EEN
MAN
MET
HONGER
WIE vol,.
LBJ. vraagt
internationale
voedselhulp
(Van onze correspondent)
WASHINGTON President
Johnson heeft verklaard dat
voedsel langzamerhand even
schaars is geworden als Ame
rikaanse dollars. Een vergelij
king waarvoor men Ameri
kaans moet denken om deze
te kunnen trekken. In een
boodschap aan het congres
heeft de president opgemerkt
dat de V.S. „de oorlog zullen
moeten verklaren aan de hon
ger in tweederde van de
wereld".
Waarnemers in Washington menen,
dat de regering thans een groot
scheeps initiatief ontplooit om de aan
dacht te vragen van de publieke opi
nie in de wereld voor de dreigende
honger in vele continenten. Daar
staat evenwel tegenover dat tussen
Amerika en India reeds een pplitieke
spanning is ontstaan, omdat men in
New Delhi van mening is dat
Washington de regering van mevrouw
Indira Gandhi chanteert. De herhaal
de oproepen van India om de Ameri
kaanse bombardementen op Noord-
Vietnam stop te zetten, zouden het
Witte Huis dermate hebben geïrri
teerd, dat president Johnson geen
haast meer maakt met toezeggingen
inzake voedselleveranties aan India.
Terwijl in India een verkiezingscam
pagne werd gevoerd, kreeg de opposi
tie de kans om het aarzelen van
Washington tegen de regering van me
vrouw Gandhi uit te buiten. Waar
nemers in Washington zijn zich er
overigens van bewust dat meer poli
tieke spanningen te verwachten zijn,
wanneer de voedselsituatie in andere
delen van de wereld verslechtert.
Zichzelf voeden
In zijn boodschap aan het congret
stelde de Amerikaanse president voor
er bij de ontwikkelingslanden op aan
te dringen de landbouw en het in cul
tuur brengen van nieuwe gronden
voorrang te verlenen, temeer omdat
de Amerikaanse voedseloverschotten
nagenoeg zijn opgebruikt. President
Johnson meent dat de industriële ont
wikkeling afhangt van de mogelijk
heid van een natie zichzelf te voeden
Industriële landen zullen de ontwik
kelingslanden wel op velerlei gebiec.'
kunnen helpen, maar zij kunnen zei!
geen voedsel missen. Wel kan men
kunstmeststoffen, zaden, landbouw
werktuigen en insektenverdelgings
middelen zenden, die voor deze landen
even essentieel zijn als aangevoerd
voedsel. Johnson heeft erop gewezen
dat een land als India zichzelf zal
moeten leren helpen en dat de hulp
die het momenteel uit het Westen ont
vangt, slechts tijdelijke verlichtinj
kan brengen in de moeilijke situatif
van het Indiase continent. Ook geloof
de Amerikaanse president dat de ont
wikkelingslanden haast zullen moetr
maken met de geboortenregeling.
Samenwerking
Johnson meent trouwens dat de voed
selhulp aan behoeftige landen moe
worden geïnternationaliseerd. Alleer
wanneer de landen die hulp kunne)
bieden nauw met elkaar samenwev
ken en hun hulp coördineren zal mei
effectief verlichting kunnen bren
Dagelijks eten anderhalf miljart
mensen rijst. 1966 heeft van de Vere
nigde Naties de naam ..rijstjaar" ge
kregen. In 23 landen organiseerde dc
FAO, de voedsel- en landbouworgani
satie van de VN. speciale hulppro
gramma's om de rijstbouw te bevor
deren. Engeland, Nederland, India en
Japan stelden beurzen beschikbaar
voor de opleiding van technisch per
soneel. De rijsttekorten nemen echter
dusdanig snel toe dat men verwacht
Rijst is het voornaamste voedsel in Azië. In India doet men alles om de produktie te verhogen. Vrouwen
zijn hier bezig met het planten in de ondergelopen velden.
ZATERDAG i KAAR» 1WI
De Gaulle
op:
(Van onze correspondent L. J. Kleqn)
PARIJS Geleidelijk is er leven gekomen in de brouwerij van de Franae
verkiezingen. Morgen wordt de eerste ronde gehouden, waarbij zij zijn
gekozen die al bij de eerste aanloop de volstrekte meerderheid hebben ge
haald. Dat zijn er niet veel. Voor de rest wordt een week later, op 12 maArt,
een tweede ronde gehouden (herstemming), waarbij zij winnen die de
meeste stemmen halen. Morgenavond zal men weten hoe sterk de vier grote
partijen zijn. Zondagavond 12 maart zal men zien hoeveel zetels zij in de
nieuwe volksvertegenwoordiging krijgen. Op dal laatste komt het aan. Daar
hangt De Gaulles toekomst van af.
