ook
KINDERHOEKJE
VOOR
JOU
PETER EN DONALD
TOPPERS
j Gé Hofenk
LOPEND VUURTJE
DE LEIDSE COURANT
ZATERDAG 2 JULI 1965 z
ONVERWACHTE DANKBAARHEID
Op een dag voer een statig plezier
vaartuig een haven binnen aan een
kleine binnenzee. Het was duidelijk,
dat de eigenaar van het schip on
noemelijk rijk moest zijn. Een stelletje
vissers, die op de kademuur op een
bank zaten te keuvelen, keken met
bewondering naar de prachtige boei.
Hun gesprek was naar hun gezichten
te oordelen niet opgewekt. En geen
wonder, de vangst was die dag. even
als dat zo dikwijls het geval wa;>,
weer zeer matig geweest.
„Als die rijkaard ons nu eens ƒ5000.-
wilde voorschieten voor een groot
sterk net, dan kwam er een einde
aan onze armoede, want dan konden
we vast wel vijf maal zoveel vangen
Met onze zoons en neven zouden we
best zo'n groot net kunnen bedienen".
„Wel Gerrit, ga 't eens vragen, je
kan nooit weten, wat zo'n rijke baas
zal doen".
„Nou, als ik de kans krijg, doe ik
't gerust; maar die gelegenheid krijg
ik misschien nooit."
De volgende dag in de namiddag
zaten de vissers weer op hun gewone
bank langs het water, toen de bezitter
van het schone schip het trapje af
daalde met de blijkbare bedoeling een
wandeling te gaan maken.
„Nou Gerrit, toon nu wat je durft,
want daar wordt de kans voor je
vraag je in de schoot geworpen".
Toen de „grote heer" genaderd was.
sprong Gerrit overeind, als wilde hij
„in de houding" gaan staan. Hij deed
enige, stappen in de richting van de
vreemdeling. Deze keek vreemd op.
maar bleef toch staan.
„Wilde u me soms wat zeggen of
vragen?" vroeg hij niet onvriendelijk.
„Jawel, mijnheer, maar als 't mag,
zou ik graag een kleine inleiding hou
den, voor ik met mijn vraag voor de
dag kom".
„Wel, dat kan als 't bij een kort
verhaaltje blijft; ik kom dan maar
even by jullie zitten".
Dat vonden de eenvoudige vissers
al heel verbazingwekkend en hoopvol.
Toen ze gezeten waren, zei de vrien
delijke heer: „Laat nu maar eens ho
ren wat je op je hart hebt?"
„Kijkt u eens, meneer, als u ons
dorpje ziet met zijn nederige, armoe
dige huisjes, dan begrijpt u zeker wel,
dat wij hier van de opbrengst der
visserij slechts een heel karig bestaan
hebben; we hebben nauwelijks te le
ven. En toch zit er vis genoeg in deze
binnenzee, maar ze is te diep voor
onze kleine netten. Zodoende vangen
we in de regel slechts wat kleingoed.
De grote vissen blijven in diep water
en zijn voor ons dus onbereikbaar.
Als iemand ons eens 5000.- zou wil
len voorschieten om ons grotere net
ten te kunnen aanschaffen, dan zou
onze vangst veel winstgevender wor
den. We zijn met mannen genoeg om
die grotere netten te kunnen bedienen.
Wy en de geldschieter zouden dan de
grotere winst eerlijk om de helft de
len".
„Hoor eens beste mensen, ik heb
pas een grote som geld verloren, die
ik in volle vertrouwen aan mijn beste
vriend had voorgeschoten er. daarom
begrijpen jullie wel, dat ik er wel
even over wil nadenken, of ik jullie
helpen wil en kan. Maar ik blijf nog
enkele dagen in de haven liggen en
logeer in 't havenhotel. Laat iemand
van jullie over een dag of drie maar
eens komen veLnemen, hoe ik over
jullie voorstel denk".
Na drie dagen meldde Gerrit zich
tegen de avond aan 't hotel. Hij werd
door de scheepseigenaar op zijn ka
mer ontvangen, maar zijn ernstig ge
zicht was niet erg hoopgevend voor
de verwachtingen van de visser. Hoe
wel deze nogmaals zijn best deed om
de armelijke toestand van de vissers
bevolking bloot te leggen, scheen dit
op de rijke heer weinig indruk meer
te maken. Misschien stond de ervaring
met zijn vroegere vriend hem nog te
levendig voor ogen. Gerrit vertrok
dan ook met weinig verwachting. Hoe
verbaasd waren de vissers dan ook,
toen de schipper van de vreemde heer
's anderendaags aan Gerrit 5000.-
kwam overhandigen.
