De vrouwen Troje Gestileerde regie van Joris bij opvoering door Haagse Diels Comedie Paus Paulus prijst kardinaal Lercaro Politie slaags met Vietnambetogers Muziek om te zien, muziek om te horen Groot monument in Auschwitz onthuld Vier personen gearresteerd Promenadeconcert in Rotterdamse Doelen DE T.FITPSE COURANT MAANDAG 17 APRIL 19( Euripides' „Vrouwen van Troje" behoort tot die Griekse drama's, die in onze eeuw het meest gespeeld zijn. Het thema ervan werd in onze tijd steeds actueler, omdat Euripides in zijn drama op bittere wijze de verschrikkingen van de oorlog en de gevolgen daarvan toont. De situatie waarin het beschreven is, had voor de Hoofdrol van Annie de Lange Euripides liet zijn stuk spelen tijdens de Atheense Dionyslusfeesten in 415 voor Christus. Op dat ogenblik was Athen. al zestien jaar in oorlog gewikkeld met Sparta. De Spartaanse legers richtten jaarlijks grote vernielingen aan in At tica. zodat er onvoldoende voedsel was voor de stadsbewoners. In Athene ont stond een discussie over de zin van oor log. er vormde zich zelfs een pacifis tlsche partij. De geschiedenis van „D- vrouwen van Troje" deed zich in het jaar 416 voor Christus letterlijk zo voor als in het stuk Is beschreven: het Atheense leger terroriseerde het eiland Helos, dat met Sparta was verbonden Alle vrouwen en kinderen werden slaven Euripides heeft dus in een zeer actuele gebeurtenis aanleiding gevonden tot dit stuk. Hij moest zijn aanklacht tegen deze oorlogsdaad van zijn stad natuurlijk in de vorm van een parabel weergeven. Hij vindt die in het voor de Grieken klas sieke verhaal van de Trojaanse oorlog, waarvan de uiteindelijke overwinning een groot stuk nationale trots vormde. Door zijn aandacht uitsluitend te richten op de ellende van de slachtoffers van de roemruchte Griekse helden, namelijk de vrouwen van Troje, die als slavinnen werden meegevoerd met de Grieken richtte hij een felle aanval op diegenen die de actie op Melos goedkeurden. Van daar dat zijn stuk bijzonder schokkend heeft gewerkt, toen de Atheners er voor het eerst mee werden geconfronteerd. MODERNISERING DOOR Voor deze voorstelling heeft de HC een bewerking gekozen, die Jean-Paul Sartre maakte voor het Franse ..Theatre National Populaire". De band met de oorlogsdreiging in de twintigste eeuw hoefde hij maar nauwelijks te verster ken: In de oorspronkelijke tekst wordt reeds herhaaldelijk de tegenstelling tus- ten Oost en West. Europa en Azië ge noemd (Troje en Griekenland). Derge lijke zaken zijn door Sartre hoogstens wat benadrukt. Hij laat aan het slot Poseidon (die ook reeds de proloog uit sprak) terugkeren om een waarschuwend woord te doen horen. Het Is de vraag maar of dat nog nodig was na de gruwel die ln het stuk getoond wordt. Sartres aandeel is voornamelijk in de taal terug te vinden. Hij heeft de moei lijke. ingewikkelde zinsconstructies van het Griekse versdrama ln helder gefor muleerde en vaak kortere zinsgehelen omgezet. De wezenlijke betekenis van het stuk komt daardoor veel scherper naar voren. Joris Diels, die de vertaling verzorgde, heeft deze lijn van Sartre niet gelukkig doorgetrokken: vooral in de rit miek. maar ook in de woordkeus, hapert het meer dan eens. zodat deze versie geen optimale helderheid bezit, Euripides laat als hoofdpersoon He- kuba optreden, de koningin van Troje. die nu tot slavin van Odysseus wordt gemaakt. Om haar heen scharen zich de vrouwen van Troje. die alles hebben verloren, kaal zijn geknipt, in de verte de resten van hun trotse stad zien bran den en zich nu aan de macht van de Grieken moeten onderwerpen- Rond Hekuba wordt in vier episodes de bar baarsheid van de eigenlijke hoofdper soon van het stuk: het Griekse leger (dat wil zeggen: elke oorlogvoerende partij), gedemonstreerd. De waanzinnig Kassan- dra