Deze oorlog was nog kinderspel 9e£cidóe6oitfta/iit V rijheidsstraf f en voor de ..Stones" BOY'S BIG BAND IN HOLLAND FESTIVAL Amusement van Zangkunst op hoog niveau' door buitenlandse deelnemers TELEVISIE VANAVOND PAGINA 2 DE LEIDSE COURANT VRIJDAG 30 JUNI 1967 Zwolle nog geen richtingwijzer DINNEN het raam van politieke over- D drijvingen ligt de bewering, dat deze week de ogen van geheel Nederland ge richt waren op de tussentijdse gemeen teraadsverkiezingen in Zwolle en om ringende gemeenten. Die belangstelling zal voornamelijk aanwezig geweest zijn in politieke kringen. De niet zo grote interesse van ande ren is feitelijk goed te begrijpen ook: het lag voor de hand dat de uitslagen, vergeleken met de vorig jaar gehouden gemeenteraadsverkiezingen, een wijzi ging in de getalssterkte der verschillen de partijen zouden brengen en dat de percentages van nu vergeleken met die van de pas gehouden Kamerverkiezin gen geen aardverschuiving zouden laten Ook het geprolongeerde succes van D'66 en de gestadige achteruitgang van de Boerenpartij mogen geen wonder he ten. Een begin van dit jaar duidelijk aanwezige tendens kan drie maanden later moeilijk veranderd zijn, wanneer zich zoals nu in Nederland het geval is geen belangrijke politieke gebeur tenissen hebben voorgedaan. HET plaats nemen in de oppositie- banken stond voor de Partij van de Arbeid duidelijk in de sterren geschre ven en de voortdurende ruzie in de so cialistische gelederen verhindert van zelfsprekend, dat men zich binnen een minimum van tija van de zware neder laag der jongste verkiezingen kan her stellen. D'flfl heeft, in de eerste maanden van haar actief meewerken in het parlement, noch ten goede noch ten kwade zodanige daden verricht, dat men een nieuwe reu zensprong vooruit of een flinke klap te rug zou hebben mogen verwachten. Ook de in Zwolle merkbare stabiliteit van de KVP stabiliteit althans in ver gelijking met de Kamerverkiezingen verwondert ons niet. Het gesprek binnen de Katholieke Volkspartij zelve en ook het gesprek met de twee grotere pro testants-christelijke partijen is pas flink op gang gekomen en dan hoeden ver standige mensen zich er meestal wel voor om nu reeds het begin 1967 opge zegde vertouwen weer uit te spreken of om hangende de uitslag en zelfs ook maar de definitieve bepaling van de koers van dit gesprek de Katholieke Volkspartij vaarwel te zeggen. VOOR de lezer zal Intussen wel duide lijk zijn, dat we aan de Zwolse ver kiezingen als graadmeter geen bijzonde re betekenis hechten. Kamerverkiezin gen op dit moment zouden wellicht nog een kleine zetelverschuiving teweeg bren gen, maar bepaald geen herziening van het kiezersstandpunt op grote schaal. De grote meerderheid, van de kiezers wacht vol belangstelling af, wat er on der het beleid van het zittende kabinet in de Staten-Generaal en zeker ook bin nen de politieke partijen gaat gebeuren. Deze belangstelling betreft ten dele natuurlijk het streven naar vernieu wing binnen het partijstelsel en wat we gemakshalve dan maar onder de alge mene noemer van ,,meer politieke dui delijkheid" zullen brengen. Voor vele burgers zal evenwel op de keper beschouwd het allerbelangrijkste zijn wat regering, Kamers en politieke partijen gaan doen op een moment dat dank zij een beleid van ongeveer twin tig jaar een groot stuk sociale zeker heid en nationale welvaart voor menig