Alphens ook VOOR JOU In de Krantentuin EEN JAAR KLAS MET IN VUFDE PIET HEIN ONS KNUTSELHOEKJE Beatgroep „Nou PAGINA 6 DE LEIDSE COURANT ZATERDAG 14 JANUARI 1967 Het vroor dat het kraakte. Het ijs was nu overal goed. De weerberichten waren uitstekend. Nog twee dagen va kantie dus er werd door de jeugd druk geschaatst. Heerlijk was het, om die mooie echt Hollandse kunst weer goed aan te leren. De tweeling Piet-Hein wa ren dan ook de hele dag op het ijs. Ze kwamen alleen maar thuis om te eten en te drinken en dat ging zo gemakke lijk met de sloot vlak achter het huis. Achter het stoeltje leerde Annemieke het steeds beter. Zo af en toe durfde ze zelfs alleen te schaatsen. Verrukt riep ze dan Piet of Hein maar dan lag ze plots met een boem op het ijs en dan pakte ze maar weer haar stoeltje. Denk nu niet dat moeder v. d. Helm de hele dag thuis zat voor eten en drin ken te zorgen. Nee, ze was een liefheb ster van schaatsen en daarom had zij ook haar witte laarsjes met de kunst schaatsen opgezocht, samen met Lies- beth zwierde ze over de baan. „Gos, kijk mams eens!" riep Hein toen hij z'n moeder „beentje over" zag zwieren. Ook samen met vader vorm den ze een paar waar iedereen naar keek. Op een stil hoekje bij de bocht van de vaart, waar nog weinig was gereden, ging mevrouw v. d. Helm nog eens pro beren of ze haar naam in 't ijs kon zetten. Na een paar keer glijden en val len, omdat ze haar evenwicht verloor, stond er werkelijk een prachtige hoofd letter A (van Anneke) met zwierige krullen op het ijs. 't Was gelukt. Jam mer dat er zoveel mensen naar haar stonden te kijken anders zou ze nog wel meer geoefend hebben. Resoluut pakte ze dan ook vaders arm en ze verdwenen spoedig tussen de rijders. Piet en Hein waren trots op hun moe der. Zo zouden ze het ook wel willen kunnen, ze deden hun best. Papa hield meer van hardrijden. Het was dan ook 's middags dat vader tegen de jongens zei: „Jullie mogen vanmiddag op de Vliet schaatsen, maar alleen het stuk tussen de kerk en de brug. Ik ga van middag oom Henk opzoeken in Waterin gen en ben zeker voor donker thuis". „Hè vader, mogen we mee?" „Misschien neem ik jullie morgen (de laatste vakantiedag) mee, doch eerst vandaag nog goed oefenen". Die middag was het hele gezin op het ijs. De zon scheen en er stond een zwakke oosten wind. Fijn was. dat, die baantjes met windje voor en windje tégen. Je kon er gewoon niet genoeg van krijgen. Al heel gauw werden de handschoenen uitge daan want na een poosje waren de tin telende vingers overgegaan in een ge voel van heerlijke warmte. Zoals afgesproken kwam iedereen, met het donker worden naar huis, vol daan over de fijne middag. Maar in het gezin v. d. Helm was nog niet iedereen „Waar zou vader blijven?" zei moeder met een bezorgde blik op de klok. „Hij zal wat langer bij oom Henk ge zeten hebben" zei Liesbet. „Vader zal heus wel gauw komen. Hij weet toch dat we erwtensoep eten", zei den Hein en Piet tegelijk. „We zullen alvast maar beginnen, want Annemieke moet op tijd naar bed", zuchtte moeder. Ofschoon de erwtensoep heerlijk smaakte en de kinderen grote trek had den, was het toch niet zo fijn als anders. Moeder keek telkens zo bezorgd naar de klok. Daar werd gebeld. „Wie zou dat kunnen zijn?" schrik „Ik zal wel even open doen" en Lies bet ging naar de deur. Twee heren, met de schaatsen om de hals, stonden op de stoep. „We komen even zeggen dat mijnheer v. d. Helm onderweg pech gehad heeft met zijn