ook VOOR JOU <- IN DE KRANTENTUIN ONS KNUTSELHOEKJE JONG K. G.: VANDAAG 12% JAAR RONNIE in de RUNNING TOPPERS LOPEND VUURTJE PAGINA 10 DE LEIDSE COURANT ZATERDAG 17 SEPTEMBER 1966 Een afspraak Nou. laat dan maar eens horen". ..Wel lieve Jaap. 't gaat over je pijp. je tabakszak en wat er verder nog bijbe- hoort. Geef mij dat alles, want ik vrees echt, dat je van 't vele roken de tering zult krijgen". Wat Trine niet had durven verwachten gebeurde. „Maar lieve kind, had dat maar eer gezegd. Hier heb je de hele boel". „Dus rook je nu helemaal niet meer"? „Geen enkele rtek meer hoor!" Oh, heerlijk van jou, schat!" Maar jij bent ook 'n best. lief vrouwtje," begon Jaap nu, "Wees JU nu ook zo vriendeiyk en tegemoedkomend en geef mij je kof fiepot met alles, wat daar bij hoort. Ik ben o, zo bang dat je die geelzucht hebt van 't vele koffielurken". „Heel best, Jaap, hier heb Je 't hele spul". „En je drinkt nu echt geen koffie meer?" „Heus lieve mannetje, geen droppel meer". Zo, de afspraak was hiermee dus gemaakt Trine nam de rookspullen in ontvangst en borg ze op in haar kast. Dat zelfde deed Jaap met Trines koffiebus, molen tje, zeefje enz. Maar hiermee begon een treurige tijd voor de man zowel als voor de vrouw. Beiden voelden maar al gauw en hevig 't gemis van wat tot nu toe hun troost in 't leven was geweest. Daarbij verweet de een de ander ln stilte, dat hij of zU oorzaak was van 't gemis. Er vielen wel geen boze woorden over, maar de ogen en de gezichten spra ken wel 'n stille maar toch duidelijke taal. Na enkele dagen hing er een at mosfeer, alsof al die tyd storm en on weer gewoed had. Vooral Trlne begon er zo beroerd uit te zien, dat Jaap vrees de. dat hjj behalve zijn pijpje en tabak ook zijn vrouwtje kwijt zou raken. Hoewel geen van tweeën er toe kon komen om toch maar weer iets vrien delijks te doen, werd 't Jaap op een avond toch te machtig. Toen ze weer met stuurse gezichten ieder aan één kant van de tafel zaten, stond hij eens klaps overeind en terwijl Trine grote verbaasde ogen opzette, liep haar man naar 't fornuis, stak 't vuur erin, zette water op en ging toen koffie malen. Weldra verspreidde de heerlijke geur zich door de keuken en drong door tot „Wat ga je doen. Jaap?" „Wel. lekker koffie drinken, dat mag ik immers doen. maar jij niet". „Maar jij ook niet!" „Welles, mij is alleen maar 't tabak roken verboden". Zo dronk Jaap dus ullenig lekker koffie, nog wel met suiker en melk, terwijl z'n vrouwtje hem elke slok als het ware uit de mond keek. En dan dat gekriebel in haar neus van die heerlijke geur! Na enkele minuten zei Jaap ondeugend: „Ook 'n beetje?" „O, schel uit, ik word er akelig van!" En Jaap ging maar rustig <ioor met slurpen van 't kostelijke nat. „Oh, oh, wat een beproeving voor een vrouwenmond! Eensklaps stond ook Trine op en snelde naar de kast in de voorkamer. Zij keerde terug met pijp en tabakszak in d'r handen, stopte de pijp. stak de brand erin en begon te paffen als een huzaar. Ha. nu begon Jaap te snuiven en trachtte een rookwolkje in z'n neus op te vangen. „Ook een trekje doen, Jaap?" „Nee, dank je, ik word er al misselijk van als ik eraan denk". Met machtige halen rookte Trine door tot opeens de pijp uit d'r handen viel en zij zelf bijna bewusteloos achterover sloeg, terwijl ze lijkbleek werd. Jaap snelde toe, maar daar ze niet meer staande kon blijven, droeg Wj haar naar bed. Ze zuchtte en reutelde, alsof haar laatste uur gekomen was. Zelf dodelijk geschrokken, vroeg hij Trine, of hij de dokter zou halen. Maar zij schudde van neen. Toen kreeg Jaap een reddende gedachte. HU snelde naar de keuken en kwam terug met 'n geurige kop koffie Gewillig liet Trine zich de heerlijke drank ingeven. By 'n tweede kopje viel zij in een diepe 6laap. Van dit gunstige ogenblik gebruik