ook
KINDERHOEKJE
In de Krantentuin
SIEGFRIED
VOOR
JOU
FELLOW-FANCLUB: 220 LEDEN
LOPEND VUURTJE
Beat hoort bij atoomtijdperk
DE LEIDSE COURANT
ZATERDAG 26 FEBRUARI m
Ik mag de lijst van de Rijnsagen ze
ker niet afsluiten, zonder dat ik jullie
het beroemde verhaal van de held Sieg*-
fried gedaan heb. Geen der ridderlijke
figuren, waarmee jullie kennis gemaakt
hebben is zoveel bezongen in woord en
muziek als Siegfried. Het meest be.
roemd is wel het beroemde ..Nibelungen-
lied". De geschiedenis is echter zo vaag
en onduidelijk, dat ze ons nog steeds
in het onzekere laat, welke persoon we
nu eigenlijk voor Siegfried (of Sigurd)
moeten houden. Maar in een sage kan
en mag van alles en nog wat.
In elk geval maakt het stadje Xanten,
dat dicht bij de Rijn tegenover Wezel
ligt, er aanspraak op, dat het met de
sage van Siegfried te maken heeft. Daar
moet omstreeks de 5e eeuw in een ko
ninklijk slot Siegmund en vrouwe Sieg-
linde met hun zoon gewoond hebben.
Deze heette Siegfried, in noordelijke
landen ook wel Sigurd genaamd. Reeds
op jeugdige leeftijd was hij al haast
een volgroeide jongeman, zowel geeste
lijk als lichamelijk. Daarom is het ver
klaarbaar, dat hij op 13-jarige leeftijd
reeds zoveel moed en vrijheidszin aan
de dag legde, dat hij het ouderlijke slot
vaarwel zegde om een avontuurlijk
leven te gaan leiden. Waarschijnlijk is
het strijdgewoel, dat in die tijd moet ge
heerst hebben in de buurt van Xanten
en waarin veel heldendaden moeten
hebben plaatsgehad, zo vroeg in hem
de lust tot dergelijke belevenissen
hebben wakker geroepen.
Nadat hij het koninklijk slot verlaten
had. trok hij de Rijn langs naar het
zuiden. Aan de voet van het Zevenge
bergte kwam hij reeds tot zijn eerste
avontuur. Daar woonde nl. een beroemde
wapensmid, die tot ver in de omtrek
grote bekendheid had gekregen om de
prachtige klingeD en zwaarden, die hij
vervaardigde. Daar schiep de jonge rid
der een groot behagen in en hij ver
zocht in zijn werkplaats te worden op
genomen om de edele wapensmeedkunst
van die meester te leren. Nou, die
krachtige knaap beviel hem onmiddel
lijk en hij nam hem aan.
Maar al spoedig waren er leerlingen,
die het niet konden zetten, dat de mees
ter hem z\jn kracht en toewijding met
bijzondere onderscheiding behandelde
en meermalen ontstonden daardoor
vechtpartijen, waarin ze stuk voor stuk
steeds het onderspit moesten delven.
In zijn overmoed greep hij soms een
zijner belagers beet, hief hem tot boven
zijn hoofd omhoog en smeet hem dan
als een bal van zich af. Bij werk aan
het aambeeld sloeg hij er eens zo ge
weldig met een zware hamer op los,
dat het bijna geheel in de bodem van
de smidse wegzakte. Dat''vond zijn
meester echter wat te erg; zo'n knecht
kon in een overmoedige bui wel eens
al te gevaarlijk worden. Daarom zond
hij hem op een dag naar een kolen,
brander om een zak houtskool te halen.
Hij had hiermee de bedoeling hem voor
goed kwijt te raken, want in het woud
waar hij op die tocht door moest trek
ken, leefde een vreselijk hoogst ge
vaarlijk monster. Al heel wat wande
laars waren door het beest overvallen
en verslonden. Siegfried had een flam
bouw aangestoken om zich voor te
lichten en het ondier, als het zich zou
vertonen, af te weren. Inderdaad kwam
het onder gedreun van zijn logge, van
grote nagels voorziene poten aanhollen.
