VLEES ZORG om de ZIEKE MENS GEEN WERKNEMER ALS COMMISSARIS Verpleegster, vrouw met drie levens VAKANTIEKLEREN Taart voor MOEDERDAG uit de boutique HOOFDSCHOTEL DONDERDAG 11 MEI 1967 DE LEIDSE COURANT PAGINA 9 Protestanl.ip werkgevers in jaarverslag Ondernemer blijft i 1 I het bevorderen daarvan z J verantvvoordeliik j„ 1 J ging heett aangegeven. Het igena grote betekent* I goede verhoudingen wil akbewe ^BHst balMf^ ledezeggenschap kend. Daarom wordt door dit verbe thans een onderzoek tngesteld naar ft verschillende wijzen van medezeggi I- schap In een aantal ondernemingen ,Ik geloof niet. dat de man op de idsplauls zoveel gelukkiger ia als Als het 't bedrijf meer uitrichten alles moet staan, dat een bedrijf ompetente directie heeft", zo zei ter H H. Wemmers. 'houding werkgevers-werkne- Wie en wat is de verpleging- behoevende? Hij is een individu. Daarom zouden wij nog liever spreken over: de mensen die ver pleegkunde behoeven. Want iedere zieke blijft een eenling; het enige wat hij gemeen heeft met zijn lot genoot, is het lot verpleging nodig te hebben, ziek te zijn. De manier waarop hij dit lot draagt, de om standigheden die dat lot verlichten of verzwaren, zijn telkens verschil lend, nooit gelijk. Zó verschillend, dat de zieke, die daar nog de kracht vopr heeft, zich ertegen verzet zijn identiteit te verliezen. Hij pril-zijn persoonlijkheid behouden zoals1 hij dat in de strijd om het bestaan ge wend was. hij wil een eigen „geval" zijn, wat hij in werkelijkheid ook is. Het leven, zijn leven, dat tevoren be stond uit het nabije en het omringen de en wel kon reiken tot aan de verre horizon, heeft zich opeens verbauwd en is geconcentreerd tot een kleine kring. Tot zijn huis, zijn kamer, zijn zieken zaaltje, zijn bed. Hierin is hem een hoofdrol toebedeeld met artsen, ver pleegsters en verplegers als tegenspe lers met bezoekers als figuranten en de herinnering aan die andere wereld als gedachte achter het spel. In deze nieuwe beperkte wereld doet het leven wat het altijd doet: moeilijkheden ver oorzaken. Nu door ziekte en pijn, door zorg en angst. Door onmacht en over gevoeligheid. ..Gij ziet zo wit. zo moe, zo overwon nen", -dicht Gerard den Brabander. Hij tekent hiermee een vermoeidheid, Bie ook de geest heeft verslagen. Deze zieke heeft de kracht niet meer zich geestelijk te handhaven, zich te laten gelden. Hij glijdt weg in apathie. Wie zal hem daaruit opheffen? Degene, die met hem op moet trekken, de ver plegende. Gij ziet zo wit, zo moe, maar niet overwonnen, is de gesteldheid van de andere zieke; en van de genezende. De vechtlust is in dit leven gebleven of teruggekeerd, met. de geldings drang. Elke verplegende kent de las tige patiënten. Hoe vecht ik in mijn witte bed. Ik heb al tweemaal gebeld. Mijn glas is leeg. ik stik van dorst. Er zijn wel er ger dingen in de wereld. Ik wil geen derde keer bellen. Mijn ziekte is erger beter worden voornamer. Als mijn ka mergenoot niet zo onrustig was, zou ik slapen en geen dorst hebben. Ik bel voor de derde keer. Ik bel lang... Chronisch ziek enge leven mee: het bed. de kamer, de dokter, de verpleegster. Het bezoek dat welkom is en even vaak hindert. De hulpbehoevendheid die zo kwellend wordt, de angst die niet is te beschrij ven. Ook de wereld van de chronisch zieken wordt verkleind, maar hij blijft met zijn overbelangrijke kleine wereld tóch een plaats innemen midden in de grote wereld met die wijde horizon. Daar moet hij op een of andere ma nier toch staande blijven. Wat kan hij anders doen dan onbewust zijn leven zo inrichten dat zijn zwakte