Tegenstanders noch kilometers vreesde Dolman in zijn vroege ontsnapping naar de regenboogtrui Explosie Altig te veel voor Franse matadoren LOFWAARDIGE PLOEGTACTIEK Bella wil je een stuk kaas nithet vuistje talman gaat vruchten wereldtitel plukken EENZAME JO DE R00: „IK KON GEWOON NIET MEER MEE" MAANDAG 29 AUGUSTUS lbo Sportbijlage van „De Leidse Courant" (Van onze sportredactie) NüRBURGRING Ecu oranjetrui flitste over de brede eindstreep. Tientallen Neder landse supporters doorbraken het kordon van politieagenten: Eef Dolman wereldkam pioen der amateurs! Men riep zijn naam, er werden Nederlandse schlagers gezongen en I midden in het tumult ging Dolman op de I ichouders. Men droeg hem langs de hoofd- I tribune, de beste renner uit de wedstrijd. Dolman was reeds na 34 km uit het peloton jontsnapt en gedurende 146 km zou hij daarna aan de leiding rijden, slechts in de laatste ronden gesteund door de verrassend sterk rijdende Engelsman Les West. De prestatie van Dolman was zo buitengewoon dat zij grote indruk maakte op de buitenlanders, van wie zelfs de Italianen onomwonden verklaar den: „De beste man heeft gewonnen". Om half een zaterdagmiddag startten 146 ren ners uit 32 landen onder een lichtbewolkte hemel voor de acht ronden op het gevreesde parcours. Vanaf de start waren er al tal van schermutselingen, maar de demarrages van o.a. Wagtmans en de Engelsman Lewis re sulteerden in niet meer dan enkele tientallen meters voorsprong. De eerste ronde werd dan ook gezamenlijk door 140 renners beëindigd. Twaalf kilometer in de tweede ronde sprong Dolman plotseling weg uit het peloton, in gezelschap van de Italiaan Benfatto. Er kwam een reactie van de Fransman Claude Guyot, van de Duitser Troche en van Les West, zodat na 45 km vijf renners aan de leiding gingen met 1 minuut 26 sec. voor sprong op een gesloten peloton. Niemand, die erin geloofde dat dit een beslissende demarrage zou zijn. Welis waar bestond de kopgroep uit sterke renners, maar de wedstrijd was immers nog pas begonnen. Inmiddels raakte de omstreden Nederlandse kampioen Jan van der Horst ver achter. Hij kreeg een lekke band en werd niet onmiddellijk geholpen door de Duitse materiaalwagen, die achter hem reed. Daardoor verloor Van der Horst zo veel tijd dat hij na twee ronden besloot af te stappen. Ploegmaat Dolman reed intussen steeds aan dc leiding van de kopgroep, waarin de Duitser Troche had moeien lossen. Coach Joop Middelink maakte zich toch wel enige zorg over het vele werk dat Dolman verzette en bij doorkomst na drie ronden, toen de voorsprong van de kopgroep 2.25 min bedroeg, beduidde hij Dolman het rustig aan te doen. Dolman was echter niet te houden. Hij reed zo sterk en had M veel' ^elfvertrtiuwen dat nodn' zijn tegenstanders rtbch de af te leggen kilometers hem imponeerden. En zo zagen de duizenden langs het oircuit telkens weer dat de oranjetrui het tempo van de vluchbgroep bepaalde. En de achterstand vap het. peloton werd steeds groter. kaar aan en remden af waarna Dolman opnieuw demarreerde. Wat verwacht werd gebeurde ook. Toen de jagende Ita lianen en Fransen Steevens weer in hun midden hadden, hield de jaent onmiddel lijk stil en groeide de voorsprong van Dolman en West. inmiddels opnieuw achterhaald door Benfatto. spoedig weer aan tot ruim een minuut. De beslissing was gevallen, dank zij een lofwaardige ploegtactiek van de Nederlanders. In de laatste ronae. toen Dolman en West de Italiaan Benfatto gelost hadden contro leerden de Nederlanders dn het peloton de gang van zaken en tenslotte kreeg Nederland, voor het eerst als een eenheid rijdend, een waardige wereldkampioen ln de ijzereterke en flegmatieke Rotter dammer Eef Dolman, die in een lange sprint met zijn grote versnelling 54 x 13 West geen enkele kans gaf. Bij de finish, waar de Nederlandei's zich de kelen schor schreeuwden, bedroeg het verschil drie lengten. Om se landgenote UITSLAGEN WERELDTITEL Amateurs Publieke vijand 'ef Dolman op weg naar zijn wereldtitel, in gezelschap van de Engelsman 7est en in dit stadium van de course nog de Italiaan Benfatto (midden). Deze ou naderhand echter afvallen, zodat er tenslotte nog maar twee overbleven. 