ook
VOOR
JOU
ons knutselhoekje!
yerdient en niet verdiend
Zangtoekomst voor Clementine Kortekaas!
PAGINA 10
DE LEIDSE COURANT
ZATERDAG 29 JANUARI 1
't ILiep tegen Kerstmis. Gijs, enig
kind «van een welgestielde banketbak
ker, Bag al verlangend) uit naar de a.s.
vakantie; maar missdhien meer nog
naar de geschenken, ctie meestal nogal
royaak van de kerstboom kwamen af-
geregjend. Op enkele kleinere cadeaus
wist Thij al wel te kunnen rekenen.
Maar ,hij vond zich mett z'n 10 jaar al
w> graot, dat hij ditmaial meende wel
eens leen groot gescfarenk te mogen
verwalchten. Hij ging daarom te rade
bij zijjn grote vriend, de instrument-
handeRaar Jansen. Omdat hij geen
broertjes of zusjes bad, kwam hij
daar dikwijls kijken <sn een praatje
makenj in zijn werkplaats.
„Ik wil zo graag «pen heel mooi
gescheeik krijgen met Kerstmis, maar
ik wefl-t niet goéd, wtelk cadeau ik
moet ragen. Wat zou u mij aanra
den?"
„NoiV dan mag je vooir dit keer eens
in de winkel gaan neuzen, maar denk
eraan, niet van alles dn je handen
nemen. Ik heb je al zo vaak voor de
etalage, zien staan, ik geïoof vast dat
je al rteeds lang iets op 't oog hebt,
ga mastr eens kijken".
Geen' vijf minuten later kwam Gijs
al terug* met stralende blik. „Mijnheer,
ik durfti *t haast niet te zeflgen, maar
ik zou zo dolgraag de microscoop
willen ïiebben. die in die 'linkerhoek
van de etalage ligt".
Nou jc»ngen, dat heb je niet slecht
uitgezocht, maar nogal prijzig, al is 't
klein, 't kost 37.50".
Gijs raakte aan 't weifelen, want
zulk eert bedrag was er vast nooit
aan zijn speelspullen besteed. Doch,
wat zou een heerlijk bézit zijn zo'n
toestel, wjaarmee je vlinders, insecten,
bloemen enz. zo goed kom bekijken.
En toen »Jansen hem verzekerde, dat
zijn ouders het best wel konden be
talen, als^ze in zyn keuze toestemden,
was zijn besluit genomen. Thuis ge
komen riep hij blij uit: „Pa, ik weet
toch zo'n prachtig geschenk voor de
Kerst".
„Zeg eetis snotneus, zou ie dat maar
niet aan jje vader en moeder over
laten?"
„Nee pa, ik wil dat beslist hebben
als groot cadeau."
„Zo, wil jij dat zo beslist hebben?
En wat zou dat je vaders portemonnee
kosten?"
„Wel, 't is een microscoop van
37.50".
Van verbazing sloeg vader de armen
in de luchrt. „Wel, verdisvelde kwa
jongen, hoe durf je zoiets in je hoofd
te halen. Heeft iemand je sorts Wijs
gemaakt, diat 't geld me op de rug
groeit? Er komt niets van im,' Hoor je!"
Maar Gij» was een vrij koppig en
verwend jomg. Hij begon te trappelen
van nijd en ongeduld. Z'n vader en
moeder waren al zo dikwjjls bezwe
ken voor aijn wensen en. eisen en
ditmaal zou hij ook zijn zrn hebben.
Maar pap» besloot deze keer zijn
rug stijf te houden en toen Gijs zich
opblies van kwaadheid, zei hij: „Hoor
eens hier, manneke, als je nog eens
j durft zeggen: „Ik wil dit en ik zal
dat", dan krijg je van mij een pak
op je billen, dat je een week later
j nog voelt".