een is bereikt. Nu nieuwe tijden nieuwe taken naar voren schuiven, is er be hoefte aan goede richtingwijzers. Met de beste wil van de wereld kun nen we die niet vinden in de uitslag van de „Zwolse" verkiezingen. „BERNARD SHOW" INTERNATIONAAL KOORFESTIVAL Liedertafel is heel modern (Van onze muziekredacteur) Nadat eerst, gistermorgen om half elf op het Kurhausterras door leerlingen der vijfde klassen van alle lagere scholen te Schevenin- gen onder leiding van Henk Hoo- gervorst aan het gemeentebestuur van 's-Gravenhage een aubade was aangeboden, begonnen om twee uur in de grote Kurzaal de wed strijden, waarin ditmaal uitslui tend buitenlandse koren optraden uit Italië, Engeland, Finland, Po len, Joego-Slavië en Zweden. Wedstrijden, waar zang op hoog niveau werd geboden: dat liet, na afloop, de jury officieel bekend maken. Wedstrijden, waarin ook de produktie er mocht zijn: we wijzen hier op een „Ave verum" van de beroemde Engelse componist William Byrd (1543—1623), op een ontroerend „Ave Maria" van Anton Bruckner, op 'n hyperromantisch „Der Brautigam" van Johannes Brahms, op 'n uiterst gecompliceerd, twaalftonig „Kyrie Eleison" van de in 1923 geboren organist-componist Anton Heilier, ten onzent wel bekend, op een Kyrie uit de Missa Sine Nomine van Palestrina, op een uiterst boelend „Oce Nos" Karol Pahor (70). Marathonsolo van Cecil Taylor Het concert dat het grote jazzorkest van Boy Edgar onder leiding van Theo Loevendie gisteren in het Concertge bouw te Amsterdam verzorgde, was beslist anders dan gewoonlijk. Deze in het kader van het Holland Festival georganiseerde avond werd in vier ge deelten gepresenteerd. Begonnen werd met het grote jazzorkest waarna pia nist Cecil Taylor het presteerde om een eenzame solo van ongeveer drie kwar tier!!) te spelen. Na de pauze werd een nieuw stuk van Theo Loevendie (Tabu- ro) vertolkt waarna de Jonge doch uit stekende pianiste Judy Roberts voor 't voetlicht trad. Tenslotte werd een z.g. „Workshop" onder leiding van Boy Ed gar gerealiseerd. Uit het bovenstaande moge blijken dat het publiek een maximum aan variatie geboden werd. Wat dit betreft mag dit concert als zeer interessant worden be schouwd. Het meest schokkende deel van deze avond kwam van de Ameri kaanse avant-garde pianist Cecil Perci- val Taylor. In zijn stuk Carmen with rings klauwde hij vijfenveertig minuten lang de meest emotionele klankreeksen uit de vleugel onder welk geweld enkele snaren het leven lieten. Zijn spel te ana lyseren is geen eenvoudige zaak. Im mers, thema en improvisatie alsmede 'n sterk doorgevoerde ritmiek zoals deze in de jazz gewoonlijk worden verklankt, zijn bij Taylors spel nauwelijks aanwe zig. Deze avant-gardist produceert in el kaar overgaande klankvelden waarin zo werd ons door Michiel de Ruijter verzekerd twee thema's verwerkt waren. Dus toch een grondthema? W kunnen na het beluisteren van de ze piano-barbaar hieraan nauwelijks ge loven. Waaraan we wél geloven is het wonderbarlijke uithoudingsvermogen Een verrukking betekende voor o spel van de uit Chicago afkomstige pia niste Judy Roberts. Met haar tweeën twintig lentes produceerde zij met een fijnvrouwelijk toucher een drietal num mers. De ballad Sarah-Jane werd een bijzonder geïnspireerde vertolking met Jacques Schols op bas en Johnny En gels, drums. Plet Noordijk solieërde met haar op eminente wijze in I love