Geen grote kansen voor Europa Wat de minister niet zag Grotere vrijheid in woningbouw In Luxemburg wacht moeizaam gesprek fictieve Veel aanvragen Ben Bella: „in uitstekende gezondheid Eenheid van de vijf zwaar op de proef P. v.d. A. BEWONDERT MOED VAN KVP !5.r>* IATERDAG 15 JANUARI 1966 DE LEIDSE COURANT PAGINA 5 Toen prinses Margaret van Engeland gisteren in de Norman Undercroft in Londen een tentoonstelling opende, droeg zij een grappig rond dopjedat een beetje Noors aandeed. De tentoonstelling behelst een groot aantal schatten uit de Westminster Abbey. Prof. dr. F. Hartog bepleit (Van onze correspondent AMSTERDAM Prof. dr. F. Ilartog. koogleraar In de economie te Groningen, leeft tijdens een vergadering van de N.V. lgemene Bouweentrale in Amsterdam pleidooi gehouden voor grotere vrij- leid in de woningbouw. Hij haakte o.m. in ip de mening van minister Bogaers dat grote stuwmeer om aanvrage van ijksgoedkeuring in de sector van de on gesubsidieerde woningbouw, grotendeels fictief is. „Dat zou best kunnen zijn", gaf hij toe, „maar is dit niet het beste argument om de zaak vrij te geven? Vergeten moet niet worden, dat een vergunningenstelsel op Eiohzelf vraagvergrotend werkt door de psychologische invloed. Wanneer er b.v. rantsoenbonnen uitgereikt zouden warden voor kersenbonbons, zou de vraag daar naar ongetwijfeld stijgen, en wie houten nijlpaarden wil gaan verkopen kan ze bet best eerst gaan rantsoeneren." Prof. Hartog meent, dat de overheid op het punt van de kwalitatieve verbetering van woningen slechts zeer ten dele aan de behoefte heeft voldaan, omdat zij daarnaast nog op geheel andere en in een andere richting voerende doelstelling moest letten. De institutionele beleggers hebben deze gemengde gevoelens tegen- over de kwaliteit van de woningbouw niet. j Hun belang wijst duidelijk in de riohting van kwaliteit en soliditeit. Waarom zou de overheid moeizaam, en met twijfelachtig resultaat zelf doen. wat het particuliere initiatief bereid is voor zijn rekening te „Als de conceptie van de welvaartstaat zo ver gaat. dat de overheid het particu liere initiatief ver-dringt inplaats van aan- vult, is het zeer de vraag, of men niet over zijn doel heen schiet." Prof. Hartog zag nog een ander punt. waar de institutionele beleggers, in het bijzonder- de pensioenfondsen en levens verzekeringsmaatschappijen, meer kun nen bieden als zij maar voldoende arm slag krijgen bij de woningbouw. „Ik bedoel bet waardevast maken, althans meer waardevast maken van particuliere pen- PARIJS. (U.P.I.) - De familie vai Acbmcd Ben Bella de in gevangen schap vertoevende ex-president van Algerije, heeft gis teren een briel van hem gekregen waarin hij schrijft dat hij „in uitste kende gezondheid- verkeert. Het is Ben Bella's tweede brief voor zover aan de buitenwereld bekend - - sinds hij zeven maanden geleden door zijn vroegere medestrijder tegen het Franse I kolonialisme, kolonel Houari Boumédienne werd afgezet en gegijzeld. sioenen en andere uitkeringen. Om dit te kunnen doen is beleggingsmateriaal nodig, dat een zekere waardevastheid heeft. De kwaliteitsbouw is in dit opzicht een zeer aantrekkelijk object. Zoals het nu is, wor den de particuliere pensioenen en lijf renten in snel tempo uitgehold. Als er niets aan wordt gedaan, zal dit de staat voor de noodzaak plaatsen de AOW steeds verder op te trekken, om de ontwaarding van de uitkeringen van bedrijfs- en on dernemingspensioenfondsen te compen seren met alle gevolgen van dien voor het premiepercentage en eventueel de belas tingheffing. Het beste is natuurlijk het voor-komen van de geldontwaarding, maar als dit niet