ook VOOR JOU ONS KNUTSELHOEKJE Cabaretier Cees van Oyen: {lopend vuurtje toppers DE LEI use COURANT ZATERDAG l APRIL 1068 IVnff api1 an oiulor ai-op vr0eg °P' ,wa"t,.fr lagsneeuw. ..Latenl toen begonnen ze alle twee te lachen. ilUi; Cell Cll dlllicr UVCr we gaan sleeen! nep Kees. Ze liepen samen naar beneden en J-7 ..Ja. ja!" riepen Sjaak en Brigitta. hadden er nog veel oret om. Zo gezegd, zo gedaan. Ze gingen de slee halen, trokken hem bovenop een Peter Roemele Leiden. ZerSt nog een ,„,„„„rd op vrggg: TnaT JS Israëls landbouw ..waarom mochten os en ezel' niet naaït 8"'a1n ze "T Ik. ben geboren in 1957. toen elkander gespannen worden'" Shaatsen t. hf te brengen en de de ik in Haarlem, in een heel oud hui: Dat hart naar ik m^n rorfan0rschaatsen te halen. Ze holden thuis Tmn LPrw. u redenen. naar boven en ]eder pak(e zjjn gi hnrtkto b-Sn «C °S meeSj ^e" schaatsen. Ze gingen naar de sloot, bruikte en ook het meest gewaardeer- vlak bij hun hui sterker dan schaatsen bonden de Brigitta had het pas geleerd en ze viel telkens, maar ze was flink en stond steeds weer lachend op. Er wa ren nog veel meer kinderen op 't ijs. Na een poosje hadden ze er ook weer genoeg van. „Laten we een sneeuwpop gaan ma ken", zei Brigitta. De jongens vonden het goed en ze gingen thuis de spul len halen voor de sneeuwpop. „Willen jullie een beker chocola?" vroeg moeder. „Alstublieft graag, want we zijn zo „Dan eerst de schaatsen boven bren gen". vond moeder. Brigitta was op haar kamer om haar schaatsen op te bergen toen ineens Kees achter haar stond. Kees had een oud wit laken omgeslagen en bij de ogen had hij twee gaatjes geknipt om te zien. Kees liep heel zachtjes de kamtr binnen en toen Brigitta zich omdraaide zag ze het spook voor zich staan en ze wist niet dat het Kees was. Ze gaf een schreeuw. „Wat is er Brigitta?" riep moeder. „O, moeder een spook!" riep ze. „Kom maar gauw beneden. Er be staan geen spoken", riep moeder. „Goed gezegd!" zei Kees, terwijl hij z'n witte kleed liet vallen. „O, ben jij het!" lachte Brigitta en de trekdier. Hij de ezel en daarom voelde zijn eige naar het als een soort belediging voor hem om naast zo'n veel zwakker dier gespannen te worden. Ten tweede: omdat de os zoveel sterker was, bleef het span moeilijker in evenwicht en was het voor de ploeger moeilijk om de ploeg recht en in de juiste richting ie houden. Dat zelfde was ook een bezwaar, als die twee verschillende dieren voor een wagen gespannen werden. De wagen kreeg dan altijd de neiging om scheef te gaan. Wie mocht denken, dat de Joden alleen maar granen verbouwden, heeft 't mis. Zij teelden ook, zoals ik reeds vermeldde, vlas: verder: bonen, erwten en groenten; denk maar eens aan de linzensoep uit het Oude Testament. Maar dat de graanbouw hoofdzaak was. blijkt uit de verschillende Joodse feesten, die daarmee verband houden. Zo was Pasen het feest van de eerste lingen van de gerstoogst, terwijl Pink steren dat was van de eerstelingen van de tarwe-oogst. Het Loofhuttenfeest was ingesteld ter ere van de inzamelingen ('t bin nenhalen) van de oogst. Dit laatste feest werd acht dagen lang gevierd in de maand oktober en wel terwijl heel het volk daarbij in loofhutten woonde, gemaakt van 't loof (takken bladeren) van olijf-, palm-, pijn en mirtebomen. Als je je