POTTENBAKSTER Titia Kolfschoten: Jean Marie Lurcat overleden Ik wil geen artieste zijn, maar vakvrouw Bestuur Kip werd „eruit gegooid" PAGINA 8 DE T.FJDSE COURANT VRIJDAG 7 JANUARI 1966 Dochter burgemeester in trui en jeans doet niets liever dan werken „Andere tijden, andere zeden, Van der Hummes koffie (om geen gratis reclame te moeten maken) leert dit u. Los ging ze honderd jaar geleden, alleen in pakjes gaat ze nu", zegt een oud rijmpje. Maar niet alleen de koffie, zelfs een burgemeestersdochter zou ons dit kunnen leren. In de zeventiende eeuw zat zij nog met haar ouders op de stoepbank voor het huis te genieten van de zachte avond zo tegen boomsluitenstijd en de pas serende lieden groetten haar met reverentie. In de achttiende eeuw zag men slechts een schim van haar als ze in de karos wipte die snel gesloten werd door de lakei en in de vorige eeuw was zij ge heel onzichtbaar voor alleman, een jongedame die haar dagen sleet in de hoge binnenkamers bij het bor duurraam en klavecimbel. Maar als we nu op de Klatteweg 10 aanbellen doet zij ons open in jeans, een grijze trui en een rood doekje om het hoofd gewonden. Op die jeans plakt klei want zij is pottenbakster. Dit ia Tltia Kolfschoten, doohber van onze Haagse burgervader. Ceramlste, Keramiekster. „Neen zegt u maar ge woon pottenbakster, want dat ben ik. Het gaat bij mij om het eohte klassieke hand werk het vók". Kijk, dat is een goed begin, het eohte vak. De volgende maand zal deze pottenbakster in de Galerie Cojeen te Sóheveningen debuteren en we zijn uitgenodigd om een inleidend woord te spreken zoals dat de gewoonte is bi] debutanten. Goed. maar dan moeten we eerst eens even naar het werk gaiyi kijken, 'n paar indrukken opdoen en eens horen wat de maakster er zélf van denkt. Titia, een Jonge vrouw van dertig, heeft het klei van haar handen geveegd en mevrouw Kolfschoten laat koffie brengen omdat we eerst even rustig moeten praten alvorens we naar het atelier gaan. Een fijne slanke airdale terrier wipt mede het salon binnen hoewel hij teruggeroepen wordt want hij heeft snel ontdekt dat er speculaasjes bij de koffie gepresenteerd worden; hij trekt dus zijn liefste smoeltje en geeft al pootjes. Zo zijn honden nu eenmaal of hun baas een burgemeester of 'n scharensliep is, het is ter wille van de smeerAls Titia na de koffie een pak voorstudies heeft gehaald, geen vaas of hij is eerst ontworpen, getekend (daar heb je weer de vakdegelijkheid) gaat hij er boven op zitten. Zijn interessesfeer beweegt zich nog altijd rond de specu- Aan de draaischijf: „Je gaat v n centrum uit!" Natuurlijk heb ik het hier heerlijk bij mijn ouders maar je bent burgemeesters dochter en dat geeft vooral in een stad als Den Haag natuurlijk de nodige rem mingen. Ik wil me helemaal aan dit mooie vak wijden en er van leven zoals leder kunstenaar dat moet. Weet u, ik wil geen „artieste" zijn, maar zoals lk al gezegd heb: een vakvrouw die artistiek handwerk uitoefent. Dat is het." Wat wij niet anders kunnen beamen als zijnde een gezond standpunt. Hoe ls het eigen lijk gekomen? Zij schilderde vroeger toch? Neen, we maken er geen vervelend vraag en antwoordspelletje van; natuurlijk mo gen we wel eens wat vragen maar Titia vertelt liever gewoon wat. Gedegen opleiding „Ik heb viereneenhalf Jaar gewerkt op de Bredase Kunstacademie St.