ook
VOOR
JOU
1
H&uteWteufd
In de Krantentuin
LANDBOUW
IN ISRAEL
ONS KNUTSELHOEKJE
Barbarossa Group streeft naar originaliteil
TOPPERS
Gé Hofenk
fToPEND VUURTJE
PAGINA 10
DE U5TOSE COURANT
ZATERDAG 26 MAART 19» T~
NIEUWE RAADSELS
Zoek in onderstaande zinnetjes de
Telkens wanneer de dagtaak
ossen bij het dorsen geëindigd wa:
werden zij in het wed gedreven. Dit
was een poel. bij elk bedrijf te vinden.
Je zou zo zeggen, dat de ossen zeker
af moesten koelen van dat vermoeien
de werk ik bedoel, dat getrappel
door een dikke, losse laag halmen).
Misschien lag dat ook wel in de be
doeling, maar de hoofdzaak daarbij
was toch, dat de hoeven der dieren,
die bij het getrappel op 't schrale stro
beschadigd en vooral pijnlijk gewor
den, zich weer konden herstellen. De
ossen stapten dan ook met groot wel
behagen het wed in.
Over het „wannen" van 't graan moet
ik nog vertellen, dat dit vaak bij
nacht gebeurde, omdat er dan meestal
meer wind was om 't kaf en de fijne
stukjes stro van de graankorrels weg
te blazen. De wan bestond bei»«fve
uit enkele dunne repen veerkrachtig
hout, uit gevlochten tenen (wilgen
twijgjes). 't Leek wel een grote scho
tel met twee oren. die als handvat
dienst deden. De zijde, die bij 't wan
nen naar je toegekeerd was, had een
opstaande rand, terwijl de voorkant
plat was. zodat 't gewande graan er
makkeluk af kon vloeien, 't Graan,
dat voor eigen gebruik bestemd was,
alsmede dat wat naar de graanmarkt
ging, werd eerst ook nog zorgvuldig
gezeefd. Dit deed men niet voor het
afval, dat voor 't vee bestemd was.
Dat zeven geschiedde natuurlijk om
de korrels nog van stof en zand te
zuiveren. Het graan moest natuurlijk
gemalen worden, waarna er brood van
gebakken werd, zowel van de gerst
als van de tarwe. Gerstebrood werd
hoofdzakelijk gegeten door de armere
volksklasse, terwijl de beter bedeelden
meestal tarwebrood aten. Ook aten de
Joden veel bonen, ook als brood. Ze
gebruikten daarvoor een soort bonen,
die ze in Egypte hadden leren ken
nen. De rijst hebben de Israëlieten pas
omstreeks 300 leren kennen en ver
bouwen.
Merkwaardig was, dat de Joodse
landbouwer bij 't kopen van akkers
er steeds op lette, of de aarde enigs
zins rood gekleurd was. Dit was nl.
een zeker teken, dat hij zeer vrucht
dragend was. Er zat dan in de grond
verweerd basalt, dat de vruchtbaarheid
bevorderde. Eigenaardig was ook nog,
dat iemand die een gerste-akker
zocht, vooral lette op 't aanwezig zijn
van veel onkruid. Dat gold voor een
zeker teken, dat de gerst er ook welig
op zou tieren. En wat je ook wel niet
zou verwacht hebben was,-dat grond
waar graag dorens op groeiden, alge
meen voor prima graangrond werd
aangezien. Nu begrijpen jullie ook
wel de parabel beter, waar Christps 't
heeft over het uitzaaien van graan.
Ja, Jezus was goed thuis in de land
bouw van 't Joodse volk en in hun
levenswijze. Dat horen wij vooral in
zijn parabels.
De graanmarkten waren in het land
zeer talrijk. Iedere plaats van enige
betekenis was altijd ook graanmarkt.
Maar behalve 't koren kwamen tal van
produkten. die ermee vervaardigd
werden mede aan de markt. Zeer ge
zocht was b.v. 't heerlijke brood van
tarwe.uit Efraïm gemengd met vijgen
en rozijnen.