you. Judy Roberts nam tevens deel aan de zogenaamde Workshop onder leiding van Boy Edgar, waaraan bovendien werd meegewerkt door het sax-team van het orkest en trompetist Ado Broodboom. Er waren echter nog meer liefhebbers t.w. vier bassisten, Chris Hinze (fluit), iGiliug v,t»n Bergeyk (hobp) en de drum* m rs Johnny Engels en Martin Duynhoven. Zie hier een heterogeen ge zelschap dat Improviseerde op Blue Monk. Qua arrangement wel interessant doch solistisch hoorden wij geen belang wekkende prestaties. Boy Edgars orkest tenslotte vertolkte onder andere nieuwe stukken van Theo Loevendie. Speciaal voor dit Holland- Festival concert schreef hij Taburu waarvoor aan de bestaande bezetting drie hoorns en drie bassen werden toe gevoegd. Loevendie's in reeksen geschreven compositie is komisch bedoeld. Na en kele experimentele passages bijvoor beeld klinkt een statig en sfeervol hoorn motief dat als het ware door de overige orkestleden met slaginstrumenten doch tevens door gemurmel wordt getor pedeerd. In haar totaliteit een aardig stuk met knappe vondsten en soli, doch met big-bandjazz heeft deze penne- vrucht weinig of geen verwantschap. Voor de pianiste aan 't slot 'n kleurig boeket en een welverdiende ovatie voor de representanten van dit uitermate ge varieerde concert. v. R. Gebruikten verdovende middelen CHICHESTER, Engeland (AP) De leider-zanger en de sologltarlst van de Rolling Stones, Mick Jagger en Kclth Richard, beiden 23, zijn veroordeeld tot vrijheidsstraffen na schuldig bevon den te zijn aan overtredingen van de wet op de verdovende middelen. Mick Jagger kreeg drie maanden wegens het bezit van stimulerende middelen bij een Inval van de politie op het huis van Ri chard op 12 februari. Richard kreeg een jaar gevangenisstraf omdat hij zijn huls in de buurt van Chichester in Sus- aex ter beschikking heeft gesteld voor een marlhuanafeesije. Robert Fraser, een derde verdach te, die had bekend heroïnetabletten In zijn bezit te hebben gehad, kreeg zes maanden. Fraser is een 29-jarige eige naar van een Londense kunstgalerie. Na het uitspreken van de vonnissen werden de veroordeelden weggeleid naar de cellen onder het gerechtsgebouw. Een grote menigte Stone-fans tieners zowel als ouderen stond bij het ge rechtsgebouw te wachten op de uit spraak. Toen deze bekend werd, renden ze naar de achterzijde van het gebouw om te wachten tot de drie daar zouden worden weggevoerd met de gevangenls- Jagger en Richard hebben zich het recht voorbehouden om in beroep te gaan. Inmiddels moeten ze echter wel aan het uitzitten van hun straf begin- RICHARD: „COMPLOT Het proces tegen Richard is gisteren met een schuldigverklaring door de ju ry afgesloten. Richard had sangevosrd dut een zekere Schniederman die in middels Engeland heeft verlaten de marihuana in zijn huis had verstopt als onderdeel van een samenzwering tegen Jagger van de zijde van 't Britse dagsblad News of the World. Jagger had een proces wegens laster tegen het blad aanhangig gemaakt en volgens Ri chard wilde het blad zich op deze wijze aan het proces onttrekken. De openba re aanklager zei niets van het verhaal te geloven, omdat er in feite niets was gedaan om Jagger in verband te brengen met marihuana. De verboden tabletten die Jagger in zijn bezit had, hadden niets te maken met marihuana. De openbare aanklager ondervroeg Richard ook over een meisje dat