ook
VOOR
JOU
In de Krantentuin
deWteuqdL
EEN JAAR IN VIJFDE
KLAS MET PIET HEIN
ONS KNUTSELHOEKJE
The Shoes in Nederlandse Top-Twintig
ZATERDAG 31 DECEMBER 1968
DE LEEDSE COURANT
PAGINA J
De kerstrapporten van de tweeling
Piet en Hein waren nogal meegevallen.
Het had beter gekund, inderdaad. Zoals
fctjv. die 5% voor gedrag van Piet. Zelf
Wist hij maar al te goed waaraan hij dat
cijfer verdiend haci. Poppetjes tekenen
was zijn grootste liefhebberij. En deed
hQ dat nu maar in zijn teken- of' klad
schrift, nee, op de bank, in taal of lees
boek, zelfs op de blouse van de jongen,
die vóór hem in de bank zat en dan.
op zijn handen. Hoeveel straf had hij
daarvoor al niet gehad! Hij beloofde be
terschap, hield potloden en kleurpotlo
den stevig in z'n étui, maar dan nog zat
hij met een natte vinger op de bank te
tekenen. Papa v. d. Helm hoopte maar,
dat het met het ouder en wijzer worden
wel over zou gaan.
De rapporten waren besproken en ge
tekend maar nu ook goed opgeborgen
tot na de vakantie. Er werd niet meer
over gesproken, dat zou de vakantie
»oor allemaal maar bederven.
t>iet en Hein moesten in de tweede
nachtmis, om zes uur, dienen, zodat
en moeder het beter vonden om
Allemaal naar die mis te gaan, behalve
dan Annemieke, die kon blijven slapen,
met een babyphoontje op haar kamer
tje, waarop de buren zouden letten.
Moeder en Llesbeth gingen samen iets
vroeger uit de kerk naar huis om de
kaarsen en de boom aan te steken en
thee te zetten.
Toen vader met Piet-Hein thuis kwam
was Annemieke juist aangekleed en
kwam ze naar beneden. Samen kwapien
ze de kamer binnen.
„Oh! Ohl Oh!" klonk het uit de kin-
dermondjes, toen ze de mooi versierde
tafel, de verlichte boom en de kaarsen
rondom zagen glinsteren. Met een stevi
ge zoen wensten ze elkaar „Zalig
Kerstmis". Het kerstontbijt was altijd
iets bijzonders. Er werd begonnen met
een beschuit met muisjes, er was im
mers een kindje geboren en het heerlij
ke krentebrood werd tot het laatst be
waard. De kaarejes waren bijna opge
brand, toen het ontbijt geëindigd was.
Kleine zus mocht de stompjes uitbla
zen.
Het werd een fijne dag, waarvan het
heerlijke diner, door moeder klaar ge
maakt, het voornaamste deel uitmaakt-
te. Annemieke stond een groot deel
van de dag bfl het stalletje, steeds maar
de schaapjes, de hond en de herders, een
ander plaatsje gevend.
*s Avonds mochten Piet-Hein wat
langer opblijven, er was wat moois op
de TV te zien.
Ook de tweede kerstdag verliep heel
goed en de derde kerstdag was het nog
feest, dan was Annemieke jarig. Ze
was zes Jaar geworden. Liesbeth ver
zorgde een aardig kinderfeest met de
vriendinnetjes van de kleuterschool en
moeder had zowaar weer een heerlijke
taart in haar oven getoverd, waarop de
zes kaarsjes Btonden te vlammen.
Nee, aan feesten ontbrak het niet
bij de familie v. d. Helm. Het oude- en
nieuwe jaar stond ook weer voor de
deur. Moeder had beloofd olieboUen te
bakken, tenminste.
Op oudejaarsdag mochten de jongenB
meehelpen aan het beslag voor de olie
bollen. Ze mochten de appels schillen en
in kleine stukjes snijden, de sukade
snipperen, de poedersuiker zeven, enz.
enz. Gelukkig dat de keuken groot was,
anders zouden ze elkaar zeker in de
weg gelopen zijn.
