kinky
Amsterdamse
jeugd
zet er de
schaar in
DE LETDSE COURANT
meSÊtMs^Êi
Amsterdam neigt
de London-look.
De Amsterdamse jeugd durft. Ze kleedt zich volgens de laatste mode en
anti-mode, probeert op alle mogelijke manieren haar creativiteit te uiten,
wil opvallen, houdt vreemdsoortige happenings, demonstreert als zij het
ergens niet mee eens is, heeft een eigen belangstelling voor kunst eii cul
tuur. De jeugd van nu is wispelturig. De Amsterdamse jeugd een beetje
meer dan de jeugd in onze andere sted en. Wat gisteren nog hip. kinkv of
blits was (andere woorden voor fijn, leuk, gek, die momenteel „in" zijn),
kan vandaag al weer afgewezen word en. ..Riicksiehtlos", zoals de jeugd
te werk kan gaan. Want wat het ook is, kunst, creativiteit, de maat
schappij, het werk, de mode
is, blijft vrij duister. Ze zijn net te
rug van een orlëntatlebezoek aan Lon
den. „We hebben eigenlijk geen col
lectie. We frutten maar aan", ver
klaart Henk, nog steeds bij zijn kof
fie op de grond zittend. „Zaterdags
hebben we meestal wel voorraad,
maar die is om vier uur uitverkocht.
We hebben lang naar een naam ge
zocht. Kink is een bestaand Engels
woord voor verknipt of gek. Ik weet
niet of ze hier nou „kinky" gebruiken
omdat wij KINK heten.
Succes
Vroeger dachten de jongeren dat ze
geld moesten sparen voor later. Nu
geven ze het, mede als gevolg van ge
raffineerde reclamecampagnes, uit
Het gevolg: talrijke industrieën en be
drijven die dank zij deze uitgaven een
enorme opbloei kennen; andere, die uit
sluitend ten dienste van de jeugd wer
den opgericht en ook alleen bij de gra
tie van dezelfde jeugd bestaan. Iets
van de (geweldloze) revolutie die de
Britse jeugd in Londen heeft ontke
tend, is naar ons land overgewaaid.
De invloed is momenteel het duide
lijkst merkbaar in Amsterdam, de
stad van de duizend tegenstellingen,
duizend gezichten. Oud, studentikoos,
rustig, wild, artistiek, decadent, histo
risch, schilderachtig, maar boven al
les... jong. Een stad die leeft dank zij
de levenslust van de jeugd. Een stad
met een tomeloze vaart, waarin, net
als in Londen, de jongeren beginnen
te domineren: in het stadsbeeld, in de
kunst, in de mode. Soms komt de
jeugd in het nieuws door relletjes en
andere minder prettige voorvallen.
Dat is slechts een kleine groep. Een
veel grotere groep jonge mensen laat
op andere 'betere) wijze zien dat ze
durft. Dat durven komt het duidelijkst
tot uiting in de mode.
Wat Londen op het gebied van mode
betekent voor de wereld, betekent Am
sterdam voor ons land. Nergens in Ne
derland is de jeugd zo vooruitstrevend
als in de hoofdstad. Tradities en evo
luties gaan hand in hand. De niet-Am-
sterdammer die deze stad bezoekt,
kan er zijp ogen uitkijken. En het is
niet alleen de centrumjeugd die an
ders is. Een kleine wandeling door het
groene eiland tussen de eeuwenoude
huizen, het Vondelpark, toont hetzelf
de beeld. De kinderwagens, die in zon
nige uurtjes het groene spel van bo
men er grasperken onderbreken, wor
den niet vportgeduwd door volwassen
jonge moedertjes, die er ook als zoda
nig uitzien, maar door meisjes in mi-
ni-jupes of strakke, veelkleurige pan
talons, die er uitzien of ze zelf nau
welijks de kinderschoenen hebben kun
nen opbergen.
alle gelegenheid om zijn gevoel voor
blitskleuren te laten zien in dé" keuze
*van zijn fcMfctiï»
Broekpakken voor meisjes gaan we
steeds meer zien. Meteen nadat de
nieuwe jaslengte (tot handhoogte) ge
lanceerd was waren deze modellen al
in Amsterdam te krijgen. Tot de hip-
uitrusting van de Amsterdamse jeugd
behoort voorts een pet, liefst in de
gekste en felste kleuren, door de jon
gens gecombineerd met een weelderi
ge haardos, door de meisjes, die in veel
gevallen kort haar dragen, met bijzon
der grote veelkleurige oorbellen.