Deze woorden, die hem toegevoegd
werden in 't bijzijn van lachende
knechts, maakten hem razend en
kwaadaardig. Daar zou hij wraak op
nemen. Toen er opgediend werd, sprong
hy overeind en onder de woorden:
„Ik eet niet," rende hij de kamer uit
en trok zich nijdig terug in een hoek
i van de bakkerij. „Ik zal toch mijn zin
I hebben" en als een razende zocht hij
allerlei zaken op en vernielde ze:
speelgoed, schoolrapporten enz. Dan
gooide hij zich op de grond en ging
te keer als een wildeman en gilde
daarbij als een varken, dat gekeeld
Verscheidene dagen ging 't op deze
manier door, alleen kalmeerde hij
een weinig, zat dan stom en mokkend
in 'n hoekje en weigerde zelfs naar
school te gaan. Papa begon er sterk
over te denken hem maar eens een
fikse aframmeling toe te dienen. Z'n
handen jeukten ernaar, maar hoewel
hij nogal opvliegend van aard was
en toch van de andere kant week,
kon hij er niet toe besluiten. Hij
stapte naar een paar verstandige vrien
den om hun raad te vragen in deze
aangelegenheid.
„Nooit toegeven!" was hun advies.
Nou, dat zou hij dan ook niet, vast
niet. Maar toen hij weer thuis kwam
en moeder zijn ernstig, vastbesloten
gezicht zag, sprak deze met tranen in
haar stem: „Man, kijk liever zelf eens
goed naar Gijs, die jongen wordt vast
en zeker ziek".
„Kom, kom, moeder, laat je door
zijn aanstellerij niet om de tuin leiden,
hij wil ons slechts een beetje vrees
aanjagen en zo zijn zin zien te krij
gen. En luid en zorgeloos lachend ging
hij weer aan 't werk.
Met een onwelwillend gezicht was
Gijs de laatste dagen toch maar weer
naar school gegaan uit vrees daar an
ders gestraft teworden. En wat gebeur
de er? Toen hij de laatste ischooldag
thuiskwam, stak hij triomfantelijk zijn
rapport in de hoogte met een eerste-
prijs-beloning.
Stom en blij verbaasd riep papa
uit: „Dat betekent een dubbele over
winning!" Hij greep hem bij de hand
en trok hem mee naar de instrumen
tenwinkel!
Maar op de terugweg zei vader:
„Hoor eens hier Gijs, .ik ben zwak
geweest en bezweken door je rare
capriolen en je berekende aanstellerij.
Maar onthoud goed: ,,'t Is de laatste
keer, dat je op deze manier je zin
hebt doorgezet, want anders zou ik
strenger tegen je moeten optreden.
Afgesproken?"
„Ja, pa?"
CORRESPONDENTIE
Wilma Bey, Leiden. Het verhaaltje
dat je gemaakt hebt is niest het ver
haal van Hans en Grietje^ maar het
begin van het sprookje Klem Duimpje.
Jammer dat je het niet afgemaakt
hebt. Of komt de rest nog?,
EEN SPROOKJE
Iedereen kent Hans en Grietje wel.
Je weet wel die arme kinderen. Hun
vader en moeder waren z» arm. dat
ze geen geld hadden om eten te kopen.
Op een keer, op een avond toen Hans
en Grietje al naar bed waren zei va
der: „Zeg vrouw, we kunnen de kin
deren geen eten geven en daarom
brengen we ze morgen naar het bos.
We zeggen tegen de kinderen dat ze
wat moeten gaan spelen en dat wij
hout gaan hakken en ook dat we ze
gaan ophalen als we klaar zijn. Maar
we gaan ze niet ophalen hoor!"
Vader en moeder dachten dat de
kinderen sliepen, maar (le slimme
Hans had alles gehoord. Wacht hij
zou even alles aan Grietje vertellen.
Grietje sliep echter al lang. Hans
maakte haar toch wakker. Ze keek
eerst vreemd op, maar toert Hans al
les verteld had, werd ze angstig en
bang.
„Ga maar lyeer lekker slapen en
maak je niet ongerust. Ik weet wel
wat", zei hij, om haar gerust te steLlen.
„Hans wat ga je dan doen?"
„O, ik ga een zak vol kiezelstenen
zoeken en die strooi ik op de weg,
waar we langs komen. Als vader en
moeder dan niet terugkomen, vinden
we zelf wel de weg naar huis. Vind
je dat geen leuk plannetje?"
