LUIS
SUAREZ
SPORT en POLITIEK
Flonkerende
carrière van een
Spaanse jongen:
Man, die nooit lacht
en doof is voor journalisten,
werd in het Milanese
Inter een legendarische
beroemdheid
Lange weg
naar de top
in Finland
hand in hand 5P0R^
wur
.TERDAG 19 MAART 1966
DE LEIDSE COURANT
(Van onze sportredacteur Jan Lutz)
a Coruiifl is een stad met tweehonderd-
•nd inwoners, gelegen aa.n de uiterste
westkust van Spanje. De winden van
Atlantische Oceaan strijken over de kust,
binnenland wisselt bosachtige streken
met kale dorre vlakten. Een jongeman
de stad kan twee kanten op: visser of
trieksarbeider. In die stad werd Luis
ez, thans de befaamde spelopbouwor bij
iter, geboren als zoon van een slager. Hij
het goe-' in zijn jeugd, er was volop
eten en t drinken en als hij naar de
•scoop wilde was er ook geld voor. Maar
)ii kleurloos bestaan trok de jonge Luis
(et. Voetballend als kleine jongen met zijn
iendjes op de straat had hij al gauw door
it hij dat heel wat beter deed dan de
ideren. Hij wilde geen slager worden, niet
Luiz Suarez, een van die zeldzaam
üenadigde voetballers, een puur na-
irtalent, is jaren en jaren ongenaak-
voor sportjournalisten geweest
interviews was hij nooit te vinden,
eindelijk is hij door de knieën
gaan. Met Lorenzo Vincenti, sportre-"
\f acteur van het grote Italiaanse geïllus-
11 erde blad „Oggi Illustrato" heeft hij
voerig over zichzelf en zijn plannen
iproken. Rijk geïllustreerd met fo-
is het verhaal van Luis Suarez ii
blad afgedrukt Boven het artikel
,t in zware letters de kop: „II calJ'
ore piu' famoso d'europa si confes-
in campo sono nervoso, poi mi ver-
no". Vrij vertaald: „De beroemdste
tballer van Europa bekent: „Op het
ben ik nogal heetgebakerd; later
lam ik me er voor". En dan begint
interview met de volgende kleurige
anioop: „Luis Suarez, il campione in-
vicinabile che non concede mai in-
'viste, ci paria qui per Ia prima vol-
|a: del suo fidanzamentoLuis Sua-
Tto B, de ongenaakbare kampioen, die nooit
ierviews toestaat, spreekt hier voor de
hlnI rste maal over zijn verloving („Ik had
ehoopt het stil te kunnen houden"),
toekomstplannen („Ik zou graag
liefde voor de sport een jeugdploeg
ainen"), over Barcelona („Dat wat ik
d was nooit goed"), over Inter („Een
ressieve en knappe ploeg zoals ook
karakter van de stad (Milaan) is"),
ver zijn collega's („Di Stefano wilde
Ifs winnen bij de training"). En over
Chzelf: „Soms verlies ik mijn zelfbe-
ersing, elke partij is voor mij een
op een vissersschuit gaan of door de fabrieks-
poort stappen. Luis Suarez wilde de juich
kreten van het publiek horen en voor iets
wat hij alleen kon presteren. \\'as hij in
het zuiden van Spanje, in Andalusië, ge
boren, dan zou Suarez vermoedelijk het
riskante avontuur van toreador in de
arena hebben gekozen. Maar daar hij meer
Portugees dan Spaans temperament had,
koos hij zijn carrière achter de voetbal. Luis
Suarez is er groot, beroemd en schatrijk
in geworden. Hij is thans dertig jaar en
heeft zich kortgeleden verloofd met Nïeves
Aranguena, de dochter van een arts uit zijn
geboortestad La Coruna. „We kennen el
kaar al een tijdje. Ik had gehoopt, dat het
niet de aandacht van het publiek zou trek
ken. Ik hou er niet van over mijn privé-
leven te praten. Maar nu we eenmaal samen
zijn gefotografeerd toen ik kortgeleden
naar Spanje terugkeerde om te genezen
van een schouderblessure, lijkt het me nutte
loos nog langer te ontkennen. Nee, ik heb
nog geen idee wanneer we zullen gaan
trouwen: Lk heb geen haast. Maar laten we
nu alsjeblieft over iets anders gaan praten!"
