THUISBLIJVERS EINDIGDE IN DE GROTE PRIJS OP EREPLAATSEN ORANJE BLEEF OM SCHOUDERS JANSSEN Schepers deed laatste aanval EN DE BAL ROLT WEER...! »«9rotep«hvogel! MAANDAG 15 AUGUSTUS 1966 SPORTBIJLAGE „DE LEIDSE COURANT" Van een oneer verslaggevers) SIMPELVELD Wat velen rondom de parcoursen van de eerste Grote Prijs van Nederland hebben gehoopt, is gebeurd. Jan Janssen, de uitgestotene voor de wereldkam pioenschappen op de weg, werd inderdaad winnaar in het eindklassement. Maar zijn zege was niet zo overtuigend als hij zelf had gehoopt. In feite heeft Janssen geteerd op de winst, die hij met zijn ploeg op de eerste dag in Zandvoort in de ploegentijdrit had geboekt en van de sportieve demonstratie van zijn kunnen is eigenlijk weinig terecht gekomen. Natuurlijk, Jan Janssen eindigde zowel in Etten-Leur als in Sinipelveld in de eerste linie, maar hij maakte de slag niet, hij bepaalde zich tot het verdedigen van zijn winst en dat was minder dan de tienduizen- Rik van Looy had zaterdag ln de spurt de tweede rit van de Grote Prijs een kriterium over 166 kilometer (52 ronden) in EttenLeur gewonnen, hij vluchtte met Jan Janssen, Peter Post, Arie den Hartog, Roger Swerts, Jean Baptiste Claes en André Messelis na 145 kilometer uit het peleton, dat tevo ren de handen vol had gehad aan en kele door de jonge Belg Jullen Stevens voorbereide ontsnappingen. Eerst was Stevens de animator van een groep van tien man, die vlak na het begin wegsprong en waarvan onder meer Peter Post en Jean Stablinski deel uitmaakten. Vervolgens reed de Belg twintig kilometers alleen voorop. Na 70 kilometer kreeg hij gezelschap van Monty, De Koninck, Sorgeloos. De Munster, Coremans, Marinus en Sche-. pers. De vluchters brachten het tot een grootste voorsprong van 1 min. 16 sec. Toen deze groep na 125 kilometer werd ingelopen, demarreerde Stevens weer alleen. Al kreeg hij de ritzege. niet, wél werd hij met algemene stemmen tot de strijdlustigste renner uitgeroe pen. De wedstrijd werd gereden bij 'n jfmperatuur van ruim 30 graden. Klapstuk Het klapstuk van deze driedaagse moest echter nog komen. Daarvoor had organisator Kurt Vyth het moeilijkste parcours over de Hulsberg bij Simpel- veld gekozen, waar een 1300 meter lan ge klim dertig maal moest worden ge nomen. Dit zou het slagveld worden, waarop Janssen, Poulidor en Anquetil hun kunnen zouden moeten demonstre- Maar ook dat liep heel anders. De jonge Limburger Wim Schepers, een van de geselecteerden voor de strijd om de regenboogtrui, wilde voor meer dan 30.000 streekgenoten, die gaarne de aan wezigheid van Jan Janssen aangrepen om tegen het besluit van de sportcom- missie te demonstreren, laten zien dat zijn nieuwe verkiezing op degelijke gronden berust. Na 21 kilometer liet Schepers de meute zijn hielen zien. Aan vankelijk kreeg hij alleen de Franse kampioen Henri Anglade ook al door zijn bond voor het wereldkampioen schap gepasseerd mee. Dit tweetal marcheerde voornamelijk op aandrang van Schepers zo voortvarend, dat er meer liefhebbers voor de vrije ruimte kwamen. Rolf Wolfsholhl, Mike Wright Henk Peters en Henny Marinus kwa men de vluchtgroep versterken en het zestal bracht het tot een winst van 2.18 na 65 kilometer. Toen had de kleine Henny Marinus inmiddels al moeten af- Pas 28 augustus Toen begon ook de hoofdmacht zich te roeren. Raymond