r
TE DUUR
NIEUW
SPEELGOED
Hoe
Het moest n stil avondje
zijn, maar het liep anders
,Je moet er
iets aan doen'
zeiden ze
EETHOEKEN
ALUMINIUM
maar niet alles is
geschikt voor kinderen
de speculaas ontstond
voor Sinterklaas
Adverteren doet „VERKOPEN"
ADVERTENTIE
PRIJSVRAAG
KEUKEN? ARNOLDUS!
Fan de ene verrassing in de andere
llfE ZOUDEN er niets aan doen dit jaar.
,,"Er" sloeg natuurlÜk op Sinterklaas.
„Nee," had m'n vrouw gezegd, die op sommige
punten een onverwacht doorzettertje blijkt.
„We slaan die toestand dit jaar maar eens over.
Na al die onkosten van de verhuizing en
trouwens onze Mieneke kan er toch niet bij
zijn en enfin wat doe je dan zo'n hele
avond met z'n tweeën?"
Uit dit laatste kan de geachte lezer dus voor
zich de conclusie trekken dat we de eerste wilde
jaren wel te boven zijn en wat betreft Miene
ke tsja wat doe je er aan als je doch
ter een week voor Sinterklaas welgemoed haar
huwelijksreis begint? Jawel, een hele drukte
zegt u dat wel. Maar nu scheen dan de rust
weergekeerd of liever, het leek wel of er een
soort rust van zwaarder kaliber in ons huis
was neergedaald nu de dochter met haar echt
genoot, hun koffers, het gedoe met familie,
receptie, telefoons Kortom, nu alle extra
drukte als bij toverslag verwenen was.
Het idee van mijn vrouw had op zichzelf
genomen iets vooruitzienerigs gehad. Zo van
na-die-trouwerij-kan-je-geen-extra-rompslomp-
meer-gebruiken. Maar nu alles voorbij was en
wij met de Grote Stilte zaten leek iedere ver
strooiing wenselijker dan dit extra geaccentueer
de „helemaal niks".
I IE MOET je vrouw haar zin ge-
"«J ven", hadden ze op kantoor ge-
I zegd, „een moeder voelt die dingen
I nu eenmaal andersHoewel de
I zegsman in dit geval vrijgezel was
en zijn adviezen dus nog uit zijn
I kindertyd moesten stammen, leken
I zijn woorden mij naast verjaard ook
niet vrij van ongenuanceerdheid. Als
I ik een lijst moest opmaken van din-
I gen waarin een vrouw haar zin moest
I hebben omdat zij ze als moeder iets
I anders aanvoelde, besloeg deze een
I terrein variërend van de aankoop
van het nieuwe autootje tot aan het
's avonds beslist de hond niet willen
uitlaten. Maar om kort te gaan: het
werd vijf december en we deden
Goed, er stond een flesje wijn bij
het eten en de pudding schitterde
als een juweel dit keer, maar daarna,
na de afwas de krant, het brei
werk en stilte.
Nou ja, stilte om acht uur hoor
den we bij de buren geluiden die de
inzet van een nadrukkelijke klaas-
viering verraadden. Gelach, gestom
mel, de „stoomboot", stampènd op
de piano ten gehore gebracht, kort
om, de bekende verschijnselen.
IK BOOG mij over de krant, onwille
keurig geïrriteerd door het feit dat
lk zo ingespannen zat te luisteren.
Op de voorpagina bleek zelfs de
hoofdredakteur dit keer bezweken
voor de verleiding om de internatio
nale politieke situatie in de pakjes-
1 avondsfeer te betrekken. Dit leek
me niet de juiste stof om de zinnen
I wat te verzetten en yiings sloeg ik
het blad open op zoek naar het stads
nieuws, dat echter voornamelijk bleek
te bestaan uit verslagen van bezoe
ken van de Sint, gelardeerd met een
serie foto's van juichende kinderen
en lachende Zwarte Pieten.
Snel over naar de econdmische ru
briek: Sint Nicolaas en de omzet
van de middenstand. Dit werd te gek.