-Joost, u weet wel in de Ginnekenstraat, waar Sleper me ontzaglijk veel geleerd heeft. Geschilderd, van alles, figuraties, abstract, olie en gouaches, maar ik wilde de be proefde klassieke mebhode volgen, het metier van onderaf in handen krijgen, maar gewoon middeleeuws uitpenselen met een doodverfschildering, kijk zó Titia laat een stilleven in bruine toon komt met 'n paar boeken af, met sters van glazuren; zij experimenteert met de glazuren als een middeleeuwse alchemist. ,Een pottenbakker moet eigen glazuren samenstellen." zie hier zijn de berekeningen. Zij slaat die dikke schriften open, er staan kleurenvegen rijtjes getallen, vreemde figuren; dit ls een schema voor 'n vast glazuur dót voor een los. hiér is een basisglazuur met eer pigment. „Theo Dobbelman van de Am sterdamse Kunstnijverheidsschool heeft me veel geleerd. Een mens moet leren en zoeken tot dat hij de Juiste resultaten gevonden heeft." Dans werkt door Maar zij wil ons niet overstelpen met haar technische studies. Wij moeten eens de resultaten zien. Die st ;n grote kamer aan de achterzijde van het huis en wip, daar ls we hond die meewil maar hij blijft de kamer uit. Voorzichtigheid ls de moeder v: porceleinkast. Alles staat op een lange tafel en op de vloer, helemaal niet artistiek opgesteld, ook hierin wil zij de eenvoud betrachten. Wij moeten goed weten dat zij gebruiksvoorwerpen maakt, serviezen, bekers, fruitschalen en ns lijg siervazen of kannen. Maar iets wat Je als Interieurdecoratie neerzet gebruik je ook. Bven nemen wij een fijne slanke witte vaas in handen, zonder decoratie. Titia vraagt waar wij aan denken. Deze vaas verheft zich van de grond. Heeft het iets met dans te maken? Zij lacht triomfontelijk: „Ik heb lange tijd gedanst en draag Iets er van over in mijn potterle. kunt u dat begrijpen? Ik heb dikwijls veel respect voor het werk van anderen voor dat van Henny Radijs b.v. van de jonge Rotten, maar velen maken hun potten te log en te zwaar, te vast aan de aarde. Ik vind dat je vanuit je materie en mét de klei omhoog moet, het moet naar boven gToeien. Ik voel ook niets voor extremistische experimenten, geen pot die van onderen gezellig rond ls en opeens van boven vierkant gekneed wordt, dat ls tegen de natuur van de eigen vorm. Ik bak geen leuke beestjes met stekeltjes of theepotjes als poesjes; lk wil bij de natuur blijven, de dingen moeten uit zichzelf ontstaan. Dan krijgen sty ook hun natuurlijke spanning. Weet u dat ze dan kunnen zingen. Duister maar: Titia tikt tegen schalen en potten, ping-pang-ding-dong, een heel carillonEn die ronde „vorm"! vind de potterie zo'n logisch vak weet je gaat vanuit een centrum beginnen bouwt dón op." Hoe kunnen ze...? Intussen is Simon E. Smit met zijn mera's gearriveerd, want wat is een interview zonder plaat? Wij gaan even lar haar oven toe ln het atelier. Hij kan it 980 graden. „Ik onderga de kracht m het vuur, het is een element scans :n vijand om mee te worstelen, kijk, dat mis ik met het schilderen alleen. Ik doe niets liever dan werken dat doen we allemaal hier. Vader werkt heel hard, tot na middernacht bóven op zijn kamer. Ik wordt soms kriegel als ik hoor mensen die buiten hun acht uren meer willen doenHoe kun- Dan nog even naar beneden waar de draaischijf staat, zij wil ons nog even laten zien hoe een stuk klei onder haar vaardige, krachtige handen opgroeit tot een pot. Titia werkt met lachende mond en een rode kleur op haar wangen omdat het zo goed gaat, omdat zij er zoveel plezier in heeft, in dit kunstige handwerk, die pot tenbakkerij. Nog even het hondje voor de boerderij zien en dan tot de 15e maar in de Galerie Cojean. J. V. Het heeft met dans te maken.' Deze vaas verheft zich slank boven de materie uit. Nettowinst van Simon de W it gestegen ZAANDAM (ANP) Simon de Wit NV deelt mede dat als logische conse quenties van het afstoten van de de- tailbedrijven in de elektrotechnische branche Wastora, waaromtrent vroeger een mededeling is gedaan, nu ook de elektrotechnische groothandel van de dochteronderneming Elektro-Zaan gro tendeels per 31 januari zal worden be ëindigd. In aansluiting aan het tussen tijdse bericht van