ook
VOOR
JOU
ons knutselhoekje
[lópend vuurtje
en ander over de Rijnvaart
Vermaak in Voorhout
Bij Contact" treft Voorhoutse
jeugd steeds iets van haar gadinJ
b.
F AGIN A 10
I Weer liep hij verder en kwam nu op
I een erf waar een vrouw haar baby
een flesje zat te geven. Ons biggetje
hoorde de telefoon gaan, de vrouw
zette de fles neer en nam de baby
Van het eerste deel van onze reis i land. sterk begroeid zijn. Na de grote mee naar binnen om te luisteren. Het
valt niet veel bijzonders te vertellen. Rijnhavens Duisburg en Dusseldorf I biggetje liep naar de stoel en dronk
Toen we na de eerste nacht 't gor-j gepasseerd te zijn, zagen we na een de pap op. Hé, wat smaakte dat goed.
dijn opschoven en naar buiten keken, anderhalfuur varen opeens de dom Ze zag een kinderwagen staan en
waren we nog net op Nederlands gc- van Keulen (Cöln) voor ons oprijzen, bedacht zich geen ogenblik, maar
van de meest trotse bouwwerken sprong in de wagen.
Dl LETDSÏ COURANT
brand naast hem lag. Daar zag hfl
in de hoek een slapend prinsesje lig
gen. Het was een kindje van de ko
ning en de kiningin. Pim wist dat de
koning de heTë dag op zijn troon zat
te huilen, omdat het prinsesje ont
voerd was.
„Kon ik maar ontsnappen, dan zou
ikdadelijk naar de koning gaan!",
dacht hij.
Nauwelijks had hij dit gedacht of
hij hoorde voetstappen en een man
kwam aangestapt.
„Wie is dat?" vroeg Pim.
De kinderen haalden hun schouders
op. Daar klonk opeens een gegil. Ze
werd enallemaal wakker en zagen dat
de boze fee gevangen werd door die
meneer.
„Weten jullie niet wie ik ben?"
vroeg hij. „Ik ben de jager en kom
jullie verlossen. Maar eerst die fee
wegbrengen".
De jager kwam terug.
„Is dat niet ons prinsesje!" riep hij.
„Hoe kom jij hier?"
De prinses vertelde dat de boze fee
haar weggehaald had.
„Kom. ik zal je gauw naar je moe-
ZATERDAG 9 OKTOBER 1965
bied^bij Lobith, waar de boot enig
oponthoud had voor douane-formali- van Duitsland, prachtig gelegen op De "vrouw kwam even later weer j der brengen. Kunnen de andere ka-
teiten. 't Eerste wat ons opviel, was j nauwelijks 200 meter afstand van del buiten. „Die pap zal wel koud gewor-1 bouters zelf wel naar huis gaan?'"
de enorme hoeveelheid water, die we I Riin. Daar hoorden
voor- en opzij van ons zagen. roeper, dat ons schip ruim twee uur
Van de uiterwaarden met gras en (van kwart voor 10 tot 12 uur) voor
vee was zowat niets meer te bespeuren, de wal zou blijven liggen.
Van de hooioogst was zowat niets Wat een bof! We mochten n.l. ge-
terechtgekomen en het vee was van durende die tijd van boord af en de
't buitendijk land tussen dijk en j stad ingaan. Daar maakte natuurlijk:
den zijn", zei ze, doch zag dadelijk
dat de fles leeg was.
„Heb jij gezien, dat iemand het
flesje leeg heeft gedronken?" vroeg
?e aan de boer.
„Nee, niets gezien".
Samen liepen ze het erf af
rivier) naar 't binnendijks weiland of ieder, wie zijn benen nog niet te stijf zoeken. „Ha! ha! ha!" begon de boer
naar het winterverblijf (dus weer naar waren, dankbaar gebruik van. Tante te lachen.
de stal) verdreven. De bomen, die 60 -lo en ik haastten ons natuurlijk naar „Waarom lach je?" vroeg zijn vrouw,
tot 100 meter van 't bed van de Rijn I de dom en daar lazen we op een „Heb je niet in de wagen gekeken?"
afstonden, stonden nu tot aan de kruin i bordje, dat er om 10 uur een plech-„Nee".
en soms zelfs tot halverwege de kruin tige Hoogmis zou worden opgedragen' ..Nou kom dan eens kijken".
in bet water. j door de kardinaal, die door verschei- Daar zagen ze het roze biggetje schreeuw
Men zei ons, dat de Rijn en j dene bisschoppen geassisteerd zou met de groene snuit lekker liggen
worden. Een dubbele bof voor ons: 't I slapen in de wagen.
