Kardinaal Alfrink in Leids
Groot-Auditorium
GEVAARLIJKE KLIPPEN BIJ
OMSCHRIJVING NIEUWE INZICHTEN
BIKINI OF BADPAK
Helicopters brengen
zeelieden naar Academ.
gewonde
Ziekenhuis
LAKENSET
DONDERDAG 11 MEI 1967 alle edities
DE LEIDSE COURANT
PAGINA
CHRISTENDOM IS MEER
DAN MENSENLIEFDE
Kardinaal Alfrink heeft gisteravond in het Groot Auditorium van
de Leidse Universiteit enkele belangrijke punten aangesneden in de
ontwikkeling van de Kerk van Nederland. Hij sprak voor de Leidse
Katholieke Studentenvereniging „St. Augustinus" ter gelegenheid
van haar 74ste dies. Hij stelde daarin, dat men zich in zijn opvattingen
over de Kerk niet mag isoleren van haar geschiedenis. "Een beoorde
ling van hetgeen de Kerk van vandaag moet doen, opdat de Kerk
van morgen haar opdracht kan vervullen, vraagt om een zuiver in
zicht op hetgeen de Kerk van gisterep heeft gedaan. Kennis van de
historie zal ons wijsheid leren. Maar als het ons tegelijker tijd geen
bescheidenheid leert, is die kennis tevergeefs".
Over de medemenselijkheid zei hij: "Christendom is zonder enige
twijfel een levenshouding van algemene mensenliefde, van medemen
selijkheid. Maar het is meer dan dat. Het is ook of moet men
zeggen primair? een houding van geloof ten opzichte van de bood
schap van het evangelie. Dat geloof is de basis van de praktische
levenshouding".
Over de theologische ontwikkeling merkte hij op: "Een vrijzinnige
theologie, die de oude formules bewaart, maar er nieuwe d.w.z. een
andere- inhoud aan geeft, vormt op het ogenblik een van de gevaar
lijke klippen van onze geloofsgemeenschap".
Over het eerste jaar van beraad van het pastoraal concilie zei hij: "Uit
de ervaringen van het jaar van dit beraad heeft men de indruk dat
we nog niet allemaal gewend zijn aan de spelregels die een dergelijk
collegiaal beraad aan alle deelnemers moet stellen
Men ervaart ook dat niet overal het juiste theologische inzicht op de
Kerk aanwezig is, zodat soms methodieken worden gehanteerd, die
zelfs in een goed funktionerende demokratie slecht zouden passen.
Bij een dergelijk collegiaal beraad kan het niet gaan om een door
drukken, om een afdwingen".
Opdracht tot geloofs
gehoorzaam heid
Kardinaal Alfrink merkte in het be
gin van zijn rede op, dat hij te realis
tisch was om profetisch over de kerk
T an morgen te spreken. Het is al heel
wat, wanneer we doorzien wat de
kerk van vandaag van ons verwacht.
En daarbij kan de kennis van de his
torie der kerk veel helpen, omdat een
historicus niet zo gauw gevaar loopt
een historisch bepaalde structuur te
verabsoluteren.
Het probleem van vandaag ligt vol
gens kardinaal Alfrink daarin, dat
men goed en duidelijk onderscheidt
wat tot het wezen van de kerk be
hoort en niet veranderd kan worden
en wat als de contingente, tijdgebon
den vormgeving en als niet-wezen'ijke
elementen moet worden beschouwd
Men kan eeuwen.an^ gangbare ele
menten niet handhaven omdat ze
eeuwenlang gangbaar geweest zijn,
maar evenmin ze afschaffen omdat ze
tot een verleden behoren. Er zal altijd
een oordeel geveld moeten worden
over de intrinsieke, aan geen tijd ge
bonden waarde van dergelijke elemen
ten.
de geschiedenis
Lei
Kardinaal Alfrink merkte hier op,
dat „we misschien leven in een op
timisme, dat verwacht, dat de toe
komst alles zal prijzen wat wij van
daag doen". Maar er zal geen histori
cus te vinden zijn, die dat optimisme
zou durven onderschrijven, zo voegde
hij eraan toe. „We moeten enerzijds
uit het verleden leren en anderzijds
ons in alle bescheidenheid bewust er
van blijven dat de toekomst ons ver
antwoording zal vragen In een tur
bulente tijd. zoals wij die thans be
leven. is dat een uiterst importante
opgave, die deze tijd op onze schou-
Niet alleen mondiale openheid, waar
voor de jeugd bijzonder gevoelig is,
is noodzakelijk, maar ook openheid
naar het verleden en naar de toe
komst. „Dat vraagt van ons dat we
ons niet blind staren op het heden,
maar dat we in de toekomst kijken,
gebruik makend van de lessen, die
het verleden ons kan aanreiken".
