Grenoble
pompt
miljarden
francs in
olympische
stad 1968
Ralph
Borgharc
NOTEER
IJshockey in Nederland goudmijn voor Canadezen
BIJ DE RADIO
PAGINA 12
DE LEIDSE COURANT
ZATERDAG 28 JANUARI li
GRENOBLE Grenoble bouwt aan zijn
olympische stad en aan zijn toekomst.
Nu nog gestoken in een grauw decor,
waarin het stof dwarrelt van de huizen- en
wegenbouwers, zal Grenoble in februari
1968 gereed zijn om de Olympische Win
terspelen „onderdak" te verlenen. Daar
over bestaat geen twijfel. En met datgene
wat nu aan het verrijzen is, zal Grenoble
de toekomst ingaan als een van de belang
rijkste wintersportcentra ter wereld. De
contouren van wat eens een olympische
stad zal zijn, staan reeds vast omlijnd. En
wanneer de machtige bouwwerken zullen
zijn voltooid, zal Grenoble met trots
kunnen getuigen: „Hier zijn wij". De mil
jarden francs, die geïnvesteerd zijn,
moeten rente opbrengen. Voorlopig kijkt
men in Grenoble alleen naar de winter
1968, die de stad het aanzien moet geven
en de faam moet schenken van Europa's
wintersportplaats nummer een.
Het hart van de Olympische Winter
spelen 1968 zal kloppen in het Pare
Paul Mistral, waar inmiddels het nieu
we stadhuis is verrezen, dat echter nog
op zijn bewoners en bezoekers wacht.
Daar is het organisatiecomité gehuis
vest en daar is ook het nieuwe sportpa
leis in aanbouw en is de kunstijsbaan
gelegen. In het sportpaleis, dat archi
tectonisch van een bijzondere allure is,
zullen de kampioenschappen kunstrij
den en ijshockey worden gehouden, en
op de 400-meterkunstijebaan de olym
pische schaatswedstrijden. Tijdens de
afgelopen zondag gehouden wedstrijden
werd ook de organisatie, zoals die op
papier is gezet, aan de praktijk ge
toetst.
Grenoble had voor deze wedstrijden
toilet gemaakt. De vlaggen van de deel-
Het olympisch stadion van Cham-
rousse, waar de olympische ski
wedstrijden zullen worden gehouden
en dat 'n onderdeel is van de olym
pische stad 1968.
nemende landen wapperden in de stad
en in het Pare Mistral.
De schaatsers beproefden het ijs van
de nieuwe kunstijsbaan, die vorige
maand in gebruik werd genomen. Het
oordeel was niet onverdeeld gunstig.
Het ijs was keihard en maakte de piste
tot een moeilijke baan. Het ijsopper-
vlak was ook erg stoffig en dat maak
te veel slijpen noodzakelijk.
Voor, tijdens en na de wedstrijden bleek
dat de organisatie nog niet is ingespeeld.
Bovendien bleek ook, dat in Frank
rijk de schaatssport (nog) een onder
geschikte rol vervult. Maar de belang
stelling voor het hardrijden toont ook
in Grenoble een stijgende lijn. En met
nog een jaar voor de Olympische Spe
len voor de boeg zien de kenners uit de
schaatslanden alles toch niet al te som
ber in.
heeft liever geen Europese kunstrijtiti
(Van onze correspondent)
KEULEN. De West-
duitse kunstrijder Ralph
Borghard zal niet in
Ljubljana (Joego-Slavië)
uitkomen bij de Europese
kampioenschappen. Hij
neemt wel deel aan de
tweede geworden achter
Peter Kriek. Hij zou met
Kriek en nummer drie,
Jürgen Eberwein, de
Bondsrepubliek vertegen
woordigen bij de Europe
se kampioenschappen in
Ljubljana. Het Oostduitse
Men had in West-Du.
land gehoopt, dat zij n
Ralph Borghard 'n nie
paar op het ijs zou ht
ben gevormd, dat deze
de internationale kla;
had kunnen bereiken
Marika Kilius en Hai
wereldkampioenschappen in
Wenen. Ralph Borghard
k(jkt wel uit. Hij vluchtte
vorig jaar als .-ertegenwoor-
diger voor Oost-Dultsland
„Eislauf verband" is als
separate Duitse organisa
tie met kunstrijders en
-rijdsters in Ljubljana
vertegenwoordigd.
Jürgen Baumler. Hele
is daarvan niets gekorr.
wegens de slechte gezo:
heidstoestand van de fr
Uschi Kessler, die inm
uit Zwitserland naar de
Bondsrepubliek.
Borghard gelooft wel het
Joego-Slavische „vrijge
leide", maar vertrouwt de
dels haar verloving lie.
verbroken.
