LEIDEN èn in last
KLEREN
°°K GEVEN
j Ook een goedheilig man
heelt zijn verlanglijst!
1
ENKELE BIJZONDERE HAPJES
OP SINTERKLAASAVOND
SPEELGOED
G. VAN BRUSSEL
J7N OP DIE DAG, toen de
wind door de bomen waai
de, de maan door de takken
scheen en de makkers hun
wild geraas staakten, ontbood
de Sint, net gearriveerd in
Harlingen, zijn Leidse corres
pondent, Petrus.
„Petrus", zei hij tot deze Piet,
„dinsdag moet ik naar Leiden.
Ik zie er tegen op. Kan ik het
overslaan
Petrus, een diplomatieke, wat
flegmatische leerling uit de
Leidse school, leek een appel
flauwte te krijgen. „Maar
Sint", zei hij, „de stad rekent
op u." „Mmmm", zei de Sint,
zo lang zoemend, dat zijn
baardharen er van gingen tril
len en sloeg de wegwijzer voor
Leiden open. „Mmmm....,
meer dan 100.000 inwoners
en een onvoorstelbaar aantal
verenigingen, wat stadsuit
breidingen en natuurlijk de
universiteit, wèl, wèl, 't kan
nauwelijks opwindend wor
den. Aankomst op het station
.Stadsgehoorzaal.
Plotseling enthousiast: ..Wat voor
kinderen komen er liedjes zingen
voor mij, Petrus?"
Petrus wangen waren nauwelijks
meer zwart te noemen. Ze ver
keerden in purperen toestand. „Sint
Ju weet toch, honderden kin
deren staan er voor u klaar op het
Stadhuisplein".
„Petrus" en Sints dikke..stoppe-
lige wenkbrouwen gingen vervaar
lijk omhoog „je weet wat ik be
doel. Ik mi" ieder jaar mijn ge
loofsgenoten. Niemand is oecume-
nischer dan ik vanochtend ben
ik nog naar de oud-katholieke kerk
geweest maar wanneer ik naar
Leiden kom, wil ik uit alle soorten
mondjes mijn welkomstliedjes ho-
Pefius zweeg in alle talen. Ook al
was hij 'Leids correspondent, een
niet-Leidenaar zoü bepaalde ver
schijnselen in Leiden immers nooit
kunnen begrijpen.
'J'OT ZIJN grote schrik, zag hij,
dat de Sint er echt voor ging
zitten. Dat betekende, dat de schim
mel werd geruild voor zijn stok
paardje en dat hij zou moeten ant
woorden op allerlei vragen, waar
over hij liever het stilzwijgen be
waarde. „Petrus," zei de Sint, „hoe
staat het met de Leidse midden
stand?" „Wel", zei Petrus haastig,
„er is een bloeiende concurrentie".
„Dat bedoel ik niet", zei de Sint
en hij liep rood aan, „ik bedoel:
zijn ze mijn aandacht waard? Niet
dat ik van plan ben er iets te ko
pen Petrus wriemelde aan zijn
witte krulkraag, likte zijn dikke
rode lippen af en kuchte, hees. „Je
gaat me toch niet vetcllen, dat me
geen luisterrijk onthaal wacht in
Leiden, hè?" zei de Sint dreigend.
„De burgemeester zal u ontvan
gen", zei Petrus met de moed dei-
wanhoop.
„Ik weet het", zei de Sint. „Hoe
staal het met de Spaanse bloem, die
tk voor z'n revers heb meegebracht?
Maar de stad, getuigt die van blijd
schap om mijn komst? Je weet hoe
verrukkelijk ik het altijd vindt, als
een stad baadt in een zee van licht,
overal mijn portret in de feestelijke
etalages weerspiegelt en de men
sen in een vrolijk stadscentrum
de overal klinkende Sinterklaas
liedjes meeneurieën
Petrus keek met grote schrikogen
zijn goedheilige baas aan en sta
melde dat er dit jaar geen sprake
van was. „Het gaat te goed Sini.
ze weten toch wel, dat u veel bij
hen koopt. Waarom zouden ze dan
nog drukte maken?"
„Geloofsafval bromde de Sint
sturen. Ach, deze lijd houdt te wei
nig rekening met me". Wijzend
naar een stuk diepe duisternis: „Ik
kan me vergissen, maar zou daa:
eigenlijk al niet lang een schouw
burg moeten staan?" Petrus kuchte,
wederom in diepe verwarring. „Kom
Sint, laten we opschieten. zei
hij.