Ik stootte een gekweld gebrom uit,
bladerde verder en kwam tot de con
clusie dat zelfs de gevonden voor
werpen een mijter vermeldden. Bij de
scheepvaartberichten vond ik uitein
delijk een neutraal gebied al bleek het
8.s. Nicolaas 'n verdacht addertje on
der het gras. Met een zucht legde ik
de krant weg.
„Hier is je koffie", zei m'n vrouw.
„Dank je lieve" mompelde ik afwe
zig en ontdekte onmiddellijk een spe
culaasje op het schoteltje. „Hm!" zei
ik. „Niet goed?" informeerde m'n
vrouw nogal vaag. „Oh zeker, zeker"
zei lk. En toen werd er gebeld.
wachts gebeld wordt, maar sedert
m'n prilste jeugd geeft het me altijd
zo'n aangenaam opwindend gevoel
van nou-gebéurt-het. Zo ook nu.
Wat er in eerste instantie gebeurde
was het verwijderen van de koffie
van m'n broek en daarna zeiden m'n
vrouw en ik gelijktijdig: „Van de
kinderen kan het niks wezen". Want
dat was itts wat we ter voorkoming
van onverwachte situaties van te voren
degeiyk met ze hadden afgesproken.
Verdere actieve Sintvierders bezaten
we niet in onze omgeving dus de deur
stond wijd open voor Het Onver
wachte.
Toen de huisdeur óók wijd open
stond was Het Onverwachte meteen
zichtbaar. Voor ons stond Sint Nico
laas. Hijzelf. De mijter een tikje
scheef, een fiks gat in de baard en
het moet me van het hart, gekleed
in een wel zeer smoezelige tabbaard.
„Mijn naam is Harkema", stelde
de bisschop verrassend vast en liet
zich zuchtend neer op de paraplu-
bak. „O" wist ik te zeggen. „Ik kofn
er niet in", vervolgde de Sint met 'n
onmiskenbaar noordelijk accent, ,,'t
ts wat moois!" Dit kwam ons rede
lijk voor alhoewel het er allemaal
niet duidelijker op werd. „Gaat u
even in de kamer, Sint", giechelde
myn vrouw, „kijk, uw zetel staat al
klaarEn ze wees op mijn ge-
t
zij
makkelijke stoel en achter Sints rug
om tegen mij op haar voorhoofd.
SINT ZAT inmiddels en keek ons
wat zielig aan. „Heb nog gepro
beerd er achter te koom'n verklaarde
hy met een moedeloos gebaar naar
z'n gehavende voorkomen; „maar
laar zat 'n hond". En dat kon klop
pen want Bruun is een waaks beestje.
De bisschop pauzeerde even, streek
z'n verfomfaaide baard wat glad en
riep ineens beschuldigend: „Jullie
niet D'n Boer". Ook dat getuigde van
een bijzondere opmerkingsgave wat
ik dan ook naar voren bracht. „Daar
hê je 't al" mompelde Sint narrig.
„Ze benn'n verhuid". „Zeker!" riep
mijn vrouw, die het nu begon te da
gen. „De familie De Boer is twee
maanden geleden naar Zwolle ver
trokken. Had u een vaste afspraak
voor ieder jaar Sinterklaas?"
„Harkema is de naam" zei de bis
schop ongemakkelijk, „ik dacht 't al
toen u oop'n deed. Dat zit fout. En
Piet het 't ook af laat'n weet'n.
„Maar ik zal We zullen u de
voornemens van de krasse goedheilig
man besparen. Het waren er vele,
vele Hoofdzaak is, dat we na een
stief kwartiertje de vertoornde be
roepsklaas de deur uit hadden en el
kaar betekenisvol zaten aan te sta-
IK HEB eens 'n man
gekend die heette
Broekema", begon mijn
vrouw dromerig „en die
speelde voor kerstman
netje. Daar had ie het zó
druk mee, dat ie soms
al weken van te voren
er mee begonEén
keer was hij zelfs al op
sinterklaasavond
De bel ging. Als door
een schorpioen gebeten
vloog ik overeind. „Dat is
Broekema" hinnikte m'n
vrouw nog, maar ik stond
al bij de voordeur. „Har
kema?! Broekema?" riep
ik nog nijdig naar mijn
gade terwijl ik de deur
openrukte: „ik
„Nee meneer, Tadema
is de naam" zei de grin
nikende telegrambestel
ler die voor mijn neus
stond, en hij reikte me
zijn boodschap over. Ik
geloof wel dat ik de jon
gen nog zoiets als een
speculaasje heb geof
freerd, maar verder her
inner ik me alleen dat
mijn vrouw en ik allebei
tegelijk aan het telegram
begonnen te scheuren. En
de inhoud maakte aan
alle rust, voor zover daar
nog sprake van geweest
was, een eind.
