WINTER-
TOERISME
VRAAGT
ACTIE
■imiiiiiiiiiiiiiiw—
Buitenland
slaapt niet
Jaarwisseling
Drakesteyn
Twents stadje ziet er wel iets in
Hans Boswinkel in jonge hoofdrol
VERNIEUWDE GIJSBRECHT:
BELOFTE VOOR DE TOEKOMST
Antony Quinn
trouwde
opnieuw
Met auto vol
gestolen goed
hotel binnen
PAGINA 8
DE LEIDSE COURANT
MAANDAG 3 JANUARI 1966
„WIJ willen verbete
ring van de toeris
tische Inventaris",
zegt de Stichting
Behendigheidsspe
len. Maar zij wacht
nog steeds op ant
woord van de rege
ring.
Van een onzer verslaggevers
DEN HAAG-BREDA-VLISSINGEN. Nederland grenzen. Het is een internationale zaak, die. mil-
denkt in menig opzicht Europees. Waarom nog niet joenen in beweging brengt. Daarom vraagt het van
als het om toerisme gaat? Die vraag stelt de Nederland goed tegenspel op de overvoerde toeris-
Nederlandse Stichting Behendigheidsspelen aan de tische markt. Concurreren is zinloos als niet op
regering. Het antwoord laat nog steeds op zich korte termijn kan worden geïnvesteerd in de ver
wachten, Toerisme houdt zich niet aan de lands- betering van de inventaris.
Wat wil nu de stichting Behendig
heidsspelen? Is 't een club van uitge
kookte Jongens, die op elegante manier
door de mazen van het wettelijke net
willen glippen om er zelf wel bij te va
ren? Of is 't een serieus gezelschap des
kundigen, bezorgd om de toeristische
dag van morgen? Wie met stichtings
functionarissen praat, krijgt de indruk,
dat ze zich voornamelijk ten doel heb
ben gesteld Nederland in de positie te
rangeren, die zijn plaats in het heden
daagse Europa ook toeristisch recht
vaardigt. We zijn er niet met de jaar
lijkse publikatie van steeds indrukwek
kender overnachtingscijfers en de ver
breding van de deviezenpositie. Het
gaat erom hoe straks vergelijkende re-
sultaatcijfers voor Nederland zullen
uitvallen. Of er dan geen achterstand
is, die zich wreekt in een relatieve ach
teruitgang van de belangstelling van
vreemdelingen voor ons land.
I -
Gouden kalf
Want het buitenland slaapt niet. Zelfs
in de landen van het communistische
oostblok zijn de regeringen plotseling
de constructieve betekenis van het toe
risme voor een versnelde landsontwik-
keling gaan accentueren.
Ondanks de rode banvloek over het
kapitalisme, worden er zelfs in Polen
casino's uit de grond gestampt om de
toerist te gerieven. En dat ook Spanje
speelhuizen werft, zal niemand verba
zen, die al heeft kunnen kennis maken
met de francoïstlsche verkoopmetho
den.
Mensen die ons land bulten de gren
zen moeten verkopen, zijn zich daarom
gaan realiseren, dat er eigenUjk geen
seizoen meer kan worden gewacht met
een uitgekiend tegenspel. Nóg Is Neder
land ln trek. Maar als het tekort aan
geëigende accommodatie en de seizoen-
mentaliteit van kortzichtige exploitan
ten zich gaan weerspiegelen ln een af
nemende belangstelling, is het gouden
kalf voor Nederland al verdronken.
We hebben in de opvattingen
over dienstverlening veel vóór op 't
buitenland. Maar waar blijven we, als
de buitenlandse toerist moet constate
ren, dat nog te veel vriendelijke hote
liers vriendelijk ontbijten, maar bar
onvriendelijke kamers hebben aan te
bieden? En als de recreatiegelegenheid
voor de eigen bevolking al een pro
bleem wordt, hoe willen we dan een
vakantietop verwerken, zonder op den
duur de gasten teleur te stellen
Waar tekorten schuilen kan iedere re-
LAGE VUURSCHE (A.N.P.). Op
kasteel Drakesteyn hebben prinses Bea
trix en de heer Claus von Amsberg te
midden van familie en vrienden de jaar
wisseling gevierd. Naar Duits gebruik
werd er „Sylvesteravond" gevierd.
