'II
spaar veiligi
t
D-TREIN:
EERSTE
WINTER
SPORT
VAN EEN LANGE VAKANTIELADDER
r'
Postspaarbank
Haagse Heutzer
kwam misleid
door X voor niks
SK
v
IET
Drie KLM'ers
tegelijk over
de Oceaan
Verzetsbeweging in
München tegen NPD
Onlusten in
Radjastan
RenniesJI
Pas laat in
middag
helft binnen
WOENSDAG 8 MAART 1967
DE LEIDSE COURANT
ADVERTENTIE
wat
K M
Vski
jijniet
IN den beginne is er alleen een trein, een grijze sleep, door tijd en
twijfel aangevreten. Volgens de IJzersterke dienstregeling moet hij om
één minuut over negen het Centraal Station van Utrecht binnenlopen
en daarom verbaast het ons, als wij bij het moeizaam opduiken uit de
spoorwegcatacomben op de borden lezen, dat hij pas om achttien over
vertrekt: een kleine tegenvaller, die wij echter manmoedig het hoofd
bieden tussen de vier koffers, loodzwaar geladen met truien, jaeger
onderbroeken, geitewollen sokken, lippenzalf en indigestiepillen. Wat maken
die zeventien minuten immers uit op de eeuwige sneeuw, die wij straks
met handen tegelijk van de bergkammen zullen scheppen?
Merkwaardig: Om één mi
nuut over negen schuift
•r verderop een trein bin
nen. De luidspreker ont
waakt krakend en een
plaatselijke buikspreker
meldt met vochtige Into
natie, dat zojuist de D-
treln met bestemming
Ohur langs het eerste
perron ls binnengelopen.
Dringend verzoekt hij de
reizigers om snel ln te
•tappen.
Het ls enerverend om van
heilige afstand de bestor
ming van een trein te
volgen: voorop de tradi
tionele elleboogwerkers
van het eerste uur, alles
en ledereen onder hun
valiezen verpletterend,
daarachter de dikke da
mes met him splinter
nieuwe bontmutsen. Ze
roepen: „Schande" en „U
bent geen heer", maar
veel effect sorteren die
kreten niet. want er is
ln wijde omtrek geen man
te bekennen, die ernaar
verlangt om een heer te
rijn.
Zenuwelijder
Aan een langskomende
rangeerder der eerste
klasse vragen wij, of we
ons goed hebben opgesteld
voor de trein naar Sar-
gans. Hij kijkt op het
bond en zegt: „Hier komt
de Berglandexpress, die
gaat naar Italië. De trein
naar Sargans staat daar,
op het eerste perron".
De volgende halve minuut
verbeteren wij ons per
soonlijk record op de 600
meter horden met vijf
volle seconden. Schuim
bekkend storten we ons
ln het donkere trapgat,
scheldend kappen we een
?ad door de deinende
aeiite. Halverwege wor
den we staande gehouden
doqr een grijze ijzervre
ter, die misprijzend „gro
te zemiwelijder" roept. Het
volgend moment drukken
we hem krachtig tegen
•en reclamebord met „Uit
goed voor u" erop. Waar
achtig, ln de nood kent
'n mens zijn eigen krach
ten niet.
Tegen een conducteur, die
ln de deuropening van
de bagagewagen staat
schreeuwen we: „Van
gen". Goddank, hij be
grijpt het. De eerste kof
fer vangt hij behendig
op, de tweede dreunt te
gen zijn borst en rugge
lings slaat hij achterover
tussen de postzakken. Een
seconde later worden we
als drenkelingen in de
rijdende trein gehesen.
Het zweet spat van onze
wenkbrauwen, maar de
voldoening is niettemin
huiveringwekkend groot:
we staan pp de eerste
wintersport van de witte
vakantieledder. De weg
Collectantencollege
Om half tien leert een
eerste, vluchtige Inventa
risatie ons, dat wij de
komende dertien uur om
ringd zijn door opgeruim
de bleekgezichtën, die ter
hoogte van Cuflemborg
reeds de eerete rollen drop
en frujetta lieten circu
leren om het ijs te bre
ken. De sfeer tussen de
beslagen ruiten doet den
ken aan een pofcverterend
collectantencollege, waar
door het lijkt, alsof ieder-
transparant geworden: de
vrouwen met de nauw
sluitende lurex-pantalons,
de gouden puntmuilen en
de geraffineerd gesneden
jacks zullen morgen hun
campari-soda drinken aan
een trijpen bar in Davos
of Sankt Morltz. Hun
koffers zijn van echt rund -
leer - als het even stil
is, kun je ze nog horen
loeien - hun zonnebrillen
zijn van bladgoud, hun
hangers maken slagzij
onder de diamanten.