Moeder had drie flessen slaolie in de
grote pan leeggegoten en even op zij
gezet. Straks, als vader met de kinde
ren een spelletje aan de tafel speelde,
zou moeder met het bakken beginnen.
Daar opeens kregen Piet en Hein ru
zie om het schoteltje sukade, dat Piet
stiekum stond leeg te snoepen. Ze vlo
gen elkaar in de haren, stompten met
armen en benen en toen. gebeurde
het Een uitslaande arm kwam tegen de
oliepan, de pan kantelde en voor iemand
er op bedacht was, droop de olie van de
aanrecht op de pas nieuwe kokosmat
op de grond.
Hoe de olieboUen gesmaakt hebben,
horen julUe de volgende week wel.
CORRESPONDENTIE
Van Els de Vroom, Hoogmade, zou ik
wel eens willen weten of ze dat versje
zelf gemaakt had. Zo ja, dan koipt het
natuurlijk in de krant want het is een
heel leuk vereje.
Inez v. d. Burg, Lelden: Je verhaaltje
over Sint Nlcolaas kwam te laat in
ons bezit. Jammer! Je hebt het aardig
verteld, maar ja, we leven nu volop in
de Kersttijd. Zal ik het bewaren tot het
volgend jaar?
DE KINDEBEN VERTELLEN OVER:
KERSTMIS
Els Buil:
KERSTMIS
Het is weer Kersttijd. We hebben de
boom al in huis. Ik mocht van moeder
ook meehelpen de boom te versieren. Ik
heb gelukkig niets laten vallen. De
kerststal staat er nog niet. We hebben
hem weggedaan; hij was zo lelijk ge
worden, maar we krijgen een nieuwe en
dat vind ik erg fijn. Mijn vriendinne
tjes mogen ook komen spelen.
Op school hadden we een kunstkerst
boom en ook een stalletje. Dat was erg
leuk.
Met Kerstmis krijgen we ook een
rapport. Nu hoop ik maar dat het mooi
is.
De eerste Kerstdag ga ik bij mijn
tante eten. dan kan ik fijn met mijn
kleine neefje spelen. Als ik binnen kom,
roept hij dadelijk mijn naam, maar die
zegt hij niet helemaal goed.
In de vakantie ga ik met mijn vrien
dinnetjes spelen. Ik weet nog niet wat
we gaan doen, fietsen of wat anders,
dat zien we wel.
Als ik nu 's morgens wakker word,
ga ik er vlug uit en doe ik de lichtjes
van de boom aan. Dat staat heel leuk.
Na de vakantie gaan we weer
school en doen we weer gewoon reke
nen en taal. De kerststal en de boom
zijn dan weg.
Elsje v. d. Meel:
Toen we de kerstboom en de stal
opzetten.
Mijn zusje en ik waren die morgen al
vroeg op, want moeder had beloofd dat
we mee mochten helpen met de kerst
boom en de stal neer te zetten. We za
ten te ontbijten toen de bel ging. Mijn
vriendinnetje stond voor de deur. Moe
der zei, dat we nog zaten te eten, maar
toch liet ze haar binnen. We waren
gauw klaar met eten en moeder ging
de spullen van het zoldertje halen. M'n
moeder doet al die beeldjes altijd in een
grote doos, aUes netjes ingepakt. Het
leek wel op een grabbelton. We merk
ten helpen uitpakken. Toen dat klaar
was, gingen we de boom optuigen met
de kerstballen natuurlijk. We hadden
ook een prachtige grote ster, maar die
mocht er in de kerstnacht pas op. Het
was nu tijd geworden voor de TV want
Flipper zou komen. Toen dat afgelopen
was, gingen we met de pop spelen. We
kregen van mama een glas prik. De
poppen stonden bfl de kerstboom. Het
was nu tijd voor mfln vriendinnetje
om naar huis te gaan. We gingen voor
het eten nog een potje kaarten, toen
nog even TV kijken en daarna naar bed.