Begerig om deze mens te bespringen,
kromt het zijn beschubde rug. Zijn rode
tong lekt van verlangen om het bloed
van dit slachtoffer op te slurpen. Maar
met wakend oog en onbevreesd wacht
Siegfried de aanval van het monster af.
Als het eindelijk met gapende muil toe
zal springen, treedt de jonge held blik
semsnel op het ondier toe en ploft het
de vlammende flambouw in de wijdopen
muil. Brullend van pijn werpt het zich
op de grond, terwijl het nog tracht door
slagen met z'n klauwen en z'n krachtige
staart zijn tegenstander te treffen. Maar
deze ontwijkt handig de slagen en als
het gemartelde ondier even tot rust pro
beert te komen, grijpt Siegfried een
groot brok rotssteen, dat in de buurt
ligt en verpletterd hem daarmee de
kop. zodat het beest rochelend zijn
laatste adem uitblaast.
Haastig raapt de overwinnaar een
stapel dorre takken bij elkaar, steekt
er de brand in en slingert het dode
lichaam daarop. Sissend begint terstond
i j Monster te smelten en
i te vloeien.
OP KOSTSCHOOL (II)
Tot half acht hebben ze zitten lezen,
totdat de bel ging. Vlug wipten alle
meisjes uit bed om zich aan te kleden,
maar Paulien had niets gehoord en
sliep rustig door. Saskia was het eerst
klaar. Ze maakte haar washandje drijf
nat. Op haar tenen liep ze naar de lang-
slaapster en wrong het washandje boven j
Paulien uit. Het ijskoude water droop
langs haar slaperig gezicht.
„Brrrwillen jullie nu wel eens
ophouden! Als ik uit wil slapen,
dan doe ik dat" „Je moet het zelf weten
hoor, maar de bel is allang gegaan!",
lachtte Ada en de twee meisjes gleden
achter 'elkaar van de trapleuning. Ze j
holden naar de eetzaal en zonder uit te
kijken botste Ada bij de hoek tegen
Anneke de Mei op. „Kun je niet een
beetje uitkijken, apekop!" „Ook al niet j
in goede stemming", bromde Saskia.
De meisjes zaten aan de ontbijttafel.
De zuster keek eens rond. Eén plaats
was onbezet. „No 34 is afwezig", zei ze. i
Yvonne van Staatburg, no 35. nep: „O 1
Paulien Stelman". Saskia en Ada grin
nikten tegen elkaar. Toen 't ontbijt aan
de gang was kwam eindelijk Paulien j
aansukkelen. Met een kleur als vuur
ging ze naar haar plaats. Toen de kin-
deren gebeden hadden, mochten ze 20 j
minuten vrij, de een ging naar de speel
plaats, de ander naar het eikenbos, al-
leen Paulien moest 20 minuten op de
strafstoel.
Ada en Saskia gingen naar zuster
Rudolfa, die de vaat deed. Drie meisjes
van de zesde klas hadden de beurt van
afdrogen. De zuster keek op toen ze de
twee vlcgeltjes zag. „Zuster, was u van
ochtend niet kwaad?" vroeg Saskia:
met een bescheiden gezicht. „Nee hoor,
want Paulien heeft echt last van och.
tendziekte, dat weet iedere zuster, maar j
praat er verder niet meer over en ga i
maar gauw spelen". De zuster schudde i
haar hoofd toen het tweetal de keuken 1
weer uithuppelde.
Die morgen op school ging het met
de vriendinnen goed. Maar Paulien
kreeg een uitbrander omdat ze zat te j
suffen. Om 4 uur moest ze schoolblijven, j
Juffrouw Blsschops en Paulien hadden
nog geen 5 minuten gesproken of er j
werd op de deur geklopt. De ondeugen- 1
de krullebol van Saskia stak door een
kier van de deur. „Juf. 't is mijn schuld
dat Paulien moet blijven, want Ada en
ik hebben haar met water gegooid". Ze
schoot bijna weer in de lach, maar nog
net deed Saskia haar hand voor de
mond. Juffrouw Bisschops riep haar
binnen, Saskia moest alles vertellen.
