de
erstellers
590
79
69
GEZELLIGE FEESTDAGEN
WAAIJER'S ZELFBEDIENING
KERSTVERRASSING 'n BONTMANTEL van het BONTHUIS J.vigmond Nieuwe Rijn 54
ONTHULLEND RELAAS OVER VOOROORLOGSE EXTREME POLITIEK
Musea van
Florence weer
geopend
Kerst - inkopen
ericüui
ADVOCAAT
395
DE HEER BONBONS
109
DOPERWTEN fijn
98
SLAOLIE
BLOEM
1194
34
KOEKKRANSJES
69
KERSTTULBAND
BIER - PILS
85
per krat
PAPRIKA CHIPS
98
63
59'
FRUITCOCKTAIL
98
Caresi VERMOUTH
298
MAYONAISE
55
PAGINA 10
DE LEIDSE COURANT
WOENSDAG 21 DECEMBER 1966
die van het vierde decennium dezer eeuw niet be-
wust heeft meegemaakt, kan zich niet voorstellen,
hoe het facisme toen „in" is geweest bij een aantal denkende,
intellectuele, rebellerende jongeren. Fascisme in de ruimste
zin van het woord is door de geschiedenis zo zeer geschand
vlekt, dat men het woord nog slechts kan associëren met
tyrannie, oorlog en massamoord. Wie nu jongs is en rebelleert,
stelt zich als het ware automatisch links op. Toch is het van
belang eens even te abstraheren van wat later geschied is en
zich voor de geest te roepen wat een belangrijke groep van
jongeren toen benauwde: De onmachtigheid van de door het
algemeen kiesrecht volwassen geworden democratie zich
te worstelen uit klein partijengedoe, een grootse toekomstcon-
septie te ontwerpen, laat staan met de verwezelijking ervan
te beginnen. Dat men daarbij een aantal grote verwezelijkin-
gen van die jaren uit het oog verloor, is niet verwonderlijk bij
rebelse geesten.
Men zag, hoe er maar één stramien was, waarop kabinetten werden
gevormd: de coalitie van confessionele partijen en Nolens' beroemde
uitspraak omtrent de uiterste noodzaak blokkeerde praktisch ieder
alternatief. Een kabinet kon ten val gebracht worden, maar er
kwam er toch altfld een van dezelfde kleur en in hoofdzaak dezelfde
mensen terug. Ook de werkloosheidsramp van de jaren dertig
meer dan 450.000 geheel et nog een groot aantal gedeeltelijk
werklozen kon daarin geen verandering brengen en de kwaal
werd slechts met lapmiddelen verzorgd. „Hart en vurigheid"
verlangden vele jongeren en men zag gezapigheid en
compromissengeknutsel.
Toen het zware onweer aan de oosterkim op kwam zetten, voegde
zich hierbij in verschillende groepen een instinctieve drang om de
volkseenheid en de volkskracht te versterken, van welke drang
fascistischgezinden niet het monopolie hadden, maar ook bewegingen
als de volkshogeschool, volkseenheidsconferenties op Woudschoten,
Brabantia Nostra, Groninger Gemeenschap, Nederlandse Gemeen
schap, Eenheid door Democratie en dergelijke Sociaal-democraten
zwoeren de eenzijdige ontwapening en de negatie van Oranje af.
Men zou hét nu een „ruk naar rechts" noemen, een ruk, die in
rebelse Idealisten, heethoofden en warhoofden helaas ook nogal
eens doorsloeg naar het koketteren met buitenlandse stelsels.
We geloven, dat het een gemis is, als men niet allereerst deze
coulissen van het verleden als achtergrond opzet, alvorens „de
lotgevallen van de Nederlandse fascisten en van Wouter Lutkies
tijdschrift Aristo" op te voeren, gelijk Wim Zaal doet in het jongste
Amboboek „De Herstellers".
Maar ondanks dat: een levendig en intelligent geschreven boek, uit
vele gesprekken en documenten geboren, dat vooral markant de
mensen achter de ideeën tekent, veelal boeiende mensen.