geheel ontkleed werd aangetroffen toen de po litie arriveerde. Hij suggereerde dat ze door het gebruik van verdovende mid delen haar remmingen was kwijtge raakt. Richard antwoordde dat het meis je, waarvan de naam niet is genoemd, „zich niet gauw schaamt". „En u be schouwt dat als normaal?" vroeg de openbare aanklager. „Wij zijn geen ou de mannen. Wc trekken ons niets aan van kleinburgerlijke moraal", antwoor- de Richard. PROTEST IN LONDEN Vanmorgen vroeg heeft een groep van ongeveer 200 tieners en een paar oude ren een straat in de Londense kranten wijk geblokkeerd en geprotesteerd te gen de vonnissen. Zij kwamen bijeen in Bouverie Street waar het weekblad „News of the World", gevestigd is. En kelen van hen zeiden, dat het blad de politie getipt had over het gebruik van verdovende middelen in het huis van Richard. De langharige jongelui schreu- den „Love, love, love. Rolling Stones, Rolling Stones". En „Legaliseer verdo vende middelen, legaliseer verdovende middelen". Zij klapten daarbij in de handen en dansten. De politie met hon den verspreidde op zachte wijze de groep. t.v.-tructafel Tijdens het vorig jaar gehouden tele visiefestival van Montreux, werd het amusementsprogramma van de Zwit serse televisie, ..De Bernard Show" gewaardeerd met een bronzen roos. vol gens velen had het echter recht op een hogere onderscheiding. Het gegeven is bijzonder simpel. Een kantoorklerk weet ,zich van verveling geen raad. hij zucht dan ook van verlichting als een koekoeksklok aangeeft, dat het lunch pauze is. Twee lange uren kan hij aan zichzelf besteden, twee uur die hij ge bruikt om te flaneren door de straten van het sN ije, waarbij de meest zotte dagdromen in hem opkomen. De rol van het klerkje wordt vertolkt door de in Parijs geschoolde mimikunstenaar Bernard Haller. Deze Bernardshow is niettemin zeker geen stempel - experimenteel programma. (Nederland 1: 20.20 uur). kregen en namen hun kansen: Nico Schuyt. Kors Monster, Herman Strate- gier, Marius Monnikendam en, vooral met te vergeten, Piet Ketting met een uiterst attractief motet ,J2cce gratum". Voor hem een welkom middel in het buitenland nog meer bekend te raken, voor het Zweedse koor Lödolakören uit Göteborg (dir. Bertil Bertil Helström de mogelijkheid biedend om hiermee het hoogste aantal punten S97 nota bene! tot dusverre gegeven, in de wacht te slepen. De Zweden, die in Kettings muziek de talloze ritmische en harmonische moeilijkheden schijnbaar met 't grootste gemak overwonnen dit in een zang, die mooi van kleur en erg sonoor was werden overigens op de voet gevolgd door een mannenkoor uit Finland, Kotkan Laulumichet r-y (384), dat onder directie van Jukka Hapuoja ons weer eens echte, ouderwetse, onversneden lledertafelzang voorzette, u weet wel zo'n muziek, waar een paar honderd mannen zich weer lekker kunnen laten gaan. Dat was in „Lëngs des Dorfs" van Leevi Madetoja. Als we u vertellen, wat zich daar allemaal in afspeelde, dan zult u onmiddellijk aanvoelen, dat de schakeringen van sentimenten bij zonder contrastrijk, bijzonder afwisse lend warenmet alle dynamische en ritmische gevolgen van dien: „Een man door liefdesverdriet be drogen engageert een zigeunerkapel om feestmuziek te maken voor het huis van zijn trouweloze geliefde, zodat hij daar dansen kan om te tonen, dat hij geen verdriet heeft". Oermenselijke oplossing van een oer- menselijk