Een groot deel van de genodigden, die
op Drakesteyn verenigd waren, heeft
deze week ook deelgenomen aan de
drijfjacht in de bossen bij paleis het
Loo. Vele gasten van het verloofde paar
logeerden in het kasteel de Hoge Vuur-
sche. Van de koninklijke familie
prinses Christina de enige, die oud
nieuw niet in eigen land vierde. Zij is
op wintersportvakantie.
Tot diegenen die het feest op Drake
steyn meemaakten, behoorden onder
meer koningin Juliana, prins Bernhard,
prinses Irene en haar echtgenoot, prinses
Margriet en de heer Van Vollenhoven,
de heer Von Hohenberg, een vriend van
de verloofde van prinses Beatrix, prins
Richard zu Sayn Wittgenstein Berle-
burg en graaf Caspar von Oeyenhausen
en diens echtgenote.
De koningin en prins Bernhard be>
gaven zich omstreeks kwart over twaalf
weer naar paleis Soestdijk. De jongelui
zetten het feest daarna voort. Er werd
ln de tuin van kasteel Drakesteyn
wellicht door het slechte weer geen
vuurwerk ontstoken.
Arrangementen voor de winterse
amusements jager: voor hen, die er
eens „uit" willen als het dagelijkse
leven hun het hoofd op hol dreigt
te jagen.
van 't toeristische klimaat ln Nederland
Wanneer dat kan binnen een welover
wogen concessiebeleid, dan is de stich
ting ervan overtuigd het hele nationale
vreemdelingenverkeer achter zich te
krijgen. De octrooiraad heeft al eei
spraak gedaan over het spelsysteem,
waarvoor wij casino's willen oprichten.
Het TNO heeft er nu ook een rapport
over opgesteld. Wij verwachten er het
beste van. Het hele land kan meepro
fiteren van het geld dat zo beschikbaar
komt. Niet alleen de kust".
Hij denkt even hardop: „Ik vraag me
wel eens af, waarom Nederland
juist op dit gebied alleen moet staan.
Landen die jarenlang tegen speelhuizen
hebben gegild als oorden van kapita
listisch verderf, zijn er nu mee begon
nen. Laten we toch reëel blijven.
Niet voor niets zet iedere cacino-
plaats opvallend in zijn folders dat
er speelgelegenheid is. Toevallig weet
ik, dat er op één zondag achttien Neder
landse bussen naar Gildehaus gingen,
toen de Nederlandse casino's op last
van de justitie goed en wel waren geslo
ten. Bovendien: er zijn nog genoeg an
dere ervaringen. Om het eens buiten de
Belgische kust te zoeken, neem Bad
Neuenahr of Chaudefontaine. Ik vind
het heel normaal dat Nederlanders bui
tenlandse casino's bezoeken. Maar laat
ons dan de gelegenheid om die buiten
landers terug te ontvangen. Het gaat
ons gewoon om de wederkerigheid. Dat
zeg ik zowel als WV-man, als ln mijn
functie van stichtingsvoorzitter".
De Stichting Behendigheidsspelen,
waarin negen lokale en streek-VW's
zijn vertegenwoordigd, wil veertig pro
cent van de totale winst. De rest is voor
de casino's en voor de honorering van
verkregen uitvindersrechten. Uit die
stichting gaan tien procent naar de par
ticipanten en wordt eenzelfde bedrag
gereserveerd voor administratiekos
ten en research. De resterende tachtig
procent is bestemd voor „nationaal toe
ristische manifestaties."
BREDA-ALMELO-OOTMARSUM
Uitgerekend dót weekeinde. Mach
teloze spoorwegen. Perrons vol haas
tige mensen. Schouderophalende
conducteurs. Nu eens kleumen, dan
weer broeien ln sukkelende wa
gons. Grijnzende winter achter Ijzig
matglas. Stemming ver beneden nul.