Wichmann en Lutkie
Aan de aanvang van alle fascisterij ln Nederland ziet men dan
Erich Wichmann, de Utrechtse professorszoon, veelzijdig begaafd,
leltjk (eenogig) en slordig van uiterlijk, aanvankelijk zeer creatief
als schilder, vervaardiger van drijf- en emaillewerk, grafiek en
kunstkritieken, doch na 1920 zich geheel stortend in de politiek:
een aristocratische revolutie achtte hij nodig tegen „de grutters",
die het overal voor het zeggen hadden. Een provo avant la lettre.
Hij werkte broederlijk samen met de anarchisten bij de stichting
van een Rapaillepartij, die het algemeen kiesrecht wel eens be
lachelijk zou maken door de zwervende zatladder Had-je-me-maar
en de anarchist Zuurbier in de Amsterdamse raad te hijsen op
een programma, dat twee punten bevatte: de borrel vijf cent en
vrij vissen in het Vondelpark. Het resultaat was verbluffend: bijna
vijftienduizend stemmen, royaal genoeg voor de twee zetels. Die
van Had-je-me-maar werd intussen niet bezet, omdat de man met
spoed werd opgepakt wegens openbare dronkenschap en als reci
divist voor geruime trjd werd opgeborge...
Een tegenvoeter van Weichmann in persoonlijk leven en levens
houding: Wouter Lutkie, zoon uit een welgestelde Bossche familie,
die aanvankelijk in zaken ging. Hij was geheelonthouder, esperantist,
actief bij het oprichten van een werkliedenvereniging in Den Bosch,
onder invloed van het lezen van Ernest Hello' en Léon Bloy tot
het priesterschap geneigd, dat hem op 32-jarige leeftijd deelachtig
werd Hij werd eerst kapelaan in het kleine Gemonde, maar bleef
wijder kijken en kreeg bij gelegenheid van de teruggeleiding
een transport Oostenrijkse kinderen naar Wenen aldaar contact
met Richard Kralik, een veelgelezen schrijver in die dagen, en
hem met Jacques Maritain. Lutkies belangstellingen kregen
steeds ruimer vleugelslag en door allerlei geschrijf in boek-
artikelvorm voelde hij zich steeds meer losgeweekt van het kleine
parochiewerk. Dat bracht hem onvermijdelijk in botsing met de
Bossche bisschop mgr. Diepen en Wim Zaal citeert van hem
bitse brieven aan het adres van Lutkie. Na een rustpoze wegens
ziekte onthief mgr. Diepen hem van zijn kerkelijke bediening ei
sindsdien resideerde Lutkie als ambteloos priester in zijn huisji
Soli Deo te Nuland.
Ambteloos, maar niet werkeloos. Italië beleefde een revolutie, die
„de demoliberale wanorde" verving door „fascistische orde". Lutkie
zag daarin de verwezenlijking van zijn liefste politieke gedachten
en onder het psuedoniem Expectans toornde hij tegen de farizeeërs
en de dwingelandij van het farizeêsme, waaronder hij ons gebukt
zag om dan uit te roepen: „Wij bereiden de grond, wij effenen de
paden voor een Mussolini."
Ook anderen, door een soortgelijke geestdrift geraakt, treden aai
dr. Emile Verviers, Alfred Haighton, Sinclair de Rochemont. wii
„Rechtse" opstand tegen
Nederlandse democratie
rake typeringen men in Zaals boek aantreft. Tijdschriften en
tijdschriftjes ontstaan. Een Verbond van Actualisten presenteert
zich in 1925 bij de stembus met miniem succes. En dan zien we het
vermaarde weekblad „De Bezem" verschijnen, waarin Erich Wich-
n (inmiddels in Milaan opgedoken, waar hij een baantje op
het consulaat had) zich ook gaat roeren en dan de grote held wordt
in Amsterdamse bohémienkringen en kunstenaarsgroepen. Hij drong
en één-meibijeenkomst van de V.A.R.A. binnen, riep „Oranje
boven!" en „Leve prinses Juliana!" en smeet de spreekmicrofoon
stukken. Hij ging met een groepje Bezemfascisten naar
Hansweert om daar een schip met demonstrerende Belgische
annexionisten af te wachten en de zwarte bende schreeuwde zo
hard, dat het vaartuig Ijlings rechtsomkeert maakte. Hij trok erop
uit, toen een watersnood dreigde in het land van Breukelen en
hielp, in het water staande, de dijk versterken. Daarbij liep hij
een ziekte op, die in de oudejaarsnacht 19281929 tot zijn dood
leiden.