lukt. moeten wij trachten, zo goed mogelijk de gevolgen op te vangen. Een daarvan ls de toenemende drang naar waardevaste uitkeringen en beleg gingen. en daaraan kan, blijksen het voor gaande, tegemoet worden gekomen door ruim baan te maken voor kwaliteitswo ningen door die instellingen, wier taak het is om te zoeken naar nieuwe uitkerings- vormen, welke passen in de tegenwoordige en voor de toekomst te verwachten om standigheden. Het, alternatief voor de overheidswon ingbouw in de betere klasse is niet particuliere huisjesmelkerij en versnippering van de bouwactiviteit, want de institutionele belegger-s zijn alleen ge ïnteresseerd in grote complexen en het op peil houden van hun bezit." De vergadering van de N.V. Algemene Bou>v Centrale was belegd om mededeling te doen van de oprichting van drie dooh- ter-N.V.'s. Door deze stap bereerst de ven nootschap ABC Vastgoed thans het hele pakket van diensten, dat nodig is om ra tioneel bouwen en veilig beleggen te be werkstelligen. (Van onze speciale verslaggever) LUXEMBURG De kleinste hoofstad der Eu ropese gemeenschap bereidt zich voor op de ont vangst der ministers van Buitenlandse Zaken, die maandag en dinsdag een poging gaan doen om de Europese wagen weer los te wrikken. Men bespeurt er nog weinig van voorbereidingen voor deze nieuwe ronde in het politieke gevecht van de vijf tegen De Gauüe. Zelfs in de ouder wets huiselijk ingeriehte vertrekken van pre mier Werners ambtszetel heerst nog een alle daagse rust. De staatspresident, zoals het hoofd der regering hier heet, heeft nog tijd over om ons te ontvangen en ons te zeggen, dat hij nog wel enige hoop koestert, dat de dingen weer in het rechte spoor gebracht kunnen worden. Meer dan dit halve gram optimisme kan er echter niet af. Werners voorzichtigheid kenmerkt de stemming, die aan de vooravond van de eerste overleg dei- zes landen na de breuk van juni 1965 in de gele deren der nationale delegaties heerst. Daar is men niet geneigd aan te nemen, dat de nogal duidelijke waarschuwing, die De Gaulle bij zijn herkiezing heeft meegekregen, al aanstonds zal resulteren in een sierlijk bijdraaien naar de koers, die het verdrag van Rome heeft uitgestip peld. De Fransen hebben in Europese kring een grote reputatie als onderhandelaars. Men weet dat, als zij al bereid zijn de tegenpartij een klein stukje tegemoet te komen, zij zich voor deze be reidheid duur laten betalen. Niemand verwacht dan ook van de Luxemburgse bijeenkomst klin kende resultaten. Het zal al als een succes wor den beschouwd, wanneer er de aanzet kan wor den gevonden voor een normale hervatting van het overleg tussen de zes landen. De harde eco nomische noten, waarop men zich in Brussel de tanden stuk gebeten heeft, zullen in Luxem burg nauwelijks ter tafel komen. Moeizame en ingewikkelde problemen als de financiering van de landbouwmarkt, de synchronisatie van het samenleggen van landbouw en industrie, de ge zamenlijke houding in het slepende handelsover leg met Amerika in Genève, blijven in dit ge sprek buiten schot. Zij kunnen bezwaarlijk gevoerd worden zonder de deskundigen, die deze keer met huisarrest in Brussel moeten blijven. In Luxemburg gaat het uitsluitend om de poli tieke grondslagen van de gemeenschap en om het herstel van het vertrouwen, dat zo deerlijk geslonken is sedert De Gaulle heeft verklaard, dat zijn nationale souvereiniteit ongerept moet blijven. Die stelling botst al onmiddellijk met de eis van het verdrag, dat de zes regeringien aan zekering houden. Zij zullen overigens wel niet nalaten te wijzen op de betrekkelijke waarde van zo'n belofte van goede trouw, want als