De
op
Gaulle deed
ieder gebied
zijn verhaaltje weer:
staat Frankrijk sterk
Professor Zeegers
keert in Kaski terug
Limburgs
coadjutor
broer van
prof. Beel
Mitterand
stelt zich
kandidaat
,Ik geloof niet
in mythen'
Eerstejaars geven 2
steden dezelfde t.h.
BEGRIP VOOR
GRAP IN
HAARLEM EN
ALKMAAR
Uit de weekbladen
DE BAZUIN
Haagse Post
ELSEVIERS
Geen rehabilitatie
voor kapitein
Californian
VRIJDAG 10 SEPTEMBER 1965
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 5
(Van een onzer verslaggevers)
„Het bericht, dat prof. Zeegers benoemd Is tot ere-voorzitter van het
Kaski, zal door velen met instemming worden begroet. Uit het zojuist
gepubliceerde communiqué blijkt duidelijk, dat het bestuur van deze
bekende instelling de betrekkingen met prof. Zeegers, die in 1957 door
diens ontslagname werden verbroken, wil herstellen en hem wil geven
waar hij recht op heeft: erkenning van zijn grote verdiensten als
initiatiefnemer tot het katholiek sociaal onderzoek in ons land."
Velen zullen zich
afvragen wa p
prof. Zeegers n
zijn vertrek uit he:
Kaski gebleven iï
en wat hfl sinds
dien zoal gedaan
heeft. De omstan
digheden hebben
namelijk meege
bracht, dat hij
minder dan x vroe
ger op de voor
grond is getreden.
Dit betekende ech
ter geenszins ,dat
h^j tot werkeloos
heid kwam te ver
vallen. Integendeel.
Een man als hij is
eenvoudig niet tot
nietsdoen te bren
gen.
Na zijn ontslag
name is prof. Zee
gers zich gaan
specialiseren op 'n
terrein, dat altijd
al zijn belangstel
ling had getrokken
namelijk het in
schakelen van de
leek v} het werk
ontwikkelingshulp.
Hij had op dit ge
bied ideeën, die af
weken van de
Novibgedachte en
dat veroorzaakte
nogal wat wrijving tussen deze instel
ling en het Inmiddels door hem opge
richte Kardinaal van Rossuminstituut.
Meer dan de Novib dit deed wilde het
Karosi een integratie tot stand brengen
van het missionaire werk in strikte zin
(de prediking van het evangelie)
meer profane ontwikkelingswerk. Ook
wilde het alle mogelijke verspreide ini
tiatieven in deze sector zoveel moge
lijk bundelen.
Na enige tijd bleek echter, dat voor
dit laatste de tijd niet rijp was en dat
het Karosi zijn wat pretentieuze eerste
opzet moest laten varen. Sinds 1960 is
het zijn kracht dan ook gaan zoeken in
het aansnijden van enkele zeer concre
te activiteiten, hoe concreter hoe beter.
Want daarvoor was Nederland beslist
wel warm te maken. Zeker wanneer
aansluiting werd gezocht bij het solida
riteitsgevoel, dat onder vakgenoten
heerst. Prof. Zeegers had dit feilloos
onderkend, toen hij zijn slagzin de we
reld instuurde, dat vakgenoten hier en
ginds elkaar moesten helpen. Verpleeg
sters voor verpleegsters, doktoren voor
doktoren, publiciteitsmensen voor publi-
citeitsmensen.
Sindsdien zijn er rond het Karosi di
verse instellingen gegroeid, die ieder op
haar eigen terrein deze idee proberen
te verwerkelijken. Zo de stichting Al-
varado do Brasil, die met hulp van Ne
derlandse huishoudscholen een flinke
huishoudschool heeft gebouwd in de
Braziliaanse plaats Barosso. En de
stichting van ziekenhuis Nigeria, die
reeds een goed eind op weg is met de
bouw van een complex, bestaande uit
dokterswoning, zustershuis, polikliniek
en verloskundigekliniek. Het is de be
doeling onder meer bij dat ziekenhuis
een school te zetten voor de opleiding
van Nigeriaanse verpleegsters, die in de
omliggende dorpen pionierswerk kun
nen doen op het terrein van de zo zeer
verwaarloosde gezondheidszorg. Derge
lijke projecten zijn in overwegend Isla
mitische landen van grote betekenis,
omdat men daar de Kerk het best pre
sent kan stellen, niet door haar predi
king van het woord maar door haar
prediking van de daad.
