ook
In de Krantentuin
VOOR
JOU
ONS KNUTSELHOEKJE
1
LOPEND VUURTJE
Vagina 10
DE LEIDSE COUHANT
ZATERDAG 15 JANUARI
EEN EN ANDER OVER ONZE RIJNVAART
DE BLINDE SCHUTTER
I Joke Montanus, Leiden:
KERSTMIS
I Het gebeurde in een stille decern- j
bernacht in een stal buiten op het
eld bij Bethlehem. Daar werd de
„Ik heb hem echter het leven ge-
1 laten, liet hem alleen de ogen uitste-
Op de rotsburcht Sooneck tegenover ken. zodat ik de knapste schutter nog Hei>and geboren, „de God met
"t stadje Lorch. hield Siebold. de ver- langer in mijn gezelschap kon behou- pn rip l,,pht wae
't Aarge- den", aldus Siebold van Sooneck.
Onze kleurwedstrijd
De tiende januari is nu voorbij. De
post heeft een enormehoeveelheid
tekeningen bij ons bezorgd. Honder
den en nog eens honderden!! Alles
I ligt nu op stapels, ingedeeldvolgens
de leeftijden. Nu volgt het moeilijke
werk om de beste gekleurde tekenin
gen uit te zoeken en dat is niet zo
maar één. twee. drie klaar. Maar de
volgende week hopen we de prijswin-
naars bekend te maken. Dus nog e'
j geduld.
Uitslag
soldatenpuzzel
metelste der roofridders
bied.
wild drinkfeest. Verschei-
..Oh. i
den ridders en dames van weinig edele uitgestoken ogen nog de spot
aard hadden zich aan spijs en drank stem zien."
overmatig tegoedgedaan. Toen 't ge
zelschap eindelijk uit elkander zou
gaan, sprak de halfdronken slotheer
met lallende stem: „Dames en heren,
het is de gewoonte, dat de gastheer
na de spijs en drank, die hij geboden
heeft, nog iets aanbiedt dat pikant
edelmoedig! Het is ot mijn G'teeide koningen zagen een ster. die
i stal.
„En toch heerst op mijn burcht nog
een ridderlijke geest", verklaarde de De herders en ook de drie vreemde
gemene kwelgeest. „Luister maar. Mijn j koningen, zagen het Kindje in de stal
knechten hebben mij verteld, dat je, I en aanbaden het. Verder kwam er
hoewel blind, met een pijl toch nog1 niemand, want alles was zo anders,
een doel weet te treffen, enkel op het dan iemand het had voorgesteld. Er
geluid afgaande. Welnu, laten we de was 8*en klokgelui of een paleis met
huiveringwekkend is. Daar moeten proef nemen, en als je dat lukt, krijg vlaggen. Nee. Jezus begon met ons
jullie op dit ogenblik maar tegen kun- 1 je de vrijheid terug." geloof te vragen, al was dit nog
1. het manneke liep uit de pas, en
2. er liep een bandje over zijn rech
terbeen (broekspijp).
Bij loting viel de prijs op Cobie van i
Zanten uit Nieuwkoop, Julianalaan 64. J
Haar kaart zag er bovendien netjes
uit, evenals die van Hijk Nijenhuis uit
Zoeterwoude H.R. 94. die daarom wel
niet de prijs, maar toch een extraatje j
krijgt. Nog iets!
We vinden het niet prettig slordig
nen.
Terwijl de vrouwen zich al ietwat
angstig in de kussens drukten en de
mannen, benieuwd naar wat er ko
men zou, de gastheer naar de ogen
keken, gingen de zaaldeuren open. Een
man in gevangeniskleren met wilde
haren en baard werd door twee knech
ten binnengeleid, 't Griezelige van zijn
verschijning werd nog versterkt door
't feit. dat op de plaats, waar een
maal z'n ogen gezeten hadden, slechts
twee grote holten te zien waren. Na
even de afschuwwekkende indruk van
de gevangene op zijn gasten te heb
ben laten inwerken, hernam de gast
heer wederom het woord.
„Hier voor u ziet u, lieve dames en
edele ridders (met vraagteken!) Hans
Veit van Fürsteneck, eens de beste
schutter uit het Rijngebied en ge
vreesd roofridder zoals velen van ons.
Met hem heb ik eens gevochten op
leven en dood, waarbij hij verloor."