iii
Iet interview vindt plaats op een dag
Suarez niet behoeft te voetballen,
is heeft het zich gemakkelijk ge-
akt. Hij ontvangt de interviewer Lo-
o Vincenti gezeten achter een grote
verrukkelijke paella a la Valencia-
speciaal klaargemaakt door een
isklsche waard, die met een. Milanese
getrouwd. Suarez vertelt, dat hij aan
etbal zo gehecht is, dat hij er alles
heeft. „Een middelmatig be-
aan heeft mij nooit aangetrokken. Ik
lb bewust iets willen bereiken in deze
het geluk heeft me daarbij ge
lpen. Ik ben ervan overtuigd, dat je
kampioen wordt geboren en dat je
niet kunt worden. Wel kun je door
'aring je spel verbeteren, grote fouten
en en kleine wegwerken. Anders zou
heel gemakkelijk zijn een school
voetbal te openen en daar de bes
voetballers te vormen zoals universl-
en dokters en ingenieurs afleveren",
uis Suarez vertelt dan
voetbaljaren.
HIJ WILDE GEEN SLAGER WORDEN
MAAR EEN
WERELDBEROEMD VOETBALLER
„Ik begon te spelen in een jeugdploég
van - de parochie. Daarna heb* ak nc
enkele andere jeugdploegen gevoetbald
voordat ik in het eerste elftal kwam. Ik
was toen, in 1953, achttien jaar. Ik
kreeg de kans te gaan naar Barcelona.
Mijn ouders voelden er niets voor. M'n
twee broers hadden al tevergeefs ge
probeerd een bestaan als voetballer te
zoeken. Ik ben tóch gegaan, ik wa
heilig van overtuigd dat ik wèl zou
gen. Het viel me echter niet mee huis
en vrienden te moeten verlaten".
Van dat moment af lag Italië in het
lot van Suarez verankerd. De talent
scout, die hem voor Barcelona icontrac-
teerde (voor 12.000 gulden) waf Sandro
Puppo, een Italiaan. In de Noordspaan-
se stad, het Milaan van Catalonië,
moest Luis niet alleen een felle strijd
voeren mët het publiek maai' ook met
de oudere „sterren" voordat hij werd
erkend. Op zekere dag bracht de nieu
we trainer Helenio Herrera, aan wie de
faam van klaterend succes was vooruit
gegaan, uitkomst. Helenio en Suarez
spraken dezelfde taal, voelden elkaar
meteen aan hoewel ze nooit dikke vrien
den zijn geworden. Herrera slaagde erin
Barcelona tot een geduchte rivaal van
Real Madrid te maken; Suarez werd
de grote tegenstander van Alfredo di
Stefano. De rijzende ster begon de su
perster te overschaduwen.
Vinger in de wijn
„Di Stefano" zo vertelt Suarez
is de grootste voetballer geweest met
wie ik ooit heb gespeeld. Hij is bijna
volmaakt, bijna, omdat perfectie nu
eenmaal niet bestaat. Hij had minder
fouten dan de anderen, mijzelf inbegre
pen. Alfredo heeft een vrij lange car
rière als voetballer gehad dank zij zijn
fysieke gesteldheid, met overleg be
reikt. Ik ben van opinie dat de sterkste
zijn mentale begaafdheden was: de
Dm te winnen. Vaak heb ik met Di
Stefano gespeeld bij de training voor de
nationale Spaanse ploeg. Hij dacht al
tijd alleen maal' aan de overwinning,
ook als het een minder belangrijke
de Europa Cup. Triomfantelijk laat Jair de kostbare beker aan
t publiek zien tijdens de ereronde, gevolgd door Luis Suarez, Bedini, Picchi,
Guarnieri, Burgnich en Faccetti.