„Hopen huwelijksreis
vijf december thuis te
besluiten" stond er. „Kan
wel laat worden, maar
komen in ieder geval.
Mieneke en Jan".
„Tóch nog een heerlijk
avondje" zei mijn vrouw
met een dun stemmetje
en ging by de buren
suikerhart lenen.
BRILMONTUREN
BRIL-ETUIS - LEESGLAZEN
LOEPEN - BAROMETERS
THERMOMETERS - KIJKERS
TOONKAMERS DREEF
BURGSTEEG 3-5-12
NIEUWSTRAAT 1
v. d. KUY
Maan(68)ags gesloten
ALLE
SOORTEN
GROENTE
EN
FRUIT
Van Groeningen
Haarlemmerstraat 74
Telefoon 28012
ELK JAAR weer laadt de goede Sint
liet grootste gedeelte van zijn stoomboot
Ivo met speelgoed. Op de verlanglijstjes
van zeker alle kinderen zal wel Iets voor
komen dat ze in de etalage van de
speelgoedwinkel gezien hebben. Kinde
ren willen immers altijd iets te doen
hebben en om dat vader of moeder niet
steeds tijd heeft hen bezig te houden,
zoeken ze hun hell by de autootjes, de
hyskranen of de poppen.
Maar ook de kinderen krygen er ge
noeg van voortdurend met hetzelfde be
zig te zijn en de verjaardag van Sinter
klaas is een uitgezochte gelegenheid
veer eens iets nieuws. Iets anders
te vragen. En die goede oude man is
zo goed nog niet of hij trekt er op
'in iets te kunnen vinden dat de
kinderen zal boeien en i
enigszins leerzaam is.
steviger autootjes in de handel van hard
plastic.
De echte race-sport liefhebbers kun
nen zich verheugen in het bestaan van
electrische miniatuurracebanen. Voor
ongeveer negentig gulden hebt u een
aanvangsset compleet met twee race
auto's, twee snelheidsregelaars en een
circuit van honderdveertig bij vyfen-
zeventig centimeter.
Knutselen
i kleden
't Was rustig in de keuken Nou ja, dat was 't wel meer,
Maar lang zou dat niet duren, althans niet deze keer.
Want 't was haast 5 december en zo je vast wel weet
Is dat het Sinterklaasfeest. Geen mens die d&t vergeet!
En zeker niet Filippo, die bakker was en kok,
Waar iedereen ter plaatse zyn lekkers van betrok.
Haast ieder jaar verzon hij iets nieuws voor Sinterklaas.
Eerst marsepeinen worsten, toen zeep als stukken kaas,
Toen poppetjes van toffee, van suikergoed een beer
En daarna zei hij eensklaps: Nou weet ik echt nietg meer!
Filippo liep de stad in. en vroeg aan iedereen:
Heb jij nog een ideetje? Maar iedereen zei: Neen!
Dat hoorde ook de suiker, dat hoorde ook het meel,
Dat hoorden ook de kruiden, dat hoorde weet ik veel!
Die stonden in de keuken te wachten op hun baas.
't Is mooi! riep een amandel, niks nieuws voor Sinterklaas!
Wij zijn bij de verkeerde! Wij wachten hier voor niets!
We moesten zelf wat maken! Dat is tenminste iets!
Met mij! riep gauw de suiker, met mij! riep 't hele koor.
Met m ijbromde de oven er ook nog tussen door
Toen werden ze zó nijdig, ja zó maar op elkaar,
Want ieder wou wat anders Hoe kom je dan ooit klaar?
