PLECHTIGHEID IN DRIETABBETJE
GING NIET DOOR
ROD MCKUEN MAAKT LANGSPELER
MET DORDTSE DICKSON BROTHERS
Prins Bernhard vertaalde
brieven Nederlands boek in Spaans
DE
GODHEID
HAD
HET
TEKEN
NOG
NIET
GEGEVEN
„eigen geluid"
115 miljoen liter
olie inééns
BRITSE WAARDERING VOOR FOKKER,
MAAR.DE DRUIVEN BLIJVEN ZUUR
ZATERDAG 28 AUGUSTUS 1965
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 9
r\e instaOüiaJtiie vam Grarn-
man Gazon vam Drie-
'tabbetje in Oost-Surina
me is niet doorgegaan,
toen d!e Aucaners niet be
reid bleken te schikken
naar de wensen van pre
mier Pengel.
Ongeveer een week ge
leden verlieten premier
Pengel, minister Thym en
enkele statenleden Para
maribo voor een bezoek
aan Drietabbetje, waar het
grootopperhoofd van de
stam dier Aucaners woont.
Het lag in de bedoeling
om tijdens dit bezoek de
opvolger vain het op 29 au
gustus vorig jaar overle
den grootopperhoofd A-
komitoe Veianti,, grawmam
Gazon, te installeren, een
plechtigheid die zou wor
den verricht door premier
Pengel. De reis werd ook
meegemaakt door 'n groot
aantal buitenlandse came
ramannen, die voor de te
levisie opnamen van deze
ceremonie in de Surinaam
se binnenlanden wilden
maken.
De Aucaners bleken niet
bereid hun eigen protocol
opzij te schuiven voor dat
van de stad. Zij deelden
de premier mee, dat zij nu
nog niet zijn verlangens
inzake de installatie van
het nieuwe groot-opper
hoofd konden ingaan. Ten
slotte las de premier in
een symbolische ceremonie
de instaillaitiebelofte yoor,
maar granman Gazon zou
later naar Paramaribo
moeten reizen om deze
belofte te herhalen. Pre
mier Pengel en zijn ge
zelschap keerden vervol
gens weer naar de hoofd
stad terug.
De districtscommissaris
vain Marowijne en het sta
tenlid vain dit district ble
ven in Drietabbetje achter
om „broko-de" af te wach
ten.
Droko-de (het aanbreken
van de dag) is de ce
remonie, die gehouden
wordt om de geest vam de
overledene rust te geven.
De rouw wordt dam afge
legd en de installatie van
de nieuwe granman volgt
hierop.
De Aucaners, die zich
bij voorkeur Djoeka's noe
men, stellen zich nl. op het
Standpunt, dat slechts dan
de installatie van 'n nieu
we granman kan geschie
den, wanneer 't teken van
de godheid is ontvangen.
Dit teken kan nimmer
eerder worden verwacht
dan nadat de rouwtijd om
de vorige granman is ver
streken. Deze rouwtijd
duurt tenminste een vol
jaar.
In een vraaggesprek met
een der journalisten zei de
heer Gazon o.m.: „Gran
man Akontoe Veianti was
mijn oom. Wij hebben
nooit ruzie gehad en wij
waren zeer bevriend met
elkaar. Zijn dood heeft mij
dan ook diep getroffen en
ik ben daarom nog steeds
zeer bedroefd. De rege
ring wil nu de zaken for
ceren, maar het is nog
geen jaar dat granman
dood is. Ik ben niet boos
op de premier, maar hij
is het slachtoffer gewor
den van verkeerde advie
zen. Adviezen, die overi
gens zijn gegeven door
mensen, die het beter kon
den weten» Dat spijt mij
vreselijk, maar ik kon
werkelijk niet anders en
moest hem dus teleur
stellen".
Verwacht wordt dat „bro
ko-de" zal plaats vinden
kort na 29 augustus, de
sterfdatum van de vroe
gere granman. In verband
met de opening van de
Staten van Suriname, zo
werd vernomen, zullen
de meeste autoriteiten niet
langer in Drietabbetjes
blijven. Ook de tv-mensen
moeten ouveuricbterzaike
terugkeren.
Sinds jaar en dag neemt men in
Amerika „het petje" af voor Rod Mc-
Kuen. En terecht want deze produk-
tieve componist zorgde voor repertoire
voor sterren als Barbra Streisand, The
Kingston Trio, The Goodtime Singers,
Tony Bennett om er maar een paar
te noemen.
Rod McKuen reist momenteel door
Europa. Kris-kras van land tot land.