Over de plannen voor de bouw van 'n
radiozender in Liberia, die heel Afrika
kan bestrijken, hebben wij in ons blad
al uitvoerig geschreven en daarom
gaan wij er nu stilzwijgend aan voor
bij. Bovendien zal over die zender in de
komende maanden nog heel wat te doen
zijn, aangezien de KRO hem heeft ge
adopteerd bij gelegenheid van zijn gou
den jubileumviering. Wederom een toe
passing van het Karosi-ideei vakgeno-
PARIJS (A.F.P.). Francois Mitterand.
leider van de democratische en socialis
tische unie van het verzet, en leider van
de linkse oppositie in het Franse parle
ment, heeft bekendgemaakt, dat hij zich
kandidaat zal stellen bij de verkiezingen
voor het presidentschap op 5 december.
Mitterand verklaarde dat het hem
hoofdzakelijk gaat om „verzet tegen on
beperkte macht, tegen het chauvinistische
nationalisme en het conservatisme op
sociaal gebied, om het nauwkeurig in acht
nemen van de wet en de burgerlijke vrij
heid. de wil om alle kansen voor Europa
te grijpen en de dynamiek van de expan
sie volgens een democratisch plan".
De kandidatuur van Mitterand is in
Franse politieke kringen als een bom in
geslagen. Deze oud-minister van de „clan
destiene" regering van De Gaulle aan het
eind van de oorlog heeft zich allengs
onder diens opposanten geschaard. Mit
terand ls centrum-links. Hij is de derde
kandidaat voor 't presidentschap voor de
verkiezingen op 5 dec., de twee anderen
zijn de uiterst rechtse advocaat Tixier-
Vignancour en de rechtse Pierre Mar-
eilhacy, liberaal senator die tot geen poli
tieke partij' behoort.
Mitterand heeft officieel nog niet de
steun van een van de linkse politieke
formaties. Hij stelde persoonlijk zijn kan
didatuur nu de Franse communistische,
socialistische en radicale partijen niet tot
een gemeenschappelijke kandidaat kon
den komen.
Prof. Zeegers bekijkt samen met
mgr. Bigirumwa/mi van Nyu/ndo
(Burundi)' en een employé van
Philips een kleine zender, zoals die
in Afrika zou kunnen worden
gebruikt.
Erevoorzitterschap
onderstreept herstel der
betrekkingen
ten moeten door vakgenoten worden ge
holpen.
Bijzonder sympathiek is de Profes
sor Wevestiehting, die ten doel heeft 'n
mobiel operatieteam naar Rhodesia
te sturen, dat daar in korte tijd aan
zeer veel blinden het gezicht zal kun
nen teruggeven. Het is namelijk 'n feit,
dat met de moderne technieken een
staaroperatie of een transplantatie van
het hoornvlies niet langer dan 'n kwar
tier hoeft te duren en bovendien in de
kampong zelf kan worden uitgevoerd.
Natuurlijk zijn niet alle gevallen van
blindheid operatief. Maar de organisa
toren hebben toch de zekerheid, dat zij
langs deze weg aan honderden mensen
het licht in de ogen kunnen terugge
ven. Dr. Sampimon uit Utrecht is mo
menteel op studiereis in Rhodesia om
het terrein te verkennen. Hij heeft dit
werk geleerd van een zendeling-oogarts
in India, die daar grote successen heeft
geboekt. Dr Sampimon loopt rond met
het idee, om ieder jaar met een paar
jonge oogartsen naar Rhodesia of 'n an
der gebied in Afrika te gaan en dan zo
veel mensen als maar mogelijk is van
hun kwaal af te helpen.