„Ja, het is wel leuk, maax toch wel
Robbie Jansen, Leiden:
OUDEJAARSAVOND
Op oudejaarsavond waren we in
Arnhem, daar logeerden we. We moch
ten vuurwerk afsteken. Ik kreeg tien
rotjes en later nog meer. Een jongen,
die naast ons woonde had een melk
bus gevuld met papier en daar tussen
vijf rotjes gestopt. Toen hij een rotje
aanstak ging het: plof! plof! plof! en
het knalde verschrikkelijk. We zijn
nog even gaan Kijken.
Na nieuwjaar gingen we weer terug
naar huis. Arnhem is ver hoor! Eerst
met de bus, dan met de trein en dan
nog een keer met de bus, zoveel reizen
is dat. We gingen die avond om half
elf naar bed en nu moet ik nog zeg
gen, dat mijn zusje van vijf jaar er
ook bij was.
Annemieke Wolters, Lelden. Wat
heb jü een lief zusje Annemieke!
Heerlijk hè, zo'n lief kindje in huis.
Veel leuker dan een grote pop. Je
kan al fijn voor je zusje zorgen en
dat zal mama wel leuk vinden.
CLEMENTINE KRIJGT HAAR
EERSTE HAPJE
Ons zusje Clementine kreeg voor 't
«erst yoghurt. Ze at nog niet eens een
half kopje vol. Als er twee lepeltjes
pap in haar mondje zit, gooit ze het
er weer uit, maar m'n moeder moet
natuurlijk de baas blijven en lepelt
het er weer rustig in. Mama had wel
een uur nodig, eer het halve kopje
op was. Ze krijgt om de twee of drie
uur yoghurt, want soms slaapt ze wel
eens door.
Ik mag haar vaak een schone broek
geven, maar ze ligt dan wel erg te
draaien en dan heb ik vijf minuten
nodig om haar broek aan te doen.
's Avonds krijgt ze een stuk brood
of een lange vinger. Ook wel eens
een stukje appel. In vijf minuten heeft
Clementine de lange vinger op. Dan
krijgt ze melk, een schone broek en
hoepelakee naar bed. Ze slaapt in een
ledikantje, een heel klein ledikantje,
want ze is pas vijf maanden.
's Avonds krijgt ze op haar bedje
drie dekentjes en ze heeft ook een
flanellen lakentje. Dat is lekker warm.
's Morgens mag ze een poosje in de
boks. Ze krijgt dan ook thee. Ze
doet ook wel eens stoute dingen. Ze
gooit het kopje thee om.
„Dat mag niet Clementine", zegt
mama dan, maar ze doet net of ze het
niet hoort. De dokter zegt: „Ze doet
maar net alsof". Toen ze l'/s dag oud
was, kon ze al lachen. Ik kijk altijd
graag, als ze in 't bad gaat. Dan vraag
ik aan mama of ik haar mag wassen
en dan zegt mama: „Nou vooruit dan
„Goed zo, Annémieke!" zegt mama,
terwijl ze het bedje opmaakt.
Mijn zusje Josanne mag haar ook
wel eens vasthouden, 's Middags krijgt
ze weer yoghurt en dan weer naar
bed. Zo groeit onze Clementine op.
Ik hoop dat we nog een zusje krijgen
en dan hoop ik, dat het Joke zal heten.
(Zeg Annemieke, plak dit verhaaltje
in je plakboek met een foto van Cle
mentine. Tante Jo).
Bertram Wesselman, Leiden:
IN DE DERDE KLAS
De juffrouw van ons heet juffrouw
De Leeuw, dat is een heel aardige juf-
Soms draaien we dia's en dan ver
telt de juffrouw er bij. Dat is dan
heel mooi, vooral over Prikke-prak.
Ik mag nog steeds voor de vogels zor
gen. Dat is een leuk werkje. We heb
ben nu al elf vogels in de klas.
Wij zijn nu met rekenen aan de
tafels van twaalf en dertien bezig.
