Verpletterende nederlaag
voor Poulidor in tijdrit
„Ik ben dik tevreden"
ANQUETIL-STRATEGIE
OP MISLUKKING
UITGELOPEN
SMOKE-TOUR
ZFC neemt Marijt
van Telstar over
Barones Spencer K
oppermachtig
in Nootdorp
DONDERDAG 15 JULI 1965
DE LEIDSE COURANT
PAGINA
De strijd is gestreden. Pou-
lidor heeft Gimondi, de ion-
ge Italiaanse renner niet
kunnen bedreigen .Ook de
smoke-tour heeft z'n laatste
etappe beleefd. Daarin de
den 55 inzenders mee. Van
die 55 tipte 29 Poulidor
als winnaar. Vijf wezen Gi
mondi als winnaar van de
tijdrit aan. Van die vijf ont
vangt de heer H. Dingjan,
P. J. Blokstraat 14 te Leiden
een doos sigaretten.
Vanaf deze plaats danken
we alle deelnemers voor de
actieve medewerking, als
mede allen, die op een of
andere wijze hun belang
stelling getoond hebben. Tot
volgend iaar, zullen we
maar zeggen
ITALIË HEEFT IN GIMONDI
NIEUWE „CAMPIONISSIMO"
In het sfeervolle Pare des Princes reed Felice Gimondi met de trui
en de bloemen, die nog geen maand geleden voor Raymond Poulidor
voorbestemd leken te zijn. De bloemen van de eindoverwinnaar in
de 52ste editie van de schepping van Henri Desgranges. Italië had
een nieuwe „eampionissimo" en dë kolonie op de stampvolle tribu
nes liet zich niet onbetuigd door dat met reeds schor geschreeuwde
kelen de wereld steeds weer te verkondigen: „Viva Gimondi, Viva
Gimondide opvolger van Fausto Coppi, de gelijke van Gino
Bartali en Louison BobetDolzinnig van vreugde vielen de
Italianen elkaar om de hals en vierden hun feest op de Quatorze
Juillet, die voor sportminnend Frankrijk een dag van rouw werd.
Zoals deze 23-jarige debutant in het prof gezelschap zijn opwachting
maakte, was nog nimmer in de wielergeschiedenis vertoond. Aan
de tour begonnen als de rechterhand van Giro-winnaar Vittorio
Adorni had de Lombardiër zich, nadat Adorni in de Pyreneën was
afgestapt, ontpopt als een geboren leider, die met de bekwaamheid
van een routinier de eenmaal verworven positie fier en koelbloedig
verdedigde. Met een ijzeren moreel doorstond hij de zenuwenoorlog
van Raymond Poulidor en zijn Franse vazallen.
Poulidor, de man, die in alles An- van de derde plaats te verdringen,
quetil wilde nadoen, maar vergat dat maar jjjn verlies op Gimondi was op
hijzelf geen Anquetil is, kreeg zelfs
op die laatste dag een lesje dat hem eindstreep tot 1 min. 8 seconden
lang zal heugen. In de 37,8 km lange gegroeid, op Motto tot 38 seconden,
„rit van de waarheid" van Versailles
over een golvend parkoers naar Pa- De Parij2enaars, die via de luid-
rijs, het strijdperk, waarin Poulidor Sprekers op de hoogte waren ge-
door een zege, hoe klein ook, ten- houden van de stand van zaken, had-
minste iets van zijn geschonden den zich inmiddels al met de neder-
reputatie had kunnen redden moest laag verzoend toen de verslagen Pou-
de Fransman zwichten voor de aan- jjdor half versuft de baan opreed,
stormende Italiaanse jeugd. jjy verwachtte een fluitconcert, maar
werd door de tribunes in genade
Want hier werd Poulidor niet al- aangenomen. Men voelde drommels
leen verslagen door Felice Gimondi, goed welk drama zich in deze Tour
die diep geconcentreerd en na een had afgespeeld en vond de straf, die
kruisje te hebben geslagen aan de de voorheen bluffende Poulidor had
laatste kilometers van deze tour be- gekregen, blijkbaar genoeg. Dus na
gon, maar ook door de 22-jarige 't uitbundige, sportieve applaus voor
Gianni Motta. Tourwinnaar Gimondi een ovatie ook
voor de grote verliezer, die dit met
een zuurzoete glimlach aanvaardde.
Wilhelmus
stijgen in de tijdrit ging hij Kun
de weliswaar voorbij, maar werd op
zijn beurt gepasseerd door Frans
Brands maar toch ben ik tevre
den. Uiteindelijk ben ik nu een stuk
hoger geëindigd dan het vorig jaar,
toen ik als 24ste de Tour afsloof.
Ik heb het in het voorseizoen veel
te druk gehad om mij serieus op de
grote ronde te kunnen voorbereiden.
Wereldkampioen-zijn schept verplich
tingen, teveel verplichtingen om bij
de eerste vijf in de Tour te kunnen
komen".
De nederlaag had niet welspre
kender kunnen zijn. De bittere pil
werd door 35.000 toeschouwers op de
tribunes van het volle Pare des Prin
ces manmoedig geslikt. De nederlaag
tekende zich tijdens de rit tegen het
horloge steeds duidelijker af. Na
ruim tien km boekte Gimondi een
winst van 19 sec. op Poulidor, die
toen precies dezelfde tijd had als de
voor hem gestarte Motta. Na 24 km
was Poulidor zelfs naar de vierde
positie gedrongen. Gimondi lag 43
sec. op hem voor, de verrassende
Belg Walter Boucquet 14 sec. en
Motta 13 sec. De Tour was definitief
beslist.