Dit zijn zo een paar activiteiten, die
momenteel door 't Karosi op touw wor
den gezet. Het Instituut heeft ongetwij
feld zijn kinderziekten gehad maar is
die nu wel te boven. Zij werden onder
andere veroorzaakt door 'n gebrek aan
ervaring met t uitzenden van leken,
hun selectie en hun training. Er zijn
ook enkele mislukkingen geweest, die
echter allerminst representatief kunnen
worden genoemd voor het geheel der ac
tiviteiten. In 1960 is het Karosi met
krachtige hand aan de bestrijding van
deze kinderziekten begonnen door een
strenge selectie toe te passen (of liever
te laten toepassen door vakgenoten van
de kandidaat), door de opleiding te ver
beteren, de eigen kennis van het ont
wikkelingsgebied te vergroten en te
zorgen voor het opstellen van water
dichte contracten tussen het instituut
en de uitzendeling.
Kortom het Karosi heeft zijn koers
wel gevonden. En het is vastbesloten
verder te gaan. Onder leiding van een
man, aan wie men aan grootse visie en
een wereldomspannend idealisme niet
kan ontzeggen.
A. van de Weijer.
ROERMOND (KNP) De gisteren
benoemde hulpbisschop van Roermond,
mgr. E. Beel, verwacht spoedig naar
Rome te zullen gaan om daar deel te
de vierde zitting van het
concilie. De datum van de bisschops-
wijding ls nog niet bekend. Waarschijn-
I lijk zal die pa.s In december volgen,
wanneer de Nederlandse bisschoppen
met hun werk in Rome klaar zijn.
Mgr. Beel, die tevens werd benoemd
tot titulair bisschop van Sucarda, is de
9 jaar jongere broer van prof. dr. L.
Beel, vice-president van de Raad van
State.
Mgr. Moors heeft reeds geruime tijd
geleden Paus Paulus om een hulpbis
schop gevraagd omdat het bisdom Roer
mond, dat in snelle ontwikkeling ver
keert, te groot is om alleen te besturen
en omdat zijn gezondheidstoestand hem
noodzaakte het kalmer aan te doen.
Mgr. Moors heeft namelijk na de twee
de zitting van het concilie een hartaan
val gehad, waarvan hij wel is hersteld,
maar die hem toch dwingt voorzichtig
aan te doen. De hulpbisschop van Roer
mond was pas enkele weken geleden
benoemd tot opvolger van mgr. Ter
stappen als deken van Roermond en op
12 augustus tot kannunik van het me-
tropolitaan kapittel. Daarvoor was hij
sedert 1955 deken van het in dat jaar op
gerichte dekenaat Brunssum.
Mgr. Edmund Beel werd 30 septem
ber 1910 in Roermond geboren en 28
maart 1936 door mgT. Lemmens pries
ter gewijd.
Gedurende een jaar was hij kapelaan
te Vaals, waarna hij in 1937 benoemd
werd tot aalmoezenier van de sociale
werken te Kerkrade en in 1948 in de
zelfde functie in Maastricht. In 1955
keerde hij in de directe zielzorg terug,
toen hij werd benoemd tot pastoor van
de Sint-Gregoriusparochie te Bruns
sum en tot deken van dit dekenaat. Het
is nog niet bekend welke taken hij van
mgr. Moors zal
(Van onze correspondent Lucas Kleyn
PARIJS Twee. uur in de grote
feestzaal van het Elysée-paleis aan de
Rue Faubourg Salnt-Honoré. De eerste
journalisten druppelen binnen. De. con
trole aan de ingang van het paleis is
streng, maar minder streng dan ten
tijde van de aanslagen van de OAS.
Toen werden zelfs actetassen nagezien.