4ARRY STEEVENS WORDT PROF Van onze sportredactie) LD EN AI' In het herghotcl „Holle gaf «le Nederlandse amateurplöeg rdngavond een geïmproviseerde conferentie. Met in hun midden we- Ikampioen Dolman in zijn regenboog- rtelden de Nederlandse renners West kunt blijven tot op de laatste hel ling, word je wereldkampioen, en zo zo is het ook gegaan." Bestond er een duidelijke afspraak j tussen de Nederlandse amateurs? BEUGELS: ,,wij hadden afgespro ken dat wij tegen het einde zouden rij- Jacht lag Stil den voor de man die dan de meeste ka«- j sen op de titel had". WAGTMANS: ..Als wij Dolman inge haald zouden hebben en als daardoori het peleton bij ons zou zjjn gekomen, zouden wij in Nederland als een soort misdadiger aangekeken worden Dat ri sico hebben wij niet willen nemen." In de zesde ronde, na 146 km. was er plotseling opwinding in het Nederlandse kamp. De speaker meldde een tegenaan- val van de Belg Weckx. de Italiaan Favaro en de Nederlanders Beugels Wagtmans. Inderdaad kwamen bij het ingaan van de zevende ronde deze i nei's door met een aohterstand va min. 40 op de kopgroep en de spanning steeg nog toen daarachter Steevens ge heel alleen uit het peloton demarreerde en na een werkelijk fantastische achter volging aansluiting kreeg bij het groepje Beugels-Wagtmans. Maar Steevens was de publieke vijand nummer een van alle buitenlanders en toen hij uit het peloton j sprintte werd de groep bijzonder on. rustig. De Italianen en de Fransen reden I voor hun leven, het peloton naderde de beide groepen vooraan steeds n. Links wereldkampioen Ru die Altig, rechts de Fransman Raymond Poulidor, die derde timer tweef Dat was Anquctil, maar hij was zo teleurgesteld, dat hij geen erepodium zijn hotel. wenste en afdroop («■eh* (Belg) t.11 Kalle- «.t.; 12 E.l«lv ltookx Bel« op 1 min 1 «ww; 13. Vloanllnt tTt) op 1 21 14 Dancallt (It) s t.15 Elliott <'«rli L. 16 Boa!ka (W.-Dld) i t 17 Thailllara i Fr) s.t. ;18 Huysmana «Belg) op 4.23; 10. Gaorgra Grouaaarrl (Fr) op 7.11: 30. Foudhar «Fr) ■jt II. Own BMM (M) op 10 min; 12. SUva Mario (Port.) z.t. iveel dat ik l laat ik wat harder gaan rijden, moeten tenminste die Uruguezen en nners en zo lossen (je weet niet of nnnen sturen) en dan kun je daar- 'iliger in die afdalingen rijden. Nou, i'il dat dus en ik zag plotseling dat twintig meter voorsprong had. Toen aar doorgegaan. Ik kreeg West. I luyot, Benfatto en Troche aan1 |n wiel mee en ik voelde me zo sterk ik voortdurend op kop kon rijden.] moest ook wel. want van die ande- had ik weinig steun. De italiaan nfatto had ik een keer op kop zien rij- Dat was toen uit de achternacht landgenoot Favaro naderde. Bij de anen is het ook niet alles, dat zie je Enfin, we hebben zo gereden tot ik 'ding in de voorlaatste ronde Stee- Beugels en Wagtmans achter me Ze naderden zo kort dat ze mij bijna den kunnen aanraken Ik zag o- het peleton kort achter ons zat en ik daarna mijn ploegmakkers plotse- afstoppen. Toen heb ik weer gede- 'leerd en alleen West kon mijn wiel den. Wat later kwam ook Benfatto er maar die wilde geen meter werk doen. Ik ging naast hem