kampioen. Hoe schril
steekt niet zijn zege af by die
van Anquetll.
Pingeort zocht de strijd zelf
op\ hij controleerde zelf op
vele dagen ontsnappings
pogingen, hij overtrof zich
zelf in de bergen en ook in
de laatste etappe, de tijdrit.
Een groots winnaar en een
verdiend winnaar. Niet
temin een complete verras
sing. Deze turbulente Tour
was, zeker in vergelijking
met die van het vorig jaar
een groot succes. De invloed
van de merkenteams mocht
dan het ideaal van de natio
nale eer vergiftigen, de
Tour was vol spanning, vol
strijd en vol dramatiek. En
daaraan moet toch een cir
cus voldoen.
PARIJS D« krachtenslopendc Tour had de lijnen van «|Jn feaieht hoekiger
gemaakt en de wallen onder >tjn ogen verdiept. Jan Janssen, een filtersigaret
ln de mond, lag op bed, bereid een laatste Interview weg te geven. „Ben Je
teleurgesteld?" „Ik niet", zei hij, „lk ben als favoriet gestart en dan Is het
alttyd erg lastig te winnen. Gimondi, Al mar en Poulidor en lk waren favoriet,
maar we hebben geen van allen kunnen winnen. Ik heb tenminste nog de
groene trui. Dat Is toch ook een prestatie, lk kan niet anders dan tevreden
zijn. Anquetll schreef gisteren nog ln een weekblad dat lk een der beste ronde-
renners van de laatste Jaren ben. ln 1964 de groene trui, ln 1965 de groene
trui en negende ln het eindklassement, ln 1966 tweede en !nl967 de groene
trui en de v(Jfde plaats ln het eindklassement".
Maar toch komt het me voor dat Je teleurgesteld bent. want Je hebt voo
Tour nadrukkelijk gesproken over Jouw eindzege? „Luister, lk kon deze ronde
niet winnen. Zonder die lekke band had lk misschien tweede of derde of vier
de kunnen worden, maar winnen, nee". Dat ls een eeriyke mening. „Ja. wat
heb lk er aan om de zaken heen te draalen". Maar als Pellenaars ploegleider
was geweest, zou het dan niet beter gelukt zyn? „Onmogeiyk. Ik kan helemaal
niet met die man opschieten". En hoe denk Je nu over Wagtmans? „Wout ls
geen De Muer, op geen stukken na. Maar lk heb nog met De Muer over Wagt
mans gepraat HIJ zei ook: Jan. die lekke band op de Galibier, de minuut die
JU daar stond te wachten, daar kon Wagtmans niets aan doen. Ik vind dat
Wout goed voor alles heeft gezorgd, maar een eohte directeur sportlef, dat
was hy toch niet. Daarvoor moet Je het hele Jaar door bij de renners zijn.
Ben Je achteraf tevreden over de ploeg? Janssen, na een lichte aarzeling
„Ze hebben gedaan wat ze konden". Dat ls geen antwoord. Jan. De vraag was:
Ben Je tevreden at niet? „Ja, lk ben tevreden. Ze hebben me sommige dagen
heel goed geholpen, en we hebben toch maar de tweede plaats ln het ploegen
klassement bereikt". Wie heeft de ploeg elgeniyk samengesteld? „De K.N.W.U.
had de eerste zeven renners aangewezen, toen bleven er nog drie over. Ik ben
toen op het bureau ln Den Haag geweest en lk heb gezegd: „Jullie moeten
Maliepaard en Zilverberg meenemen". Je segt dat Je tevreden bent over de
ploeg, maar tydens de Tour heb Je toch verschillende keren op de renners
gescholden. „Inderdaad. Ik zei 's ochtends wel eens: .Jongens doe dit of dat,
maar zodra ze op de flets zaten waren »e het vergeten. Ik heb dagen gehad
dat lk tegen ze zei: lk waag elke dag mUn leven voor een prijsje te rijden
en Jullie doen vrywel niets, als dat to blijft pak lk mUn koffer en ga lk naar
huls".
Wat denk Je van het geval Simpson en wat beeft het Jou gedaan? „Al* Simp
son gedrogeerd was, maar dat 1» nog niet bewezen, vind lk dat heel erg voor de
wielersport. Dat betreur lk zeer. Ik was er zelf kapot van JIJ drogeert nooit?