tijdens dat feest buiten je loofhut vertoonde, moest je daarbij een lubak in je hand houden: een palm- of wilgetak met de vruchten van de citroen aan de top. Van veel belang waren in Israël ook de wijnbouw en de teelt van vij gen. In de toespraken van Christus tot de Joden hebben jullie wel gehoord, dat Hij daarbij herhaaldelijk de vijge boom en de wijnstok ter sprake brengt. Net als in alle landen rond de Middel landse Zee was tengevolge van ae druiventeelt de wijn de voornaamste drank buiten het water, terwijl de vijg een geliefkoosde vrucht was, zo wel vers van de boom als toebereid met suiker en andere dingen. Van specerij en teelt wisten de Joden ook heel wat, hoewel vele ervan door het 1 buitenland ingevoerd werden. De veeteelt was natuurlijk ook zeer belangrijk. Runderen voor de melk en de melkprodukten (ossen als trek dieren), kamelen eti ézels als rij- en lastdieren, verder geiten en schapen voor melk, vlees en huiden, voor wol en lederbereiding. De paarden werden haast uitsluitend als rijdieren gebruikt. Varkens hielden de Israëlieten niet, omdat het eten van varkensvlees hun by de Joodse wet verboden was. CORRESPONDENTIE Nog kwamen goede oplossingen bin nen van: Sjaak Ludlage Hoogmade, Greedje Straver Zoeterwoude, Corrie Straver Zoeterwoude. (Jullie hadden de oplossingen wel samen op één J briefkaart kunnen sturen, dat spaart weer één briefkaart en jullie mogen dan toch 2 keer meeloten). Gemma van Kampen Hazerswoude. Rla de Groot, Zoeterwoude komt ons iets vertellen over: MIJN LEVENTJE Onzichtbare Inkt wordt niet alleen Mïijn leventje begon op 27 januari door «pionnen en geheime agenten ge- 1953 te Zoeterwoude. Ik werd gebo- h_.ikf ren om 17.00 uur. Ik ging met mijn vierde jaar naar de kleuterschool en Met weinig hulpmiddelen kunnen ook daar zat ik twee jaar bij zuster Evo- Jullie le geheime brieven en mededelln- dia. Ik moest iedere dag overblijven ,„k, ,chriiv wazit ik woonde ver weg. Met mun zesde jaar ging ik naar de grote school. tea 'e ontxan^cr moei don et In de eers-te klas zat ik bij juffrouw weten, hoe men het onzichtbare schrift Steflwagen en juffrouw Vley. In de schrift zichtbaar kan maken, tweede klas bij juffrouw De Vrind en in de volgende klassen bij de juf- We zullen Julue 3 methoden ma- frouwen Barends. Wijnbergen en De nieren, wijzen» lezen, die alle evengoed Vrind. In de zesde klas zat ik bij me- zijn: neer Maes. Nu zit ik in 0e eerste klas van de huishoudschool te Leiden ik ben dertien jaar. Ik ben één keer Ze holden thuis* Daar lag ik in een wieg. die heel was. We gingen daar veel wandelen in de Haarlemmerhout. Er stonden daar veel bomen. Toen ik anderhalf jaar was, kon ik al lopen. We gingen in Leiden wonen, toen ik drie jaar was en daar ging ik toen naar de kleuterschool, toen ik vier jaar was. Op die kleuterschool was het heel leuk, ik kwam daar eerst bij juffrouw Van Brugge en toen bij juf frouw Kras. Ook heb ik gezeten bij juffrouw v.d. Fluit. Met mijn zesde jaar kwam ik op de grote school. Ik kwam in de eerste klas. waar het ook leuk was. Ik ging over naar de tweede klas en kwam bij een strenge juffrouw. In de derde klas zit ik nu by een heel schattige juffrouw. Ze heet juffrouw De Leeuw. zonder stoel. Na een poos moesten ze naar huis om te eten en na het eten gingen ze een sneeuwpop