Overstappen. Wachten. Overstap
pen. Groene trein. Rode trein. Ze
ven uur onderweg van Breda naar
Almelo. Dan met de koffers in de
sneeuw. Doodmoe. En wankelend
om evenwicht. Ootmarsum? Onmo
gelijk vanavond. Wegen als Ijsba
nen. Geen bussen meer. En ook geen
taxi's. Dan maar lopen. Twintig ki
lometer nog. Toch maar even pra
ten. Restauratie. Zaterdagavond-
stemming. Mensen met tassen en
pakketten. In en uit. Deur dicht
alstublieft. Paasbeste Spanjaarden
naast blonde kelnerin. Wiegelende
soepkommen op een dienblad. Nou
kiezen of delen. Op de gok terug. Of
glijden naar Ootmarsum. Allerlaat
ste telefoontje naar het hotel. Van
daaruit maar proberen. Wat zegt u?
Als dat zou kunnen... Verlossende
lift. Duizendmaal dank. Twents
weekeinde gered. Na spiegelende
Kulperberg. Ootmarsum. Graag ge
daan, mevrouw, meneer. Even later
onderuit ln „De la Poste". Wolven
aan het diner...
Voor het eerst hebben de spoorwe
gen er zich aan gewaagd: winterrei
zen in Nederland. Treintoerisme
naar Valkenburg en Ootmarsum in
de vorm van een driedaags arrange
ment. Drie dagen eruit voor negen
endertig gulden:
Treinreis tweede klas van ieder
willekeurig station naar Almelo en
terug. Onderbreken onderweg mag
op dezelfde dag.
Vervoer per lijnbus van Almelo
naar Ootmarsum en terug. Keuze
tussen korte en lange route.
Volledig hotelgast, vanaf het di
ner op de dag van aankomst, tot en
met de lunch op de derde dag.
Proberen
Aan de koffie in De Goldene Krone
zegt Henny Aandestegger (52): „Het
is voor ons proberen geweest. De
Spoorwegen kwamen ermee aan in
1964. Ik zei: dat doen we. Omdat we
er wat in zagen. Vier of vijf hotels
hadden hier centrale verwarming.
Dat kon, omdat Ootmarsum met de
gasvoorziening heeft geboft. Twee
jaar geleden werd er een bel aange
boord in het Springendal, vlak in de
buurt. Een particulier gasbedrijf le
vert nu goedkoop aan de stad. Nie
mand denkt er nog aan oliestook. Dat
gas heeft het de hoteliers een stuk
eenvoudiger gemaakt. Daar hadden
ze bij de Spoorwegen natuurlijk ook
erg in. En zo is het eigenlijk begon-
Henny Aandestegger is een rasechte
Ootmarsummer. Drieduizend stadge
noten kennen hem bij de gemeente
als een actief ambtenaar. Maar ook
als een VVV-directeur met een ver
standige visie op de exploitatie van
een natuurparadijs.
,,'s Winters", zegt hij, „doen we
niets. Dan komen de mensen hier om
te rusten. Alleen de bioscoop is
open en de heemkundige boerderij
Los Hoes. Wandelen kunnen ze. Ki
lometers ver. Tot Vasse en 't Sprin
gendal, tegen de Duitse grens".
Voor toeristisch Ootmarsum is de
winter goed begonnen. Twee weken
na de officiële introductie waren er
al driehonderd boekingen. Na goed 6
weken hadden de Spoorwegen al zes
honderd man genoteerd.
„Eerst hadden we verwacht, dat het
erg ambtelijk zou gaan", bekent de
kopman van de VW. „Maar dat is
erg meegevallen. De Spoorwegen
zijn niet pietluttig, al kunnen ze echt
zakelijk zijn. De hotelhouders roepen
er ook over. Die bonboekjes-met-al-
les-erin vinden ze heel handig".
Aandestegger weet bij ondervinding
wat het propaganda-apparaat van de
spoorwegen waard is. Aan ieder sta
tionsloket, redeneert hij, liggen onze
arrangementen toch maar klaar. Dui
zenden folders gaan door het land. Op
de perrons hangen reclamebiljetten.
En in de advertentiecampagnes
draait Ootmarsum mee voor een vijf
daags verblijf in het internationale
gezelschap van Parijs en Brussel.
Jonggehuwden
Met Kerstmis zit Ootmarsum vol.