„Een ogenblikje", antwoordde de
Sint. „even naar Cito". „Wel
verdraaid, ze zijn nog open. Kan ik
een goed plaatsje voor m'n schim
mel reserveren?" „Dit jaar nog wel",
was het antwoord, „maar volgend
jaar zult u wel wat anders moeten
zoeken". „Wat vertelt u me nou",
zei Sinterklaas. ,Tja, we hebben nu
eenmaal niet de onsterfelijkheid
van u", antwoordden de eigenaars,
we gaan het wat kalmer aan doen".
Sint schudde zijn hoofd, waar tus
sen de rimpeltjes het onbegrip lag.
„Met 65 was ik nog een tiener",
zei hij, „maar ja 't spijt me toch".
Ik hoefde hier m'n schimmel maar
af te geven, u plakte er een bon
netje op en bracht hem naar zijn
plaats. Zo'n service zal ik wel ner
gens meer in Leiden krijgen
QP DE STEENSTRAAT gekomen
keek de Sint verheugd om zich
de hemel, waar de sterren stilzwij
gend schitterden.
„Petrus," zei hij met een snik, „zul
len we de dag nog meemaken, dal
al mijn zusters in Christus hier uil
Leiden moeten verdwijnen? Weet
je nog hoe die 5 dec. was bij de
Bruine Zusters op de Oude Vest?
Hoe vrolijk de kinderen, hoe ver
heugd de zusters? En wat wisten
ze mij niet elk jaar weer te ver
rassen met Jiun heerlijke Spaanse
pepernoten-pap". Petrus maakte 'n
smakkend geluid en Sint veegde een
traan weg, die als een kraal over
zijn baard rolde.
„pETRUS" ZEI DE SINT, „wat
verandert er toch veel, zelfs
hier in Leiden. Zeg me, hoe staat
het met de Agnieten? Ik ben een
modern man, maar ze krijgen
toch nog wel handwerken hè? En
er zijn toch hopenlijk geenDe
Sint kon't niet over z'n lippen krij
gen. Een schietgebedje ging vanaf
de Brcestraat omhoog tol de H.
Agnes en toen kon de Sint op
het ergste voorbereid vervol-
teneergeslagen. ..Ach', zei Petrus,
„het is een tijdsverschijnsel hè; 't
gaat wel weer over".
„Petrus", zei de Sint, en hij stond
zo plotseling op, dat hij in zijn
tabbert verward raakte, „ik ga
naar Leiden. Zeg tegen Piet Chris-
toffel, dat hij alles reisvaardig
moet maken". „Maar Sint," zei
Petrus verschrikt, „Leiden staat
pas dinsdag op uw programma!"
„Niets mee te maken, ik ga eens
poolshoogte nemen. Zeg tegen
Christoffel, dat hij in Amsterdam
een aparte N.ZJ.H.-bus, voor mij
bestelt en laat die in hemels
naam bp tijd kómen
pN ZO GESCHIEDDE het, dat op
die avond op een laat uur, een
bus voor het station stilhield, waar
uit de Sint stapte, vergezeld van
zijn Pieten Christoffel en Petrus.
„Je snapt niet, dat hier nog mensen
wonen", zei de Sint, met een jaar-
Jij ks terugkerende verbazing om de
verlatenheid, waarin Leiden zich.
nadat het klokje van tien uur had
geslagen, hulde. De wind rukte pla
gerig en vlagerig aan zijn mijter
en de Sint. omhoogkijkend zei: ,.'t
is dat ik zo bereist ben, anders zou
ik bepaald onder de indruk komen
van deze kosmopolische entrée. Wat
een flats! Zeg Petrus, je kent toch
die mop van die reiziger, die in
Alphen uitstapte, omdat hij dacht,
dat Leiden nooit van die flats kon
hebben?" Petrus lachte zoetzuur.
„Zeg", zei de Sint, „als die flat-
ontwikkeling hier doorgaat, kan ik
mijn paard wel naar hel museum
heen. „Dit vindt ik het gezelligste
stuk van Leiden; het doet me den
ken aan het Rembrandtplein en
Monmartre. Als je niet beter wist,
zou je denken, dat je hier in een
uitgaanscentrum was terecht geko
men. Petrus, is het nog steeds zo?
Alleen maar frites, film. pannekoe
ken en agenten, nergens een ge
zellige tent waar ik de passo-double
kan dansen? Ik snap er niets van.
Zitten de Leidenaars alleen maar
voor hun tee-vee? Wat doet de
jeugd hier
„Die voetbalt Sint", zei Petrus, blij
met een positief antwoord, moet u
zondags maar eens zien! Of ze
zoeken vertier op hun brommer en
soms praten ze wal, in de Maars-
mansteeg en verder zijn ze braaf".