punt je bil paaltje komt zal iedere regering voor zich wel uitmaken wat zij als zaak van levensbelang beschouwt. Hoe dan ook, een formele mogelijkheid om zon der gezichtsverlies uit deze moeilijkheid te ko men is er. Of die kans gebruikt zal worden zal het einde van dit jaar hun veto jegens beslui ten der gemeenschap zullen verliezen. De Gaulle heeft dit onaanvaardbaar genoemd en ook het betrekkelijk Europees getinte votum van het Franse volk heeft hem er niet toe gebracht dit harde woord terug te trekken. De vijf andere regeringen zijn aan de voor avond van de bespreking echter nog eensgezind van mening, dat aan deze wezenlijke bepaling van het verdrag niet getornd mag worden. Diplomatie Wie daaruit besluit, dat op dit punt een verge lijk niet mogelijk is. vergeet dat de diplomatie vaak een kunst is die aan het magische grenst. In de zes hoofdsteden is men het er in beginsel al wel over eens hoe men moet trachten deze cirkel vierkant te maken. Men zal in Luxemburg proberen het erover eens te worden, dat de Eu ropese ministerraad geen meerderheidsbeslis sing zal opdringen aan een land, dat zijn levens belang daardoor geschaad acht. De Fransen wil len dit zwart op wit, de vijf andere willen het liever bij een plechtige, doch ongeschreven ver- wel afhangen van de vraag of de ministers erin zullen slagen het onderling vertrouwen te her stellen. Daarmee zit men dan In de kern dor zaak en meteen in de hoogste regionen der politiek. Frakrijk >vil de vijf andere landen dringen tot een gemeenschappelijke buitenlandse politiek, uiteraard uitgaande van de erkenning dat het daarbij zelf de eerste viool moet spelen. Couve de Murville zal vermoedelijk komen zeggen, dat zonder die hoge overeenstemming een gemeen schappelijke handelspolitiek geen grondslag heeft. De andere landen speuren achter deze ar gumenten een toeleg om zich al te zeer te distan tiëren van de Atlantische partners, voornamelijk van Amerika. De thans regerenden in de vijf lan den zijn daarvoor niet te vinden en zij hebben dat nogal duidelijk te verstaan gegeven. Niettemin neemt, men hier aan, dat De Gaulle een poging zal wagen op dit punt een breekijzer onder de so lidariteit der anderen te leggen. Het derde grote knelpunt is de positie van de Europese commissie en haar Brusselse appara tuur. Zelfbewustheid en ministeriële stijl van Hallstein en Mansholt hebben De Gaulle geprik keld Hij wenst de nu in Brussel opschietende toren huizen niet te zien als zetel van een groeiend Europees bewind. Hij wil alle macht in handen laten van de nationale regeringen en Hallstein en zijn mannen degraderen tot uitvoerende amb tenaren, spelenderwijs „technocraten" ge noemd. De 5 andere landen zien in de Europese commissie de motor der integratie en ze willen haar bevoegdheden niet wezenlijk beknotten, 't Is hen zwaar genoeg gevallen in te stemmen met het feit, dat de heer Hallstein in Luxemburg niet mee aan tafel zal zitten. Dat is een eerste con cessie aan Parijs. Andere concessies zijn wel mogelijk op het gebied van de „stijl" die men zich in Brussel heeft aangemeten. Die zou minder pompeus en ceremonieel kun nen worden. Voor een versobering biedt zich een ongezochte gelegenheid als men zou besluiten de al lang geklonken fusie der drie gemeenschap pen voor te voeren. Aangenomen wordt dat De Gaulle dan een Italiaan op Hallstelns stoel zou willen zetten. De vijf tegenvoeters van de generaal willen proberen te verhinderen dat bij die gelegenheid meteen ook alle poten onder de ze stoel worden weggezaagd. Maar zij bevinden zich doordat zij Hallstein en Brussel hebben achtergelaten hier bij voorbaat in een