et -egioen eeft PERON keert niet meer terug NIEUWE TAKEN NA ALGERIJE Alle ambachten vertegenwoordigd Wat is een man van 115 kilo waard? A.TERDAG 29 JANUARI 1966 DE LEIDSE COURANT PAGINA 11 (Van onze correspondent) UBAGNE Sinds de tijd, dat Frankrijk «delmoedig en vrijwillig" afstand deed van Igerije vraagt men zich steeds af, wat er iworden was van het in 1835 in Algerije igerichte Vreemdelin- •nlegioen. Het moeder- lis of de „moederkazer- van de „Légion rangère" bevond zich in »t departement Oran, Sidi-Bel-Abbès. Het is rergeplaatst naar Au- igne, in Zuid-Frankrijk. 17 km van Marseille, in departement Bouches- i Rhöne. )pleiding op Corsica I Aubagne hebben de „léglon- zelf het fameuze museum i het dodenmonument weer op- wd, dat meer dan 100 jaar heeft op het voorplein kazerne van Sidi-Bei- nooit ln Frankrijk zelf hun dienst tijd zullen kunnen doorbrengen. Na hun inlijving te Aubagne gaan zij naar Corsica, waar zij gekneed worden tot echte légionnaires. Heb ben zij zich de strenge discipline van het Légion eigen gemaakt, dan worden zij overgeplaatst naar Colomb-Béchar of naar Reggane, waar zij de bases moeten bewaken, vanwaar de eerste Franse ruimte raketten zullen vertrekken. Het kan ook zijn, dat zij naar Mers-el- Kèbir gestuurd worden, bij Oran, om er opgeleid te worden tot pa rachutist of tot „zwemmer-strij der" of tot gespecialiseerde „tanksoldaat". Naast de hier ge noemde plaatsen kunnen de lé gionnaires nog worden gestuurd naar Madagascar, waar ln ak koord met de regering van dit eiland verschillende commando's het Légion in de havenstad Algerije hebben de Legioensoldaten steeds gestreden tegen Utandelingen. Hier een actie in de bergen bij Nedroma, in het yrdwesten: Legioensoldaten toorden met 'n helikopter aangevoerd. Ibbès. Alle ambachten zijn ln het JLégton Et: .tngère" vertogen- joordlgd, zodat men voor de bouw •jjn de installatie van de nieuwe fleofdkazerne geen beroep hoefde H doen op werkkrachten van bui- r;:<®, zelfs niet op een architect. e,kt Vreemdelingenlegioen leeft voort. Het rekruteert, zoals vrijwilligere, vooral -Fransen, die officieel alleen wi hun leeftijd hoe- op te geven. Gemiddeld vra- elke maand honderd A hon- vijftig jonge mannen om in ging. Zij weten allen, dat zij Diego-Suarès gelegerd zijn, naar Djibouti, waar zich de beroemde, met lauweren bedekte brigade van Blr-Hakelm bevindt, naar de ko raaleilanden rond Papeete, ln de Stille Oceaan. Ook worden légion naires speciaal gedrild voor de strfld in de bergen. Voorbij In het Légion is het verleden werkelijk voorbij. Er wordt niet meer over gepraat. By *yn lniy- ving begint de legioensoldaat een nieuw bestaan. Alles, wat de man nen verteld hebben over zichzelf aan de delicaat te werk gaande „uitpluizers" bij de rekrutering blijft absoluut geheim. Degenen, die rekruteren, zyn streng gebon den door een soort „biechtge heim". De vrijwilliger, die om in- 1 ij ving vraagt, weet, dat alle ant woorden op de hem gestelde vra gen, in één woord zyn hele „biecht", voor goed vergeten zijn vanaf het moment dat hy tot het Legioen wordt toegelaten en hem het verzoekt bereikt, om de naam te kiezen, waaronder hy verder wenst leven in het Legioen. Men moet niet denken, dat ieder een zonder uitzondering ingelijfd kan worden bij het Légion Etran- gère. Verstokte misdadigers, die voor geen enkele verbetering vat baar zijn, worden uit het Légion geweerd. Wel engageert men jon geren, die een of zelfs meer mis daden begaan hebben. Na vijf ja ren Légion, zonder jarenlange gevangenis, zijn zij misschien in staat om weer een eerbare plaats in het normale leven in te nemen. Zo verkozen b.v. dadelijk na de laatste oorlog tal van „miliciens". Enkele Legioensoldaten dwalen door de stad Algiers, waar het Legioen in het verleden zijn voornaamste die met de Duitsers hadden sa mengewerkt en misdaden bedre- hadden jegens het Franse volk het Legioen boven de ge vangenis of erger. Verschil lende mannen van tussen de 20 en 30 waren na een hold-up of ;en serie autodiefstallen of andere misgrepen, opeens ver dwenen en later bleek dat zij hun heil gezocht