Poulidor, die de eerste twee dagen maar wat had mee gefietst, ging iets voor zijn dure geld doen. Hij demarreerde een paar maal in de klim, maar dit was weer niet naar de zin van Jacques Anquetil. Deze heren hebben wel voor de strijd om de wereldtitel een monsterverbond- geslo ten, maar dat geldt pas op 28 augustus. De Normandlër had voortdurend aan de staart van het peleton gereden, maar kwam nu naar voren om zijn rivaal tot de orde te roepen. Deze manipulaties hadden wel tot gevolg dat de voor sprong van de koplopers, van wie de 33-jarige Anglade tekenen van vermoeid heid begon te tonen, slonk tot goed an derhalve minuut. Seintje was genoeg Dit was voor Wim Schepers het sein om er nog een schepje bovenop te gooien. Zijn demarrage na 80 kilome ter was vlijmscherp en dodelijk voor Anglade, die zelfs Wolfshohl, Peters en Wright niet meer kon bijhouden. Luid toegejuicht door zijn enthousias te streekgenoten wierp Schepers al z(jn macht in deze solo, die hem gevaarlijk dicht bij de Oranjetrui van Janssen bracht, want zijn voorsprong groeide iedere ronde, tot zij na 115 kilometer zelfs 2.45 bedroeg. En Schepers stond in de algemene klassering slechts 3.39 achter op Janssen, zodat hij met der tig seconden bonificatie een serieuze kandidaat voor de eindzege was ge worden. Een seintje van Maurice de Muer aan Jan Janssen was echter voldoende om aan deze Limburgse illusies een ein de te maken. De tempoversnelling van de Ossendrechter rukte het peleton ln stukken en deed de voorsprong van Schepers tot ongevaarlijke proporties slinken. In die laatste tien kilometer fietsten Janssen, Anquetil en Poulidor zo hard. dat Schepers meer dan een mi nuut van zijn winst moest prijsgeven en tenslotte met de ritzege en een eer volle vierde plaats ln de eindklassering vóór Anquetil tevreden mocht zijn. (Voor uitslagen zie derde sportpagina) den toeschouwers bij dit geslaagde evene ment hadden verwacht. Opmerkelijk is overigens in de eindstand dat de eerste drie Jan Janssen, Peter Post en Rik van Looy allen niet tot de uitverkorenen voor de Nürnburgring behoren. Het streven van Post en Van Looy om in deze Grote Prijs zich te laten zien, heeft wellicht de plannen van Janssen doorkruist. Dat was zeker zo in het 166 kilometer lange criterium in Etten- Leur, waar tot grote ergernis van de Ossen drechter Rik van Looy nog eens een van zijn befaamde eindspurts met een zege bekroon de. Maar op de tropische zaterdag waren niet zij de grote mensen geweest. De actief ste renner uit de hele karavaan was toen de jonge Belg Julien Stevens, die vanaf de eerste kilometer vuurwerk ontstak, tot twee maal toe met een groepje voor de meute uit reed en niet aarzelde om in zijn eentje de strijd tegen de hitte aan te binden. Maar zo als het zo vaak gebeurt: toen de grote man nen zich tenslotte gingen roeren, werd Stevens verpletterd en moest hij zich troos ten met een schamele vijftig gulden als prijs voor zijn strijdlust. (Van onze sportredactie) DEN HAAG Voor Piet van Miert is de competitie wel heel slecht begonnen. De 27-jarige ADO-speler liep, zoals wij in ons verslag reeds hebben gememo reerd, een enkelbreuk op en moest naar het Rode-Kruisziekenhuis worden ver voerd. Later op de avond werd hij naar zijn woning in Vlaardlngen overge bracht. Het ongeval treft Piet van Miert in wel bijzondere mate. Juist