Ik dacht nog heel dikwijls aan Kerst
mis.
Anton Blokhuizen:
HET IS KERSTMIS
Maria en Jozef waren heel arm. Ze
hadden alleen een ezel en ze woonden
in Nazareth.
Op zekere dag kwamen in het dorpje
een paar mannen, ze bliezen op hun
trompetten en riepen de mensen bij
elkaar. Iedereen luisterde goed. Het
was een boodschap van de keizer. De
hoofdman had een rol papier in zijn
hand en las:
„De keizer wil weten hoeveel mensen
hier in het dorp wonen en daarom moe
ten jullie je laten inschrijven in de stad
waar Je geboren bent".
Maria en Jozef hadden het ook ge
hoord. Maria ging naar binnen en ging
bidden.
Opeens keek ze verbaasd op. Ze hoor
de een stem. Maria vroeg: „Wie is er?"
„Ik ben de engel Gabriël. Ik kom
vertellen dat u een kindje zult krijgen
en die heet dan Jezus".
„Maar dat kan toch niet", zei Maria.
„Ja, toch is het waar", zei de engel.
„Zie de dienstmaagd des Heren, mij
geschiede naar uw woord", zei Maria
En de engel ging weg.
„We moeten naar Bethlehem", zei
Jozef, „dat wil de keizer".
Nu. vertrokken ze al de volgende dag.
Maria mocht op de ezel zitten natuur
lijk, want ze is een vrouw. Jozef ging
maar lopen. Hij kon wel tegen het hete
zand aan zijn voeten.
Het werd avond.
Maria zat te bibberen.
„Heb je het koud?", vroeg Jozef.
„Ach, het gaat wel".
Ze bleven maar lopen tot ze bij een
herberg kwamen, maar daar was geen
plaats. Ze liepen nu verder tot ze een
lege stal zagen en toen werd Jezus
geboren.
Aardnootjes zijn al van nature zo
gevormd, dat ze met een weinig fan
tasie makkelijk in leuke dieren ver
anderd kunnen worden. Voor dit ge
knutsel heb je behalve pijpreinigers
van verschillende kleur nog lijm, verf
en een fijne breinaald nodig.
Als je de nootjes in elkaar gaat
voegen, boor je eerst met de breinaald
gaatjes door de plaatsen, waar de
pijpreinigers er doorheen gestoken zul
len worden. Wenselijk is ook nog een
weinig lijm in de gaatjes strijken om
't goed samenhouden van nootjes en
de draden te bevorderen. De ogen schil
der je met verf op de kopjes.
Voor de hond en 't beertje moet je
vooral daarvoor geschikte nootjes uit
kiezen. Als je de oren gaat aanzetten,
schuif je een pijprager dwars door 't
kopje en bevestig aan weerskanten het
oortje aan de Dimt. Zo ook doe je met
de benen. De aap maak je uit een
enkele noot; hij kan aan zijn lange
staart hangen. Voor de kop van de
haan gebruik je een klein nootje^ Voor
de hals neem je een rode pijprager;
deze wordt door een groter nootje ge
trokken en dan naar boven gebogen
en vervolgens in bochtjes tot een kam
gemaakt. Hoe de benen gebogen wor
den zie je op'de figuur wel.
Hoe de kleine vogel moet worden,
wijst figuur vijf heel duidelijk aan.
Maar denk niet dat we klaar zijn.
Nee, we hebben maar enige dierfigu
ren getekend van de vele andere, die
er te maken zijn. Als je ooit met
vriendjes en vriendinnetjes een leuke,
interessante wedstrijd kunt houden,
dan is 't wel met 't in elkaar zetten
van deze apenootjes-dieren.