Het wordt een bont gewemel van partgen en partijtjes, van „leiders"
die elkaar een beentje trachten te lichten. Jongeren, die de gevaren
„rechts" nu beter gaan onderkennen, vervreemden van
anderen, die doormarcheren op een heilloos pad. Het is boeiend het
te beleven en te herbeleven, de figuren uit die tijd weer te
zien oprijzen. Zoals de felle, niet zelden kwaadaardige pamflettist
Albert Kuyle; de vereerde studentenmentor Raymund van Santé O.P.,
ens aan de Uzer door de linies was getrokken om Vlaanderens
vernedering aan het front aan te klagen; de fijnzinnige dichter en
essayist Henri Bruning, die zo onbegrijpelijk koppig de politieke
berg afwaarts zou gaan tot In de N.S.B. toe; Ernest Michel, de
zichzelf overschreeuwende aanklager, die wel moest opbotsen tegen
zijn bisschop mgr. Diepen, in de N.S.B. natuurlijk ook ruzie kreeg,
in vreemde sekten belandde en tenslotte als vroom katholiek een
graf vond bij de benedictijner abdij „De Slangenburg", Ernst
Voorhoeve, begaafd beeldhouwer, maar verward politicus, N.S.B.-
propagandist en oostfrontstrijder en toen weer naar het beeldhouwen
teruggekeerd.
Twee figuren tillen zich boven al het gewemel en gewriemel van
kleine partijtjes op als „de" leider, Joris van Severen en Arnold
Meijer. De eerste een aristocratische verschijning, die met zijn
„Dietsland en Orde" vooral in Vlaanderen aandacht en aanhang
trok, doch van Heel-Nederland overschakelde op de Bourgondische
gedachte en daardoor mensen als Wies Moens van zich vervreemdde.
In Nederland werd Ernst Voorhoeve zijn gouwleider. In mei 1940
riep hij zijn volgelingen op hun patriottische plicht te doen, doch
men zette hem gevangen en stuurde hem op transport naar Frankrijk,
waar een dronken soldaat hem en zijn lotgenoten doodschoot.
En dan Arnold Meijer. Uit de puinhopen van een zogenaamde
Corporatieve Concentratie, waaraan Lutkie, Jan Baars en Gerretson
een tijdlang hun welsprekendheid hadden gegeven, rees het Zwart
Front, later Nationaal Front, op onder leiding van de Haarlemmer-
meerse boerenzoon en oud-seminarist en het begon de demoliberale
staat, Colijn, de joden, de verrotte politieke partijen te bestoken.
Ook Liitkie had vertrouwen in hem, minder in zijn zwarte schare.
De verering voor Mussolini was inmiddels nog gegroeid in de
Brabantse priester, die hem in Rome meermalen opzocht, de
vertaalrechten kreeg van een door de duce geschreven boek e
die dagen door mgr. Diepen gevoelig op de vingers werd getikt
met een bedreiging van kerkelijke straffen, als hij zich niet
elke bemoeienis met welk fascisme in Nederland ook onthield.
Tijdens de bezetting werd Nationaal Front spoedig overvleugeld
door de Nederlandse Unie en Meijer reed al een heel scheve schaats,
toen hij een Nederlands legioen voor de strijd tegen Rusland ging
aanbevelen, zij het maar voor korte tijd. Overigens ontbrak het
hem niet aan moed om de N.S.B. en ook wel eens de Duitsers te
tarten met stoutmoedige opmerkingen. Met dat al werd hij n
oorlog vastgezet, ontsnapte 'n tijdlang, kwam weer in de gevangenis
en kreeg tenslotte in hoger beroep vier jaar met aftrek. Als exploi
tant van een bloeiend bungalowpark in Oisterwijk is hij in 1965
gestorven.
Lutkie bleef tijdens de oorlog veel artikelen en aforismen produceren
in zijn Aristo. Hij werd ook genoemd „de verloskundige", omdat
hij de weg wist naar de juiste man bij de S.D. in Den Bosch om
onschuldig opgepakten vrij te praten. Hij redde bij jodenrazzia's
zoon van de joodse auteur Herman de Man, toen diens vrouw
en alle andere kinderen ter afslachting waren weggevoerd.