Reclamezenders
maakten
campagne
geweest die de grote massa uit haar
politieke slaap hebben gehaald. Radio
en televisie zijn in Frankrijk staatsmo
nopolie. Op de Franse televisie komt
normaal alleen maar de regering aan
het woord en krijgt de oppositie geen
kans. Uit puur eigenbelang om de ad
verteerders te laten zien over hoeveel
miljoenen luisteraars zij beschikken,
hebben de twee reclamezenders hun
microfoons ook ter beschikking van de
oppositie gesteld.
Al weken voor hel begin van de cam
pagne werden microfoondebatten geor
ganiseerd tussen diverse partijleiders,
hetzij in de studio, hetzij via telefoon
lijnen met elkaar verbonden. Daar is
zo druk naar geluisterd, dat de adver
teerders er veel geld voor over hadden
om de debatten telkens te laten onder
breken door twee minuten teneinde re
clame te maken voor het een of ander
merk. Iedere avond was de een of an
dere partijleider beschikbaar om recht
streeks te antwoorden op vragen van
luisteraars. Vooral bij de vrouwen was
opmerkelijk veel belangstelling.
Ondanks deze radiodebatten waren de
meeste vergaderingen in Parijs en in
het land druk bezocht. Massademon
straties met presentatie van alle kan
didaten aan het publiek vonden plaats
in het Parijse sportpaleis, waarbij met
veel tam-tam Amerikaanse methoden
werden toegepast.
Er werd door voor- en tegenstanders
wel veel gejoeld en met Franse passie
gefloten1 en geschreeuwd, maar ernstige
ordeverstoringen hebben nergens plaats
gehad. Incidenten beperkten zich tot
nachtelijke vechtpartijen tussen plak
kers. Kleine vergaderingen, gehouden in
schoollokalen of in de achterzalen van
café's trokken grote belangstelling, ook
buiten de grote steden. Omdat zij overal
tegelijk moesten zijn, reisden de meeste
ministers en partijleiders per vliegtuig.
Huisbezoek werd niet verwaarloosd.
In het zevende Parijse district, waar 'n
deftig publiek woont, staken Couve de
Murville, minister van Buitenlandse Za
ken, en Frederic Dupont elkaar met
huisbezoek naar de kroon. Dupont is 'n
oude rot in het vak, conservatief van
huis uit, die er alles op zet om zijn
kamerzetel terug te winnen en Couve
de Murville te wippen.
Couve de Murville acht het niet be
neden zijn diplomatieke waardigheid in
café's werksters en vooral concierges
toe te spreken of aan de tapkast een
glas te drinken met wie toevallig bin
nenkomt. Geen enkele stem mag verlo
ren gaan.
Debatten
Bijzonder grote belangstelling had
een door de reclamezenders uitgezonden
debat tussen eerste minister Pompidou
Ien Mitterrand, leider van de Democra
tisch Socialistische Federatie. Het
voorste deel van de zaal in Nevers was
gevuld met Pompldou-aanhangers. De
aanhang van Mitterrand zat achterin
!of stond bulten naar de luidsprekers te
luisteren. Mitterrand was bijzonder
goed op dreef en sprak voortreffelijk,
Imaar meer voor de luisteraars in 't land
dan voor 't publiek In de zaal. HU zei er
vast van overtuigd te zijn, dut De
Gaulle in de nieuwe kamer in de min
derheid zou blijven. HIJ somde een re-
geringsprogram in 15 punten op, waar
van Pompidou in zijn wederwoord zei,
uitgerekend te hebben hoeveel miljard
dat per seconde zou kosten. Afgelopen
week, maandagavond, werd een soort
gelijk openbaar debat gehouden tussen
Mendes France en Pompidou In Greno-
ble
j Vergelijkt men de voordrachten van
De Gaulle met die van de anderen die
wij op het scherm hebben gezien, dan
t wint De Gaulle het glansrijk. Hij
f spreekt uit het hoofd en heeft met zijn
j kiezers en luisteraars direct contact.