Dus, allemaal een zak apenootjes
gekocht van je spaarcentjes of van je
nieuwjaarsextraatje en dan aan de
gang voor een spannende wedstrijd.
Laat eens zien, wie al een weinig
scheppingsvermogen in zich heeft van
'n toekomstig kunstenaar. Maar niet
zomaar in 't wilde erop los gewerkt;
eerst nadenken en je verbeelding la
ten werken. Je begint pas, als je geest
iets voor zich ziet.
Suooes en een zeer prettige vakantie
hiermee! (Wie een erg geestige en
goed gelijk heeft, moet die eens aan
ons sturen, ja? O.T.)
'n KLEINE VERWISSELOPGAVE
De 12 personen in fig. b hebben
alle een voorwerp in de hand, dat
eigenlijk niet bij hen hoort. Gaan
juUie die dingen nu eens samenvoe
gen, zoals 't behoort en noteer ze als
volgt: 2 bij 6, 5 bij 11 enz., dus zes
samenvoegingen. Wie 't goed doet, loot
mee naar een prijs.
Freddy van Duyn:
KERSTFEEST
De boom stond al in de kamer. Ik
mocht hem optuigen, dat was leuk.
Omdat de boom zo hoog was, moesten
er ook veel ballen en slingers in. We
hadden rode ballen met geel er bij,
groene, die zo groen als gras waren.
Ook kleine ballen. Ik had een leuk
kaarsenhoudertje gemaakt met een
gele kaars. Het scheen heel mooi door.
We hadden ook een huisje dat rood
doorscheen. We deden de lamp uit en
dan scheen alles heel mooi door. Ik
had ook nog een tekening gemaakt,
twee sterren en een boeketje bloemen
uitgeknipt en ook nog een klok. Het
was aUemaal heel leuk. Ik hoop maar,
dat ik nu ook wat krijg.
Frans Bredeveld:
KERSTVERHAAL
Op een dag kwamen er Romeinse
soldaten in volle galop aangerend. Ze
tetterden op him trompetten. Alle men
sen kwamen naar buiten en luisterden
wat ze te vertellen hadden.
Het begon zo: „Mensen uit Nazareth.
Onze Keizer wil weten hoeveel men
sen er hier wonen. Daarom moeten
jullie naar je geboorteplaats komen
en je laten inschrijven. Wie het niet
doet, wordt z'n hoofd afgeslagen".
^.Rettete", ze gingen weer weg.
„Heb je het gehoord?" zei Jozef
tegen Maria, „als je niet naar je ge
boorteplaats gaat, wordt je hoofd af-
,Nou dan gaan we maar. Ik zal mijn
winkeltje wel sluiten. Maria pak alles
in, dan ga ik in die tijd een ezel
kopen".
Na een poosje kwam Jozef al met
de ezel aan. Maria had ook alles in
gepakt Ze gingen nu met een hele
troep mensen op weg, dan waren ze
tenminste veilig onderweg.
Het werd avond.
„Maria blijf jij maar hier zitten,
dan ga ik een kamer zoeken in een
hotel, café of een herberg".
Maar Jozef vond nergens een kamer.
Hij ging terug naar Maria.
„Jozef, heb je een kamer?"
„Nee liefje, maar ik weet een stal,
niet zo ver weg. Laten we daar maar
heengaan".
Zo gezegd, zo gedaan.
's Morgens was er het kindje Jezus
geboren. Maria legde het Kindje in
een kribbe en de herders uit de buurt
kwamen kijken.
Leny van Buuren:
HET KERSTFEEST
Jozef was een tinimerman. Maria
en Jozef gingen op weg naar Bethle
hem en dat was ver.
„Ik ben zo moe", zei Maria.
„Kom nog even doorlopen," zei Jo
zef. „We gaan naar een boerenschuur".
„Is het nog ver Jozef?"
Ja, dat weet ik niet Maria".