verschijnt, daama Andromache, schoondochter van Hekuba, die haar kind de dood ziet ingaan. Dan komt Helena op. de vrouw die aanleiding was tot deze oorlog; zij palmt haar man (Menelaos) weer ln, tot afschuw van de vrouwen, die him overwinnaars nog meer gaan haten. De laatste episode is een bittere scene rond het lijkje van Andromaches kind; aan het slot worden de vrouwen naar Griekenland gedreven. Het stuk 1B in feite één grote klaagzang van de oorlogsslachtoffers. De grote rol van Hekuba (die steeds op het toneel aanwezig is) wordt gc- Atheners dezelfde dreiging als onze eeuw tot tweemaal toe in zo'n hevige mate heeft gekend, om alleen maar de twee wereldoorlogen te noemen. Met de keuze van dit stuk heeft de Haagse Comedie binnen een korte tijd twee schrijvers op het repertoire geplaatst, die allebei de waanzin van de oorlog tot uitdrukking bren gen. Nadat tijdens de paasdagen in „De dans van sergeant Musgrave" dit thema al aan de orde was gesteld, kreeg het bij de première van „De vrouwen van Troje"* zaterdagavond op nieuw gestalte, in een zeer gestileerde voor stelling onder regie van Joris Diels. Nieuws van Festival Luzern Erna Spoorenberg: representante van Nederland (Van c muziekredactie) De Internationale Musikfestwochen Luzern 1967 vinden dit jaar plaats tus sen 16 augustus en 7 september. Tien symfonieconcerten staan op he t pro gramma geannonceerd; te verzorgen door het Schweizerische Festspieleror- chester, het Cleveland Symphony Or chestra en het Orchestra National van de ORTF uit Parijs. De dirigenten, in alfabetische volg orde: Istvón Kertész, Joseph Keilberth, Charles Dutoit, Rafael Kubelik, George Ózell, Herbert von Karajan, Maurice le Roux, Igor Markevitsj en Gregor Solti. De programmapolitiek blijkt uiterst traditioneel en conventioneel te zijn: Messiaen, Stravinske en Bartok verte genwoordigen hier de „eigen tijd". Slechts de kamermuziekavonden lij ken ietwat progressiever, getuige de namen van Vackar, Beek, Mayuzumi en Benari. In één der serenades treedt onze landgenote, de sopraan Erna Spoorenberg, met twee Mozartaria's op. Markant element in deze feestweken vormen zeker de opvoeringen van Ber- tolt Brechts „Heer Puntila und sein Knecht Matti": zulks met muziek van Paul Dessau en in een enscenering van Horst Gnekov. I Tijdens deze manifestaties organiseert het conservatorium de gebruikelijke meestercursussen: voor piano Geza An- da, voor viool Wolfgang Schneiderhan, voor cello en kamermuziek Enrico Mai- nardi, voor zang Franziska Martiensen en Paul Lohmann. Iets bijzonders is dit jaar een Wag- nerleergang, waarvan Martha Mödl, uit Bayreuth welbekend, de leiding heeft. En natuurlijk ontbreekt de naam Claudio Monteverdi, vier eeuwen gele den te Cremona geboren, ook in dit fes tival niet: 'n compleet concert van gees telijke en wereldlijke liederen wordt aan hem gewijd. „Goldfinger"- meisje overleden COÏMBRA, Portugal (AP) De Portu gese politie heeft sectie gelast op het lijk van een Icerling-aotrlce, die is overleden na op het toneel te zijn verschenen be dekt met een dikke laag goudverf. De 24 jaar oude Helena Agular is zondag overleden na vijf dagen in coma gelegen te hebben. Zij was ln allerijl naar het ziekenhuis gebracht, omdat men een aan val van leverontsteking vermoedde. Helena speelde een rol in het stuk „Zodra vijf Jaren voorbij zijn" van de Spaanse schrijver Garcia Lorca. De Ar gentijnse regisseur Victor Garcia had haar opdracht gegeven als pop in een der I scenes een dikke laag goudverf te dragen. De dag voor de première in Lissabon, twee weken geleden, zakte mej. Aguiar na de generale repetitie ineen. De artsen van het ziekenhuis te Coïmbra weigeren zich over het geval uit te laten „Wij hebben een ongewoon gro te hoeveelheid urine ontdekt in het bloed van andere