Thans volstond men met de dubbele
controle van de uitnodigingskaarten en
de perskaarten. De zaai, die met een
klein nevenzaaltje, waar men De Gaul
le alleen maar kan horen en niet zien,
ongeveer duizend Franse en buiten
landse journalisten kan bevatten,
baadt, zich in het licht van de
acht elektrische kronen aan het
plafond en in het schijnsel van de spot
lights. Zonder de grote ventilatoren, die
:op volle toeren draaien zou het in de
zaal na een kwartier niet meer te har
den zijn van de hitte, want bulten
schijnt tussen een paar plensbuien door
een warme najaarszon.
Half drie. De zaal is zo goed als vol.
Door de luidsprekers in alle hoeken
van de feestzaal klinkt een geroeze
moes van stemmen. Van elkaar willen
de journalisten weten wat De Gaulle
ongeveer gaat zeggen. Een van de aan
wezige verslaggevers ziet kans de zaal
uit te komen en bij een kiosk de mid
dageditie van Le Monde te kopen. Le
Monde is als regel bijzonder goed inge
licht, maar ook de editie, die om drie
uur op straat komt houdt zich op de
vlakte en waagt zich niet aan voor
spellingen. Het algemene oordeel bin-
luidt dat De Gaulle hoofdzakelijk
zal spreken over de gemeenschappelij
ke markt en de crisis in Brussel, maar
allen in het onzekere zal laten of
hij zich bij de presidentsverkiezingen in
december beschikbaar zal stellen of
niet. Een van ons maakt de opmerking
een volgende persconferentie beter
kunnen worden gehouden in de
Als een bontmuts, al was het tegen de winterkoudraagt dit hert zijn gewei.
Deskundigen zoeken achter deze speling van de natuur een hormonenstoring.
De zaak is moeilijk meer na te gaan: de kop is nog slechts een trofee, die te
zien is op een tentoonstelling van jachttrofeeën in de Duitse stad Neurenberg.
Opera. Daar zit men althans behoorlijk.
Anderhalf uur zitten en schrijven op de
ongemakkelijk© vergulde stoeltjes
het Elysée is èen beproeving. Mensen
met lange benen weten zich op den
duur geen raad met hun onderdanen.
Vijf voor drie. De ministers komen
binnen. Malraux de minister van scho
ne kunsten en pas uit China terug gaat
naast eerste minister Pompidou op de
voorste rij- van het spreekgestoelte van
De Gaulle zitten. Malraux is een uiter
mate nerveus type. Zijn vingers liggen
geen ogenblik' stil. Malraux moet moei
te doen om niet in slaap te vallen wat
bij hem een vorige keer is voorgeko
men. Hij weet bij ervaring dat de ci
neasten achter hun zware televisiebat
terijen op hem loeren. De zware rode
gordijnen waar De Gaulle doorheen
moet komen zijn in tegenstelling tot
vroeger open. Door de gordijnen heen
ziet men dat het buiten rustig najaars
weer is.
De Gaulle is De Gaulle
Drie uur. Precies op tijd, zoals al
tijd, komt de generaal binnen, vooraf-
an door een bode, die zijn stoel
rechttrekt. In de volksvertegenwoordi
ging roept een bode bij het binnenko
men van de voorzitter met luider stem
zodat iedereen het kan horen i Monsieur
le Président. In het Elysée-paleis zegt
de bode niets. De Gaulle is De Gaulle.
Goede wijn behoeft geen krans.
Bij het binnenkomen van de gene
raal, gekleed in een somber grijs pak
met een zwarte streep-stropdas verhef
fen alle aanwezigen zich van hun zit
plaats. Met een kort gebaar van zijn
rechterhand begroet het staatshoofd de
pers en geeft het sein dat zij kunnen
gaan zitten. „Dames en heren", begint
de generaal, „het doet mij genoegen u
weer te zien. De conjunctuur in de we
reld en in Frankrijk zal voor u wel
aanleiding zijn mij een aantal vragen
te stellen". Zo is het Inderdaad. Een
een staan de vragenstellers op.