„Nu kan ik echt niet meer", zuchtte
Maria.
„Toe nog even. We zijn er zo".
Nu kwamen ze bij een boerenschuur.
„Eerst ga ik vragen of er nog plaats
voor ons is."
Jozef ging vragen, maar alles was
vol. De man van het boerenschuurtje
s een ander schuurtje aan. Ze gin
gen er heen en gelukkig was daar
niemand.
Maria en Jozef gingen er binnen.
Ze gingen slapen zo moe waren ze.
Toen werd in die nacht het Kindje
geboren. Het was een paar weken later.
Toen kwamen de driekoningen het
Kindje Jezus aanbidden.
Frank Witte, Leiden
HOE IK BOODSCHAPPEN DEED
„Frank, ga eens naar de slager en
de kruidenier", zei moeder op een dag
tegen me, „en neem dan meteen deze
brieven mee."
Ik pakte een grote tas, trok mijn
jas aan en ging naar buiten. Ik hoorde
een brommend geluid, keek om en zag
dat het 't karretje van de groenteboer
was. Er liepen een paar mensen voor
me uit. Eén beelde aan op no. 5 bij
Dr. Kortman; ik liep voorbij de pas
torie en kwam op de Zeemanlaan. Ik
zag aan de overkant onze groenteboer
rijden met zijn paard en wagen. Ik
kwam ook Alfons mijn vriendje tegen.
Hij had een pakje in zijn hand. Dat
was voor zijn broertje, die jarig was.
Ik liep verder en kwam bij de sla
ger. Ik werd dadelijk geholpen en
kreeg ook een stukje worst, dat at ik
op. Door een poortje ging ik naar de
kruidenier. Hier moest ik even wach
ten, want er was een klant vóór mij.
Ik deed de boodschappen weer in de
tas en liep naar huis.
„Heb je de brieven nog gepost?",
vroeg mama.
Wat schrok ik. „Helemaal vergeten".
Onder in de tas lagen ze nog. Ik pakte
ze en rende naar de brievenbus. Toen
ik terugkwam gingen we eten.
We wensen alle kinderen en hun
ouders een Zalig Nieuwjaar en we
bedanken alle kinderen die ons een
een mooie kaart stuurden. We1 den
ken nu speciaal aan de kaart met alle
namen van de leerlingen van de derde
klas van de Antonius en hun juffrouw.
Dag allemaal.
TANTE JO en OOM TOON
BIJ VUURWERK, EEN DRANKJE
EN EEN OLIEBOL
1966 IN VOGELVLUCHT
MOCHT JE op deze Oudejaarsdag nog even tijd hebben; loop
dan mét ons nog even het jaar 1966 door! Er is, zoals je zult
lezen, op het gebied van amusement héél wat werk verzet. En - dat
is ook al prettig - er is op velerlei terrein succes geboekt. Een reden,
om aan te> nemen, dat ook het nieuwe jaar voor Leiden en om
streken heel wat in petto kan hebben. De redactie van OOK VOOR
JOU wenst allen, die zich op enigerlei wijze bezig houden met de
presentatie van amusement voor jullie, jongeren, héél veel succes,
en de lezers alle goeds, in 1967.
beat-rhythm and blues - beat-rhythm and blues - beat- rhythm and blues - beat-rhythm and blues - beat-ihyth
RJIanager Aad van Delft van de Zoeterwouds-Leidse beatgroep THE SHOES zal vanavond élle reden hebben,
om met een tevreden gezicht terug te zien op de laatste twaalf maanden. Vlak voor het scheiden van
de jaarmarkt immers drong „zijn" groep, mét de formi dabele zanger Theo van Es, door tot de Nederlandse
top 20. Vorige week zaterdag heb je het voor de eerste maal kunnen beluisteren; „Standing and staring* gtaat
dertiende van de maand december. Een primeur voor Leiden en omgeving!