actrices die tevoren dezelfde rol gespeeld hebben, maar wij zullen eerst I na de lijkschouwing de Juiste doods- j oorzaak van mej Agular kennen", aldus zei een woordvoerder voor het ziekenhuis^ Andromache met haar kind tegen over Talthybios Trina Snijders en Leo de Hartogh. speeld door Anny de Lange, die haar rol ln een beheerste stijl brengt. Dat maakt aanvankelijk een wat koele, soms kille indruk, maar in de climax breekt er zo veel door aan ontroering en warmte, dat het geheel van haar rol een boeiende creatie is geworden. Er is verder een heel mooie bijrol van Trins Snijders als Andromache; Carl van der Plas geeft een helder portret van Menelaos. een figuur waarin hij nogal wat overgangen heeft waar te maken. Leo de Hartogh. Do van Stek en Paula Petri speelden ln meer of mindere mate te gemakkelijk, hetgeen oppervlakkigheid tot gevolg had. tekst behandeling Alle rollen en vooral de het koor konden echter ln deze regieopvat ting niet aan spel laten zien. wat er het stuk aanwezig ls Joris Diels had geko zen voor een gestileerde benadering. waar- In hö de elementen uit het Griekse drama »U zang en choreografie. Uet vervallen. ROME (KNP) Dc Osservatore Ro mano heeft zaterdag een telegram ge publiceerd dat Paus Paulus aan kardi naal Lercaro heeft gezonden en waarin de Paus de kardinaal, die voorzitter is van de raad voor de liturgie, prijst voor zijn werk. De Osservatore voegt aan de publikatie toe dat dit is gebeurd „met betrekking tot betreurenswaardige publikaties op liturgisch gebied". Zoals bekend ls dezer dagen in Italië rumoer ontstaan rond de publikatie van «en fel tegen de liturgievernieuwing ge- Leiding Nederlands Begeleidingsorkest AMSTERDAM (ANP) Tot opvol ger van Louis Stoten, die met Ingang van 1 april van dit jaar als muzikaal leider by het Nederlands BegeleidingB- orkeat ontslag heeft gevraagd, ls ln deze functie Leo Driehuys benoemd, zo dat, aldus een mededeling van de zyde van de leiding van het orkest, de artis tieke leiding voor de rest van dit seizoen en de voorbereiding voor het komende seizoen ls verzekerd. De heer Driehuys biyft wèl als dirigent bij de Nederland- es Radio Unie verbonden, richt boek „De uiteengereten mantel van Christus" van de schrijver Tito Ca- sini. Het boek bevat een voorwoord van kardinaal Bacci. Over de beschuldigin gen aan het adres van kardinaal Lerca ro was kardinaal Urbani, de voorzitter van de Italiaanse bisschoppenconferen tie zo verontwaardigd dat hij op de jongste vergadering in Rome onder lui de by val van zijn medebisschoppen te gen de publikatie protesteerde. Geestelijkheid en leken van Bologna, waar kardinaal Lercaro aartsbisschop is. hebben in een openlijke verklaring Ln het plaatseiyke dagblad lAwenire d"Italië ook tegen de publikatie gepro testeerd. De verklaring in l Awenire is door de pro-vicaris-generaal van Bologna, de camerlengo van het domkapittel en de voorzitter van de katholieke actie on dertekend. Het is duidelijk aldus de ver klaring, waarom het in dit boek gaat. Het is een samenraapsel van de onzinni ge beschuldigingen tegen de liturgieher vorming. En alles komt neer op degene die de raad voor de liturgische vernieu wing leidt; kardinaal Lercaro. Maar niets wordt gezegd over de eigen verantwoor delijkheid van de bisschoppen, aldus de verklaring, die nog zegt dat Casini blijk geeft in het geheel niet op de hoogte te zijn van de gang van zaken bij de litur gievernieuwing «n da verantwoordelijk heid ervoon. omwille van de duideiykheid van de tekst- Daar was kennelijk hard op gewerkt, mis schien wel zo hard, dat hij er bloedeloos en doods van is geworden. Door de stile ring. die soms esthetisering werd. konden de acteurs daar niet voldoende tegenover stellen. De opvatting van Diels bleek direct al in de proloog, toen hjj de twee