wordt ont zien? Hij gaat zich figuurlijk ombui gen tot bescherming van die zwakte. Dit kan zijn levenshouding zo beïn vloeden dat hij vervreemdt van de mensen en een geïsoleerde plaats Ik heb mijn kwaal. Ik ben verpleegd in een ziekencentrum. Ik keer naar huis terug, maar ik blijf levenslang anders dan anderen. Hiermee moet ik verder leven, hiervoor moet ik een nieuw klimaat scheppen. Zijn er strub belingen? Ik heb al genoeg te dragen, ik ben ziek, ontzie mij. Wordt er iets van mij verwacht dat ik vrees niet op te kunnen brengen? Zie dan hoe ziek ik ben... nu zelfs duidelijk veel zieker dan het leek... Wie heeft het geduld deze typische trekken van zieke mensen te verdra gen, wie de kennis ze juist te plaatsen en op te vangen? Wij leken zullen nooit zo onrechtvaardig zijn de licha melijke kracht van gezonden en zieken te vergelijken. Maar wij eisen wel gauw een sterke geestelijke kracht bij zieken met wie we moeten omgaan De patiënt die ingekapseld is in zijn ziekzijn, kan pas weer buiten zichzelf treden als een nieuwe dynamiek in hem is gebracht, iets dat zijn belang stelling richt naar buiten, dat van daaruit helpt aan zijn genezing, of aan het gemakkelijker dragen van zijn lot. Wie helpt hem de bres in de opgetrok ken muur te slaan? De zuster en de broeder. Zij die verplegen Wie is die zuster, wie is die broed Zij zijn mensen, die het verlangen zorgzaam te zijn van nature heb meegekregen. Zij zijn er in getra die zorgzaamheid op de juiste wijzi hanteren. Maar ook zij blijven ie MIJN GLAS IS LEEG, IK STIK VAN DORST. ER ZIJN WEL ERGER DINGEN IN DE WERELD. IK WIL GEEN DERDE KEER BELLEN een individu. Zij is een gewoon meis je, een gewone vrouw, als je haar buit ten het werk ontmoet. Zij is knap of onaantrekkelijk, hartelijk of gesloten, vrolijk of ernstig, gewoon. Maar nu is zij in uniform, in functie, en zij is een andere geworden. Zij is troostrijk-zorgzaam, of onplezie- rig-doortastend als het zo wezen moet. Zij heeft autoriteit en is degene van wie wij afhankelijk zijn, meer nog dan van de dokter in wiens schaduw zij bij zijn korte bezoeken maar een ogenblik verdwijnt. Zij komt als wij haar nodig hebben of zelfs nog éér der: luistert medelevend naar onze klachten of zet er een punt achter. Zij heeft het opgewekte woord en de koele hand. Of de terechtwijzing. Zij is ..mijn" zuster. Ik kan mij nauwelijks indenken dat anderen haar evenveel ter harte gaan als mij. Dat anderen diezelfde band met haar hebben. Dat zij voor en na mij duizenden hielp ge nezen of hielp sterven. Want mijn ge val staat centraal. Zij heeft de tact Zij koi mij hierin voldoende te laten geloven, zodat ik me getroost en gesterkt voel. Maar ook de wijsheid mij er niet zo heilig in te laten geloven dat ik mjjn en haar het leven onmogelijk maak. Zij moet op een bepaald moment af stand kunnen nemen om een goede verpleegster te zijn. Ik bracht mijn kinderen ter wereld in een ziekenhuis. Telkens onder de zorg van dezelfde verpleegster. Zij was bij mij, met mij, uij waren samen alleen m de wereld die tot in het oneindige bestond uit de geboorte van een kind. Er was ren dokter. Maar ik zag haar ogen. En het kind was ons kindtot dat ik naar huis ging. Maar zij ver pleegde mij ook bij een ziekte, later. Er was nog steeds een band, tussen ons. Ik hield evenveel van haar. Maar voor het eerst voelde ik dat haar zorg niet alleen naar mij, maar naar de mensheid uitging. Soms heeft de verpleegster de gewens te tact niet. Want ook z\j is maar een mens. Een individu ondanks het uni form. Zij heeft dat eigen leven met lief-en -leed, dut niets te maken heeft met de patiënten, met de wijk, met het ziekenhuis, al zou de verpleegsters roman ons dat willen laten geloven. Elke werknemer, elke werkgever, man of vrouw, heeft zijn goede en kwade dagen, die voor de medewerkers lang niet altijd onopgemerkt voorbijgaan. Zou de verplegende die kwade dagen niet kennen? De verpleegster-in-uni- form heeft nog een derde leven. Dat ia de samenleving volgens een bepaal de bepaalde hiërarchie in het zieken huis, de inrichting, zélfs in de zoveel ruimere wijkverpleging. De leiding van een staf, de takenverdeling onder de collega's, de beoordeling van de prestaties; dat leven speelt zich af in een veld vol natuurlijke spanningen. Die verpleegster is ook maar een mens. Noch de privé-beslommeringen noch moeilijkheden in haar „baan" mogen invloed hebben op haar werk met de patiënten, die gevoeliger zijn dan normaal en teleurgesteld of ge kwetst, dit niet onder stoelen of bed den steken. Wie zij is, deze vrouw met drie levens? Een gewoon meisje, een gewoon mens. Maar haar offerbereid heid Is verdeeld in geven en nemen. Haar mededogen in zachtheid en hard- neid. Haar moed in eerbied en durf. Moed! In hel erde kamp was de afvoer i verstopt. Dgssentrie. t ra lagen op de loer. E bereid gevonden dit mand behalve een r< non. Zij kleede zich u broodmagere botten en put tot aan haar hals. Uit de Parijse boutique van Simonetta een ongewoon gestreepte Orlon acryl. Het broekje en de ,*onnewe gele voering. De grote couturier houdt zich bezag met grote mode. Maar aangezien dat te weinig zoden aan de dijk zet. opent hij naast zijn heiligdom een boutique, niet te verwarren met boetiek. Het eerste is een afdeling van het grote huis. al waar door de meester zelf ontworpen modellen in een zeer beperkt veelvoud worden verkocht: niet meer zó exclu sief dus. maar ook lager in prijs. De boetiek daarentegen is het winkeltje dat me est ai door jongelui wordt ge dreven. die naarstig een stuk of wat kleren ln elkaar kloffeu. ze aan hun leeftijdgenoten slijten en dan schielijk weer achter de naaimachine kruipen om aan tc vullen. (Het is wonderlijk dat deze jongelui die zich m hun mode ro tegen de couturier afzetten gretig en weinig origineel het woord met de Franse klank hebben overge nomen In de boutique heeft de grote couturier kans naast zijn kleine serie6 ook acces soires te verkopen en bovendien kleren die in z(jn salon en cabine weinig wor den gevraagd; vak antiekieren bijvoor beeld. Aan modaine stranden sou een onbe scheiden blik ln opzienbarende mode- len dan ook de signatuur van de grote meester kunnen ontdekken. Deze grap jee zijn dan wel ln eenee gemaakt maar toch zo beperkt dat „Je er geen tweede van tegenkomt". Moederdag vraagt om iets byzonder*. Want het is een dag voor het gezin met moeder als feestelijk middelpunt. En wat Is mooier dan dit te benadrukken met een taart, waar het hele gezin van smult. Hier Is hel reeept van een taart waarin de uitstekende combinatie van koffie en hazelnoot op gelijke wijze naar voren komt. Deeg 6 eieren. 150 gr. suiker. 100 gr. geraspte hazelnoot. 50 gr geraspte chocolade, 1 eetl fijngemalen koffie 60 gr. bloem. 2 eetl suiker voor de eiwitten. Vulling: 125 gr boter. gr poeder suiker. 