Ook sommen onder elkaar geschreven
vind ik fijn. Taal vind ik niet leuk,
alleen dictee is wel leuk. Ook natuur
kunde vind ik prettig; we zijn pas aan
het paard begonnen. Aardrijkskunde
is wel moeilijk, want je moet steeds
foto's uit de krant knippen en mee
brengen. Soms staan ze niet in de
krant, die mijn moeder heeft.
Met Kerstmis mochten we ieder een
kaarsje met een standaard meebren
gen en als we dan gingen bidden moch
ten alle kaarsjes aan. Maar nu is Kerst
mis al voorbij en ook Nieuwjaar. Nu
zijn we weer flink aan het leren.
Joke Mathot, Leiden
DE DIEF IS GEVANGEN
„Mam er staat in de krant, dat er
twee dieven in het paleis van de ko
ningin geweest zijn en daar goud en
meer gouden dingen hebben gestolen",
zei Jaap tegen zijn moeder.
„Ja, jongen, ik weet het, ik heb het
ook gelezen."
„Mam, nu dacht ik zo, ik ga de die
ven vangen."
„Hoe wou je dat dan doen?"
„Dat is gemakkelijk. Ik ga naar het
paleis en verstop me in de bosjes."
„Ja maar als de schildwacht je dan
ziet?", vroeg moeder.
„Nou, dan vlucht ik weg of ik zeg,
dat ik de dieven kom vangen."
Zo gezegd, zo gedaan, 's Morgens al
heel vroeg ging hij op pad. Hij ging
achter een bosje zitten, dicht bij het I
paleis, en al gauw hoorde hij gekraak.
Ja, hoor, daar zag hij twee mannen
sluipend aankomen.
„Als ze dichtbij zijn, dan pak ik ze",
dacht hij, en toen de eerste dief dicht
bij was, sprong Jaap op en pakte hem I
in zijn kraag. De dief schrok en g
een gil. De schildwacht hoorde het
kwam aangelopen. De tweede dief liep I
in de armen van de schildwacht
samen brachten ze de dieven in de
gevangenis.
René Kallenberg, Leiden
WINTERPRET
Toen Hans 's morgens wakker werd,
keek hij naar buiten naar de snee'
vlokken. „Ha! sneeuw!", riep hij.
Hij kleedde zich vlug aan en holde I
naar buiten naar zijn vriendje René.
René kwam al aan met de slee er
gingen sleeën. Na een poos hadden ze
er genoeg van en gingen een snee
man maken. Gelukkig was het zater
dag, fijn, de hele dag vrij!
Toen de sneeuwman klaar was,
gen ze sneeuwballen maken en
sneeuwman bekogelen. Wat hadden
ze een pret.
Toen gingen ze schaatsen. Ze kon
den al goed rijden, vooral René. Ze I
vielen wel eens, maar iedereen valt
Opeens, plons!!, een jongen zakte I
door het ijs. Gelukkig kwamen
gauw mensen helpen, maar Hans
René gingen van het ijs, alles begon
te kraken. Thuis vertelden ze wa
gebeurd was.
Kok Jansep
DE WINTER
Jan begon met een kleine
bal te maken, toen. ging hij rollen
de bal werd groter en groter. Na een
half uur was hij met één bal klaar.
Hij ging nu naar Elsje en vroeg haar
of ze mee wilde helpen,
goed. Hij maakte weer een kleine bal i
en ze begonnen samen te rollen, wel I
twee uur lang, en toen was de bal
groot genoeg voor het lijf
sneeuwpop. Ze gingen naar de schuur I
en zochten daar een bezem, een hoed,
twee kooltjes voor de ogen
peen voor de neus. Toen was de
sneeuwman klaar. Ze gingen n
poosje glijden, maar om 5 uur
ten ze naar binnen. Ze gingen
nog een spelletje doen. Om 6 uur
ten ze eten en toen naar bed. Moeder I
ging mee naar boven. Samen baden f
ze hun avondgebedje:
„Lieve Heer, ik dank U voor deze
mooie dag
„Dat papa en mama heel lang leven
mag.
„Dank voor al die mooie dagen.
„In de naam van de Vader. Amen."