conflict in een ruig muzikale gestalte, waarmee het controverte, Engels-correcte musiceren van The Hawarden Singers uit Wales, twintig ■mannen als vrouwen, wel heel erg contrasteerde. Voor ons gevoel stonden deze twee koren 352, 365 wel wat hoog genoteerd, doch het moet gezegd, wat dirigent Emlyn Roberts ons in Bruckners „Ave Maria" bood, was be paald ontroerend. Introverte Engelsen, extraverte Polen, vertegenwoordigd door een mannenkoor Hejnal uit Krakau 365), die dank zij hun leider Jacek Miklaszewski met de muziek van de Nederlander Kors Mon ster en hun landgenoot, de in 1880 ge boren W. Lachman, niet de minste hadden. Te weinig moeite schreven we bijna: het klonk wel eens een keertje Maar de oprechte liedertafelovertui- ging, die zich ook hier manifesteerde en dan veel ouderwetser dan bij de Zweden, vroeg en kreeg zijn onbetwistbaar recht Voortreffelijke Joego-Slaven Nog een ensemble willen we hier releveren: het gemengd koor Glasbena Matica uit 't Joego-Slavische Ljubbjana: we vonden met alle respect voor de mening van de jury de dames en heren van dirigent Igor Lavric met hun 356 punten te laag geschat. Zeker: in Heulers „Kyrie" deed zich wel even podlumnerveu8iteit gelden, maar het moet gezegd, dat deze twaalftonige mu ziek misschien wel tot het moeilijkste behoorde de ganse dag geboden. En de vertolking van Kurt Pahors „Oce Nas", het „Onze Vader", waarin de gebedstekst telkens door lyrische ontboezemingen onderbroken werd, von den we ronduit meesterlijk. Vandaag gaan we verder: onver droten, onvermoeid. Niet minder dan veertien ensembles treden dan aan Receptie De derde dag werd besloten niet een drukbezochte receptie in het Kurhaus, aangeboden door burgemeester en wet houders van 's-Gravenhage, waarvoor het bestuur van de Federatie van Ne derlandse Zangersbonden, het dames comité „Den Haag ontvangt koren", ge delegeerden van de koren en tal van in de vocale muziek geïnteresseerden uit nodigingen hadden ontvangen. In dit zeer internationaal gezelschap werden tal van vriendelijke woorden en toe passelijke geschenken uitgewisseld. TERUGBLIK Dat de met veel uitbundigheid aan gekondigde Roemeense pianist Cicero, gisteravond voor AVRO-tv, over enorme technische kwaliteiten beschikt staat buiten kijf. Maar we houden niet van deze musiceertrant, die Scarlatti, Bach en Chopin brengt of het boogie-woogie- componisten waren. En dat dan nog met wat wel „ritmische begeleiding" wordt genoemd, terwijl het leek of de drummer alsmaar poogde de pianist te overstemmen en daar nog een aantal malen in slaagde ook. Beste van zijn optreden vonden we de volkse Roemeense melodieën aan het slot. Zonder drummer, héél virtuoos ge daan. Bovendien, zon hora kan beter een stootje velen dan een Scarlatti- sonate of Chopins Valse Brillant. We zouden Oioero best nog eens willen ho ren. maar dan 6f in klassiek werk zo als dat gespeeld dient te worden öf als de begaafde pianist-entertainer die we gisteren in die hora leerden kennen. De volkomen unieke kleinkunst van Ramses Shaffy, Liesbeth List en Louis van Dijk werd gisteren in een voor treffelijk regieraam gezet door Bob Rooycns, die zich alleen tqdens Ram ses' laatste liedje tot al te grote speels heid liet verleiden. Het feit dat de meeste gisteren gezongen liedjes al eerder te horen waren, vonden wij nauwelijks een bezwaar. Omdat goede liedjes zich graag vaak laten beluiste ren en ook omdat er in' de voordracht- inmiddels nieuwe elementen gekomen waren, die ze toch iets anders maakten. Vg. NEDERLAND I STER Reckuneuitzendingen om 18.55. 