kerstmis bleef k a? KERSTNUMMER 1965 EN complex verschijnsel is de kerstviering. Het is een samenvloeiing n|et meer in hun doeltreffendheid i .1geloofden. Het Katholiek Vak- van geloofsbeleving en volksgetcoonten, van ontwikkelingen tn bureau had een vertrouweHjk rap- gedachtenleven en moraal, m mode en conventie, van sociaal- Port samengesteld dat werkgevers economische bepaaldheden ook. In de loop der eeuwen is er veel bijgekomen, ook veel afgestorven. Maar hoe het zich wijzigde en vergrijpen omvormde, Kerstmis bleef het heten. En ondanks de voort schrijdende secularisatie van het leven in een groot deel van de wereld rantie bleef met de naam toch ook de heugenis aan het kernverhaal leven: de komst van de Eeuwige in de tijd, van de Onvergankelijke in het grimmige voldoening vast, dat j vergankelijke. Alle eeuwen van de christelijke jaartelling door hebben er kerstzangen uitgelopene °P ee" fiasco '■'.en kerstboodschappen en kersttoespraken geklonken en al is voor velen het historische mfeit tot een symbool vervaagd, ook in hun denken en spreken is er de stiUe hommage aan het aloude verhaal. aan de arbeidersrech- ook toen reeds was het vertrouwelijk" geen ga- gehelmhouding. Dat ling voor de Kamerverkiezingen, maar men maakte het te Inge- wikkeld-perfect en aan de stem bus leed de Staatspartij een zware bleef gapen. Er waren er zelfs «lie in het fascisme van Musso lini gingen geloven als gezonde vervanging van een ongeneeslijk geachte democratie. Vermaak en sport 'ijdens de eerste we- tdoorlog verlieten in kerstnacht de strij- hun loopgraven elkaar voor korte |d als broeders en eraden te bejege- Intuïtief voelden it in deze nacbt kanonnen moch- bulderen, de gewe- ongebruikt moes. blijven. Ook daar r het atheïsme de Qek jkfficiële ideologie is, ven feestdagen met naam „Kerstmis" ;n. Dat kon men bij het volk niet ïod ^uitgeroeid krijgen. In geestesklimaten loudt toch een of an- soort van kerst ij viering stand. Daar ou een uitgebreide >eschouwing aan te '*vijden zijn. We willen >ns hier beperken tot iet vergelijken van 't leden met wat veer- ig jaar geleden was. rachten terug te den- cen, dan staan we in wonderlijke jaren twintig, volgend op de >orlog en de vredes- erdragen, die een •Ind aan alle oorlogen noesten maken. In gev« Ie bloedgrachten van /laanderen en "oord- 'rankrijk op besneeuwde Russi- :he velden, langs de Isonzo, onder ties Rebellie der jeugd schaarden zich naast hen om het gezantschap bij het Vaticaan af te stemmen. Met Kerstmis zaten we nog in de uiterst moeilijke on- derhandelingen, waarbij zelfsi het in „uiterste noodzaak" samen gaan met de socialisten ter spra- Het jaar jg25 ke kwam. Nolens had dit met een opstapeling van voorbehouden al- du. geformuleerd: ..Mocht echter oët lë've"rè^dë'r"vëdër£M^'^i en dat is een eventualiteit die riek in rie mimii» nnifipnintan at Maar al was het dan boos weer in de politiek en stonden er on heilspellende tekenen aan de so ciale horizon, men kon zich niet aldoor en allemaal bezig houden met zwaarwichtige problemen van staat en maatschappij. Vermaak, mode, sport hadden in de na- ook het jaar oorlogse ontwikkeling nieuwe oude coalitie onmogeltlk blijken, noch 1n p„ktl£h werk zë twee jaar later *jjn „Sonny Boy" tiek^ In de smalle poldersloten ge- uitsnikken op het witte doek - had, reeds een bctekenvide plaats Ingenomen onder het hoofdschud- moralisten en pedagogen woord zou zijn niet a priori iedere geestdrift". Korte rokken schokten de zedeprekers samenwerking met andere groe pen af te wijzen." De leider der S.D.A.P. hield een kerBtrede zoals dat gebruikelijk was om te verzekeren: ,,Wij staan niet op de stoep van Nolens te bedelen totdat het monseigneur behaagt de deur te openen". Zo ging dat toen. Het tekent de verstarring waarin de politiek van die dagen was geraakt. De coa litie, gesmeed door het samen- christelijk-zijn. was overleefd. Er zouden nog slechts extra-parle mentaire kabinetten komen. Het nieuwe durfde men niet aan. waarvoor ook een struikelblok was dat de socialisten met het gebroken geweertje rondliepen. De politiek werd een moeizaam knut selen zonder