Uitvoerig ging de kardinaal op die
mondiale openheid door. Het feit, dat
de jonge mensen van vandaag zich zo
hartstochtelijk voor problemen als we
reldvrede, Vietnam, atoomwapen kan
inzetten, heeft iets verwarmends en
is een authentieke evangelische hou
ding. Daarvoor kan men, aldus kar
dinaal Alfrink, onprettige nevenver
schijnselen vergeten, zelfs een zekere
politieke munt, die eruit geslagen
wordt.
Voor een televisietoestel
Als
Christus geen parabel meer vertellen
maar de vraagsteller voor een tele
visietoestel zeilen en hem wijzen naar
de oorlogsellende van Vietnam, naar
het verhongerende volk van India,
naar de gediscrimineerden in de we
reld. naar de armoede van Afrika en
Latijns Amerika.
Dit mondiale denken en de bereid
heid om daadwerkelijk te helpen acht
kardinaal Alfrink een van de aantrek-
keliike en waardevolle kanten van de
jon-e generatie van vandaag.
In het evangelie staat ook de opdracht
het evangelie te preken aan alle schep
selen. liet brengen van de blijde bood
schap is niet uitgeput met het stiHen
van dc lijfelijke honger; zelfs niet het
brengen van menselijke liefde. Ook
de ei kondiging van de liefde van de
;;<cr en van de verlossing van de
ii<er is een opdracht van het evan-
Zou men niet mogen verwachten
dat de mi lonaire traditie van katho-
liek-Nedeiland juist in deze tijd nieu
we impulsen zou ontvangen uit de
verbreding van de horizon die deze
tijd kenmerkt? En ook hier zijn we
niet klaar met wat geld geven aan de
missie. De missionaire opdracht van
het evangelie, waarvoor juist in deze
week. in de Nederlandse Missieweek,
aandacht wordt gevraagd, heeft meer
dan ooit persoonlijke inzet nodig. Als
de priesterroepingen in Nederland
Het Groot-Auditorium der Leid
se Universiteit was gisteravond
geheel bezet door een wel zeer
gemêleerd gezelschap, dat met
zeer veel belangstelling de rede
aanhoorde die kardinaal Alfrink
hield bij gelegenheid van de 74ste
Dies van de r.k. Studentenver
eniging „Sanctus Augustinus".
Onder de vele aanwezigen bevon
den zich de reetor-magnificus der
universiteit, prof. dr K. A. H.
Hidding, burgemeester mr G. C.
van der Willigen, loco-burgemees
ter wethouder S. Menken, prof. dn
P. Muntendam, secretaris van da
senaat, deken W. P. M. Haring,
tal van hoogleraren, onder witi
mgr prof dr P. H. van Laer en
r'k.S.V., en wethouder Menken)
groot aantal studenten.
De kardinaal, die in gezelschap
was van zijn secretaris V. C. M.
Zemann, werd door het bestuur
van „Sanctus Augustinus" en
enkele autoriteiten ontvangen in
de docentenkamer van het Aca
demiegebouw, waar koffie werd
geserveerd (zie foto: v.l.n.r.: prof.
dr Hidding, kardinaal Alfrink, de
heer B. H. A. Klep, praeses dev
R.K.S.V., en wethouder Menken.
Nadat de kardinaal zijn toe
spraak beëindigd had nam hij
nog in de bestuurskamer van het
,JSigen Huis" acti het Rapenburg
deel aan een kaas- en wijnavond
voor genodigden en leden van
de vereniging. Om ongeveer kwart
over tien vertrok de kardinaal
weer naar Utrecht.