„Moet Je luisteren, lk rjj al vUf a zes Jaar heel goed. Ik win mijn wedstrijden
ln het voorjaar en ook in het najaar. Ik laat wel vltamlnezpulten zetten, dat
mag je gerust weten, dat Is ook trouwens niet verboden. Het is zelfs nood
zakelijk. In do Tour van 1963 was Ik al na tien dagen kapot. Zonder vitamine-
spulten gaat het echt niet. Voor deze Tour heeft dr. Itollnk me onderzocht
en tydens de Tour heb ik ook een arts, dr. Duamel, gehad, lk hou veel te veel
van het leven. Als Ik zou weten dat lk 29 of 30 zou zijn en lk zou veel geld
hebben, maar ik zou lichamelijk kapot *lJn, dan verkocht lk morgen r
■liets". *K f£V:f
r--i-RAPPORT
Heb Je nog een persoonlijk oordeel over Je ploegmakkers? „Aon Zilverberg
heb lk heel veel plezier gehad, die kent het vak, uit de wind rUden en vx
Karstens heeft mij op de Ballon dAlsace en op weg naar Roubaix goed gehol
pen. HU heeft ook vaker de sprint voor me aangetrokken. Maar hy heeft te
veel dagen gehad dat hy er niet was. Ik zei nog tegen hem: Win nou een ritje.
JU kunt dut gemnkkeiyk. Maar hij deed het niet. Van der Vleuten was ook
goed, en Horlngs heeft gedaan wat hy kon. ook voldoende. Sohepers heeft een
voortreffelijk debuut gemaakt, maar hU moet nog veel leren. De Roo ls me
zwaar tegengevallen".
Hoe hebben de ploegen nou precies gereden. „Ik ben met niemand ln de slag
geweest, wy Nederlanders reden alleen. De Spaanse ploegen reden voor Jime
nez. de Duitsers reden voor de Fransen, en de drie Franse ploegen, met uit
zondering van Almar, reden voor Pingeon. De belde Italiaanse ploegen heb
ben tegen elkaar gereden." Zou Je het volgend Jaar weer met een landentour
willen rijden? „Ik niet. Daar kan lk toch geen Ja op zeggen, het ls tenslotte
mijn business". Er gaan geruchten dat Pelforth geen reclame meer mag ma
ken ln de wielersport. Als dat ao ls. en de ploeg wordt ontbonden, kom Je dan
terug ln een Nederlandse ploeg? „Nee. dat geloof lk niet. BU wie zou lk moe
ten komen? Televlzler? Daar zit de Pel. Willem II at Cabalero? Die hebben
geen goede renners. Ik ben ln Frankryk opgekomen en lk zal er ook wel mijn
laatste wedstrijden ryden".
(Van een speciale verslaggever
Nederland heeft met een licht gevoel van teleurstel
ling afscheid genomen van de zevejide Ronde van de
Toekomst. Een vijfde plaats voor Fedor den Hertog en
een achtste voor Rini Wagtmans in het eindklasse
ment is minder dan werd verwacht. Het is vooral ook
minder dan in het bereik van de Nederlandse ploeg
neett gelegen. Het siotweekeinde van deze levendige
ronde, die door minder dan de helft van het aantal
gestarte renners is voltooid, heeft Nederland zijn
laatste ereplaats gekost. Rini Wagtmans werd zowel
op de sintelbaan van Fontainebleau als op de wieler
baan in het Pare des Princes (dat men vandaag begint
af te breken omdat er een autoweg doorheen moet)
verslagen door de Fransman Cyrille Guimard, die
daarmee zijn kleine achterstand in het puntenklasse
ment veranderde in een voorsprong van zeven punten.
Het was in feite de enige belangrijke wijziging in de
klassementen, want Robini bleef eerste en de mach-
-ige Franse ploeg behield de hoogste plaats in de lan-
Jenrangschikking.
.Jaar niet, zoals in de grote tonde van Frankryk, wa:
deze consolidatie van de posities een gevolg vun ver
minderde strydlust of an een aanvaarden van de neder
laag. Fedor den Hertog heeft zaterdag al het mogeiykt
gedaan om ln de Franse republiek de prins van de toe
komst té worden. Tussen Bourges en Fontainebleau heeft
Den Hertog aangevallen met alle kracht, die in hem was,
maar de Fransen lieten hem niet los. Robini en Guimard.
dus de leider in het algemeen klassement en de naaste
oncurrent van Wagtmans in het puntenklassement
voelden zich niets te goed om de slanke Nederlander to»
le orde te roepen.