schaatsen, nu moet hij de te rugweg lopen, dus komt hij wat later thuis". CORRESPONDENTIE Lizzy Pauls komt met: DE OS EN DE STIER De os en de stier die dronken samen koffie De os en de stier die dronken samen bier De os en de stier die hadden toch zo'n boffie De os en de stier Die hadden veel plezier De os en de stier die waren op een feest ja De os en de stier die waren bij de poes De os en de stier' die dronken wel het meest ja De os en de stier die vonden poes zo'n snoes. Lizzy Paul maakte ook voor ons: SOLDATEN Een hondje uit de Verenigde Staten Had een gloeiende hekel aan soldaten. Waar hij ze zag. in de straat, op de hoek j Hij beet alle soh'at-n in Irin broek. De dochter van de hond z'n baas Zou trouwen gaan met Jan de Haas Jan was, heidas. ook soldaat En dat maakte de hond zo kwaad. Op de trouwdag stond een hele rij Soldaten, die waren erg blij Maar de hond kreeg het echter warm En beet ze allen in been of arm. Zeg Lizzy, de volgende week komt het andere gedichtje. Ga maar zo door en stuur het maar in. Heb je een plak boek? Inplakken en de datum er bij schrijven. Vandaag voor het laatst nog een paar kerstverhaaltjes. Vinny Habraken: DE KERSTMAN De Kerstman komt ieder jaar tegen Kerstmis naar Nederland. Hoe ziet /een Kerstman er eigenlijk uit? Hij heeft een lange witte baard en een puntmuts op zijn hoofd. Maar dat is eigenlijk niet zo belangrijk. We zetten met Kerstmis de kerstboom klaar en ver sieren hem met gekleurde ballen. Maar wat wel belangrijk is, dat is het stalle tje. Wat is er eigenlijk gebeurd met Kerst mis? Ja juist, het Jezuskindje is geboren. Dat ging zo. Maria en Jozef gingen naar Bethlehem. Ze waren al een hele poos onderweg en het liep tegen de avond. Ze belden bij ieder huis aan of ze er konden overnachten. Maar niemand had plaats. Eindelijk kwamen ze bij een ar moedig huisje. Jozef klopte weer aan. Er verscheen „Wat is er aan de hand?" vroeg de vrouw. „Mijn vrouw is zo moe en heeft het koud. Ze verwacht een baby. Mogen w,e hier slapen?" „Ik heb geen plaats meer, maar een eindje verder is een schuur". „Is het nog lang lopen?" vroeg Jozef. „Misschien een kwartiertje". Jozef en Maria gingen er heen. In die schuur zagen ze een os en een ezel „Ik hoor voetstappen" zei de os. „Het zijn mensen", riep de ezel. Maria en Jozef gingen er binnen om te slapen en te rusten. Hier zien jullie, ho< 'n kurk kan gaan wan delen. Dit toverkunst stukje is leuk om eens aan je vriendjes te ver tonen. Zoek een mooie kurk uit en steek er twee spelden onderin. Vervolgens prik je aan weerszijden van de kurk een vork vast. Neem nu twee glazen, 't ene wat hoger dan 't andere. Zet ze omgekeerd op tafel en leg er een liniaal overheen. Nu zet je de kurk op 't hoogste punt van de liniaal in even wicht. geef hem ver volgens 'n klein duwtje twee beentjes naar 't klik-klak danst (of wandelt) de kurk I deel van de liniaal. Op een dag had Hans 't geluk in het bos een hermelijn te ontmoeten. Al eenmaal daarvoor had Hans al eens zo'n diertje ontmoet, maar toen had het een heel andere kleur, naar hij meende, en wel rood bruin met witte schoft (schouderstuk). En nu was het beestje spier wit met 'n zwart staart- pluimpje. Ja, jongen", antwoord de zijn vader, „je hebt 't goed gezien. Het is de kleine wezel, die in de zomer bruinachtig is en in de winter wit. En eigenlijk moet men hem alleen in de winter hermelijn noemen. In streken, waar hij veel voorkomt, wordt hij dan ook om zijn mooie witte