(Wordt vervolgd).
UITSLAG VAN DE
OPSTELLENWEDSTRIJD OVER:
„MIJN LEVENTJE"
De twee plakboeken hebben we ver
loot en de gelukkige winnaars zijn:
Hein van Schie, Jan Steenlaan 7, War
mond en Mary van Kesteren, Heren
straat 36, Voorhout, 't Was heel moei
lijk het beste opstelletje uit te zoeken
en daarom hebben we geloot.
CORRESPONDENTIE
Daar stond Eric-Jan Berendsen voor
onze deur met een versje in de hand,
gemaakt door de kinderen van dé
derde klas van de St. Anthoniusschool.
Telkens als de kinderen een regeltje
op rijm hadden, schreef juffrouw De
Leeuw 't op het bord en zo ts het een
heel aardig versje geworden. Hier
komt het:
We zijn weer aan 't eind gekomen
Van onze derde klas.
En we zeggen allemaal
Dat 't heel prettig was.
Juffrouw De Leeuw was wel wat
streng.
Maar nu is ons gebleken:
We gingen Jekker vooruit.
Al na een paar weken.
Heel leuk was 't bij ons in de klas
Veel hebben we genoten.
En zingen dat we kunnen.
Ja, zelfs zonder noten.
Veel hebben we geleerd:
Taal, rekenen en geschiedenis
Aardrijkskunde en verkeer.
Nee, 't was heus niet mis.
Wat z$jn we nu al groot,
We gaan nu naar de vierde klas.
Daar zullen we nu laten zien,
Dat dit jaar niet tevergeefs was.
Wy wensen juffrouw De Leeuw,
En al haar personeel
Heel veel rust en ook plezier.
En zingen luidkeels:
„Lang leve onze Antonius-school".
Hier komen de namen van die kleine
dichters: Bertje van Beek, André van
Krimpen, Marion v. d. Drift, Eric-Jan
Berendsen, Marijke v. d. Westen, Wil-
Bey, Roland Abspoel, Els v. d.
Voorn, Arno Lindeman, Lenneke Eg
berts, Bertram Weselman, Brigitte Lci-
demeyer, Jacques Beyersbergen, René
Kallenberg, Sonja Jansen, Freddy
Meyer, Joke Montanus, Annemieke
Wolters, Frans Vorst, Kok Janson, Pe
tra Vorst, Jacqueline Meyer, Ferrie
Pieplenbosch, Annemieke Jacobs, Lau
rens de'Does, Fons de Wit, René Zon
neveld, Rinus v. d. Poel, Peter Roe-
melee, Gerrie Serlicr, Xandra Lebens,
Yvonne Mentzy, Joke Mathot.
Rla Baak, Sassenheim
MIJN LEVENTJE
Ik ben ln Abbenes geboren in 1954 om
half één in de nacht, 't Was 8 oktober.
Ik woog 6% pond.
/as een lief, dik kindje. In de box
kreeg ik altijd een flesje melk of limo
nade en dronk dat dan alleen op. Wan-
er visite was, gaf moeder me een
flesje limonade; ik dronk dat dan weer
alleen op. Het bezoek vond dat erg leuk,
iets hadden ze nog nooit gezien, zei
den ze.
Toen ik 14 maanden was, deed ik mijn
eerste pasjes. Het gebeurde eens, dat
ik, op mijn vierde jaar, met myn broer
tje en zusje ging vissen. We deden dat
een stokje en een touwtje. Mijn
stokje viel in het water. Ik wou het
pakken, maar toen viel ik zelf in het
water. Myn broertje en zusje holden
naar moeder. Mijn broertje holde gauw
terug en hielp me uit de sloot.
Mijn lievelingsspeelgoed was een lappen
pop. Moeder zegt dat ik een zoet kind
was. maar in de box was ik nogal wild.
Al heel vroeg moest ik uit de box om
dat myn broertje er in moest.
Ik was in Abbenes op de kleuterschool
en daar zat ik by juffrouw Olga. Mijn
vader heeft toen een heel mooie kar ge
maakt voor de kleuterschool, daar
mochten de kinderen mee spelen.
Op de kleuterschool tekende en verfde
ik het liefst. Ik ging toen naar de eer
ste klas en moest naar de Kaag want
in Abbenes was geen katholieke school.