zwakke positie. Hier biedt zich in elk geval een goede aanvalskans van Frankrijk op de eenheid der vijf. vijf. Nu het om zo hoge politieke zaken gaat zou het niet verbazen indien ten overvloede ook nog de territoriale verbreding van de gemeenschap ter sprake zou komen. In Engeland heeft men in de laatste maanden weer opmerkelijke belangstel ling getoond en vele Europese ministers laten niet na telkens op te merken, dat een nieuwe start op een brede basis gericht moet zijn. Zoals men ziet: politieke stof genoeg om in een twee daagse zitting niet aan de stokkende economi sche problemen der gemeenschap toe te komen. Het zou al veel gewonnen zijn als men ln Luxem burg een modus vond om daarover het gesprek voort te zetten. (Van een onzer verslaggevers) i DEN HAAG. Voor het stor- ten van beton ligt de grens bij min i vier graden. De metselaar krijgt al eerder moeilijkheden. Op veel bouwwerken lag gisteren het werk i dan ook stil, want het vrolijke j zonnetje en het tot rust gekomen i windje konden niet verdoezelen wat De Bilt constateerdeop het I mooiste moment yan de da,g vroor het met een gemiddeld landelijk cijfer van -4. In het kader van de verletbest rij ding werd op diverse projecten in den lande nochtans doorgewerkt, o.m. in de Haagse Denenburg. Daar kwam gisterochtend om half tien minister Bogaers een kijkje nemen. Geleid als het ware door de mees terhand van een regisseur kwam op dat moment een betonauto voorrijden. die prompt zijn grijze brei begon uit te spu wen. Het vroor op dat moment 6 graden. De betonauto is dan ook niet meer terug gekomen en de betonstorters hebben zich de verdere dag bezig gehouden met het schoonhakken van de vloeren en het op ruimen van de rommel. Dit veranderde het beeld van de bedrijvigheid nu het vertrek van de minister aanzienlijk. Langs de enige trap, die door plastic kouvrij werd gehouden, zocht de minis ter het hogerop. Daar trof hij op de eerste etage de Haagse metselaar J. Groos. die met de uitlaatpijp van een heteluchtkachel in zijn rug in overhemd met opgestroopte mouwen rusteloos en in een aanstekelijk tempo binnenmuren uit het niets optrok Hij heelt tegen de minister gezegd, toen deze hem hiernaar vroeg: „Voor mij is het hier wel gunstig, excellentie. Met zeven Starfilm te Amsterdam heeft van Caltex opdracht gekregen een film over Australië te vervaardigen, met als titel ..Destination Australia". Deze 30-minu- ten lange film is bedoeld om een in zicht te geven ln het leven van alledag in Australië en zal in samenwerking met de Australische maatschappij cine- sound worden geproduceerd. kinderen en een tientje per dag minder vind ik vorstverlet een ramp". Hij had nog maar één wens. n.l. dat de uitkering bij vorstverlet even hoog zou worden als het normale loon. Hij kan toch niet. helpen, dat het vriest. De bonden hebben het op hun programma staan. En weliswaar zit hij nu beschut achter plas- ticramen. maar in heel de maand novem ber. toen storm en regen door de beton- karkassen joegen, heeft hij ook de ver toornde weergoden moeten weerstaan. De Rotterdamse opperman J. v. d. Berg kwam ook tot een opgewekt gesprekje met de minister Deze had tegen hem gezegd: „Het is hier wel uit te houden". En hij had geantwoord: „Zeker, mijnheer de minister, maar ik moet steeds heen en weer. van binnen naar buiten. Daar wordt een mens ziek van. Buiten liggen de ste nen vastgevroren. Ik moet ze eerst los slaan. Boven in de warmte moet ik ze stapelen en dan moet ik weer de kou in". De minister stelde voor het. werk even over te nemen. Waarop opperman antwoord- de: „Ik wil wel ruilen, niet voor even. maar i voor altijd". Overigens