„Ik moet steeds nieuwe ideeën op
doen", vertelt hij. Hij heeft een ander
klimaat en andere mensen nodig om
aan thema's te komen voor zjjn lied
jes, die poëtisch zijn, maar dikwjjls
ook aanklachten.
Rod McKuen is op één lfln te stel
len met een Dylan of een Donovan.
Hij wil n.l. ook een boodschap bren
gen: weg met de oorlog, weg met de
rassenstrijd, kortom vrede voor ieder
een.
De thema's vrede en liefde keren
steeds terug in McKiien's liedjes maar
eigenlijk ook in alle Amerikaanse
volksliedjes.
deze jongens „geweldig" waren. De het zelf maar vertellen: „Deze jongens
brieven gingen vergezeld van een hebben een eigen geluid, ik ben erg
band, waarop enkele liedjes stonden, blij, dat ik deze plaat gemaakt heb
en ik beloof hierbij, dat ik ervoor zal
Rod was meteen zo enthousiast, dat zorgen, dat deze lp in Amerika uil-
hij liedjes voor hen ging schrijven, komt".
The Dickson Brothers, vereerd door
al deze belangstelling, gingen rap aan Dat laatste kon hij gemakkelijk be
de studie, want Rod McKuen had hen loven, want McKuen heeft een eigen
beloofd, dat hij zelf de liedjes op de platenmaatschappij,
band wilde zetten om later op een Feit blijft, dat enkele Dordtse jon-
plaat uit te brengen. gens hun tijd ver vooruit zijn, want
de folk-song wordt in Nederland ook
een rage, dankzij Donovan en Dylan.
En.The Dickson Bros.? Wel, ze gaan
rustig door met hun dagelijkse arbeid
Dat op de band zetten, is verleden en studie. Daarnaast blijven ze hard
week gebeurd, twee dagen en een hal- werken aan hun hobby. Ze laten zich
ve nacht is er hard gewerkt in denièt van de wijs brengen door succes
studio. Resultaat? Laat Rod McKuen en publiciteit.
We weten nu wie Rod McKuen is,
die vorige week Nederland „aandeed".
Twee dagen vertoefde h\j in Amster
dam, alwaar hij kennis maakte met
een Nederlandse folk-group The Dick
son Brothers. Drie broers Dicke en
één vriend Ruud Mende, allen uit Dor
drecht. McKuen ontving n.l. enkele
enthousiaste brieven thuis van Neder
landse vrienden, die hem vertelden, dat
Gistermorgen kort na zonsopgang
meerde aan de loskade van de Caltex
in de Rotterdamse Europoort het reu-
zentankschip „Golarnor" af, een schip
van 102.000 tdw met in zijn enorme
tanks 97.520 ton ruwe olie ofwel 115
miljoen liter.
Het was de eerste maal dat een schip
met een inhoud van meer dan 100.000
ton de Europoort als loshaven koos en
deswege een mijlpaal voor de Rotter
damse haven. Een en ander ging dan
ook gepaard met toespraken en het
aanbieden van een geschenk.
Overigens bleek Europoot volkomen
in staat een dergelijke reus te ontvan
gen. De diepte van het vaarwater
„hield niet over", maar er stond steeds
nog ruim een meter water onder de
14,5 meter diepstekende kiel en dat was
hoogwater en rustig weer voldoende
om rustig en veilig te manoeuvreren.
Rechter Tie-
mysterievan
Robert van Gulik
Gisteren verscheen bij de uitgever
Aguilar in de Crisol-serie een ver
taling van het boek „Fantoom in
Foe Lai" van Robert van Gulik. Deze
vertaling in het Spaans is van de
hand van Z.K.H. prins Bernhard der
Nederlanden.
Robert H. van Gulik, rechtsgeleer
de, diplomaat en oriëntalist, is thans
Nederlands ambassadeur in Tokio.
Hij begon zijn carrière in China en
Korea, werkte in Egypte, India,
Washington, bij de Ver. Naties, in
Tokio en New Delhi. Nadien was
hij directeur van de directie Afrika
en het Midden-Oosten op het depar
tement van buitenlandse zaken in Den
Haag, om in 1956 gezant in Lissabon
en in 1959 ambassadeur in de Maleise
Federatie te worden. Deze post ging
aan die te Tokio vooraf na een ver
blijf van enige jaren in Nederland
tijdens welke hij colleges te Leiden
Als schrijver en tekenaar geniet
de heer Van Gulik zo langzamerhand
wereldfaam door zijn „rechter Tie-
mysteries", oud-Chinese detective
verhalen, gebaseerd op overlevering
en op onnavolgbare wijze naverteld
en in stijl geïllustreerd. Enkele rech
ter Tie-mysteries werden in een twin
tigtal talen vertaald en bereikten
miljoenen-oplagen.