„Jonggehuwden" zegt Aandestegger,
„en beter gesitueerden, die krijgen
we hier het meest".
Ze komen terecht in een van Twen-
tes oudste steden. De versteende his
torie heeft er een compromis geslo
ten met de nieuwe tijd. Ze kunnen er
winkelen in een centrum, dat men in
een gemeenschap van enkele duizen
den zielen niet verwachten zou. En
ze kunnen er het spoor volgen van
de Twentse folklore, die in Ootmar
sum niet uitsluitend voor toeristen is
geconserveerd.
De Spoorwegen zijn het offensief be
gonnen. Misschien dendert de kust
nu uit zijn winterslaap
Vondels verzen
blijven moeilijk
v.---ï-v
L:ytiSöeüMCt -iSiA
In veel vergieten hoeken van ons
land liggen nog stukjes natuur
paradijs, die ook 's winters op
ontdekking toachten. Maar er moeten
geschikte arrangementen komen.
creatiespecialist voor de vuist weg op-
nen. Hij zal er direct aan toevoe
gen, dat er twee zaken zijn, waarmee
Nederland een afstraffing kan ontlopen:
1. De plannen van de Stichting Be
hendigheidsspelen nationaal erkennen
als een reële mogelijkheid om aan de
miljoenen te komen, die de reddende
transfusie kunnen zijn.
2. Bevorderen dat ook Nederland se
rieus gaat werken aan een toeristisch
winterseizoen, waardoor bij voldoende
investeringscapaciteit grote perspectie
ven in het verschiet liggen.
Miljoenen
Geen brood
Waarom sluiten de meeste kusthotels
in de winter? „Er zit geen brood in",
zegt de heer Roorda van de Algemene
Nederlandse Vereniging voor Vreemde
lingen Verkeer. Maar dat spreiding
van topdrukte zich duidelijker gaat aan
dienen als directe verlichtingsmogelijk
heid, erkent hij direct. De horeca zou
meer moeten doen. De meeste kustho-
teliers met seizoenbedrijven schrikken
nog terug voor het kapitaal, dat ze in
de aanleg van centrale verwarming zou
den moeten steken om wintergasten het
vereiste comfort te verschaffen.
„Er is een gebrek aan vertrouwen in
de winterrentabiliteit", vindt ook Gé-
rard Sliepen. Hij geeft die mening als
verkoper van 'n belangrijk stuk Neder
land. „Wij missen wel het voordeel van
hoogteverschillen, die Zwitserland,
Frankrijk, Oostenrijk, Zuid-Duitsland
en een land als Noorwegen twee sei
zoenen bezorgen, waarbij de zon lang
niet altijd van doorslaggevende beteke
nis is. Maar dat neemt niet weg, dat
wij in Nederland best een wintersei
zoen zouden kunnen opbouwen. Is het
niet door het benutten van het bestaan
de, dan toch minstens door het creë
ren van nieuwe mogelijkheden. Niet
voor niets leggen de organisaties
vreemdelingenverkeer het zwaartepunt
van hun propaganda en werfkracht op
de stillere tijden. De uitgesproken va
kantiecentra en passantenplaatsen zit
ten in de vakantieperiode toch wel vol".
Hoe wekken we nu het vertrouwen bij
de opbouw van 'n winterseizoen en wat
hebben we daarbij aan te bieden? Gé-
rard Sliepen: „Er zijn twee duidelijk
te onderscheiden groepen: de rustzoe-
kers en de amusementsjagers. Er zal
ook nog wel een tussengroep zijn. Maar
het grootste deel wil rustig zitten
daaruit ergens heen trekken om er
iets te beleven.
Hoe heeft België dat opgelost? Daar
heeft men in totaal de beschikking
tachtigduizend bedden aan de
kust. In hotels, pensions en apparte
menten. De laatste jaren zijn er daar
van zoveel geschikt gemaakt voor win-
terlogies dat het totaal aantal bedden in
verwarmde kamers nu op tienduizend
is gekomen".
Hij praat als voorzitter van de
Stichting Behendigheidsspelen als hij
zegt: ,J3ehalve het vreemdelingenver
keer en de hotellerie hebben de kustca-
sino's daarin een belangrijk aandeel ge
had. Er is water in de wijn gedaan voor
wat de hotelprijzen betreft en er is geld
gestopt in weekendarrangementen.