'ijven afnemen zoals ze dat de laatste ja-
1 1 doen dan zullen er misschien voldoende
■esters overblijven om de Nederlandse
«erk te verzorgen; maar wel zal dan
binnen één generatie heel dat grootse
missionaire werk. dat door Nederlandse
priesters in de ontwikkelingslanden is
opgebouwd, worden afgebrokkeld, tenzij
het door inheemse priesters kan worden
voortgezet. Deze dienst aan de wereld
kerk zal verminderen. Anderzijds kun
nen de Jonge leken die om welke reden
ook in de ontwikkelingslanden vertoeven
en daar werkzaam zijn. orenger va
heilboodschap zijn. Zij kunnen door hun
christelijk ven en door deelname aan
allerlei sou. c apostolaat een zeer waarde
volle steun zijn voor de Jonge kerk, te
midden waarvan zfj leven en arbeiden.
Christendom is meer dan dat
Kardinaal Alfrink waarschuwde echter
ook ertegen de openheid naar wereld
mensheid te Identificeren met het wea
van het christendom.
Christendom is meer dan dat. Clirls-
ten-zijn is een op GELOOF gebaseerde
(ADVERTENTIE)
Vóór Pinksteren
PRO NO N C E
Onderl. Brandwaarborgmij
Zoeterwoude kan
zelfstandigheid behouden
Op de jaarvergadering kon voorzit
ter L. A. Droogh een 30-tal deelnemers,
onder wie het erelid de heer W. de Boer,
begroeten. Herdacht werd het overleden
bestuurslid de heer J. J. Rodewijk. Bijna
20 jaar is de overledene een zeer aktief
bestuurslid geweest. Secretaris Jac. N.
v.d. Salrn bracht een uitgebreid jaarver
slag uit. Er is aan schadevergoeding, na
aftrek van het bedrag van de herverze
kering. slechts ƒ1200,— uitgekeerd. De
schaderegelingen verlopen steeds vlot;
alleen wanneer te laag verzekerd is gaat
het wel eens moeilijker. Door de lage
schade-uitkering kon een hoge reductie
op de premie worden gegeven, met in
begrip van de bijschryvlng als ledenkapi
taal ging de reductie tot zelfs 72%. Het
aantal deelnemers ging met 25 omhoog
naar 539. Het verzekerd kapitaal ging
met bijna ƒ3.500.000.— omhoog naar
31.300.000.In het nu lopende boek
jaar meldden zich alweer 40 nieuwe
deelnemers en ging het verzekerd kapi
taal nog eens met 2.000.000,omhoog.
Het heeft er naar uitgezien dat, ten
gevolge van de nieuwe wet op de verze
keringen, een fusie met enige zuster
maatschappijen uit de omgeving nood
zakelijk zou zijn. De vereniging kan nu
echter haar zelfstandigheid behouden, zij
net met geheel gewijzigde statuten en
een geheel nieuwe premieberekening.
Het presentiegeld voor de bestuurs
leden wordt verhoogd van 2,50 tot 5,-
per vergadering. Het bestuursvoorstel
om opengevallen bestuursplaatsen niet
aan te vullen en het aantal bestuursle
den op deze wijze terug te brengen naar
9 had aller goedkeuring. De heer N. J.
v. Schie werd bij acclamatie herkozen.
In de vakatures Joh. Versteegen en J. J.
Rodewijk werden geen nieuwe bestuur
ders gekozen. Afscheid werd genomen
van de heer Joh. Versteegen. die 44 jaar
lid van het bestuur is geweest. Ds voor
zitter roemde de grote verdiensten van
de heer Versteegen als bestuurslid en als
agrarisch taxateur. De heer Versteegen
werd benoemd tot erelid en als blijvend
aandenken werd een prachtige globe
overhandigd.
„Eten voor India" Zaterdagmor
gen 13 mei a.s. is er van 11 tot 1 uur
gelegenheid gaven te deponeren voor
de actie „Eten voor India" in het por
taal van de St. Janskerk en de Aloy-
siuskapeL
levenshouding, die alle mensen en heel
de wereld moet betrekken ln zijn zorg
en in zQn liefde. Die zorg en die liefde
zjjn een els van het evangelie. Maar het
ls niet de enige eis. Helaas la het wel
een els,, die christenen soms al te veel
vergeten. Misschien ls Juist dit vergeten
de oorzaak geworden dat we thans ge
vaar lopen ln deze algemene mensen
liefde of zo ge wilt, medemenselijkheid,
heel het wezen van het christendom te
rug te vinden, en over het hoofd te zien
dat christendom meer Is dan dat alleen
Buiten onze Nederlandse katholieke
gemeenschap is deze tendens in een vrij
zinnig christendom reeds eerder tot ui
ting gekomen. Wanneer deze trend bin
nen onze geloofsgemeenschap aanwijs
baar wordt, is dat misschien als reac
tie op vroeger te veel geïsoleerd geraakt
supernaturalisme.