rijden Zf'i: Je zult je werk moeten doen of 'jd Je er af. Door onze woordenwis- waren Benfatto en ik wel dertig op West achtergeraakt en toen de- dat bemerkte, sprong hij uit alle t weg. ik had meteen zeker zestig r achterstand op die West. Toen heb ï"nfatto gelost en alles moeten geven West te achterhalen. Daarom fiet- lk heel moeilijk in die laatste heu- Ut dacht steeds maar; als je bijl Alleen als ploeg Op de vraag of Eef Dolman zijn ploeg makkers. die zich voor hem hebben op geofferd. ook zal belonen, antwoordde Dolman: „Wij hebben besloten na het wereldkampioenschap in Nederland al- leen als ploeg te gaan rijden. Willen ze mij aan de start hebben, dan zullen ze ook mijn ploegmakkers moeten vragen, j Wagtmans en Beugels gaven een ver- J klaring voor het feit waarom zij uit het peleton gegaan waren toen de kansen van Dolman er toch goed uitzagen: ..Wy hadden gehoord dat Dolman gelost was Dat riepen tenminste supporters ons toe. Harry Steevens had niet zoveel te zeg gen Hij was wel tevreden dat hij mee geholpen had Nederland een wereldti tel te bezorgen maar hij zei ook dat ge- bleken was, dat hij zo spoedig mogelijk beroepsrenncr moet worden STEE VENS: „Iedereen rijdt op mij Toen ik wegsprong, hebben Denti en alle ando ren alles gegeven om mij te achterhalen Ik word binnen enkele weken professi onal en ik denk dat ik de klassieker Pa rijsTours nog zal meerijden". Voor Eef Dolman was de overwinning in dit wereldkampioenschap zijn zestien de zege van dit seizoen. De Rotterdam- mei'. die de vorige week nog de Ronde van Namen won en ook als eerste ein digde in de Omloop van de twaalf kan tons en de Ronde van Gelderland, is na een minder goed voorseizoen prachtig teruggekomen. Hij zag ten minste nog tot februari van het volgend Jaar ama teur blijven. ..Om de vr* chten van de wereldtitel te plukken" so zei hjj. Toen gebeurde wat nog nooit eerder Nederlandse amateurs voor elkaar hadden gedaan Steevens. Beugels en Wagtmans hadden halverwege de voorlaatste ronde nog slechts vijftien meter achterstand op Dolman. West en Benfatto (Guyot had zich laten terugzakken), toen ook het peloton genaderd was tot op 200 meter. De drie Nederlanders keken el- ADVERTENTIE) WÊKHÊÊÊÊÊM NUERBURGRING. In die laatste kilometers gebeurde in het wereldkampioenschap der beroeps renners zoveel, dat men niet meer kon zeggen wie nog een kans had op de titel. Aan de finish steeg de nervositeit ten top omdat de speaker steeds wisselende situaties aan kop doorgaf. Toen kwam onder donderend gejuich de mede deling: Rudy Altig gaat aan de leiding. Achter de geblokte figuur van Altig zag men dë blonde An- quetil en de donkere Poulidor. Zij begonnen samen aan de laatste klim naar de finish toen halver wege Altig explodeerde. Hij perste alles uit zijn machtige benen en de beide Franse sterren, die direct reageerden, konden niet verhinde ren dat Altig dertig meter voor sprong nam. Op het laatste rechte eind naar de finish won de kramp achtig sprintende Anquetil nog tien meter terug, maar verder kwam hij niet. Altig richtte zich meters voor de eindstreep al op: Duitsland had zijn wereldkampioen. Ruim veertig seconden na Altig sprintte een oranjctrul naar de achtste plaats: Jo de Roo „Ik reed vandaag zo slecht", zei De Roo hijgend. „In de eerste de beste ronde moest ik al lossen Later ging het wat beter, maar ik had steeds last van krampen. Dit parcours was voor mij net Iets te zwaar. In de laatste ronde geloofde Ik er nog in. vooral toen ik met Altig tot bij de leidende groep Ajiquetil-Poulidor-Gimon- di kwam. en ik hoopte dat we bij elkaar zouden blijven tot de eindspjint. Maar op elke