De Israëlieten hadden natuurlijk
ook al door. dat de akkers, als zij rijke
vrucht wilden opbrengen, daarbij ge
holpen moesten worden door bemes
ting Daarvoor gebruikten zij net als
de tegenwoordige boeren de mest van
groot en klein vee. Waar deze niet
voldoende was. werd ze vermengd
met allerhande andere stoffen zoals:
resten van voedsel, strohaksel met
water overgoten om 't verrotten te
bevorderen, korenkaf. stoppels en o a.
as van verbrande struiken. Dit alles
werd verzameld en vermengd op
mestvaalten van plm. 3 dm diepte,
soms ook met nog een stenen muur
tje van die hoogte. De inhoud van de
mestvaalt, die nog aangevuld werd
met alles en nog wat: b.v. lompen,
bladeren, soms ook bloed van dieren,
zand enz., moest nu en dan omge
werkt worden en gelucht met speciale
gaffels. Een ons vreemde gewoonte
bestond hierin, dat de mest. voordat
ze op de akkers gebracht werd, een
maand lang voor de hof of op straat
als een flinke laag werd uitgestrooid,
die dan door mens en dier vanzelf
werd stukgetreden. Je kreeg dan lek
kere korte mest, die makkelijk op het
land gelijkmatig kon uitgestrooid wor
den. Kunstmest kende men in die tijd
natuurlijk nog niet.
OPLOSSINGEN VAN DE
VORIGE RAADSELS
de j bloemen op. die
verborgen zit
ten.
i 1. Met Kerstmis lag er dit jaar sneeuw.
Klokken luidden overal.
2. Blijf af van mijn jas. Mijn hoed
heb je ook al bedorven.
3. „Johan til het rooster even op",
riep de timmerman.
4. „Waar heb je je passer in gedaan?"
vroeg de juffrouw op school.
5. „Jan haal jij even wat boter, bloem
en suiker," dan ga ik pannekoeken
bakken.
De oplossing insturen aan: Tante Jo
en oom Toon. Krantentuin, Leidse
Courant, Papengracht, Leiden.
Er kwamen nog goede oplossingen
binnen van. Willv v. d. Lans. Voor
hout: Tini Wesselman, Roelofarends-
veen; Magda Hoogenboom, Nieuw-
veen: Jeannet v. Zuilen, Hazerswou-
de; Willie v. d. Meer, Berkel; Willy
van Leeuwen, Hoogmade; Lucia v. d.
Voorn, Rijpwetering: Jan Lubbe,
Oude Wetering: Annie Turk, De Kwa-
kel; Nellie v. Zoest. Bodegraven; El-
lie van Zoest, Bodegraven: Joke
Straathof, Zoeterwoude; Riet van
Rijk, Voorhout; Ada v. d. Hoogen,
Alphen; Gert v. d. Lee, Voorschoten:
Betsie Balk, Noordwijkerhout; Alice
Kooter, Hazerswoude; Elsje Berg,
Sassenheim; Marjan Bouterse. Abbe-
nes; Willy Olijhoek, Stompwijk: Frans
Boers, Abbenes; Lida Berg. Zoeter
woude: Maria Castelein, Roelofarends-
veen: Gerard Koek. Zoeterwoude; Jos
en Theo Koek, Zoeterwoude; Tineke
Fase. Hazerswoude: Cora v. d. Poel,
Oud-Ade; Marja v. d. Meer, Roelof-
arendsveen; Francisca v. Hiemen,
Aarlanderveen; Marijke Rodenburg,
Zoeterwoude.
CORRESPONDENTIE
Wie doet er nog eens zijn best een
verhaaltje te maken over:
„Mijn leventje?"
Het is heus niet zo moeilijk. Je be
gint bij het begin. Wanneer en waar
ben je geboren? Hoe zwaar woog je?
Hoe was ie als baby? Lief. lastig, dik
of dun? Wanneer je eerste tandje, je
eerste pasjes? Wat was je lievelings
speelgoed. pop, beer of iets anders?