Ralph Borghard welis
waar „vrijgeleide" verze
kerd, maar hij voelt zich
niet. „Zij zijn de enigen,
die me een garantie zou
den kunnen geven, dat ze
seldorfer Eislauf Gemei
schaft, die dit seizoen v.
succesvolle ijshockeyplo«
desondanks niet veilig in
Ljubljana. Van de Joego-
Slaven heeft hij vermoe
me met rust zullen laten
en zelfs dan zou ik
naar de ervaringen heb
versterkt met een aar
Beieren op het jjs In
gebracht, dat de DE
delijk niets te vrezen,
maar wie garandeert hem
dat de Oostduitse sport
ben geleerd nog moe
ten oppassen".
zelfs een beslissende
speelt in de matches om l
landskampioenschap i
bonden niet zullen probe
ren de hand op hem te
leggen om hem naar Oost-
Berlijn terug te voeren
en hem daar wegens
„Republikflucht" voor de
rechtbank te brengen
„Mjjn vrijheid is me veel
meer waard dan een even
tuele Europese kunstrij-
titel", zegt Borghard.
Ralph Borghard is bij de
kampioenschappen van
West-Duitsland in Berlijn
De Westduitse Eislauf
Union kan de weigering
van Borghard om in
Ljubljana te starten, best
begrijpen, ofschoon de
functionarissen van de
bond niet geloven, dat er
ln Joego-Slavië iets met
Borghard zou gebeuren.
Borghard was vooral uit
liefde voor een Westduitse
kunstrijdster naar de
Bondsrepubliek gevlucht.
Dat was Uschl Kessler.
hockey. Borghard is n
de enige oostzonevluchteli
bij de D.E.G. Daar spe
ook de ijshockeyspeler v
Dynamo-Berlin, Böttch
die het volkomen eens
met het besluit van Bo:
hard. „Men moet ook
kleinste mogelijkheid i
sluiten, dat men zijn vi
heid verliest", aldus Bö
cher. „Met een vrijgek.
neemt men het in de oos
bloklanden niet zo nauv
SCHÜRMANN
bouwt in Mexico
olympische wielerbaan
MEXICO CITY De te: bouwen wieler
baan voor de Olympische Spelen van 1968
ln Mexico City zal uit hout bestaan en
333 meter lang zijn. De Duitse Ingenieur
Herbert Schürmann is de ontwerper. Hij
maakte ook de baan voor de zesdaagse
in Amsterdam. De houtsoort is dezelfde
als welke werd gebruikt voor de olym
pische wielerbaan van Rome.
Op de binnenring van het wielersta-
dion (6000 toeschouwers) zal een hockey
veld worden aangelegd. De Duitse tech
nicus schat dat de bouwtijd voor de baan
slechts zes weken zal bedragen.
Een tweede wielerstadion van vrijwel
dezelfde omvang maar met 'n accommo
datie voor slechts 2000 toeschouwers wordt
reeds gebouwd in het Mexicaanse olym
pische sportcentrum. Deze baan is alleen
bestemd voor training.
TOTO WEDSTRIJDEN
Telstar—Willem II
DOS—PBV
Go Ahead—Sittardia
FetJenoordSparta
GVAV—DWS
Fortuna '54FC Twente
ADO—NAC
FC Den BoschHolland Sp.
EindhovenRCH
FC Zaanstreek—DFC
Blauw WitDe Volewijckers
ExcelsiorGooiland -
VW—Baronie
EREDIVISIE
AJax—MVV
XerxesElinkwijU
EERSTE DIVISIE
Vitesse- -8VV
RBCAlkmaar
SC Drente—SC Cambuur
Volendam—DHC 6fi
HeraclesVelox
De Graafschap—NEC
TWEEDE DIVISIE
HDV8—Zwolse Boys
Roda JCWagenlngen
Wllhelmlna—AGOVV
HaarlemHelmondia '55
HilversumHeerenveen
ZFC—EDO
HVCVeendam
PEC—Fortuna VI
LlmburglaNOAD
ALF RAMSEY
Oefenoampagnt.
Naar Oostenrijk
MOG een nieuwtje uit Tsjecho-Slo-
wakije. De uitstekende doelman
Schroif jarenlang deel uitmakend
van de nationale Tjechische formatie
en een van de beste spelers ln de we
reldkampioenschappen 1962 in Chili,
gaat zijn vaderland verlaten. In het
voorjaar vertrekt Schroif naar Oos
tenrijk, waar hij een contract heeft
afgesloten met Vienna Wien. Van
lange duur zal die overeenkomst
overigens niet kunnen zjjn: Schroif is
36 jaar.