I Wij zagen achtereenvolgens Guy Mol-
let (socialist), Maurice Schumann (gaul-
i list), Waldeck Rochet (communist) en
Mendes France voor een afgescheiden
I socialistische splinterpartij. Niemand
van hen kon tegen De Gaulle op. Stuk
voor stuk zijn zij geroutineerde verga-
i deringsprekers, maar voor de televisie
lazen zij alles van blqadjes papier op,
I wat niet om aan te horen is, laat staan
j om naar te kijken.
Mendes France
Mendes France
bijzondere positie. Hij
geen lid van
de federatie van Mitterrand en voert
zijn campagne op eigen gelegenheid.
HIJ heeft bij de Jeugd en bij veel in
tellectuelen een uitstekende naam. Niet
minder dan vier Nobelprijsdragers heb
ben zich in Grenoble voor hem uitge
sproken. Hij behoort tot de knapste po
litici van Frankrijk. Maar hij heeft zijn
gezicht in zijn nadeel Voor vrouwen
is hij niel om naar te kijken. Hij gaat
een moeilijke driehoeksverkiezing tege
moet. Rechts van hem staat een gaul
list, links een actieve jonge commu
nist. Bij een herstemming moet hij, om
te winnen, op de tweede plaats staan,
want pas dan is er een kans dat hij
gekozen wordt
de communisten.
Staat hij op de derde plaats, dan zal
de communist zich ongetwijfeld hand
haven, want de communisten hebben
met Mendes France vele appels te
schillen. Zij zijn nog niet vergeten dat
Mendes France in 1954, toen hij eerste
minister was, de stemmen van de 95
communistische kamerleden hooghar
tig weigerde. Ook vergeven de commu
nisten hem niet dat hij meewerkte ann
de toetreding van Duitsland tot de
NATO en daardoor de herbewapening
van Duitsland in de hand werkte. Een
andere grief is, dat Mendes France na
de eerste onrusten In Algerije troepen
stuurde en Jacques Soustelle benoemde
tot gouverneur van Algerije. Soustelle
werd later lid van de terreurorganisa
tie de OAS en verdween naar Mexico
om aan arrestatie te ontkomen. Niette
min is dezelfde Soustelle kandidaat in
Lyon. Wordt hij gekozen dan keert hij
naar Frankrijk terug onder bescher
ming van zijn parlementaire onschend
baarheid.
Aftreden?
Wat vooral, de laatste dagen tot veel
commentaar aanleiding heeft gegeven,
is de vraag wat De Gaulle gaat doen
mocht hij In dc nieuwe kamer geen
meerderheid krijgen. Lecanuet heeft
zich al bij voorbaat aangeboden om de
gaten op te vullen al» De Gaulle hem
laat roepen en met NAVO en gemeen
schappelijke markt overstag wil gaun.
Minister Peyrefitte heeft laten weten,
dat Lecanuet daar niet op hoeft te re
kenen en dat De Gaulle in geen geval
een beroep zal doen op de oppositie,
mocht de oppositie winnen, De GauMe
zal dan opnieuw Pompidou benoemen
en afwachten wat de kamer doet, d)e
hij na een motie van wantrouwen tegen
Pompidou kan ontbinden. Andere gaul
listen menen duarentegen dat De Gaul
le zich aan dc uitspraak van het aige-
klei
■cht
ondei
in dat geval behoort af te
Maar. aannemende dat De Gaulle het
over eens, dat Frankrijk langzaam maar
zeker naar een hoogst gevaarlijke cri
sis afdrijft in verband met De Gaulle's
leeftijd (77). Gaat Dc Guullc dood dan
krijgt een undcro gaullist als kandidaat
voor het prciidentschup vun, de repu
bliek een harde dobber tegen Mitterrand
die al bij de presidentsverkiezingen in
december 1965 15 procent haalde tegen
Dp Gaulle 53 procent. Van De Gaulle
heeft de gematigde socialistische bur
gemeester van Marseille Gaston Dcf-
ferre gezegd, dut hij geen dictator of
tiran is, maar dat ln zijn omgeving vol
doende mannen rondlopen die spelen
met de gedachte van een staatsgreep
zodra De Gaulle er niet meer is.
Veertig procent
Volgens de proefstemmtngen krijgt
De Gaulle morgen 40 procent van de
stemmen en halen dc drie oppositie
partijen samen 60 procent. Dat zijn
de federatie van Mitterrand, het cen
trum van Lecanuet en de communisten.
Op die percentages moet men zich ech
ter niet blindstaren, want het is zeer
goed mogelijk dal De Gaull» met 40
procent minderheid ln het land een
meerderheid van zetels krijgt In de nieu
we kamer. Dat zullen we weten op 12