Het stoof er in de keuken! De suiker en de bloem
En alles wat eT bij stond en wat ik maar niet noem,
Vlooghopsa op elkaar in! Och, och het was me wat!
Zo vond hen kok Filippo, terug net uit de stad.
De bloem en de amandel, de suiker enzovoort
Ze lagen door elkander, precies alsof 't zo hoort!
Jawel, zuchtte Filippo. Wat nu? Wat nü gedaan?
En zó maar, heel balorig, deed hij de oven aan.
Als jullie 't beter weten, zal ik je helpen hoor!
Ik zet er jullie zó in! Bak nu maar lekker door!
Hoewel dit alles jaren geleden is geschied
Vergeet vooral de kok ook die keukenruzie' niet
Want kijkend in de oven, riep hij gauw Sinterklaas
Daar lag, ontstaan uit alles de eerste speculaas!
Om hem nu een beetje op weg te hel
pen noemen wy hier enige leuke en in
teressante nieuwigheden.
Het allerlaatste en in Nederland nog
maar nauweiyks verkrijgbaar zijn de
gezelschapsspelen James' Bond en Bo
nanza. Het eerste is een soort behendig
heidsspel en het tweede een kansspel. De
prijs van deze spelen ligt iets boven de
tien gulden.
Moet dat nu?
WAT WE tot onze verbazing meer en
meer zien in speelgoedzaken zyn de ver
kleinde uitgaven van casinospelen. In
zakformaat zijn ze verkrijgbaar, maar
ook in tafelformaat. Vooral het roulette
spel wordt veel gevraagd. Dit achten
wy helemaal niet bestemd voor kinde
ren, alleen voor ouderen is het eens iets
anders dan dat eeuwige maar kenneiyk
onvervangbare monopoly, dat nog altijd
kopers trekt.
Veel aandacht is er besteed aan de
kleuters. Voor hen ligt een uitgebreide
collectie fröbelartikelen uitgestald. Hun
voorkeur blijkt nog steeds uit te gaan
naar prik-, plak-, kleur- en knipboeken.
Deze boeken zijn leuk uitgevoerd in
heldere kleuren en met eenvoudige te
keningen. Ook ideaal voor kleuters zijn
I onverwoestbare prentenboekjes van
j verstevigd linnen. Ze kunnen er aan
trekken, op byten, zonder dat ze het
kapot krijgen.
I En dan de pluche-beesten niet te ver-
geten, hondjes, poesen, apen tot zelfs
schildpadden toe. Ze hjken wat duur,
tien k vijftien gulden, maar ze zijn met
de hand vervaardigd van buitengewoon
j geschikte stoffen. I
Televisiefiguren
VOOR KINDEREN van vijf tot tien
jaar, en natuurlijk ook wel voor oude
ren, zijn er weer hele series nieuwe leg-
zpuslrscvehe jvvbgkqjcmfpijwvbggkqae
puzzles verschenen. Hele grote en moei-
lyke zyn er bij en ook wel eenvoudige,
met vrolijke afbeeldingen.
Dat de televisie in de speelgoedfabri
cage een rol speel zien we ook hier weer
bij. Als alle stukjes van de legpuzzel
op hun plaats liggen, kunnen we leuke
voorstellingen zien uit de tekenfilm van
de Flintstones of Pixie en Dixie, de twee
muizen uit de tekenfilm Huckleberry
Hound, met een groot stuk kaas weg
hollen.
Dat jongens er nooit genoeg van kry
gen met autootjes te spelen blijkt wel
uit de zeer grote keuze die er ook dit
jaar weer is in dit genre. Van oude T-
fords tot super-snelle race-auto's zyn
verkrijgbaar in miniatuur en van ver
schillende fabrieken. Ook zijn er nu I
VOOR DE KNUTSELAARS liggen er
nog altijd de meccanodozen, maar de
laatste tyd ook bouwdozen met plastic
onderdelen, die aan elkaar gelijmd de
prachtigste schepen, raketten of be
kende filmmonsters vormen. Het ls
echt de moeite waard dit eens allemaal
op uw gemak te bekijken.