Hoe was je in de box? Wel eens er
uit getuimeld? Dan komt je kleuter
tijd. Hadden jullie een poes of hond
en vertel daar eens iets van. Hoe ging
het op de kleuterschool? Waarmee
speelde je het liefst? Dan de eerste
klas met zoveel nieuwe dingen. Had
je ook een vriendjeof vriendinnetje.
En dan niet te vergeten, de dag van
je eerste H. Communie. Mocht je wel
eens logeren of een dagje uit naar je
oma of je tante? Had je ook een
fietsje of een step? Hebben jullie
thuis een lieve baby en vertel daar
iets van.
Jullie zien dat er een heleboel te
vertellen is over: „Mijn leventje".
Onder de ingezonden verhaaltjes
verloot ik twee prachtige plakboeken,
daar kan dan meteen je verhaaltje in
geplakt worden, met foto's natuurlijk.
Francisca v. Hienen, Aarlanderveen.
Natuurlijk mag je met ons meedoen
meiske. Schrijf ons maar dikwijls,
stuur eens een verhaaltje en je zal
zien dat je ook een antwoordje
krijgt, dustot schrijfs.
Marja v. d. Meer, Roelofarendsveen
maakt voor ons:
HET KLEINE KABOUTERTJE
Er was eens een heel klein kabou
tertje. Hij woonde in een piepklein
huisje, midden in het bos. Hij was
dikwijls erg verdrietig, want geen
enkele kabouter wilde met hem spe
len omdat hij zo erg klein was. Maar
niemand wist dat die kleine kabouter
toveren kon. Op een dag. dat hij weer
zo alleen en zo verdrietig in zijn
huisje zat. dacht hij: „Weet je wat ik
ga doen? Ik ga de andere kabouters
eens betoveren. Maar hoe zal ik ze nu
betoveren?" Hij dacht ha. ik weet het
al* Morgen is er een groot kabouter-
bal. Daar gaan ze allemaal heen. ik
ook. Als ze allemaal aan het dansen
zijn, tover ik ze allemaal om in kik
kertjes. En zo deed hij ook. O. wat
was dat een raar gezicht. Ze vonden
het helemaal niet leuk. Nu kregen de
kabouters spijt, dat ze niet lief tegen
het kleine kaboutertje geweest waren.
Al heel gauw toverde hij de kikkertjes
weer om. Voortaan was de kleine ka-
1 bouter niet meer alleen.
De onderkant zo helder wit?
Zie je ook de blanke franje.
Die er aan het steeltje zit?
Kinderen kijk toch naar hun
schoonheid
Maarik raad je allen aan.
Pluk ze niet. want ze zijn giftig.
't Kon je wel eens slecht vergaan.
Joke Montanus, Leiden stuurde ons
ook een versje, nu hoop ik maar, dat
ze het niet heeft overgeschreven, want
dat mag niet.
HALKIE, TALKIE, TIMMERMAN
I Halkie, talkie, timmerman.
I Is reuze bij de hand.
i Niet een, die zo goed timmeren kan.
Als halkie, talkie, timmerman.
Niet één in heel het land.
Hij hamert en hij spijkert.
Al wat los zit aan elkaar.
Als 't morgen is, begint-ie.
En pas bij avond is hij klaar.
Halkie. talkie timmerman.
Zijn vrouw is lief en goed.
Niet één, die zo goed werken kan.
Als halkie, talkie timmerman.
Zijn lieve vrouwtje doet.
Zij boent en schrobt.
Zij veegt en klopt.
Haast elke dag van 't jaar.
Maar 's zondags maakt ze groentesoep.
En griesmeelpudding klaar.
'Halkie, talkie timmerman.
Heeft ook een zoon van elf.
Die echt al aardig timmeren kan.
Natuurlijk, want dat leest ie dan.
Van halkie. talkie zelf.
Het is me daar in huis.
De hele dag een druk gedoe.
Tot 's avonds negen uur.
Dan zijn ze halkie. talkie moe.
René Kallenberg. Leiden.