19.56 en 20.16 NTS 18.45 uur De Minimolen 18.50 uur: Nieuws in het kort VARA 19.00 uur: Michel Polnareff. portret 19.25 uur Fiesta gitana Journaal VARA 20.20 uur. De Bernard Show 20.55 uur: Rawhide, t.v.-serie 21.45 uur: Jeanne Moreau repeteert NRU 20.00—22.05 uur: Grenspost, vakantie- programma 23.00—23.55 uur: Avondconcert NTS 23.00 uur: Tweede journaal 23.05 uur: Sluiting NEDERLAND II STER Reclameuitzendingen om 20.01 erj 22.10 uur) NTS 20.00 uur: Nieuws in het kort NCRV 20.05 uur: Een horizontaal, quizprogramma 20.20 uur: De parallelle wereld, 21.15 uur: De jacht op het geheim van de levende cel, documentaire 21.40 uur: Attentie, actualiteitenrubriek NTS 22.15 uur: Tweede journaal 22.30 uur: Sluiting VARA 21.00—22.20 uuri Holland Festival 1967 22.55—23.55 uur: Zaal-club-cabaret, amu sementsprogramma Televisie morgen STER Reclameuitzendingen om 15.31 en 15.57 uur) NTS 15.30 uur: Nieuws in het kort 15.34 uur: Journaal voor gehoor gestoorden KRO 16.00 uur: Klokke vier. amusementsprogramma 16.50 uur: Narretje Notedop, kinderprogramma NTS 17.15 uur: Tour de France, finish etappe St.-MaloCaen KRO 17.00 uur: Amulet, kinder programma KADIONIEU WSD1ENST HILVERSUM I: 7.00, 7.30, 8.00, 8.30. 12.30, 19.00, 22.30, 23.55 HILVERSUM II: 7.00. 8.00, 11.00, 13.00, 16.00. 18.00, 20.00, 22.30, 23.55 HILVERSUM III: Elk heel uur vanaf 9.00 Radioprogramma ding D'66; 18.30 Licht programma; 18.00 Wim bledon; 19.00 Nieuws en actual.; 19.30 R.V.U., lezing: NRU: 20.00 Voor vakantiegangers; lek; 23.00 Concert; 23.55 Nieuw uit Rusland; 19.00 Lichte gramm.; 19.30 Kunst rubriek; 20.00 Nieuws; 20.05 Klankbeeld; 20.35 De spiegel, hoorspel: VARA: 21.00 uur Oude. moderne en klassieke muziek; 22.20 Ronde van Frankrijk; 22.30 Nieuws; 22.40 Actual.: 22.55 Zaal-Club-Cabaret; 23.55 Nieuws. VERONICA (192) 18.00 Jukebox (verzoek- plaatjes); 19.00 Hits van morgen en over morgen; 20.00 Cowboymuzlek; 21.00 Spaans programma; 21.30 Morgen ls het zaterdag: 22.30—2.00 Gevarieerde muziekprogramma. ZATERDAG HILVERSUM I (402 m) KRO; 7.00 Nieuws; 7.15 Stereo: klassieke pianomuziek; 7.30 Nivs; "-ïstelljke liederen; 8.00 ting; 12.50 Rubriek over missie en zending; 13.00 Vliegende schijven voor militairen; 14.00 P.M.: famllleprogr.17.00 Voor tieners. VARA: 8.00 Nieuws: 8.10 Lichte gramm.; (8.30 Van de voorpagina); 9.40 Stereo: Klassieke gramm.; 10.00 Z.O. 135, gevar. progr.; 12.15 Vraaggesprek; 12.27 Meded. voor land- en tuinbouw: 12.30 Sportnieuws: 13.00 Nieuws: 13.10 Varia; 13.15 Lichte gramm. voor teena- Voor twintigers; 14.55 Jazz; 15.40 '-Ingen van jonge mensen: Lezing; 16.15 Operamuziek (gr.): 17.05 Tour de France: 17.10 Elektr. orgelspel: 17.30 Radioweekjournaal. Vrijblijvende i HILVERSUM III (240 m en FM-kanalen) NCRV: 9.00 Nieuws; 9.02 Klassieke muziek (gr.); 10.02 Operafragmenten; 11.02 Gevar. pro gramma; 11.30 Leger des Hellsmuzlek; 12.00 Wegwijzers voor de vakantie in eigen land; 13.03 Tienerama; 14.30 De Ramblers; 15.02 Mo- Amerikaans Amusement; 15.30 Muzikale 1 schip, waarin VERONICA (192) 7.00 S opgenomen Country and western hits (9.01 Kookpunt (10.om. 17.30 Mons-Top-Hlts; 17.4^The_Teenbeatclub. BRUSSEL Ned. (324 m.) 12.00 Nieuws; 12.03 Dissonanten: 12.40 