maken. Dat was een heel werk, en toen die klaar was, gingen ze hem met de sneeuw ballen gooien. Elsje maakte de snee ballen. Fons de Uil, Lelden SNEEUWPRET Jan, Els en Kees kijken naar buiten. Het heeft gesneeuwd. Ze kleden zich vlug aan. pakken de slee en gaan naar buiten. Jan zit voor op de slee. Elsje middenin en Kees achterop. Hel gaat hard. zó hard. dat Kees bijna valt. Ze houden zich goed aan elkaar Daar roept moeder of ze even boodschap willen doen. „Natuurlijk", roepen ze „We gaan met de slee!" „Wat moeten we halen?" „Een wit brood, een pond suiker twee pakken beschuit". Moeder geeft hun geld en daar glijden ze al weg. Als ze terug zijn. gaai op de ijsbaan glijden. Els gaat voorop, maar valt al dadelijk. Dat is heel erg. want ze heeft haar nieuwe jurk Nu is die jurk helemaal vuil. Vlug gaat ze naar huis om een andere jurk aan te doen. Dan gaan Jan en Kees schaatsen met een stoel. „Kees ga jij op de stoel zitten, dan duw ik," zegt Jan. Zo glijden ze een poosje voort. Intussen heeft Els een sneeuwpop ge maakt, met een hoed, een bezem en sjaal. Als de sneeuwman klaar is, gaat ze de jongens roepen. „Doen jullie mee sneeuwballen i ken en kijken wie het eerst de hoed „Ja! ja!" zeggen ze. „Kom op!" Ze doen hun best. Elsje gooit het eerst de hoed af. „Goed zo." roept Kees. „Hier heb je een stuiver." René Zonneveld heeft ook nog een verhaaltje over die fijne sneeuwtijd. DE WINTER Jan en Elsje stonden die morgen vroeg op. Weet je ook waarom? Om dat het gesneeuwd had. Er lag overal een dikke laag sneeuw. Ze gingen eerst samen sleeën. Jan was de chauffeur. Hij had een stevig touw aan de stang van de slee gebon den. Later gingen ze schaatsen op de ijsbaan. „Wat een drukte!" riep Jan, toen hij al die kinderen zag. Ze gingen aan de kant zitten om de schaatsen onder te binden. Elsje had een stoel meegenomen om het te leren. Ze deed goed haar best en al gauw ging het PetTa Vors DE REUS Bim.bam is een reus Met een heel grote neus Ja. heus. Bim-bam heeft ook grote oren Daar kan hij heel goed mee horen Ja. 't is zo! Bim-bam heeft ook een heel groot been Daar loopt hij vlug mee heen Mee heen. Zo ging het weer op en neer Dag Bim-bam. Dag kinders. Volgende week weer verder. TANTE JO EN OOM TOON <00 QO' IEMAND OVER DE HEKEL HALEN Toen ik nog een jongen van een jaar of 7 was. heb ik verschrikkelijke ang sten uitgestaan voor mijn eerste biecht. De grotere jongens maakten je nl. bang voor de hekel. Dit is een instrument, dat de vlaskwekers ge bruiken om de stro-achtige stengels van de vezels te scheiden. Het bestaat uit een plank, waar in het midden honderden scherpe pinnen dicht bij elkander staan. Je slaat telkens een bundel vlas (of hennep) op die ronde pennenbos en trekt hem dan naar je toe. De stukjes stengel blijven dan achter en in de stekels achter. Nu vertelden de grote jongens aan de eerste jaarsbiechtelingen, dat de pastoor (of kapelaan) in de biecht stoel zo'n hekel verborgen had en de grootste zondaars voor straf mqt hun achterste op die hekel moesten >kom,gn zitten. Iederë jongen.,,die yoqr je in de biechtstoel ging, was voor de achter hem komenden een voorwerp van grote belangstelling. Je keek of hij er met betraande ogen uitkwam en of hij soms nog achterom voelde naar een zeker lichaamsdeel. Maar hoe meer er met geruststellend