Speciaal voor meisjes die van leuke
kleren houden heeft men „Barbie" ont
worpen. Een hele verzameling kleertjes
naar de laatste mode is op haar maat
gemaakt. „Barbie" is de laatste tyd zo
populair geworden, dat het onmogeiyk
was haar alleen te laten. Zy kreeg een
vriendje: „Ken". Ook voor Ken zyn leu
ke, moderne kleren te krijgen. Maar
Barbie had ook nog familie en men liet
een klein zusjes verschynen, Skipper,
die op haar beurt ook weer een vrien
dinnetje Midget heeft, zodat ze nu ge
zellig met z'n vieren zyn. New Yorks
beste mode-ontwerpster, Charlotte John-
weet telkens nieuwe creaties voor
deze familie te bedenken.
En de Gonks
OOK een echte rage zijn de zoge
naamde Gonks. Dit zyn eivormige pop
petjes, die bepaalde mensentypen uit
beelden. Heel grappig, en iedere teena
ger zal helemaal biy zijn met een echte
Gonk op de slaapkamer.
Wy hopen dat we de Sint een beetje
geholpen hebben met deze uitstalling
van alle soorten speelgoed, zodat het
niet zo moeiiyk voor hem zal zyn z'n
stoomboot voor het grootste gedeelte
niet 't meest gevraagde speelgoed vol te
(Nadruk verboden)
Hokus, pokus, pas, ik wou dat dit etui
eenkoffer was. Met één handhe-
weglng tovert de winkelende vrouw zich
een sportief uitziende lichtgewicht kof
fer met royale bergruimte. Een vondst
van Jolita voor uw verlangiystje.
ZIE PAGINA 3
OOK VOOR UW GESCHENKEN.
JAC. ARNOLDUS EN
ZN.
HAARLEMMERSTRAAT 55 t/o Rex
I"VAAR LIEP HIJ, de handen diep in
de zakken, een rode neus van de
kou. Iedereen zei altijd dat hij klein was
voor zijn leeftijd, hij kon dat niet uit
staan. Misschien behandelden zy'n vader
en moeder hem daarom wel zo kinder
achtig. Hij kreeg nooit wat hij graag
wilde hebben. Het begon al donker te
worden en het werd steeds drukker op
straat, de kantoren waren zeker net
uitgegaan. In bijna elke vrolijk verlichte
etalage zag je wel ergens een myter of
een staf en af en toe een breedgrijnzende
zwarte Piet. Hij zag er boos uit, boos
omdat hij zich op een dag als vandaag
niet vrolijk voelde. Vanavond zou de
fijnste avond van het jaar moeten zijn
5 december! Wat had hij er al lang
naar uitgekeken. Iedere week had hij
een kwartje weggelegd om nu ook eens *-.., >1 onjrV'mY
voor iedereen een cadeautje te kunnen E gevoel kroop
kopen. Hy zag zijn moeder al kijken als V Als nu toch iemand
ze de prachtige vierkleurenpen uit zou °ezien harl Wat ging die roltrap
pakken. Maar gisteren bleek dat hil angzaam en wat. liepen er veel mensen,
daarvoor geen geld genoeg had. Aan z'n Cen, "ieneer die al «en
poosje naar hem gekeken moest hebben
der er blij mee zyn. Hij moest aan een
vriendje van hem denken. Die had eens
een keer een boekje uit een winkel weg
gepakt en liep zonder te betalen de win
kel uit. Het was wel spannend toen, want
ze stonden duizend angsten uit dat ie
mand het gemerkt zou hebben, maar
alles ging goed. Zou hy het ook eens
proberen? De verkoopster stond met
een mevrouw te praten en verder zag
hy zo gauw niemand die op hem lette.
Zijn hart klopte veel harder en hy kreeg
er een kleur van. Voordat hij goed en
wel besefte wat hij eigeniyk deed, daalde
hij alweer met de roltrap naar beneden
zakPeD StrSk Zijn hand geklemd in zö"
SCHRIK
vader hoefde hij daar niets
gen. Die vond het onzin dat hij
en z'n zus'je iets kocht. En nu had hij
alleen nog maar voor z'n vader een mar
sepeinen sigaar en voor z'n zusje een
kleurboek. Z'n geld was op en voor z'n
moeder had hij nog niets.