november 1965 kan worden medegedeeld, dat de laatste maanden van 1965 een gunstiger resul taat hebben opgeleverd dan begroot. De totale nettowinst van Simon de Wit NV en gelieerde bedrijven over 1965 zou niet onbelangrijk hoger zijn dan over 't voorgaande jaar. Over 1964 steeg de winst tot 1.08 miljoen gulden (0,91 mil joen gulden) het dividend bleef toen ne gen procent (onv.). SAINT PAUL DE VENCE. Jean Ma rie Lurgat, de wereld beroemde Franse kunstenaar, die met geheel nieuwe ideeën de kunst van het tapijtweven nieuwe adem inblies, is giste ren in Saint Paul de Vence bij Nice over leden. Hij werd 73 jaar. Woensdagavond werd Lurgat door een hartaanval getroffen. Lurgat, die in 1892 in Bruyères in de Vogezen geboren werd, studeerde aanvankelijk medicijnen, doch de schilderkunst trok hem meer aan. In 1912 ging hij naar Pa rijs, waar hij ln een eigen stijl werkte tot hij rond 1920 enkele jaren geheel in de ban van het kubisme kwam te staan. Reizen naar de Sahara, Spanje, Griekenland en Turkije drukten 'n stem. pel op zijn werk. De barre, zonverbrande na tuur inspireerde hem in deze periode. In 1928 ging hij naar New-York. Hier kwam hij tot een persoonlijk ex pressionisme, zowel ln zijn schilderijen als in door hem vervaardigde litho boekillustraties. Lurgat zou om zijn schilderkunst reeds een eigen plaat® in de kunstgeschiedenis verdienen, maar zijn grootste belang rijkheid ligt in wat hij voor de tapijt kunst heeft gedaan. Zijn eerste werken in deze materie stammen reeds uit 1915. Hij heeft met enkele medestanders en vele leerlingen de oude kunst van het gobelin, die in Frankrijk een rijk ver leden had1, een nieuw leven ingeblazen. Hij deed dat met prachtige ontwerpen Decoreren is ook schilderen. laasjes. lilaar dan moet het óf zijn want voor dlerenvrinden wordt die hond een „af" leiding. Hij dus met hangende kop en verdrietige ogen de deur uit. Eigen huis „Ik kan hem niet meenemen naar Zoe- termeer," vertelt Titia, „want hij is van vader en moeder die dol op hem zijn, maar lk heb er zelf een gekocht, hy ligt in de keuken, u mag hem straks wel even zien." „Naar Zoetermeer?" Informeren wö zonder onbescheiden te zijn.Ja, zy gaat naar Zoetermeer op een boef der yt je wonen samen met een meisje die heil- gymnaste ls. leder de helft van het huls dat een eind buiten het dorp gelegen ls. Dat moet je doen tegenwoordig want anders heb je twee maanden later een straat tegenover je en weg het buiten leven. .Begrypt u." vertelt Titia, „lk wil selfstandlg worden een eigen huls en 'n eigen bedryf gaan Inrichten. zien. een knap doekje, als geëtst, zo'n ding waar je minstens 'n maand op zit. Zij houdt er zelf veel van „maar vader waardeert het alleen, hij is impressio- nistischer ingesteld. Ziet u lk ben dol op de materie, op de vórm, ik kan maar niet zo wat doen en tmpulzen volgen en dan eens kijken of het gelukt ia Ik moet vóórbereiden, een scherp omlijnd plan trekken en dan uitvoeren, precies zoals de oude vakmensen deden." „Maar hoe bent u op de potterle overgespron gen?" „Ja. daar komen we op een kardinaal punt. Schilderen en tekenen 'n beeldend vorm geven maar ik wilde het nóg meer ln handen hebben, lk wil de materie voelen; ik wil vormen, kneden, modelleren, de ambachtelijke kunst, en dóói'om greep lk naar het klei lk ben dol op kiel „Klei is voor u wat de ver! voor Jan Nagel was ln Timmermans' Pieter Brueghel?" .Precieshy zou hem kunnen bijten. En het schilderen zet ik natuurlijk voort in de decoratie. Wacht u maar eens even, lk zal wat halen." Zij Uitreiking Albert Schweitzerprijs AMSTERDAM In aanwezigheid van o.m. premier Cals, minister Luns en Abbé Pierre wordt op 15 januari ln het tropen instituut in Amsterdam de Albert Schweit zerprijs voor de vierde maal