vond de opperman, dat de minister eigenlijk om zeven uur had moeten komen, toen het nog zeven graden vroor en er bij het schijnsel van een lamp geploeterd moest worden. Om j half tien zag het werk er aanzienlijk op gewekter uit. omdat het een mooie dag i ging worden. De minister sprak omdat het toeval lig zo uit kwam niet met de gebroeders Den Broeder, resp. afkomstig uit Monster en Poeldijk. Zij gunnen de metselaar zijn kachel, zijn plasticafscherming en zijn volle loon. maar hij moet. wel bedenken, dat die kachel er niet staat voor hem. maar voor het materiaal. De cement moet op temperatuur blijven, anders laat ze zich niet voegen. De timmerlieden moeten het zonder kachel doen. want het hout en de spijkers bevriezen niet. Zij hebben in de kou de glasloze ramen moeten be spannen met plastic. Daarna verhuisden zij voor hun werk weer naar de tweede étage, waar de spanten voor het beton gesteld moesten worden. Daar werden geen kouwerende plastichoezen opgehangen. Daar had de natuur nog vrij spel. En daar is de minister niet geweest. En daarom redeneerden zij zo: „Wij werken liever dan dat we in de vorstverlet lopen, want voor die paar tientjes meer in de week willen we graag kou lijden. We hebben dit werk dan ook aangenomen na de toezegging van de baas. dat dit een doorwerkproject was. Dat betekent, dat de arbeiders in aanmerking komen voor speciale voorzieningen, d w z. dat zij bij voorkeur in afgeschermde ruimten kunnen werken, dat zij een vorstpak krijgen en eventueel een bakje koffie erbij. Tot nu toe hebben we van alle drie voorzieningen niets gemerkt. O ja, toch. we vergissen ons. Op de ochtend, dat de minister kwam. verscheen de baas met vorstpakken op het werk. We konden er allemaal één aan trekken. Maar toen zijn we solidair ge weest en hebben we met zijn allen afge sproken ook op die dag geen vorstpak aan te doen. Het is de minister misschien niet opgevallen, maar we liepen allemaal ge woon in ons colbertje". De meeste bouwvakkers begrijpen ook niets van de doorwerkdagen op basis van vrijwilligheid. Strikt genomen mag ieder een dan wegblijven met dien verstande, dat driekwart van de mannen aanwezig moet zijn. En de samenstelling van deze driekwart moet weer zodanig zijn. dat er toch weer een werkploeg uit ontstaat, die voortgang van het werk kan garanderen. Maar dit gaat gepaard met zoveel vijven en zessen en passen en meten, dat het resultaat vaak is, dat degenen, die door wil werken, niet hoeft te komen en dat zij die liever thuis blijven, noodgedwongen moeten komen. Ook andere timmerlieden vertelden ons, dat bij de bestrijding van de vorst verlet de „timmerman altijd de klos is, omdat hout niet bevriest". Want we denken: „Het gaat de heren niet om de mens. maai- om het materiaal." Willeke Albert! was het via de luid schallende radio-Veronica geheel met de sprekers eens: „Toe. leer me nu ook om jou te vergeten". En dan nog een heel pikant puntje: moet de aannemer van een doorw erk - project er niet voor zorgen, dat het toilet verwarmd blijft? Het hele zaakje In Denenburg bleek bevroren en omdat er na de laatste altijd nog weer een laatste er het maar op had gewaagd, had zich een poel van ellende opgehoopt. De mannen konden ook niet als hondjes handelen. Daar was de grond te hard voor. Zij houden het nu op tot thuis of gebruiken een krant, die zij nadien ineen vouwen tot een pakketje, waarvan het uiterlijk niets te vermoeden heeft om trent het innerlijk. Eén bouwvakker vond het werken bij vorst volkomen zinloos: „Wat wilt u, ik krijg met die kou 's morgens mijn wagen niet gestart." Reacties op KVP-rapport Stemmenverlies is