„Ja, geen wonder, mijn schild was
stukgehouwen en mijn zwaard gebro
ken. Met dertien wonden overdekt lag
ik bloedend ter aarde. Zo wachtte ik
de laatste lanssteek af. die me ten
slotte zou doden." 't Was alsof deze
woorden van de gevangene door een
grafstem werden gesproken.
Met luid handgeklap betuigden alle ongelooflijk. Ze moesten geloven, dat geschreven briefkaarten of briev
feestgenoten hun instemming met dit
voorstel.
„Ik zou liever dood zijn dan zo te
blijven leven", mompelde de blinde.
Maar dan opeens scheen een ge
dachte zijn wezen te verhelderen.
„Geef mij pijl en boog maar, dan zal
ik mijn kans toch maar waarnemen."
De gasten drongen in een hoek te
zamen. terwijl zij in spanning afwacht
ten. hoe dit alles zou verlopen. De
gastheer nam een drinkbeker, zette
hem op een tafeltje en gaf er een
flinke tik tegen.
„Ziezo, schiet nu maar!"
Maar nauwelijks had hij zijn mond
voor deze woorden geopend of de pijl
drong erdoor naar binnen en trof hem
dodelijk. Rochelend als een stervend
dier stortte de wreedaard ter aarde.
Z'n oogholten wijd geopend stond de
blinde schutter daar stom en stil. Een
paniek maakte zich van de feestge
noten meester en zij vluchtten naar
alle richtingen.
Bij het lijk van hun heer kwamen
zijn knechten en edelknapen ontsteld
nederknielen om een gebed om
geving te storten voor hem, die
een rampzalig einde vond.
Marijke
CORRESPONDENTIE
zal mijn zoon niet doen". Maar toch
I als hij nu eens Hij durfde verder
- niet te denken. Hij probeerde wat te
Joke Mathot, Leiden. Zeg Joke be- Jezen bij het licht van een pe(roieum-
dankt voor de aardige foto. Wat staat je maar h„ ,ukte nie, Hjj maak.
dat pakje jullie enig. Groetjea aan te ,ich nog m„r zorgen ,oen hij Mg
papa en mama. dat de klok aj twee mjnuten voor
twaalf
Jos de Heiden, Leiden. Al is de
nieuwjaarsdag alweer voorbij, toch
geef ik je versje een plaatsje. Knap
gedaan Josje!
Alle kinderen en grote i
Wil ik een zalig jaar toewensen.
Heel veel zon en weinig regen.
Want daar kunnen we slecht tegen.
We willen springen en fijn spelen.
Niet in huis lopen vervelen.
En ik zeg met bloemen in de hand.
„Lieve tante Jo en Oom Toon
De burgemeester en de wethouder
zaten ook in het kamertje om hel
Nieuwe jaar te ontvangen. Zij maak
ten zich ook zorgen. Buiten rook het
overal naar oliebollen. Het licht uit
de huizen maakte felle strepen in de
duisternis en verder was er niets te
zien. De angst van de burgemeester,
de wethouder en het Oude jaar was
groot. Gelijk met de klokslag van 12
uur, kwam het Nieuwe jaar binnen
rennen.
„Hè, hè, toch nog op tijd", zuchtte
hij. Toen trok het Oude jaar weg en
de mensen in het dorp vierden het
Nieuwe jaar.
Eric-Jan Berendsen, Lelden:
DE STER VAN BETHLEHEM
Ergens, heel ver hier vandaan, woon
de in een kasteel met 12 torens, koning
Balthazar. Zijn gezicht was zwart en
hij had een groen-rode mantel
geen plakboek hebt gekregen. Toch ^7IS™
maar vt»rhaa ties nitknmnen en zul-
maar je verhaaltjes uitknippen
nig bewaren. Wie weet
wel eens een plakboek. Zeg Frankj
je moet je briefjes en verhaaltjes een
beetje rustiger en langzaam schrijven,
dan wordt het schrijven vast netter en
mooier.
Op u,
torens
hij
HET WORDT KERSTMIS
keer stond hij
aar buiten te kijken. Daar zag
nieuwe ster, die feller scheen
dan alle andere sterren bij elkaar.
Vlug haalde hij een boek te voorschijn.
Het was een oud boek vol scheuren
en de letters waren verbleekt.