goden als marmeren, sprekende beelden op het toneel liet staan, hetgeen nauwelijks..een aanvaardbaar effect genoemd kan worden. Hij had verder van elk realisme afgezien: er was voor de vrouwen een eenheidskos tuum, dat niet de indruk wekte gehavend te zijn door de gevechten; er waren geen lichteffecten gebruikt. behalve in epiloog; verdere realistische details w achterwege gelaten. Elke suggestie moest uit de tekst en de daarin gelegde emotie komen, wat niet haalbaar bleek. Het decor dat Hep van Delft had ont- worpen, bestond uit twee grote witte zij vlakken en een reusachtige foto van een paddestoelwolk by een atoomexplosie. Het kleine podium, waarop veel personen een plaats moesten vinden (een koor van 15 vrouwen), belemmerde de mogelijkhe den voor de mise-en-scène ln niet geringe mate. Het indrukwekkende stuk van Eurlpide6 heeft daarmee een voorstelling gekregen, die te kort schiet op het punt. waar zij juist haar grootste kracht zoekt: de tekst. Nu de spanningen, die 'n première veelal beïnvloeden, achter de rug zijn. is het heel goed denkbaar, dat de tekstbehandeling in evenwicht komt, zodat de bedoelingen Diels en zijn visie op het prachtige i van Euripides beter tot hun recht zullen komen. „NOOIT VERGETEN WAT OORLOG BETEKENT" WARSCHAU (ANP) Meer dan honderdduizend belangstellenden, onder wie vertegenwoordigers uit negentien Europese landen, zijn gisteren ln de Poolse plaats Oswiecim (Auschwitz) ge tuige geweest van de onthulling van een monument voor de slachtoffers van de nazi's. Dit monument bestaat uit ver scheidene bouwsels en heeft de vorm van n sarcofaag. Het staat tussen de ruïnes van de gas kamers van het concentratiekamp, waar miljoenen mensen uit 23 Europese lan den zijn gedood. De menigte werd toegesproken door de voonnallge gevangene nr 62.933, nu de Poolse premier Josef Cyrankiewicz. Op de bijeenkomst werd een boodschap voor alle volkeren aangenomen, waarin onder meer wordt gezegd dat „het monument voor de slachtoffers van het nazisme in Oswiecim een waarschuwing voor d levenden zal zijn laat men nooit ver geten wat oorlog betekent, wat fascisme is en hoe groot de tragedie is geweest van de miljoenen slachtoffers van het fas cisme". De Poolse regering heeft voorts alle slachtoffers van Auschwitz symbolisch onderscheiden met het Grünwaldkruis eerste graad. Een boord met een bas reliëf van deze hoge militaire Poolse orde en de tekst van het betrokken decreet werd aan de voet van het monument ge plaatst. De stad Brzesce by Oswiecim werd zon dag onderschelden met het Grünwaldkruis, derde graad. De inwoners van dit mijn stadje hebben destijds de gevangenen geholpen met voedsel, medicijnen en by ontvluchtingspogingen. Aan het eind van de plechtigheid trok een lange stoet familieleden van de slachtoffers en andere aanwezigen langs het monument, waarop bloemen en kran sen werden gelegd. Twee ontwerpen van de jonge Berlijnse modeontwerper Werner Machnik, dezer dagen op een Berlijnse schroothoop te zien waren. Rechts een jasje van nappa met pantalon van zwarte vos en links een pakje met een rok van kamschatkavos. AMSTERDAM (ANP) De Vietnam- optocht, die zaterdag in Amsterdam werd gehouden, ln niet bepaald rustig verlopen. Op enkele punten ln de stad ontstonden wanordelijkheden, waarbij de politie flinke klappen heeft uitgedeeld met de lange wapenstok. Er zjjn vier arrestaties verricht. Nadat de herdenking van de verzet strijder Sneevliet in het gebouw Marcan- ti in Amsterdam omstreeks vijf uur was afgelopen, verzamelden zich de aanhan gers van de actiegroep Vietnam, die de demonstratie in aansluiting op de herdenking had georganiseerd, voor het gebouw. Nog voordat de stoet zich in beweging zette, werd een groot span doek met de titel „Johnson moordenaar" door de politie in beslag genomen. De