VERKLEDEN
Hans en Elsje wisten niet wat ze
spelen moesten. Opeens zei Hans: „Zeg
Els we gaan ons verkleden".
Ze gingen naar de zolder, waar de
oude kleren hingen. Hans zocht een
oud pak op van vader en Elsje vond
een oude jurk en mantel van moeder.
Ze zagen een doos en keken er in.
Daar zat een oude hoge hoed van
vader in en ook een hoedje voor Elsje.
Toen ze klaar waren, gingen ze
naar beneden. Ze liepen heel voorzich-
tig van de trap af, want de kleren
waren veel te groot. Elsje klopte op
I de deur en deed die open. Vader be
gon te lachen. Moeder kwam juist met
koffie binnen en ze begon ook te
I lachen. Die hoeden stonden ook zo
mal.
„Mevrouw, blieft u een kopje koffie
of liever een glaasje limonade met een
koekje?"
Hans en Elsje kregen limonade met
?n koekje. Toen gingen zij naar bo
en om de spullen weer netjes op te
Bertram Wesselman. Leiden.
HET SCHOOLFEEST
Het schoolfeest is: dat alle juffrou
wen en meesters hun verjaardag vie
ren en dat vieren ze dan op één dag.
We gaan dan naar een zaal, waar de
goochelaar komt. Die heet mijnheer
Devilee. Dit jaar deden ze ook zo.
Eerst kwam de goochelaar. Hij nam
een hoge hoed en een heel grote dob
belsteen. Toen had hij nog een kastje
met vier deurtjes. Twee aan de voor
kant en twee aan de achterkant. Daar
deed hij de dobbelsteen in. Toen
goochelde hij de dobbelsteen er uit.
Daarna ging hij drie koeken toveren.
Hij nam een pan, die helemaal leeg
was. Daarna nam hij een krant,
scheurde die in snippers, deed die in
pan en stak ze aan. Toen deed hij de
pan open en nu zaten er drie koeken
in. Daarna gingen we tennissen met
zeepbellen, met een raket waar een
soort lap in zat. We keken wie de
meeste zeepbellen kon slaan. Als je
met de zijkant van de raket sloeg
ging de zeepbel kapot.
Toen deelde die mijnheer kaartjes
uit, met cijfers tot dertig er op. De
vierde, vijfde en zesde klas deden mee.
Ze moesten een voorwerp noemen. Na
tien voorwerpen zei die mijnheer ze
allemaal op.
We hadden een fijne dag. maar de
verjaardag van onze eigen juffrouw
vergeten we ook niet.
Dag kinders. Tot de volgende week.
TANTE JO EN OOM TOON
STERRENOPGAVE
Fig. c. Op 't eerste
plaatje ziet de ama
teurastronoom (is ster
renkundige) Sofus
Sternberg geestdriftig
naar boven, want hij
heeft, naar hij meent,
een nieuwe ster ont
dekt. welke hij meteen
de naam „Sofusirius"
heeft gegeven. Maar op
't tweede plaatje kijkt
hij teleurgesteld, want
Sofusirius is weer aan
't hemelgewelf verdwër
nen of tenminste in een
wolk of nèvel schuil
gegaan.
Fig. c. en d. (f) Welke
ster mist men op 't 2e
plaatje? En (2) waar
moet de reiziger op
plaatje d naar toe?
Wie beide raadt, raadt
meteen mee voor een
leuk boek (ster duide
lijk omschrijven, zo no
dig met tekeninkje).
OOM TOON
Sonja Jansen, Leiden heeft
versje uit haar hoofd opgeschreve
DE PADDESTOELEN
I Als ik moe ben van het spelen.
Rust ik graag een poosje uil.
Op mijn mooie paddestoelen.
Glanzend rood als rijpend fruit.