In Barcelona werd Luis Suarez ei
populair, hij hielp mee Barcelona Spaans
kampioen te maken, werd voor de
tionale ploeg gekozen en werd in 1960
uitverkoren tot de beste voetballer
Europa. In 1961 kreeg hij een aanbod
van Inter Milan. Het voorstel kwam
van Herrera, die, reeds een jaar in
laan, op het gunstige moment wachtte
(Barcelona had schulden door de bouw
van een nieuw stadion) de jonge talent
volle voetballer af te staan voor het as
tronomische bedrag van 350 miljoen lire.
En in zijn vaderland riep men: „Suarez
heeft Spanje met verdriet in het hart
verlaten...."
Luis Suarez bekent dan: „Ik zal daar
niet verder op ingaan. Ik moet wel zeg
gen, dat ik heel gelukkig ben geweest
met de verandering. In Barcelona leef
de ik temidden van een voetbalgemeen
schap, die mij niet met rust liet. Er
waren steeds discussies rond mijn per
soon, ik had de indruk dat ik nooit iets
goed deed. Ik ben Herrera dan ook heel
dankbaar dat hij mij naar Milaan heeft
geroepen. Uit het oogpunt van pr
sionalisme bekeken heb ik bij hem mijn
beste jaren doorgebracht".
Geen spektakeivoetbal
Een andere vraag: hoe oordeelt Sua
rez over Inter en het Italiaanse voetbal
„Elke club heeft zijn eigen geziqht,
dat de mentaliteit van spelers en milieu
weerspiegelt. Inter speelt levendig,
f en tactisch, kortweg Milanees.
Er zijn mensen, die Inter ervan be
schuldigen dat het te weinig op het pu
bliek voetbalt. Maar vandaag-de-dag
is het in de wereld met voetbal zo
gesteld, dat het meer op de tactiek is
gericht en dat het definitief heeft afge
daan met spektakelvoetbal. Als een aan
valler zich dicht bij de verdediging be
vindt, heeft hij te veel tegenstanders rond
zich om ook maai- een moment te aar
zelen. Het voetbal eist directheid. Het
Italiaanse kampioenschap verschilt ook
het Spaanse. Barcelona en Real
Madrid hebben minstens vijf a zes par
tijen waarvan zij zeker zijn die te kun
nen winnen. Op z'n hoogst kan men re
detwisten over de prognose van het aan
tal winnende doelpunten. Hier in San
Siro komen alleen ploegen vastbesloten
niet te verliezen. Daardoor is elke wed
strijd een veldslag".
Wat is de mening van Suarez over
zichzelf.
„Ik vind van mezelf dat ik een prak
tische voetballer ben, die poogt
alles eenvoudig te zien omdat voetbal
een eenvoudig spel is. Mijn talent is, zo
denk ik, passes te geven, die mij van
welke afstand ook gelukken. Komt het
keerd uit en dat kan wel eens
een enkele maal voorkomen dan ben
ik toch niet bang dat ik gefaald heb.
Die zekerheid heb ik gekregen door de
ervaring, door de resultaten, die ik heb
geboekt".
Is het waar dat Inter als u ontbreekt
een andere ploeg is, minder georgani
seerd en minder gevaarlijk?
„Ik speel in de aanval naast Corso
en als ik er niet ben, heeft dit zijn
weerslag op hem en op de gehele ploeg.
Maar het tegenovergestelde is ook waar
als Corso er niet is, mis ik echt zijn
steun. Wij zijn heel sterk op elkaar in
gesteld en gewend samen te spelen. Er
is eens iemand geweest, die heeft be
weerd, dat we iets tegen elkaar hadden.
Maar ik verklaar dat wie dit denkt van
het hele voetbal niets begrijpt. Corso is
een van mijn beste vrienden, ook bui
ten de sport. Hij bezit klasse en de al
lure van een groot kampioen. Volgens
mij moet er alleen nog wat aan zijn
conditie worden gedaan. Die is echter
al verbeterd en zal dat nog meer wor
den door de routine".