velletje gevangen, waarvan dan kostbaar bont gemaakt wordt. Een dame die b.v. in zo'n bont mantel gekleed gaat, kan ervan ver zekerd zijn, dat ze met bewondering wordt aan- en nagekeken. Dit ogenschijnlijk zo lieve diertje heeft echter een roofzuchtige aard. Het is bloeddorstiger dan een tijger, want 't leeft alleen haast van bloed, dat 't zijn prooi afzuigt, 't Doodt zijn prooi, zuigt het bloed eruit en laat ze verder liggen voor andere dieren en insecten. Toch is de wezel, hoe moordzuchtig ook, in menig opzicht een nuttig dier. Hij doodt verbazend veel muizen en ratten en nog meer schadelijke dieren. Maar ongelukkig de kippenhouder, die hem bij nacht in zijn hok krijgt. In mijn geboortehuis vonden we eens op 'n morgen 15 dode kippen in 't hok liggen, allemaal slachtoffers van een wezel, die binnengeslopen was. enkele jaren geleden eens bij hü een men in Limburg), aan het binnenha len was om het te gaan dorsen. Toen de onderste laag werd opgeladen, lagen er op de grond tientallen dode muizen, die al heel wat schade in de hooimijt hadden aangericht. De wezel verschalkt ook menig haas. Hij besluipt het dier, terwijl het rust, bijt zich met zijn vlijmscherpe tandjes en met z'n even scherpe klauwtjes op de rug van het dier vast. Dit schrikt natuurlijk en gaat aan de haal. Maar de wezel zit als vastgekleefd op zijn rug en zuigt onderwijl 't bloed uit de wonde, die hij gebeten heeft en wel net zolang tot zijn prooi er dood bij neervalt. O ja, dit moet ik nog even ver tellen. Mijn vader, een boer. was eens aan het ploegen, toen de ploegschaar een nest met jonge wezels naar boven bracht. Ze waren al zo groot en vlug. dat er in een wip drie jongen in zijn broekspijp kropen. Ze beten $1 zo vin nig in zijn kuiten, dat hij ze maar snel moest doodknijpen. 't Zal je ge beuren, om van te schrikken! Fig. C. Piet had een reuze sneeuwman ge maakt met 'n peen als neus, kooltjes als ogen, 'n pijp in de mond en 'n takje in zijn arm. Maar er klopte iets niet met zijn sneeuw man. Wat was dat? „Er is een kindje geboren" riep de os biy. „Ach kijk het eens bibberen van de kou", zei de ezel, „blaas jij met je ossen- longen dat kindje eens warm". De os deed het en even later lachte het kindje. Freddy van Duyn heeft het ook nog KERSTMIS De avond vóór Kerstmis ging ik vroeg naar bed want de volgende dag zou het Kerstmis zijn. Ik verheugde mij er al op. Ik kon maar niet in slaap komen. Eindelijk viel ik dan toch in slaap en droomdedat ik in een kribbetje lag en het erg koud had. Ik rilde hele maal. Verder droomde ik dat mama naast me zat en m(jn hand vast hield. Papa haalde nog wat stro en een ver sleten dekentje. Toen werd ik wakker en zag dat ik in mijn eigen bed lag, heerlik warm met goede warme dekens. Om elf uur ging ik met papa naar de kerk. Toen ik daar het kindje Jezus in het kribje zag liggen, had ik erg veel medelijden met Hem. Hij lag er zo koud in versleten dekentjes. Ik lachte naar Hem en dacht dat Hij terug lachte. Dit was de mooiste Kerstmis die ik ooit gehad heb. Trees je Wessendorp: DE KERSTVAKANTIE Ik heb in de vakantie heel fijne dagen gehad. Als het geen weer was om buiten te spelen, dan bleef ik binnen en ging sommen maken, soms ook met mijn zusjes en vader en moeder. Ook speelden we wel eens schooltje, maar daar hadden ze haast geen zin in. Op een dag ging ik na het eten af drogen en daarna alles wegzetten. Toen dat klaar was, ging ik de ramen zemen. Daar zag ik opeens een auto