makend, stopte Jaap haastig 'n pyp. Toen Trlne 'n paar uur later even de ogen opende, keken ze elkaar aan en begonnen luid te lachen. De afspraak was gelukkig verbroken! Het ei van Columbus Weten jullie wie Colurnbus was? Columbus is de ontdekker van Ame rika. Hij heette Christophorus Colum bus en werd te Genua geboren als zoon van een lakenwever ui 1451. Hij on dernam verschillende zeereizen, die hem versterkten in het aenkbeeld, dat er in het westen een groot land moesl liggen. Hij trad in Spaanse dienst en kreeg de hulp van Koningin Isabella om een kleine vloot uit te rusten en de grote reis naar die onbekende be stemming te gaan onderzoeken. Op 3 augustus 1492 zeilde (er waren toen nog alleen maar zeilschepen) Colum bus uit en landde na ta' van gevaren op het eind van dat jaar op het grote vaste land. dat Amerika genoemd werd Nog veel ontdekkingsreizen heeft hij gedaan Zo ontdek'e hij in 1496 het vaste land van Zuid-Amerika. Als beloning voor deze verdiensten kreeg hij een hoge rang bij de marine n.l. grootadmiraal en latei zelfs onder koning van het nieuw ontdekte land. In Spanje waren vele edellieden ja loers op hem. Ze konden het niet ver kroppen dat een man \an zon ge ringe afkomst, nu zo'n hoge functie bokleeddde en een vriend van de koningin was. Op een keer had een aanzienlijk edelman Columbus en verscheidene andere heren, bij zich aan tafel geno digd. Na afloop van het diner hield de gastheer een toespraak waarin hij Co lumbus prees om zijn moed en onder nemingsgeest. Dat was niet naar de zin van de overige horen, die met allerlei opmerkingen de verdiensten van Columbus trachtten te verkleinen. „Och", zei er een, „zo'n kunststuk was het nu ook weer niet, door steeds naar het westen te varen, kwam je er vanzelf". Weer een ander zei: „Ja, als Columbus het niet gedaan had, was er wel een ander geweest, die het toch wel spoedig gedaan zou hebben". Columbus aanhoorde dit alles met een fijn lachje. Eindelijk nam hij het woord: „Ja mijne heren, die ontdek king was werkelijk eenvoudig, maar zo gaat het met meer dingen. Als iemand het je voordoet, dan kan iedereen het Wie van de heren kan bijvoorbeeld dit ei overeind laten De gasten probeerden het. maar niemand was er toe in staat. Toen nam Columbus het ei. ,,'t Is toch zo eenvou dig heren". En hij zette het ei met een flinke tik op tafel. Nu bleef met recht op staan. „O", riepen de heren. „Dat hadden wij ook wel gekund". „Juist," zei Co lumbus. „Nu ik het voorgedaan heb, is het zo eenvoudig. Zo is het nu ook met mijn ontdekkingsreizen, alleen was dat wel wat moeilijker dan het ei". De gasten keken beschaamd toe. DE KLEINE METERE- ÖLOOG (weerverkenner) „Iedereen praat over 't weer en niemand doet er iets tegen", moet eens een bekend humorist ge zegd hebben. Maar iets kan men toch wel van 't weer kennen (weten): door sommige dingen aan de hemel kan men soms wel het te ver wachten weer bepalen. En 't is toch wel pret- itig te weten, wat men van de weergoden te wachten heeft, vooral als je b.v. een fietstoch tje wil gaan maken. Het zijn vooral de wol ken, die ons helpen door vorm en kleur of dicht heid om 't komende weer te voorspellen. Daarom ga ik hier 'n kort lesje in de metereologie hou den aan de hand van verschillende soorten wolken. A: Jullie hebben wel al eens 't woord schapen wolken horen noemen. Ze heten zo, omdat ze hoog in de lucht op grote plokken wol gelijken en daardoor aan schapen doen denken. Ze wyzen 46 op een spoedige weers verandering en als ze bovendien wat rafelig zijn en dicht op elkander liggen, ls er slecht weer te verwachten. B: Stapelwolken zweven in de diepere luchtlagen en zyn vaak helemaal wit. ZIJ doen goed weer verwachten of min stens behoud van 't ogenblikkelijke weer. C: Gladde en puntige wolken wijzen op aanstaand