vandaag zou hij voor het eerst als gymnastiek leraar gaan werken op een middelbare school in zijn woonplaats. Bovendien zal, verwachting, volgende week in hui ze Van Miert een blijde gebeurtenis plaatsvinden. Ook in het vorige seizoen was Piet van Miert gedurende lange tjjd uitgescha keld. In de op 27 maart van dit jaar ge speelde uitwedstrijd tegen Willem II moest hij per brancard het veld verla ten met een hersenschudding. Eerst in de thuiswedstrijd op 15 mei tegen Tel star kon hij zijn rentree maken. Wéér later moest Van Miert de beker finale tegen Sparta en ADO's eerste wedstrijden voor de intertotocompeti- tie missen, omdat in de examenperiode zat voor het diploma van sportleraar. Pech voor Van Miert, pech voor ADO! De basis voor de eindoverwinning van de Qrote Prijs uan Nederland werd door Jan Janssen gelegd tijdens de eerste van de drie wedstrijden, een zaterdag verreden tijdrit, die door de Pelforthploeg werd gewonnen. Links Henri Anglade, midden Piet Braspenning: (Van onze sportredactie) DEN HAAG In de tyd, dat Henk Timmer de glorie van de Nederlandse en internatio nale tennisbanen was, werd de kampioensbeker voor het laatst uitgerelk aan de man, die meer dan driemaal Neder lands titelhouder werd. Na de ze kampioenschappen is de KNLTB ineens twee beken kwjjt. Trudy Groenman en Tom Okker behaalden beiden voor de derde maal de titel en het lydt geen luiji 1. dat cjj ook de sterksten rjjn. Trudy Grote vechtlust en vorm van Hajer maakten finale tot evenement bew dat Hoera! De competitie draait weer in alle divisies van het betaalde voetbal in Nederland. Vorige week reeds maakten de clubs uit de tweede divisie een aanvang met hun indruk wekkend grote wedstrijdreeks, gisteren voegden zich daarbij ook de andere vaderlandse betaalde clubs. De doel mannen zijn weer verslagen, de ballen worden weer in de touwen gejaagd. Koning Voetbal is zijn regeringsperiode weer begonnen, tot grote vreugde van publiek en natuurlijk de spelers I MEER VLIEGEN DAN RIJDEN SURFERS' PARADISE De or ganisatoren van een autorace te Surfers' Paradise in Queensland hadden kosten noch moeite ge spaard om hun landgenoot Jack Brabham nog voor hij zijn derde wereldtitel behaald had in Austra lië in actie te zien. Ze betaalden 4.000 Australische ponden «rond 15.000 gulden) om de Repco- Brabhamrenwagen per vliegtuig over te brengen naar Australië en daarna weer terug te vliegen naar de oude wereld. Brabham, die zijn landgenoten niet wilde teleurstel len. vloog 19.000 km om zijn de monstraties te kunnen geven. Wel geteld één enkele ronde heeft Brabham de 12.000 toeschouwers in extase kunnen brengen. Toen begaf een onderdeeltje van de stroom- verdeler kosten enkele guldens het. waarna de 40-jarige vete raan de strijd moest staken. „Dat kan gebeuren", was het commen taar van de Australiër, „gelukkig dat het hier gebeurde en niet op Monza waar op 4 september de volgende race voor de wereldtitel wordt gereden duideiyk, Tom Okker heeft er hard voor moeten vechten om dat z(jn tegenstander in de fi nale, Jan Hajer, ln ongemeen grote vorm stak, een weldadig aandoende vechtlust demon streerde en momenten bad waarop h|j alles kon. In dit vreemde land, waar het zaterdag nog smoorheet was, zaten de kijkers op de halfge- vylde tribunes van de METS- banen ln Scheveningen giste ren te huiveren. Maar zy ver gaten