Was namelijk zondag en nu behoefden I „Nou weet ik wie de pap heeft op-
we dus niet onze zondagsmis te ver- gedronken".
zuimen en mochten zelfs een feestmis I „Kom ik neem hem mee naar het
bijwonen, zoals wij er nog nooit een I land". En uit was het met de wereld-
hadden meegemaakt. reis.
We vonden een plaats vlak bij het j
altaar, waarop de Mis zou gecelebreerd j José Vronwenvelder:
worden. We zaten dus met onze neus DE BOZE FEE
op de plechtigheid, om 't eens opz'nl r
boerenfluitjes te zeggen. De optocht Tas ®ens_een bozf *ee» die ieder-
van da sacriatielën) naar 't altaar ''"l"'*" "n dï? Hep
was al een plechtigheid op aichaelj. k'^ute^door het bos. Pim heette hp.
Peter van Zijp, Leiden:
ONS SCHOOLREISJE
Ik ging naar school om met het
schoolreisje mee te gaan. Ik wou bij
Adrie v. d. Krogt gaan zitten, maar
die moest in een andere bus, toen
ben ik met Jan Menken gegaan. Mijn
moeder kwam ook nog even aan de
bus. We vertrokken met veel ge-
vooral verderop 6 a 7 meter boven
de normale hoogte stond en op vele
plaatsen vooral verder Duitsland
in 5 6 maal de gewone zomerse
breedte had. Je kon ook aan de ster
ke stroom zien, dat „vadertje Rijn"
in alle opzichten buiten zijn gewone
doen was. Vele schepen, die in ge
wone omstandigheden, op eigen kracht
tegen de stroom op voeren, hingen nu
achter sterke sleepboten.
Aanvankelijk leek 't Rijnland net
eender als ons eigen land, met dor
pen en steden, met z'n landbouw en
veeteelt, z'n kerkjes en z'n boeren
woningen. Een enkele keer slechts had
de commentator of reisgids enige op
merkingen te maken over .plaatsen,
die we passeerden. Dat waren dan
geschiedkundige feiten of sagen, die
met de naam van een stad (je) ver
bonden waren. Zo noemde hij o.a. 't
plaatsje Xanten en het stadje Kleef.
Misschien horen jullie die namen
later nog wel eens.
Zo zoetjesaan naderden wij het ge
weldige industriegebied, waar de Ruhr
(Roer) doorheen stroomt. Enorme
aantallen schoorstenen stuwen hun
rookpluimen van allerlei kleur de lucht
in, verontreinigen de atmosfeer en
maken het leven in dat gebied nu niet
bepaald aanlokkelijk. Enige uren ach
ter elkaar ziet men, op de oostelijke
oever van de Rijn vooral, fabriek na
fabriek verrijzen met alles wat bij een
fabriek behoort. De lucht "boven die
fabrieken heeft zelfs bij helder weer
iets dreigends en toch vaak ook iets
fantastisch door de mengeling van al
lerlei kleuren, die uit kleine en grote
pijpen hemelwaarts stijgen. Als de
wind er dan wat doorheen jaagt, ont
staat er een warreling van allerlei
tinten en krijg je soms de wonder
lijkste schakeringen van kleuren te
zien. Gelukkig zat de wind die dag
west - oost, zodat we niet behoefden
te „genieten" van al de geuren, die
rondom al die fabrieksgebouwen zwe
ven.
We waren blij aan boord, toen we
waar we onze ogen haast op uitke
ken. Hier was nog niets te bekennen
van vereenvoudiging van de liturgie.
Alles ging nog op de ouderwetse,
statige, indrukwekkende wijze, zoals
dat de Duitsers zo goed afgaat. Al
waardeerden wij dat waarschijnlijk
minder dan de meeste kerkbezoekers,
toch keken ook wij met eerbiedige
belangstelling naar al die glorie en
schittering. En dan dat alles in een
kathedraal, waar je al niet op uitge
keken raakt.