De juffrouw waarschuwde; „Nu in het
vervolg niet zo gauw meer driftig wor-
den, hoor Paulien!" Deze schudde ver-
legen van „nee". Daarna was alles weer
vergeten en vergeven.
Lenneke Egberts, Leiden, maakte voor
WAT ZAL JANNEKE KRIJGEN?
„Moeder als ik jarig ben"
„Wat dan mijn lieve kind?"
„Dan wil ik pannekoeken aan het spit,
En sinaasappelen zonder pit."
„Moeder als ik jarig ben,
Dan wil ik taartjes en wat plaatjes,
Een fiets met zilveren bellen
Waarmee je lekker voort kunt snellen."
„Moeder als ik jarig ben,
Dan wil ik al mijn vrienden en
vriendinnen
Dan laat u ze maar binnen
Dan gaan we spelen en ons niet
„Moeder als ik jarig ben geweest,
Dan is hat voor mij nog een feest
Want ik heb zoveel gehad,
Wat ik echt niet had gedacht."
KLEIN DUIMPJE
Klein duimpje Klein duimpje
Strooi nog eens een kruimpje,
Dan komen de vogeltjes; piep-piep-piep
Dan komen de merels: tjiep-tjiep-tjiep,
Dan komen de hazen: tap-tap-tap.
Dan komen de konijnen: trap-trap-trap.
Klein duimpje, klein duimpje
Strooi nog eens een kruimpje.
Rinus v. d. Poel, Leiden
IN DEZE TIJD
Op een zondag in januari was het
ijs al behoorlijk dik. Ik ging met Ma
rianne op het ijs glijden. Eerst gingen
we op het eerste slootje, toen op het
tweede. Toen we op het tweede gin
gen, hoorde ik krrrraaak, krraak! Op
eens ploeps!. daar ging ik naar bene
den. „Wa! Wa! Wa!", schreeuwde ik.
Gelukkig was Marianne bij me. Ze trok
me er uit. Druipnat liep ik naar huis.
Toen ik thuis kwam. bromden ze alle
maal op me, vooral mama en papa.
Ik mocht toch nog naar de Jetsons
kijken en naar Het geheim van de
oude molen.
Tineke Bollcboom, Stompwijk
Zeg Tineke, voor ik aan je verhaal
tje begin, moet ik je eerst even zeg
gen, dat er geen postzegel op je brief
zat. Dat kostte 36 cent strafport. Voort
aan beter opletten, meiske!
IJSVRIJ
't Was woensdagmdidag. De V.G.L.O.
had om 1 uur vrij; de lagere school
al om 12 uur. Er zouden die middag
wedstrijden zijn op de Nieuwe Vaart.
We gingen er met ons viertjes heen:
Cobie, Tineke, Ria en ik. We hadden
ons opgegeven voor de priksleewed
strijden. Het was die middag erg koud.
We moesten lang op onze beurt wach
ten want eerst gingen de 1ste en 2de
klas schaatsenrijden, daarna de 3de
klas hardlopen met de slee en toen
de overige klassen priksleeën. Cobie
won de 3de prijs. Na de wedstrijden
gingen we nog even bij een vriendin
netje langs, daar hebben we ook nog
pret gehad. Toen gingen we naar huis.
Het was een leuke middag geweest.
Gerrie en Bennie Baak, Sassenheim,
Hans Brugman, Lisse. en Wim Vink,
Oud-Ade, stuurden ook nog goede op
lossingen in, maar ze waren, jammer
genoeg, te laat. Ze hebben dus niet
meegeloot.
Yvonne Ementzy, Leiden
MIJN LEVENTJE
Ik ben geboren in 1957 op 5 septem-
ber. Mijn vader en moeder waren heel
erg blij met mij. Ik was een baby t
7vj pond. Mijn moeder gaf me elke
dag de fles en wat later kreeg ik
lange vinger. Toen ik vier jaar v.
ging ik naar de kleuterschool, n
juffrouw Verbrugge. Dat was een a
dige juffrouw. Later ging ik naar juf-
frouw Cras. Die was wel streng, maar
ook heel aardig. Op die school
een poppenkamer en een grote blok- I
kendoos. Het was wel fijn. daar op de
kleuterschool, maar in de eerste klas
was het veel leuker, daar gingen
echt leren lezen, schrijven en rekenen.