vaart en visie. I)it werd verscherpt door het feit maakte de Staats- Rudolf Valentino, de glamourboy, or „de weduwe der was het Idool der vrouwen en de Toen „De Nieuwe raadselachtige Garbo fascineerde aanvangsperiode honderdduizenden. Langs Nibe- lungen en Chaplins Goldrush ver tegenwoordigden twee types van van durf en rebellie in professo raal vaarwater was geloodst. de gedachte geboren: dit nooit daar naast die gedachte ontwik- :elde zich nog nauwelijks opge- nerkt een nieuw nationalistisch gemener en dodelijker van i&rakter dan in enige voorgaande lerlode van de Westerse historie (erstmis 1925 leek het naar het v ti-rlijk nog of de stroming van B I erzoening en samenwerking de f 1 oekomst zou bevruchten In ok 234^ober waren de verrirugen van gesloten, die gar •oden vooi e gren boot s en veeg bemand door dit verzwakt geslacht verwildering van angst en nood steil randgebergte van ieiyke ■mlscht crisis amp erklnosheid. Er echter al geknabbeld aan di achturendag. De groolscbeepsi opzet van professor Veraart on werkgevers en werknemers In di spoorloo) piel Maar wie luistert nu naar dich ters en zal zich om de hele wereld bekommeren We hadden dich- terby onze zorgen waar immers dominee Kersten zes weken van «Ie wer tevoren een gifpijl op het pasge- u orden vormde coalitiekabinet-Coljjn had handen •astklinken der afgeschoten die doel trof. De xoor chrlsteHjk-historischen lieten hun 1 lp v or afkeer van het pausdom sterker lagen Rijk de poort van de Vol- sprPkPn ,|an hun liefde voor coa- Er was tenbond openzetten Men zou nu lit ie en alle linkse partijen prkelijk over ontwapei n lichtende toekomst i illghetd en welvaart in „De Gemeenschap bekende Dultsi kus Stratn »k talrijke vrome nas ontemplatiev- he lethlehcm leren i I« rbeid het lot dei volken n te organiseren Aan de m de Vader der volken l- sterren De ster van Be n elkaa- vinden! ..In dit opt ntame zongen velen toen va vrede o aarde" «n goede wil" en ze letten niet •P de dreunende stap van no.: naar een kleine groep 'nder aanvoering van ene Hitler He de vaste wil hadden om es miljoenenvoudig te ovei i Marsman profeteerde in latzelfde kerstnummer echter de iatastrof e stond het dagblad „De Morgen klaar om in de praktische poll- geving tlek aan onbehagen en ongeduld -K. Centrale Raad van Bcd.ö- ulting te gev,„ „lw om de telt te staande kaders stuk te slaan, maar om tot radicale vernieu wing op te roepen. Daaromheen had zich de Sint-Michaelbeweging gegroepeerd, welker ren de katholieki iloen belichamen was na korte tjjd rmder herige ruzie uit elkaar ge itpat. Het systeem der collectieve brokkelde af, omdat de al heviger politieke organisatie wel zoekei. naar artistieke vorm- i diepte in wat zo lang net goed genoeg voor kermisver maak had gegolden. De mode schokte de zedeprekers door knie-onthullende rokken en de uitvinding van permanent wave in 1925 zou de gehuwde mannen ettigver- schokken «ioor steeds hoger oplo- grote pende kappersrekeningen. Zuld- ns is amerikaanse en Afrikaanse In de woger niet is doorge- vloeden 1 zet Integendeel, Juist in het Jaar 1925 kwam het tot de Vrede Utrecht tussen Staatsparty i de gezelschaps- Sint-Michaelbeweglng. Minderhe- kantlei 'htte dat Michel rde heeft gesteld i ijke Ro. as toen nog de tijd van de onvoltooide emancipatie, die we in het bijzonder ons geestelijk nog met eigen hadden gemaakt Van daar dat overdreven afichermen voor ,de boze wereld", een ver moeden van kwaad in normale levensverschijnselen en een tel- uit-je-dood/.onden-moraal die zeker onnodige angstcomplexen heeft verwekt Ma-ir dit is toch niet de hele waarheid: er was toch ook warmte van geloof, echte edel moedigheid en geestdrift in wat we vier decennia later zo dedaig neus /.oud n afmaken. We zijn in 192» waarlijk niet allemaal met ingstcomplexen naar de nachtmi? gegaan De slaapdronkenheid van het /eer vroege opstaan was door de nachtwind verdreven en de luister van fonkelende gewaden en kaarsen was voor jonge en oude ogen een stralend feest. De zangers haalden H\in hoogste en diepste tonen uit en de pastoor zijn ge- wijdste welsprekendheid. En onder de herdersmis luisterde