Sint luisterde maar met een half
oor. „Petrus", zei hij ontzet, „wal
zien ik
„O, maar Sint, dat is gewoon," zei
de Leidse correspondent, .hier wordt
's nachts naar hartelust op de mu
ren en straten gekladderd, dat is
schijnbaar niet legen te gaan".
„Wel verdraaid", zei de Sint, kij
kende naar de van verfpotten voor
ziene langharige wezens, ,,'t is dat
ze sympathiseren met mijn haar
dracht, maar anders Hoewel ik
vraag me af. of 5 december voor
sommige Leidenaars een heerlijk
avondje zal worden".
„pETRUS, waarom brandt er licht
op het stadhuis? Je gaat me
toch niet vertellen, dat daar nog
gewerkt wordt? Of is de burge
meester bezig met een speech voor
mij. Als dat waar is kan hij zijn
pantoffels en zijn gestreept over
hemd krijgen. Schrijf maar op Pe
trus. Wordt er hard gewerkt op
het stadhuis?" „Maar Sint", kreeg
hij als antwoord, „dat kun je als
buitenstaander immers NOOITbe-
k ijken".
Sint keek speurend om zich heen.
„De Breestraat is anders wel onge
zellig dit jaar. Ze doen er niets
aan he. Maar het kan niet van één
kant komen, dat begrijpen die win
keliers toch hopelijk wel. Wat zou
den ze doen, als ik ze met hun ban
ketstaven, handschoenen, pantoffels,
boeken, platen en dusters liet zit-
Pelrus rilde van afschuw bij de
gedachte. De gemeenteraad bad 't
toch al zo zwaar. „Er is nu ook een
vrouwelijke wethouder", zei bij in
een poging de Sint te vertedéren.
„Maar ze hebben voor haar functie
nog geen benaming", ,,'t Zij zo", zei
de Sint met mannelijke arrogantie.
hoofdinspecteur, wethouder en re
dacteur heten. Ze moeten goed be
seffen, wie die functie uiteindelijk
gestalte heeft gegeven. Wij niet
waar. Vrouwen weten toch hun
plaats niet meer. Ze willen dit jaar
allemaal auto-accesoires hebben".
Met ontredderde'blik in zijn ogen
prevelde de Sint: ,,'t zou mijn dood
zijn als ik een vrouwelijke collega
kreeg. Trouwens ze zouden het niet
kunnen
A PROPOS Petrus, hoe gaat het
met die school, waar jij zo
graag pepernoten strooit en met
zo'n gelukzalige blik vandaan
„Het Agneslvceum bedoelt u?" vroeg
Petrus schijnbaar ongeïnteresseerd.
„Nou ja, ze zijn verhuisd. „God
dank". prevelde de Sint. ..ik heb
niet gauw last van een dak. maar
zoals het daar op de Oude Vest was.
dat kon niet langer. Weet je nog
die ellendige schoorsteen?" Petrus
knikte en zei: „Vroeger roken we
er wierook door „Ja," zei de
Sint en zijn gelaat werd overscha
duwd door diepe droefheid. Met
omfloerste ogen staarde hij naar
gen geen jongens tot de
school toegelaten?" „Neen, Sint",
zei Petrus, „gelukkig niet." „Als ik
er nu kom ben ik nog een bijzon
heid, het bekijken waard. Petrus
schrijf op," zei de Goedheilig Man.
„de rector krijgt zijn plantenboek,
't Is een rib uit mijn lijf, maar hij
verdient grote waardering
„Q, DIT MOET HET Gangetje
zijn", zei de Sint, .nou ver
keerstechnisch schijnt het zijn naam
eer aan te doen. Ongelooflijk, wat
een stoplichten er nodig zijn en hoe
lang de mensen_ moeten wachten.
Het voetgangers-stoplicht heeft zijn
intrede gedaan, zie ik ook. Kijk
eens in het boek; ik heb er klachten
over gehad. Ja, juist, de Leidenaars
spelen zelf voor verkeersagentje
heb ik gehoord. O wee. als een
voetganger het waagt over te ste
ken. als het licht nog op rood staat.
Hij wordt door tien andere voet
gangers aan zijn jasje getrokken.
En door de microfoon krijgt hij nog
een standje toe ook. Wat zeg je.
door een vrouwelijke agent?" Vol
ongelof staarde Sint zijn Piet Petrus
aan. „Och Sint, daar is toch wel
iets aan te doen," opperde Piel
voorzichtig, „dan geef je 'n mooie
armband en dan
„Petrus, met agenten valt niets te
regelen, dat weet je toch. Ze han
delen volgens de wet. en alleen
maar volgens de wet. dat moet jij
toch weten, niet waar!" Petrus slik-
Het
nog
lang geleden, dat hij zich onopval
lend verplaatsen moest. Fietsend uit
de Siationstunnel komend wachtte
een politie-auto hem op. „Mijnheer,
uw licht brandt niet." zei één van
de twee agenten. „Ik ben geen mijn
heer", antwoordde Petrus, „ik ben
Zwarte Piet".