ENKELE VAN DE ACHTDUIZEND
Volgens de Nederlandse Toonkun-
stenaarsbond beschikt Nederland over
minstens achtduizend beatbands - ja,
er zijn er wellicht wel veertigduizend,
zo werd onlangs geopperd. Dat laten
we dan maar in het midden, maar ze
ker is, dat Leiden en omgeving er al
leen al in 1966 een kleine honderd
telde.
Een greep hieruit:
The Flying Birds uit de Veenstreek,
die mét orgelplaat makende Co van
Berkel en mét zanger Tony Light
(„Christientje") begonnen met de op
bouw van een groot repertoire;
de door achttienjarige Henk Ver
hoogt gecoachte beatgroep Nou die
tijdens het Brasemconcours in Roelof-
arendsveen als eerste uit de
land Talenten Test het best doorston-
de Hier, die inmiddels al weer All
or Nothing als naam kregen en nu
sedertdien gecoached worden door een
broer van Zoeterwoudse Peter de
Groot;
The Gamblers, die nog immer teken
den voor de begeleiding van zangeres
Margie Ball, die op haar beurt weer
succes boekte in Knokke en als resul
taat hiervan weer het verzoek kreeg
om te komen optreden op het liedjes
festival van San Remo.
i Leidse boetiek;
UITSPRAAK
De OOK VOOR JOU-redactie teken
de in 1966 ook enkele veelzeggende
uitspraken op van in Leiden en
geving bekend staande personen op
muziekgebied.
Zes-en-twintig-jarige Karei Bleek
veld, manager van The Namby Pam.
by's: „Man, in Leiden kunnen ze toch
niet concurreren tegen de groepen
uit Den Haag. Noem ze maar op;
The Golden Earrings, The Motions,
Q 65, The Haigs, Hu and The Hill
tops."
Kapelaan P. J. M. Lansbergen
de St. Willibrordparoohle in Oeg
geest, naar aanleiding van de daar
uitgevoerde jongerenmis „Jeugd ringt
God lof": „De jeugd is bltf, wanneer
zy het geloof op haar eigen mender
kan uiten".
Musicus John Boelee (58)1 „Onze mu
ziek (piano en cacordeon) is blij
vend" dit in tegenstelling tot beat
en rhythm and blues.
Manager J. J. Nederlof (58) van dé
Leidse Key Stones: „Beat hoort by
het atoomtijdperk".
Fellows-coach A. Steenbergent „Jon
ge managers? Fout
Hans Blomsma, producer van een
grammofoonplatenmaatschappij, over
talentenjachten: „Hoe staat het met
de muzikaliteit? Is het commercieel
bezien verkoopbaar? Demonstreert
men een eigen stijl en sound? Daar
kijken we naar als jurylid!"
The Fellows, die meer bekendheid
genoten in Duitsland dan In Lelden-
Noord en medewrking verleenden aan
een filmpje, dat werd uitgebracht in
.^Rusland;
The Demons, die zich een plaatsje de Moenpiepers, die het over een
in de platenwereld veroverden met andere boeg gooiden en in samenwer-
„Big bamboo" en „Anymore"; king met de club „La Travure" onder
Ronnie and hl» Colin, die winnaar meer modeshowtjes opluisterden
werden van een door een talenten
bureau Laretto georganiseerde beat-
concours;
The Resounds, die vaak repeteerden
om zo spoedig mogelijk heel wat in
de beatmelk te brokkelen;
The Barbarossa Group, die naar
Italië vertrokken;
The Star Lights, die (kortgeknipt!)
met de eerste prijs van het Elmior-
concours gingen strijken;
The Archers, die op hun beurt ook
eens meededen aan een van de vele in
ons lezersgebied gehouden talenten- THE STAR LIGHTS
jachten en er, in Oegstgeest, de Hol- Elmior-winnaar
ALLERHANDE - ALLERHANDE - ALLERHANDE - ALLERHANDE - ALLERHANDE - ALLERHANDE -
GRABBELTON
De in Leiden geboren en in Geleen
café drijvende Zangeres zonder Naam
bleek weer bij heel wat lieden aan
te slaan met haar levensliedjes; „Jon
gens van achttien jaar" kwam een
aardig eindje in de Nederlandse top
veertig.