Dag allemaal! Wie vertelt er
eens iets over „Mijn leventje".
Tot de volgende week.
TANTE JO EN OOM TOON I
De oude boom aan de
oever van 't beekje
moet geveld worden.
„Jammer", zucht Hans,
,,'t was toch nog zo'n
mooie boom! Hoe oud
zou hij wel wezen?"
„Dat kim je zelf uit
rekenen", antwoordde
de boswachter, die de
opmerking en de vraag
van de hardop denken
de Hans gehoord had.
„Hoe kan dat nou",
protesteerde Hans, „daar
heb ik toch geen ver
stand van."
„Heb je nog niet le
ren tellen?", lachte de
boswachter.
„Ja, natuurlijk wel!",
zei Hans licht veront-
„Dan kun je zelf ook
de ouderdom van de
boom vaststellen. Kijk,
je ziet de ringen op de
van de stam. Iedere ring
van één jaar gegroeid. Tel
'N PIJLSPEL
Met 5 pijlen heeft de
jongen 100 punten be-
Nu zijn de apderen
aan de beurt om dat
aantal te zien evenaren;
niet overtreffen!
De kunst is hier dus
om ook precies 100 te
schieten, en niet meer
en ook niet minder van
zelf!
'N VROLIJK DRIETAL (TRIO)
'n Klein driemans-orkest is gauw in
elkaar gertet. Zoals jullie zien, heeft
de ene muzikant het wasbord van z'n
moeder uitgekozen. Op zijn vingers
heeft hij vingerhoeden geschoven, die
men heel goedkoop kan krijgen. Als
hij ze zo over 't gegolfd nlaatijzer laat
gaan of dansen, kan hi] allerlei gé-
luiden vwortbrengen, die in 'n trio
orkest te; pas komen.
Nummfer 2 heeft 'n stukje papier
om een kam gewikkeld, daar blaast
hij dan op en 't geluid dat hij dan
voortbrengt lijkt op dat van een mond-
harmonika. Het hoeft geen wijsje te
zijn, alleen maar zoemende klanken
op verschillende hoogte.
Een derde ontlokt aan een drink
glas hoge zingende tonen. Daarbij moet
hij met een natte vinger over de rand
van 't glas wrijven, terwijl hij dit laat
ronddraaien. Hoe dunner 't glas is, hoe
beter 't klinkt.
Daarbij moeten de spelers er wel
op letten, dat zij hun instrumenten in
't zelfde ritme laten spelen, anders
steken de toehoorders hun vingers in
de oren!
In deze Ook Voor Jou stellen we voor: Clementine Kortekaas,
dochter uit de zingende „Trapp-familie" uit Noordwijk, voor
wie wellicht nog een grote toekomst met haar vocale kwali
teiten in het verschiet ligt. We schreven het onlangs al: Cees
van Oyen is een jong cabaretier, van wie men beslist in de
toekomst meer zal horen. Welnu, dat is dan al heel binnenkort!
Zoeterwoudse Duifje Gout vervolgens springt in het oog mid
dels haar (vocale) medewerking aan de Nederlandse film
„10.32". Daarnaast zijn er in ons lezersgebied nog andere op
vallende zaken, die alle in een egg-shell zijn vervat in deze
aflevering van Ook Voor Jou. De mimiaars van de beat kunnen
we nu vast mededelen, dat zeer binnenkort aandacht aan hun
activiteiten zal worden besteed!!!
DE GOUVERNANTE VAN DO-RE-Ml
Vorige week al viel in onze Ook Voor
Jou-rubriek te lezen, dat de Noord-
wijkse familie Kortekaas het er tot
nog toe geweldig heeft afgebracht in
de zangwedstrijd „Do-re-mi", een
van de songs uit de musical „Sound
of Music", waarvan de filmpremière
de aanleiding vormde voor Fox Film
Corporation deze zangwedstrijd op
touw te zetten. Besloot grammofoon
platenmaatschappij Inelco de zingen
de familie uit de Duinstreek een pla
tencontract aan te bieden, nog vóór
de binnenkort te houden finale, ook
anderen raakten onder de indruk van
de vocale prestaties van het gezins
koor.