regenweer, vooral als ze reeds vroeg ln de morgen aan de hemel verschijnen. D: Vederwolken, naast langgerekte dun ne wolken, bevinden zich steeds op grote hoogte, somS 6 7 km. Als ze snel dich terbij komen, is er storm in aantocht. Wanneer hun veerachtige delen naar boven gericht zijn, wordt het weer slecht. Zijn ze evenwel naar beneden gericht onder t drijven, dan mag men verder op goed weer rekenen. E: Regenwolken zijn zeer goed herken baar, ze zyn samengepakt en blauw zwart van kleur. Als men deze ziet, is 't oppassen en 'zich bergen, want zy voeren niet alleen regen mee, maar vaak ook onweer en zware buien. Ziezo, ik zou zeggen, bewaar dit blad van.de Leidse Courant, het kan je nut tig zijn bij de bestudering van de lucht en 't bepalen (of voorspellen) van 't te verwachten weer (ook de groten onder de lezers!) Dieren op 't land en ln de lucht zyn veel makkeiyker waar te nemen en te bestu deren dan de vissen Woont men evenwel aan een rivier of aan een meer en gedraagt zich daarbij rustig en verstandig, dan kun je toch ook nog heel wat leren over de vis- wereld. De meesten van jullie hebben toch wel eens dood stil in een boot ge zeten en gekeken naar de roodgestreep te baarsen, die in de schaduw van de boot lagen. En als men langzaam langs een rietkraag roeit, kan men het geluk heb ben een snoek te ont dekken, die ligt te loe ren op kleine visjes. Maar onlangs had Hans een zeer bij zondere belevenis. Het meer lag zo glad als een spiegel erbij. Dicht bij de brug. waar 't water ondiep is, zag Hans' eensklaps een groot aan- i sel zochten. Het zyn donkergroene vis- tal vossenstaarten. Heel voorzichtig sen, die tot de familie der karperach- kwam hij dichterby en zag toen een tigen behoren. Plotseling maakte Hans 'n Voetbalwedstrijd fig C). Dè letters in fig. C. mits goed naast el kaar geplaatst, vertel len jullie, welke twee landen hier om 't kampioenschap voet ballen. CORRESPONDENTIE Bert je van Beek vertelt iets over: OP DE BOERDERIJ Jan en Els hebben een' goed rapport gehad en nu mogen ze van moeder een dagje naar de boerderij van oom Joop. De hele avond tevoren denken en praten ze over de boerderij. Ze kunnen er haast niet van slapen. Ein delijk is de dag aangebroken, waarop ze naar de boerderij mogen gaan. Vader brengt ze met de auto. Ze zien in de verte al de boerderij van oom Joop en ze zien ook hoe oom Joop al bij het hek staat te wachten. Als de auto het pad oprijdt komt de boerin ook aangelopen. Vader gaat met de boer een praatje maken en de boerin neemt Jan en Elsje mee om de kippen te gaan voe ren. Daarna gaat ze een kopje koffie zetten en voor de kinderen een kopje thee. Maar Jan en Els blijven niet lang in huis, ze gaan naar buiten, naar de schapen. Ze mogen die ook wat voer geven. Vader komt ook naar bui ten om goeden dag te zeggen; hij gaat naar huis. De kinderen zwaaien naar vader, ze blijven tot hij verdwenen is. Nu gaan de kinderen de boer hel pen het hooi op de kar te laden. Dat is een zwaar werkje, maar ze doen het graag. De boerin heeft intussen het eten klaar en na een poosje zitten ze alle vier aan tafel. Wat smullen ze van de lekkere pap. 's Middags gaat de boer met het rijtuig naar de stad. Jan en Elsje mogen mee. Dat was een fijne rit. Als ze terugkomen heeft de boerin een glaasje limonade klaar gezet en daar na komt vader ze weer halen. Wat hebben ze veel te vertellen, als ze weer thuis zijn. „We hebben een fijne dag gehad", zeggen ze alle twee. Annemiek Jacobs DE PRACHTIGE STER Het was 's nachts. Iedereen sliep. Iedereen? Nee, niet iedereen. Eén was er die 's nachts nooit sliep. Dat was de sterrenwacht van de koning. Die koning heette .Melchior. De sterrenwacht tuurde weer naar de sterren. Opeens! Hé, wat was dat? Een lichtstraal viel naar beneden. Die straal kwam van een