Voor de op 6 januari via t.v. uit te
zenden regionale finale (Zuid-Hol
land en Zeeland) van AVRO's Dans-
test plaatste zich slechts één paar van
de „Leidse" dansscholen, die inschre-
Een heel ander chapiter: Ook de
jeugd uit onze lezerskring liet zich
de modewetten voorschrijven door
Londens Carnaby Street en gevolg
hiervan was weer een ren op de boe
tieks, die ook hier als paddestoelen
uit de grond kwamen.
Van zich spreken deed óók weer de
plaatselijke afdeling van AVRO's ra
dio-jeugdomroep „Minjon", die goed
vertegenwoordigd was op de jeugd-
dag met Pasen en aan het eind van
dit jaar werd uitgeroepen tot de vijf
de van Nederland.
WERELDKAMPIOEN
Leidens vijf-en-twintig-jarige
taxichauffeur HENNY LANGE
VELD beleefde hét jaar van zijn
leven: hij werd in Versailles we
reldkampioen accordeon. Als ge
volg hiervan kreeg hij verschei
dene aanbiedingen en Leiden de
vererende uitnodiging, om in '67
het wereldkampioenschap accor-
deonspel („Is niet alleen voor
bruiloften en partijen", zegt de
huidige titelhouder) te organi-
Voor de nationale kampioen
DRIEKSKE DAAMS, ook al uit
Leiden, uiteraard dé gelegenheid,
om dan te tonen, wat hij in zijn
(accordeon)mars heeft!
BALLET
Dansen kon men In 1966 wel in eigen
dorp of stad. Beat- en r b-groepen
van bekende klank bezochten onze
streek en het gebeurde dan ook nog
wel eens, dat beat-meisjes héél sexy,
gekleed in broekpakken of in mini
rokjes, het festijn opluisterden.
The Impulse uit Noordwyk had in
elk geval heel veel succes: in de hele
streek en tijdens een t.v.-optreden.
Alleen in Valkenburg schijnen de
meisjes Van Dyk c.s. niet meer zo
welkom te zijn.
Heel hartelijk verwelkomd in Lei
den werd wèl Marjolein Briërs jazz-
ballet
CONCOURSEN
In Amsterdam won de familie
KORTEKAAS uit Noordwtjk de
Sound of Music-wedstrijd, ver
diende daarbij een reisje naar
Salzburg, een platencontract en
diverse t.v.-optredens.
In Leiden en in Roelofarends-
veen trokken de Beverwijkse
VENDELLY'S aan het langste
einde van de talentenjachten, af
deling vocale ensembles.
HENNY JANSEN, een Leidse
Cliff Richard-fan, plaatste zich
in Leiden, óók op het Elmlor-
concours, nummer een bij de so-
THE BENTLEY SISTERS, de
zusjes Oorthuyse, uit De Zilk,
gaven het nakijken aan de mede
dingers naar de hoofdprijs in 'n
concours te Leidsehendam en
brachten dit jaar ook nog in de
bollenstreek als hit genoemde
„Johnny, Johnny" op de plaat
uit.
Leidse zangeres DANTELLA pre
senteerde een songfestival in
clubhuis „De Zevensprong", maar
bracht tegelijkertijd toch ook
weer wat platen uit: de titel
song uit de Nederlandse speel
film „10.32" en „Mijn droom
land".
Ziedaar dus een overzichtje, in vo
gelvlucht weergegeven, van 't afge
lopen jaar. We willen alleen maar
zeggen: het had veel slechter kun
nen zijn!