Geen toeval
ALF RAMSEY en zijn boys zullen drie
reizen naar Mexico maken, vóór
dat daar in 1970 de wereldkampioen
schappen zullen worden gehouden
waar Engeland zijn titel moet verde
digen. Zegt Ramsey: „De voorberei
dingen voor het toernooi in Engeland
zijn niets vergeleken bij hetgeen ons
in de naaste toekomst te wachten
staat. De Olympische Spelen, die in
1968 in Mexico zullen plaatsvinden,
zullen ons reeds een vingerwijzing ge
ven ten aanzien van de klimatolo
gische omstandigheden. In het voor
jaar gaan wrj voor de eerste keer naar
Mexico, vervolgens weer in 1968 en in
1969 spelen wij in en tegen Mexico
'n vrienschappeiyke wedstrijd". Ram
sey laat niets aan het toeval over!
Zitten blijven
DAT het sterke aanbeveling verdient
om tijdens een voetbalwedstrijd de
zit- of staanplaats in te nemen
voor men betaald heeft („blijf zitten
waar je zit", zeiden we vroeger al),
wordt nog eens duidelijk geïllustreerd
door een ernstig ongeval, dat in Span
je plaatsvond. Om een wedstrijd be
ter te kunnen zien, was in Videlancas
een honderdtal toeschouwers op de
kleedkamers geklommen. Maar onder
hun gewicht bezweek het dak, waar
door zestig mensen werden gewond!
Goed betaald
'TOMMY DOCHERTY, de Schotse ma-
1 nager van Chelsea, heeft met de
club uit Londen een nieuw contract
voor vijf jaar afgesloten. Naar ver
luidt wordt hij daarmee een der best
betaalde managers van Engeland. Zijn
salaris werd weliswaar niet officieel
bekendgemaakt, maar men veronder
stelt dat het omstreeks 60.000 gulden
per jaar ligt. Daarbij komen dan nog
de nodige premies en allerlei vergoe
dingen. Het oude contract loopt tot
juni. Docherty heeft er dan reeds vier
jaar bij Chelsea op zitten.
Spaarzaam gekleed
ALVARO MEJIA. die ln de oudejaars
nacht de traditionele Sylvesterloop
door de straten van Rio de Janeiro
won, heeft enige-dagen daarna in Li
ma, de hoofdstad van Peru, een wel
zeer merkwaardige ervaring opgedaan.
Tijdens een training in het stadspark
werd de Columbiaan plotseling gear
resteerd door een politiepatrouille en
overgebracht naar het hoofdbureau.
Daar hoorde Mejia tot zijn grote ver
bazing, dat hij gearresteerd was we
gens schending van de openbare eer
baarheid. Een agent had Mejia zien
trainen en vond dat deze slechts
spaarzaam gekleed was. De zaak
werd echter geregeld, waarna Mejia
zich klaar kon maken voor zijn ver
trek naar Barranco waar hij 's avonds
een wedstrijd moest lopen.
Warm spektakel
DE zesdaagse van Milaan belooft een
van de grootste evenementen te
worden die zich dit seizoen op de
Europese winterbanen zullen afspelen.
De bezetting is kwalitatief uitermate
sterk. De beste renners van Europa
en van Australië zullen worden ge
koppeld aan de Italiaanse favorieten,
die van 16 tot 22 februari voor eigen
heethoofdig publiek voor een onge
twijfeld warm spektakel zullen zor
gen. Peter Post rijdt bij deze gelegen
heid niet met zijn vaste partner Fritz
Pfenninger maar met Gianni Motta,
de Belgische ontdekking Eddie Merckx
is gekoppeld aan wereldkampioen
sprint Giuseppe Beghetto, wereldkam
pioen achtervolging Leandro Faggin
zal zes dagen optrekken met de Duit
ser Siegfried Renz en Patrick Sercu,
die zich in Amsterdam reeds va
sterke zijde liet zien, rijdt met di
Duitser Klaus Bugdahl. Op papiet
aantrekkelijke en sterke koppels wor
den voorts gevormd door Tommlt
Simpson en de Belg Emile Severeyns,
de Duitser Roggendorf met de Aus
traliër Ron Baensch, de Denen Fred
dy Eugen en Palle Lykke, de Duit
sers Kemper en Oldenburg en de com
binatie De Loof met Santé Gaiardoni.
De zesdaagsetitel van Milaan
worden verdedigd door Post en It
Van onze sportredactie)
USHOCKEY wint terrein in Nederland. Er ztfn,
nadat jaren en jaren Den Haag met deze sport
een soort monopolie had gehad, diverse nieuwe ba
nen en clubs opgericht. Een verheugend feit als een
puur manlijke en bovendien een bijzonder spectacu
laire sport meer in de belangstelling komt. Maar er
schuilen toch enkele prikkelige kanten aan deze stij
gende populariteit van het ijshockey.