Straatbeeld
Lekker gek
Wat Londdn betekent voor de wereld,
is Amsterdam op het ogenblik voor
ons land. Nergens is de jeugd zo lek
ker gek, zo jong als in de hoofdstad,
waar dagelijks tradities gebroken wor
den, waar veranderingen „in" zijn.
De „helemaal anders dan anderen"
mode verspreidde zich in enkele
maanden tijds via de warenhuizen en
de boutiques. De London-look, de ml-
nimode, heeft de jeugd veroverd; in
het begin langzaam, n i stormender
hand. De ouderen staan nog steeds
Zelfs de Q 65 speelt in Amster
dam een rol tussen The Outsiders
en The Kinks.
sceptisch tegenover het verschijnsel.
Hoofdschuddende volwassenen horen
óók tot het dagelijkse straatbeeld. De
modehuizen doen alles om de uit Lon
den en Parijs overgewaaide korte-rok-
kenmode te stimuleren. Bijna elke
zaak heeft een sortering mini-rokken,
met bijpassende truitjes in de felste
hip-kleuren en nylon of dikke gebrei
de wollen kousen. Het zijn vooral de
jonge meisjes tussen de vijftien en
de twintig, die zich aan de mini-mode
Maar niet alleen meisjes lopen er in
revolutionaire modellen rond. Ook dé
jongens en mannen zijn in korte tijd
aanzienlijk' modebewuster geworden;
getailleerde jasjes, rechte of onder
wijd uitlopende heuppantalons, over
hemden met een hoge boord, Cardin-
pakken. met af en toe iets dwaas er
tussen door, zoals de onlangs gelan
ceerde nieuwe pantalonmode waarbij
de pijpen eindigen op tien centim ter
boven de enkel. Ze geven de drager
De mode, die 't Amsterdamse straat
beeld op het ogenblik beheerst, wordt
voor een groot deel gemaakt door de
.warenhuizen, die ervoor zorgen 3at
ze steeds de nieuwste modellen in hun
collectie hebben, en door de boutiques,
waar jongelui met durf zelf op Londen
en Parijs geïnspireerde modellen ver
vaardigen. Dat gebeurt soms met vrij
primitieve middelen, zoals in „KINK
22", 2e Rozendwarsstraat 22, in de
Jordaan. Henk Koster (22) en Mila
•lansen (21) houden achter de paars-
roze voorgevel het modezaakje draai
ende. De ontwerpen van Henk zijn he
lemaal dol en toch draagbaar. Dat is
eon enorm pluspunt. Zo heeft hij on
der andere In zijn collectie hele korte
tuniekjurkjes gehad, die gedragen
werden met een bermudashort, effen
gerende minijurkjes met contraste
rende brede hiesgarneringen, geweldi
ge broekpakken van gentleroy, en
malle avondpakken, zoals het t.v.-pak
uit een stuk, van de hals tot de enkel,
dat één strakke en één wijde uitklok-
kende pijp heeft.
Tweeëneenhalve maand zitten Henk
en Mila nu in KINK. „Ik ben bezig de
entourage te veranderen, want het
gaat me al weer vervelen", vertelt
Henk, die met keurende blik in de
kleine winkelruimte rondloopt. Met
behulp van een met lakens bespannen
scherm is een etalage gemaakt.
Eveneens met lakens afgeschermd is
het kleedhokje. De achterwand be
staat uit een enorme spiegel in paar
se lijst, die versierd is met allerlei
petten. Een van de muren is paars
geverfd, de andere heeft een behange
tje van eierkartons, wit en paars.
