Prinses Glimlach DIE HET PRINSELIJK GELUK GLANS GAVEN Geen Gouden Koets, maar glazen huis heeft de slag gewonnen Ordebewaker op elke tien toeschouwers PAGINA 01. VRIJDAG 11 MAART 1966 DE LEIDSE COURANT '(Van een onzer verslaggevers) AMSTERDAM. „Dit is geen gouden koets, het is een glazen huis"i Zomaar een opmerking, tijdens het pandemonium van de huwelijks-happening opgetekend uit de mond van een toeschouwer. Hij stond in de bocht van de Raad huisstraat, het punt, waar de politie moeilijkheden had verwacht en waar ze dan ook met veel rook van eigengemaakte bommen, maar gelukkig geen vuur, losbarstten. Hij was ongeveer vijftig en had zich getooid met een opvallend oranjestrikje, niet, omdat hij van overtuiging monarchist is, maar louter „omdat zo'n venter met speldjes ook recht heeft op een boterham". Een gematigde figuur, kortom, die rich door het protesterende geknal van de provo-artillerie de kaas niet van het Mnlpperdagbrood liet eten. Hij stond daar het vlaggetje, dat een bekend jeneverstokend bedrijf in miljoenen oplaag had laten verspreirfen, zonder veel geestdrift in de hand te kijken on hij schndde zijn kalende hoofd. „Een Klazen huls", herhaalde hij, „Wat moet Dit woord is ons bijgebleven als het motto, waarmee de bruiloftsdag van gisteren kan worden samengevat. Bea trix wilde per se in Amsterdam trouwen, en daar heeft zij haar tol voor betaald. Er was rood-wit-blauw, maar er waren ook jodensterren, waarop ..6 miljoen doden'" stond gedrukt. Het „Oranje boven" weerklonk, maar daarnaast kon de resoluut reagerende politlemaoht niet voorkomen, dat er spreekkoren waren, die er niet om logen, en dat er pamflet ten op de route werden gestrooid met de inhoud: „Ordebewakers, heiinnert u zich alsjeblieft, dat er vlak bij de Westerkerk een ghetto is geweest". Het heimelijk opererende recherche- personeel was onderling herkenbaar aan grijze knopjes in de knoopsgaten. „Had toch oranjeknopjes genomen: dan was je minder opgevallen", luidde het commentaar van een niet op zijn achterhoofd gevallen voorbijganger. Ook deze opmerking is illustratief voor de sfeer, die gisteren heerste in het Am sterdam, dat door zijn eigen burgemees ter „lastig" wordt genoemd en daaraan uiteraard enig recht ontleent. Ten eer ste bleek er de humor uit, waarmee.de hoofdstedelingen naast andere levens problemen ook dit huwelijk tegemoet- treden, zonder zich knollen van welke kleur dan ook voor citroenen te laten verkopen. Maar ten tweede wordt er ook door gesuggereerd welke excessive veilig heidsmaatregelen er waren getroffen en hoe overbodig die waren. „Tachtig duizend toeschouwers langs de route" luidde de officiële schatting van de rijksvoorlichtingsdienst gisteravond. Achtduizend ordebewakers wisten we al uit de officiële stukken. Dat waren er dus een op tien. „Inderdaad «en beetje veel, gaf «en hoge politiebeambte schoorvoetend toe, na ruiterlijk erkend te hebben, dat de grootste provocatie van gisteren heeft bestaan uit het voor de gouden koets werpen van een kip die beschilderd was met een hakenkruis. Hij preciseerde „smakelijk vond ik 't niet, maar een halsmisdrijf kan ik het nou ook weer niet vinden". Een commentaar, waarmee iedere fi gurant in het spektakelstuk van het hu welijk het hartelijk eens was. Conclu sie: ook met iets minder bars vertoon was die kip wel op de route gekomen. Chronologische impressies, in het on middellijke kielzog van de gouden koets gemaakt, kunnen misschien gel den voor 'n weliswaar steekproefsgewij ze. maar toch objectieve weergave. Waarbij aangetekend dient te worden, dat je op die post baggerlaarzen