Ook het wetenschappelijk werk van
de heer Van Gulik over oud-China
inzake justitie, bestuur, kunst, zeden
en levenswijze, werd over de gehele
wereld bekend en gewaardeerd.
Het door prins Bernhard vertaalde
manuscript werd in een ruime vier-
druk-editie in een negen bij twaalf
centimeter formaat uitgegeven. Het
werd gebonden in een rood lederen
bandje.
OOK „HORECAF" GEGRIEFD
Ook de Nederlandse Bond van Werk
gevers in hotel- restaurant-, cafe- en
aanverwante bedrijven „Horecaf" die
1200 midden- en grootbedrijven verte
genwoordigt, heeft een telegram aan
de minister gezonden. Deze bond is
„ten zeerste gegriefd", doordat ten
tweede male in een tijdsbestek van 3
jaar deze bedrijfstak prijsstop krijgt
opgelegd. Verder protesteert de bond
„tegen terzijdestelling van aangevoer
de argumenten in het bijzonder met
betrekking tot ongunstige rentabilie-
teit".
Het Britse btaid „The Economist"
schrijft deze week voor de tweede
achtereenvolgende keer over de Fok
ker-of faire en het „spectaculaire suc
ces", d'at de Nederlaindlse fabriek met
de „Friendship" heeft geboekt. De
eerste order voor deze „kleine en ob
scure" fabriek kwam van de Ierse
Aer Lingus. Sindsdien zijin orders
binnengestroomd uit „het oerwoud,
de toendra en de steppen, van maat
schappijen zonder piloten, ingenieurs
of zelfs loketbedienden» Zij werden
nominaal gratis opgeleid, maar in
werkelijkheid waren de kosten van
de opileiding in de prijs van het vlieg
tuig gecalculeerd1".
The Economist meent, dat de Ne
derlandse houding ten opzichte van
ras en huidskleur wellicht van be
lang is geweest voor het commer
ciële succes van Fokker: „de onder
neming heeft slechts belangstelling
voor de kleur van het geld1".
De maatschappij gaat er prat op
reserve-onderdelen te le veren 24 uur
per etmaal, waar ook ter wereld.
Fokker schrikt niet terug voor „kan
nibalisme" ten koste van de toestel
len, die warden gebouwd om deze
claim gestand te doen. De Fokker
fabrieken zijn „klein, nauw, overvol
en kaal', maar er wordt geen geld
DE LIER: De praalwagen Hans
en Grietje, een van de creaties
die zaterdag de Westlandse
oogststoet 1965 zullen sieren.
gespaard om een goed produkt af te
leveren. Door het betrekken van on
derdelen uit andere landen heeft
Fokker bijzonder handig deze landen
een rol van belanghebbende gegeven.
Het blad besluit: „Men kan mede
lijdend glimlachen om de Nederlan
ders, die als een soort nijvere knaag
dieren aan hun rommelige produktie-
band staan te zwoegen, maar het
lachen vergaat, wanneer verkopen
van 140 tot 150 miljoen pond sterling
worden bereikt, vooral wanneer men
Engelsman is en vliegtudgfabrikanit".
TANKWAGEN KANTELDE TE LEIMUIDEN
Deze foto toont het nieuwe motorpostrijtuig, dat de N. S. in gebruik heeft genomen.
PRINS BERNHARD OPENT
IBERO-AMERIKADAG IN
DE RIDDERZAAL
Prins Bernhard zal op 19 oktober
in de Ridderzaal in Den Haag de
daar te houden Ibero-Amerikadag
openen en later de bij deze gelegen
heid te houden expositie over Andres
Bello. De expositie wordt in de kel
derzaal van de Ridderzaal ingericht.
Toen de bestuurder van een, totaal 35 ton wegende, tankauto uit
Heerde, die geladen was met melasse bestemd voor de veekoeken-
fabriek Ten Brink zijn voertuig op de Molenkade te Leimuiden even
tot stilstand bracht om te gaan zien of hij wel op de goede weg was,
zakte het enorme voertuig door het slappe wegdek heen en kantelde
achterover in de langs de zeer smalle weg lopende sloot. Nadat eerst
alle melasse uit de tank is gezogen, zal de grote oplegger door twee
kraanwagens van de firma Boot uit Alphen, weer op de weg worden
geplaatst.
