„Koninklijk" voetbal van Real bedwong dapper Partizan (2-1) UUR DER WRAKE SLOEG NIET Kleermaker Kreitlein stond geen kunsten toe snikken in de Spaanse kleedkamer Doelman Soskic gaat Partizan verlaten! MISS OLYMPIA SCHONK LEO DUYNDAM EERSTE ZEGEKUS IVOROL DONDERDAG 12 MEI 1SW DB f jtót i JCSEJ COURANT BRUSSEL Het is dan toch niet gebeurd, outsider Partizan uit Belgrado heeft in de finale geen beslag kunnen leggen op de' zo begeerde en kosbare Europa Cup. Duizenden in het massale Heyzelstadion en miljoenen kijkers voor de televisie hadden dolgraag de trofee in handen van de Joego-Slaven gezien. Niet alleen omdat het Partizan was, dat zo moedig was doorgedrongen tot de eindstrijd, maar omdat men naar wraak hunkerde voor de clownerie, de onsympathieke houding, de grofheden van de „Koninklijke", gepleegd in de lange aanloop naar het laatste hoofdstuk van dit elfde Europa-Cuptoernooi. België en vooral Brussel, het domicilie van Anderlecht, was geladen tegen Real Madrid. Nog vers in het geheugen lagen de wandaden van de Spanjolen bedreven in de Cupontmoeting met de Belgische kampïoensploeg onder de er barmelijk zwakke leiding van scheidsrechter Barbaran, die, kennelijk doodsbang voor het beroemde Real, de Spaanse komedianten zo (Van onze sportredacteur Jan Lutz) zachtmoedig behandelde, dat zij zonder enige moeite hun wandaden konden manifesteren. Anderlecht verloor volkomen onverdiend met 42 en dat was meteen^ het slot van de Belgische Cupdroom. Nu, op deze elfde mei 1966, zou dan in hetzelfde stadion het. uur der wrake slaan. België hoopte het van harte. Het onsympathieke gedrag van de Madri- lenen in nog andere wedstrijden, door miljoenen op de beeldbuis gezien en bekriti seerd, had hun zeker ook de gunst van die miljoenen gekost, voorzover die er dan nog was. Op het plein voor het stadion stond op een enorm spandoek in grote letters te lezen „Real, je zult door het Belgische publiek verliezen". Groepen Spaanse mijnwerkers gewapend met flessen wijn en dolle kreten slakend, werden ontvangen met een honend „Bar-ba-ran"Met gejoel en langdurig „boe"-geroep werden de jonge Spanjaarden, hollend langs het veld met spandoeken en het nationale dundoek, overladen. Het was duidelijk: dit Real Madrid had in deze finale, nog voordat er een bal was getrapt, de wedstrijd al verloren. Men proefde al het zoet van de wraak. En Partizan, dat eigenlijk in dit toernooi als een buitenbeentje tussen de grootmachten was gekomen, startte in deze finale als de grote favoriet. Zelden zal de Joego-Slavische kampïoensploeg zo'n volko men „thuiswedstrijd" hebben gespeeld. De outsider won niet, al heeft het er in de tweede helft een moment naar uitgezien dat Partizan dit duel op dramatische wijze in zijn voordeel zou beslissen. Het Joego-Slavische doelpunt, elf minuten na rust, bracht echter de grote ommekeer in deze finale. Real Madrid moést eindelijk werkelijk gaan voetballen en dat deden de mannen van de schatrijke zakelijke leider van Real, don Santiago Bernabeu, groots, imponerend en fantastisch. Zij won nen de Europa Cup, geen wraak dus, maar ontegenzeggelijk een herstel van de grootheid van Real. Nog steeds Is volgens veler opinie de finale van de Europa Cup te Amster dam (2 mei 1962) tussen Real Madrid en Benfica (35) de mooiste in voet bal -en doelpunten geweest: deze Cup eindstrijd in bet Heyzelstadion, dat maar vijftigduizend toeschouwers op de tribunes had met plaats voor 60.000 met zelde ons, dat vele Belgen dit schandalige Real geen tweede keer wensten te zien! bereikte in de twee de helft bijna die kwaliteit. Toen na 'n eerste helft, waarin Partizan sterk was begonnen en zeker in geen enkele on derdeel de mindere was van de lastige en 'technisch begaafde tegenstander, de ^core acht minuten na de pauze geopend werd door 'n feilloze kopbal van