voor de deur stil houden. Jeroen zat voor het raampje. Ik deed mijn schort af, holde naar beneden en deed ze open. Jeroen lachte heel hard. Ze kwamen binnen. De volgende dag gingen ze naar oma en opa, dat vond ik niet erg, want dan kon ik even rustig plakken. Ze kwamen te rug en toen mocht ik Dirk-Jan de fles geven. Dat vond ik erg fijn. Mijn vriendinnetje Suzanne was naar Lisse en Jeroen ging weer terug naar Eindhoven. Toen ging ik met mijn buur meisje spelen, Marjoleintje heet ze. Sa men gingen we naar de speeltuin. We hebben daar gewipt, geschommeld en gegleden. Ook op de hobbelpaarden en in het klimrek gezeten. Verder nog in de draaimolen, ik was er gewoon dronken van. Ik ging even naar huis en kreeg 20 centen, ik gaf er tien aan Marjolein. Bij de portier kochten we ieder 10 droppen en bleven nog wat spelen. Daarna moes ten we allebei eten. De volgende dag moest ik weer naar school. Dat was niet zo leuk, maar toch moest ik. Wim Niesthoven: DE KERSTVAKANTIE In de kerstvakantie heb ik het heel leuk gehad. Eerst ben ik twee dagen naar mijn oom geweest. Mijn oom heeft een herdershond, die Bello heet. En weet je wat ook zo fijn is? Mijn oom heeft een winkel err een bakkerij 1 en eèh patatzaak. Dat' is mijn oom Jan. Hij heeft ook knechts en verder zijn daar nog vyf neven en mijn nicht Greet. Ook heeft mijn oom duiven. Je beleeft er van alles. Pas geleden was ik er ook en toen is er één door de ramen van de patatzaak gegaan. Ik ben ook nog naar mijn oma ge weest. Ze is 96 jaar oud en woont in Middelburg. Bij haar aan de overkant staat „de lange Jan", dat is een heel hoge toren met een haan er op. Zondags kwamen mijn oom en tante uit Venezuela. Ze hadden van tevoren een leuke kaart gestuurd. Mijn oom en tante spreken nog heel goed Ne derlands, de anderen spraken Spaans. Mijn oom uit Aruba is bij de politie. Hij doet het graag. Mijn tante Etna was erg verkouden. Ik begrijp het niet, want in Aruba schijnt iedere dag de zon, maar hier was het te koud. Ze moest er nog aan wennen. Leo van Schagen: DE KERSTVAKANTIE Allemaal sliepen we nog, alleen ik was al wakker. Ik liep uit mijn bed en keek stiekempjes door een kiertje van het gordijn. Ik zag dat de plassen bevroren waren. Ik kroop weer in bed tot half acht, want toen mochten we er pas uit. Ik deed net of ik nog niets had gezien en ik keek naar bui ten. „Ma de plassen zijn bevroren", Mama keek nu ook naar buiten en zag het ook. „Ga je gauw' wassen en aankleden." „Ja ma." De jongens waren nu ook wakker en kwamen aan tafel. Na het eten gingen we naar buiten, heerlijk glijden tot half één en na het eten weer glij den tot vijf uur. Daarna gingen we binnen spelen met de trein en de boerderij. Ik was de bestuurder van de trein, mijn broer de boer en mijn kleinste broertje zorgde voor de wagen met de melkbussen. We aten die avond heerlijke kaas op onze boterham, maar eerst moesten we het speelgoed opruimen. TANTE JO en OOM TOON. BULLER IN NOOD! AVRO DANSTEST- FINALISTEN Mejuffrouw C. Bekooy uit de Leidse Pieter de la Courtstraat en haar plaats genoot, de heer A. Crama weerstonden vorige week vrijdagavond het concur rerende (dans)geweld in de Haagse Dierentuin. Tijdens de regionale finales van AVRO's Danstest 1967, waaraan amateurdansers uit de provincie Zuid- Holland (Den Haag) deelnamen, plaatsten zij zich nummer één. Op televisie heb je hen vorige week vrijdag al aan het werk kunnen zien. mocht je minnaar zijn van Weense Wals, quick step