ieder ver tederd naar „Stille Nacht" en „De Herdertjes" en andere lieve ro mantiek. Dan was er de warme hu- imer waar het kribje tn het middelpunt van gipsen of houten beeldjes stond, meestal niet bij 'n kerstboom, want dat vond men in katholieke kring nog veelal te „heidens" s Middags trok men met de kinderen de kerken langs om de kerstkribben te schouwen en het mooiste was wel het goed keurend knikken van het bedelen de gipsen engeltje, als het een cent in zijn bakje kreeg. En dan was er het bezoek van familie leden, het gezamenlijk zingen van de oude liederen bij kaarslicht, het kerstmaal op een versierde tafel. De radio deed in een aantal huisgezinnen ook al mee, maar was lang geen gemeengoed geworden Men kan het allemaal klein en knus en burgerlijk noemen, maar hoe veel van dit kleine en knusse ca burgerlijke heeft niet stand ge- houdeiC Het uur van kerkgang is ver vroegd. de eucharistieviering vol trekt zich op soberder wijze en met meer actieve deelname van de be minde gelovigen. De nieuwe kerk gebouwen hebben niets meer van het dominerende in het beeld van stad en dorp waaraan men ook een triomfalistische uitleg kon geven Gezelle zou niet meer kunnen dichten: De ramen ataun vol heiligen, ge mijterd en gestaafd. De beeldenparade is sterk uitge dund en het heet dat we veel nuch terder zijn geworden. Maar nog willen we ons laten warmen door de romantiek van gewaden en brandende kaarsen Nog is er de vertedering om ..Stille Nacht" en „De Herdertjes", al weten we heel goed hoe onmogelijk de teksten /Jjn Nog staan kinderen bewonde rend bij de kribbe en als de uit monstering nog ouderwets realis tisch is. als ze de schaapjes kun nen tellen en door het engeltje worden toegeknikt. zi)n /e er ook in 1965 gelukkig mee De kerst boom staat nu schier overal en n k op openbare pleinen en in stations zien we ze nu als stralen de pyramides van licht zonder da delijk aan heidendom te denken Het zoetsappige kerstmannetje heeft hier gelukkig niet veel veld gewonnen. Nog is er het goede eten en de hartelijkheid van het fa miliebezoek. Radio en televisie hebben een nieuwe dimensie aan het huiselijk leven toegevoegd, maar zij bevlijtigen zich toch ook om de 'edere kerstromantiek in ere te houden. Waar kalkt worden biig ezet dans doorgedrongen en deden ouderen het hoofd schudden dat zedeloos gespring. ging zich In breder kring richten op het buitenland, al speelde de particuliere auto daarin nog slechts een zeer be scheiden rol. In de sport was de voetbal reeds in opmars als het tholleke met s'ci is slinkend le verneutralisering af te endei nu geen voet aan de grond meer in het praktische politieke ge beuren. De „uiterste noodzaak" is door rood en zwart reeds veelvul dig beproefd met wisselend succes. Nieuwe zorgenkinderen Het la naar een kweatle doodgewone opportuniteit, niet meer dan een laatste uitweg In opperste nood. Bisschoppen vaardigen geen M-hriJven meer uit tegen het „goddeloze socialis me" en een katholiek leidt de grootste Moclallstlacha partij in den lande. De ..confessionele" partijen voelen zich echter nog geenszins overbodig, al leven In hen wel sterke stromingen om althans in dete sector het o|»delen dom In gescheiden groeperingen prak livch ongedaan te De sociale kwestie draalt nu niet meei om het beteugelen van werkloosheid en loondellngen, muur juist om het schuwen de Internationale politiek niet meer. omdat ons waarachtig wel hardhandig is geleerd, dat neu traliteit ieta ondenkbaars is gewor- dsn. Een optimisme als ns Locar no tal nu niemand meer koesteren Aan de horizon van alle staatkun dig denken staat da afschuwelijke atoompaddestoel. Oorlog, opstand, onderdrukking, nationalisme, een zijdige propaganda, verdachtma king zijn aan de orde van de dsg. Een nieuwe klassestrijd dreigt (e ontstaan tussen de volken die een lange ontwikkeling van politieke en technische bekwaming hebben doorgemaakt en zij die met een pa* verworven vrijheid nog niet goed raad weten, die steunverlening met argwnan beschouwen, omdat /e neokolonialisme adders onder het gras vermoeden. Hier tegenover ■t hel Westen zich leren ontdoen de