In dat boek stond te lezen: „Eens
zal er een koning geboren worden.
Hij zal regeren over hemel en aarde.
Volg de ster en dan zal je Hem zien".
Dat is fijn en de Balthazar vertelde het iedereen die
broertjes Jan en Piet vinden het hele- het horen wilde en hij maakte zich
maal leuk. Ze gaan eerst 's morgens gereed om met zijn gevolg op reis te
naar school. De juffrouw is vandaag gaan. Ze volgden natuurlijk de ster.
streng, maar de broertjes doen hun Ze moesten een lange weg gaan, door
best. Ze zijn blij als het vier uur is. grote woestijnen en over bergen, en
dan hollen ze naar huis. Ze gaan sa- in de woestijn was dat heel erg ver
men een stalletje timmeren. Vorig jaar moeiend. Eindelijk zagen ze in de
heeft vader het stalletje van de trap verte enige grotten en daar stond de
laten vallen en toen was het helemaal ster stil. Koning Balthazar stapte van
kapot. Nu hebben ze wat latjes en I zjjn kameel af. Hij stuurde enige be-
hout bij elkaar gezocht en samen tim- j dienden naar koning Herodes om te
i ze een i
„Wat zijn jullie aan het timmeren?'
vroeg vader, toen hij thuis kwam.
„Wij zijn een nieuwe kerststal aai
het maken", zei Jan.
Vader bekeek het werk
vragen in welke grote de kleine koning
geboren was. Ze kwamen terug met
de boodschap: eerst rechtuit lopen en
dan bij de vijfde grot linksaf.
Koning Balthazar vond er toen de
kleine koning en hij gaf Hem zijn
oor ons de he-
Westen, Leiden:
KERSTMIS
Er was eens een meisje, dat Ansje
heette. Op een dag was ze aan het
spelen, toen haar moeder zei: „Ansje
ga eens even brood brengen naar
vader!"
„Dat is goed moeder". Ze trok haar
mantel aan en ging naar het weiland,
waar haar vader de schapen hoedde.
Toen ze bij haar vader kwam. ver
telde hij, dat ze even met hem mee
mocht gaan naar een stal, vlak bij.
Ze kwamen bij de stal en klopten aan.
Een man deed open. Hij heette Jozef.
Ze vroegen of ze binnen mochten ko
men en dat mocht natuurlijk. Ze gin
gen binnen, en daar zagen ze een
vrouw met een heel lief kindje. Maar
wat waren die mensen arm. 't Kindje
had geen dekentje. Ze holde naar huis,
vertelde alles aan moeder en vroeg
of ze een dekentje en een lakentje
mocht geven. Dat mocht. Voor de
tweede keer ging Ansje naar de stal.
Ze zei tegen Maria: „Ik heb een
lakentje en een dekentje". Dat vond
Maria heel fijn en Ansje mocht even
blijven. Maria dekte haar kindje toe.
Later vertelde ze alles aan moeder en
deze bracht ook nog wat voor 't Kindje.
TANTE JO
Tienden en vriendinnetjes
te ontvangen. (Dit geldt nog niet voor
Leon Bakker uit Noordwijk. Als hij
een paar jaartjes ouder is, zal hij 't
best keurig doen. net als moeder).
Voortaan allemaal netjes en fout
loos werken!
Alle deelnemers aan de puzzel: ge-
OOM TOON.
Hier heb Je een tientje schat, pik I
I maar een bioscoopje!
HOPSA!
De kinderen stellen zich op bij de
deuropening en bewegen zich dan hup
pende met lichtgebogen knieën naar
een tevoren afgesproken plek aan 't
andere eind van de kamer. „Nou, is
daar nou zoveel leuks aan", denk je
misschien. Maar wacht even, want 't
moeilijke komt nog en dat is juist wat
de toekijkers aan 't lachen brengt. De
deelnemers moeten nl. een flinke bal
tussen de knieën houden en die bij 't
huppen natuurlijk niet verliezen. Je
doet 't vanzelf niet allemaal tegelijk,
liefst zelfs één voor één. Wie 't eind
niet haalt met de bal tussen de knieën
is af en moet zich met toekijken te
vreden stellen, 't Spel gaat door tot
er nog maar eentje overblijft en die
is de overwinnaar. Je kunt 't huppen
ook -nog een beetje moeilijker maken
door 'n paar kleine hindernissen aan
te brengen. En moeder zal vast
wel een prijsje beschikbaar stellen
voor de winnaars!