Zie je wel die mooie stippen?
een
HANS EN DE RHODONDENDRON
Fig. b. „Vader, de rho-
dondendrons zijn dood
gegaan. zie maar eens,
hoe hun bladen slap
hangen. Ze hebben de
koude vah de winter
niet kunnen verdra
gen". „Oh, maak je
maar geen zorgen, on
ze prachtige rhodon-
dendrons zijn helemaal
niet dood. Ze hebben
immers het hele jaar
door groene bladeren,
maar in de zomer sprei
den zij zich weer hele
maal uit om ten volle
te kunnen genieten van
zon en lucht. Maar nu
krimpen zij ineen en
krullen om hun opper
vlakte kleiner te ma-
„Zo. zo. is dat bos zo
slim!" riep Hans uit.
..Slim is misschien niet
het juiste woord, maar
zeker is het, dat de
planten zich bij elke
«limaatsverandering on
willekeurig op de juiste
wijze tegen schadelijke
invloed weten te be
schermen.
UIT HET WILD WESTEN
Bij de prairie-indianen in Noord-
Amerika was de vredespijp hoog in
ere. In de maand juni verzamelden af
gezanten van alle stammen zich voor
een beraadslaging. De medicijnman
ontstak de heilige pijp aan de vlam
van 't kampvuur. Daarna blies hij
Frederik I, de keizer van het Heilige Roomse Rijk
van ongeveer 1123 tot 1190, heeft heslist niet
bevroed, dat anno 1966 er in Zoeterwoude een
jongeman door het leven zou gaan als Barbarossa,
de bijnaam, die de krachtige figuur in de rij van
de dynastie der Hohenstaufen bij zijn leven kreeg
toegemeten. Barbarossa immers is de 'titulatuur',
die men verschuldigd is aan drieëntwintigjarige
Rinus (voor vrienden 'Kriek') Pieterse, leider van
de uit drie Zoeterwoudse en twee Stompwijkse
jongelui bestaande Barbarossa Group.
Tekenen en schilderen, antiek
verzamelen nou ja, ik heb geen
vast beroep, maar doe toch ook
weer van alles", zo zegt Barba
rossa: juist: voorzien van roze
baard en navenant super lang
haar. „Inderdaad ja. ik mag hier
graag komen om klassieke mu
ziek te beluisteren, want daar
houd ik ook van". Met dat „hier"
doelt Kriek Pieterse (23) op de
(gehuurde) repetitieruimte, die
de Barbarossa Group ter beschik
king staat.
Eigen home
DE BARBAROSSA GROUP, zon
:e jaar geleden de naam dragend
„The Flying Fingers", kan men
tijdens de repetities aantreffen in
het „huisje" nabij de R.K. lagere
school aan de Dr. van Noortstraat te
haar rook ter aarde, naar de hemel
en naar alle vier de windstreken. Dan
reikte hij haar over aan de hoofdman,
die aan de zuidzijde van de deur der
grote tent was gezeten. Deze deed er
een paar trekken aan en gaf vervol
gens de pijp door. Deze pijp heette
de „vredespijp" en was een teken van
vriendschap en vrede. Ze bezat een
heilige kracht.
De pijp was plm. 75 cm. lang. Haar
versiering bestond uit veren en wim
pels. soms uit een opgezette eendekop.
Heel dikwijls rookten ook de vrou
wen. maar aan jongelui was het ver
boden. Men vond het voor hen scha
delijk bij het ademhalen. Men kende
dus destijds ook reeds de schadelijke
invloed van tabak. De Indianen teel
den hun tabak zelf.
De pijp werd gemaakt van riet of
hout. Essenhout werd 't meest ge
bruikt. wellicht omdat het merg van
de es het makkelijkst is te verwijde
ren. Een oude Indianensage verhaalt
dat men een rietkever met vuur er
toe dwong zich van 't ene tot 't an
dere einde door zo'n essetak te kna
gen. Of 't waar is, laten we maar aan
de geschiedenis over.
huisde, werd bijna met de grond ge
lijk gemaakt en door de jongens zo
goed en zq kwaad als dat ging weer
opgebouwd, ingericht (bed incluis!)
van de vereiste benodigde attri
buten voorzien. „We repeteren hier,
zeer zeker, maar ik kom hier anders
wel vaker naar toe, om aan het com
poneren te slaan of wat te lezen of
studeren, want thuis heb ik daar
niet zoveel ruimte voor", zo zegt
Zoeterwoudse Rinus. In dat eigen
„home" verdiepen de leden van de
groep zich overigens nog niet erg
iang, teneinde de lichte muze zo
goed mogelijk te dienen; tot vóór no
vember vonden ze in Stompwijk on
derdak bij de eerwaarde zusters in
een lokaliteit en ool^nog in het sou
terrain van de lagere school!