werkgelegenheid, wunrvoor uit veraf gelegen landen gro werkkrachten wor den aangesleept Niet de necrwnnrUe druk maar de op w oart&e druk op de lonen baart nu de grote zorg. Nieuwe werking tussen werkgevers en werk nemers hebben ln een tyd van herstel en vernieuwd den ken na Jaren van oorlog en besetting een hoge vlucht ge nu ln de welvaart* storm wat te wankelen, niemand der verantwoordelijke groepen wil dit overlegprlnclpe loslaten voor de oude klassestrijd Over 'n breed front van politiek denken bestaat een stemmigheid over de uitbouw van een dieningrijpend sociaal verze keringsstelsel Woningen en wegen zjjn nu de grote zorgenkinderen ln een proces van urbanisatie en in dustrialisering, dat veertig jaar ge. leden in deze vormen en afme tingen nog onvoorstelbaar was ..Indie verloren, rampspoed gebo ren" ze 'en we toen ook nog. ter- De raadselachtige Oarbo van een neerbuigend superiori teitsgevoel en al zijn er aanzetten van hi-langeloze en begrijpende toewijding, helemaal verdwenen zijn de psychologische blunders Stem der ïorgenster Wel zijn echter de cirkels van de secularisering nog wijder uitgegolfd. Voor velen i» het h gtepunt niet de kerkgang maar het ..dinner by candlelight' waai' geslachte kalkoenen en gan/en worden bijgezet in gretige inagen Treinen en bussen en vliegtuigen laden omvangrijke besneeuwde Alpen- hellingen of de /ondoorstoofde landen v«n Noord-Afrika en hel Nabije Oosten. Karavanen van auto's zetten zich in beweging om da hun berijders hoe dan ook ergens anders willen zijn. De bios copen brengen kerstprogramma vol openhartigheid van sex en avontuur of van diepgravende psy chologie die leven en mens ont luistert Tieners krijsen en schreien en vallen niet meer flauw voor Valentino maar voor de Beat Ie* en hun navolgers In vele variëteiten Op tweede kerstdag wordt hel witte of zwartgestiple monster, dat in de plaat* vin het bruine i» gekomen, weer door rappe benen voortgestuwd en mishandeld, be nen. die nu min of meer duur be taald zijn. En de menigten die dit derdduizenden geteld Achter dit alles staat nog het grote staatkundige en sociale gebeuren De nazaten van dominee Keraten toornen nog altijd tegen het af godische Rome, maar /.e krijgen wijl dit kleine stukje land aan de Noordzee zich nu het ware be vrijd voelt, omdat het niet meer de directe zor* heeft voor een tropisch eilandenrijk Wr zitten uu niet langer in een afgeschermd neutraliteitshuiaje. waarbij we ons zelfs het plezier veroorloofden met de buurman in net zon tuinhuisje luidruchtig te kijven over een waterloop, die in I' zou worden afgestemd We behoren nu tot de vurigste promo tors van Benelux en EEG en in de grotere verblinden van NATO en de Verenigde Natie* behoren w# tot de trouwst# partners. We Hoewel we niet mee.' varen tn de wrak vermolmde boot" van illusies, willen we nu intussen toch de vaan van een „betere wereld" in de toekomst dragen Van Teil hard hebben we geleerd te geloven in mogelijkheid van een op gang der mensheid naar hogere bestaansvormen De kehtering in de communistische wereld, voorzover die de leiding van Moskou volgt en nok haar groeiende tegenstelling met Peking kunnen factoren wor- len in een ontwikkeling die ten deert naar groter solidariteit van alle mensen van goede wil. Een Paus reisde naar Ncw-York om daar een groot ideaal voor te hou den en zijn voorganger had het in Pacem in Terrla" aldus omschre ven: een universeel gezag dat over al ter wereld erkend moet wor den en dat dient te beschikken over ie geëigende middelen ter bevor dering van liet algemeen welzijn. Hier is de cirkel rond van onze vluchtige wandeling langs veel en velerlei verschijnselen van toen en nu Hier Haan we weer op Bethle- hemi velden waar de vredeszsng klinkt Een vrede*zang die gold voor herders en wijzen, die gold voor mensen van 1925. die ook geldt voor hen die in 1965 ver loren en vereenzaamd dreigen te raken in massificatie en urbani satie Zoals Guillaume van der Graft het dichtte: I SÉOdittagM I r.-.-ilt uu uw verdieping, «leling begaan. de grond U d<>< ie» de «orgei

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1965 | | pagina 15