De vriendelijke huismoe
ders. die Indachtig het
motto „ook de volksvrouw
contrabande in het net
ligt, wordt honend ge
ïnformeerd naar de flets,
die ln 1943 door een Feld-
webel ls meegenomen. Het
ls een onuitroeibare
grap, die een storm van
lachsalvois ln de trein
loswoelt. Om toch wat
terug te doen eisen de
douaniers, dat de helft
van de reizigers de kof
fers opent en de Inhoud
op de banken uitstalt.
Het resultaat ls een uit
dragerij, waar het Water-
loopleln d« lippen bij zou
aflikken.
Wij delen een coupé met
dertijd het Idee om zijn
zilveren bruiloft niet tus
sen slempende familie
leden te laten verzanden.
Geholpen door het feit.
dat hij dit feest al 25
jaar geleden had zien
aankomen, kon hij bijtijds
maatregelen nemenhij
besloot, dat alleen zijn
gezin ter gelegenheid van
die kwart eeuw echtver
eniging de hoogte zou
mogen krijgen en om
hen hierbij een handje te
helpen heeft hij kamers
besproken op een 900
meter hoge berg ln Zwit
serland.
een ln zijn medepassagier
'n hardhorende vermoedt.
En asjeblieft je en jij hè,
geen flauwekul. Voor Jou
ben ik Kees. Noem mij
maar Bets. Iemand zin
in een broodje? Er ls nou
nog keus tussen pitjes-
kaas en salami. Een hebben
vrouw uit de gegoede
middenstand gaat langs
de coupé's en toont de
plaats, waar haar been
op drie plaatsen ls ge
broken. Discreet rolt ze
daartoe telkens de llnker-
pijp van haar fel oranje
broek op. „Totaal ver
splinterd'. voegt ze er
verzaligd aan toe, „die
dokter wist niet, wat ie
zag". De anderen kijken
haar groen van afgunst
aan: veteranenleed staat
op de wintersport hoog
genoteerd.
De bestemmingen van de
reizigers zijn ondertussen
heeft recht op haar eigen
sneeuwbal" de kinderbij
slag van twee keer heb
ben gebruikt om een
kamer te huren ln het
sportieve berghotel van de
oud -schaatskampioen van
e Arie.
hun tors omspan
nen met truien, waarvan
ze de kabels persoonlijk
tussen de weerman en de
dagsluiter aan elkaar
hebben gebreid. ZIJ zijn
het ook. die de broodjes
met pitjeskaas en salami
bij zich hebben. En wil
banaan, een goudreinet,
een citroenzuurtje tegen
de vuile adem? Het is wel
effé spitten in de grote
boodschappentas, maar
ze hebben het bij zich.
Bij de Duitse douaniers,
die na Arnhem met be
leefd hakkengeklap ko
men vragen, of er nog
het kroost van de heer
J. F. Balk uit Apeldoorn:
twee dochters en een
langharige zoon, die de
indruk wekt, dat hij een
oriëntatiereis maakt naar
Oberammergau. waar hem
de rol van apostel Petrus
in de passiespelen is aan
geboden. Vooralsnog laat
hij er geen twijfel over
bestaan, dat alles knap
waardeloos is. De wereld,
de trein, de sneeuw, het
aJlei
aal de
Vader Balk. die vóór zijn
vertrek alle ramen van
zijn huls heeft dlohtge-
plakt met verkiezings
pamfletten van de Partij
van de Arbeid. 6laat zich
ondertussen ln de belen
dende coupé zwijgend en
vastberaden door de mond
voorraad, die zijn vrouw
uit een rieten mand op
diept. Van hem was In-
Tevreden veegt hij nu de
kruimels van een zojuist
genuttigd krentensneetje
van de lippen. Het is ver
over twaalven en de trein
stuift al uren door de
inktzwarte tunnel van de
nacht. Niet voor het één
of ander, maar vader Balk
vindt, dat de Jongelui zo
zoetjesaan de legersteden
moeten opzoeken. Hij
heeft het gezegd op de
gemoedelijke toon van
jeugdherbergvader, die
verduveld goed weet, hoe
hij met zijn springerig
volkje om moet gaan.