In de vakantie ging ik naar de bos-
sen. We hadden een huisje in de bos- I
sen. Op een keer, toen we de ra
hadden openstaan, sprong er een eek- I
hoorntje op het raam. Dat vonden we
allemaal zo leuk.
Op de grote school zat ik bij juf
frouw van Velzen. Ze was heel
dig en we leerden daar veel versjes.
Ik ging over naar de tweede klas i
nu zit ik in de derde klas bij juffrouw I
de Leeuw. Daar vind ik het ook heel j
René Zonneveld, Leiden
SCHAATSEN LEREN
Op een dag lag er een dik pak t
sneeuw en op de sloten lag een dikke I
laag ijs, wel 8 cm dik. Die middag
mijn vader: „We gaan naar het ijs. Je f
moet leren schaatsen."
Ik had geen zin.
„Een echte Hollandse jongen moet f
kunnen schaatsen", zei mijn vader
binnen 5 minuten stonden we bij het
ijs. Vader bond m'n schaatsen onder f
en toen maar proberen. Hij hield me
stevig vast. Eerst ging het niet
goed. maar het ging steeds beter. Nu
kan ik het bijna. Iedere dag ging ik I
opnieuw schaatsen. Jammer dat het
ijs nu weg is. Volgend jaar ga ik
verder, tot ik het net zo goed kan, als I
mijn vader.
Voor vandaag is het wéér genoeg.
Wie stuurt me nog eens eera verhaaltje
over: „Mijn leventje"? Het is toch zo
leuk om dat uitgeknipte verhaaltje i\ I
je plakboek te plakken.
Dag allemaal!
TANT JO en OOM TOON.
'N KRAANVOGEL
het vet
wordt
rvolgd i
CORRESPONDENTIE
Vandaag komt eerst het vervolg van
het verhaal van Mary v. d. Mey aan de
beurt. Zeg, Mary, heb je dat zelf mee
gemaakt op de kostschool Of is hel.
pure fantasie? Mag allebei hoor! Ik ben
zelf ook op een kostschool geweest en
kan altijd nog genieten van die bele
venissen. Wanneer je nog eens iets wil
vertellen, stuur het ons gerust. De kin
deren zullen het ook best leuk vinden.
j Hier is een recept,
j afkomstig uit Japan,
waar men al sedert
I vele jaren bijzonder
I mooie papierfiguren
vouwt. Als je de aan-
j wijzingen nauwkeu
rig opvolgt, zal het
resultaat 'n vliegen-
de kraanvogel wor
den, die zacht aan
een draad zweeft,
I Als je er alleen
moeilijk mee klaar
kunt komen, wel,
laat "t dan een spel-
letje worden voor 't
hele gezin; misschien
wordt 't wel 'n wed-
strijd, wie de mooiste
figuur bouwt.
1 Je hebt nodig een
i vierkant niet te stijf
papier. Leg het dub
bel. eerst in de ene
richting, dan in de
andere. Open het
(fig. li. De vouw
boven leggen, terwijl
men de rechterkant
langs de stippellijn
I Dan draait men het
j geheel om en her
baalt 't voorgaande
weer met de rechter
kant (2). Met de lin
kerhand pakt men
nu de punten A en I
rechterhand C er
trekt d
en B (3) en met de zodat zij er als
D op de andere zijde Alle hoeken, zo'
vierkant ont- op de rugzijde, vi
staat (4). Draai 't papier om, zodat de
i 4 hoeken
strijkt
voren wijzen en buig j wordt hoog opgetrokken tot
en draak uitziet (6weer naar boven gekeerd en 't v<
el op de voor- als gaande herhaald,
uwt men heel scherp Aan de nu ontstane figuur buigt r
glad. De hoek X twee hoeken langs de stippellijn i
midden om. voor en achter (10
bovenste der 4 hoeken (x) langs de I holle ruimte ontstaat. Stryk ze weer; 11). Vervolgens vouwt men de vle
gestippelde lijn om (5). Draai het pa- glad, zodat de vorm ontstaat, zoals op j gels naar buiten, de hals wordt oi
pier weer om en herhaal '1 voorgaan- de tekening nr. 8. De rugzijde wordt gebogen, zodat de kop zich vormt,
de. De rechter- en linkerhoek (8) van
het bovenste vel, worden langs de
stippellijn naar 't midden gevouwen;
evenzo weer de rugzijde der figuur.