EVEN KIJKEN
IN HET GROTE warenhuis was het
1 warm. Hy deed zyn das af. Met de rol
trap ging hij helemaal naar boven. Hy
zag dat het op elke verdieping byna even
druk was. Aan het plafond hingen over
al grote reclameborden, waarop echte
sinterklaasgeschenken waren getekend.
Eigeniyk wel een gezellig gezicht, al die
mensen die nog gauw iets moesten ko
pen of met grote pakken liepen te sjou
wen. Daar lagen de pennen die in vier
kleuren konden schrijven. Wat zou moe-
Schichtig keek hij roncl. Waar moest bil
heen? De gewone trappen af, dat ging
veel vlugger. Hij holde naar beneden en
durfde niet om te kijken. Toen hij weer
op straat liep. de pen nog steeds in ziin
hand in zijn zak. werd hij weer iets rus
tiger, maar zyn hart klopte toch nog
wel vlugger dan normaal. Hij haastte
zich naar huis. Vlug nog even voor het
^t6 u«lleS ,nPakken- Onder het eten voel
de hy zich nog niet vroiyk, vooral niet
toen zijn moeder vroeg waarom hij zo
saingWh?den S°ma ee° Er0te verras"
HET NARE MOMENT
EINDELIJK was het zover. In het
*-• midden van de kamer stond een gro
te doos vol pakjes, waarop hun namen
geschreven waren. Z'n zusje zat verrukt
naar de nieuwe poppenkleertjes te kyken
an "e aten allemaal wat van moeders
Zou hy het ook eens proberen
zelfgebakken borstplaat. Een klein lang
werpig pakje werd uit de doos gevist.
Voor moeder. Hij voelde dat hij weer
een kleur kreeg. "Maar dat is toch veel
te duur voor die goede Sint", riep zyn
moeder uit. Ze moesten de pen allemaal
van dichtby bekijken. Weer kroop er een
onbehaaglijk gevoel over zyn rug. Hy
durfde zyn moeder niet aan te kijken.
Plotseling wilde hij zeggen dat het
•n gestolen pen was. maar zou moeder
m nog zo blij kyken? Hy voelde zich
f en toen hy 's avonds laat In bed lag I
was hy boos en verdrietig om alles.
Waarom had hij het nu toch nog niet
gezegd, als iemand het nu wel gezien
had en hem toevallig kende en morgen
z'n vader opbelde? Hij kon maar niet
slapen. Voor z'n bed lagen de gekregen
cadeautjes, hy had ze nog niet eens goed
bekeken. Nee, het was dit jaar geen leuk
sinterklaasfeesst geweest voor hem. Ste
len zou hy In geen geval meer doen,
onder welke omstandigheid ook. Maar
of hij het morgen zijn vader en moeder
zou vertellen
1)E OPLOSSING
OPEENS wist hij het. Als hij zeven
weken zijn zakgeld opspaarde zou
hij nn.'V het warenhuis toegaan en de
pen betalen. Misschien zou de verkoop
ster het wel' raar vinden, maa hy zou
h«.t toch cioen. Met een diepe zu ;ht viel
hy in Slaap.
Het warenhuis leek veel groter dan
hy altyd gedacht Jiad en ook was het
hem nooit eerder opgevallen dat er zo
veel lichtblauw was. De verkoopster
schrok: "Niet betaald?" en ze ging de
chef halen. Hij voelde zich weer rood
worden. Zou die chef erg boos zijn"
"Dus jy hebt die pen gewoon gestohv
;n nu kom je het geld ervoor brengen?
Dat gebeurt niet vaak. Weet je, ik vind
dit toch wel een prestatie van je. Je
geweten zat je zeker dwars hè? Laat
dit een goede les voor je zyn jongen, als
de politie je niet pakt, is het je geweten
wel dat je parten gaat spelen. Hier, pak
aan, de helft krijg je terug van het geld.
Ga maar vast voor volgend jaar vyf de
cember Sparen." Het was al byna licht
toen hij plotseling wakker werd. Fyn,
hij kon nog een poosje biyven liggen,
maar zijn. voornemen stond vast. De pea
werd gekocht.
(Nadruk verboden)