De zoon protesteert, en
mompelt halfluid, dat pa
de pot op kan. Vader Balk
zegt: „Wat zei Je daar?"
De zoon glimlacht. „Laat
maar zitten", roept hij.
Gezamenlijk trekken wij
nu de couchettes uit de
wand: zes nauwe keiharde
bedden, waarop we tot
aan Basel trillend en
schokschouderend een on
afgebroken reeks van
nachtmerries produceren.
Als we na uren gerad
braakt wakker worden,
roept een Zwitserse con
ducteur, dat we over en
kele minuten In Zürich
zijn. Zürich ls groen en 't
regent er verdrietig. Ach
terdochtig klampen wede
steward aan. Hij maakt
dezelfde reis twee maal
per week. hij kan het we
ten. Waar is die sneeuw?
„Er is geen sneeuw", zegt
hij, „het ls slecht dit Jaar.
Tenzij je hoog zit. Acht
tienhonderd, tweeduizend
meter. Dan kun Je net een
sneeuwpop maken. Waar
gaat u heen?"
Fluisterend bekennen wij.
wat ons reisdoel is. Wild-
„Hoe hoog?" peilt hij ge-
„Elfhonderd".
Zijn poging om een spon
tane schaterlach te on
derdrukken. lukt maar
half. Zijn diagnose is ge
steld.
Hij kijkt ons aan. zegt:
„Heeft u een paraplu bij
„Bedoelt hij, dat er ln
Wildhaus geen
Hij schudt het hoofd.
„Neen", zegt hij. „niet
eens genoeg voor één
sneeuwbal. Die skilessen
kunt u wel op uw buik
schrijven".
Vuilgrijs gordijn
Het heeft er alle schijn
van, dat hij schrijnend
gelijk heeft. In Sargans
is alles groen; de regen
weeft 'n vuilgrijs gordijn
tussen de huiien. Verder
op ln Buohs: hetzelfde
verdrietige lied. De stra
ten glimmen boosaardig,
aan het bord met Wild
haus 7 kilometerhangt
een grote glinsterende
druppel.
Dan begint de gele post
bus met lulde claxonuit
halen te stijgen. Vijfhon
derd meter. Groen, Zes
honderd. Groen. Wat een
zenuwekleur.
Op 800 meter ligt op eens
een handvol verdwaalde
sneeuw. Honderd meter
hoger ls alles wit Het
lijkt een negatief van het
landschap beneden.
In het midden van dat
opgebleekte dal ligt Wild
haus. Twaalf authentieke
prentbriefkaarten, met
uiterste zorg aan elkaar
geplakt. Een verpletterend
gezicht, dat een Neder
lander de adem beneemt
Als we bij het uitstappen
onmiddelli.ik uitglijden en
achterover op straat val
len, wijkt de glimlach
niet van onze lippen.
Een vorstelijker wel
kom had Wildhaus ons
niet kunnen bereiden.
Tussenruimte deze
zomer: een minuut
SCHIPHOL (ANP) Het aantal
vluchten over de Oceaan blijft ieder
Jaar toenemen. In de KLM-dienstrege-
llng voor de komende zomer treft men
In het hoogseizoen een spits aan van drie
DC-8 machines, die om één uur 's mid
dags met tussenpozen van één minuut
van Schiphol vertrekken naar New
York. In totaal gaat de KLM deze zo
mer op de route naar New York per
weck 36 vluchten uitvoeren, dus ruim
B per dag.
Ook het aantal vluchten naar Montreal
wordt met 1 verhoogd tot 10 per week,
zodat over het noordelijk deel van de
Atlantische Oceaan wekelijks in totaal
46 retourvluchten voor passagiers zul
len worden uitgevoerd, dus 6 of 7 vluch
ten per dag.
De bestelde DC-8-63 machines (een
vergrote versie van de normale DC-8)
worden later afgeleverd, dan aanvanke
lijk was verwacht. De eerste twee kun
nen naar de KLM nu hoopt in augustus
op Schiphol aankomen, hetgeen toch nog
een wereldprimeur betekent. Deze super
DC-8 biedt plaats aan ruim 200 passa
giers, in de Royal" en 185 in de „Eco
nomy" klasse.