de ellende van het weer toen de als een formaliteit be schouwde finale uitgroeide tot een evenement omdat Jan Ha jer eenvoudig weigerde te ca pituleren. In de eerste set al demonstreerde Hajer onna volgbare passings, u as zijn ser - vice meermalen veel sterker dan die van Okker en eerst na 8—8 kon de kampioen met een „versnelde" backhand de voorsprong nemen 98die doorslaggevend had moeten zijn. Maar hy liet er een zwak ke game op volgen: 9—9. De mentaliteit, waait ee Hajer speelde, bleek duidelijk ln de negentiende game toen hy een dubbele fout sloeg om meteen daarop een daverende ace te produceren. De „underdog" gaf zich pas na heftig verweer ge wonnen: 9-11. Bezeten Het leek Ln de tweede set gauw gedaan toen Okker op 3—1 kwam. Maar Hajer haalde op tot 3—3. kwam zelfs op 4—3. met een enorme klap en nog eens een ace op 5—3. Okker schrok er toch wel even van, hoewel hy zelden de indruk maakte van een „vechtjas". Meer door fouten van Hajer dan door eigen sterk spel bracht Okker de stand ln even wicht, maar Hajer was zo be zeten van het winnen van ten minste een set, dat hy met 7 5 de tweede set uiterst ver diend en nog meer verdienste- ïyk won. Hajer ging door, kwam ln de derde set op 20 en op 32. Op 3—3 gleed Hajer uit. Dat kostte hem zyn concentratie en Okker profiteerde er snel van door de set met 63 te win nen. In de vierde set, na de rust die Hajer kenneiyk geen goed had gedaan, liep Okker, die zyn tempo iets veihoogde, nu 2 2 snel uit tot 6-2, wuar- dnor hy do beker definitief in ontvangst kon nemen. Vroeger Deze party was het onbetwiste hoogtepunt van de kampioen schappen. De finale dames enkelspel hebben maar weini gen gezien omdat die eensklaps op twaalf uur wus gezet, ter- wyi was aangekondigd dat de finales om half twee zouden beginnen. Weer zon wonder- ïyke beslissing van de tennis- bond bestuurders, die zo ïykt liet - maling aan het publiek hebben. Trudy Groenman had zich zaterdag even „kwaad" moeten maken toen zy tegen de met veel pressie spelende Ela Spruyt met 3—0 achter kwam te staan. Maar toen TTudy de zaken met voile ener gie ging aanpakken, was het gedaan nvt Els Spruyt. Betty Stöve werd de andere f mallate door een minder overtuigende zege <»p Elly Krocké. In de eindstrijd vormde Betty Stöve g. en w erkriyke bedreiging vpjy 'I'rudy O roe n man. die inder daad de beste is maar nog ha* .groeien" als zy haar fore hand kan verbeteren. Met Plet van Eysden had Tom Okker zaterdag al de titel he rendubbelspel veroverd door een zege ln drie êets op Niek Floury en Ron von Oelder, een zege waaraan Plet van Eysden bepaald het zyne wel bydmeg en die niet louter op Okker steunde. Derde zyn derde titel veroverde Ofc ker met Trudy Groenman ln de mixes, waarin Okker met de finale tegen Hajer nog ln de benen - evenmin de brille ten toon spreidde, die men van hem had verwacht. Maar het duo was toch te sterk voor Van Eysden en Betty Stove. Da laatst* ultalagen waren: Piet van Eysden (rechts) heft de handen op alsof hif wil zeggen: Hoe is het mogelijk, precies tussen Tom en mi) (n." Op de achtergrond Niek Fleury en Ron ran Gelder, die ondanks deze „treffer" de finale herendubbelspel verloren. Okker—Ellv KroekA/ ii flakier 4~^ 8--6 6 0. Trudy «Trmnmin/Tom Pin van Bvmlen/Battv 2-10 6— ikeiejiel; Trudy v HtOve 6—2 ien anke' Jan HeJer Geen partij Goed MW Feijenoord