ster. Zo'n rare ster had hij nog nooit gezien. Hij bleef maar turen en turen en toen het licht begon te worden en de sterren weg waren, ging hij naar de koning. De koning zou die ster ook best willen „Weet u wat!" zei de sterrenwacht. „Ik ga gewoon om 7 uur naar de toren, zet alle instrumenten klaar en j dan komt u om 12 uur kijken. Maar u moet het nog tegen niemand zeggen". Dat vond de koning goed. „Zou mijn zoon ook mee mogen ko men?" vroeg de sterrenwacht. „Goed, dan breng ik hem wel mee". Het was 's avonds 11 uur. ledereen in het paleis sliep, behalve de k9ning. de sterrenwacht en zijn zoon. Heel zacht sloop de koning door de gangen van het paleis. Hij liep door de tuin naar de toren van de sterrenwacht. Ook de zoon* v^as^er. Het sloeg 12 uur toen de ster groter en grotdr werd. De lichtstraal werd weer glanzend. Het was een prachtig gezicht. Ze kwa men er niet op uitgekeken. De koning moest er rnee^ van we ten. Hij sloeg een dik steirenboek open en daar las hij: „Als er een grote ster aan de hemel verschijnt, dan is de tijd gekomen, dat de Verlosser geboren wordt". „Morgennacht vertrek ik; ik wil die Verlosser wel eens op gaan zoeken zei koning Melchior. Alles werd klaar gemaakt voor de reis, de kamelen werden opgeladen en geschenken meegenomen. Ook de zoon van de sterrenwacht mocht mee. 's Nachts stond alles in de paleistuin gereed. De ster stond weer te schit teren. „Welke kant zouden we op moeten?" vroeg de koning. Niemand wist het. Maar zie, daar begon de ster zich te bewegen. De lichtstraal viel omlaag en verlichtte ut weg. „We zullen de ster maar volgen", zei de koning. Ze liepen en liepen. Hier en daar gingen ze wat rusten. De kame len kregen dan eten en drinken. Maar 's nachts als de ster weer scheen, trokken ze verder. Tot de ster opeens bleef staan boven een giot. De koning stapte af, ging eens kijken en daar zag hij een lief klein kindje met zijn moeder Maria. De koning viel op zijn knieën en aanbad het Kind. Toen ging hij zijn geschenken halen. Bertje van Beek PIET EN KEES EN DE BOEF Het was woensdagmiddag kwart over één. Piet en Kees speelden buiten. Daar kwam een agent aan. Hij liep regelrecht naar Piet en Kees. „Zeg jongens, hebben jullie ook een boef gezien?" „Nee hoor, wij hebben geen boef „Misschien kunnen wij u helpen gezien", zeiden ze. agent", zei Kees. „Ja hoor, jullie kunnen best mee helpen". „Hoi! hoi!" riepen de jongens gelijk. „O, kijk daar!" De agent en Kees keken ook die richting uit. En ja hoor. daar liep de boef. „Vlug er achteraan!" Piet en Kees grepen hun fiets, -.naar de boef zag het. Deze stapte meteen in een auto. Piet had een handvol spijkertjes in zijn zak. Hij strooioe die op de weg, waar de auto langs moest. „Bang! beng!" knalden de banden van de auto. De boef moest stoppen. De agent liep op de auto af en arres teerde hem. Piet en Kees moesten bij de commissaris komen. Ze kregen als beloning allebei een rijksdaalder en ook nog een lief hondje. Dag allemaal. De volgende week weer verder met de verhaaltjes. Wie maakt er nog een vakantieverhaal? Zoals je mij doet doe ik jou De „roe*" van het tijdens het Wereld Muziek Concours te Kerkrade behaalde wereldkampioenschap door Leiden* tam boers- en pijperskorps „Kunst en Genoegen" is al weer ver leden tijd. „Niet stilstaan, altijd vooruitzien" is het devies van voorzitter J. IJzerman en secretaris A. Aldenkamp. Dat voor uitzien Hoe kun je dat beter doen dan de jeugd van kleins af aan de muziek en alles wat daarbij hoort bij te bren gen?! Vandaag, nu op de dag af het 12M-jarig jubileum van „Jong K. en G." wordt gevierd, drukken we een gesprekje af, dat we dezer dagen hadden met genoemde bestuurders van Leidens populairste muziekkorps, dat zelf over twee jaar zijn achtste lustrum gaat vieren. STOER Hoe valt het toch