Aanvankelijk waren die casino's uit
sluitend gespecialiseerd in culinaire
en showfestijnen. Nu zijn winteractivi
teiten daar de gewoonste zaak van de
wereld. Er is leven gebracht in het do
de seizoen van vroeger. Tientallen Ne
derlandse bussen rijden er wekelijks
heen. En in Duitsland heb ik vernomen,
dat het daar vaak dringen is om een
zitplaats in de extra-weekendtrein
Keulen-Oostende. Mijn persoonlijke me
ning is, dat dit nooit mogelijk zou zijn
geweest, als de Belgische kust niet vier
casino's zou hebben gehad."
„Neem nu daartegenover Nederland
Als hier sprake zou zijn geweest van
dezelfde voorwaarden, dan lagen we
ver voor op België. Want het pakket
voor een Nederlandse wintervakantie is
beslist ruimer. Vanuit Zandvoort zit je
zó in Amsterdam. En Scheveningen is
aan Den Haag vastgebouwd". -
Hij is WV-man genoeg om tussen
door ook de aandacht te vestigen op
Zeeland en West-Brabant als ideale oor
den voor een rustige winterse wandel
vakantie. Denk eens aan de verbinding
Willemstad-Harlngvliet en aan de ste
dendriehoek Antwerpen-Bergen op
Zoom-Breda.
Nederland heeft 's winters niets te
bieden aan de kust. Als er enkele mil
joenen werden ingepompt, was er over
te praten. Met musicals en stuntwerk
kom je soms ver. Het publiek is onver
zadigbaar als het om amusement gaat
Maar die situatie kan op dit momenl
geen uitgangspunt zijn. Er is geen geld
De gemeentelijke overheden hebben niet
de minste speelruimte. Ze zitten zelf
tegen het plafond.
In het Roergebied zitten tien miljoen
mensen, die geregeld behoefte hebben
aan korte vakanties. Nederland kan ze
die ook in de winter bezorgen. Daarbij
moet dan het accent vallen op de „kuur
oorden", die in Duitsland zelf zo goed
worden verkocht. Zeelucht, bosrijke om
geving „Vanuit West-Brabant en Zee
land kunnen we dat bezoek zeker aan
moedigen", verzekert Gérard Sliepen.
„Als we maar zorgen voor goede arran
gementen. En zonder geld begin je dan
niet veel...."
Volgens vaste traditie gaf De Neder
landse Comedie op nieuwjaarsdag in de
Amsterdamse Stadsschouwburg de pre
mière van Vondels „Gijsbrccht van Aem-
stel", gevolgd door „De bruiloft van Kloris
en Roosje", met de nieuwjaarswens door
Thomasvaer en Pieternel. Het laatste mag
men zien als een zuiver folkloristische
aangelegenheid en het heeft er de laatste
jaren de schijn van gehad dat de Gijs-
brechtopvoeringen dezelfde weg zouden
gaan. Van wezenlijke geïnspireerde voor
stellingen kon men amper meer spreken:
sleep ts vanwege de traditie brachten ac
teurs en publiek de confrontatie met Am
sterdams „ondergang en ballingschap" nog
op. Het leek allemaal steeds meer een
beleefdheidskwestie te worden. WU gelo
ven daarom dat het zinvol is geweest van
de Nederlandse Comedie een andere koers
uit te zetten voor de Gysbrecht, om zo de
zaak enig nieuw leven in te blazen. Hoe
wel deze voorstelling nog niet zo heel veel
verschilt van voorgaande zyn er duidelijk
elementen die de vernieuwing op de duur
mogeljjk maken.