uitgereikt. Winnaars zijn deze keer de katholieke existentie-filosoof prof. A. de Waelhens uit Leuven (tevens voetbalenthousiast en daardoor bestuurslid van de Belgische sterrenploeg Beerschot A C.) en de 80— Jarige communistisch georiënteerde Am sterdamse graficus Peter Alma. Beiden krijgen de onderscheiding (een gouden kruis met diamant, plus duizend gulden) voor de wijze, waarop zij in hun werk het vraagstuk van het menselijk bestaan en van de menselijke levens nonnen op dienende wijze centraal heb ben gesteld. Veemarkt Leiden LEIDEN .7 Jan. Totale aanvoer 341 stuks vee; 5 stieren 3.90WO440, p kg gewicht, handel goed; 50 melk- 1000—1275—1400. handel willig, 175 m p kg lev „ew 1 750—1075—1400. 7 vette kalveren 2 nuchtere kal- r-110—120. handel redelijk, alles p kg tenizy anders vermeld. SPAREN PER GIRO Geen fusie Giro en RPS DEN HAAG De P.T.T. ontkent dat er plannen zouden zyn voor een samen smelting of „fusie" tussen de postcheque- en girodienst en de rykspostspaarbank. De P.T.T. beziet op het ogenblik uitslui tend de mogelijkheid om de administratie van de rijkspostspaarbank te Amsterdam te zijnertijd over te hevelen naar de in 1968 gereedkomende gebouwen voor de centrale postcheque- en girodienst te Arnhem. Er komt ln Arnhem namelijk een computercentrum, waarvan men dan ook ten behoeve van de administratie van de rijkspostspaarbank zou kunnen profl- Ook wil men bij de P.T.T. de spaar- mogelijkheden bij de rijkspostspaarbank vergroten en vereenvoudigen door middel van girooverschryving. Het is echter vol gens de P.T.T. nog veel te prematuur aan te nemen, dat er dan tevens een systeem van rentedragende girotegoeden zal wor den geïntroduceerd. Kunst en Kunstenaars Aan dc Colombiaanse auteur Eduardo Caballero Calderon is de Spaanse litera tuurprijs „Eugenio Nadal" voor 1966 toe gekend voor zijn boek „El buen Salvaje" Aan de Eugenio Nadalprijs is een son geld van 200.000 pesetas verbonden. „Zeven Hagenaars", de tentoonstelling die eerder te Gorinchem te zien is ge weest, wordt van 8 tot en met 3: januari gehouden in het Rembrandt- theater aan de Oude Gracht te Utrecht. De expositie gaat daarna nog naar o. Brussel, Lith. Zutphen, Amersfoort. Nijmegen, Rhenen. Barendrecht Amsterdam. Er zijn werken te zien Guy van Hardenbroek, Jaroslawa Dan- kowax. Hans Peters. Guus Hellegers, Paul van Esch, Plet Franz en Fred de Walle. De Portugese sectie van het Spaans, Por tugees en rbero-Amerikaans Instituut van de Rijksuniversiteit in Utrecht heeft een zeer aanzienlijke schenking aan Portugese boeken ontvangen van de Calouste Gulbenkian-stichting uit Lis- Minder melk De afzet van melk- melkprodukten, exclusief de koffiemelk, is in het afgelopen jaar iets gedaald. Ook het verbruik van losse melk ls ten opzichte van 1964 teruggelopen, waar tegenover een stijging staat van flessemelk procent. Luigi Sagrestano leid Res. Orkest DEN HAAG Het Residentie-Orkest zal de komende week gedirigeerd worden door Luigi Sagrestano, die in oktober 1963 drie concerten van het Residentie-Orkest dirigeerde en ln maart/april 1965 de Ame rikaanse tournee van Het Residentie-Or kest meemaakte als mogeiyke vervanger in Willem van Otterloo. Deze jonge, zeer talentvolle dirigent werd in 1929 te Dubrovnik geboren. Reeds op jeugdige leeftijd ontving hij in Rome piano- en fluitlessen. Hij voltooide zijn studies aan de Academie voor Muziek in Zagreb. Enige jaren maakte hij als fluibisit deel uit van het Staatsorkest in Dubrovnik. In deze periode maakte hij tevens zijn debuut als dirigent, o.a. als assistent van de Italiaanse componist en dirigent Goffredo Petrassi. Sedert 1961 woont Sagrestano in Stutt gart. Hij dirigeerde verschillende orkesten in Duitsland, o.a. de Stuttgarter Philhar- moniker, de