Boden, met lange kabels en microfoons
schieten toe om de vragen voor leder
een binnen en buiten de zaal verstaan
baar te maken. Op alle vragen heeft
De Gaulle zich natuurlijk terdege voor
bereid.
De eerste vragen hebben betrekking
op de reorganisatie van de NAVO, In
dia en Pakistan, de institutie en de rol
van de president der republiek, Duits
land, de gemeenschappelijke markt, de
economische toestand, het verr® Oos
ten en de Kennedy-ronde. En natuur
lijk wordt de vraag gesteld die leder
een op de lippen heeftt „Stelt u zich
in december kandidaat of niet?". De
Gaulle geeft wat dat laatste betreft on
middellijk lik op stuk. „Dat zult u on
getwijfeld binnen twee maanden ho-
zegt hij. De zaal sohiet ln een
lach.' Dat hadden ze natuurlijk alle
maal verwacht. Pakistan-India deed De
Gaulle eveneens zeer kort af. De toe
stand in dat deel van de wereld is de
plorabel, zei hij, maar er is een proce
dure van de verenigde volken aan de
gang en laat ons hopen dat het bezoek
de secretaris-generaal van de ver
enigde volken succes heeft. Overigens
kan dat succes alleen maar een tijde
lijk karakter dragen.
Tien over drie. De Gaulle begint dan
zijn eigenlijke persconferentie. 20 mi
nuten lang spreekt hij over de econo
mische toestand van Frankrijk, die
zijn mening uitermate gunstig is.
De Gaulle tijdens zijn persconferentie:
„In zeven jaar ontelbare handen
geschud
De Inflatie Is bedwongen en heeft plaats
gemaakt voor de stabilisatie. De Fran
sen gaan weer sparen en geven minder
geld uit.
Niet aan mythen
De journalisten beginnen pas aante
keningen te maken als De Gaulle om
8.25 uur over de gemeenschappelijke
markt begint. Hij zegt niets nieuws. De
crisis in Brussel, ontstaan op 30 juni,
is de schuld van Frankrijks partners,
die hun verplichtingen niet zijn nage
komen. Het is een herhaling van een
bekend standpunt. De generaal zegt
over Europa niets bijzonders. Wel is
hij bereid te onderhandelen over nieu
we voorstellen. De partners ln Brussel
zullen zich bij het Franse, standpunt
moeten aanpassen. „Ik geloof niet aan
mythen. Voor mij spreken alleen het
gezonde verstand en de realiteit".
Grote hilariteit ontstaat als een jour
nalist naar de gezondheid van De Gaul
le informeert. De generaal geeft er geen
antwoord op. De klok staat op 3.45 uur
als De Gaulle gaat praten over de po
sitie van Frankrijk in de wereld. Na
de eerste en de tweede wereldoorlog
was het Franse volk de wanhoop nabij,
maar het heeft zich opgericht. Op ie
der gebied staat Frankrijk weer sterk:
de Franse munt is de sterkste van de
wereld, het levenspeil is verbeterd en
hetzelfde geldt voor de cultuur, de taal
en de Franse landsverdediging. Als De
Gaulle zegt dat ook op het gebied van
de sport Frankrijk in het eerste gelid
staat, beantwoordt de zaal dat met een
hoongelach, maar daar trekt de gene
raal zich niets van aan en gaat onver
stoorbaar verder.
Na zeven jaren
Om 10 over 4 begint De Gaulle aan
zijn afgelopen zevenjarige ambtsperio
de. Die mij kent, zegt hij, zal zich wel
nooit hebben voorgesteld dat ik als
staatshoofd alleen maar bloemen
tentoonstellingen zou openen. Hij
somt op hoeveel departementen in
Frankrijk hij had bezocht. Hoeveel
uren hij gepraat had met ministers,
rapporteurs, buitenlandse staatshoofden,
ambassadeurs, hoeveel maal hij Pompi
dou en diverse ministers had ontvan
gen! Aan de lange lijst van cijfers
komt geen einde. Binnen 3 maanden
zegt hij, zal aan het Franse volk de
vraag worden voorgelegd: terug naar
het verleden, of met Gaullisme naar de
toekomst. Om half vijf beduidt De Gaul
le dat de persconferentie is afgelopen.