Vasovic na een flitsende combinatie tussen linksbuiten Pirmajer en links binnen Hasanajic, schakelden de Span jaarden in luttele minuten over naar zo'n verbluffende technische demonstra tie, dat het al met een hand naar de beker reikende Partizan in een omme zien werd gedrukt naar het tweede plan. Het was wonderbaarlijk mooi voetbal dat Real met die achterstand op het gazon van Heyzel toverde, een summum aan techniek, zo flitsend en bijna zo volmaakt dat men er stil van werd. Leo Horn, die zo pas heeft ver kondigd, dat het Europese voetbal zo rot is als 'n mispel, zal er eveneens stil onder zijn geworden. Stil vanwege zijn grote vergissing! Het was volkomen afgelopen met de BRUSSEL Na afloop van de Europa Cupfinale had de kleedkamer van de Madrilenen iets weg van een gekkenhuis. Defilipe lag ter aarde met een acute zenuwcrisis terwijl doel man Betancourt, die ditmaal de reservebank had bezet, harts tochtelijk zat te snikken. Temidden van het tumult verklaar de trainer Miguel Munoz: „De scheidsrechter benam ons bijna de zege maar de wijze waarop hij floot, bracht onze overwinning niet in ge vaar. Onze snelheid, wilskracht en moed brachten ons de winst. De Zuid-Slaven beschikken niet over de ze kwaliteiten", aldus signor Munoz. „Met deze kwaliteiten konden mijn jongens de beker niet hun neus voor bij laten gaan. Partizan heeft een goed elftal maar hun ritme is uit de tijd. In het moderne voetbal telt al- 1 leen snelheid", zo besloot hij. Gento merkte op: „Dit is de moei lijkste finale die ik ooit heb ge speeld en ik heb er acht meege maakt. Wij waren beter dan de Zuid-Slaven en het zou niet eerlijk zijn geweest als wij niet hadden ge wonnen. Partizan speelt goed sterk voetbal maar zij kunnen het tempo niet opbrengen". Serena was geheel van zijn stuk: „Ik heb vandaag de grootste tegen stellingen in mijn leven meege maakt. Ik dacht dat de wedstrijd verloren was en toch maakte ik het winnende doelpunt. U kunt zich voor stellen hoe ik mij nu voel". Bij Partizan was het ook een drukte van belang maar de sfeer ademde toch veel meer kalmte. De technisch leider van de ploeg uit Belgrado, Virgil Popescu. verklaarde: „Uit eindelijk heeft Real gewonnen op 'n manier waarop Partizan evengoed had kunnen winnen". Naar zijn me ning waren Gento en Amancio de beste spelers aan MadrlleenSe zijde. Doelman Miloetin Soskic zei erover: „Wij hebben geen geluk gehad en wij hadden de goede scoringskansen in het begin niet mogen missen. Ver der hebben wij de fout begaan te vroeg in de verdediging te zijn ge gaan. ik bedoel na het eerste doel- Soskic zei verder dat hij het meest moeite had gehad met Amancio en Gento. „Bij ons waren Galic. Bajic en Vasovic de beste spelers. Wij hebben de wedstrijd in de slotfaze verloren omdat wij fysiek niet meer tegen Real waren opgewassen Bo vendien hadden wij die kaneen in het begin moeten benutten", zo zet hij. Galic merkte nog op dat Real niet meer het Real van vroeger is maar toch op de goede weg terug is. „Het was een echt cupfinale en de uit slag was tot in de laatste minuut eigenlijk onzeker". Wellicht was dit voorlopig Partlzans laatste kans om de Europa Cup in bezit te krijgen. Verwacht wordt dat de ploeg volgend jaar danig ver zwakt zal zijn nu Duitse clubs te ken nen hebben gegeven meer dan nor male belangstelling te bezitten voor verscheidene van de spelers van de Zuid-Slavische kampioensploeg. De resultaten van de elf finales zijn: 13 mei 1956: Parijs: Real Madrid Stade de Reims 4—3. 30 mei 1957: Madrid: Real Madrid—Florentina ilt.) 20. 29 mei 1958: Brussel: Real Madrid—AC Milan 3—2 (na verlen ging). 3 juni 1959: Stuttgart: Real Madrid—Stade de Reims 2—0. 18 mei 1960: Glasgow: Real Madrid Eintracht Frankfurt 73, 31 mei 1961: Bern: Barcelona—Benfica 23. 2 mei 1962: Amsterdam: Ben fica—Real Madrid 5—3. 