en Engelse Wals. Op 28 april krijg je wéér de kans een van hen aan het (dans)werk te zien, wan neer zij meedoen aan de door Albert van Lingen gepresenteerde landelijke finale. Dat dansfeest vindt dan plaats in het Scheveningse Kurhaus. De AVRO verzorgt weer de televisierepor tage. BEAT, SPREKERS, CABARET, BIK CIE Partij van de Arbeid-Jan („Ha, die P.v.d.A.") Nagel, dr. L. („Roken en risico's") Meinsma, Willem („Wees een 1..., koop Hitweek) de Ridder, tienermagazine „Bik Cie", het door Heemstedes Ridder van Rappart „verboden" Lureleicabaret, het destijds in Alphen „mislukte" concert door het Trio Pim Jacobs en zangeres Rita Reys, de belastingen en eigen home. Dit zijn allen personen en onderwerpen, die ter sprake werden gebracht op die door de Alphense „Club '66" belegde pers conferentie in hotel Marks. Woordvoerders van deze jeugd- sociëteit: Henk Langerak, Hein v. Wersch en Hanna Domburg. BEAT-IN „Club '66", in het afgelopen jaar een van de actiefste uit de Rijnstreek (popgroepen als „The Outsiders", „The Shoes" en „The Maskers" wa ren er al te gast in de St. Joseph- zaal), gaat dit jaar proberen nog meer aanhang te vinden. Na de be grippen ,teach-in" „paint-in' „draw- in" voerden de drie H's staande de conferentie een nieuwe „in" in: Wanneer de beat c.a. op een van de driewekelijkse dansfestijnen hoogtij viert, zal een spreker een kwartier lang het woord voeren. Actuele zaken staan voorop! Jan Nagel, de Hilversumse PvdA'er, die in eigen kring nogal wat deining veroorzaakte middels zijn ge schrift „Ha, die PvdA", komt van- EN TOEN WAREN ER NOG VIER Begin 1966 werd, zoals we al eerder berichtten, in Leiderdorp een beatgroep opgericht: „Nou aanvankelijk be staande uit zes man. Twee van hen, Teun de Reede en Jerry Sjardin, moes ten vanwege „de dienst „Nou ver laten. Een tweede reden, dat ze de groep verlieten is, dat „viermansgroe- pen" op het ogenblik nu eenmaal „in" z(Jn. Je hoeft maar even naar de hit parade te kijken: Kinks, Who, SmaU Faces en Motions zyn dè hitmakers. De vier overgebleven „Nou &"-ers zijn: sologitarist en zanger Roland de Leeuw (16, ulo-leerling); zijn broer Arthur de Leeuw (14), slaggitaar (be zoekt het gymnasium); basgitarist Dave Gottachalk (14); de 15-jarige Wim van Wleringen, de drummer. Overal optreden Nadat ze in het voorjaar van 1966 het Brasemconcours won, werd de groep in tal van plaatsen voor een op treden gevraagd. In Apeldoorn, Breda, Rotterdam, maar óók dicht bij huis: in Leiden, Noorden, Leimuiden en Oegst- geest bijvoorbeeld is Nou een graag gezien èn gehoorde beatgroep. Onlangs was de groep óók te gast in het Casino in Scheveningen! Optreden wordt al leen in het weekend gedaan, want Roland, Arthur, Dave en Wim zitten nog op school. Radio eii plaat terwijl ze via deze zender binnenkort een uur lang te beluisteren is. Oók de platenindustrie is in „Nou ge ïnteresseerd: de groep maakte in Haarlem by Negram-Delta al -proef - opnamen. „Wat daarvan komt is ui teraard moellyk te zeggen; er kan nog van alles gebeuren", vertelt en thousiaste „Nou &"-manager Henk Verhoog. Eigen nummers? „Ja, op de band hebben we er een paar opgeno men, maar daar kan ik verder nog niets over zeggen". avond al zijn woordje doen en zal daar na met zijn gehoor van gedachten wisselen. Of dr. L. Meinsma, die op 25 februari wellicht wel door rokers ln de zaal het vuur na aan de schenen zal worden gelegd, wanneer hij zijn vijftien minuten heeft vol-gepraat. Wil lem de