Verwijten
Professor Rogier heeft in „In Vrijheid Herboren" Lutkie de be
schuldiging toegevoegd, dat hij in 1941 via S.D. en Gestapo de
Nederlandse bisschoppen had willen intimideren de voorlezing af
te gelasten van een brief, die tegen de gelijkschakeling van het
R.-K. Werkliedenverbond zou protesteren. Van die aard is echter
volgens Zaal toen niets geschied. Wel het volgende: op 20 februari
1943 lag een bisschoppelijk schrijven klaar, dat zich scherp zou
keren tegen de jodenvervolging. De man bij de S.D. in Den Bosch,
waarmee Lutkie altijd over vrijlating onderhandelde, belde hem
de heel late avond om hem niet officieel, maar van kennis tot
kennis te waarschuwen, dat het voorlezen van de brief noodlottige
gevolgen zou kunnen hebben. Lutkie meende dit mondeling, nog
diezelfde nacht, aan zijn bisschop te moeten doorgeven, al was er
toen niets meer aan de voorlezing te doen. (Ter aanvulling zij
vermeld, dat die noodlottige gevolgen niet zijn uitgebleven: de
katholiek gedoopte joden werden nu ook weggevoerd, waaronder
de filosofe en kloosterzuster Edith von Stein. Voorlezing van een
reeds klaar liggende brief van de protestantse kansels is achterwege
gebleven).
Rogier heeft overigens ook verhaald, dat Mussert in 1934 na het
voorlezen van een vastenbrief van de Nederlandse bisschoppen, die
in belangrijke mate steun verlenen aan de N.S.B. verbood,
Mussolini de Heilige Stoel onder druk heeft willen zetten om
de opvatting van de bisschoppen gedesavoueerd te krijgen. Daartoe
werd de bemiddeling van Lutkie verzocht. In een audiëntie verwees
Mussolini hem naar een zekere mgr. Cornacca Medici, die in staat
bereid zou zijn om voor de N.S.B. een en ander te bereiken en
Lutkie is ook bij die monseigneur geweest. Het geval lag echter
anders, zo legt Zaal nu uit. De Limburgse graaf De Marchant et
d'AnSembourg lag overhoop met zijn pastoor wegens zijn lidmaat
schap van de N.S.B. Men ried hem aan bij een kerkelijke rechtbank
ln hoger beroep te gaan. Aan Lutkie schreef hij een brief met de
vraag, hoe hij die vork in de steel moest steken. Lutkie, die juist
Rome was, sprak er met de duce over, die hem het adres van
mgr. Cornacca Medici gaf. Dit gaf Lutkie door aan De Marchant
met de mededeling, dat hij de prelaat wel in het Frans kon schrijven.
Het is een vrij oude man, in hoog aanzien en zeer overtuigd van
de noodzakelijkheid voor ons katholieken mede de leiding te nemen
ln de fascistische beweging." Zaal attendeert erop, dat het hier
Arnold Meijer (in uniform) met Albert Kuyle op een vergadering
van Zwart Front in 1938.
maar een privé-aangelegenheld gold en dat Mussert enkele weken
later aan De Marchant zou schrijven, dat Lutkie naar Rome was
geweest om de N.S.B. zo veel mogelijk zwart te maken.
Na de bevrijding heeft Lutkie, zodra dit mogelijk was, een tijd
schriftje „Ten Beste" op poten gezet spoedig zou het weer Aristo
worden en hij verzamelde zijn vrienden en medewerkers ieder
Jaar rondom zich in Soli Deo. Daaronder ontbrak echter zijn voor
oorlogse medewerker Herman de Man (kort na de bevrijding als
slachtoffer van een vliegtuigongeluk bij Eindhoven omgekomen),
die Lutkie in een lange, in het boek gereproduceerde brief zijn
vriendschap met de duce en zijn contact met Arnold Meijer verweet:
„Het ware een schanddaad mijnerzijds en een verraad aan de na
gedachtenis van mijn vermoord gezin, zo ik meewerkte aan een
tijdschrift, dat in zekere zin aan de zijde van de jodenslachters en
hun methoden staat en dat stukken publiceert van lieden, die deze
slachting toejuichten."