Een onzichtbare installatie gooit onop
houdelijk beatklanken rond. De lam
pen, gloeilampen die een verpakking
hebben van gekleurd verfrommeld
cellofaanpapier, werpen gedempt licht
op de jonge ontwerper en zijn crea
ties. „Wil je koffie?" En Henk ver
dwijnt heupwiegend in strakke panta
Ion naar boven. Als hij weg is. komt
Mila binnen.
Ik maak gewoon iets wat overal bui
ten valt. Er komen ook \frel ouderen
kijken, maar ik maak maar tot maat
38. Groter kan ook niet". Een veront
waardigd antwoord of zijn kleren nu
ook echt op straat gedragen worden:
„Ik vind ze helemaal niet "gek Ze
zijn"" anders". Henk hsoft wel éen op*
leiding voor modetekenen gevolgd,
maar deze niet afgemaakt. En niet 'n
zijdelingse blik: ,,lk heb eigenlijk niets
afgemaakt". Het bezoek aan Londen
was een persoonlijk succesje voor
Henk en Mila. „Op Iedere hoek van
de straat stonden ze ons te knippen. Die
mensen, natuurlijk toeristen, dachten,
ha. eindelijk echte Londenaats. Dat
hebben we zelfs in Amsterdam nog
nooit meegemaakt. Hier krijg je nog
vervelende opmerkingen, maar daar is
het meeroh... en... eh... Je ziet er
ook meer korte rokken dan hier".
Henk Koster werkt met eenheidsprij
zen. De mouwloze jurkjes kosten 39
gulddh, met lange mouwen 43 gulden.
Hoe ze het voor die prijs (stukken
goedkoper dan minder exclusieve mo
dellen in de grote Amsterdamse waren
huizen) kunnen doen? „We kunnen er
van leven en we vinden het leuk", is
het antwoord. „Of er concurrentie is
tussen de boutiques hier? Nee hoor.
Als ze hier niet kunnen slagen zeg ik:
ga maar eens bij Bertie kijken".
Bertie is Bert de Waart. We vinden
hcni In Boutique A Gogo, Elands-
graeht 132. Het is chiquer dan KINK
22. Bert de Waart draait dan ook al
wat jaartjes langer niee in de mode.
Tot voor kort zat hij op de Kloveniers
burgwal, maar zijn zaak brandde af
in de perinde dat de beruchte pyro-
de Jordaan onveilig maakte.
Boutique A Gogo is niet zo primitief
ingericht als KINK. Minder gek. Dat
zijn ook de modellen.
Bert de Waart leidt de zaak samen
met zijn vrouw. Zij assisteert bij de
verkoop. Bert zelf ontwerpt, tekent pa
tronen en voert zoveel mogelijk uit.
„Geen speciale invloed. We zijn nu
voor ons zelf bezig. Al borduren we
wel voort op de London-look. Mo
menteel gaat het erg goed in Amster
dam. Er is een grote veelzijdigheid
in boutiques. Je maakt gewoon wat Je
maken wilt. Je kijkt natuurlijk wel
naar wat anderen maken". De kleren,
die In de rekken op koopsters en kijk-
sters hangen te wachten, hebben 'n el-
gg/vstijk Het is te merken dat Bert de
Waart oude'r is dan Henk Koster. De
stoffen zijn meer geselecteerd, de prij
zen iets hoger.
Voor wie A Gogo werkt? „Voor
meisjes van twaalf en meisjes van
vijfenveertig. De grootste maat is -10,
af en toe 12. De heel aparte modellen
kun je alleen maar In de kleine maat
jes brengen. Die gaan ook het beste.
Binnenkort ga ik er herenmode bij
doen. Gewoon lekkere fijne broeken,
die goed zitten. Ik let meer op de
kleur. Het is hier te klein om 'n hele
herenafdeling in te richten. We zijn
continu aan het werk. Je houdt het
gewoon niet bij. Om het redelijk vol
te krijgen, moet Je echt wel hard wer-
Beneden zijn drie modinettea druk
aan het knippen. Met een „Let maar
niet op de rommel; het heeft nu geen
zin om lets op te ruimen", loodst So
phie me langs 'grote rpUen stof en half
lege rekken naar boven, waar nog Ly-
dia's enorme lamp, vervaardigd van
papleren zakdoekjes, servetten, luiers
en kippegaus, hangt. „Die lamp gaat
weg", wijst Sophie In het voorbijgaan.