Ridder van „Hitweek" zal op zijn beurt wellicht ervaren, of de jeugd uit Alphen en omgeving het eens is met de door hem gelanceerde ideëen. POPBLAD Wellicht gaat die jeugd het dit jaar dichter bjj huis zoeken, wat het le zen van een tienerblad betreft. Im mers, de bestuurders van „Club gaan hun cluborgaan uit het Alphens hemd laten groeien en er ook de gio in betrekken. Pop-muziek, mode, jazz, enfin ook de creatieve activi teiten van de jeugd uit een groot deel van Zuid-Holland krygen er een plaatsje ln. LURELEI Het is niet uitgesloten, dat Eric Herfst en Jasperina de Jong, kortom: het Lurelei Cabaret, binnenkort te gast zullen zijn in Alphen, weer op uitnodiging van „Club '66". Uiteraard rekent het bestuur dan ook op een „volle zaal" vorig jaar, met Pim Jacobs en zijn trio en Rita Reys viel dat een tikkeltje in het water, door dat er zo weinig jazz-minnenden tij dens hun optreden van de party wa- BELASTINGEN „Club '66" zat er in 1966 ^naar mee: vierduizend gulden aan vermakelijkheidsbelasting vloeiden voort naar de ge meentekas. De gedachte leeft nu bij het bestuur om voor subsidie aan te kloppen bij die zelfde gemeente. En dan is er nog één wens: een eigen ho me. De leden willen er zelf aan gaan werken. ENOUETE NAAR VRIJETIJDSBESTEDING In „Roskam", het officieel orgaan van de Rijnlands Oegstgeester School vereniging, heeft de redactie zich af gevraagd, hoe de scholieren hun vrije tijd besteden. Daarom hebben hoofd redacteur Robert Jan Bakker en dt zynen in het laatste nummer eer formulier doen afdrukken, waarin de leerlingen moeten invullen, hoeveel uren per week zy verdoen met veler lei, in liet blad opgesomde, vormen van vrijetijdsbesteding. Zo dienen de ROS-sers bijvoorbeeld te vermelden, hoeveel uur per week zij aan sport (hockey, zeilen, voet bal enz.) besteden. Lectuur, muziek, radio, televisie, kerkelijke activitei ten, padvinderij, verzamelen, dansen (les en feestjes), knutselen, tekenen, schilderen zijn, naast de niet genoem de bezigheden, andere onderdelen in het besteden van de (schaarse?) vrye uurtjes van de middelbare scholieren. Vandaag sluit de inzendtermijn. We zyn benieuwd naar de uitslag!!! Consequente aanpak dcor Folk Beat 14 In het januarinummer van Leidens jazzsocie- teit „Folk Bent valt onder meer te lezen, dat het bestuur er niet voor zal temig deinzen hen, die kennelijk de bij eenkomsten bezoeken met andere bedoelingen dan om naar jazzmuziek heen te gaan. Het be te luisteren, verzoeken stuur is hier mede toe moeten overgaan in ver band met het op 17 de cember 1966 gehouden concert in Roomburg kantine, waar toen het kwartet Joop uan Enk huizen optrad. I „Helaas moesten toe vaststellen, dat er te 1 muziek op deze avoml weinig aandacht voor di was. Het bestuur zal daarom over moeten gaan om drastische maatregelen te nemen om de woorden „Jazz" en „konsert" in het ver volg waar te maken!" zo staat geschreven m genoemd orgaan. Dat gaat het bestuur wel doen óók: mocht blijken, dat er in Leiden niet die belang stelling voor jazzmu ziek is, wij de consequ- Niettemin staat in ditzelfde „Jes" het pro gramma afgedrukt voor de komende maanden: 88 januari: nieuw trio van Kees Nix; 18 fe bruari: trio onder lei ding van Carl Schulze met waarschijnlijk medewerking van tenor saxofonist Harry Verbe- ke; 11 maart: Kwintet Ferdinand Povel; 1 april: Kwartet Jan Rath; 22 april: Leidsj Goudse combinatie.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1967 | | pagina 6