HANS EN DE REEBOK
Hans stelt veel belang
in een reebok, die hij I
al dikwijls in 't bos ont-
moet heeft. Maar hij
merkt op. dat zijn ho- j
rens veranderd zijn
„Hoe komt dat?",
vraagt Hans aan z'n va- j
„Het zijn geen ho
rens, jongen, het is een
gewei. Ieder jaar krijgt
de reebok een nieuw. In
november verliest hij 't
oude en in maart-april
schuurt hij de beschut-
tende huid van 't nieu
we. Een jonge reebok
heeft slechts één end i
(tak). In het volgende!
jaar krijgt hij er twee.
Hij heet daarom in het
eerste jaar spiesbok, in
het tweede gaffelbok, j
In het jaar daarop krijgt
hij eindelijk drie enden 1
<2x drie!) en normaal:
blijft 't daarbij, alleen
wordt zijn gewei van
jaar tot jaar groter en
krachtiger.
Op 15 januari jongstleden trad de fanclub van Leidens
beatgroep The Fellows voor het eerst naar buiten op. In
clubhuis „De Zevensprong" aan de Bernhardkade had het
feest plaats en natuurlijk waren de favorieten van de club
zelf aanwezig, benevens zangeresje Sandra en de War-
mondse akrobaten de Stanley's. Velen voelden zich „happy"
of „high" en meldden zich aan als lid van de fanclub,
waarop we in deze Ook Voor Jou de schijnwerper richten.
Mogen we daarnaast ook even je aandacht voor wat Leids
muziekleraar J. J. Nederlof zoal voor mening heeft over de
hedendaagse muziek, waarin elektronica zo'n belangrijke
rol speelt.
De Leidse beatgroep „The Fellows kan in woonplaats
Leiden rekenen op een grote aanhang. Liefst twee
honderdtwintig jongelui zijn aangesloten bij de
Fellow-fanclub, die één keer in de maand een perio
diekje uitgeeft en zich daarnaast ten doei stelt vrij
frequent dansavonden te organiseren, waarbij, indien
mogelijk, de eigen Fellows optreden.
Favoriet bij oosterburen
Indien mogelijk, zo schreven we zo net, want slag-
werker Ben Steenbergen (18). slaggitarist neef
Johan Steenbergen (20). sologitarist Jes Zwaan (20)
en basgilarist Ton- de Hollander (22) opereren vrij
vaak in Duitsland. Steden als Duisburg en Ober-
hausen kennen deze Leidse beatgroup evengoed als
de bezoekers van clubhuis „De Zevensprong", waar
pater De Ponti van de Hartebrugkerk de jeugd van
Leiden-Noord bezig houdt. Op de grammofoonplaat
hebben deze Leidenaars hun kunnen nog niet gede
monstreerd, maar zegt fanclub-secretaresse Ada Elfe-
ring (18): „Er is destijds in Duitsland een reclame
film opgenomen, waarop The Fellows hun muziekje
doen. Die film is naar Amerika en Moskou verstuurd
Wat de grammofoonplatenbusiness nog betreft: „Mis
schien dat net er in Duitsland nog eens van komt.
Er is al een verzoek hieromtrent binnengekomen".