gelaat zonder die achterwaartse beweging uit de biechtstoel te voorschijn kwa- men, des te geruster ging je hartje kloppen, des te zekerder werd je, dat 1 je niet over de hekel gehaald werd. I Nu begrijpen jullie zeker wel. wat 't wil zeggen: „Iemand over de hekel halen". Het betekent: over die per- soon in ongunstige zin spreken, soms i zelfs hatelijke dingen over hem ver- tellen of zaken, die hem kunnen be- i nadelen in zijn goede naam. ONZICHTBARE INKT lededelln- paa ijven. Al- i -j t geheim |~1 V o «rilrif» "'II in de sloot gevallen. (Wie heeft je gered Ria? Of ben je er zelf uitge kropen? Dat had je nu eens vertellen, want daar zijn nieuwd naar. Tante Jo). 1. Schrijf je brief met een pen. die je in het sap van een citroen of een ui ge doopt hebt. Wordt het papier daarna boven 'n brandende kaars verwarmd, dan tekent de gehê'iTie mededeling zich dui delijk leesbaar af. Ook een warm strijk ijzer heeft dezelfde uitwerking. Maar denkt eraan, dat ue te gebruiken schrijf- Lniden: water OPA KWAM OP BEZOEK en schrijf vervolgens de brief op heel Het was zaterdag en we waren alle- glad papier. Daarna wordt het schrift maal binnen. Opeens ging de hel. Wie zichtbaar, als je het papier met een dot zal dat zijn? vroegen we. Hei waren watten bestrijkt, d>e je in een of andere opa en tante. „O. wat fijn!" riepen dunne oplossing gedoopt hebt topl. wa- mijn zusje en ik. Opa en tante kwamen terverf water,. binnen en gingen zitten. Tante haalde j 3. ook melk en eiwit kan men als inkt wat uit haar tas en wat zat er in? gebruiken. Schrijf ie geheim alweer met Een grote plak chocolade en een een schone pen op glad papier. Het heel grote zak vol gesorteerde snoepje-, schrift wordt dan zichtbaar, ais je het Nu konden we smullen Mama had alweer met een c'ot watten bestrijkt of ondertussen een cake op tafel gezet en met een penseeltje, beide in fijne papier begon thee in te schenken. Wij be- as gedoopt. Maar .n dit geval kan men dankten opa en tante voor alles. QOk t schrift leesbaar maken bov Toen zei opa: „Hier heb je geld. ga kaars, met een warn Fig. c. Dit labyrint, dat je naar de millioenen- prijs brengt, ziet er op 't oog net uit als andere doolhoven. Maar pro beer nu eens om het raadsel op een andere wijze op te lossen dan dat gewoonlijk gebeurt. Meestal volg je een weg met vinger of potlood en weet daardoor dan, waar men zich bevindt, zonder zich door de door elkaar lopende lij nen in de war te laten brengen. Maar probe ren jullie nu eens al- leen met de ogen de weg te vinden en wel zonder 't al te gauw op ie geven. Je begint bij If— het pijltje en tracht I dan de weg te vinden, Izonder je aandacht door iets te laten afleiden. Gebeurt dat wel, ja. dan kun je wel weer van voren af aan be ginnen, Maar niet op geven en enkel met je ogen hoor! HANS EN DE FAZANT - kopen", en we kre gen alle vijf een rijksdaalder. Opa zou om drie uur weggaan. Met mijn twee zusjes ging ik naar de stad. We gingen lopen en bekeken onderweg de ver schillende winkels om iets uit te zoe ken. In de stad kochten we voor alle maal een aardig ding. We hadden nog wat over en kochten np de terugweg een zakje chips. We hadden vlug door gelopen. maar toen we thuis kwamen, was opa al weg. Dat was jammer, we hadden zo graag laten zien. wat we gekocht hadden. Opa