heuvel werd er gedemarreerd. Het ging zo verschrikkelijk hard dat lk i die drie moest laten gaan. Ik kon ge- Anquetil verdween Altig en Anquetil werden intuseen om. stuwd door supporters die bij dit soort gelegenheden altijd buiten zichzelf ge raken De nieuwe wereldkampioen liet zich gewillig naar het erepodium voeren voor de huldiging, de Fransman niet. Hij maakte zich van zijn supporters los en reed weg. Hoe men hem ook bij her haling vroeg om aan de huldiging deel j te nemen, Jacques Anquetil, die op de j Niirburgring dichter dan ooit bij de titel I ZIJ hadden toen al met een groep ande ren een aanzienlijke achterstand. Twin tig kilometer venier gaf Den llartog er de brui aan. Toen waren nog drie oranjetruien in de strijd: Karstens, Haast en De Roo Alleen De K..i. /.mi rich iet M dad hi haf voonto pBd kunnen handhaven. Hot eerste gedeelte van de wedstrijd heeft in het teken gestaan van de ont snapping van Planckaert, Karstens en Pcnirena De Spanjaard hield het "let lang vol, maai de belde sprintrivalen uit de Tour de Franc.-, Karstens en Plan ckaert, zetten door Het was echtct zin loos, omdat achter hen de groten ei een krachten gegeven In deze vluchtpoging en toen ei een aanvul kwam van zes renners, bij wie Pe Roo, had hij niet meer dc kracht om het hoge tempo van de achtervolgende groep, die steeds meer gedund werd. te volgen Karstens ver loor het contact en vetdweën even later van het toneel Dc derde Nederlander. Cees Haast had eveneens de groep moeten loslaten Hij streed een eenzame strijd achter het peleton Het werd tijd voor de grote aanval van Glmondl De Italiaan, uitstekend gelanceerd door enkele ploegmakkers, nam vlot twintig seconden, maar achter hom groepeerden vooral de Fransen en Belg«»n een sterke jachtgroep BIJ het ingaan van de voorlaatste ronde werd ook Gimondi achterhaald Kort daarop viel het veld opnieuw uiteen en zo ging dat door tot dc finish, waai Altig nog zoveel reaervc hèd om zijn machtige demarrage tc plaatsen, die zelfs kam pioenen als Poulidor en Anquctil te machtig was was en waaischijnlijk de grootste te leurstelling uit zijn lange carrière be leefde, liet zich niet meer zien. Altig en Poulidor namen alleen de toejuichingen van de tienduizenden ln ontvangst. Het is de Nederlandse ploeg niet zo best vergaan. In de eerste ronde verloor men al Huuh Zilverberg, die een lekke band kreeg en niet im-or bij kwam. Niet veel verder stapt.- Henk Nijdam van zijn fiets, omdat hij het tempo van het peleton niet meer kon bijbenen. Na 200 km. verdwenen ook Wim Schepers, die vertelde dat hij toch last had van zijn verwondingen \an het auto-onge luk, en Huub II a rings uit da wedstrijd. stevig tempo Inhielden, zodat dc twee vluchters steeds binnen bereik bleven Karstens kreeg daarbij nog een defect aan zijn rijwiel. HIJ moest van flets ver. wisselen en Planckuert wachtte op hem. Dc voorsprong van de twee, dlo toen 2 min, 55 bedroeg, liep daarna mei te rug. Zij werden achterhaald en Plan ckaert stapte onmiddellijk vAn zijn flets Met hem verdween nog een favoriet uit de strijd, Tom Simpson. Ook Karstens weg Janssen gemist Een teleurstellend verloop dus voor de Nederlanders, die op deze /.ware Niirburgring klasse te kort i kwamen om met de groten mee te gaan. Men miste een Jan Jans- i sen (zijn naam stond op bruggen en tribunes rondom het parcours 'geklad), die mogelijk met Altig c.s. had kunnen wedijveren. Door het falen van het merendeel van de Nederlandse ploeg werd nog ens benadrukt, dat Nederland hem in dit wereldkampioenschap I eigenlijk niet had kunnen missen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1966 | | pagina 9