Het resultaat van deze acties en reacties was. dat een
/rljwel volledig peloton de sintelbaan van Fontainebleau
opstoof. Op het voorlaatste stuk was het duldeiyk. dat de
sprint een zaak zou worden tussen Rini Wagtmans en
OyrlUe Guimard. Wagtmans durfue het risico van voluit
sprinten te nemen. Op het laatste rechte einde kwam hy
naast Guimard. die ets voorzichtiger reed. Wagtmans nam
misschien een half wiel voorsprong, maar toen op de
laatste meters de pure snelheid telde verloor WBgtmans
de rit en daarmee de groene trui.
Wagtmans h«eft gisteren ook gedaan wat hij kon om
Rini Wagtmans zal nief blij gekeken hebben, na afloop
i an de Kleine Tour, want vlak voor het Pare des Prmres
kaapte de Fransman Guimard de zo fel begeerde groene
trui voor zijn ogen weg. De laatste etappe morst dr
revanche brengen, maar u;eer won Guimard de etappe in
ook de groene trui.
dat het vroeg gevluchte drietal Gomez Lucas. Jolly en
Hrazdlra achterhaalde. Wagtmans sleepte Guimard en
Robini mee en op dat moment wist de slanke, donkerharige
Brabander dat hy niet alleen de Tour de l'Avenlr had
verloren, maar dat hy bovendien de groene trui niet meer
zou terugzien.
In die laatste nederlaag wilde Wagtmans echter nog niet
berusten. Voor zyn laatste aanval werd de meesterknecht
Plet Tesselaar Ingeschakeld, die de laatste sprint van deze
elfdaagse zou moeten aantrekken. Tesselaar kwam als
eerste de baan van het Pare dee Princes op met Wagtmans
aan zyn wiel en Guimard daar weer vlak ^chter. Het plan
was goed, maar Plet Tesselaar kreeg door een leeglopende
band geen gelegenheid om het uit te voeren. Hy slaagde
er maar net ln om ln het zadel te biyven en niet te vallen.
Wagtmans stond toen letteriyk en figuuriyk voor het blok.
Zijn sprint kon niet meer worden aangetrokken, hy fun
geerde als sleper voor Guimard, van wie hy wist, dat hy
sneller was dan hy.
Verkeerd gegokt
Wat kon Wagtmans nog doen? Wachten en misschien
Ingesloten worden ln de grote groep en dan ook nog zyn
kans op de tweede plaats verliezen of doorgaan en
proberen of hy misschien de macht had om Guimard ln een
lunge sprint los te ryden
Wagtmans koos de laatste mogeiykheid en verloor het spel.
De Ronde van de Toekomst waa afgelopen. Do best
voorbereide ploeg, de Franse, had ln alle opzichten ge
triomfeerd.
De Nederlanders konden achteraf de winst- en verlies
rekening gaan opmaken. Letteriyk te zien zal do financiële
winst door pryzen en premies een kleine zesduizend
gulden bedragen Maar by amateurs telt de sportieve
prestatie zeker riet zo zwaar. Daarover zei Sjefke Jansen,
de ploegleider: „Ik kan niet helemaal tevreden zjjn. Rini
Wagtmans had een betere plaats ln het klassement
kunnen bereiken. Op een dag. dat het hem tegenzit, geeft
hy zich te gemakkeiyk gewonnen. Hy heeft ln de eerste
Pyreneeënetappe pech gehad en daardoor is hy verslagen.
De andere tien dagen heeft hy werkeiyk geweldig gereden,
maar dat verlies was achteraf niet meer goed te maken.
Een renner met minder kwaliteit krygt nog wel eens kans
op herstel, maar een man, die tot de groten ln het veld
wordt gerekend, mag geen slechte dag hebben, want dan
Is het voor hem afgelopen. Fedor den Hertog Is my
versehrlkkeiyk meegevallen. Ik had nooit verwacht, dat
hij ln de bergen zo goed met de anderen zou kunnen
meekomen. Hy heeft een geweldige wilskracht, met Iets
meer ervaring zal hy by de grootaten kunnen komen".
Doping!
Zaterdagavond werden nog vier renners uit de strijd
genomen, omdat ln hun urine sporen van stimulerende
middelen (amfetamine) waren aangetroffen. Dat waren
de Belg Weckx. de Spanlaard Maacaro, de Italiaan
Cavalcanti en de Zuldslavii'r Rille