Als gevolg van de vertraging in de
aflevering heeft de KLM zich genood
zaakt gezien om voor de 6 vrachtdiens
ten per week naar New York (met tus
senlanding in Montreal) van de Ameri
kaanse maatschappij Flying Tiger een
Boeing 707 vrachtvliegtuig te huren. De
goedkeuring daartoe is echter van de
Amerikaanse rijksluchtvaartdienst nog
niet verkregen.
Het ITE-vakantievervoer blijft even-
sens toenemen. Met allerlei reisbureaus
heeft de KLM tot nu toe contracten voor
850 chartervluchten per Dc-8 óf Electra
afgesloten en dat is bijna 150 meer dan
het totaal van hat vorig Jaar,
Witte Roos" bloeit weer
Ex-nazi's sterven
van zelf uit
(Van onze correspondent Jan Bouwer)
De Witte Roos bloeit weer. Dit is de
naam van een verzetsbeweging, die door
Jonge mensen in München is gevormd
ter bestrijding van het rechts-radlcale
in de bondsrepubliek en wel voorname
lijk (doch niet uitsluitend) de National-
demokratlsche Partei Deutschlands
N.P.D., die in de recente landdagver
kiezingen in Hessen en Beieren spek-
taculaire successen behaalde.
De verzetsgroep heeft zich ten doel ge
zet de mogelijke opkomst van het neo-
nazisme in West-Duitsland in de kiem
te smoren. Hij wil trachten degenen
die door de rechtsradicale woorden zijn
J AI POER (Reuter) Bij politieke
onlusten in Jaipoer, hoofdstad van de
Indiase staat Radjastan, heeft de politie
het vuur geopend op een menigte beto
gers. Vijf personen werden bierbij ge
dood en zeker 30 anderen gewond, aldus
officiële gegevens.
De onlusten, die al drie dagen duren,
zijn het gevolg van het besluit van d«
gouverneur van Radjastan om de Con
grespartij een nieuwe regering te laten
verleid op het pad der politieke deugd te
rug te brengen. Om de onverbeterlljken,
d.w.z. de ex-nazl'a die in al die jaren
sinds 1945 nog niets hebben geleerd, be
kommert de beweging zich minder.
De onverbeterlljken sterven vanzelf
uit, zeggen de leiders van de groep.
De Witte Roos was in het begin der
veertiger jaren de naam van 'n anti-na
ziverzetsbeweging op de universiteit
van München, die op 22 februari 1943
vierendertig jaren gelden door de
Gestapo werd opgerold. De beroemdste
leiders van de Witte Roos, waren broer
en zus Hans en Sophie Scholl, die wer
den geëxecuteerd. Samen met profes
sor Karl Huber en met Alexander
Schmorell en Willi Graf schreven Hans
en Sophie Scholl sinds november 1942
pamfletten tegen de nazi's onder de ti
tel „Vlugschriften van de Wittte Roos".
Zij riepen daarin op tot tegenstand te
gen Hitier.
In een der pamfletten stond: „Niets
is voor een cultuurvolk onwaardiger dan
zich zonder tegenstand door een onver
antwoordelijke en van duistere driften
bezeten heerserskliek te laten regeren.
Wanneer iedereen wacht, tot de ander
begint, zullen de boden van de wreken
de Nemesis onstuitbaar naderbij komen.
Dan zal ook het laatste offer zinloos in
de muil van de onverzadigbare demon
zijn geworpen. Daarom moet ledereen,
die zich bewust ls van zijn verantwoor
delijkheid als lid der christelijke cul
tuur, zich in dit laatste uur weren zoveel
hij kan". Dit pamflet verscheen na de
vernietiging van de Wehrmacht voor Sta
lingrad.
Hans en Sophie Scholl werden op he
terdaad betrapt, toen zij deze pamflet
ten verspreidden. Al vier dagen later
stonden zij voor de volksrechtbank. Drie
uren na hun doodvonnis werden zij ont
hoofd.
De stichten van de nieuwe „Witte
ADVERTENTIE
Brandend maagzuur?
helpen direkt!