moet dragen, want wie zijn hondje niet op de voorgeschreven manier uitlaat, gaat op de bon. rhaar 175 paarden kunnen er op zo'n dag ongestraft ook wat van. Kampioen 9.30 uur. Terwijl prinses Beatrix zich op het Dampaleis laat bewonderen m haar bruidstooi (door internationale persmensen het best bewaarde staats geheim van de eeuw genoemd) mogen dertig speciaal geselecteerde persmen sen een voorbeschouwende rondgang langs de route maken. Zij proberen ij verig sfeer te verzamelen, maar ko men niet veel verder dan Rob Schlueter (24 jaar opleiding technische school). Hij is geluidsjager en heeft de leeuwe riken in het Amsterdamse Bos, maar ontbeert nog de luchtmachtkapel. Dit is de kans van zijn leven en die zal hij niet missen. Met drie microfoons gewa- p«nd staat hij op het Rokin, ln afwach ting van de (geluids)golven, die komen zullen. Voor de rest meer lege dan ge vulde plekken. 12.30 uur. In het Prinsenhof heeft burgemeester Gys van Hall de kroon prinses en de heer Von Amsberg zojuist gevraagd, of zij man en vrouw willen worden. Beiden antwoorden uiteraard „ja" en <jaarmee is Claus ook prins der Nederlanden geworden. In een zeer mo derne koffiebar pal ertegenover zitten jongens en meisjes, naar de laatste op-art gekleed, beschaafd te discussië ren over het voor en tegen der monar chie. Zij kijken niet eens naar de optocht aan de overkant, laat staan, dat zij van zins zijn rookbommen te gooien. Dit alles verhindert niet, dat een zwar te Mercedes, gevuld met leden van de paleisrecherche, enkele ogenblikken later twee verslaggevers aanrijdt, die zich volkomen legaal op de route be vinden. Commentaar van de in jacquet gehulde ordebewakers, die het sjieke voertuig vullen: „Ga dan ook weg. idio ten". De klacht, die over dit gedrag is ingediend zal de betrokken „heren" zeer spoedig bereiken. Ken half uur later. Op het Rokin pak ken de jongens, die zojuist veel succes hebben geoogst met het ontplooien van liet spandoek „Ajax kampioen", hun spullen in om de stunt ergens anders langs de route te herhalen. De bruids stoet (meer pittoresk dan iets anders, roept een verslaggever van de populai re Radio Luxemburg gretig in de mi crofoon) is nu gevorderd tot de hoek Raadhuisstraat-KelaersgTacht. het punt. waar de koetsiers van de gouden, gla zen en andere voertuigen opeens grote moeite hebben, hun nerveuze paarden door de rook van de provobommen heen te loodsen. Voor het pand met het huisnummer 23 staat een grote groep die roept: „Oranje boven, leve de republiek". Wanneer de stoet na de plechtigheid in de Westerkerk langs dezelfde plek te rugkeert, wordt de betrokken plaats in genomen door 'n muziekkorps. Volgens het officiële politiecommentaar zijn de jongelui ondertussen vrijwillig naar huis gegaan. Een minder genifor- meerde lezing wil, dat zij zacht, maar dringend overvalwagens zijn binnenge bracht en dat zij de inmiddels betrok ken, motregenende vrije lucht pas weer terugzagen, toen zij naar een punt ver buiten de feestroute waren gebracht. 12.45 uur. Dominee Kater leidt ln de Westerkerk de luisterrijke en aangrij pende plechtigheid van de huwelijksbe vestiging. Voor de lieden die het café „De Paardenkop" vlak nabij de Noor- dermarkt bevolken, gaat het ontroeren de moment echter teloor. Het glazen oog van de t.v. is dood. De radio staat op Veronica. Hier had het voor hetzelf de weinige geld (een koetsiertje kost 45 cent) zondag 21 januari kunnen zijn. Merkwaardig, maar toepasselijk ge noeg vinden velen van de landelijke rui ters, die de stoet fiere luister hebben bij gezet, dit etablissement ook. Het grenst