Bent u bijgelovig?
„Alleen in het stadion. Vroeger droeg
ik een elastiek om mijn rechterpols als
ik het veld opging. Als er wijn over het
tafelkleed wordt gemorst gedurende de
maaltijd vóór een wedstrijd haal ik al
tijd mijn wijsvinger erover heen en dan
strijk ik met die vinger langs mijn voor
hoofd. Dat brengt geluk!
Mooiste doelpunt
Luis Suarez, gewoonlijk zeer correct
en voorkomend, heeft een vrij snel ont
vlambaar temperament. Een paar maal
heeft hij in de voetbalarena zijn direc
te tegenstander aangevallen; eens
heeft hij op een vliegveld een paar
klappen uitgedeeld aan een journalist,
die zijn houding bekritiseerde. Zijn ver
klaring: „Ik speel iedere wedstrijd, ook
een vriendschappelijke heel serieus. Ik
begin altijd heel geconcentreerd; als de
ploeg niet draait word ik nerveus, dan
kan het gebeuren dat ik wel eens mijn
zelfbeheersing kwijtraak. Later, als ik
mijzelf dan op de televisie fcie, me om
draaiend van kwaadheid, herken ik me
zelf niet meer en schaam ik mij diep".
Luis Suarez (links) achter de bal
omgeven door Argentijnen tijdens
de finale van het officieuze wereld
kampioenschap voetbal (196b) voor
clubs. Independiente verloor met 20
Luis Suarez is op het ogenblik dertig
jaar. De Spaanse voetbalberoemdlieid,
die In 1961 van Barcelona naar Inter
Milan ging, werd de grote spelopbou-
wer van de Milanese club, een prachti
ge voetballer door stql en techniek. In
nevenstaand artikel, een interview, dat
de Italiaanse sportjournalist Lorenzo
Vincenti had met de gewoonlijk zeer
zwijgzame Suarez en dat werd afge
drukt in het geïllustreerde blad „Oggi
Illustrato", verhaalt Luis Suarez zjjn
ervaringen op de moeizame lange weg
naar de top, naar de beroemdheid. Be
langrijk is zijn uitspraak, dat voetbal
groten nooit kunnen worden gemaakt
maar dat van nature moeten zijn.
Welke ploegen staan volgens u het
hoogst genoteerd voor de eindoverwin
ning van het wereldkampioenschap
voetbal, dat in juli in Engeland wordt
gehouden
„Twee landen, Brazilië en Engeland.
Daarna een groep van gelijke mogelijk
heden. Duitsland, Italië Spanje, Rus
land en Hongarije. Ik voorzie zwaar en
hard voetbal in Engeland. Het wereld
kampioenschap is kort, als een ploeg
zich ook maar een keer vergaloppeert,
bijvoorbeeld door onfortuinlijk spel,
loopt zij de kans uitgeschakeld te wor
den. Je hebt inderdaad ook geluk nodig
om te winnen. Spanje en Italië in het
bijzonder hebben een niet onbelangrij
ke handicap. Als gevolg van de langdu
rige verplichtingen van de spelers kun
nen de respectievelijke elftallen pas in
juni gaan trainen. Een maand is heel
weinig om zich goed te kunnen vcorberei-
Welk doelpunt herinnert u zich het
„Dat, wat ik maakte in de semifina
ls van de „Coppa delle fiere" tegen
Belgrado. Na een gelijkspel in de uit
wedstrijd liepen we in Barcelona 'n ach
terstand van twee doelpunten op. We
waren verloren. Het publiek werd ra
zend. Ik werd opgewonden. Ik haalde
de bal bij onze verdediging op, passeer
de zeven tegenstanders en rende met bal
en al het doel van de tegenpartij in.
Oorverdovend gejuich. In de tweede
helft scoorden we nog tweemaal vol
gens hetzelfde recept en we wonnen".