Slingeren en verslingeren
Als een slingerbeweging die nu te veel
naar de andere kant uitslaac, zoals men
dat ln vele hedendaagse verschijnselen
binnen de kerk kan konstateren. Wan
neer nieuwe visies groeien, ontstaat al
tijd de bekoring zich daaraan te verslin
geren en de waarde van het vroegere
te vergeten. Men geraakt dan gemakke
lijk in een keuze-houding van óf -óf, ter
wijl de juiste positie-bepaling er een zou
moeten zijn van èn -èn.
Theologische vernieuwing
Uitvoerig ging kardinaal Alfrink in
op een ander aspect van de ontwikkeling
der kerk in ons land, nl. de theologische
vernieuwing.
Hy waarschuwde hier tegen een vrij
zinnige theologie, die de oude formules
bewaart maar er een nieuwe d.w.z. een
ander inhoud aan geeft. Deze theologie
vormt op het ogenblik een van de ge-
vaarlyke klippen van de geloofsgemeen
schap. By geloof gaat het niet om een
verstandelijk aanvaarden en een the
oretisch weten, maar om een aanvaar
den met heel ons menszijn, ook gaat het
niet om formules, maar om heiisfeiten
en heilswaarheden. De Kerk buigt zich
steeds opnieuw over die formuleringen,
om er nieuw en scherper inzicht ln te
verwerven. Doch dit mag nooit uitlopen
op een ontkennen van wat de Kerk op
grond van de boodschap van het evan
gelie er mee heeft willen uitdrukken.
Het gaat er niet om -aldus de kardi
naal- de ontwikkeling van de theologi
sche wetenschap tegen te houden. Daar
voor hoeft de Kerk nooit bang te zyn,
wel voor ondergraving en uitholling van
het geloof zelf. Deze wordt vaak door
niet-vaktheologen als resultaat van voor
uitgang van theologisch wetenschappe
lijk denken gesuggereerd.
Nodige en onnodige onrust
Men kan moeilijk ontkennen dat deze
trend van vrijzinnigheid in geloofsop
vattingen veel onrast in onze katholieke
gemeenschap veroorzaakt. Iedere dag
brengen verschillende brieven met cri de
coeur's me daarvan het bewijs. Vaak
maakt men zich rnrustig of angstig over
zaken, waarbij dat heel niet nodig ls.
En dat is des te apijtiger omdat er vol
doende zaken overblijven waarover men
zich zorg kan maken. Maar het toont
we' de aanwezigneid van een klimaat
aan, dat nog al veel mensen kwelling
bezorgt. Het lijkt me dat een bisschop
die pastoor wil zijn, ook daarvoor aan
dacht en zorg moet hebben.
NU IS EEN RINCK-BRIL
door de 5 RINCK-extra's)
VOORDELIGER DAN OOIT
Nieuwe Katechlsnius te vroeg 7
De bisschoppen trachten de weg te
wijzen, maar dit weg-wijzen wordt zelf
op zyn beurt weer onderwerp van dis
cussie. Of wel naar de ene kant of naar
de andere. Kardinaal Alfrink herinnerde
hier aan de verklaring der bisschoppen
over de werkelijke tegenwoordigheid van
de Heer ln de Eucharistie en een andere
verklaring van vorig jaar over enkele
punten van het geloof. Anderzijds is de
nieuwe katechismus een pogen geweest
om in de ontwikkeling van de nieuwe
theologie en oude geloof van de kerk ln
hedendaagse vorm Ie vertolken. Maar al
leen omdat de nieuwe katechismus het
anders zegt dan ln de oude katechlsmus-
formules wekt het achterdocht. Het kli
maat was ongunstig -Misschien is- zo
zei de kardinaal- deze eerste poging in
de universele kerk om het oude geloof
te presenteren in etn nieuwe zeggings
wijze toch te vroeg geweest. Of mis
schien ls het een te optimistische ver
wachting geweest dat iedereen In de ge
loofsgemeenschap er mee geholpen zou
zijn om zijn weg ce vinden.