22 mei 1963: Londen: BenficaAC Milan 12, 27 mei 1964: Wenen: Real Madrid Internazionale Milaan 13, 27 mei 1965: Milaan: InternazionaleBenfi ca 10, 11 mei 1966: Brussel: Real MadridPartizan Belgrado 21. Madrlleense komedie, die gedurende dit gehele Europa-Cuptoernooi een door lopende voorstelling was geworden. Oorzaken waren, dat ten eerste Real Madrid met die achterstand wel moest voetballen, ten tweede dat de Duitse scheidsrechter Rudolf Kreitlein in het gewone doen een brave Hamburgse kleermaker niet het .minste gevoel voor de clownerie van de Spanjo len. Hij was met recht een scheidsrech ter. Niet zoals de Hongaarse goliath uit de Boedapester nachtclub, die de hal finale tussen Inter en Real leidde en aar de zieltogend op de, grasmat kronkelende Madrilenen naar believen plukte en trok (hetgeen volgens het boekje in het geheel niet mag „afbnj- met je handen van de spelers! Binnenkort naar Keulen? Radenkovich bij Merkel in gratie (Van onze correspondent) KEULEN Ondanks alle dementis die wel voornamelijk bedoeld waren om de keepers Ewert en Schumacher „koest" te. houden schijnt het zo goed als zeker le zijn, dat de .Joegoslavische wonder- doelman Milutin Soskic naar FC Köln zal overgaan. De manager van FC Köln, Franz Kremer, vergezeld van trainer <»eorg Knöpke en adviseur Hans Schafer woonden in Brussel de Europa-Cupfina- le tussen Real Madrid en Partizan bi j, waarin Soskic voor de laatste maal bij zijn club onder de lat stond. Soskic wil- Ide, in aansluiting aan deze finale, in 'Keulen «le beslissende onderhandelingen voeren. Als hij het met FC Köln eens wordt en daarover bestaat eigenlijk weinig twijfel zal hij aan het eind van «leze maand reeds met de Westduitse e.v-kampioensclub naar Amerika reizen MUutin Soskic behoort niet meer tot de jongste: hij ls 30 jaar oud. Dit moge het nadeel hebben, dat hij zich wil hij nog wat geld verdienen een beetje moet haasten. Het heeft anderzijds het voordeel, dat hij de leeftijdsgrens is ge passeerd, waarbij de Joegoslavische voetbalbond hem een transfer niet meer kan eigeren. Soskic is vrij om te gaan en staan waar hij wil. En hij wil naar West-Duitsland. Hij is eigenlijk door lieden uit Beieren op het idee gebracht. De eerste onder handelaar met Milutin Soskic was de manager van 1860 Mllnchen, Maierböck, die een nieuwe doelman zocht omdat het niet vast scheen te staan of „showman" Petar (Radi) Radenkovich zijn contract nog wilde verlengen. En zo ja: of trainer Max Merkel „Radl" nog onder de lat wilde zien. Maar Soskic weigerde de plaats van „Radi" zijn landgenoot i te nemen. Intussen is diens contract iet 1860 Mlinchen met twee jaar ver lengd en Ma* Merkel heeft zich bereid verklaard de „beste Torwart der Welt" zoals Radenkovich zich pleegt te noe men te dulden, op voorwaarde dat de ze zijn show een beetje tempert. Nog een andere Joegoslavische Beier spande zich in voor Soskic: de vroegere trainer van FC Köln en huidige oefen- meester van Bayem München (de Bei erse landshoofdstad is de enige stad in West-Duitsland met twee Bundesliga- clubs), Clk Cajkovski, die het contact met zijn voormalige club tot stand bracht. Nadat zich ook nog de Joegosla vische journalist Branco Perovanovic er mee had bemoeid, vloog Soskic van Bel grado .naar Keulen voor een eerste ge sprek met Franz Kremer. Toen de ande re Keulse keepers daarvan lucht kregen, dreigden zij in staking te gaan. Daarop werd ontkend dat Kremer serieuze ge sprekken met Soskic had gevoerd. Maar FC-doelman Frits Ewert moet intussen toch ook wel tot de conclusie zijn geko men, dat hij niet meer de man is die hij jaren geleden was, toen hij o.a. ook in 't nationale Westduitse elftal onder de lat Bovendien is ook FC Köln zelf afgezet. In het eerste jaar van de „Bundesliga" werd het landskampioenschap veroverd, het tweede (afgelopen) jaar