Daarom kreeg ik een nieuwe flets van
myn vader. Ik had op school wel een
vriendinnetje, maar thuis niet. Op 13
mei deed ik myn eerste communie. Ik
kreeg een heleboel cadeautjes. Ik mocht
al met myn vijfde jaar gaan logeren in
Rijpwetèring en Roelofarendsveen. We
hadden thuis twee steppen en daarop
stepten we vaak. We hebben thuis geen
baby. maar wel hebben we een week
kindje gehad, waarvan de vader en
moeder op vakantie waren. Ze was 9
maanden. Als we haar in bad deden,
kletste ze met haar handjes op het wa
ter. Ze heette Yvonne.
Toen ik in de derde klas zat, verhuis
den we naar Sassenheim. De laatste tyd
ga ik met mijn vriendinnetje veel fiet
sen. dat is erg leuk zo samen.
Dit is mijn verhaaltje over: Myn leventje.
Anjo Egberts, Leiden:
DE AUSTRALISCHE FAUNA
KANGOEROE
In Australië vindt men heel byzonde-
re dieren, b.v. de kangoeroe. Deze be
hoort tot de buideldieren, omdat de
moeder haar Jong in een buidel (zak)
Er zijn verschillende soorten kangoe
roes, o.a. de boomkangoeroe en een heel
klein soort kangoeroes. Ze leven dlk-
wijls in kudden en dan is er één de lei
der. Deze let op of er gevaar dreigt.
Dreigt er gevaar, dan slaan ze op de
vlucht en hoor je over het land 'n een
tonig geluid van de sprongen.
Ik hoorde laatst het volgende vertellen:
Een viertal Nederlanders maakte een
tocht per auto door een deel van Au
stralië. Ze hadden een geschikt plekje
gevonden om te pick-nicken. Daar kwam
heel nieuwsgierig een grote volwassen
kangoeroe naderby. Men voerde het
dier lekkere hapjes en hij was helemaal
niet schuw meer. Een van de heren wilde
hem fotograferen en deed voor de grap
zijn jasje uit en deed dat het dier om.
Vlug stelde hij in maar bij de „klik"
van het toestel nam de kangoeroe de
benen en verdween met grote snelheid
het bos in. Nu was het geen grap meer,
want in het jasje zat de portefeuille
met geld en daar kon de eigenaar toen
wel naar fluiten.
Hans liep op 'n keer 'n
avondwandeling door 't
bos te maken met z'n
vader. Plotseling stond
hij stil en luisterde.
„Wat is dat voor een
eigenaardig geruis Het
klinkt als 't snorren
van een kleine machi
ne."
„Wel, dat is 'n nacht
zwaluw", antwoordde
z'n vader. „Het is een
vogel, die goed bij zijn
naam past, want over
dag slaapt hij en des
nachts trekt hij erop
uit. Vaak zit hij over
dag in z'n lengterich
ting op 'n tak, zodat hij
'haast niet te ontdekken
is, te meer omdat zijn
vederpak in kleuren
bruin mei zwarte stre
pen en felle vlekken
sterk overeenkomt met
die van de bosbodem.
Eerst in de schemering vliegt hij uit
voor de jacht op nachtvliegers ke
vers en nachtvlinders die hij met
z'n grote snavel makkelijk in de vlucht
kan grijpen. In 't noorden houdt hij
zich slechts op in mei, juni en juli;
voor de rest van 't jaar verplaatst hij
zich meer naar 't zuiden. Ook in ons
land komt 'n nachtzwaluw voor, die,
ten onrechte, wel eens de geitenmel
ker genoemd wordt. Zij wordt slechts
zeer weinig aangetroffen.
DE ONVOLTOOIDE TEKENING M
Bekijkt deze tekennig maar eens
aandachtig en je zult vinden, dat er |j|
van alles aan ontbreekt. Tracht dat
maar eens te ontdekken, en wie alle
ontbrekende dingen weet te vinden, m
mag voor 't laatst, voor de vakantie
meeloten voor 'n mooi boek. (Adres ss
niet vergeten leeftijd).
EEN BOEKEBAND
Dit stelt voor een bloembedje ter
versiering van een boekeband, van 'n
foto-album, van een vakantiedagboek
je of van 'n gastenboek.
Voor 't inbinden van een boek neemt
men grof linnen. De lap stof moet zo
groot zyn, dat zij boven en onder zo
wat 2 cm op de linkerzijde kan om
geslagen worden. Voor de omslagen
aan de rechtopstaande zijden berekent
men tweemaal vier cm extra. Dan ziet
't boek, als men 't opslaat, er uit als
op fig. 2. Houdt de omgeslagen strook
vast met een plakstrookje. De stippel
lijntjes duiden de omgeslagen stof aan,
die door de boekeband bedekt wordt.