De zaal stroomt leeg. Veel nieuws zijn
wij niet aan de weet gekomen.
En? Zei de taxichauffeur die ons naar
de binnenstad reed. il al raconté sa sa
lade? (heeft hij zijn verhaaltje afge
raffeld?) Bij het afrekenen de tweede
opmerking van de taxichauffeur: Le
géneral nous coutera cher, trés cher.
(De generaal zal ons duur kosten, zeer
(Advertentie)
Het wereldsucces van de CANONET blijkt uit het
onvergelijkbare aantal van thans 1.800.000 verkochte
exemplarenl Deze fantastische superautomaat heeft
o.a. een lichtsterke 1.9 lens,
tijdkeuze, automatische be
lichtingsregeling, parallaxop-
heffing en filtercorrectie.
Het filmtransport is modern en
de bediening heel eenvoudig.
De prijs is zeer aantrekkelijk;
f 275.-
CZcmorief™
Canon-Camera's objectief bezien beter!
STOP EEN STUDENT IN UW STAD
(Van onze correspondent
HAARLEM-ALKMAAR Rond hon
derd eerstejaarsstudenten van de Am
sterdamse Unltas Studlosorum Amstelo-
damenslum hebben gisteren de gemeen
tebesturen van Haarlem en Alkmaar
studentikoos te pakken gehad. Eerst
wandelden zij ln Haarlem van het sta
tion naar het stadhuis in een demon
stratie voor de vierde Lh. met borden
met „Haarlem vierde t.h." en na ont-
laat de theoloog Yves Congar aan het
woord over de perspectieven van de
vierde zitting van het Vaticaans con
cilie. Met name behandelt hij de vraag
hoe de visies van het concilie te leren
aanvaarden: vanuit een kritische, maar
positieve mentaliteit. Boeiend is het
vraaggesprek met de omstreden Angli
caanse bisschop Robinson, die over de
Kerk het volgende zegt: „Religieus is,
die waarlijk mens is, dat wil zeggen die de
uiteindelijke vragen waar het in dit
leven om gaat, niet ontwijkt, maar ze
met zijn leven tracht te beantwoorden.
De Kerk zal met de oplossing van
persoonlijk-geestelijke problemen veelal
niet veel meer kunnen en ook niet mogen
doen dan een helpende hand reiken.
Buiten deze persoonlijk-geestelijke pro
blematiek om, is de mens echter ook een
gemeenschapswezen, deel van een groot
geheel, namelijk van de wereld rondom
hem. Dit bestaat In een volstrekt we
reldse zorg ln geestelijke en materiële
zin voor de mensheid. Zij moet de mens
zijn scheppende vermogens bewust
maken. Niet alleen met betrekking tot
zichzelf, maar ook tot de wereld rondom
hem. Een bepaalde vorm van structuur
ls daarbij onvermijdelijk."
LINIE
acht de verklaring van het
riFNIFIIWF episcopaat over het mande-
ment maar half werk en wel
omdat de verklaring pas ge.
komen is op verzoek van het
I N.V.V., maar ook omdat te
veel zaken onbesproken blij-
W) IBnl ven, zoals bijvoorbeeld de
V.A.R.A. en het N.V.S.H. De
Linie geeft uit een sociolo
gisch rapport enkele bijzon
derheden over huwelijks-
bemiddelingsbureaus
„Uit de cijfers van 1963 blijkt dat er
a hel boerenmllleu een opvallende be
hoefte aan bemiddeling bestaat. Naar
sociale status ingedeeld domineren de
middengroepen. Uit dit rapport en uit de
omvang van de maandelijkse catalogi
blijkt, dat er meer ongehuwde vrouwen
dan ongehuwde mannen zijn (ongeveer 2
gen 1). Wel ls er een lichte verschui
ving gaande. Het percentage ongehuwde
Iholieken. zowel mannen als vrouwen,
ligt per leeftijdsklasse boven dat van de
totale Nederlandse
bevolking. De meeste ongehuwden komen
uit de sectoren van onderwijzeressen, ver
pleegsters en maalschapelUk werksters."