4 eetl sterke koffie-extrart. ongev l lepel koude melk. Glazuur: 200 gr. poedersuiker, pl.m 4 eetl. sterke koffie-extract Garnering bijv marsepeinrozen. zil veren pilletjes, choeoladeharten, aman del&nipper. Eidooiers met suiker kloppen tot een schuimige massa verkregen is De sui ker moet helemaal opgelost zijn! De ei witten stijf kloppen, dan 2 eet' suiker toevoegen en nog eens flink opkloppen. De eiwitten op de schuimige masea plaatsen Geraspte hazelnoten, gera-pte chocolade en de heel fijn gemalen kof fie met de gezeefde bloem vermengen en onmiddellijk me< de eiwitten en de schuimige maasa luchtig vermengen De springvorm met beboterd perkament papier uitleggen. Rand niet invetten De massa in tweeën delen en van elk deel éen taartbodem bakken De bodem laten afkoelen en de mokkaboter op een bodem uitatr^en en de tweede bo dem erop leggen Mokkaboter geseefds poedersuiker met BIEFSTUK TARTAAR Biefstuk tartaar Is gemalen bief stuk die u lekker kruidt met zout en peper. Aan weerszijden mooi bruin bakken tegelijk met wat rook - spek en een paar zilveruitjes. Fees telijk opdienen met champignons, gebakken Si of ln een pittige to matensaus. Heerlijk bij aardappel puree en sperzieboontjes. Pubnksiie van Voorlichtingsbureau Vlos». Vleeswaren en VTeesooneerven UW MENING „Zakgeld" met korting Onlangs meldde de krant ons de be dragen. die diverse gemeenten uls maan delijks zakgeld uitkeren aan bewoners van bejaardentehuizen. Groningen stond bovenaan met 90 gld.; daarna kwamen er van 88 en van 65. Den Haag prijkte onderaan met 50 gld. Bovendien mag men in Den Haag een bezit meebrengen van 1800 (alleenstaanden) of 3000 (echt paren). welk bedrag bij bijna alle andere genoemden het dubbele is. Nu was de bedoeling, deze schrijnende verschillen zoveel mogelijk weg te werken. Enige tijd later schreef men, dat het B. en W. van Den Haag had behaagd, het zak geld van 50 gld te verhogen tot 00, maar (m-a-a-r f tegelijkertijd ver viel het gratis stomen van kleren en de gratis schoenreparatie. Zoal» te doen ge bruikelijk stond dit er ln de krant niet bij. doch werd de bewoner* bekendge- maakt per getypt binnenshuis-briefje. Ergo: Er was geen sprake van 10 gld verhoging, zou!» de krantelevere zou den vermoeden. Bovendien: Zij. die sommigen net nog op hot nippertje kunnen betalen Niet is trouwens slecht* 652 gld. per maand) zijn er weer een lekker brokje mee achterop gekomen. gezien zij geen „tien gld verhoging" hebben „genoten", maar wel in het ge- dle twee gemakken mogen delen, lar de kwestie, of Je het atuk vóór of achter de coulissen bekijkt. d H. held en een opgaan ln elkaar, tot een diep geluk, dat niet te peilen valt, noch onder woorden te brengen is. Hst ltykt wel of steeds meer mensen er plezier ln hebben om zich van hun gezond ver stand te laten beroven door dikwijls onbewust verblinden maar klakkeloos na te praten en na te doen. Ssrtillangea schreef eens over het samengaan van gezag en vrijheid en dat een verkeerd begrepen vrijheid tot anarchie voert en de passies dan niet langer beteugeld zullen worden, omdat men zich op hst hellend vlak niet meer staand* kan houden. Maar dat euvel is niet van van daag of gisteren. Prof. Otten. als spre ker voor de radio, merkte vaak op: „De mensen hebben een kronkel In hun her senen". Chesterton vroeg zich af: „Wat mankeert de wereld" en prof. Huizing» karakteriseerde haar als een gekken huis. Dat we de taboes en die aoge- naamde druk en dwang van dat keurslijf van ge- en verboden afgeschaft hebben en alleen met een begeleiding volstaan, heeft geen enkel voordeel opgeleverd, integendeel. Waar de aensus cathohcu* ontbreekt, ontstaat de knoeiboel, die bergafwaarts voert, naar de ondergang Om. te beminnen ls immer# wtjsheld nodig, moge daarom het „Jaar i de pensionprlj» zelf geloof", dat 29 Juni begint, ons weer In- en uitzicht bieden, alleen de godsdienst heeft het probleem van de vrijheid ln