haa nog een doosje achtergelaten. Zeker vergeten, want er zat nog één sigaar in. Nu is het maandag, ik moest naai school en toen ik thuis kwam moest ik eerst afwassen en daarna mijn huis werk maken. Na het eten kregen we nog een snoepje, toen mochten we nog even naar de T.V. kijken en daarna naar bed. Petra Vorst, Leiden: DE WINTER Er waren eens drie kinderen; twee jongens, Kees en Sjaak, en een meisje Brigitta. Op een morgen waren ze al OPLOSSING DOOLHOFPI Z7FL Fig. h De lange winter heeft Hans en zijn va der heel wat extra werk strijkijzer of ander bezorgd b.v. 't voeren van de fazanten, die zich in 't zuidelijk (dus 1 naar de zon toege keerd) deel van het bos ophouden. De fazant is oorspronkelijk geen vo gel uit het noorden. Hij is uit zuidelijke stre ken ingevoerd. Meestal houdt hij zich op in struikgewas, maar ook wel op 't open veld. De nacht brengt hij door boven in de bomen. De fazant is zeer waak zaam, als men zijn roep hoort, dan kan men er zeker van zijn, dat er ergens wat in aantocht is b.v. een havik, een uil of een vos. De man netjes zijn prachtig uit gedost met een lange, sierlijke staart en prach tige kleuren. De wijf jes daarentegen zijn veel eenvoudiger ge kleurd en hebben veel kortere staart- „Leidenaar Cees van Oyen veelbelovend". „Cees van Oyen op dreef in Den Haag". „Debuut Cees van Oyen ontbeerde regisseur". Zie hier een paar koppen uit kranten naar aanleiding van het op treden van cabaretier Cees van Oyen, Leidenaar van dertig jaar, in het Theater in de Steeg in Den Haag, waar begin februari de première plaats vond. Intussen is Cees, mèt Joop Stokkermans en Janine van Wely, uit de Residentie al weer ver trokken, om vandaar, zoals men dat in het vak noemt, de provincie in te gaan. „JE MOET DE MENSEN VERSTOOIING BIEDEN" „De meeste kritieken waren aan de gunstige kant", zo zegt de jonge cabaretier, die in mei 1965 111 het ICC te Amsterdam tijdens het cabaretconcours als derde uit de bus kwam. „Ja, ik ben het er mee eens: ik miste toen inder daad voor die première een goe de regisseur. Maar ja. wat wil je? Vier weken daarvóór kreeg ik een aanbod om in het Theater in de Steeg te komen optreden. Ik stond voor een blok: het uas: gauw of niet. Enfin, we hebben er ons best voor gedaan en kre gen, zoals gezegd, een goed ont haal". GEEN POLITIEK „l/oor mij is cabaret geen politiek iets. Het is een vorm van thea ter brengen. In dit vak kun je. meen ik, niet met ensembles werken. Al thans, ik ben er een warm voorstan der van. dat één man alleen cabaret pleegt. Ik noem bijvoorbeeld mensen als Danny Kaye, Maurice Chevalier en Victor Borge. Je moet als caba retier niet moeilijk doen geen pro testsongs. O, ja, ik hou er wel van, dat wel. maar dat is weer een andere vorm van cabaret zou je kunnen zeg gen." CABARET IN LEIDEN Of hij kansen ziet voor het cabaret in Leiden? „Nou, nee, ik geloof niet, dat je hier als cabaretier dagelijks voldoende publiek zou trekken. Be slist wel incidenteel, dat wel. Zo vind ik het hier in Leiden beslist goed ding, dat in „De Ruif" tijdens de weekends café-chantant wordt bedreven. Maar ik geloof niet, dat je hier iedere dag je emplooi kunt vinden." Cees, getrouwd en vader van een kind. hoopt wel binnenkort in zijn woonplaats zijn programma te presenteren. NRÜ.CÜRSüS Van 1961 tot 