ONAFHANKELIJK WEEKBLAD
bevat deze week verscheidene aardige
uitspraken. Zo zegt mevrouw Verolme
van haar m&rM Oor ls een bulle
bak." Haja van Someren zegt heel open
hartig dat: „Haar kind niet van de
V.V.D. is, maar van ons." Prins Sihanoek
van Cambodja gaat het verst met te
zeggen: „Ik aarzel niet een wereldoorlog
te riskeren." Aan deze opmerkingen is
toe te voegen een uitlating van Reinder
Zwolsman over de Nederlanders: „Ne
derland, dat is religie en negotie. De
ellende is, dat ze dat niet goed uit elkaar
peilers van de democratie. Een meester
lijke politieke zet, maar ook een schaam
teloze verdraaiing ran de feiten. Wie
tast de democratie aam de verdediger
van de individuele vrijheid of hij, die
zich een beslissingsrecht aanmeet over
het sociaal en politiek denken en han
delen van de mens
Het ls deze pretentie die de bisschoppen
weten te houden. Het zijn hier allemaal j nog steeds niet hebben opgegeven. Het dan elders,
huichelaars, ze gaan zogenaamd normaal I opheffen van de „destijds uitgevaardigde
met ziekteverlof of pensioen, maar verbodsbepalingen en sancties" is een
achter de gordijnen hebben ze elkaar j nieuw bewijs van het onverbeterlijk auto-
kapot gemaakt. Ik ga nu in ritalr denken. Wij wachten op een open
reden ren bestaan heeft. We vallen
Beernink hierin van harte bij. Het
streven naar grote eenheden in de
belangenbehartiging van de burger
hebben we altijd gewantrouwd. De Ne
derlandse politieke situatie mag dan ge
compliceerd zijn, gegeven de vele ge
varieerde uitdrukkingsmogelijkheden is
het klimaat ondanks alle bezwaren die
kan hebben, aanmerkelijk gezonder
Indonesië een vuurtje aansteken,
kijken wat er gebeurt. Ik zal er tijdig
bij zijn om het eventueel te blussen.
Indonesiërs zijn enthousiaste mensen, ik
heb hard moeten lopen om ze nog iets
enthousiaster te maken, om ze te inspi-
laat de kandidaat-
voorzitter van het
N.V.V., Kloos, aan
het woord, die van
VRIJ NEDERLAND mening is, dat de
vakbeweging de
laatste jaren onvol
doende aandacht heeft besteed, niet aan
de inkomstenverdeling, maar aan de
inkomstenbesteding. Hoofdschotel vormt
een artikel over de verklaring van de
bisschoppen over het mandement, met de
sprekende titel: het mandement blijft
van kracht. Vrij Nederland schrijft hier.
Romme zag in 1954 in het
anderen tegen het mandement een
aanloop tot beperking van de godsdienst
vrijheid en een beperking van de katho
lieken om zich te richten naar de uit
spraken van het kerkelijk gezag. Romme
noemde dat een aantasting van de grond
de verderfelijke
vattingen die in het mandement van 1954
zgn verwoord, want laten we één ding:
vaststellen: het mandement is er nog en
naar de VARA luisteren - laat staan!
kijken mag 40 procent van ons volk
nog steeds niet."