Zoeterw.-Stompwijk 3-2
ZOETERWOUDES voetbalvereniging
SJZ en Stompwijkse Boys mogen
dan op het voetbalveld elkaar wel
eens fel de voetbaleer van de streek
betwisten, de muzikale combinatie
van drie Zoeterwouders en twee
Stompwijkers levert geen strijd in
welk opzicht dan oók op. In Zoeter
woude mag inmiddels dan de eerste
kiem zijn gelegd voor het in het
leven roepen van een fanclub van de
Barbarossa Group, in Stompwijk
heeft Kriek c.s. evenzeer een grote
aanhang!
Hamburg
Drummer en zanger Rinus „Kriek"
Pieterse heeft er een hekel aan an
deren te imiteren. Daarom bijvoor
beeld heeft hij net zolang naar een
naam voor zijn groep gezocht, totdat
het bij hem vaststond, dat er in ons
land geen beat- of pop-art-groep zal
zijn, die dezelfde naam bezit als het
Zoeterwouds-Stompwijkse stel. Hij
heeft hier het volgende verhaal over:
„Ik was op een gegeven moment in
Hamburg voor enige tijd. Met mijn
lange haar en baard viel ik bepaald
in de kijker. Op een gegeven mo
ment was er weer eens iemand, die
het nodig vond, om me na te schreeu
wen. Maar gek, wat die goeie ziel
zei, was nou net wat ik zocht: Bar
barossa!!"
Artiestennamen
DE ANDERE VIER plegen op de
Bühne ook niet onder de namen,
waarmee ze vanaf hun gehoorte zijn
behept, op te treden! Slaggitarist Th.
Hooymans (19, Stompwijker) mag
dan in de tuinderij gewoon Theo
heten, bij de group is het Jason.
Sologitarist Frans Veenwijk (20, i
Zoeterwouder) zal tijdens zijn acti-
viteiten als verwarmingsmonteur
wel niet Dave genoemd worden, ter
wijl zijn plaatsgenoot drummer Piet
Straathof (22) in de plaatwerkerij
of autospuiterij of als leider van de
drumband „De Rijntamboers" niet
za) worden aangesproken als Perry!
Achttienjarige J. Oliehoek („Ja ik
ben net als Kriek gek op moderne
jazz"), de basgitarist van het stel,
kreeg de naam Timothy. In Stomp
wijk en op zijn werk (mechanische
administratie) noemen ze hem nog
gewoon Jacques.
Op Hollandse toer
„Naast de toppers van het moment
want dat vraagt het publiek nu
eenmaal willen we zo veel moge
lijk eigen werk vertolken. Ja, ik hou
me nog wel eens bezig met compo
neren; maar we doen het ook sa
men". Barbarossa gaat verder: „We
hebben er een hekel aan anderen te
imiteren, weet je. Bovendien: we
willen alles zo veel mogelijk op de
Hollandse toer gooien. Wat denk je
bijvoorbeeld van „Mijn negentiende
zenuwinstorting"? Nou, da's toch de
vertaling van de Rolling Stones-hit
„19th Nervous breakdown". O, ja, we
willen ook nog wel eens graag im
proviseren tijdens onze optredens.
Ingestudeerde pop-art, nee daar
moeten we niks van hebben. Een
strijkstok op de bas doet het toch
ook. Of het bord „Gun u eens tijd
om naar de kapper te gaan". Man,
dat wil er best in!"
LEIDSE
TOPTIEN
1. Michelle The Beatles.
2. Dedicated follower of fas
hion The Kinks.
3. These boots are made for
walking Nancy Sinat
4. Glaasje op. laat je rijden
Sjakie Schram.