1963 was hij stu derend, Cees van Oyen. Hij nam deel aan de kleinkunstcursus van de Nederlandse Radio Unie en trad toen al in „schoolverband" her en der op. „Hoe ik eigenlijk bij cabaret ben terechtgekomen? Ja. onvermijdelijke vraag van jullie. Nou. op mijn zevende jaar ging ik met mijn ouders naar variétévoorstellingen. Je wordt dan, zou je kunnen zeggen, „ge dwongen". Enfin, op school speel de je wat schetsen je ervaart dat bewust." Als ander voorbeeld noemt hij zijn contact met een goochelaar, die hij in Nunspeet tijdens een vakantie ontmoette en die hem eigenlijk ook weer tot de grote stap naar de klein kunst aanzette. BIJ DE KOSTERS J"\it ex-lid van Minjon, afdeling U Leiden, belandde na 't ICC-con- cours bij het cabaret van Frans en Fiet Koster in Haarlem, in welke stad (en tevens elders in den lande) n hem ook leerde kennen als een jong cabaretier, die bruiste van ideeën. „Bij de Kosters ben ik al begonnen een eigen repertoire op te bouwen Ik dokterde daaraan met Joop Stokkermans, ook een oud- Minjon-lid Bij het cabaret van de Kosters („Adam en Eva") had Cees .vee jaar een engagement, voordat ij aan een eigen programma toe- wam „Zijn tot dusverre bereikte esultaten behaalde hij vooral, om dat hij begiftigd is met een scherp, wat spottend, waarnemingsvermogen en een raak typeringstalent". aldus Alex de Haas. LACH 'S IN DE SPIEGEL ir, zoals zij het zelf noemen, Hol le. Bolle, Verweerde, Lach- en Be slagen Spiegels brengen Cees van Ooyen en Joop Stokkermans hun liedjes, parodietjes en conférences. „De teksten zijn ik noem er een paar van de Belg Jos Ghysen. Kees van Kooten en Hans Andreus; de verbindingen heb ik zelf geschreven. Met scholieren als publiek is het bij voorbeeld heel leuk werken. Inder daad, wc trekken nu de provincie ii en blijven dokteren met ons pro gramma." En op een weer ander cha piter springend: „Ik werk heel graag op een groot toneel. Dat gedonder van een trap afvallen is ook niet al les." WERK GENOEG Fr is voor Cees van Oyen in de *-• drie jaar. dat hij nu zijn voUedig beroep in cabaret vindt, werk genoeg aan de winkel. Welgeteld drie-en- twintig voorstellingen voor de Lucht macht. bijvoorbeeld, met om. gita rist Peter Niewerf en bassist Gildo del Mistro, en vervolgens radio en televisie. Voor de radio heeft men hem eertijds kunnen beluisteren, toen Frans en Fiet Koster vrij fre quent een uitzending hadden. Voorts was en is er meewerken aan uitzen dingen van hoorspelen, cabaretjes of ander amusement. De Leidenaar noemt er een paar; de broodjeswin- kel van de NCRV, KRO's „Wisse- wassen" en NCRV's „Boeren en bur gers in Buitenveen", een stripserie van Jan de Vries. Behalve, dat Cees zelf al enkele keren voor televisie optrad (onlangs nog in „Studio Stal les"), is hij ook hier weer de schrij vende man achter de schermen. „Voor het NCRV-programma „Ik hou van Hollands" lever ik bijvoorbeeld teksten voor Ab Hofstee en Dick Rienstra. Ik streef er altijd naar die teksten le schrijven naar de man. die ze moet hanteren." PLAATJE „Toontje de tuba". „Japie het apie". „Lach er om". „Het witte eendje", het zijn vertalingen van liedjes van Danny Kaye. Samen met zijn stadgenoten „De Leid- se Sleuteltjes", geleid door Henk Franke, heeft hij ze op de plaat gezet. Deze liedjes voor kinde ren doen het blijkbaar