Zaal meent, dat De Man op veel punten gelijk had. In „Ten Beste"
werden een naïveteit en een opportunisme ten toon gespreid, die
iensen wel moest verbijsteren. Zo meende de eerwaarde schrijver,
men voor de zuivering alsmede voor de wederopbouw en de
herinrichting van de staat de Juiste mensen moest zoeken bij de
fascisten. Toch is Zaal in 1955 ook tot de redactie van Aristo toe
getreden en daarvan lid gebleven tot het einde in april 1965. De
schrijver van „De Herstellers" kan dan ook ondanks alles zijn
sympathie niet verhelen voor de oude priester, die nu, zeer zwak
maar niet ziek, verzorgd door zusters uit een nabliggend klooster
zijn verleden en tijdgenoten overleeft en het feit, dat hij vergeten is,
gemakkelijk aanvaardt.
Degenen, die in „fascisten" nimmer een idealistische mens kunnen
ontdekken, zullen Zaal hierom wellicht hard vallen. Evenals Vla
mingen hem wellicht hard zullen vallen, omdat hij al in de aanvang
van het boek de in bepaalde Vlaamse kringen hoogvereerde priester
dichter Cyriel Verschaeve opvoert in een beschamende rol tijdens
een proces tegen de activist Lodewijk Dosfel in juli 1920. Verschaeve
aan het IJzerfront zijn zegen gegeven aan het plan van zijn
leerling en vriend Carlos van Santé, toen die door de linies wilde
trekken om Vlaanderen op de hoogte te brengen over de schandelijke
toestanden aan het front. Voor de rechters loochende Verschaeve
van het desertieplan geweten te hebben of nauwe betrekkingen
met Van Santé te hebben onderhouden.
We stoppen met het doen van grepen-uit dit boek, een met verve
geschreven relaas omtrent stromingen en mensen, in wier achter
grond en gedachtengang men zich in 1966 nog slechts heel moeilik
kan inleven.
J. B.
FLORENCE, (U.P.I.). Vandaag
gingen de Uffizi, het Palazzo Pitti en
28 andere musea In Florence weer voor
het publiek open met een tentoonstel
ling van werk, dat aan beschadiging
door de overstromingsramp van de
vierde november Is ontkomen. De mees
te musea sluiten op 20 januari weer om
het herstel te hervatten.
Het Bargallomuseum opent maar
voor een deel. De benedenverdieping
met haar verzameling harnassen en
wapens is door de overstroming dus
danig beschadigd, dat herstel maanden
zal vergen.
Overigens zal het herstelwerk tijdens
het kerst- en nieuwjaarsseizoen niet
stilliggen. De deskundigen gaan door
met het zoveel mogelijk in oude staat
terugbrengen van de ruim 885 bescha
digde werken.
Het beschilderde crucifix van Cima-
bue uit de Pazzikapel bij de Santa
Croce, vermoedelijk het zwaarste ver
lies in Florence, bevindt zich ln een
speciaal „kunstziekenhuis", opgericht
onder auspiciën van Umberto Baldini.
belast met de leiding van het restau
ratiewerk. Hij heeft ruim 200 schilde
ringen op hout onder zijn hoede. Ze
zijn deels vervaagd, deels schilferend.
Baldini's ziekenhuis is ingericht in
een citroenserre in de Bobolituinen. De
„Limonaia", zoals de serre heet, ver
zekerde" in hun tijd dat de Medici het
hele jaar door citroenen op tafel had
den.
De Florentijnse kunstexperts wagen
zich niet aan een voorspelling omtrent
het tijdstip, waarop de wonden die te
helen zijn, geheeld zullen zijn. De hulp
die daarbij uit het buitenland ontvan
gen wordt speelt een belangrijke rol.
Spaanse schatten
onder de hamer
NEW-YORK, (L.P.I.). In de vei
lingzalen van Parke-Bernet in New-
York zyn kunstschatten tentoongesteld,
afkomstig van elf in 1715 in een orkaan
voor de kust van Florida vergane
galjoenen. Ze zullen op 4 februari pu
bliekelijk verkocht worden.
De schatten zijn in de loop van ver
scheidene jaren verzameld door een
aannemer in ruste, Kip Wagner en
zakenrelaties. Waardevolste onderdeel
van de collectie is een gouden hals
keten van de bevelhebber van de Spaan
se vloot, waarvan een draak afhangt,
die gelijktijdig dienst kan doen als
fluit, tandestoker en oorreiniger. Het
is de enige keten van deze aard, die
nog bestaat en men verwacht dat ze
minstens 50.000 dollar zal opbrengen.