5. As tears go by The Rol
ling Stones.
6. Bald headed woman
The Jay Jays.
7. That day The Golden
Earrings.
8. Mustic eyes Them.
9. Lies The Knickerboc
10. Second hand rose Bar
bara Streisand.
uit voorraad leverbaar.
DE ZAAK VOOR
LEiDEN EN OMSTREKEN
Muziek- en
grammof oonnlatenhandel
HAARLEMMERSTRAAT 66
*eli
nou net niks! Je moet gewoon
reageren!" Hij moet wel lachj
deze baardige figuur uit Zoeterw
de. wanneer de mensen nu eens
komen met andere gezegden
welke men vrij frequent bezigt
gens lang-harigen c.q. -baard:
dat wel
Goede nummers T~
AL IN HEEL wat plaatsen, in d
of stad. heeft de Barbarossa Grc
succesvolle optredens achter de
Tijdens het laatste Braasemconcc
bijvoorbeeld kwam Kriek met
mannen als beste beatband uit
jurvbus. Toch is er nog géén gr™61
mofoonplaatje geperst. „We heb VO
de nummers, eigen werk uitera D;
maar we hadden tot nu toe nog jfcn
de juiste contacten. Maar ze kot ,n
wel, dat geloof ik beslist", zo
weert Barbarossa. Een ding houf"*
zich nu steeds voor ogen:
fron
Geen indiaantje spelen
KRIEK PIETERSE zit knap in het
haar, zoals we boven al hebben ge
schreven. „Nou. die baard en mijn
lange haren? Da's toch een persoon
lijke vrijheid! Ik wil géén indiaantje
spelen en een pruik opzetten. Wat de
andere jongens van de groep willen,
moeten zij weten. Wat dat naroepen
op straat betreft? Nou, dat doet me
soenlijke dansavond vol kunnen we
ken!
Zwart-wit-geel-groen-roi
ONGEKEND in onze streken:
groep gaat weer eens wat n
brengen wat de kleding aai
Kriek heeft er al een vaste m
over: „De drummer gaat in df
komst in het wil gekleed; de
ren in biljartgroen, zwart, geel
knalrood. Je moet steeds wat a
zoeken! Ja, zeker, we dokken
uit eigen zak! Overigens: bij on
je het wel een communistische
kunnen noemen: alles is van i
een. Niemand spreekt bij ons
„mijn" instrument. Een N.V.
barossa, zou je kunnen zeggen!"
Jazz
rho£
NU WE HET deze keer toch hebben over Zoeterwoude: The White
Shoes, die vooral furore maken in DuftSland, gaan in april naar
Engeland voor hun plaatopname!
ZE STAAN nog aan aan het begin. The Light Feet Spiders, ook al uit
Zoeterwoude. De jongens van 1217 jaar koesteren echter plannen
om het ook eens zo ver te brengen als de wit-geschoenden of lang en
kortharige aanhangers van Barbarossa!
o
MORGENMIDDAG om vijf uur is er in de St. Willibrorduskerk in
Oegstgeest een speciale jongerenmis.
OP 1 MEI aanstaande zal er in Amsterdam worden gedingd naar de
Protest Song Prijzen. Boudewijn („Welterusten meneer de president")
de Groot heeft onder meer zitting in de jury.
LEIDENS in binnen- en buitenland bekende Accordeonorkest Neer-
landia bestaat vandaag 12' jaar. De directie van het jubilerende
orkest berust bij Lauw Boellaard.
'g f
ipe:
Jacques Oliehoek en Rinus
terse hebben er wel oren nao
de toekomst de moderne
meer te gaan dienen, zoals zc
beweren. Voorlopig ziet he'
daar nog niet naar uit en zn
zij hun wapen de tweekop
adelaar nog wel getrouw
ven. Andere plannen gaat l
Barbarossa met zijn medeh
uitbreiden in het home,
de deur met grote letters
gekalkt: „The Great Barbai
Was Here". Of de keizer var
Heilige Roomse Rijk dat is
weest, vermeldt de historie