In Sportparade, het uitstekend verzorgde officiële or
gaan van de Ned. Kath. Sportfederatie (een opmaak
om van te watertanden en in het ,,up tot date" be
merkt men het ijverige brein van de heer Jan van
Liempt), staat een uitvoerig artikel gepubliceerd
over het ontstaan en het wel en wee van ijshockey.
Met alle waardering voor de pioniers en de harde
werkers (propagandisten) voor deze uit Canada
stammende tak van sport, schroomt de auteur niet
ook een kritische stem te laten klinken. Met de
groei van ijshockey is tevens de poort wijder open
komen te staan voor Canadese ijshockeymentors.
Daarover staat in het bewuste artikel het volgende
opmerkelijke, hetgeen toch ergens als een teken aan
de wand kan worden gezien voor de toekomstige ont
wikkeling van de ijshockeysport in Nederland.
is al weer enige tijd geledendat de voorzitter
van de Haagse club HIJS HOKIJ en bestuurslid van
de N.IJ.B., de heer Ed Hopman (overal herkenbaar
aan xijn onafscheidelijke, kromme pijp) stelde, dat
eens de tijd zou komen dat de Nederlandse ploegen
louter uit eigen spelers zouden bestaan. De man.
die met zijn ongebreideld optimisme een van de gro
te vechters voor het ijshockey in Nederland teas en
is, zal waarschijnlijk deze woorden in een vlaag van
onbesuisd optimisme hebben gesproken. Elke Neder
landse ploeg zit volgepropt met Canadezen. Den
Haag heeft er vijf, Den Bosch heeft er nog meer,
Tilburg kan ook vrijwel een gehele ploeg van doel
man en vijf veldspelersop de be.n brengen, die
de Canadese nationaliteit -zitten. Vlak over de
grens, in België, is het al niet anders. Luik heeft zes
Canadezen op de ,,betaalrol" staan, Antwerpen heeft
er slechts twee, maar heeft bedongen dat in het toer
nooi om de Coupe Internationale een beroep mag
worden gedaan op de buitenlanders van Luik. Zoals
het er momenteel voorstaat, ziet het er sterk naar
uit dat ijshockey zonder Canadezen geen toekomst
heeft. Een precaire situatie, want hoe moeten de Ne
derlandse spelers ervaring opdoen? Krijgen zij niet
genoeg van hun reserveplaats in de box? Men vraagt
zich af wat die spelers ertoe drijft hun sport trouw
te blijven. Zijn zij zo verliefd op ijshockey? Hopen
zij toch nog op een vaste plaats in het hoofdteam?
Het is zonneklaar dat die plaats tot de onmogelijk
heden behoort zolang een Canadees, dikwijls voor
een fors salaris, is geëngageerd.
De noodzaak om terwille van de publieke belangstel
ling Canadezen in het team op te nemen, houdt on
vermijdelijk in dat slechts een beperkt aantal Neder
landse speleraan bod kan komen. Vanzelfsprekend
slechts de meest getalenteerden. En mén kan zich
afvragen of hiermee het ijshockey in ons land wel is
gediend. Want het is duidelijk dat het ijshockey in
Nederland staat en steunt op Canadese bénen. De
eenzame trainer-coach van weleer 's langzamerhand
vervangen door een klein leger Canadezen, die het
ijshockey in ons land draaiend houden. De bittere
waarheid is, dat voor een earnbestaande uit uitslui
tend Nederlandse spelers, geen hond belangstelling
heeft. De wisselwerking oefent dus wel grote in
vloed uit op ons ijshockey: aan de ene kant de nood
zaakvan het opnemen van Canadezen terwille van
de kijkers, aan de andere kant het ten enenmale ont
breken van speelmogelijkheid voor een groot deel van
de leden. Speelmogelijkheid in het hoogste team dan
want. zij kunnen wel terecht in lagere ploegen, die
echter in het gehele wedstrijdbestel geen rol spelen."
Het is (helaas) maar al te waar hetgeen hier wordt
opgemerkt. Waar is jammer genoeg ook, dat een
ijshockeyteam zonder een paar Canadese „bullen"
geen trek heeft op het publiek. Maar die Canadezen
verknoeien als men het eerlijk wil zien de kans en
de mogelijkheid voor onze eigen menren zich in de
ze tak van sport te bekwamen. Hetgeen toch de be
doeling moet zijn. Tenzij men van ijshockey hele
maal een circus wil maken. Maar dan ook niet meer
praten over „sport". Men zou dan kunnen kiezen tus
sen een avondje Virginia Woolf en een portie ijshoc
key. Het is allebei spel tegen de realiteit aan en al
lebei knap en knap rauw!
MAAR
ONZE
SPELERS
WORDEN
ER
NIET
WI'TER
VAN