Al die schoonheid van altaaraan
kleding, van bloemversieringen, van
ambtsgewaden enz. werd begeleid door
orgelmuziek en koorzang, zoals men
maar zelden te horen krijgt. Maar 't
meest getroffen heeft mij wel de preek
van één der bisschoppen. In zeer een
voudige en voor allen begrijpbare taal
schilderde hij de moeilijkheden, waar
mee de Kerk in onze tijd te worstelen
heeft en de wijze, waarop wij katho
lieken en ook andere christenen daar
tegenover moeten staan en met haar
moeten medewerken.
De hele dienst heeft op ons een
machtige indruk gemaakt, die ons nog
lang is bijgebleven. Toen de plech
tigheid ten einde was, konden we nog
net een winkel vinden, die voor de
vreemdelingen ook 's zondags open
is. Want wie gaat Keulen bezoeken,
zonder er au de cologne (Keuls water)
gekocht te hebben? Dus kocht mama
voor al de kinderen een smaak- en
reukvol flesje eau de cologne en toen
we terugkwamen op de boot hoorden
door 't ergste rookgordijn heen waren I we net de gong en de stem van de
en een doorkijk kregen naar de heu- j omroeper, die de passagiers uitnodig-
veis van hef Sauerland, die net als de voor de lunch,
de meeste gebergten in West-Duits-1 (Wordt vervolgd)
„Zeg Pim, ga eens wat hout hak
ken", vroeg zijn moeder.
„Ja, moeder dat zal ik doen. Waar
is de bijl?"
„In de schuur Pim".
Zo kwam het, dat Pim in het bos
liep, maar hij wist niet dat er een
boze fee in het bos woonde. Ze zag
Pim al van verre aankomen.
„Ik zal jou wel krijgen, net als de
anderen", zei ze.
En toen Pim een .poosje in het gras
zat te rusten, kwam ze aansluipen en
nam hem mee. Gemeen hé? Ze gooide
Pim in een hok op een bos vieze stro.
Hij zag nog veel andere kabouters
om zich heen.
„O, wat een vieze boel, is dat hier?"
riep hij. O wat schrok hij, toen hij
zag, dat hij vuile gescheurde kleren
aan had en dat zijn mooie pak ver-
We gingen naar Madurodam en naar
Avifauna. Bij Madurodam vond ik er
niets aan. Jan wel. Eén ding vond ik
leuk. Dat was een brug met aan beide
kanten een drukknopje. Als je op dat
knopje drukte ging de brug omhoog.
Nu gingen we naar Avifauna. Daar
was het leuk. Eerst gingen we de die
rentuin in en daarna naar de speel
tuin. Dat vond ik fijn. Eerst gingen
we kijken wat er was. Ik ging dadelijk
in een botsautootje. Daarna ging ik
in een heel raar ding. Het was
soort bak met een stuur. Als je dat
stuur naar voren drukte, ging die bak
naar beneden. Trok je dat stuur naar
je toe, dan ging hij naar boven, en
als je het stuur naar links of rechts
deed, ging de bak ook naar links ,of
rechts.
Later ging ik paard rijden. Ik zat
net op het paard of de Don Bosco-
school werd opgeroepen. Ik liet het
paard hard lopen en ik was er zo. We
kregen allemaal een ijsje. Nu ging ik
nog op een skelter en toen nog eens
in een botsautootje. Daarna gingen
we naar huis.
De andere kinderen moeten niet
ongeduldig worden. We gaan de vol
gende week weer verder. Dag alle
TANTE JO en OOM TOON
Correspondentie
We gaan vandaag weer verder met
de verhaaltjes van de kinderen en dan
komt eerst Hans Waayer aan de beurt
met:
IN DE SPEELTUIN
kaartje over. We hadden ook nog
maar een kwartier, dus we moesten
opschieten. Eerst naar de glijbaan; 't
was een hoge met veel bochten. Dat
ging erg lekker. Er was ook een fiets,
die aan een draaimolen vast zat en
als je trapte dan ging de molen
draaien. Het ging eerst wel zwaar,
maar later ging het beter. We lieten
ons uitzwieren en sprongen eraf.