werd Wer- der Bremen landskampioen en dit seizoen speelt FC Köln in de competitie geen rol meer. De club verkeert een beetje in een crisis en er is ook al sprake van ge weest. dat het van trainer zou gaan ver anderen. De middenvoor van FC Köln, Christian Moller verlaat de club aan het einde van dlf seizoen. Hij gaat naar Karlsruhe. Handgeld Franz Kremer schijnt het gehele team „op de helling" te willen zetten. De aan koop van een eerste-klas-doelverdediger behoort evenens tot deze rigoureuze Ingreep. Partizan zal vermoedelijk voor Milu tin Soskic 100.000 Mark als transfersom krijgen. Dit zal echter pas voor FC Köln mogelijk kunnen worden na wijzi ging van de Bundesligareglementen aan het eind van deze maand, waarbij de transfersommen thans beperkt tot 50.000 Mark worden vrijgegeven. Sos kic zelf zal vermoedelijk 30.000 Mark hand- c.q. voetgeld krijgen, een aardig sommetje om in Keulen mee te beginnen. Zijn collega Kreitlein, een gewaar schuwd man, liet de Madrileen, die het probeerde een one man-show op te voe ren, rustig zijn gang gaan en dacht er niet aan de wedstrijd te onderbreken, soms tot woede van de aan de kant zit tende Spaanse leiders. Hij had het Juiste middel gevonden. Gemiste kansen Om een clichéuitdrukking te bezi gen: de eerste helft kan betiteld wor den als de helft van de gemiste kansen, •n Eerste helft van redelijk voetbal, maar toch niet van hoogstaande klasse, het geen toch in een Europa-Cupfinale mocht worden verwacht. Nog altijd gejoel voor de Madrilenen toen zij na de rust de arena weer be traden, gejuich en applaus voor favo riet Partizan. Favoriet ook bij scheids rechter Rudolf Kreitlein. die bij vage situaties in de eerste helft, vrijwel steeds het voordeel liet aan de Joego- slaven Die 2de helft heeft echter 't bij wijlen vlakke voetbal voor de rust vol komen weggevaagd. Weer gegon Parti zan sterk aanvallend met tenslotte in de elfde minuut het verrassende ope ningsdoelpunt van Hasanajic. Had men mogelijk een instorting van Real ver wacht? Had men misschien gemeend dat de Madrilenen zouden zijn geïmpo neerd door het enorme applaus en ge juich voor het Joegoslavische doelpunt? Ook dat zou een grote vergissing ge weest zijn. Hetgeen er nadien gebeur de, manifesteerde dat maar al te «lui- delijk. Dit doelpunt achter doelman Araquistain werd voor Real een injec tie, de stoot om zulk voetbal te gaan spelen als in de grote dagen van Pus kas, Alfredo di Stefano en Santa Maria. Binnen een minimum van tijd werd 't tempo tot eeh bijna onmenselijk niveau opgevoerd en daarbij een etalering van een techniek, die de fijnproevers aan de grote finales van weleer deden te rugdenken. Real het was duidelijk had nu haast. Er groeide een offensief van hel genre „Alles of niets", op de grens van het strafschopgebied kwam er, zonder resultaat. Het tempo bleef gehandhaafd, Parti zan kon tegenover die als schimmen langs flitsende Spanjaarden, met de bal als het ware geklonken aan hun1 schocr.en, bijna niets meer stellen, de granietharde verdediging redde nog veel Real bleef onweerstaanbaar op dringen met machtig voetbal, met een wonderbaarlijke technische variatie. En de doelpunten kwamen. In de 26ste mi nuut bereikte een briljante dieptepass van Zocco de wondervoetballer, razend snel. Amancio. Eén perfecte schijnbe weging was voldoende om back Jusifi te omspelen en toen was het 11. De gelijkmaker was het sein tot een kleine heksenketel. Niet alleen door zijn spe lers. maar meer nog door plotseling overal over het veld dravende Spanjo len werd Amancio bijkans in omhelzin gen gesmoord. Gendarmes renden het veld op, suppoosten dito. Het duurde even voordat de strijd kon worden vervolgd. Dodelijk schot Real Madrid was nu niet meer te stop pen. Waarom zo vroeg men zich al waarom heeft dit Real niet het gehele