Weerbericht en soS-be- r.lchten .voor schjnpers; 12.45, Zigeunermuziek; 12.55 Buit. persoverzicht; 13.00 Nieuws, amu sementsprogramma en Ronde van Frankrijk; (16.03 Beursberichten): 17,00 Nieuws en weer bericht: 17.10 Quiz. Arme, misleide Arabier (Van verslaggevers) Toen ik op een avond terugkeerde in het Shepherdhotel in Caïro, bleek de voorlichtingsdienst van Gamal Abdoel Nasser mij ongevraagd een stapeltje drukwerk te hebben be zorgd. Keurig drukwerk was hel typografisch zeer verzorgd en vol geestige illustraties. De inhoud kwam neer op het volgende: „Arme, mis leide westerling. Geloof het fabeltje toch niet, dat Hitier 6 miljoen joden heeft vergast. Het is gewoon een ver zinsel van het duivelse joodse brein, om medelijden op te wekken en de wereld geld uit haar zak te kloppen". Volgende zal zwaarder zijn 'as ln Egypte om het mislukken van de ka- toenoogst te verslaan: een nationale ramp. want de katoen is het witte goud, waarop Nassers eco nomie voornamelijk steunt. Ik herinner mij, wat ik dacht, terwijl ik dat drukwerk doorbladerde. Ik dacht: „Arme, misleide Arabier: als het geld |de energie, die aan het maken van deze vuil bekkerij worden verknoeid, besteed zouden zijn voor landbouwvoorlichting, zat Je nu misschien niet met je mislukte oogst". Dat was vijf jaar geleden. Nu kijk ik. over het Suezkanaal heen, weer uit over Egypte en de zelfde gedachte overvalt me, alleen honderd maal «terker, honderd maal meer benauwend. „Arme, misleide Arabier", denk lk. „Israël heeft voor bijna 7 miljard aan oorlogstuig op je bult ge maakt. Als dat geld was uitgegeven voor irriga- tiewerken en landbouwmachines, kon je nu bezig zijn met de sinaasappeloogst in plaats van je verschroeide lijf voort te slepen door de Sinal een miserabele, geschopte, vluchtende hond." Hier in Tel Aviv bevinden zich de azen van de wareldjournalistiek. Kelen van verslaggevers, •van gevoelloos als da ballpoints, waarmee zij de lijken, de uitgebrande tanks, de neergeschoten vliettuigen afturven in hun notitieboekjes. De stemming onder hen kan als volg worden sa mengevat: „dat gedonder met het zionisme moet maar eens uit zijn. De joden hebben zelf om deze oorlog gevraagd, door zonodig hier een ei gen staat te willen vestigen inplaats van lekker te blijven zitten, waar ze zaten." Ik kan mij voorstellen, dat er ln Nederland ook langs deze lijnen wordt gedacht, nu de roes van hulpvaardigheid wat is bekoeld. Maar het is geen juiste gedachte. Wie het joodse volk wil voeren op de van bloedsoppende lijdensweg, die de ne gentien eeuwen tussen de verwoesting van de tempel en Hitier overbrugt, hij weet dat de staat Israël een levensvoorwaarde is voor dit verguis de ras. Blijf zitten waar je zitmaar waar? Waar heeft een jood ooit neer kunnen zitten zonder vrees, bespuugd, geslagen, vermoord te worden? Het zionisme heeft achter die toestand, waarin men de meest schurftige hond niet zou willen zien, eindelijk een punt gezet door de jood een eigen stukje grond te geven. Dat stukje heet Is raël en het is door de Verenigde Naties officieel erkend. Het is niet de vage droom van een stelletje halfzachte idealisten, maar de puur be vochten werkelijkheid van zeer hardgekookte rea listen de laatste strohalm van mensen, die uit de geschiedenis de les hebben geleerd, dat zij stuk voor stuk voor de bijl gaan. als ze zich hier niet aan vast houden. Arm