hadden bij het Le gioen. Velen ook worden Légion- naire omdat zij het slachtoffer zjjn van ingewikkelde of kromme familietoestanden. Naar het Le gioen vluchten ook tal van „harde koppen", opstandigen, die zich bij de samenleving niet kunnen of willen aanpassen, of het 1 r niet r r kun nen uithouden of die door hun vrouw in de steek worden gelaten. Opdrachten Velen van de 12 a 15.000 mannen, I die In het Vreemdelingenlegioen telt, blyven legionnaire zolang hun leeftijd dit toelaat „In vre destijd", zo zei een gebaarde le gionnaire, „hebben wy het hele maal niet zo slecht!" Natuurljjk heerst er een strenge discipline, hetgeen voor het Vreemdelingen legioen begrijpelijk, noodzakelijk is. Tydens de rampzalige bos branden van de laatste zomer in de Midi bevonden légionnaires zich vooraan ln de moeilyke en uiterst gevaarlijke stryd tegen het vuur. Zy worden ingeschakeld by reddingen in de bergen en soms op zee. Breekt er in hun gebied een epidemie uit of heeft er een overstroming of een andere ramp plaats, dan wordt een beroep ge daan op de soldaten van het Le gioen, waarvan men weet, dat zij zich willen opofferen en dat z* alle gevaren trotseren als het gaat om een dienst te bewijzen of om iemand te redden. Ex-advocaten, I ex-artsen, ex-priesters stryden j dan als één man naast vroegere ingenieurs, kunstenaars, hand- Wie „légiannaire" wil worden, kan zich laten inschrijven bij alle Franse gendarmerieën, kazernes en militaire administraties. Geen enkel identiteitspapier is hier- nodig. Men kan zich onder zijn eigen naam of onder een ge kozen naam laten inschrijven. De duur van het kortste engagement is vijf jaar. Zo gauw de vrijwilli ger zijn verbintenis ondertekend heeft, ontvangt hy een bijzondere premie van ongeveer 460 gulden. De soldij gedurende deze verbin tenis volgt de soldij van het ge wone leger. Elk behaalde brevet geeft recht op een toelage. Na vijftien dienstjaren-heeft de lé- I gionnaire recht op een evenredig pensioen en na vijfentwintig jaar j op het ancienniteitspensioen. Het I pensioen van een gewone légion- nalre is gelijk aan de soldy va® leen dienstdoende sergeant ln het gewone leger. Naar gelang hun capaciteiten staan alle rangen voor de legioensoldaat open. Tij dens of na hun diensttijd kunnen degenen, die dit verlangen, de Franse nationaliteit verkrijgen. Vreemdelingen In het Vreemdelingenlegioen zijn heel wat nationaliteiten vertegen woordigd. Na de bloedige revolutie in Hongarije in 1956, vroegen vooral veel Hongaren om inlyving. Na de laatste wereldoorlog teken den veel Duitsers en na de Spaan se burgeroorlog veel Spanjaarden. Onder de légionnaires bevinden zich toch ook wel Fransen, die Nacht van het leger werd ieder jaar met veel feestelijkheid gevierd: met hun witte kepi's op het hoofd presenteert het legioen der dapperen zich aan 't publiek. zich onder een vreemde nationa liteit hebben laten inschryven. Voor het Legioen zijn het dan ,3elgen" of „Duitsers", enz. j Velen specialiseren zich tijdens hun diensttijd in het een of an- dere vak. Altijd leert men er aan- I pakken en er zich doorslaan. Een i echte légionnaire staat voor geen moeliykheld! Het Legioen is een uitmuntende school voor de initia- tiefontwikkeling en voor de korps geest. Daarom zijn zeker de oud- légionnaires zulke gewilde werk krachten. Honderden brieven van allerhande ondernemingen arri veren te Aubagne met de bede: stuurt u ons een of meerdere oud- légionnaires. Een verminkte of Invalide légion naire wordt nooit door het Lé gion in de steek gelaten. Het „Lé gion Etrangère" beschikt over re- classeringscentra, van waaruit, na een kortere of langere t(jd, de ge handicapte oud-legioensoldaat het gewone leven weer in kan trek ken, om er een, hem aangepaste plaats te bezetten. „Voor mijn zoon naar de „Légion Etrangère" ging", zo vertelde on langs een vader, „was hij geen knip voor de neus waard. Geen viezigheid was hem vreemd en luieren en klaplopcn waren zijn specialiteiten. Tien jaren heeft hy „school geloi>en" by het Légion. Hy is een prachtkerel geworden, ijverig bij zyn werk, ernstig ln alles, wat