EKBLAD
plaatst een pagina over de. humor in
Oost-Europa, waaruit blijkt hoeveel
Europeanen aan beide zijden van het
IJzeren Gordijn met elkaar gemeen
hebben. Het blad waarschuwt tegen her
leving van het neo-nationalisme in Ne
derland, dat zou blijken uit het feit dat
Nederland te weinig rekening houdt met
de wensen van zijn bondgenoten. De
voormalige Britse minister Anthony
Eden zegt over ontwikkelingshulp het
volgende:
opmerkelijk positieve beooi- „Bij het toepass
laat
deling horen over de verklaring
episcopaat. Het blad vindt dat hiermee
het sein is gegeven tot verdere inte
gratie van het maatschappelijk leven en
tevens een middel waarmee men in ka.
tholieke kring de volledige erkenning van
de persoonlijke vrijheid zal kunnen be
vestigen. Over een uitlating van
mr. Beernink schrijft het blad:
,,De heer Beernink van de C.H.U. heeft
verklaard, dat hij de noodzaak van een
christelijke blokvorming in de politiek
niet inziet. Hij acht het evenmin nodig,
dat de C.H.U. weer wordt opgeheven,
aangezien de partij blijkens de aanhang
de
:rslandige
worden uitgegaan: verwacht nooit dank
baarheid. Trachten economische goodwill
te verkrijgen door middel van economische
grootmoedigheid ls een wel zeer onvrucht
bare gedachte. Het is tamelijk naïef om er
over verbaasd te zijn wanneer de reactie
op die genereuze, hulp een klap ln het
gelaat is. Bovendien: tot een beetje op-
roermaken kan thans zo snel worden op
gehitst. Regeringen die tot dat oproer
aanzetten dienen de onderste plaats op de
lijst van de bijstand ln te nemen. Het
kan gevaarlek worden om dergelijke re
geringen financieel vet te mesten."
vangst op het stadhuis reden zij In da
bus naar Alkmaar om daar te pleiten
voor „Alkmaar vierde t.h.".
Haarlems burgemeester Cremers,
die zich nergens van bewust was, voel
de zich gestreeld door de voorkeur van
de Amsterdamse studenten voor Haar
lem. Hij ontving de studenten in de hal
van het stadhuis en zei in zijn toe
spraak, dat het hem goed deed, dat
zelfs de heel jonge studenten al denken
aan de toekomst van Haarlem.
In Alkmaar liet wethouder Klrpen-
steyn zich voor het karretje spannen
van de studentikoze eis, dat Alkmaar
de vierde t.h. moet krijgen. De studen
ten betoogden: Lelden kreeg destijds
een universiteit cadeau als beloning
voor de houding van de bevolking in
het verzet van Willem van Oranje, ter
wijl Alkmaar, waar de victorie begon,
met een kluitje in het riet werd ge
stuurd.
Nadien trokken de studenten verder
met hun spandoeken: geen gemier, t.h.
hier; Btop een student in uw stad; en
t. en h. ls toch voordeliger.
Zowel in Alkmaar als Haarlem ls la
ter hartelijk om deze grap gelachen en
niet minder om de hekkensluiter ln de
rij der demonstranten: een student, die
doodgemoedereerd rondliep met een
bord: Ik ben er tegen.
LONDEN (UPI) Wijlen kapitein
Stanley Lord, de Britse gezagvoerder
van het lijnschip Californian, zal nlefi
poathuum door de Britse regering ge
zuiverd worden van do verantwoorde»
Hjkheid voor de dood van 1500 opva
renden van de Titanic die ln 1912 op een
Ijsberg Hep en verging.
De Britse minister van staat voor
scheepvaart, Roy Mason, heeft in een
brief aan de Mercantile Marine Servi
ce Association meegedeeld dat de r<v
gering geen reden heeft om te twljfe-
aan de uitspraak van een recht
bank dat Lord veel, zo niet alle slacht
offers van de ramp had kunnen redden.
t aan zijn dood heeft kapitein Lord
volgehouden dat het niet zijn schip was
Titanic had waargenomen. Volgens de
geweest dat men van het dek van de
Mercantile Marine Service Association
betrof het hier een Noor die dacht dat
de noodsignalen van de Titanic bij-
draalen wegens een of andere overtre
ding betekenden.