Er wordt nog meer veranderd Er
moet trouwens nog heel wat gebeu
ren voor boutique „Sophie en John
ny" (zoals bekend werkt Sophie sa
men met Johnny Lion) kan openen,
want Sophie wil „veel kleren".
Stijl
Oosters
Hard gewerkt wordt er ook In oen
oud pand in de Oude Leliestraat, de
vroegere boutique van Lydla Rooster-
man, die in september door topman-
nequln en fotomodel Sophie van Kleef
wordt heropend. Sophie, klein en ten
ger, een japonnetje met een wild oos
ters aandoend dessin, zonder de zwa
re mannequinniake-up veel vriende
lijker dan ze op shows lijkt, Is druk
„Ik wil het echt helemaal vol hebben
hangen. Alle muren vol met Jurkjes
Niet alleen maar vijftig jurkjes Ik
ontwerp zelf, maar Ik gu ook Inkopen
In Parijs. Wel allemaal ln dezelfde
stijl. Er mag geen groot verschil zijn
tussen de eigen en de Ingekochte mo
dellen. Kleur en stof vind ik het be
langrijkste. Kleur is belangrijker dan
tierelantijnen". Hnar voorliefde voor
eenvoudige effen modellen blijkt uit
de ontwerpen die reeds gereed zijn.
Rechte jerseyjurkjes met minimale
garnering, jurkjes met gesmokte bo-
venstukjes voor heel jonge meisjes. „Ik
werk tot ongeveer maat 38. maar ik
kan ook 40 maken. Het basismo
del 1» op maat gemaakt: een kleine
maat 36. Het Is een voordcel als Je
mannequin bent geweest. Je bent han
diger. want Je zit steeds in de pruk-
tijk. Ik heb uren moeten passen bij
Dick Holthaua. Daar leer Je veel vau.
Als ik mijn boutique geopend heb, stop
Ik met de shows. Jk blijf wel fotomo
del. Maar In shows gaat zoveel tijd zit
ten. Mijn laatste show loop ik In sep
tember bij Ernst Jan Beeuwkes. De
kleren die Ik wil brengen zijn meer
geïnspireerd op Parijs dan op Lon
den. Parijs Is net iets mooier. Het Is
niet te gek. Niet zo dut Je iets niet
meer aankijkt als Je het twee keer ge
dragen hebt. De London-look Is enig
voor meisjes van veertien. Het Is za
lig om te zien maar nee... Misschien
omdat ik zelf geen veertien meer ben.
Het zijn kleren voor een week rn dan
weg. Zonde van Je werk en de tijd die
Je viaan besteed hebt. Als je ze zelf
moet maken, kun je het beter goed
doen". De collectie la weer anders
dan die in «Ie boutiques KINK en A
Gogo: broekpakken van velours met
bijbehorende rok, getailleerde jasjes
van gobelin, een stof dlo normaal
voor de bekleding van bankstellen ge
bruikt wordt.
,.Ik heb np drie melsJcB voor het ate
lier en nog een meisje voor de ver
koop. Met drie modinettea kan ik net
een eigen kleine produktle op gang
houden. Ik wacht met de opening tot ik
een hele grote collectie heb".
Alles zelf
Paars mini-rokje, paars-oranje truit
je. paarse kousen, roze suède scho.'
nen, donkerblond ponyhaar, zwart
omrande ogen. „We maken alles
zelf", zegt Henk, als hij later voor ons
op de met rietmatten bedekte vloer
koffie gaat zitten filteren.
Zijn stem is nauwelijks verstaanbaar
door het beatgeweld. „Ja, die muziek
schettert de hele dag en dan drie keer
zo hard. Erg leuk. maar als je moet
werken is het soms een beetje verve
lend". Henk ontwerpt de kleren. Hij
maakt de meeste zelf.
„We hebben nog wel een Jongen die
stikt". Wat Mlla'8 rol in de boutique
Een kleine mode- ,frappeningbij het uitgaan van de school.