Roos"-verzetsgroep zijn vrijwel allen le
den van de Christelljk-Sociale Unie van
Franz-Joseph Strauss. De groep is even
wel niet aan een of andere partij gebon
den. Hij staat open voor iedereen, die
wil meewerken aan het doel de rechts
radicale stromingen in de bondsrepu
bliek het hoofd te bieden.
I Spaar bij de Postspaarbank-
de veilige manier van sparen.
Uw spaarbankboekje staat op naam: zonder uw handteke
ning kan niemand aan uw geld komen. Uw spaargeld is
veilig, zelfs bij diefstal of verlies van het boekje. Meer dan
2200 vestigingen in Nederland staan voor u klaar: het post
kantoor is altijd in de buurt Bij de Postspaarbank kunt u de
voor u meest geschikte spaarvorm kiezen met een rente
variërend van 3,48% tot 5%. En heeft u een girorekening?
Dan kunt zelfs thuis sparen. Kies de veilige ma
nier van sparen!
Ouwestompers naar schootstafel
(Van een onzer verslaggevers
LEGERPLAATS T HARDE. Voor
ex-Van Heutzsoldaat N. Bej) (28) uit
Den Haag was het gistermiddag ln alle
gemoedelijkheid van legerplaats 't Harde
een p(jnl(jke ontdekking een vreemde
eend ln een nog vreemdere byt te x(Jn.
Al z(Jn met moeite b(j elkaar gegaarde
goede wil werd na een treinreis van Den
Haag vla Utrecht en Ede-Wagenlngen ln
het zonnige 't Harde gesmoord ln ver
baasde blikken en zelfs schampere op
merkingen. De nog ln ouderwets eerste
grys waarin als enige bagage een
leger vork geklede Hagenaar, stond ln
feite voor Joker. Hy kreeg het rauw op
zjjn dak: „U kunt direct teruggaan. De
x-lastgevlng geldt slechts voor een kle4n
aantal veldartilleristen."
De ex-mllltair N. BejJ („ln 1964 met
klein verlof, vorig jaar oktober op her
haling en dan kon dit er ook nog wel
bjj") stond beteuterd te kijken. Op zijn
grootverlofpas had hy duidelijk een x
herkend. Een echrijfmachlne-x-je inder
daad van de administrateur-uit-dle-tyd,
die daarmee het „doorhalen wat niet ver
langd wordt" had bediend. Met zijn baas
had hij er 's morgens nog op zitten turen.
„Ik zou toch maar gaan," had deze toen
gezegd.
De Hagenaar was waarschijnlijk de
enige werkelijk gedupeerde van de drie
dagen durende oefening „schootstafel".
die gistermorgen om zeven uur werd In
gezet. Zijn goede wil stond lijnrecht te
genover een groot aantal van degenen,
voor wie het door radio en PTT-expresse-
brieven bekend gemaakte oproep feitelijk
bestemd was. Slechts schoorvoetend na
derden zij gisteren de speciaal voor hen
gedekte schootstafel.
De bedoeling van de niet alledaagse
oefening van gisteren was het zo snel
mogelijk ln 't Harde by elkaar doen ko
men van de op 9 november van het vorig
Jaar met klein verlof gezonden militai
ren van de CharleybatterU 44ste afde
ling veldartillerie. Een battery van klasse
overigens, want na het afzwaaien was
een groot aantal van hen op 10 februari
jl. weer ln 't Harde aanwezig om getuige
te zyn van de uitreiking van de Lukar-
dleprys aan hun batterij. Het was de be
loning voor het feit, dat zij de c-battery
tijdens de werkeiyke dienst hadden op
gewerkt tot technlsch-vaardlgste van de
gehele artillerie. Tydene die bijeenkomst
was het merendeel van hen wel duidelijk
geworden wat hun voor het verstryken
van de klelnverloftyd (8 april) boven het
hoofd hing. Na de bekendmaking vorige
week via de t.v. dat de klelnverlofgan-
gers van dat moment (totaal zevendui
zend) zich gereed moesten houden
een onverwachte oproep, was het
de meesten van de c-battery een vast
staand feit, dat zy de „uitverkorenen"
zouden zyn.
Desondanks kon er gisteren nauwelijks
worden gesproken van een snelle, over
haaste opkomst. Als eerste meldde zich
soldaat J. Boddeke uit Apeldoorn 's mor
gens om half tien. Daarna ging he* met
de Charleyboys druppelsgewijs. Om 12
uur vyf man binnen, om 2 uur 26 en om
4 uur 58. Dat was toen de helft van het
aantal van 115 dat werd geacht zich bin
nen 24 uur te melden. De oefening kon
doorgang vinden.