Pastoraal Concilie
Het laatste punt, dat kardinaal Al
frink in zijn rede aansneed was de inter
nationale belang8tellig voor de Neder-
ladse Kerk, waarmee hy niet zo geluk
kig was, en het pastoraat concilie. "De
felle publiciteit bevordert niet steeds het
juiste zicht op de ontwikkelingen die
hier plaats vinden; en anderzijds belem
mert het een evenwichtige voortgang
van de ontwikkelingen". Datzelfde geldt
volgens kardinaal Alfrink ook het pas
toraal concilie, dat opgezet is "als een
eerste poging ln de universele kerk om
binnen de hiërarchische structuur, die
aan de kerk eigen la. het collegtalltelta-
beglnsel, dat op het Tweede Vatlkaana
Concilie Is uitgesproken en in de docu
inenten Is neergelegd, een gezonde vorm
Men kan het demokrutis.'Hng noemen;
maar die term ls wiuirsrhynltfk te veel
bejast en daardoor geschikt onnodige
misverstanden op te roepen. Spreken we
liever van de collegialiteit «gedachte, ge
fundeerd op de plnnts, de functie en de
eigen verantwoordelijkheid die bisschop
pen, priesters en leken In de kerk inne
men. zoal* Vatlcaniun II zich hierover
heeft uitgesproken.
De ervaringen van het tweede jaar
wekt de Indruk, zo zei de kardinaal, dat
we nog niet helemaal gewend zijn aan
de spelregels, die een dngeiyk collegi
aal beraad aan alle deelnemers moet
stellen. Het gaat om het gezaineniyk
zoeken naar datgene wat do kerk van
vandaag nodig heeft. Het fel" dat de
Kerk van Nederland als eerste dit experi
ment waagt, legt een zware opgave op.
Het veronderstelt een model te leveren
voor navolgers, uiteraard een goed mo
del.
Het geduld beoefenen
De gedachte van dit pastoraal collegi
aal beraad is gegroeid uit de behoefte da
doorvoering van de grondgedachten van
het tweede Vatlkaans Concilie een vorm
te geven, die aangepast zou zyn aon de
eigen situatie en waarvan we dachten
dat de Nederlandse geloofsgemeenschap
er ryp voor was. Misschien -aldus kardi
naal Alfrink- zyn er die nu reeds menen
te kunnen vaststellen, dat deze laatste
verwachting een vergissing ls geweest.
Het komt me voor dat dit al te pessi
mistisch ls gedacht. Laten we wat ge
duld beoefenen".
Kardinaal Alfrink besloot zyn rede:
"De jonge katholieke intelllgcntia van
Nederland heeft In de naaste toekomst
een uiterst belangrijke functie: het pre
senteren van het gezicht van de Kerk.
Niet als een Instituut van macht. Maar
als een presentatie van hetgeen men In
geloofsgehoorzaamheid, zoals Paulus dat
noemt, erkend heeft als de heilsbood
schap van de Heer, die ons door de Kerk
wordt aangereikt. De Geest van onze
Heer Jezus Christus helpe u onze chrls-
teiyke opdracht In de wereld van van
daag waar te maken."
(ADVERTENTIE)
met bijpassende panwant
in hetzelfde ftp
leuke dessin. #1
Compleet w w
M I D Z A
HAARLEMMERSTRAAT
172 - 174 - 179
HERENSTRAAT 9
COLLEGIUM MUSICUM GAF
MOOI CONCERT IN ZUIDERKERK
IN DE ZUIDERKERK, die steeds meer
als concertzaal wordt gebruikt, gaf
het Leidse Studentenkoor en -orkest
„Collegium Musicum" een concert
waarin veel te loven viel. André Kaart
is nog steeds de enthousiaste leider
die immer een interessant programma
weet samen te stellen en na een korte
repetitietijd gaaf er mee op het po
dium komt. Het orkest begon met
„Primavera" van Hans Henkemans,
onze bekende pianist en componist.