De grote wijziging van de Gijsbrecht-
traditie zit in de bezetting. Men ziet een
heel nieuw gezelschap „gijsbrechters" aan
treden: Hans Boswinkel in de hoofdrol,
die hij nog vooral speelt als een stralende
held. Met het vorderen van de jaren zal
zijn interpretatie zich natuurlijk wijzigen,
als hij tenminste voorlopig deze rol blijft
spelen. Hij was nu misschien nog wat
jong, ook naast de Badeloch van Lous
Hensen, die jammer genoeg helemaal niet
geloofwaardig werd. Heel prachtig was
Julien Schoenaers als Rafaël en in de Rei
van Edelinghen, twee rollen die hij met
grote trefzekerheid bracht. Jules Croiset
als Arend, Henk Rigters als Willebrord en
Alex van Royen als Broer Peter waren
aanvaardbaar, maar kwamen niet tot die
hoogte die vele van hun voorgangers be-
Een jonge Gijsbrecht en een jonge
Badeloch (Hans Boswinkel en Lous
Hensen).
Casino's
„Daarom", zegt Gérard Sliepen,
„heeft onze stichting bestaansrecht. We
beogen zonder omwegen de verbetering
Wim Vesseur
Kostuums Herman van Elteien
Regie Han Bentz van den Berg
Muziek Robert Heppener
ROLLEN;
Gijsbrecht H.ns Bochel
reikt hadden. Men kan hetzelfde zeggen
van Wim van den Brink als de Bode, die
echter een sterkere indruk achterliet.
Maar een aantal nieuwelingen in de
bezetting vielen erg tegen. Met name Peter
var* der Linden als Vosmeer, die volledig
buiten de stijl van het stuk viel en een
stukje solotoneel ten beste gaf dat ook
met verzenzeggen niets meer te maken
had. Lo van Heilsbergen was een ongeïn
teresseerde bisschop Gozewijn en Mar ja
Habraken een zwakke Klaeris van Velzen.
Ook de reien werden niet alle even over
tuigend gezegd.
Han Bentz van den Berg had het stuk
geregisseerd als enige die in dezelfde hoe
danigheid overgebleven was uit vorige
jaren. Hij liet het stuk spelen in een
fraai ruw en naturelhouten decor van Wim
Vesseur, die ze graag zo schijnt te -maken,
en in voorbeeldige kostuums van Herman
van Elteren, die een gestileerde eenheids
dracht had ontworpen, waarover ieder een
hem kenmerkend kledingsstuk droeg. De
regie scheen de nadruk te willen leggen
op de betekenis van het stuk voor de stad
Amsterdam als „voorhang" gebruikte
men bijvoorbeeld een oude plattegrond van
de stad.
Zwakke versbehandeling
Nu de mise-en-scene zeer sober
gehouden kreeg men de indruk dat de
aandacht ook nu weer zou vallen op de
tekst. En dan moest men constateren hoe
betreurenswaardig de versbehandeling
van de meeste van deze .jongeren". Van
metrische en ritmische verschijnselen uit
de verstechniek schijnen zij nauwelijks iets
te weten, lettergrepen tellen gaat hen ken
nelijk heel moeilijk af. En het waren niet
alleen de jongere acteurs die zich schul
dig maakten aan dit soort fouten. Ook
oudere. Heel opvallend was daardoor dat
Julien Schoenaerts, een Vlaming, op deze
avond de acteur bleek te zyn die de tech
niek van het „Vondelen" verrewég het
beste beheerste.
Maar in volgende jaren groeit deze
voorstelling mogelijk over deze bezwaren
heen. En dan zal blijken of deze ven
wing, die veelbelovend is ingezet, inderdaad
n heeft gehad.
In „De bruiloft van Kloris en Roosje",
het spelletje met zang en dans van Buyse-
ro, dat traditiegetrouw volgde, verschenen
Thomasvaer en Pietemei op een witte
provofiets ten tonele om de nieuwjaars-
s uit te spreken. De tekst daarvan was
Evert Werkman. Het werd een nogal
Amsterdamse aangelegenheid, waarvoor
Wim van den Brink en Nel Koppen aan
traden. De vrolijkheid en charme waarmee
Thérèse Steinmetz en Will van Seist dans-
n zongen als Elsje en Krelis werkten
heel ontwapenend en het Amsterdamse
publiek bleek zeer ingenomen met deze
toegift, die Jack Bow vol vaart had ge
regisseerd.