jongeman, die het spandoek droeg werd gearresteerd. Toen de optocht het kruispunt Rozen grachtMarnixstraat was genaderd, werd de kop van de stoet door de be- -reden politie uiteengeslagen, omdat men ondanks herhaalde waarschuwingen bleef roepen „Johnson moordenaar". Hierby vielen enkele rake klappen. Het verkeer, dat door de schermutselingen werd opgehouden, begon een toetercon cert. De rest van de demonstranten kreeg van de politie toestemming zijn tocht voort te zetten onder voorwaarde, dat de gewraakte woorden niet meer werden geroepen. Op de Dam gekomen kwam het op nieuw tot een handgemeen met de po- Picasso zorgt voor record AMSTERDAM (ANP) De Picasso- tentoonstelling in het Stedelijk Museum in Amsterdam heeft een record aantal bezoekers getrokken. Vrijdagmiddag werd de 118.266e bezoeker persoonlijk door de directeur van het museum, mr. E. L. L. de Wilde, ontvangen. Het was de 23-jarige mej. M. van Nispen, lerares Frans aan het Sancti Alberti-gymnasium te Zenderen in Overijsel. Zij bezocht de expositie als begeleidster van de drie hoogste klassen van deze school. Mr. de Wilde overhandigde haar een grote bos tulpen, een jaarabonne ment op het Stedelijk Museum en het boek Picasso" van prof. dr. H. L. C. Jaffé. Het record-aantal bezoekers stond tot nu toe op naam van de tentoonstelling „Family of Man", die in 1956 118.265 belangstellenden trok. Als Promenadeconcert stond het optreden van het Rotter dams Philharmonisch Orkest onder leiding van Franz-Paul Decker zaterdagavond in De Doelen geannonceerd. In feite had het weinig met een mani festatie van deze aard, deze vot auditorium geen enkele moge lijkheid zich actief ling8instrumenten, (twee van de gebruikelijke, snel om te stemmen pedaalpauken, twee hoge pauken en één lage pauk) om de stryd aan te binden of. zo ge wilt, gesprekken te gaan voeren met een orkest, bestaan- de uit dubbelhout, drievoudig ■m te maken: het bood koper, vier hoorns, tuba, slag- hef zeer uitgebreide werk en strijkers. Dat tykt allemaal nogal la waaierig: wat het ln feite niet was, althans lang niet attyd. En het publiek, voor zover nodig, werd bevrijd van de waan, dat men op pauken slaat; Werner Tharichen voor noemd speelde erop, speelde ermee, zo nu en dan kregen we zelfs het Idee, dat hij ertegen knipoogde om ze subtiel en toob klankvol te laten reage- Maar wel was het programma van een bijzonder karakter: Stelt u zich voor een concert voor pauken en orkest, waarin de solist-componist Werner Tharichen, lid van de Berliner Philharmoniker zich liet om geven door vyf van zijn llevo- Spel voor oor en oog: doch niet louter en alleen een circusnum mer.' Want er klonk ook nog muziek, echte muziek, die hoe wel te iang durend, fragmenten bevatte, getuigend van werke lijke inspiratie: men kan zich voorstellen, dat de hoorders na afloop uiterst geestdriftig ge stemd waren. Er werd nog iets aparts op <3eze zaterdagavond geoffreerd: in de vorm van Mozarts Hoorn concert in D K.V. 412; 1782), gespeeld door de eerste man uit het orkest: Piet Goudriaan. Die deed zulks kundig, doch ietwat nerveus, waardoor zyn voor dracht te schools ward. Wellicht was hy onder de Indruk van zijn Weense collega, de hoornist Ignaz Leutgeb. Kaashandelaar van professie, doch bekwaam instrumentalist, wie de meester ook dit Concert één uit de reeks van vier heeft opge dragen. Arme duivel, die zich van Wolfgang Amadeus alles moest laten welgevallen. „Wolfgang Amadé Mozart heeft zich over Leutgeb, ezel, os en idioot, ontfermd te Wenen op £7 mei 1783 Dat stond op de titelpagina van het tweede concert. En bij het door Piet Goudriaan ver tolkte schreef hij tussen de notenbalken allerlei ruige grap jes, niet direct geschikt om het minderwaardigheidsbesef van zijn solist-slachtoffer weg te werken Zo'n programma