DRIE KINDERSPELLETJES
knikte voldaan: „Nou dat doen jullie geschenk. Hij ging weer terug naar
mooi. Maar weten jullie wel, dat je zljn kameel, want nu had hij Jezus
tegen O. L. Heer moet zeggen, dat je gezien,
goed je best zult doen? Nog twee
dagen kunnen jullie op school goed
leren en thuis braaf zijn en moeder
helpen, want je moet niet alleen van
buiten mooi zijn, maar ook van bin
nen".
De jongens timmerden verder en
toen vader 's avonds aan tafel vroeg
of de stal al klaar was, riepen ze alle
twee blij: ja vader en we gaan mor
gen nog heel goed ons best doen op
school en trekken ons van die strenge
juf niets aan".
„Zo mag ik het horen", zei vader.
's Avonds 24 december werd het
kerststalletje op het dressoir gezet,
met de beeldjes er in. De jongens
moesten vroeg naar bed.
Toen de jongens die Kerstnacht be
neden kwamen, was de hele kamer
veranderd, de tafel stond op
dere plaats en was mooi
ieder bord stond een
een beetje klagelijk, alsof ze haar rol
niet prettig vindt. Dan houdt ze bij
In de winter moeten jullie bij erge een der medespelers stil en miaauwt
koude en regen natuurlijk veel bin- daarbij bepaald hartroerend. Het kind,
nen blijven. Dan wisselen lezen, knut- waarbij ze stilhoudt, moet zich nu
selen en kamerspelletjes elkaar na- j voorover buigen, haar kopje krauwen
tuurlijk af. Misschien vinden jullie en daarbij medelijdend zeggen: „Ar-
't wel prettig er enkele spelletjes, die me Mies!"
je binnenshuis kunt spelen, bij te
leren. Daar gaan we dus. Nu is 't moeilijke bij dit spelletje
't Eerste heet „Arme Mies (poes) en niet te lachen. Als iemand dat toch
is vooral voor de kleintjes heel ge- doet. dan verlaat de poes het midden
noeglijk. Ze gaan allen in een kring van de kring en stelt zich mee op tus-
n- op de grond zitten, behalve eentje, die sen de kinderen in de rondte. Wie ge-
ersierd. Bij "n plaats in 't midden van 't gezel- lachen heeft moet dan voor „straf" de
kaarsje. In schap krijgt: zij (of hij) is de kat. Zij rol van de droevig miaauwende poes
de hoek van de kamer stond de ver- kruipt even rond
sierde kerstboom. Wat was dat een eies mogelijk als een echte poes.
mooi feest.
Elly v. d. Lans, Voorhout. Heb je
dit verhaaltje wel eens gelezen? Toch
niet overgeschreven hè Elly, want dat
mag nu eenmaal niet? 't Is heel aar
dig bedacht.
Het Oude jaar zat hijgend op de
stoel. Hij had hard gelopen om zijn
zoon. het Nieuwe jaar. te ontvangen.
Nu wachtte hij op zijn zoon. Hij
maakte zich toch wel zorgen: Stel je
voor, dat 't Nieuwe jaar te laat kwam.
„Nee, dat kan niet," docht hij, „dat
NU NOG 'N WERPSPEL
Daarvoor nemen we een spel oude
kaarten, die anders toch niet meer ge
bruikt worden. Een spel van 32 stuks
is daarvoor al meer dan voldoende.
Nu zetten we een oude hoed omge
keerd op de vloer. Dan gaan we beur
telings van een afstand van b.v. 3 me
ter de kaarten één voor één in de hoed
proberen te werpen. Wie de meeste
erin gegooid heeft, is natuurlijk win-
Ook bij dit spelletje is 't vanzelf
wenselijk, dat iemand de leiding heeft
en ook is 't aanmoedigend er kleine
prijsjes bij beschikbaar te stellen. Nog
een goede raad! Houd bij 't werpen
je handpalm naar boven, leg de kaart
er netjes plat op en houd ze slechts
licht met de duim vast. En dan is 't
met een sierlijke zwaai: „daar gaat
ie!" In 't begin zal 't best wel tegen
vallen, maar als je je beweging goed
controleert, gaat 't steeds beter. Suc
ces jongens en meisjes!