Dit is wel een heel fijn werkje van
Henkemans. Het doet ons denken aan
La Primavera van Botticelli. De fluit-
soli hierin werden prachtig geblazen
door de fluitist en de hoboïste ver
dient mede lof voor haar aandeel in
dit klank-gedicht.
Het is een grote stap terug naar J.
P. Sweelinck. Het Chanson „Tu as
tout seul, Jan", geheel contrapuntisch
gedacht, werd door het koor a capella
mooi gezongen; als de stijl zich nog
wat beter had aangepast aan Swee-
lincks tijd en iedere stem meer ge
fraseerd was geweest, had dit koor
werk nog beter geklonken.
DAUL GRIBNAU was solist in het
vioolconcert in D. van Mozart
(het z.g, Adelaide-concert). Hy toon
de zich hierin een bekwaam violist.
Ook de Cadenzen bleken van hem te
zyn, maar het geheel had weinig
met Mozart te maken. Ook het samen
spel met 't orkest liet te wensen over,
om niet te spreken van het „koper".
Na de pauze mochten wij lusteren
naar de „Credo-Messe" van Mozart
Naar deze mis voor solisten, koor en
orkest hebben wy met genoegen ge
luisterd. De solisten: Wendela van
Dithuyzen, sopraan; Marina Wemels-
felder, alt; Dolf Gogelein, tenor en
Marius Ypma, bas; vervulden hoofd
zakelijk de passages van de kwartet
ten. De koren werden heel mooi
gezongen, de begeleiding was hier
stijlvol en het geheel was een voldoe
ning gevend slot van deze uitvoering.
Veel bloemen en een langdurig ap
plaus verkondigden de dank van de
aanwezigen.
THEO TEN HOVEN
ONTPLOFFING OP DEENSE
COASTER IN VOLLE ZEE
SCHUTTERSVELD
LANDINGSPLAATS
Twee zwaargewonde zeelieden, een
Engelsman en een Spanjaard zijn gis
teravond door helicopters van de
Marine Luchtvaart Dienst van hun
schip, de Deense „Ano" gehaald
en overgevlogen naar het Schutters
veld te Leiden vanwaar een am
bulance-auto van de GG en GD voor
verder transport naar 't 200 meter af
gelegen Academisch Ziekenhuis zorg
de. De Deense coaster, waarmee in
charter seismografische onderzoekin
gen worden verricht voor een Ame
rikaanse oliemaatschappij, meldde om
streeks vijf uur aan Scheveningen -
Radio een explosie aan boord. Daar ook
direct bekend was, dat door de explo
sie twee bemanningsleden zwaar ge
wond waren geraakt de één had
een buikwond en de andere ernstig
letsel aan het hoofd voer de in
Scheveningen gestationeerde reddings
boot Bernard van Leer uit en stegen
twee Agusta-Bell helicopters op van
het vliegkamp Valkenburg. De red
dingsboot en de helicopters waren on
geveer gelijktijdig bij het schip, dat
14 mijl nnw van Scheveningen lag.
Daar de gewonden in de helicopters
gehesen moesten worden, ging schip
per Simon de Heyer van de Bernard
van Leer aan boord van de coaster
om de bemanningen van de wentel
wieken te assisteren bij het ophijsen.
Door het vliegkamp waren inmiddels
ook de Leidse politie en de brandweer
op de hoogte gesteld van het ongewone
transport. Besloten werd de helicop
ters te laten landen op het Schutters
veld. Omdat zulks wettelijk vereist
is werden bij de met lakens gemar
keerde landingsplaats twee brand
weerwagens geposteerd.
Omstreeks half zeven verscheen de
eerste van de twee wentelwieken bo-
van 't Schuttersveld, waarop zich na
de komst van de brandweerauto's en
de ambulancewagens een groot aantal
belangstellenden verzameld hadden.
Binnen een kwartier was echter door
de goed sluitende samenwerking tus
sen MLD, Leidse politie en brandweer
de laatste fase van het spectaculaire
gewondentransport afgesloten en kon
den doktoren van het Academisch Zie
kenhuis zich over de gekwetsten ont
fermen. De toestand van de beide zee
lieden wordt thans redelijk genoemd.