te verklaren, dat pak weg een tachtig jongens tussen de acht en zestien jaar lid willen worden van deze (christelijke) muziekvereniging? Je zou tóch zeg gen: de jongens worden overladen met beat, rhythm and blues, televi sie, enzovoort, enzovoort. Dan ver wacht je toch niet zo'n grote toeloop? Voorzitter J. IJzerman: ,JZr zijn ver scheidene factoren debet aan. Punt een: 't staat stoer. Iedere jongen vindt een uniform prachtig en toil nu een maal tamboer zijn. En: ze krijgen bij ons ook andere kansen. Ze kunnen bijvoorbeeld fluit gaan studeren". En dan voegt deze enthousiaste voorzitter (tiJa, da's leuk, dat uit» krant nu net een stukje gaat plaatsen bij het 12 jarig bestaan van ..Jong K en G")" er nog aan toe, dat de sfeer in het korps er ook een heleboel toe bij draagt. SFEER /"Vver die sfeer gesproken: ieder jaar organiseert „K en G" voor de ju- niortjes een zomerkamp. Secretaris A. Aldenkamp: „Dan leer je de jon gens echt goed kennen." En hij stemt met zijn voorzitter in, wanneer deze memoreert, dat de instructeurs van het standpunt uitgaan, dat de door de jeugd te spelen muziek hen moet aanspreken. „Je moet met deze kna pen overigens niet alleen voor ogen houden, dat zij moeten leren trom melen of blazen wanneer ze op treden. moeten ze ook een show kun nen brengen, die is gebaseerd op hun leeftijd." DISCIPLINE „Natuurlijk, discipline speelt 'n heel belangrijke rol. Wij schrik ken er niet voor terug, iemand de deur te wijzen." Secretaris Aldeman meent, dat het bestuur toch wel wat van zijn junior leden mag verwachten. „Bestuur en instructeurs moeten steeds komen aandragen met nieuwe ideeën." En voegt de heer IJzer man er ter verduidelijking aan toe: „Iedere week moet je iets spectaculairs kunnen presente- VERLOOP Ie hebt altijd jongens, die er op een gegeven moment genoeg van hebben. W anneer ze zo'n jaar of veer tien worden, die leeftijd, dat ze hun eigen willetje wat willen laten bot vieren", aldus de K en G-voorzitter, die daarna overigens met enige trots verhult, dat toch zo'n vijf-en-zeven tig procent na verloop van tijd kan worden overgeheveld naar het „gro te korps". Met hun vijftiende jaar gaan ze reglementair daarnaartoe en zijn ook dan nog een jaar leerling. Natuurlijk, er zijn uitzonderingen: ta lent en lengte van de persoon wil- Het instrumentarium kost de jon gens niets. Dan is er nog het prolbeem van de uniformen daar aan betalen de jongens voor een deel zelf mee. Groeien ze nogal flink, dan laat je ze niet voor schut lopen." En mogen we er dan even aan toevoe gen, dat elk jeugdig lid twee-en-een- halve gulden contributie per maand betaalt en dat de gemeente Leiden per jaar een subsidie van f 350,- ver leent. „Het is natuurlijk nu zo, dat het grote korps zichzelf kan bedrui pen na het behaalde wereldkampioen schap in Kerkrade. Op deze wijze komen we gelukkig wat uit de (fi nanciële) zorgen", zo zegt de K en G- voorzitter. DAGJE UIT \7andaag krijgen de leden van „Jong K en G" een prettige dag aange boden vanwege het jubileum. Een be zoek aan het automobielmuseum in Driebergen, de speeltuin van Soest- duinen en een broodmaaltijd met film na in hun woonplaats 'staan op het programma. Volgende weel worden ze weer op de repetitie vei wacht, deze Leidse jongens, door hur instructeurs H. Freise (fluit), B. Pluim (hoorn) en J. de Jonge (tam boer). „De opleiding gadt volgens oude, beproefde marinesysteem", ai dus de heer Aldeman. „We werke: steeds vooruit, en komen altijd i: tijdnood. We hebben steeds een dot voor ogen, zowel met de senioren al: met de junioren. Na het behaald' wereldkampioenschap van de senio ren hebben we gezegd: mannen, op letten: binnenkort Oosterhout. En zc gaat dat steeds maar door." En ten slotte besluit de heer IJzerman: „Dt basisopleiding van de jongens duur! zo'n