Badische Staatskapelle Karls ruhe en het Stadtlsche Orchester Nüm- berg. Solist ls de Hongaarse pianist Péter Frankl. Deze werd in 1935 geboren in Boe dapest. Op twaalfjarige leeftijd gaf hij zijn eerste recital. In 1957 won Frankl de eerste prijs van het Concours Marguérite Long in Parijs en bezamen met violist Gyögy Pauk. de eerste prijs van het concoui-s in München. In 1958 bhaalde hij in Boedapest de Franz Liszt-prijs, een jaar later werd hij win naar van het concours van Rio de Ja neiro. Laatstgenoemde stad benoemde hem in 1960 tot ereburger. Péter Frankl. die thans in Londen ge vestigd is, treedt voor het eerst-op met Het Residentie-Orkest. Op 11 en 14 januari zal Sagrestano met medewerking van Frankl twee (besloten) jeugdconcerten ln de Kurzaal in Scheve- ningen dirigeren. Het programma van deze twee concerten luidt als volgt; Haydn Symfonie no. 4; Mozart Pianoconcert K. 491 en Moessorgsky Tableaux d'unt exposition. Op woensdagavond 12 januari leidt Sa grestano het concert van de serie D nr. 1 in de Kurzaal. Het programma luidt: Haydn Symfonie no. 4; Mozart Pianoconcert K. 491 en Moessorgsky' Tableaux d'une exposition. die ten opzichte van wat vroeger op»dit gebied geboden werd van een opmerke lijke soberheid waren wat tekening en aantal kleuren betreft. Sinds 1938 heeft Lurgat zich geheel op de tapijtweefkunst toegelegd. Er kwamen prachtige werkstukken uit zijn atelier; het beroemdste is wel het grote (56 vierkante meter) tapijt dat hij ont wierp voor de kerk van Assy. Lurgat werd in eigen land erkend als één van de meest representatieve kun stenaars. Terecht, want hij heeft van de moderne tapijtweefkunst een typisch Franse kunst gemaakt, een kunst ove rigens die later in vele landen navolgers heeft gevonden. Toen koningin Wilhel- mina in 1948 haar gouden regerings jubileum vierde was het geschenk van de Franse regering een Lurgat-tapijt, Les Illusions d'Icare. Een geliefd motief van Lurgat was de haan, het dier dat zo vaak als symbool van Frankrijk wordt uitgebeeld. Het Haags Gemeente- is ln het gelukkige bezit van fraaie „Haan". AMSTERDAM (ANP) „U kunt er uit gegooid worden of u kunt uit u zelf gaan", zo voegde de vertegenwoordiger van de Amerikaanse Divco-Wayne Corp vandaag ln de jaarlijkse aandeelhoudere vergadering van Kip kampeerwagens N.V. de commissaris, I. P. Almeklnders toe, toen het ontslag van de huidige commissarissen en de directeur aan de orde kwam. De agenda van de vergadering ver meldde „ontslagverlening op hun verzoek aan commissarissen en directie". De heer Almekinders had hierop verklaard geen verzoek van die strekking te hebben ge daan. „Wel zal ik me bij een eventuele ontslagverlening door uw vergadering neerleggen", zo voegde hij eraan toe. De vertegenworodiger van Divco-Wayne liet zich daarop het bovenvermelde commen taar ontvallen en ontsloeg toen „op eer volle wijze" als enige aanwezige aandeel houder de huidige bestuursleden. Zoals bekend heeft Divco-Wayne on langs via een bod op de aandelen Kip de meerderheid van het uitstaande kapi taal verworven. Ter vergadering er waren geen buitenstaander-aandeelhou ders werden 1113 van de ln totaal 1380 aandelen vertegenwoordigd, waaruit mag worden geconcludeerd dat Divco-Wayne ten minste over ruim tachtig procent van de Kipaandelen beschikt. Na het af treden van de oude bestuursleden wer den de heren Newton Glekel. Peter S. Hermann en Lloyd Stinson. allen van Divco-Wayne uit de VS. tot commissaris benoemd. De heer O. O. Schuurmans. voorheen assistent van de directie, werd tot directeur benoemd in de plaats van de heer J. Kip, die morgen afscheid zal nemen van het personeel in het Hooge- I veense bedryf.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1966 | | pagina 8