Europa-Cuptoernooi zo kunnen voetbal len? Waarom toch al die komedies, die onverkwikkelijkheden, dat geniepige voetbal, waarmede de Spanjolen vrijwel gans voetballend Europa tegen zich in het harnas hebben gejaagd Hier in Heyzel op deze windstille lenteavond j bleek dat alle* toch niet nodig. Reall Een heet moment voor het doel van Partizan: Grosso (midden) vallend na zijn schot, dat echter naast gaat Madrid gaf op het effen gazon aan de lopende band staaltjes van het fijnste voetbal. Het tweede en winnende doel punt was de bekroning en....de beloning van dit grandioze Spaanse spektakel stuk. Precies een half uur. na de pauze kreeg Serena de bal. Op minstens twin tig meter van het Joegoslavische doel kwam het schot, een ongelooflijk schot. De vermaarde doelman Soskic had aio onverwachte kogel niet ver wacht. Had hij dat wel, het schot had hij met kunnen stoppen. De bal werd met zo'n ruk door 't net opgevangen dat hjj nog hard terugveerde. Wat een kracht moet er achter hebben geschuild. Voor het moedige Partizan was de wedstrijd verloren. Er was nog even 'n chaos toen twee minuten voor het ein de een enorme klomp Spanjaarden jui chend het veld opdreunde, denkende dat de Duitse arbiter voor het laatst had gefloten. Het bleek voor buitenspel te zijn geweest. Politiemannen moesten n te pas komen om goedschiks en kwaadschiks de grasmat weer schoon ta vegen. Toen dan eindelijk wel de laatste fluitstoot kwam. waren de Span jaarden niet meer te houden. De afzet ting telde niet meer mee. Het enthousi asme was zo vurig dat enkele Real-spe- ler8 voor hun leven moesten rennen. Van enkele werd het shirt van het lijf gerukt, terwijl er een zelfs op één voet balschoen het strijdperk moest verlaten. De ander was het onstolen door een dol le supporter, die aanvankelijk de voe ten van z'n held had gekust, maar er met een schoen vandoor ging. Tenslotte, twintig minuten na het slot, kon aanvoerder Gento van Real Madrid de zilveren beker uit handen van «ie voorzitter van de "UEFA, de Zwitser Gustav Wiederkehr, in ont vangst nemen. Na een afwezigheid van vijf jaar keert de zilveren trofee terug in de rijke prijzenkast van de „konin- (Van onze sportredactie) DEN HAAG Leo Duyndam is jong (achttien jaar pas) en onbezonnen. Piet Liebregts. zijn plttegleidcr, weet dat en vreest de dagen die nog komen gaan voordat Olympiads Toer door Nederland wordt afgesloten. Gisteravond riep hq zjjn parade paardje bjj zich, apart in een grote hotelkamer. Nog steeds droeg Leo Duyndam de Ora.njetrui. Liebregts, vakman als hy is, wees resoluut naar het blinkende tricot. „Wil je dat houden, ventje?" Duyndam knikte heftig van ja. In zyn oren toeterden de vreugdekreten van het imposante supporterslegioen uit Honselersdyk nog na. „Ja, my'nhcer Liebregts". fluisterde Duyndam en zyn rechterhand streelde de zachte zyde, „ja, ik wil die trui tot Amst«r«Iam houden". Plet Liebregts lachte wys. „Dan, beste Leo, zul jü morgen in de etappe naar Vlissingen goed op jezelf moeten passen. Weet je wat ik bedoel?" Opnieuw knikte de winnaar van de eerste rit positief. „Ja mynheer Liebregts. Soms vlieg ik er te hard in." Er viel een korte stilte. „Juist. En als jy morgenLeo Duyndam danste de kamer uit. Terug naar zyn makkers, die deze ronde alles zullen geven om hem in het oranje te houden. van een beroemde naam. Toch behoorde hij tot de grootste pechvogels van deze waanzinnige rit naar de Residentie. Want wat de gehele dag tot een onmogeiykheld behoorde, dreigde onder aanvoering van I Wagtmans tot een succes uit te groeien j Tien kilometer voor de meet demareerde hij. Hard zoals alleen een Wagtmans dat j kan. Zelfverzekerd, geiyk neef Wout ln zijn beste dagen Met een krachten slopende jump konden Jan van der Horst. Leo Duyndam, André van Middelkoop en Jo van Katwijk aanhaken.Even lag het