Ontstaan uit accordeonband
De stad Leiden herbergde in 1961 de accordeonband
„De Ribendi's", waarin Ben Steenbergen onder meer
speelde. Omzetting in gitaarcombo kreeg in dat jaar
haar beslag en de geboorte van The Fellows was een
feit. Zangeressen in de loop van de afgelopen vier
jaar bij de groep waren onder anderen Yvonne Petit,
Corrie Vincourt en Duifje Gout (Daniëlla), die
zich overigens terugtrok, toen The Fellows meer en
meer in Duitsland hun emplooi gingen zoeken tijdens
de weekends. Op het repertoire van de Leidse „Ke
rels" staan overigens, behalve al het beatwerk dat
„in" is, zes nummers van Johan Steenbergen. „Mo
nique". „Waiting in the rain" en „Girl" zijn er een
(leen F\F-lid hl"-r G Sternbergen de grond
V7CC,t m. ii*. z-zcf- uitgestampt. „De heer Steenbergen
vond dat wel leuk. en toen zijn we
Cecretaresse Ada Elfering en even- dus doorgegaan. Nee, we zijn niet
eens achttenjarige tweede secre- aangesloten bij de Federatie van
taresse Ellv den Winter hebben de Nederlandse Fanclubs. Het kost nogal
fanclub, mede dank zij de bemoeie- j wat, dacht ik. Nou ja, wellicht kom1
nissen van drummer Bens vader, de het er in de toekomst nog wel eens
Een kale
The Fellows, in genoemde bezetting
sinds juli 1965 in de kijker vallend,
worden momenteel wat geremd in
hun aktiviteiten, doordat slaggitarist
Johan Steenbergen het militaire pak
heeft moeten aantrekken. Jes Zwaan
staat hiervoor binnenkort ook op de
nominatie. „We hebben nu een beat
groep, waarin een „KALE" werk
zaam is", zegt de fanciubsecretaresse,
die de activiteiten wat wil uitgebreid
Fellow-time
I~\e activiteiten van The Fellows,
U langharige dus op (nu nog) één
na, worden allemaal opgetekend in
„Fellow-time". Kleur haar, gewicht,
enfin, de jongens staan helemaal
uitgetekend in drt maandelijks ver
schijnend periodiekje. Hilversum en
Veronica haalden deze Leidse en één
Oegstgeestse jonge beat-minnaars al Hl
voor de radio-ether. Pop-art („Nee.
in hun kleding niet") is ook wel „in"
bij hen, zoals Ada Elfering zegt, want:
„Ze doen echt wel eens goed gek!"|
Voor belangstellenden: Bert Eradus
is eerste voorzitter van deze groeien
de fanclub en het adres van de secre
taresse luidt: Kooilaan 69.
ZATERDAG 5 MAART gaan de leden van de Margie Ball-fanclub
in het Oegstgeestse patronaatsgebouw hun tweede officiële bijéén
komst houden. Uiteraard is de Voorschotense zelf dan ook van de
CABARETIER HENK ELSINK. vorig jaar in samenwerking met De
Leidse Courant in de Stadsgehoorzaal een plaatopname makend, is
doende zich te ontpoppen als Neerlands handtekeningenjager num
mer een. In de bistro-café-chantant „Koopermoolen". die komend
najaar in de hoofdstad wordt geopend, gaan belangrijke figuren uit
toneel- en cabaretwereld hun handtekeningen in een „erewand" vast
leggen. Henk stuurt in aanmerking komende artiesten een tegel,
waarop zij met een speciale stift hun handtekening moeten zetten.
LEIDENS SOCIËTEIT voor jongens en meisjes van vijftien tot acht
tien jaar, The Rocking Society, houdt voortaan weer iedere zondag
van vier tot zeven haar clubbijeenkomsten-
Leidse muziekleraar J. J. Neder hof:
Goeie ouwe tijd
In de Ook Voor Jou-aflevering van vorige week stelden we je voor
aan de Keystones, drie Leidse en een Scheveningse jongen, die
slechts één doel voor ogen houden: echte beat vertolken. Waar ze
«■ok optreden: overal volgt hen leider Jans vader, de heer J. J
Nederlof (58)
Jongeren: eigen ideeën
„Hij behartigt onze zaken", aldus
jonge Jan Nederlof, waarop vader
herneemt: „Soms kan ik ook nog wel
eens muzikale adviezen geven. Maar
ja, de jongeren hebben ook wel hun
eigen ideeën." Wat hij van de beat
denkt? „Och. toen Jan met de eerste
plaat van de Beatles thuiskwam,
stond ik even vreemd te kijken. Na
derhand ben ik er aan gaan wennen.