De baten van de veiling worden ge
stoken in Wagners bergingswerk. De
scheepswrakken bergen waarschijnlijk
nog kostbaarheden ter waarde van 6
tot 7 miljoen dollar. De helft der vond
sten valt krachtens de wet toe aan de
staat Florida, die tot de berging mach
tiging heeft moeten geven.
De galjoenen liggen in zee niet ver
van Cape Kennedy.
Götterdammerung bij
Ned. Operastichting
AMSTERDAM. De Nederlandse
Operastichting geeft op maandag 16
januari in de Congreszaal van de nieuwe
RAI te Amsterdam de eerste van drie
voorstellingen van de Götterdfimmerung
van Richard Wagner. De verdere voor
stellingen worden gegeven op donder
dag 19 en op zondag (matinee) 22
januari. Bovendien komen er twee voor
stellingen in het Scheveningse Circus
theater en wel op donderdagavond 26
en op zondagmiddag 29 januari.
Dirigent is Richard Kraus, zoon van
de beroemde heldentenor Ernst Kraus
(1863—1941), die vorig jaar reeds Der
Rosenkavalier bij de Ned. Operastich
ting dirigeerde. Peter Lehman regis
seert en decors en kostuums zijn van
Wim Vesseur. In de bak zit het Bra
bants Orkest.
Solisten zijn Claude Heater Sieg
fried), Isabel Strauss (Briinnhilde),
Caspar Broecheler (Günther), Maria
van Dongen (Gutrune), Heinz Hagenau
(Hagen), Peter van den Berg (Albe-
rich), Anny Delorie (Waltraute) en
Elsa Lioni, Christine Deutekom, Nelly
Morpurgo en Emmy Greger.
DE NHAAG (A.N.P.). De verkoop
van knijperkaas blijft toegestaan. De
Hoge Raad heeft dit vanmorgen beslist.
Knijperkaas is kaas die door de werking
van boterzuurbacteriën emaak- en geur.
afwijkingen heeft, zonder oneetbaar of
schadelijk voor de gezondheid te zijn.
De kaashandelaar J. A. D. uit Gro
ningen was wegens het verkopen van
deze kaas door de economische politie
rechter in Groningen veroordeeld, doch
in hoger beroep door het gerechtshof in
Leeuwarden vrijgesproken. De procu
reur-generaal bij dat hof ging tegen deze
vrijspraak in beroep van cassatie. De
advocaat-generaal bij de Hoge Raad
had de zaak naar een ander gerechts
hof willen verwijzen, maar de Hoge
Raad verwierp het cassatieberoep, zodat
het vrijsprekende arrest van het Leeu
warder gerechtshof gehandhaafd blijft.
DOE HIER UW
Wij brengen een grote sortering
Brushed nylon nachthemden.
Effen Brushed nylon dames nacht
hemden 8,95
5,45
11,95
2,95
3,95
3,95
12,95
13,00
Leacril dames Pullovers
NIEUWSTE MODETINTEN
Overhemden PRIMA PASVORM 6,95
2 STUKS VOOR
9,95
4,95
ZIET ONZE ETALAGES EN OOK U KOOPT IN
Grote damast Ontbijtlakens
WETTIG GEDEPONEERD
'LES
Van verse eieren en Brandewijn
GROTE FLES SLECHTS
ALLEEN GELDIG T.E.M. 24 DECEMBER
200 GRAM
Kassa aanbieding bij 3 gulden boodschappen
LITERBLIK
RECLAME
GROTE FLES
500 GRAM
250 GRAM
EXTRA RECLAME
UW ADRES VOOR
NUTTIGE KERSTGESCHENKEN
TAFEL EN ONTBIJTSETS
in LUXE DOOS VERPAKT.
PRINSESSEKADE 3
5-MEIPLEIN 48
HAARLEMMERSTRAAT 237
Wij nemen spaarzegels in betaling aan
Bavaria
3 FLESJES
24 FLESJES
Feestelijke vleeswaren
FRICANDEAU
BELGISCHE PATE
GELDERSE HAM
100 GRAM
GROTE ZAK
Bjj 3.00 boodschappen
ALLEEN GELDIG VAN 27 T M 31 DECEMBER
VIJF MEIPLEIN 146
LITERBLIK
LITERFLES NU
PER TUBF