peleton stil. Juichend rukte het kwintet op Nog tien kilometer, nog negen, acht, zeven, i zes, vijf, vier, drieDaar", gilde Rini Wagtmans en hij keek angstig achterom Het nooit opgevende peleton naderde on verwacht. Anderhalve kilometer voor de witte streep op de Leyweg stoof de hele club over de koplopers Woest trappend probeerden de vluchters j zich te handhaven. Duyndam zette aan j in de laatste bocht, op driehonderd meter. Vandaag kon hp bewqzen dat zyn krach ten verder reiken dan ontsnappingen in kermiskoersen. Duidelijk afgescheiden passeerde hq de finish. Wagtmans. Van der Horst en ai die an i deren waren niet in staat hem te temmen Ook Fedor den Hertog faalde op dat mo- J ment. als grote vedette van deze etappe De dienstplichtige militair uit Harderwijk waagde tot drie keer toe een poging om de grote groep te ontvluchten. Twee ken trapte hij met zijn sterke benen een ach terwiel stuk, eenmaal maakte een gesloten overweg aan zijn goede bedoelingen een j Sterke man uit Honselersdijk wil oranje houden Zo wil Piet Liebregts dat. Twee dagen onderhield hij zijn pittige ploeg in het landelijke Vlijmen. De voorbereiding op deze Olympia's Toer bestond voor een groot deel uit het bepalen van de taktlek rond Leo Duyndam. Al acht keer was hij winnaar dit seizoen. Om hem zou het hele spel afgestemd worden En nu. enkele uren nadat Kurt V.vth in Amsterdam vaderiyk zqn armen om de tengere schou ders van Duyndam gelegd had en hem aanmoedigende woorden influisterde, kwam het eerste succes. Wat Leo Duyndam tot op heden nooit lukte, ging gisteren wel Keer op keer had domme pech hem tegengehouden van een eerste plaats in een klassieker. Telkens als Duyndam aanzette voor de beslissende slag in zo'n wedstrijd, gebeurde er wel wat. Daarom smeekte hij in de finale van de openings- rit naar Den Haag in stilte, iedereen die er wat aan zou kunnen doen van pech bespaard, te blijven. Twee minuten later kuste de rondemiss zijn wangen rood en het opgerukte leger der getrouwen uit Honselersdijk jubelde vanachter de af rastering. Pechvogel Na hem kwam Rini Wagtmans binnen. Ontdaan? „Weineen", grinnikte de drager Winnaar van de eerste etappe van Olympia's Toer, AmsterdamDen Haag, Leo Duynman uif Honselersdijk einde Moe door de krachtinspanningen eindigde Den Hartog in het peleton. Zo als alle favorieten die gisteren een idioot hoog tempo hanteerden Met meer dan veertig kilometer per uur werden de hon derddrieënzestig kilometers van Amster dam naar Den Hang afgelegd. Alle ont snappingen degraded den van prijzens waardige initiatieven tot onverantwoorde acties. Geen enkele vlucht duurde langer dan tien kilometer. Jagend en jachtend haalde de compacte groep alle dapperen terug. Ook Rini Wagtmans, ook Leo Duyndam, maar die kreeg een geweldige troost: eerste leider in :1e vijftiende Olympia toer. m «Smiih 'a Aclfitl 3.31.37, 'boni 3.31 "7: *3. Gerard Koel z.t. mei boni 3.31.22; 4. 5. Jo van Hal 'Ste. In «a» sierlijke boog bewogen de de eerste etappe in de buurt van Amstelbierl.7 Johnnv Brr Bubble Gum): 8. Wtm Kmu iCo-op); 9 Jo ?elen Vredestein10 Piet Tesse- •edestein i 11. Joergen Hansen 'Den.i: 12. Jan Serpent i i Peugeot); 13. Cor Zoontjes (Co-op) it And ré van Middel koop (Trio Bubble Clin.ii: Jan Haring* «Locomotief/Vredestein i 16 Jan Hoog land (Vredestein) allen zi.; 17 Eef Dol- man (Trio Babble Gum) 18 fupp B fel (Zweden); 11) Tiemen Groen (Peugeot); 20. Cor Rentmeester i Breda Bieri allen etappe 'l. Vredestein (ploegl O Petersi 10.34.512. Trio Bubble Gum (ploegl. Thüs Verveer z.t 3 Amstelbier (ploegl. Herman Krot tl z.t.: 4 Smith A< int ';.lo._'l Piet Liebregts) z.t.; 5. Peugeot (ploegl. J Brug- genikampi z.t. (Advertentie) Tanden blank-Adetr. fris Onbetwist de beste tandpasta

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1966 | | pagina 7