„Niets mee te maken", zei de twee
de agent, kennelijk vergetend dat
het heerlijk avondje voor de deur
stond, „uw licht brandt niet en dat
mag niet". „Ja, maar niemand mag
mij zien", zei Petrus. „Mijnheer,
pruttelt u niet tegen", was zijn
antwoord", u bent in overtreding.
U kunt kiezen, nu betalen of
„Je gaal de zak in", was Petrus
laatste hopeloze verweer.
terklaas bij de Hogewoerd geko
men. „Wat zal hij hier overal naar
hartelust kunnen grazen! De Lei
denaars zijn i h een natuurmin-
nend volkje, ze kunnen het gras
best door ,de stenen zien groeien.
Overigens Petrus, heb je voor mijn
bezoek aan Leiden mijn levensver
zekering laten verhogen? Al die
honderden bouwvallige daken hier,
ik hou mijn oude hart vast!"
„Maar Sinterklaas, Leiden is toch
zo mooi", zei Petrus niet helemaal
overtuigd. „Ja ik weet hel: Rapen
burg, Breestraat, Gerecht en uni
versiteit, het is allemaal erg schil
derachtig en oud. Maar Petrus, we
leven nu! Iloe slaat het met de
sportvelden, met de clubhuizen,
met de stadsuitbreiding en sane
ring?" „Geen geld. Sint. geen geld
zei Petrus wanhopig „en Keulen en
Aken zijn toch óók niet op één dag
gebouwd'. „Dat is geen vergelij
king." zei de Sint afgemeten. „Ik
wacht nog één jaar, maar dan
En hij deed er nadrukkelijk het
zwijgen toe. Petrus voelde de koude
rillingen over zijn zwarte rug lopen.
„Oeff", zuchtte hij en sloeg zijn
blik ten hemel.
H.C.-v. B.
ADVERTENTIE
de kruidenlei
Wij hebben
1001 artikelen!
Speciaal in:
MECCANO DINKY TOYS
SCHILDPADPOPPEN
FLEISCHMANN-, MaRKLIN-
TRIX- en ROK AL-TREINEN
Eigen REPARATIE-
INRICHTING voor al uw
tec57nisch speelgoed.
yOU HET NIET LEUK zijn dit jaar
uw getrouwde dochter of een an
dere moeder in familie- of vrienden
kring eens te verrassen met een wollen
pakje voor haar jongste aanwinst?
Zij zal er vast niet op gerekend hebben
en het kan o zo goed van pas komen.
In elke zaak waar babykleertjes ver
krijgbaar zijn, zult u een ruime keuze
kunnen maken uil vestjes, broekjes,
trappelzakken of leuke capes.
Is het u eigenlijk wel eens opgeval
len dat de kleuren van zulke kleine
kleertjes nooit fel zijn? Meestal zijn
het de kleuren lichtblauw, rose, zacht
geel of wit die we zien. Toch kan een
zachte kleur rood of een warme kleur
groen ook heel leuk staan en de teer
heid van het pasgeboren mensje zal er
des te beter door uitkomen. Maar als
u dan een rode cape gaat haken ot
'n donkergroen slobbroekje gaat breien
moet u er wel om denken hele zachte
I wol te gebruiken.
WELKE MAAT?
het jongste kind
dochter wilt kopen, behoeft u tegen
woordig niet meer bang te zijn dat u
de verkeerde maat meebrengt. In de
babyconfectie heeft men een systeem
ingevoerd waarbij men alleen de totale
lengte van hel kind moet weten, zodal
de verkoopster u een truitje meegeeft
dat van de juiste grootte is. Dus of
het nu maat 54 of maat 56 was, kunt
u rustig vergeten.