Auditie bij KRO
Overigens sprongen vooral de vo
cale kwaliteiten van de tweede
dochter uit het gezin, de negentien
jarige Clementine, in de kijker. Leo
Nelissen, voorzitter van de jury, die
de prestaties van de zingende „Trapp-
gezinnen" uit het gewest Den Haag
beoordeelde, complimenteerde aller
eerst de jonge Noordwijkse. Vervol
gens bood deze KRO-radiopresentator
van het programma „Vreemd" haar
een radoi-auditie aan bij zijn om
roep, verguld als hij was van haar
prachtige stem en perfecte ademha
lingstechniek.
Musical
Clementine, emplooi vindend in Lei
den bij een horloger en bij de ver
tolking van het lied „Do-re-mi" de
rol van de soliërende gouvernante
voor haar rekening nemend, wil wel
doorgaan in de zang. „De bedoeling
is wel klassieke muziek", aldus haar
vader, P. J. Kortekaas, in het dage
lijks leven heilgymnast-masseur.
Waarop zijn dochter: „Nou, voor mu
sicals voel ik ook heel veel. Neem nu
eens die „Sound of Music", dat is
toch prachtige muziek. Nee, met beat
kan ik niet zo weglopen
Dans-ster
Deze vierde telg uit het gezin van
dertien weet overigens van wan
ten wat muziek betreft: de piano is
een van haar geliefde instrumenten.
„Wanneer we met ons koor iets
nieuws instuderen, speelt Clemen
tine het voor op de piano. Ook houdt
ze er zich mee bezig de jongsten dat
in te pompen", aldus haar vader, die
terloops nog even opmerkt, dat zijn
tweede dochter diverse onderschei
dingen heeft behaald tijdens dans
wedstrijden bij de Leidse school van
de heer Evert Castelein. Wellicht, dat
dit, met daarbij de zanglessen die op
stapel staan, ertoe kan bijdragen, dat
Clementine Kortekaas in de toekornst
nog eens gaat schitteren op de mu
sical-planken
Cees van Oyen en Co.: cabaretensemble
Leidens cabaretier Cees van Oyen, onlangs op televisie in AVRO's „Studio
Stalles" met een liedje over Amsterdams Vondelpark, gaat spannende
dagen tegemoet. Op 8 februari immers gaat in het Haagse Theater in de
Steeg de première van het cabaretprogramma „Lach 'ns in de spiegel". Cees,
voorheen administratie doende bij Leidse Onderwijs Instellingen en, weer
later, in heel andere sfeer, bij het cabaret van Frans en Fiet Kosterin
Haarlem, kwam vorig jaar in het nieuws tijdens het ICC-cabaretconcours in
Amsterdam, waar hij de derde prijs in de wacht sleepte.
De Leidenaar treft in een andere stadgenoot, nu Lissenaar, pianist Joop
Stokkermans, die we, dachten we, niet meer behoeven te introduceren,
een geweldig steun. Het jonge, nieuwe ensemble wordt gecompleteerd door
Janine van Wely, oud-medewerkster onder andere van Jaap van de Merwe's
cabaret.
We menen er goed aan te doen het jonge ensemble, dat de teksten vooral
gaat putten uit bijdragen van Hans Andreus en anderen, bij de laatste voor
bereidingen alle succes toe te
LEIDSE
TOPTIEN
We can work it
The Beatles
Till the end of the day -
The Kinks
To whom it concerns
Chris Andrews
Here it comes again
The Fortunes
Yesterday The Beatles
Take me for what I worth
The Searchers
I gonna take you there
Dave Berry
Get off of my cloud
The Rolling Stones
The sounds of silence
Simon and Gérfunkle
That day
The Golden Ear-rings
CURSUS ELEMENTAIR
BEWEGEN
Het Werkverband Katholiek Am
teurtoneel gaat binnenkort
neelspelers, vooral ook de jongere!
een cursus organiseren in elementi
bewegen. Karin Hauer gaat de
sis, te houden op 8, 15, 22 en 29 ma
leiden in de bovenzaal van het
taurant „Old Dutch" aan de Steef
straat te Leiden.