Beste elftal
Hoe zou u een topploeg samenstellen
van de beste voetballers ter wereld
„Zo: Ramallet; Dialma Santos, Se-
garra, Zito, Santamaria, Voronin, Gar-
rincha, Pelè, Di Stefano, Puskas en
Charlton. Ik heb ook aan de Italianen
gedacht en vooral aan Inter, mezelf in
begrepen. Ook een van hen zou tot zo'n
topploeg kunnen behoren".
Het einde van de maaltijd nadert en
daarmee schijnt ook de conversatie te
worden besloten. Suarez, het voetbal
idool, dat nimmer lacht, vraagt be
leefd: „Hebt u nog meer vragen?" Wij
antwoorden: „U hebt veel over voetbal
gesproken, maar weinig over uzelf.
Iets over uw familie, toekomst, ver
diensten en tegenslagen."
„Niets over tegenslagen of persoon
lijk verdriet" zegt Luis Suarez.
„Over mjjn verdiensten praat lk niet.
Wat mijn gage betreft, ben ik van me
ning dat ik het verdien. Ik heb een
kleine pulloverfabriek, die mijn broer
beheert (mijn andere broer heeft een
slagerij), voorts een paar flats en een
stuk grond in La Coruna. De rest van
mijn geld beleg ik zo gunstig mogelijk
zodat ik wat achter de hand heb als ik
met voetballen stop. Maar daar ziet het
op het ogenblik nog niet naar uit. Ik
houd niet. van vrienden, die erop uit zijn
op mijn zak te teren, zoals nogal ge
beurt bij mijn collega's. Als ik een fout
maak, me vergis, moet het zo zijn dat
ik het alleen mezelf kan verwijten. Als
ik getrouwd zou zijn en na verloop van
Hlenio Herrera, befaamde en ge
vreesde coach van Milan, die Suarez
van Barcelona naar Italië haalde
tijd met voetballen zou ophouden, zou
ik het liefst in een kleine stad gaan wo
nen, vermoedelijk zal het wel La Coru
na worden. Graag zou ik toch iets met
voetbal te maken blijven hebben maar
dan niet beroepshalve. Ik zou graag 'n
jeugdploeg willen gaan trainen. Zou dat
niet mooi zijn? Een jongen te zien op
groeien, hem te leren langzaamaan on
der deskundige leiding een goede voet
baller te worden?"
Dit is het portret van Luis
Suarez, de onweerstaanbare idea
list, die met zijn gehele hart aan
het voetbal is gebonden, maar die
niet van plan is de bittere pillen,
die in deze sport van miljarden
aan vele van zijn meest vermaarde
vertegenwoordigers worden toe
geschoven, te slikken.
Sport in het parlement
Bescherming
IN Israël zijn maatregelen getrof
fen die beogen de orde bij sport
wedstrijden te handhaven. De minister
van Opvoeding en Cultuur heeft bij 't
parlement een wetsvoorstel ingediend,
dat tot doel heeft scheidsrechters en
spelers te beschermen tegen het pu
bliek. Toeschouwers, die hun aggressi-
viteit op deze lieden willen botvieren
zullen, indien de wet wordt aangeno
men, tot een gevangenisstraf van ma
ximaal vijf jaar kunnen worden ver
oordeeld, terwijl voorts een boete tot
een maximum van 12.500 gulden kan
worden opgelegd. Moesten we in Ne
derland ook maar eens gaan invoeren,
zeker na de vele handtastelijkheden
die er afgelopen zondag op en rondom
diverse voetbalvelden hebben plaats
gevonden! len..