namelijk pal aan de plaats waar de koetsen keren. Geruchten willen, dat er •en half uur later, wanneer men Bea trix en Claus weer gaat ophalen, twee ruiters ontbreken. Maar de kastelijn wil dit bevestigen noch ontkennen. Balkon Een uur later. De stoet is nu omge zet. De gouden koets met het zichtbaar gelukkige Jonge echtpaar heeft 'n plaats helemaal voorin gekregen. In de Raad huisstraat ploft een 'verlaat rookbom- metje, maar daarna is het slechts het gejuich, waardoor het ritme van de tocht wordt gescandeerd. Druk is het nog steeds niet langs de route, maar nu hebben de ordebewakers tenminste eens niet de numerieke meerderheid en ook hoeven zij niet in te grijpen, want de vaders, de moeders, de kinde ren (opvallend veel Surinamers en An- tilliancn ertussen) hebben slechts de bedoeling, over het kordon heen felici taties te roepen. Dan is het tien voor half drie. Hoofd inspecteur Heijnk beschrijft in perscen trum Krasnapolsky, hoe de politie erin is geslaagd, de demonstratie, die om half tien bij het beeld van de dokwer ker begon en daarna maar bleef groei en, de baas te blijven. Het grote Dam plein is Inmiddels volgestroomd. „Bal kon, balkon", roept de menigte. Dan gaan de deuren open en verschijnt het bruidspaar. Het gejuich is oorverdo vend. De voorafgaande wanklanken worden er finaal door overstemd. Prin ses Beatrix glimlacht zeer breed. Een verslaggever van de sensationele Daily Mirror, die naast ons staat, zegt: „En toch heeft princess Smiling de slag ge wonnen". Na de huwelijkssluiting in stadhuis en Westerkerk werd in de Mozeszaal op het paleis een foto van de belangrijkste gasten rondom het bruidspaar genomeni Eerste rij (v. I. n. r.): 1. John Ambler (Brits zakenmanechtgenoot van prinses Margaretha van Zweden)2. Honourable Angus Ogilvy (echtgenoot prinses Alexandra)3. koning Constantijn van Griekenland; 4. koningin Juliana 5. koning Boudewijn; 6 en 7. het bruidspaar; 8. koningin Fabiola; 9. prins Bernhard10. koningin Anne-Marie van Griekenland; 11. prinses Alexandra van Kent; 12. prins Michael van Kent. Tweede rij v.l.n.r.)13. prins Charles Hugues van Bourbon Parma; 14. prins Harald ran Noorwegen; 15. prinses Marina (hertogin van Kent); 16. prinses Armgard sur Lippe Biesterfeld; 17. mevr. Gösta von Amsberg (de moeder van Claus); 18. prinses Christinq; 19. de groothertogin van Luxemburg; 20. de groothertog van Luxemburg; 21. prinees Maria del Pilar van Bourbon (zuster van prins Juan)22. prinses Margaretha van Zweden; 23. prinses Margriet; 24. mr. Pieter van Vollenhoven. Derde rij (v.l.n.r.); 25. prinses Irene; 26. prins Chali Karim Aga Khan; 27. prinses Irene van Griekenland; 28. prins Karei van Luxemburg; 29. prinses Benedikte van Denemarken; 30. prinses Christina van Zweden; 31. Christina von Amsberg; 32. prinses Paola van Luik; 33. prins Albert van Luik; 34. prinses Sophie van Bourbon; 35. prins Juan Carlos van Bourbon; 36. prinses Simone zur Lippe Biesterfeld en 37. prins Aschwin zur Lippe Biesterfeld. Bankroof tijdens t.v.-reportage bruiloft WARENDORF Duitsl. (UPI) De inwoners van het Westduitse dorp Gref- fen waren zo verdiept ln de televisiere portage van de koninklijke bruiloft in Amsterdam dat zij de kreten om hulp uit de pluatselijke bank niet hoorden. Enkele minuten voor het middaguur stapten, twee gemaskerde mannen het bankagentschap binnen en stalen tussen de 4000 en 5000 Mark. De bankbedien den die met 'n vuurwapen in bedwang waren gehouden, riepen om hulp toen de rovers waren verdwenen, maar nie mand hoorde hen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1966 | | pagina 9