hy onderneemt, goed zyn ouders en opperbest voor twee kinderen en zyn w My dunkt, dat er tegenwoordig een hoop nozems en dergeiyke rondlopen, waarvan het Légion misschien toch nog iets kunnen maken". ONDANKS STAKINGSACTIES IN ARGENTINIË (Van onze correspondente) MADRID. In Spanje wordt algemeen aangenomen, dat generaal Juan Pe/ón (71) „plotseling" een vliegtuig zal nemen naar Paraguay of Argentinië. Sinds een jaar of tien woont hij gelijk bekend in een fabelachtige villa met dertig vertrekken, zwembad en tuin aan de Costa del Sol, in Torremolinos. waar tegenwoordig talrijke figuren uit de internationale aristocratie hun zomerverblijf bezitten. Hij wordt daar gezelschap gehouden door enkele trouwe „bewakers en door zijn derde echtgenote Maria-Isabel Martinez (30 jaar), familiair „Isabelita" geheten. Argentij'nse ex-dictator roept op tot eenheid De Argentijnse generaal heeft daar in het zuiden zó in stille ballingschap geleefd, dat gedurende ne gen jaren de Spanjaarden niet van zijn bestaan af wisten. Hij leefde daar als een rustige, gepensioneerde burger, zij het dan met miljoenen op de bankreke ning. Nooit werden de schijnwerpers der publici teit op hem gericht. De Spaanse pers zweeg in talen over hem. Tot plot seling de mislukte vliegreis naar Rio de Janeiro, nu ruim één jaar geleden, Peróns wederwaardigheden in vette letters op de v pagina's der kranten deden verschijnen. Sindsdien ko men en gaan er voortdu- laatste dag van die termijn, deelde Perón zijn besluit aan de regering mee: hij beloofde gehoorzaam zijn, en als „eregast" de geneugten van de Costa del Sol te blijven genieten. Vanwege de enorme in komsten die hy en zijr aanhangers aan de devie zen in Spanje inbrengen, is zijn verblijf belangrijk voor de Spaanse schatkist! KWARTIERMAAKSTER Eind vorig jaar vertrok Isabelita echter plotseling opnieuw naar Buenos Aires gebruik makend van vrije bewind van presi dent Ilia, die akkoord ging met haar terugkeer. Sedert die buitengewone ambas sadrice van Perón daar verblijft, vinden daar aller lei stakingen, sabotages er betogingen plaats „voor en tegen" de man, die vroeger dictator van de Argentijnse republiek was. Personen, die nauw ver bonden zyn met de her metlseh gesloten vrienden kring die Perón omgeeft, rend geheimzinnige bood schappers vanuit Buenos Aires naar Peróns sprook jesachtige woning, waar zij uren lang of zelfs enkele dagen ter bespreking ver blijven. Dat dit buiten voorkennis van de Spaanse autoriteiten gebeuren kan is niet aan te nemen. De Spaanse re gering deelde, na Peróns escapade, naar aanleiding van felle diplomatieke re acties van de Argentijnse, Braziliaanse en andere Zuidamerikaanse regerin gen aan Juan Perón mee, dat hij „binnen één maand" moest beslissen, of hij voor goed in Torremolinos wens te blijven onder de belofte, aan geen enkele politieke activiteit deel te nemen, of dat hij anders Spanje zou moeten verlaten. Op de beweren, cfet hy „vóór maart a.s. naar zyn land zal terugkeren, teneinde te voldoen aan het verlangen van de overgrote meerder heid der Argentynse bevol king, en teneinde de natie van een politiek-economi sche ondergang te redden". Ook Perons laatste minis ter van Economische Zaken Antonio Cafflero, heeft het vorig jaar herhaaldeiyk verklaard, dat Perón „vast en zeker zal terugkeren". In Argentinië werd bekend gemaakt, dat het stoffelijk overschot van Peróns ge storven eerste echtgenote Evita op de bodem van de rivier de Plata zou liggen, sinds het ruim tien jaar geleden van het kerkhof het begraven werd, verdween. Aanvankeiyk verdacht men haar aan hangers ervan, het lijk te hebben verborgen, tenein de het „bepaalde eer te be wijzen". Nu lijkt het echter waarschijnlijker, dat de stoffelijke resten van Evita op 35 meter diepte op de rivierbodem rusten. Dit als gevolg van de maatregel van de toenmalige presi dent Aramburu en admi raal Rojas, „teneinde een heidense aanbidding te voorkomen". In de deftige buitenwijk van Madrid, Puerta de Hierro, bezit Juan Perón nog een prachtige, weel derige villa, „17 oktober" geheten. Op die datum ving namelijk de