VOOR GROTEREN
VOOR IETS OUDERE kinderen is
het natuurlijk wel leuk om zelf
een jurkje of een rok te krijgen van
de Sint. Vooral als ze juist in de leef
tijd gekomen zijn dat het hun gaat in
teresseren wat ze dragen, doet u ze
ker geen groter plezier mee
Er zijn ontzettend leqke jurkjes te
krijgen, geheel volgens de laatsle
modelijnen. Zo zagen wij een heel leuk
jurkje met een effen rose bovenlijfje
en een geplisseerd rokje van een rose-
wit pepitaruitje. Denkt u niet dat een
jongedame van zes jaar daar trots in
rond zal stappen? Een lichtblauw
pakje, waarvan het jasje is afgezet
met een zwarte bies zal zij vast en
zeker ook graag dragen. Als u dus
helemaal uitgekeken bent, probeert u
is in de textielzaak'
WIE HEEFT na alle marsepein
suikergoed en chocolade geen zin in
iets hartigs? Als de cadeautjes zijn
uitgepakt en ieder nog verrukt naar
zijn nieuwe stropdas of heerlijk warme
pantoffels kijkt, is het juiste ogenblik
gekomen om een grote schaal vol pit
tige lekkernijen binnen ie brengen.
En als ei op die schaal nu eens niet
de gebruikelijke blokjes kaas of in
worst gerolde augurkjes liggen, gaan
er zeker uitroepen als „Ha, lekker!" op
Om u een handje te hlepen bij het
bereiden van enkele bijzondere hapjes
volgen hieronder een paar recepten.
GEMBBRDIP
NIET TE BEWERKELIJK, want wie
staat er nou graag op een avond als
deze lang in de keuken, zijn de zo
genaamde dips. Een dip is een koude,
pikante saus waarin bijv. stukjes vlees,
borrelworstjes, gehaktballetjes, stukjes
vis, garnalen of stukjes asperge gedipt
kunnen worden. Een ketchup-gember-
dip is hiervoor wol bij uitstek ge
schikt. U hebt hiervoor nodig drie
volle eetlepels mayonaise, ongeveer
een halve eetlepel tomatenketchup, 'n
halve eetlepel gembersiroop, een halve
eetlepel azijn, een stukje ui, twee bol
letjes of twee theelepels gesneden
gember en een beetje peper en zout
U begint met het losroeren van de
mayonaise mei de tomatenketchup, de
gembersiroop en de azijn. De ui m^akl
u schoon en evenals de bolletjes oT
stukjes gember moei u deze heel fijn
snipperen. U roert deze ingrediënten
door het sausje en brengt dan het
geheel op smaak met een weinig pepp
en zout. De dip is klaar en ti ziet het.
zonder al te veel werk. Ook de kosten
kunnen geen bezwaar zijn, want deze
ketchup-gemberdip komt u slechts op
ongevéer f 1.30.
S1NAASAPPELDIP
HEEL ANDERS smaakt de frisse
sinaasappeldip. Hiervoor hebt u drie
eetlepels mayonaise, een sinaasappel
een halve eetlepel suiker en wat fijn
gehakte peterselie nodig. Eén helft van
de sinaasappel perst u uit, de andere
helft pelt u en moet u in stukje.-
snijden. Dan drie eetlepels sinaasap-
pelsap vermengen met de mayoinais"
cn alle overige ingrediënten. Bij deze
dip smaken blokjes ham. stukjes as
perges en garnalen heerlijk. De kos
ten voor deze dip zijn niet hoger dan
drie kwartjes.
OM-EN-OMMETJ ES
IETS MEER bewerkelijk, maar echt
niet te versmaden zijn de „selderie -
kaas - om - en - ommetjes". Hiervoor
hebt u nodig: een flinke selderieknol,
groen, twee a drie eetlepels bloem.
een ei, zout, paneermeel en frituurvet.
I 150 gram belegen kaas. wat selderie-
De selderieknol eerst in plakken
snijden van ongeveer een centimeter
dik, deze schillen en wassen. Dan de
kaas in plakken van dezelfde dikte
snijden. U maakt van de plakken sel
derieknol en kaas blokjes van 1' j cm
in het vierkapt. U steekt de blokjes
met ertussen enkele blaadjes gewas
sen selderiegroen om en om aan lange
houten prikkers. U kunt beter niet
meer dan vier blokjes aan iedere pen
steken.
Intussen hebt u al klaar gezet: een
bord met bloem, een bord of een beker
met een ei, losgeklopt met wat water
en zout, en een bord met paneermeel.
De aan slokjes gestoken blokjes knul-
selderie en kaas wentelt u eerst dooi
de bloem, daarna haalt u ze door het
losgeklopte ei en tenslotte rolt u ze
door de paneermeel. Dan bakt u de
hapjes in heet frituurvet snel bruin
en als u ze dan warm opdient zult u
eens zien wat 'n succes u er mee oogst.
Dit zijn dan enkele van de meest
geschikte hartige hapjes voor Sinter
klaasavond en omdat niet iedereen
deze lekkernijen reeds heeft geproefd,
ongetwijfeld een bijdrage
i dezi
lezellü
>nd.