vrij goed, want het verkóópt! „Er is des tijds een opname voor televisie van gemaakt, maar tot een uit zending is het nog niet gekomen. Of ik nog meer grammofoon plaatjes ga maken? Wellicht zit 'e*s ,.'n '°Pende reper- I I I I I I BEKENDE STERREN van radio en televisie maken op 15, 16 22 23 29 en 30 april hun opwachting in de veilinghallcn in Lisse, wanneer de stichting „ELFESTA" daar weër'grote bloemenfeeston organiseert. AUTEURS, die op 20 november van dit jaar twintig jaar zijn en niet ouder dan vijfentwintig, kunnen deelnemen aan de jeugdprysvraag van de stichting ..Reina Prinsen Geerligs Fonds". Inzendingen." proza, poëzie of toneelstukken, moeten voor 1 juli naar het secretariaat worden gericht. HET LEIDS STUDENTEN CABARET heeft onlangs een plaatje ge maakt, waarvan de baten ten goede komen aan kinderen in nood in Vietnam. „BRANDSCHOON STRANDis de leuze, die in Noordwijk opgang doet, nu de badplaats een eeuw lang als zodanig bekend' staat. Op zaterdag 9 april wordt op het Noordwijkse strand een grote schoon maak gehouden. Ook de jeugd zal ingeschakeld worden! En: een be loning ligt te wachten!' TIJDENS het internationaal jazzfestival te Comblain la Tour zal Papa's Low Down Blues Group, winnaars van het Loosdrecht Jazz- concours 1965, ook vertegenwoordigd zijn. I' Nancy Sinatra heeft het hem gelapt, met haar laarsjes! 1 „These boots are made for walking" staat nn dan toch ook I nummer een in de Leidse top- I tien. Beatles' „Michelle" dui- j kelde naar de derde plaats. I Terugkomen zullen John Len- 1 I non c.s. wellicht wel weer eens Ieen keer. 1. These boots are made for I walking Nancy Sinatra I I 2. Dedicated follower of fashion The Kinks 13. Michelle The Beatles I 4. As tears go by The Rolling Stones 4 5. Glaasje op, laat je rijden I Sjakie Schram J 6. Second hand rose Barbra I I Streisand 7. Bald headed woman I The Jay Jay's 18. That day The Golden I Ear-rings 9. The sun ain't come ashine j I anymore The Walker Brothers 10. Lies The Knickerboc- j kers. NIEUWE VORM Dóórdevol plannen dat zit deze dertigjarige, die tijdens de voor stellingen de snor opplakt, teneinde mimisch nog beter uit de verf te ko men. „Ik ben nu met Hans Andreus bezig een andere vorm van theater te beproeven. Eén nummer van een uur. vind ik hét? je zou kunnen zeg gen tegen Walter Mitty van Danny Kaye aanleunend. Wat Victor Borge doet, vind ik trouwens ook geweldig. Wat hij alleen met tekst en muziek doet. willen Joop (Stokkermans) en ik samen doen." TELEVISIE „Je hebt rekening te houden met het medium, het is er nu eenmaal. Feit blijft, dat sommige sfeerdingen het in de huiskamer niet doen. daar moet je voor naar het theater. Tégen plav back ben ik dat staat vast. Ont lopen kun je televisie niet. Hoe vaak hoor je niet van mensen: Nou, daar ga ik niet heen; ik heb hem nooit op de tv gezien!" Bij zien alleen zal het niet mogen blijven, je moet wat pres teren. Cees van Oven is in elk geval hard doende een programmaatje („Een paat voeten") voor le berei den. dat binnen niet al le lanee tijd •>0 de breldhuis te zien zal zijn uit voorraad leverbaar. DE ZAAK VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN Gé Hofenk Muziek- en grnmmnfnonplatenhAndel HAARLEMMERSTRAAT 66

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1966 | | pagina 10