Toen nog even naar de schommels,
maar al gauw werd er gefloten en
holden we naar de bus. De kinderen
werden geteld en 't klopte precies, dus
reden we weg. Het was een erg leu
ke dag geweest.
We waren ongeveer kwart over
twaalf in de speeltuin. We kregen
eerst een glas limonade en dat was
erg lekker. Ik had in de bus al gegeten,
dus kon ik direct wegstappen. We
kregen allemaal een kaart, waarop
acht dingen stonden. Ik holde gelijk
naai; de motorbootjes, maar het was
er zó druk, dat we er wel eens kwar
tier hebben staan wachten en nog
geen plaatsje kregen. Dat duurde ons
te lang en we gingen naar een huisje,
waar je niet rechtop kon staan. Je
moest je goed vasthouden. We bleven
er zowat een kwartier en gingen er
toen uit. Er naast stond een doolhof
en daar gingen we ook in. In het
midden stonden de lachspiegels. Soms
zag je je benen heel dik en je buik
en hoofd heel lang en dan weer was
het anders. We hebben er wel ge
lachen. Toen we er uit kwamen, kre
gen we trek in iets lekkers en kochten
een ijsje. We gingen nog eens kijken
naar de motorbootjes. Het was er nog
wel druk, maar niet zó erg meer en
binnen vijf minuten hadden we een
bootje We konden er met z'n drieën snüit'térug." maar nu was hij een roze
m. Ik ging met Walter en een jongen big me( een groene snuit geworden,
van de zesde klas. We stapten gauw
Annemiek Vermey:
het roze biggetje
Er was eens een biggetje, dat hele
maal roze was. Het was pas vier we
ken, toen hij bij zijn moeder wegliep.
Het dacht: ik wil de wereld eens
bekijken", en hij ging.
Toen hij een heel eind gelopen had.
kreeg hij honger. Hij zag opeens een
emmer zeepsop staan en dacht, dat
ga ik lekker opdrinken. Het biggetje
nam een slok, proefde het zeepsop en
spi vde het meteen uit. Bah!
Hij liep verder en toen hij een
stuk gelopen had, zag hij ergens een
bus groene verf staan.
„Ha! lekker water uit de sloot..."
dacht het. Maar nee hoor! Hij ging
het drinken, haalde dadelijk zijn
kunnèN jullie helpen?
Mevrouw Muller heeft een vilten
tapijt, dat er uitziet als in fig. C. Het
heeft zulk een eigenaardige vorm,
dat het in een kamer lag, waarin
grote kast stond, die juist zoveel plaats
innam als 'n vijfde deel van 't tapijt.
Nu wou ze dat tapijt in haar vier
kante vestibule leggen en 't daartoe
op z'n verstandigst knippen. Na lang
beraad vindt ze 't! Met twee rechte
sneden verdeelt ze 't tapijt in drie
stukken. Nu gaan jullie deze
netjes bij elkaar passen, dat 't juist 'l
vierkant wordt, dat mevrouw M. be
doelt.
Hé, wat jeukte de
neuspunt van Hans
toch! 'n Fijne draad
zweefde door de lucht
en raakte precies de
punt van zijn neus. Het
merkwaardige was, dat
aan het eind van de
draad een spinnetje
hing. Toen Hans deze
belevenis aan z'n vader
vertelde, kreeg hij van
hefn de volgende uit
leg: „Spinnen kunnen
immers niet vliegen,
maar in de herfst spin
nen enkele soorten van
af bomen en hoge strui
ken een draad, laten
zich daaraan neer en
spinnen verder tot de
wind ze aan dat dunne,
lichte rag meevoert
liefst naar plaatsen,
waar ze een gunstig
winterverblijf vinden.