WAARHEEN?
Onze reizénde vriend is weer
gedoken. Waar wil hij heen met al die I
bagage? Je weet 't nog wel. Als je de
letters aan zijn hoofd en hoed in juiste I
volgorde zet, dan kom je 't vanzelf I
B0SK00PSE PLATEN-
EN DANSNIEUWS
Op de lagere school leert men, dat
Boskoop wereldvermaardheid geniet
om zijn heesterteelt. Wellicht, dat 't
dorp midden in de randstad Holland
nu ook meer bekendheid gaat ge
nieten, nu negen-en-twintig-jarige
Joop Koster een grammofoonplaatje
het licht heeft doen zien met zijn
niet-Boskoopse collega's Peter Bo
ehum en Wim Arendzen?
De Micro's, want onder deze naam
treedt het drietal op, hebben ver
scheidene bestsellers, als „Yes sir,
that's my baby", „Perdido" en „Mar
gie", op de plaat vastgelegd, die als
„Swing and Sweet" door het (ver-
koopjleven gaat. Joop (gitarist),
Wim (slagwerk) en Peter (orgel) ho
pen binnenkort weer met wat nieuws
voor de dag te komen!!!
Een andere Boskoper, te weten Peter
de Wit, kwam in een danswedstrijd
in het kader van de AVRO Danstest
'66 goed voor de dag. Samen met
Reeuwijkse Joke van Leeuwen sleep
te hij in een veld van 259 paren een
derde prijs, een fraaie beker, uit het
AVRO-vuur. Dit tot genoegen even
eens van Leids dansleraar M. Visser!
Jazz in Leiden
Kwam de Leidse Jazz amateurgroep
The Attics vorige week in de Room
burgkantine een jazzavond opluisteren
op uitnodiging van de vereniging Eu
reka" Uk heb het gevonden Ivanavond
komen Le jazz-minnendep in deze zelf
de kantine weer aan hun trekken. Op
uitnodiging immers van Folk Beat
Ui" zal het Carl Schulze Trio er op
treden.
„Het is met enige trots, dat we ook
voor deze avond weer een trio van
prominente jazzmusici kunnen presen
teren", aldus valt te lezen in „Jes",
het orgaan van de jazz society Folk
Beat 14. Het trio bestaat behalve uit
vibrafonist Carl Schulze, een van de
groten uit Neerlands jazzwereld, uit
bassist Arend Nijenhuis en slagwerker
Martin van Duinhoven. Na afloop
wordt weer een jamsession gehouden.
VANAVOND:
Finale Elmior amateurs-concours
Onder de kritische ogen en oren van
juryleden Victor Conselman, Jan van
Veen, Joost de Draaijer, Jan Cordu-
wener jr. en Lou Boellaard, de leden
van de personeelsverenigingen van El-
mi en Hartogs dl Co. en anderen gaan
vanavond drie solisten, en even zoveel
ensembles en xiocal groups hun proe
ven van bekwaamheid afleggen. Voor
de finale van dit zo langzamerhand tot
traditie uitgegroeid amateurconcours
plaatsten zich
Ensembles: The Black Ventures,
Star Lights en Johnnie Highway
The Head Hunters.
Solisten: Jose Lucardo, zang; He
ny Jansen, zang en Dlneke Herru
Vocal groups: The Portland Singe
The Vendelly's en The Black Birds.
Ronnie Tober en Rita Corita trei
als gasten op in het programma,
wordt gepresenteerd door Elles H
hes-Berger.
Gouden echtpaar
H. G. Keyzer-Vork in Ter Aar
Het echtpaar H. G. Keijzer, H. G. Keijzer-Vork hope:
gouden huwelijksfeest te vieren in hun woning aar
le Ter Aar, waar beiden ook geboren zijn. De heer Keijzi
zeven jaar ziek is, geniet een uitstekende verzorging van zijn vroul
Dit dwingt respect af, te meer als men weet, dat beiden een hoge leeft!
hebben; de heer Keijzer is nL 79 en mevrouw Keijzer-Vork 74 jaar oi|