V. Leeuwen Sittardia Routine van voor Ajax toch gelijk viel tegen uitstekend begon goed Go Ahead Zelfs zonder Piet Keizer, die om disciplinaire redenen niet was opgesteld, was Ajax ze ker drie klassen heter dan Elinkwijk. Reeds ln de eerste minuut keken de Utrechtena. ren tegen een 01-achter- stand aan, toen Ciuijff uit een pass van Nuninga inval ler-doelman Hoekstra kans loos liet. Dit demoreliseerde Elinkwijk Swart, Cruijff (2 x) en Groot (strafschop) de den de landskampioen met een 50-voorsprong rusten. In de dertiende minuut kreeg Elinkwijk kans de stand te ïeduceren, maar Van Straa ien echoot een strafschop naast. Na 'n kwartier stomp te Hoekstra de bal voor de voeten van Nuninga en dit betekende 06. Dezelfde spe ler bracht uit een voorzet van Pronk de eindstand op 0—7. Elinkwijk—Ajax 0—7 (0—5), 1. Oruijff 0—1; 12. Swart 0—2: 16. Cruijff 0—3; 19. Cruijff 0—4; 26. Groot 0—5; 60. Nuninga 07; 80. Nunin ga 07. Scheidsrechter Voer. mans. Toeschouwers 14.500. In een aantrekkelijke wed strijd, waarin het tempo vrij hoog lag en de spanning ei tot het laatste moment in bleef, is de aanhang van MW gebleken, dat de Maas trichtse ploeg een verbetering heeft ondergaan Vooral het trio WillertsSlaatsNemes ontpopte zich als een goede combinatie. Het spel van de Limburgeis was meer geva rieerd dan dat van Willem II. dat overigens technisch een behoorlijk niveau had. De Tll- burgeis, die In de aanval scbutters-van-formuat misten, slaagden er in de eindfase in toch nog een gelijkspel te be reiken, doordat MW te kam. pen had met een lichte Inzin king. Senders profiteerde hiervan door de eindstand op 22 te brengen. MW—Willem II 2—2 (2—1), 14. Timmermans 01; 23. Hoenen 1—1; 41 Thai 2—1; 77. Senders 22, Scheids rechter: J, C. Vervoort. Toe schouwers: 10.000. NAC's rentree ln de eredivisie is allerminst een tegenvaller geweest al moesten de voet balfans uit Breda genoegen nemen met een doelpuntloos duel. Het schutterstalent was negentig minuten lang afwe zig Nei-vositeit speelde voor. al ÏJ.A.C.-mldvoor Visschera parten. Enkele meters van het doel van Pieters Graaf land miste hij twee kansen, door Frans Bouwmeester hem op een presenteerblaadje aan geboden. De thuisclub speelde lange perioden beter dan Feijenoord, dat niet bepaald een gunstige indruk achter liet. Het verband tussen de Rotterdamse linies was vaak zoek. Blld werd wel steeds geschaduwd door Ab Graau- m&ns n, maar dat er tenslotte «een enkel gevaarlijk schot uit de Rotterdamse voorhoede gekomen la, moet toch te denken geven. Hoewel voor debutant Xerxes de eerste wedstrijd in de ere divisie niet bepaald naar wens is verlopen, ziet het ernaar uit dat er van de Rotterdam mers nog wel het één en an der te verwachten valt Zij waren zaterdag, ondanks hun onwennigheid en de genade loze hitte, meer dan een uur sterkei dan GVAV en hun spel bleek zoveel Inhoud te bezitten, dat een onverdiende 01-achteratand in een voor sprong kon worden omgezet. GVAV viel hierna sterk te rug. Xei Iste de te drukken. Drie-, viermaal stond doelman Van Leeuwen ren derde doelpunt van Xer xes ln de weg, waarna de greep op GVAV steeds meer verslapte. Met twee doelpun ten in één minuut besliste GVAV toen de strijd. Xerxes—GVAV 2—8 (1—1), 4. Van Tilburg 9—1; 32. Ha- negem 148. Heyerman 2—1; 67. Fritsen 2—2; 68. Van Tilburg 2—3. Scheids rechter: Klaassens. Toeschou wers: 9000. SittardlA's debuut in de ere divisie werd, in cijfers uitge drukt, succesvol: met 41 werd Telstar verslagen. Over het vertoonde spel zal men in Slttard echter minder en thousiast zijn, Als excuus mogen de Sittardenaren, die de gebroeders Dullen* door blessures misten, aanvoeren dat de vlot verkregen voor sprong en de matige tegen stand van Telstar bepaald niet inspireiend werkten. Uit blinker bij de thuisclub was rechtsbinnen Nico Mares, die intelligent speelde en drie doelpunten voor zijn rekening nam Nadat Mares na 8 mi nuten In de tweede helft de stand zelfs op 40 had ge bracht. ebde alle strijdlust weg en sukkelde de wedstrijd naar zijn roemloos einde. Hassle van Wijk scoorde nog tegen SittardiaTelstar 41 (3-0) 18. Mares 1—0; 30. Mares 2—0; 44. Klere 3—0; 53 Ma res 4-0; 73. Van Wijk 4—1. Scheidsrechter: J. Regtop. Toeschouwers i 15.000. Go Ahead won op regelma tige wijze van FC Twente, dat wel veel Jeugdige geest drift ln de strijd wierp, maar de routine miste waarover Go Ahead ln zo ruime mate be schikte. De Enschedeërs slaagden er pus na de rust ln tot sluitende combinaties te komen, maar toen stonden zij al met 0—2 achter door doel punten van de razendsnelle rechtsbuiten Ressel en van Wuestefeld Doelman Mislc verkeek zich volkomen op het onverwachte afstandschot van de laatste Wéltswaar zorgde Heskamp meteen na de hervatting voor 12 en kregen de Enschedeërs nog diverse kansen, maar toen Ressel na een fout van Ter Mors opnieuw scoorde, misten zij de rust om effectief door te gaaa FC Twente—Oo Ahead 18 (0—2), 25. Ressel 0—1; 41. Wuestofeld 0—2; 48. Hes kamp 1—2; 63. Ressel 1—3, Scheidsrechter: V, d. Veer. Toeschouwers; 13.000. Te sterke defensies De spelopvatting van Spartn en PSV: elke aanvul v«n de tegenstander vast te laten lopen op zoveel mogelijk ver dedigers. Het was dan ook meer regel dan uitzondering, dat alle apelers verzameld waren in en om het belaagde doelgebied, met een achter gelaten aanvalsapits van één man, namelijk Van der Kuy- len bij P8V en doorgaans Vermolen bij de thuisclub. De PSV'er kreeg driemaal een vrij veld voor zich, maar Plm Doesburg bleef hem ver uit lopend even zoveel malen de baaa. Het betekende echter niet, dat PSV meer kansen op de zege heeft gehad dan Sparta, al waren de scorings kansen ln de wriemelende op eenhopingen niet talrijk. Ala geheel een weinig enerveren de ontmoeting. Apart aP8V 00 Scheids rechter: Boos ten Toeschou wers: 18.000. Doelman de schuldige Na de openingstreffer van De Kuiper bleef DOS sterkei met Tonny van der Linden als uitblinker op het middenveld ■Ohtsi zijn aanval. DWS speelde aanvallend wel aardig maar Stijn hod In de DOS- defcnsle Plet Kruiver goed ln bedwang. Daarom was hot jammer dat vóór de rust Hans Hoogevcen, de doelman van DOS, geen sterke Indruk maakte en bij de twee eerste doelpunten niet vrijuit glng- Ook na de rust was deze lange doelman schuldig aan 't derde DW8-doelpunt. DW8 miste in de defensie Israel danig, want het eens zo ster ke deel van de Amsterdams# ploeg list nogal eens een steekje vallen. DOS maakte daarvan echter geen gebruik. DUS— DOS 8—1 (2—1), 16. De Kuiper 01; 22. Rensen- brink 1—1; 34. Kruiver 2—1; 52 Burgers 3—1. Scheids rechter: A Aalbrecht. Toe- *c houwers. 14.000.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1966 | | pagina 7