Het motief van fig. 1 bestaat uit
enkel rondjes, viltstukjes en een paar
smalle strookjes voor de bloemsten
gels, kleine viltjes voor de bloempjes
en grotere voor de wortelblaadjes (ro
zetje) en de zessen, die verkort 't
jaartal aangeven ('66). Eerst plak je
de stengels op met 'n bijzonder soort
lijm, die je kunt krijgen in dezelfde
zaak, waar je 't vilt gekocht heb. Dan
knip je de vele kleine bloesempjes en
plak die aan (langs) de stengels. Nu
neem je de iets grotere rondjes van
groen vilt en lijm die horizontaal
(vlak) om de stengels heen en 'n paar
iets opstaand (zie fig.). Knip nu witte
rondjes uit voor de margrieten, die
vervolgens een klein, geel rondje in 't
midden krijgen; deze rondjes voor de
margrieten worden, zoals je wel ziet,
iets ingeknipt (met je fijn hand
werkschaartje). Nu kun je nog een
paar papavers (rood) knippen, vouw
de rondjes tweemaal dubbel en knip
ze in als in fig. 4. Plak een zwart
rondje in 't midden en plak de klap
roos op je boekeband.
CU
Nr. 14
Hier weet het
sluwe Bullertje 'n
appeltje voor de
dorst ofwel een
stuiver voor z'n
spaarpot los te
krijgen door mee
lij op t# wekken.
Jazz-musicus Pim Jacobs: „Ik vond de tekst bijzonder
goed. Ik ben blij, dat we in deze tijd van protestsongs
nu weer eens een positief geluid horen. Hoed je voor
over-acting - tenslotte kom je bij de mensen in de
huiskamer."
Zangpedagoge Bep Ogterop: „Er zit wel toekomst
in Ik vind het jammer, dat je zelf niet gitaar
speelt. Stemtechniek is er nog niet - dat moet je nog
leren."
Beat-weter Bob Bouber: „Probeer de woordaccenten
goed te leggen."
GEEN CONCESSIES AAN COMMERCII
„Bloem van een bloem"
op de plaat
Bovenstaande meningen werden op
woensdagavond 22 juni ten gehore ge
bracht, nadat 22-jarige Voorschotense
Peter de Jong, begeleid door even oude
Leidcnaar Donald ten Hooven, zijn
liedje „Zy was een bloem van een
bloem" had vertolkt in het tv-pro-
gramma „Nieuwe Oogst". Een door
Mireille Bosch geïnterviewde in dc
zaal aanwezige heer verklaarde: „Nou,
dat „gewaagde" van het liedje valt
wel mee ik geloof, dat ik het plaat
je, wanneer dat er zou zijn (en dat is
er nu - red.), toch wel zou kopen"
De publieke jury honoreerde het op
treden van Peter en Donald niet een
zeven de jury voegde er twintig
punten aan toe. Peter en Donald had
den vier punten te weinig voor de
eerste plaats, waarmee nu een folk
song-groep ging stryken
Bewust schrijven
Vierdejaars student medicijnen Pe
ter de Jong en kweekschoolleer
ling Donald ten Hooven startten hun
overigens als nuttige vrijetijdsbeste
ding te beschouwen activiteiten offi
cieel in februari 1964. Peter: „In
Voorschoten was dat tijdens een ver.
eniglngsavondjë. Het ging lekker en
er waren er in de zaal die zeiden: Jul
lie moeten doorgaan. Pas toen ben ik
bewust de teksten gaan schryven".
Cabaret- (meestal zelf vervaardigde)
en Amerikaanse volksliedjes staan na-
meiyk op het repertoire van dit duo.
Teksten schryvende en zingende Pe
ter en componerende, op gitaar bege
leidende Donald „braken" door. Lel-
dens enige café chantant „De Ruif" in
de Jan S'ossensteeg bood hen daartoe
byvoorbeeld de gelegenheid. In het
kader van de talentenjacht van Avro's
jeugdradlo Minjon gaven zy eveneens
acte de présente. Amsterdams caba
retier Henk Elsink deed hen een overi
gens nog niet ingewilligd aanbod, In
zyn café chantant te komen optreden.
Meer publiciteit ontstond er rondom
hen, toen op 19 mei jongstleden
in de Haagse Houtrusthal een song
festival werd georganiseerd door de
bond van gereformeerde jeugdvereni
gingen en Peter en Donald met „Bloem
van een bloem" de erepalm wegdroe
gen. Dat bracht méér met zich mee,
deze winst in Den Haag: een plaat,
opname eind vorige maand by Philips
en een invitatie voor deelname aan
het Nieuwe Oost-pTOgramma. Onder
tussen had „Bloem van een bloem" al
landelyke bekendheid gekregen mid
dels radio (NCRV live vanuit Hout-
rust) en televisie (NTS in het jour
naal en, weer, NCRV in het pro
gramma „Attentie").