Ik zie het zo: die pop-muziek hoort
bij dit atoomtijdperk, enfin al die
elektronische muziek. Hoewel: ik
vind lang niet alles mooi hoor."
De dirigent wacht op zijn muzikan-1 onderzoeken of ze er allemaal zijn. I
ten. De instrumenten liggen door el-Willen jullie hem helpen tellen? Wie j
kaar en hij probeert ze te tellen en te I 't goed doet, komt tot 't getal 15.
LEIDSE
TOPTIEN
Michelle The Beatles.
That day The Golden
Earrings.
As tears go by
The Rolling Stone.-
Bald headed woman
The Jay Jay's.
Een glaasje Sladeira m'deai
Ted de Braak.
These boobs are made for
walking Nancy Sinatra
Midnight to six men
The Pretty Things.
To whom it concerns --
Chris Andrews.
This golden ring
The Fortunes
Till the end of the day
The Kinks.
Wader en enige zoon hebben nog
wel eens een woordenstrijd, wan
neer de beat ter sprake komt. hoe
wel ze er beiden wél van overtuigd
zijn. dat je die muziek moet spelen
voor een bepaald publiek, dat het
mooi vindt. De heer Nederlof sr.,
destijds in Den Haag wonend en als
invaller van de Nederlandse Toon
kunst Bond vaak in actie in Resi
dentie en omgeving, weet daar uit
vroeger jaren van mee te praten.
Hij heeft vanaf zijn zestiende jaar
én muziekles (aanvankelijk alleen
pianoi gegeven én her en der op
de planken gestaan.
Her
ruïneringen
Een paar herinneringen: hij maakte
onder meer deel uit van The Gold
Star Band (met o.m. Lou Hermans
en (ook) Leids muziekleraar John
Boelee) en The Melody Makers. Te
vens speelde hij eertijds in Scheve-
ningen in hel Pierpaviljoen. vanwaar
de NCRV rechtstreekse uitzendingen
verzorgde, ging met de VARA-toer-
nee door ons land met Peter Pech,
of was te vinden langs de Belgische
kust met o.a. Olga Lowina. De Ame
rikanen zagen hem vlak na de twee
de wereldoorlog ook pianospelen in
Frankfort en Nancy.
Op weg helpen
^ederlof sr. beperkt zich nu alleen
tot lessen geven op muziekschool1
Zwaag. „Je kunt zeggen, van Beet
hoven tot Rolling Stones". Om ons
te beperken tot het laatste genre:
met behulp van zijn zoon helpt hij
groups op weg. zoals hij het zelf
noemt. Als Kaagconcours-jurylid
werd hij eertijds ook eens aange
zocht en hij heeft over talenten
jachten inderdaad ook een bepaalde
mening; ..Specialisatie in diverse ca
tegorieën is wel gewenst. Je kunt een
beatgroep moeilijk met een zanger
vergelijken."
Crisistijd
Of hij zelf temidden van zijn drukke
besognes als directeur van de mu
ziekschool nog optreedt? „Nee. die
lijd is voorbij. Het was een mooie
lijd, ondanks de crisisjaren, waarin
wij óók optraden. Maar goed, nee.
optreden doe ik niet meer. O. ja, pas
één keertje Dat was op 'n avond
dat The Keystones ergens optraden
en de elektriciteit uitviel. Ja, dan
kun je met hun instrumenten niets
beginnen. Goed. toen ben ik achter
de piano gaan zitten en heb de tijd
van de stroomuitval gedood door
enkele nummers op de piano weg te
gevenToen kwam dus weer
eens naar voren, dat artiesten uit die
„goeie ouwe tijd" echte duvelstoe
jagers waren. Bleek dus. dat dat
zelfs in 1966 nog van pas kwam!!!