Een volgende keer nog een aardig
spelletje vooral voor jongens. Het is
een spel met knikkers en werptol, dat
ik in mijn jeugd steeds met veel vuur
gespeeld heb.
Roelofarendsveense Ko (17) van Berkel wacht vol spanning
wat de toekomst hem gaat bieden. Blijft hij, zoals tot nu toe
geval was, voorlopig nog amateur elektronisch orgel-bespt
en beroeps tafeltennisbat-vervaardiger? Of kan hij binnen
al te lange tijd de sprong naar het lichte muze-professionalu
maken en zijn brood gaan verdienen in alleen de show biz?
is nogf afwachten... Voor de blond(lang)harige Veense jon
staat nu al één ding vast: hij wil mettertijd de muziek als
roep kiezen.
--
tafeltennisbat of
electronisch orgel
i Berkel heeft al eerder in de genoot J. van der Meer. dienaar van
schijnwerper van onze Ook Voor de lichte muze. „Ik speelde pianosoli.
.Tou-rubriek gestaan, terwijl bov
dien al melding werd gemaakt van
het verschijnen van zijn eerste plaat
in onze krant. Daarom zegt hij, wan
neer we door vader Hein van Berkel
gastvrij in de Oostenrijkse woning
aan de Berkenweg in Roelofarends-
veen zijn ontvangen: „Nou, er valt
niet zoveel te vertellen, want alles
heeft al in de krant gestaan."
Hammondorganist
op de plaat
Enige tijd geleden kwam Ko in
in het nieuws, toen er een gram
mofoonplaat van hem op de
markt kwam. Op uitnodiging van
Veronica's discjockey Cees van
Zijtveld, jurylid tijdens het laat
ste Brasem-concours, waar jong
talent Ko in Cees' kijker viel
middels zijn prestaties op het
elektronisch orgel, ging de jon
ge Veender naar Brussel. In een
studie in de Belgische hoofdstad
diende hij echter te spelen op
een hammondorgel.
Enige tijd
ja. ook op talentenjachten, maar
jaar later ben ik overgeschakeld op
het eletronisch orgel. Nou, nee, veel
eerste prijzen heb ik er niet weg
gesleept; ja tóch, op het jong talent
concours van ELMIOR in Leiden van
1965 werd ik eerste."
Toekomst
Of hij beat nu werkelijk het einde
vindt? „Nou, ik vind het wel mooi,
maar om nou te zeggen het einde.
De Beatles, ja, dat zijn zijn favorie
ten wel, maar de onlangs overleden
Cor Steyn, v$n wie een kleurenfoto j
LEIDSE
TOP TIEN i
Chris Andrews, vorige
Leidens top tien met „Yes
day man", is weer terug!
nestelde zich op de ach
plaats van de meest verko<
deze week, met „To whon
concerns". Tussen haakjes
de stand van vorige week a
gegeven.
1 (1)
2 (5)
i work it out
The Beatles
Till the end of the
The Kinks
3 (2) Yesterday
The Beat
4 (3) Strange effect
Dave I
5 (4) Here it comes againk
The Fortunes
6 (6) I'm gonna take
there Dave Bern 1
7 (9)
8 To whom it cone
Chris Andrews
9 (8) Get off of my cloud
The Rolling Stones
10 (7) Wasted words
The Motions
Wellicht, dat Ko van Berkel via de
beat toch weer beland in het land
van de klassieke muziek? Vader Hein
van Berkel meent, dat hij ook daar
wel zijn weg mettertijd zal kunnen
vinden Maar dan moet er gestu
deerd worden, en dat doet Ko. al
thans wat de theorie betreft, niet zo
frequent Maar zelf voegt hij daar
alweer aan toe: „Dat komt er in de
toekomst wel weer van"
„Dat is wel even moeilijk, als je dat
voordien nooit gedaan hebt", inter
rumpeert vader van Berkel. musicus
componist van professie. Enfin,
de zeventienjarige jongeman („Ja.
ik houd beroepshalve van ta
feltennis en soms voetbal") repeteer
de eerst nog even en toen begon het
spel. Krakers als „Sophietje", „Waar
de sleutel van de jukebox". „Het
is uit de hand gelopen" en „Dat is
het einde" werden toen in de groe-
Zelf de keus
Overigens ziet het er niet naar uit,
dat deze eerste plaat alweer 't einde
aankondigt van Ko's platencarrière.