„Bloem van een bloem" en „Meis
jes by de vleet" zyn overigens
twee van de pak-weg vqftig lied
jes, die Peter en Donald op het
repertoire hebben. Peter: „Dat zijn
cabaretliedjes zeker, we hebben
ook een musical-van-twaalf liedjes
op ons conto staan. Persiflages (op
de smartlap byvoorbeeld), liefdes
liedjes, spelen met woorden, dat
doen we vrij vaak. Maar: zo min
mogeiyk commercieel". Hij houdt
zich het liefst bij de liedjes, die ze
met hun tweeën hebben vervaar,
digd, deze Voorschotense student
en die van anderen wil hij slechts
vertolken onder voorwaarde, dat
ze goed zijn. Binnenkort wordt
een EP-tje opgenomen, waarop 4
Donald en Peter-liedjes, maar, zegt
nog eens Donald: „In principe doen
we geen concessies ten gunste van
de commercie".
Lol.
Wrijdagmorgen 24 juni kreeg Peter
V van de AVRO de kans om uitzen
ding van de eerste plaat in een Hil
versum 3-programma „luister" te ko
men bijzetten via een live uitgezonden
interviewtje. „Om studieredenen
uit voorraad leverbaar.
Muziek- en
granimofnonplatenhandel
HAARLEMMERSTRAAT
hinderd", was Peters commentaar. „Xn
de nu komende maanden krygen we
wat meer tyd. Begrijp me goed: Het
biyft voor ons lol".
Optreden gaan de mlnnestreel en
zyn begeleider binnenkort In Nieuw
koop voor de watersporttoeristen en
In Castricum op 21 juli, mét In dit
zelfde programma The Lords en beai-
nik-zanger Ferre Grignnrd. Radio en
televisie zullen dan ook opnamen
maken. Mocht dit doorgaan: luister
goed! Want Peter zingt, begeleid door
Donald, liedjes voor het gehoor op de
eerste plaats
Ruud, Alice, Peter en Donald
Het was vorige week woensdag, toen
ze optraden ln Larens Singermuseum,
niet de eerste keer, dat Peter en Do
nald In Gooise dreven verkeerden. Op
uitnodiging van de Leidse Minjon-
afdellng maakte het duo namelijk al
eerder een opname ln de AVRO-studin
ln Hilversum voor donderdagmiddag-
programma Minjon. Vóór deze studio
poseerden (v.l.n.r.) Minjon-consul af
deling Leiden Ruud den Dopper (22),
presentatrice Alice Zaadnoordyk (17).'
Donald ten
gODEGRAVENSE ZANGERES CISKA PETERS is weer pre
sent met een vlot gezongen liedje op de plaat: „Laat me
gaan". Al eerder stond Ciska in de belangstelling met soldaten-
topper „Catherine uit de kantine".
^EIDENS JAZZ SOCIETY FOLK BEAT 14 heeft al weer
plannen voor het nieuwe seizoen, nadat het „oude" juist
zaterdag jongstleden werd afgesloten. De 170 leden tellende
sociëteit koestert bijvoorbeeld de idee een zaaloptreden te
organiseren in het Volkshuis. Misja Mengelberg en Piet Noor-
dijk, winnaar van de Wessel Ilcken Prijs 1965, komen er dan
onder meer.
JJRIE IN LEIDEN STUDERENDE JONGELUI en een uit
Utrecht zijn dezer dagen naar Zweden vertrokken. Het
viertal, bestaande uit M. Schrijver, J. Landmeter, P. Lank-
horst en F. de Weger, heeft een draaiorgel op een vrachtauto
gemonteerd. Als Volendammers proberen de orgeldraaiende
studenten in het Scandinavische land hun studiegeld te ver
dienen.
gOSKOOP kent sinds kort de „Algemene Sociëteit Boskoop",
waar de jeugd vanaf zestien jaar in de toekomst vertier
kan vinden. Op 13 augustus gaat deze „soos" van start met
een dansavond met Peter and his Blizzards. De organisatoren
zijn van plan de eventuele winst van de sociëteitsavonden te
besteden ten behoeve van liefdadige instellingen.
WEER EEN MELDING van een nieuwe beatgroep in Leiden:
„HIER". Nu zal „DAAR" wel snel volgen denken we
De grootste Kinks-hit
aller tyden? „Sunny af
ternoon". Op 20 juni
kwam de plaat op de
markt en die dag gingen
er vyfduizend platen
over de toonbank.