revolutie aan. die Perón aan de macht bracht. Sinds 2ijn vrouw Isabelita nu twee maanden geleden opnieuw naar Argentinië is afge reisd, Is het in die villa een komen en gaan van aller lei lieden, die geen Span jaarden zijn. De krasse ex- president is echter voor de Spaanse pers onbereik baar. zodat het zelfs niet bekend is, wAt hij doet en wAAr hy verblijft. OPROEP Op 8 november j.L vond geheim onderhoud plaats tussen Perón en een speciale boodschapper van de huidige president Ilia, de arts Francisco-Antonio Penna, die drie dagen achtereen in bespreking verbleef op de villa in Puerta de Hierro, met medeweten van generaal Franco. Onmiddellijk daar- reisde deze afgezant terug naar Buenos Aires. aan president Ilia gericht memorandum van Perón, bestaande uit tien folio's. Enkele stukken hieruit werden pasgeleden door de Spaanse pers ge publiceerd. In hoofdzaak doet Juan Domingo Perón daarin een beroep op alle Argentynen, zich te ver enigen voor de vaderland zaak en begrip voor de huidige situatie te hebben. Bekend werd eveneens, dat generaal Ongania en het leger tégen dit onderhoud sn tégen Peróns terugkeer. „Maar", zo voert Perón in zijn memoran dum aan, „in mijn open bare optreden meen ik vol doende myn onbaatzuch tigheid te hebben bewezen: ik denk echter slechts aan de droevige situatie waarin mijn land leeft". Hij besluit zijn document „Mij dunkt, dat wat allen op het ogenblik belang moet inboezemen, niet het wel of niet terug keren van generaal Perón is, doch de redding van het vaderland, dat gevaarlijk op de rand van de afgrond balanceert". De laatste berichten lui den. dat Peron alle relaties met zyn vroegere ministers i partijgenoten Framini i Augusto Vandor heeft rbroken. Daaruit zou men moeten concluderen, dat Perón rich in geen geval avontuur zal storten, •aren speciaal deze heren, die hem tot het laat- rontuur min of meer aangezet hebben. PARIJS Een Fransman 115 kilo reisde van Orly naar Palma op Major ca met een Caravelle. Onder weg gebeurde er niets by- zonders, maar éénmaal uit 't vliegtuig, op weg naar de douane, viel de man over dc dop van een waterleiding en bezeerde zyn rugwervel zo ernstig, dat hij maandenlang moest wor den verpleegd. De luchtvaartmaatschap pij bood hem een schadevergoeding aan van 125.000 frank, maar de man weigerde en vroeg 400.000. In eerste en tweede instantie verloor hij zijn proces. Wij zijn u een heel eind tegemoet gekomen, zei de maatschappij, want ln de eerste plaats is het vliegveld niet van ons. in de tweede plaats moet u ultkyken waar u loopt en in de derde plaats Is het niet onze schuld, dat u 115 kilo weegt. Op het hooggerechtshof, waar de zaak tenslotte terecht kwam. hebben deze argumenten van de luchtvaart maatschappij weinig indruk gemaakt en de eerste twee uitspraken zijn vernietigd. Uitgemaakt, moet nog worden, op hoeveel de man van 115 kilo recht heeft. Goede dokter Wij hebben nog nooit zulk een goede dokter gehad, zeiden de bewoners van Saint Avoid in het departement van de Moezel. Daarby doelden zy op dr. Her bert Komora, van Hongaarse afkomst, die zioh drie jaar geleden in het dorp had gevestigd als hartspecialist en voor gaf in het Verre Oosten doktermlsslo- naris te zijn geweest. In werkeiykheld heeft hij als ziekenbroeder by het Vreem delingenlegioen gediend en od de slag velden zoveel operaties bygewoond dat hy meende het voortaan zelf wel te kunnen doen. Inderdaad heeft hy patiënten chirur gisch behandeld hy deed het met flu- welen handschoenen, zeggen sommige patiënten maar fouten konden van zelfsprekend niet uitbiyven. De man voel de blijkbaar aankomen, dat hij vandaag of morgen tegen de lamp zou lopen en vroeg overplaatsing aan naar Afrika met zijn jonge vrouw uit de Charente en zyn drie kinderen van drie. twee en een jaar. Voor die overplaatsing moest hy formu- Ueren invullen, maar dat deed hy zo on handig en ook nog met taalfouten, dat het bedrog uitkwam. De man. die geen enkel diploma beeft, zal vervolgd worden wegens onbevoegd uitoefenen van de ge neeskunde.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1966 | | pagina 11