Zulk 'n zwevende draad
nu met een spinnetje
daar „oudewij
ven-zomer". Vooral op
stille, heldere herfst-
voeren"wï'hrt watSSopaHetenbe!on De gedroogde aardappelen van de Indianen MgekwamYk'tL
al goed. we voeren tegen een andere
boot aan. Toch zaten we weer gauw
in open water. Daar vlogen er weer
een paar tegen elkaar op. maar wij
konden er not langs. De vyf minuten
waren veel tc gauw om en we moes
ten er uit. We kochten nog een nogal-
J>lok en toen hadden we nog maar één
Het tropische deel
van Zuid-Amerika is
het land van her
komst van de aard
appelplant. In het
hoogland van de An
des (bergketen die
langs de Westkust
van Zuid - Amerika
looptgroeien ver
scheidene aardappel-
soorten. Al vele hon
dorden jaren, voor
dat de Spanjaarden
in hun land kwamen,
teelden de Indiaan
se inboorlingen van
dat hoogland aard
appelen, die ze pa
pa's noemden. Hun
leven was afhankelijk van de aardap
peloogst. Mislukte deze, dan trad er
onherroepelijk hongersnood in. Het
was daarom een grote vooruitgang,
toen men op de gedachte kwam. de
aardappelen te drogen. Die noemden
ze dan Chuno. Deze kon tegen koude
en vocht, kon lang bewaard blijven
en was dus zeer geschikt om op reis
of op 't oorlogspad meegenomen te
morgens, zoals we de laatste tijd i
maken, ontmoet men deze merkwaar-
heel vaak. Gisteren
thuis met het haar vol
deze draadjes en spinnetjes.
Chuno werd bovendien 't voor- aan een flinke nachtvorst. Na zo'n
naamsie betalingsmiddel der hooglan- vorst trekken alle dorpsbewoners
ders. Zij ruilden Chuno's in tegen op uit om op blote voeten op de aard-
mais en andere dingen van de mensen appels te dansen. Daarbij wordt het
uit de lage landen. Nog steeds drogen i water eruit geperst, waarna me
de Indianen de aardappels op dezelfde I nog een dag in de zon laat drogen,
wijze. Dat doet men zo 'n dag of vier tot vijf
Wanneer het koude jaargetijde aan- en als dan de aardappels klaar zijn,
breekt, spreiden ze aardappels over zijn ze heel klein, droog en licht ge-
de grond uit om ze bloot te stellen i worden.
Da Jeugd ran Voorhout kan niet zeggen, dat er in hun dorp weinig!
te beleven valt. Sport kunnen de Jongelui er bij verschillende vereni-l
gingen op verscheiden manieren beoefenen. Maar daarnaast is i
jongens en meisjes de Rooms Katholieke Jeugdvereniging „Contact",!
waar men sich kan ontspannen, zich kan storten in soms fel oplaaiende I
discussies en de ontwikkeling op een hoger pitje kan doen branden,!
Voorts wordt Voorhouts jeugd ook de kans geboden zich in te zetten I
voor de medemens: de Jeugd Rode Kruis Afdeling Rijnland, gemeenten I
Voorhout, Rijnsburg en Oegstgeest biedt daar ruimschoots de gelegen-1
heid toe.
In november viert de mannelijke
tak van de R.K. Jeugdvereni
ging „Contact" in het Bollen
streekdorp haar eerste lustrum.
De meisjes „draaien" in feite nu
drie jaar, maar het houdt niet
in, dat deze afdeling het minder
zou doen dan die van de jon
gens. Want, zo zeggen leider
Jacques van de Berg (25) en
leidster Corry van Kampen (25):
„Er is veel belangstelling voor
de activiteiten, die „Contact"
ontplooit, zowel bij de jongens
als bij de meisjes."
Ruim 160 leden
Zo'n honderdzestig jongens en
meisjes van de leeftijdsgroep 15-25
jaar weten de weg te vinden naar
de bijeenkomsten, die de zeven lei
ders en hun vijf vrouwelijke colle
ga's voor de verschillende groepen
op stapel zetten. Ontspanning in ve
lerlei vorm boezemt velen belang
stelling in, maar. zei Jacques van de
Berg: „Het klinkt misschien heel
vreemd, maar er is de laatste tijd
vooral veel belangstelling voor onze
gespreksavonden. Tot voor kort
moesten we bij wijze van spreken
een wachtlijst in het leven roepen
voor de ontspanningsavonden, maar
dat is nu helemaal over!"
Ges preksa vonden
Vele onderwerpen worden op die dis
cussiebijeenkomsten overigens aan
gesneden. Tijdens de vasten van dit
jaar bijvoorbeeld vormde het geloof
punt van bespreking. Anderzijds
schrikt Voorhouts jeugd er niet voor
terug om een begrip als „Vriend
schap en verkering" na een korte in
leiding groepsgewijs en daarna geza
menlijk onder de loep te nemen
Op 29 oktober vervolgens staat er
weer zo'n gespreksavond op het pro
gram; Voorhouts huisarts, dr. A. W.