beginsel opgelost, vrijzinnigheid echter Is een verwoestende kracht, die zichzelf zal vernietigen. H. a D. H08MAN. Devaluatie Naar aanleiding van stortbuien van kritiek op verschillende van onze katholieke tijdschriften. die vaak volslagen ongenietbaar zijn geworden, zouden wij willen opmerken, dat zulks mede het resultaat I» van het ruim en denken, namelijk van die éénzijdige benadrukking van het nenselljke; van het gebrek aan een aate geloofsovertuiging. van het fwljzen van het onmisbare gezag en het aanpassen aan dié wereldse opvattingen, die niét aanvaardbnar zijn. plukken we nu de wrange ameiyk ln de gevolgen, die Iger vormen aannemen Van «r*ntwoordelijkheid en van een ryheld" komt dan niets /vruchten, n 1st eed# ernst rcht. Het schi ^slagwoorden ontkoppeling en ontvoog ding heeft ons tot vergaande ontluiste ring en ontzieling gebracht, omdat di doorbraak van het goddelijke In het i seiyke ide plnkstergeeattotaal «waarloosd ia Wanneer men de v iplantlng uitschakelt, door middel /antt-conceptionalla, -•* - Doodvonnis voor moord op dochtertje van Nasoetion DJAKARTA (Reuier) Een korporaal van Soekarno'a lijfwacht la woensdag In Djakarta ter dood veroordeeld wegens moord op hel 6-jarlge dochtertje van ge neraal Abdoel Nasoetion. Korporaal Hargljono behoord* tot ds groep soldaten, die Naaoetlona woning binnenstormden op de avond toen ds communisten nu achttien maanden ge leden de macht trachtten te grijpen. Nasoetion, die thans voorzitter is van het Volkscongres wist over de schutting ichter zijn huls te ontsnappen maar zijn dochtertje werd getroffen door kogela. n Korporaal Hargljon zei tegen de mlli- houdt men gee na- '«ure rechtbank, dat hij waarnemend I wordt dat ook j president Soeharto om gratie zal verzoe- de boter schuimig roeren, en al roeren de het koffte-extrart toevoegen en op he: laatst de melk De mokkaboter direct op de taartbodem uitstrijken en tussen de twee bodems laten opsteven Glazuur poedersuiker zeven en a! roe rende het koffle-extraot druppelgewij* toevoegen. Roeren tot een gelijkmatig»* maasa verkregen is. Ze moet zo dik zijn. dat wy se juist met een vochtig me* kunnen uitstrijken. De oodertcant van de taart met amandelsnippers gar- Garnertng: voor bat spuitwerk mast ds glazuur heel dik £\jn Er zijn de verschillende pilletje*, met]es te koop. zodat i hart aan lie* werk kunt gaan. Manie dlgheid. U kunt een rol marsepeir dtghetd. O kunt een rol masjepeln iding loipen Bewerk deze massa mk et warmd me», dan wordt de maai kneedbaar. U maakt blaadje blaadje, te beginnen met he< har ds rona. Wilt u groens bladeren heb-twing. die er zijn mag. li ben. dan moet u een paar druppels met de bewondering kleurstof door de maraepem kneden. Vijf soldaten kregen 17 Ja. i één sol- renkele rol meer, van echt beminnen of bloe- ^dan geen sprake meer. laat staan van de d"al )aar gevangeniastraf. De negen gerust /gehele mens liefhebben Dat hedoniame "In ook schuldig bevonden aan de moord ordt zelfs by wyze van een gezonde Nasoetiona adjudant luitenant Ten- aportbeoefening of een vryetljdsbeste- dean. llul Kunall. 1 gebracht. Dat banali devalueren van het ons ge-1 weer ^schonken leven, zal steeds meer uit lopen op vervreemding en verwydertng j Vierling elkaar en dat ls wel een vernleu- vergeiyking hullen van het liefdi uitgroeien naar een steeds Inniger één Olsteravond Is tn Kopen hagen een vierling ter wereld gekomen De moeder, een 27-Jarige vrouw ui» Kopenhage. die onbekend wenst im blijven, en haar her zonen maken hst

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1967 | | pagina 9