had ons, hoorders, nu eens op een „promenadeconcert" geschon ken moeten worden: dat was beter geweest dan de (ver keerde) inlichtingen, die we nu kregen. Mozart en Tharichen, ze wer den omiyst door Tsjaikovski's verrukkelijke balletsuite De Notenkraker ter ene, door Haydns 80e Symfonie in d (17831784) ter andere zyde. Een heel byzondere, heel aparte Haydnexperimente rend, waardoor men probeer sels hoorde, die zich, enkele jaren later tot elementen van grote schoonheid zouden ont wikkelen. B, R. litie. Enkele demonstranten verliete plotseling de groep en bestormden he| monument. Zy werden terstond derd. Drie personen werden n heftig handgemeen met de politie arresteerd. Toen de onlusten op de Dam uitbral ken, kwam plotseling een grote groei politiemannen te voorschijn, die acht* het gebouw van de Bijenkorf verdel opgesteld. Mede door hun hul het plein binnen enkele ogenblikkf weer rustig. De laatste etappe van Vietnamdemonstratie verliep zonder dere moeilijkheden. In New-York is zaterdag de groots vredesbetoging gehouden die ooit in V.S. heeft plaats gehad. De schatting! het aantal deelnemers die pleitt* vrede in Vietnam, liepen aanvanhi lijk uiteen van 125.000 tot 200.000, aat M zienlijk minder dan de aanvankelijk verwaehtiiyjen waarin was gesprokt van 400.000 tot een half miljoen deel Tezelfdertijd namen aan de ar dere kant van de VS ruim 30.000 mens deel aan een soortgelijke demonstratie San Francisco. De massabetoging New-York stond onder leiding van Martin Luther King. m 111 Hoog peil op studenten muziekconcours (Van onze correspondent) NIJMEGEN In de concertzaal de „Vereeniging" ls zaterdag het StudcD ten Muziekconcours afgesloten met slotconcert door het Nijmeegs studenten orkest Collegium Carolinum onder lei din van dr. B. Kahmann met Partita ln moe antichi van Herman Strategier. Eerdf waren de onderdelen voor een concour voor pianisten, koren en orkesten ofgt werkt. Bij de pianisten speelden 13 deelneme: twee werken uit verschillende stijlperic m den, waaronder een werk uit de roman jj tiek. Voor de tweede achtereenvolgend M keer was de eerste prijs voor R. Maar tense uit Amsterdam, die de wisselprr kreeg. De volgende plaatsen waren vr>: M K. Leenders uit Amsterdam, A. Koop d mans en mevrouw Plug-Berkovitz, beide Ij- uit Leiden. Juryvoorzitter Gerard Hengf a veld merkte bij de prijsuitreiking op, n op een zeer hoog peil was gespeeld, gezie het feit, dat studenten aan een conse: vatorium waren uitgesloten van deelnam lis en het hier dus in feite om amateurs gtai Bij de koren en orkesten eindigde 1 de 12 deelnemende verenigingen N Utrechts Koor en Orkest met koren i de „Hohe Messe" van Bach op de eerf plaats. Bij het onderdeel koor a capel won het Nijmeegs studentenkoor „Dr, A phons Diepenbrock", terwijl de wiseslpri voor het meest originele programmaonder deel voor 't katholieke studentenkoor E der uit Delft was. Na het slotconcert trs den de diverse winnaars op, waarna li ru concours werd gesloten met de Liebe; 11 liederwalzer van Brahms, uitgevoerd d» het Nijmeegs studentenkoor „Dr. Alphon Diepenbrock", onder directie van Kahmann. Nationaal Ballet LISSABON (AP) Alle bladen Lissabon prezen de eerste uitvoer: e van het Nationaal Ballet uit Nederlan J die vrijdag in het Sao Carlos Theat heeft plaatsgevonden. „Wat wy gezi' v hebben is voldoende bewijs, dat het bt - let in enkele jaren een waarlijk lntei nationaal niveau heeft bereikt", schre „Diaro de Noticias". „De voorstelll' van het Nationaal Ballet uit Neder! was een gebeurtenis, die op hoog an tiek peil stond", aldus „O Seculo". critici wa n één in een hun lof de directrice van het ballet, Sonja G« kei en de dansers David Holmes, Ar.' Maria Holmes, Olga de Haas en Sim

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1967 | | pagina 6