mogelijk (Van onze parlementaire redacteur) DEN HAAG. Hoewel dp andere politieke partijen in ons land nog geen gelegenheid hebben gehad het KV.IV rapport over de grondslagen van de partij te bestuderen zijn enkele partij- bestuurders toch bereid geweest een voorlopig commentaar te verstrekken. Dr. J. G. Tans, voorzitter van de P.v.d.A. is van oordeel, dat de K.V.P. niet heeft 1 bewezen, dat het socialisme in Nederland j de staatsgemeenschap overwaardeert en dat daarom de handhaving van een i katholieke partij wenselijk en nuttig is. i In het politiek gebeuren van de laatste 1 twintig jaar is een dergelijk bewijs ook niet te vinden, zei dr. Tans. Ten aanzien van de plannen van de K.V.P. om een initiatief te nemen tot oprichting van een werkgroep, waarin christenen uit alle politieke milieus de partijvorming in ons land moeten gaan bestuderen, stond dr. Tans positief. Hij vond het wel mogelijk, dat aan een der gelijke studie niet alleen leden van de christelijke partijen, maar ook van de P.v.d.A. deelnemen. De (katholieke) socialistische partijvoorzitter had waar dering voor de moed, die de K.V.P. met het publiceren van dit rapport heeft op gebracht. Het gevolg van liet rapport kan zijn, dat veel meer katholieken bij de verkiezingen een politiek bewuste keuze gaan doen. Dit kan leiden tot een andere keuze dan de K.V.P. Er is moed voor nodig om dit vlak voor twee ver kiezingen te durven stellen, aldus dr. Tans. Mi-, W. Scholten, adj.-secretarie van de C.H.U., vond niets nieuws in de paragraaf waarin de kerkgebondenheid wordt verworpen. De C.H.U. kan zich zeer goed vinden in de nieuwe formu lering, die zich richt op het luisteren naar elk vermaan van kerkelijke zijde, waarbij de politici zich laten leiden en inspireren door de christelijke visie op mens en maatschappij. Realistisch Zo heeft de C.H.U. de zaak altijd ge steld, aldus mr. Scholten. De politici moeten op eigen verantwoordelijkheid kunnen handelen. Als er in dit K.V.P.- rapgport een zekere groei ls te ontdek ken, dan is het een groei, die in elk geval geen verdere veiwijdering brengt. De C.H.U.-secretaris achtte het juist en realistisch, dat de K.VJ». de mogelijk heid om op korte termijn tot één chris telijke partij te komen ontkent. Maar "B r 7 0 heel belangrijk ls, aldus mr. Scholten, dat de drie christelijke partijen in de praktische politiek elkaar begrijpen en met elkaar rekening houden. Dat is veel belangrijker dan het streven naar een fusie, waar de kiezers helemaal geen prijs op stellen, omdat zij geestelijk in een verschillend klimaat leven. Als de wil om elkaar te begrijpen aanwezig is kunnen ongelukken, zoals in het voor jaar van 1965 zijn gebeurd, in de toe komst worden vermeden. De op te rich ten werkgroep zal. naar het oordeel van mr. Scholten. voorlopig weinig concreets kunnen opleveren. Tenslotte betreurde de heer Scholten het, dat ln het rapport de term „vooruitstrevende christenen" voorkomt. Aan het gebruik van dit soort termen, waarvan men niet weet, wat er mee bedoeld wordt, hechtte mr. Schol ten geen enkele waarde. T elefoongesprekken met schepen DEN HAAG (ANP) PTT stelt met ingang van 17 januari a.s. een nieuw landelijk speciaal dlenstnummer (0014) in gebruik voor het aanvragen van en het verkrijgen van inlichtingen over te lefoongesprekken met schepen. Dit nummer dient tevens te worden ge bruikt voor het aanvragen van de zo genaamde marifoongesprekken. De op roepen op 0014, die kostenloos zijn, zul len worden beantwoord door de telefo niste van het rljkskuststatlon Scheve- ningen-radlo te IJmuiden.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1966 | | pagina 5