De helicopter redding geschiedde on
der leiding van luitenant-ter-zee vlie
ger eerste klasse N. van Dam, de man,
die ook de redding commandeerde van
de negen bemanningsleden van de
voor Hoek van Holland gestrande
„Vikingbank". Het „Leidse gedeelte"
van de reddingsactie stond onder com
mando van brandmeester J. Huizer.
Hoe de explosie zich heeft kunnen
voordoen is nog niet bekend. De „Ano"
voerde met een sleepkabel, waar
aan springladingen bevestigd zijn, een
seismografisch onderzoek uit. Aan de
hand van de door de zeebodem terug
gekaatste trillingen krijgen de onder
zoekers een inzicht in de structuur
van de bodem en de wel of niet aan
wezigheid van poreuze gesteenten,
waarin aardgas of olie aanwezig zyn.
Omdat het binnenhalen van de ka
bel veel tijd vergt, werd deze na het
ongeval afgekapt, maar omstreeks
kwart voor acht voer de Scheveningen
9 uit om de lijn met kostbare appa
ratuur op te vissen.
VOOR ANKER
De „Ano", die door de ontploffing
vrij grote schade heeft opgelopen, is
voorlopig voor anker gegaan voor de
kust van Scheveningen. Door de aan
wezigheid van vrij veel explosieve stof
fen en de geringe diepte van de Sche-
veningse haven heeft men er de voor
keur aan gegeven het onderzoek naar
de toedracht en de oorzaak van het
ongeval buitengaats uit te voeren.
(ADVERTENTIE)
Voor MOEDER
een mooi geborduurde
PRONONCE
„Eten voor India"
ook in Leiden
Zoals in het gehele land gebeurt, la
ten zaterdagochtend om elf uur ook da
Leidse klokketorena met hun „bronzen
stem" een kwartier lang de noodkreet
om eten voor hongerend India over da
stad klinken.
In de portalen van kerkgebouwen an
ln de hal van het Stadhuis i Ingang
Vlachmarkt) kan Lelden dan gedurende
twee uren zyn antwoord geven ln klin
kende munt; tot 13.00 'a middags ataan
er de lnzamellngabuaaen gereed.
Zo anel mogeiyk daarna wordt de In
houd geteld en doorgebeld naar het
Stadhuia (tel. 20041). Hier tellen da
aanwezige ambtenaren de opbrengsten
van Stadhuis en kerkgebouwen by el
kaar. Dit totaalbedrag wordt dan on-
middeliyk doorgegeven naar de Provin
ciale Griffie ln Den Haag. Tevens wordt
deze uitslag by de Vlschmarktlngang
van het stadhuis vla een bulletin be
kend gemaakt.
Overigens zal de absolute opbrengst
niet geheel bekend worden, omdat voor
ledereen het gironummer 100200 voor
de actie „Eten voor India", nog lang na
de twee uur durende actie van aanstaan
de zaterdag openstaat.
Burgerlijke stand
Geboren: Brenda W., d.v. S. A. van
Oef fel en en W. A van Nobelen; An
dreas A. T„ z.v. A. A. Rodenburg en
A. Perfors; Monica S. A d.v. A. A.
Rodenburg en A Perfors; Bianca J. M.,
d.v. P. Raar en G. M. Verbruggen; Bar
bara, d.v. H. A. Blonk en B. van Kam
penhout; Helena W E., d.v. I. M.
Provedo en V. J. Hidalgo.
Overleden: G. Bink, 45 jaar. echt
genote van A. J. Nagtzaam; D. Varke-
visser, 5 dagen, dochter.
LEIDERDORP
„ETEN VOOR INDIA"
Op zeven verschillende posten kan
men zaterdagmorgen van 11 tot één
uur geld brengen voor India De pos
ten zijn gemarkeerd door de Neder
landse vlag. Ter plaatse kan men een
getekende kwitantie ontvangen Inle-
veringsposten zyn: Gemeentehuis. Kan
tine Durisol, de voorportalen van de
I Geref. Kerk, Herv. Kerk, Scheppings-
kerk, R.K. School Encalaan en de
Chr. lagere school Splinterlaan. De
verleden jaar in Leiderdorp gehouden
inzameling heeft toen ruim 24.000.-
1 opgebracht.