twee jaar. Nee, dan zijn natuurlijk nog niet. Pas wanneer ze uit de militaire dienst komen kom' de kwaliteit er pas goed uit." De opleidnig van wereldkam pioenen gaat niet zo snel, al< men op het eerste oog zou den-| RONNIE „Geweldig" TOBER had wel een enorm succes tijdens het onlangs in het Poolse Sopor gehouden songfestival, waar bij mét Ann Burton de Nederlandse kleuren hoog hield. Op drie avonden zong Ronnie, die overigens ook in Leiden en omgeving op een grote schare fans kan rekenen, wanneer hij er komt op treden. Driemaal is scheepsrecht moet de (nu) Amsterdamse zange: I hebben gedacht, want de eerste plaats op die derde avond bezette hij met „Showtime on Broadway". |"\at optreden in Sopot heeft hem overigens een interessante aan bieding opgeleverd, om volgend jaar in Rusland te komen zingen ter ge legenheid van de vijftigste verjaar dag van dc revolutie. Of dat nu wel doorgaat, staat nog niet helemaal vast, want politieke verwikkelingen kunnen zoiets nu eenmaal' in de weg staan. Aanbiedingen van Finse en Britse TV, en ook al van onze vader landse, liggen namelijk ook nog te wachten. Daartussendoor maakt Ronnie dan ook nog grammofoonpla ten. zoals: „More than love". „Don't take the lovers from the world", „Put your hands on my shoulder" en „Broadway". uit voorraad leverbaar. Gé Hofenk Muziek- en grammofoonplatenhandel HAARLEMMERSTRAAT ADVERTENTIE LEERLINGEN Voor het eerst dit jaar is men er bij „K en G" toe overgegaan de leer lingen in september kans tot inschrij ving te geven. Dat ging voorheen door het gehele jaar door. druppelsgewijs. „We menen dat dit efficiënter werken in de hand werkt", aldus de heer IJzer man, die en passant opmerkte, dat alle geledingen van onze maatschappij wel een plaatsje bij zijn korps vinden. Secretaris Aldeman merkt daarna op, dat de instandhouding van zo'n ju niorenkorps handen vol geld kost. ^oeterwoudse doe-het-zelvers, en onder hen bevinden zich ook heel wat jeugdigen, gaan dezer dagen hun creatieve uitingen exposeren tijdens de tentoonstelling „Z 66". 'T'he lovin' Spoonful" komen dan wel naar ons land. The Small Faces en The Manfred Mann zullen dezer dagen wél in Neder land te horen en zien zijn. LJerman Batelaan presenteert dit jaar nog een wervelende show! The Young Ones, Ronny Lake, Andv Star het zijn maar een paar namen van de artiesten die in stad. maar vooral land een pragramma van ruim twee uur gaan verzorgen. ik Nieuwe tienerbladen binnenkort op de markt: „Boetiek"' en „TIQ". - DE NEDERLANDSE danskampioenschappen voor amateurs worden volgend jaar in mei in de Leidse Stadsgehoorzaal gehouden. De AVRO gaat van de finale een tv-reportage maken. ik IN DE WEEK van 19 tot en met 23 september gaat een aantal Leidse studenten onder meer straten vegen in Den Haag, waar die week dan net Prinsjesdag wordt gehouden. De studenten zullen de winst doen voortvloeien naar het fonds, dat indertijd in liet leven werd geroepen om de sociëteit „Minerva" zo spoedig mogelijk weer op te bouwen na de brand. Hetgeen dus al weer is geschied VAN HET PLATENFRONT The Jets, de Utrechtse beatgroep, die lange tijcl (vanwege de James Bond-hit vertolking) de naam „The Goldfingers" met zich meedroeg, hebben een nieuwe vocale en instrumentale op de markt ge bracht: „If I could start «my life again" en „Thr worker in the night'. Van „The Tielman Brothers" een LP: „East-Wpst Een paar titels: „Moon river", „Pata T '-e", „Un chained melody' en Maria". „The Motions" hopen natuurlijk een eind te komen met „Every step I take". Brengen we ook even in herinering de LP „Their own way'. „The Tee Set" is een groep, die het lekker doet. Luister bijvoorbeeld n^ar hun „Early in the mor ning" en „Nothing can ever change this love".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1966 | | pagina 10