politiek zo broe
derlijk samen als in Finland. Presi
dent Kekkonen wordt weliswaar ook
een dagje ouder, maar de oud-kam
pioen hoogspringen neemt nog ieder
jaar deel aan de skiloop voor parle
mentsleden. De sport neemt in het
Finse maatschappelijk leven een gro
te plaats in: kampioenen en oud-kam
pioenen prijken op de kandidatenlijs
ten voor de komende parlementsver
kiezingen van nagenoeg alle politieke
partijen. Voor herverkiezing hebben
zich kandidaat gesteld Voito Hellsten,
die bij de Olympische Spelen van '56
in Melbourne het brons op de 400 me
ter veroverde (bij zijn eerste verkie
zing was hij het jongste parlementslid)
en verder de skiloper Heikki Hassu en
de worstelaar Keip Gröndahl. De so
ciaal-democraten hebben thans nieu
we kandidaten gevonden in de skiër
Arto Tiainen en de bokser Limmonen,
die op de Olympische Spelen van 1960
in Rome de bronzen medaille in hel
verdergewicht behaalde en de conser
vatieven komen aandragen met de
polsstokhoogspringer Pentti Nikula en
de Scandinavische hinkstapkampioen
Kari Rahkamo. De communistische
partij hoopt ter meerdere eer en glo
rie en uiteraard ter verhoging van het
aantal stemmen te slagen met de vroe
gere Europese bokskampioen Olli
Maki. Wat die communisten betreft:
zij hadden ook heel graag Kai Pahl-
mann op hun lijst willen plaatsen, de
bohemien onder de Finse voetballers
die in het dagelijks leven musicus is.
Deze draagt niet alleen als artiest
maar ook als voetballer het stempel
„wispelturig" met zich. De Finnen nu
geloven dat de communisten niet
rouwig behoeven te zijn over Pahl-
manns besluiteloosheid tot deze par
tij toe te treden: Pahlmann en partij
discipline zijn twee dingen, die be
slist niet samen kunnen gaan
Tand om tand
dens de training tanden verloren. In
de eerste plaats niet leuk voor de spe
lers zelf, maar evenmin voor de diver
se verzekeringsmaatschappijen: deze
moesten zo'n 225.000 gulden uitbeta-
Weemoed
0P een door de Internationale Ge-
wichthefbond samengestelde rang
lijst neemt Rusland als sterkste land
de eerste plaats in met 44 punten. Het
staat daarmee royaal aan de kop,
want vervolgens komt er een hele tijd
niets. Polen bezit als tweede 31 punten
en Hongarije mag zich met 20 punten
het derde gewlchthefland van Europe
noemen. België bezit zowaar 3 punten
Ongetwijfeld dankt het die aan de uit
stekende prestaties van zwaargewicht
Reding. De naam van Nederland
komt op deze lijst nog steeds niet voor.
Met enige weemoed denken wij terug
aan een Verheijen, aan een Bram
Charité. Het ziet er niet bepaald naar
uit, dat die gouden tijden weer spoe-
0 beddeke klein
JJET ijshockeyteam van Oost-Duits-
land verraste deze week met een
fraaie zege van 4 1 op het veel ster
ker geachte Zweden. De overwinning
dwingt deh te meer bewondering af
wanneer men weet, dat de Oostduit
sers zonder hun beste speler moesten
uitkomen. Dat is de 1.92 meter lange
Ziesche. Men had voor deze speler tij
dens de in Ljubljana (Joego-Slavië)
gehouden wereldkampioenschappen
geen geschikt bed kunnen vinden. Hij
bleek te lang. Toen Ziesche 's nachts
droomde dat hij aan 't dansen was,
sloeg hij hard met zijn voet tegen de
rand van het (te kleine) bed.
Met de voet in het verband moest hij
de wedstrijd nu als toeschouwer vol
gen. Het komt ons overigens voor, dat
Ziesche tot betere prestaties op de ijs
baan in staat ia dan op de dansvloer!
dig zullen aanbreken. De „top tien"
bij de gewichtheffers lijken nog heel
ver weg. Toch blijven wij het oog
gericht houden op de Nederlandse
kampioenschappen die op zondag 17
april in gebouw Amicitia in ons bloed
eigen Den Haag zullen worden gehou-
Uitgesloten
|)E bond van semi-prof voetballers
V in Italië heeft een zijner leden, spe
ler van een derde divisieclub uit Flo
rence. voor het leven uitgesloten. De
man had een scheidsrechter afgeran
seld. Een idee voor de WGS van Ka-
rel Jansen?