lastdier Dit vooropgesteld zijnde, wil ik terugkeren naar het hoofdthema van deze laatste reportage, die ik over de 90-urige oorlog en zijn onontwarbare nasleep maak. Arme misleide Arabier! Ik heb je gezien, terwijl je ronddwaalde door de Syrische heuvels. Over al om je heen waren brandende eucalyptusbo men. Je droeg het zadel van een ezel op je oude gekromde rug. Je vroeg me om een lift. maar die kon ik je niet geven, want de auto was vol. Je luisterde nauwelijks naar mijn excuses, ter wijl Je me aankeek met een glimlach, die de glimlach was van een kind, even tandeloos en „Ze hebben mijn ezel doodgeschoten", zei je tegen mij. „Wat most fit beginnen sonder ezel?" Het Arabische weekblad „Al Mussawar" meldt, dat het Midden-Oosten al uitkijkt naar de „volgende ronde". Training en bewapening zouden al zijn begonnen, onder meer bij de vissers in de Golf van Suez. Toen hees je het zadel weer op je rug en slofte je verder over de lege, stoffige heuvel. Een last dier, zo zal ik aan je terug blijven denken. Een arm, misbruikt, vermoeid lastdier op een weg. die leidt van niets naar niets. Het beeld klemt temeer, omdat er ongeacht de afloop van het gepraat in de UNO binnen vijf jaar weer oorlog zal zijn tussen Israël en zijn buurlanden. Niemand hier in Tel Aviv twijfelt daaraan. Men leeft met de gedachte aan de volgende oorlog als met een lastig, maar on geneeslijk eczeem. En men behoeft bepaald niet in het bittere dik van de Arabische koffie te kij ken om te weten, dat die oorlog veel verschrik kelijker zal zijn dan deze laatste. Ik laat een Israëlische generaal aan het woord. „Deze oorlog was kinderspel", zegt hij. „Ik be grijp het eenvoudig niet. Mosje Dayan heeft no ta bene een boek geschreven over zijn strategie in de Sinaïcampagne van 1956 en over de fou ten, die de Arabieren toen hebben gemaakt. Kan Nasser dan niet lezen? In plaats van een nieuwe tactiek toe te passen, maakte hij precies dezelfde blunders als in 1956. Het was belachelijk. Ik was erbij, toen wij de Egyptenaren in de Mitlapas te grazen namen. Man: dat was geen leger, dat oorlog voerde het was een leger, dat para deerde, bij klaar lichte dag nog wel". Dat zal de volgende keer anders zijn, realiseert men zich hier in Israël. Het is ondenkbaar, dal Nasser na deze tweede nederlaag niet uit de wol- kerige droomwereld van Arabische supprematie zal terugkeren op de granieten bodem van de werkelijkheid. Weer spreekt de Israëlische generaal: „De Ara bieren kunnen vechten, als het moet, maar hun officieren deugen niet. Hun officieren durven geen beslissingen te nemen. Als ik in moeilijkhe den kom probeer ik ze onmiddellijk zelf op te los sen. Dat is de kracht van het Israëlische leger. Wij opereren in kleine eenheden, die volkomen zelfstandig zijn. Bij de Arabieren ligt dat anders. Als een Arabische officier in moeilijkheden komt belt hij zijn superieuren en vraagt: wat moet ik doen? Die superieuren bellen weer hogere supe rieuren, net zo lang, tot het te laat is". Jawel, zo was het gisteren, maar ik zeg nog maals, dat een tweede herhaling van dit soort dingen logischerwijs gesproken ondenkbaar is. Trouwens: het feit, dat Nasser zijn militaire lei ders inmiddels vervangen heeft voor anderen, be wijst al, dat zijn haviksneus heeft geroken, waar het rotte ei verstopt lag.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1967 | | pagina 2