De meeste „ouwestompers" van de c-
hattery waren op hun werk gewaar
schuwd door familieleden of kennissen.
In de meeste gevallen slaagden zy er
slechts niet veel moeite In hun werkne
mers te overtuigen van de noodzaak van
hun vertrek voor drie dagen. Roze bazen
belden 't Harde en zelden, dat ze het
Reen styi vonden. Een fabrikant meldde
zieh met dn mededeling, dat de oproep
zijn bedryfslclder betrof. IMe kon hy echt
niet missen. „l)aar kunnen we echt geen
r. kening mee houden." klonk het vanuit
't Harde. Uit Nymegen belde een klein-
verlofganger, dut hij nog moest beginnen
aan een melkw jjk met 350 klanten. „Zoek
maar een oplossing", zet 't Harde. Uit
Amsterdam meldde zich Iemand, die ver
telde dat zijn utilitaire spullen by zyn
ouders In Yllssingen lagen, 't Harde:
„Kom maar In burger. We hebben hier
nog wel wat voor Je."
In de legerplaats was de stemming ge
animeerd. De oude vrienden hadden el
kaar weer gevonden. Het ie toch maar
voor drie dagen, werd er gezegd. Er wa
ren geen hoofdbrekens meer. Hooguit de
betaling. Een Amsterdamse scheepsbou
wer: „Ik verdiende nou net weer 'n beetje
leuk. Als korporaal kryg lk per dag
4.25. dat scheelt nogal wat. Ik hoop
dat zfe daar wat aan doen." Een beenorde
majoor: „Het spijt me jongen, maar dat
ls het risico van een klein verlof ganger."
Dezelfde majoor: „Wat de opkomst be
treft: als hun vader en moeder nu op
sterven zouden liggen, kun Je gaan den
ken: Ja, moet dat nu? Maar hoe moet
het dan ln tyd van oorlog? Dat ls Iets
wat Je ook niet mag vergeten."
De bevelhebber der landstrijdkrachten,
luitenant-generaal F. van der Veen,
meldt ln de namiddag, dat hy tevreden
ls. Voor middernacht verwacht hy het
gros van de opgeroepenen ln 0e leger
plaats.
Vanmorgen zyn de jongens naar Ha-
velte in Drente vertrokken, waar ze
zich voegen bij de rest van de 44ste af
deling veldartillerie voor de werkeiyke
oefening schootstafel. En wat Dukla
AJax betreft: de hogere leiding heeft er
voor gezorgd, dat er vanavond vier tv-
toestellen „in het veld" staan opgesteld.
Zo Iets kan natuuriyk alleen ln vredes-
tyd.
Met een toch nog vrijwel volledig be
mand onderdeel ls de commandant van de
Charllebutterij van 44 afdeling veldartille
rie. kapitein K Mans feit. vanochtend de
legerplaats t Harde uitgetrokken om zich
by de afdeling te voegen, die sinds gis
teren op het oefenterrein Havelte by
Steenwijk te Velde is. Vrywel volledig
bemand betekent, dat van de 79 man
van de ChartlebatteriJ er nu 73 zich
by hun onderdeel hebben gemeld. By
de staf- en verzorgingsbatterij van
de afdeling, waar 19 met klein verlof
zynde dienstplichtigen zich moesten mel
den waren 18 man binnen. Laat op de
avond zyn er ln de legerplaats 't Harde
dus nog zoveel dienstplichtigen binnen
gekomen dat de oefening „schoots
tafel". die eerst niet zon groot succes
leek te zullen worden, toch nog geslaagd
De stand van zaken ls op het ogen
blik zo dat men van drie militairen die
zich niet gemeld hebben weet, dat ze om
wetteiyke redenen verhinderd zijn. Van
vier dienstplichtigen met groot verlof
heeft men nog niets gehoord. Dit be
hoeft overigens nog niet te betekenen
dat ze ln gebreke gebleven zyn. Ze kun
nen verblijf houden ln het buitenland, of
er kunnen andere, geldige redenen zyn
waarom ze nog niets van zich hebben
laten horen.