JAN VERSTAPPEN
BEVERLY HILLS, (U.P.I.) De acteur
Anthony Quinn. die verleden jaar tot beste
acteur van het jaar werd uitgeroepen voor
zijn vertolking van de titelrol in „Zorba,
de Griek" is in Beverly Hills in het huwe
lijk getreden met de 31-jarige Yolanda
Addolori, behorende tot een oud adellijk
Venetiaans geslacht. Hij is getrouwd ge
weest met Katherine de Mille, dochter
van wijlen Cecil B. de Mille. De 50-jarige
acteur heeft twee maal een Oscar gewon
nen als beste bijrolvertolker in „Viva
Zapata" en „Lust for life", een film over
het leven van Vincent van Gogh.
Wereldrecord
beat verbeterd
CIRENCESTER, (U.P.I.) Een Engelse
amateur-beatgroep die pleegt op te treden
onder de naam „The Chorals" heeft op
nieuwjaarsdag in Cirencester, naar hun
zeggen, een nieuw wereldrecord in het
vaandel geschreven. Uitgeput en buiten
adem maakten zij bekend elf en een half
uur te hebben opgetreden zonder pauze
en zonder één van de gebracht nummers
ook maar éénmaal te hebben herhaald.
Het gesneuvelde record, aldus „The
Chorals", stond op tien volle uren.
T extielindustrie
dieptepunt
gepasseerd
(Van onze correspondent)
HENGELO „Ik mag u niet verhelen,
dat ik de toekomstige economische ont
wikkeling van ons land met bezorgdheid
tegemoet zie. De laatste drie jaren zijn
de lonen met 39 gestegen en is de
produktiviteit slechts met 15 toegeno
men. Ik ontkom niet aan een gevoel van
beklemming bij de gedachte, dat deze
ontwikkelingsgang zich verder zou kun
nen voortzetten. In ons gewest mjjn oor
te luisteren leggend bij de industrie vraag
ik mjj verontrust af waar het toch heen
gaat met de boven de produktiviteits-
stijging uitgaande lonen", aldus zei de
voorzitter van de Kamer van Koophan
del en Fabrieken voor Twente en Sal-
land, de heer H. van Heek, in zijn nieuw
jaarsrede.
Het Twentse en Sallandse bedrijfs
leven schrikt niet voor de uitdaging van
deze tijd terug. Een bijzondere opgave
wordt in dit opzicht, volgens de voorzit
ter, wel gesteld aan de textielindustrie.
Bij de ondernemers in deze industrie be
staat evenwel de onwrikbare wil om op
de hun gedane uitdaging een passend
antwoord te geven. Hergroepering en sa
nering van het produktieapparaat zijn
daarbij factoren van de eerste orde. Naar
de stellige overtuiging van de voorzitter
heeft deze tak van industrie zij het in
aangepaste vorm ook in de toekomst re
den tot bestaan. De heer Van Heek ver
wacht in 1966 dan ook een herleving
van de textielconjunctuur. Volgens de na
oorlogse ervaringen is dan het einde van
de neergang van de textielconjunctuur-
cyclus in zicht. Er zal volgens de voorzitter
bijzonder hard aangepakt moeten worden
om de moeilijkheden de baas te blijven.
HOLTEN, (A.N.P.). De 37-jarige
Amsterdammer L. L. is op nieuwjaarsmor
gen met een auto vol gestolen kleding
stukken hotel Holterman ln Holten bin
nengereden. Hij heeft er voor duizenden
guldens schade aangericht, o.m. is de hele
gevel vernield. Er moesten noodvoorzie
ningen worden getroffen om te voorko
men. dat de schade nog groter wordt.
De man. die volgens de politie onder
invloed was. botste tegen een lantaarn
paal en belandde via een bushalte in het
hotel. Na het ongeval nam hij de vlucht
en wist een lift te krijgen. De auto. waar
in hij meereed, werd door de politie circa
een kilometer buiten Holten klem gere-
In de door de man achtergelaten auto
werden circa 150 kostuums, broeken en
truien aangetroffen De goederen (waarde
15 000 gulden) waren afkomstig van een
ln de oudejaarsnacht gepleegde Inbraak
bij een textielagent in de hoofdstad.
In Galerie De Sfinx, O.Z. Voorburgwal 241
Amsterdam, exposeren van 5 tot 23
januari Catharina Goetlng, Lajos
Ratkai en Jos van den Berg.