Bots. zal de leiding hiervan op zich
Gemeente Voorhout en parochie St.
Bartholomeus bieden „Contact" ove
rigens hun gewaardeerde steun. Sub
sidies van de eerste en gratis be
schikbaarstelling van het parochie
huis door de parochie dragen ertoe
bij, dat de jeugdvereniging financieel
bezien een vrij goed bestaan kan
leiden. „Dat moet u vast vermelden:
parochieconcierge J. Kraakman staat
ook steeds voor ons klaar." aldus
Jacques van de Berg.
Start winterseizoen
Voorhouts „Contact" is deze week
weer begonnen met haar activitei
ten. „In de zomer organiseren we
niet zo erg veel", aldus Corry van
Kampen, „maar in de wintermaan
den hebben we het druk." Dinsdag
jl. bijvoorbeeld werd een gezellige
avond op stapel gezet. Hierbij heb
ben de leiders en leidsters tegelij
kertijd een enquête gehouden waar
naar de interesse zoal uitgaat. „We
hopen, dat de jeugd van de leeftijds
groep 15-17 jaar de weg naar „Con
tact" in het nieuwe seizoen ook weet
te vinden. Van deze groep hebben
we nu namelijk de minste leden",
aldus Jacques van de Berg.
.Contact", aangesloten bij de K(a-
tholieke) W(erknemende) J(onge-
ren), werkt in de uitvoering van de
verschillende bezigheden overigens
nog wel eens samen met verenigin
gen uit andere plaatsen in Bollen
en Duinstreek. Jongelui uit Lisse ko
men bijvoorbeeld klaverjassen, War-
mondse jongelui slaan tegen de Voor-
houters aan het tafeltennissen, en
Hillegomse nemen het tegen hen op
in een biljartontmoeting. Op eigen
benen daarentegen wordt binnenkort
op Mnitiatief van een der bestuursle
den gestart met een toneelgroep, een
opvolger van hèt cabaretgezelschap,
dat vorig jaar in eigen kring triom
fen vierde. In eigen dorp wordt door
leden van „Contact" tevens bioscoop
bezocht: de dan vertoonde films wor
den soms aan discussies onderwor-
Eigen orgaan
Bespreking van de films, meest van
culturele waarde, vindt ook plaats in
het gestencilde tijdschriftje „Teil-
star", dat door de leden zelf wordt
samengesteld, getypt, gestencild en
bezorgd. De leden krijgen in dit om
de veertien dagen uitkomend,
verzorgd „Teil-star" de kans hun J
I sie op een bepaald onderwerp j
j geven. Maar, zegt Corry van
pen: „Om de zoveel tijd zijn 3
j wij noemen, de sigaar, de leden i
I ons. Dan krijgen ze een aantal
derwerpen op, over een waarvan
dan iets moeten schrijven,
meesten doen dat dan ook heel spof
Van gekke dingen houden de Vool
houtse „Contact"-leden ook w
vooral tijdens de amusements-bijee
komsten. De binnenkomst van c
Sint Nicolaas in een dood-kist I
schouwt, men als iets unieks;
goedheiligman mag ook zijn entri Rij
vieren via een raket
Wat er ook van zij: Voorhouts R.Jmbl
jeugdvereniging voor meisjes i
voor jongens, die èn afzonderlijk t
gezamenlijk de aandacht op zich
tigen. wéét er wat van te make kW
Vanavond doen ze aat met i
zellige dansavond als opening
een seizoen, dat tot en met
1966 een programma biedt,
ieder zeker wat te bieden heeft.