Waarschijnlijk binnenkort nog trekt
deze telg uit een muzikale familie
weer naar een platenstudio voor een
opname. „Ik zou het leuk vinden,
wanneer ik dan zelf een keus zou
mogen maken. Kijk, bij die eerste
plaat speel je iets. dat ze van die
platenmaatschappij willen", aldus de j
jonge van Berkel. die sedert begin
1965 tijdens de weekends in de Veen-
streek en wijde omgeving tiener-
vonden opluistert als lid van de
beatgroup „The Flying Birds".
Sinds zijn veertiende jaar is Veense
Ko, die al op zijn zevende pianoles
kreeg, onder meer van oud-plaats-
nu nog tussen de tafeltennisbats
LET U EENS OP HEM, op Leidens cabaretier Cees van Ooyen. Vrij
dagavond 21 januari aanstaande zingt hij in tv-programma „Studio
Stalles" een van zijn liedjes.
EEN AVONDJE UIT MET Corry Brokken en Margie Ball gaan
de Belgen vanavond zien op 't BRT-scherm. De fanclub van de Voor-
schotense wordt volgende week zaterdag in KRO's radioprogramma
„Carionca" in de schijnwerper gezet!
DE K.W.J. LEIDEN organiseert vanavond een dansavond in de
Maria Gijzensteeg m.m.v. „The Black Silhouettes". Aanvang acht uur.
Leidse verpleegst^
naar Somalilandj
DE vierentwintigjarige verpleeaE
Adri Broekman uit Leiden gaat 1
nenkort naar Somaliland. Zij gaai
de Afrikaanse stad Mogadiscio ld
pleegsterswerk verrichten in een
kenhuis, dat werd gebouwd door|
Europese Economische Gemeenscl
De uitzending naar Somaliland li
plaats onder auspiciën van de Ei
pese Werkgroep, die bijvoorbeeld ril
dagen ook de uitzending van een zei
tal verpleegsters naar Perzië
Jonge Leidse won
scenario-wedstrij
"EEN aardig gegeven, dat op
speelse wijze is uitgewerkt tot
goed scenario". Aldus de jury bet
lende het scenario onder de titel
chieltjes feest", dat de aclitienjai
Leidse Iris Wassenaar inzond i
jeugdscenariowedstrijd 1965. I
Stituut Film en Jeugd, de Sticht
ter bevordering van de Amateur ft
grafie en de Nederlandse or<
van amateur filmers organiseerden d
wedstrijd, waarvoor vijfendertig jo
Nederlanders een inzending
den. Iris Wassenaar kaam als eei
uit deze strijd en legde beslag op
zilveren plaquette.
Pro Mundi Vita
Gezien de grote belangstelling voor
deze gesproksavonden zyn er wederom
plannen gemaakt voor een nieuwe reeks.
Deze cursus beoogt aan de leken een
mogelijkheid te bieden hun geloof te
verdiepen, om vanuit een meer bewuste
geloofshouding geconfronteerd te wor
den met de vele vragen die deze tijd aan
ons christenen stelt.
Gespreksleiders zijn: drs. H. v. Breu-
kelen atudentenkapelaan te Leiden) en
pater Ph. Stein (verbonden aan het re
traitehuis te Noordwijkerhout iOnkos
ten 15.te voldoen op de eerste
avond Adres yan samenkomst: Zoeter-
woudsesingel 34 (Lidwinahuis) 's avonds
te 8 uur. In aanmerking komen echte
belangstellende mensen die volop Ln het
leven staan. De minimum leeftyd is 18
jaar.
De data zijn de dinsdagen 1, 8. 15 en
22 februari en 1 en 8 maart a s.
Bij voldoende deelname wordt een pa
rallel-cursus gegeven op de woensdag
avonden in dezelfde periode (2 febr. t.m.
9 maart)
Schriftelijke aanmelding vóór 22 jan.
bij
Mevr, H. A. v. d Berg-Huibers
Plantsoen 29, Lelden.
LANGERAAR
AGENTSCHAP
KERKPAD 4
„DE LEIDSE COURANT"
de heer Zaal
VOOR ABONNEMENTEN,
ADVERTENTIES EN
DRUKWERK