Dat is ook de bedoeling van Corr
van Kampen en Jacques van
Berg en de andere leidinggev
personen en aalmoezenier kapela:
Groenewegen. Leuk is het voor h
daarom, dat zij van ouderen ook v
eens reacties ontvangen. Dat stimi
leert immers om de weg, die wen
ingeslagen, op velerlei manieren i
der te gaan of x
(Volgende week in „OOK VOO vee
JOU": Jeugd Rode Kruis in Bolle.
pening v; p.
met 15 m
It, dat ee V*
Folk BEAT 14, Leidens jazz society, organiseert op 16 oktober eenj
oude-stijl-avond in de kantine van het sportpark „Roomburg .i
Michiel de Ruyter zal er een inleiding houden over oude jazz tot 1930
en daarna zal een Leidse oude stijl-combinatie onder leiding van H. J
Wessels zich laten horen.
rR AAR verwacht vanavond in de veilinghal een invasie van tieners
wanneer daar Danny and his Flying Arrows gaan" optreden.
Connie van Solingen verleent er vocale medewerking. Overigens: in
diezelfde hal komen volgende week zaterdag niemand minder dan
The Motions en The Vendelly's.
TIJDENS een bijeenkomst in Maastricht heeft Herman Broekhuizen
van de AVRO medegedeeld, dat de afdeling Leiden van Min jon
tot „afdeling van het jaar" was gekozen. Consul van „Minjon" in de
Sleutelstad is tegenwoordig Joop Mulder.
NOGMAALS The Motdons: vanavond treden ze op in dancing Groe
nendijk te Hazerswoude!
OP ZATERDAG 16 oktober a.s. organiseert de plaatselijke jeugd
vereniging. de NJKB, een grootse dansavond in Hot. Café Rest.
v. d. Ploeg te Hoogmade. De muzikale medewerking hieraan wordt
verzorgd door de bekende Beat-groep uit Naaldwijk: ..The Fransen's
Brothers". Aanvang 8 uur. Hou deze avond alvast vrij!
LEIDSE
TOP- TIETSi
De „Rolling Stones"
Barry McGuire is in
weken tijd doorgestoten naa
de top van de Leidse tien me
zijn „Eve of destriction"! Da
ging ten koste van „Help!" vat
de Beatles en „Satisfaction
van de Rolling Stones. Nieu
weling in het gezelschap i
Shawn Elliott met „Shame ar.
scandle in the family". Tusse-
haakjes staat weer de stanc
van de vorige week vermeld
3 1. Eve of destruction -
Barry McGuire.
1 2. Help The Beatle'
23. Satisfaction Th
Rolling Stones.
5 4. 1 got you babe
Sonny and Cher.
4 5. Unchained melody -
The Righteous
Brothers.
8 6. Universal soldier -
Donovan.
(10) 7. Look through any
window The Hollies
6 8. Laugh at me Sonnj
9. Shame and scandle in
the family
Shawn Elliott.
710. Like a rolling stom
Bob Dylan.
„En Pim, heb je een zware dag
achter de rug?" vraagt opa. „Ja opa,
ik heb van alles gedaan. Maar het
moeilijkste was 2 en 2 bij elkaar op-
ZOETERWOUDSE
DUIFJE GOUT
OP T.V.
Vanavond om half acht via Neder
land I AVRO's tienerprogramma "Stu
dio Stalles"! In deze uitzending maakt
Zoeterwoudae vocallate Daniëlle haar
opwachting met een lied'j'e. Daniëlle, of
eigenlijk Duifje Gout, ia al in het
nieuws geweest door haar medewer
king aan de binnenkort uitkomende Ne
derlandse speelfilm "10,32", en mét haar
The Explosions. Ook zfl zijn in het
AVRO-programma te zien en te beluis
teren. Ex-Leidenaar Joop Stokkermans
leidt in ditzelfde programma het orkest.
Erica Terpstra in
„Wie van de drie"
Vlaming Nand Baert gaat vana
via Nederland I voor de AVRO
van start met het spelletje "Wie
de drie". Behalve Kittle Janssen,
de Cler en Hendrik Janssen zal ooi
Leids studente Erica Terpstra deel uil-
maken van de vier personen, die mid
dels Intelligentie, en soms een gokje,
moeten gaan vertellen, wie wie Is.
Erica, zoals bekend enige t(|d gelede»
gestaakt met de zwemsport op inter
nationaal niveau, heeft In de afgelo
pen zomer voor diverse NederlandM
dagbladen reportages van belangrijk'
zwemwedstrijden verzorgd. Maar
zwemselzoen dus tot het verleden be
hoort, gaat ze In Nands quiz operert