Geen
fluitconcert
Poulidor gaf zich wel in de laatste
dertien kilometers geheel om de
smaad uit te wissen, maar het lukte
niet. Hij slaagde erin Boucquet nog
De huldigingen konden beginnen.
Hoog op het podium van de pelouse
naast elkaar elkaar eerst Gimondi,
Poulidor en Motta, daarna in zijn
eentje, Jan Janssen in zijn tweede
groene trui. Plechtig klonk het Wil
helmus door het ruime stadion voor
de eenzame Nederlander. Een groot
vedette, die echter met moeite een
brok in zijn keel stond weg te slik
ken.
Janssen was content. „Die groene
trui betekent alles voor me. Jammer
dat ik vandaag niet nog een plaats
in de algemene rangschikking kon
Voor het eerst
Na Janssen was het de beurt aan de
ploegen. Voorop ging de Spaanse
Kas-ploeg onder leiding van Dalma-
tio Langarica over de baan, de eerste
maal in de geschiedenis van de Tour,
dat de Spanjaarden op deze ere
plaats beslag hadden gelegd. In een
bonte rij volgden de andere formaties,
dus ook de Televizierploeg met Pel-
lenaars, die een opperbeste Tour ach
ter de rug hadden. Met drie etappe
overwinningen van Van Espen, De
Roo en Karstens en zes eerste plaat
sen in het dagploegenklassement had
den deze Nederlanders zich een blij-
Over zijn manschappen
van deze Tour is generaal
Pellenaars (Rik v. Looy
zei het zo treffend: „Het
zijn niet de coureurs bij
Televizier die de ploeg
maken, maar Pellenaars is
dé man") best te spreken.
Stuk voor stuk nam hij ze
onder de loep en spaarde
soms de kritiek niet. In 't
geval Karstens b.v.: Die
kwam naar de Tour met
de gedachte dat hij zeker
twee of drie étappes kon
winnen. Maar bij de profs
is het heel anders fietsen
dan bij de amateurs. Daar
was hij te sterk, kon hij
fouten maken en ze nog
tijdig herstellen. Daarom
was hij in de eerste twee
weken nergens. Maar sinds
Barcelona is dat anders ge
worden. Daar ben ik be
gonnen met hem te nege
ren en dat heeft geholpen.
Hij is een moeilijke jon
gen en als hij ooit 'n echte
„grote" wordt dan krijgen
zijn ploegleiders, mecani
ciens en soigneurs 'n zwa
re tijd."
Moe, doch tevreden zit Jan Janssen hier temidden van zijn landgenoten van de Televizierploeg in het Pare
det Princes in Parijs. De hulde van de „Televizieren" was onverbloemd. V.r.n.l. Karstens, Janssen, De Roo
en daarachter Van Dongen en rechts Harings.
Ook met Jo de Roo heeft
de Pel wel eens moeilijk
heden gehad. „Het is een
opperbeste coureur, maar
al die gasten, die in Fran
se ploegen hebben gere
den, hebben iets bijzon
ders". Dat gold niet voor
Bas Maliepaard: „Die heeft
zich opgeworpen als de
meesterknecht. Voor 't mo
raal van de ploeg was Bas-
je uit de kunst". Bijzon
der tevreden is Pellenaars
ook over Rik Wouters. („Ik
heb hem gezegd om na ja
nuari op de piste en de
rollen te gaan trainen, om-
iat hij nu nog snelheid te-
cort komt"), Leo v. Don
gen („Dat is een hartstik
ke goeie, dat wordt één van
de besten, maar je moet
oppassen dat hij zich niet
forceert") en Huub Ha
rings („Die Limburger is
me enorm meegevallen. Ik
wist wel dat h(j een beetje
kon klimmen, maar zo,
neen, dat had ik niet ge
dacht").
PETJE AF
Resteerden Henk Nijdam,
Jo de Haan en de uitge
vallen Cees van Espen.
„Henk Nijdam was nuttig,
had veel meer moraal dan
het vorige jaar, maar fiets
te iets minder goed. En
wat Jo de Haan betreft: hij
had door die blessure voor
de Tour niet voldoende ki
lometers gemaakt. Maar
toch neem ik mijn petje
voor hem af, want wat
heeft die afgezien Een
beetje pijnlijk onderwerp
voor de Pel tenslotte was
Cees van Espen. Hij wil
nog altijd niet openlijk toe
geven, dat de Arnhemmer
een beetje door een fout
van de liaisonwagen moest
opgeven. „Hij is buiten Ne
derland altijd zeventig pro
cent. Hij kan blijkbaar
moeilijk van huis. Van Es
pen waren we toch kwijt
geraakt
De veldheer Pellenaars
kan echter terugzien op 'n
goede Tour. Niet alleen le
verden zijn soldaten pres
taties, die vrijwel niemand
had verwacht, maar ook de
Pel zelf werd in deze ron
de weer volledig door zijn
collega's aanvaard als één
der groten, één van de
mannen, die tijdens de
Tour mede de dienst uit
maken.
De smet van het verle
den is thans uitgewist, Pel
lenaars kan de toekomst
met een gerust hart tege
moet zien
VELDHEER
„Het is jammer, dat Cees-
je Haast op zo'n ongeluk
kige manier moest uitval
len. Dat is eigenlijk de eni
ge schaduw voor mij in
deze Tour. Voor het ove
rige ben ik dik tevreden."
Kees Pellenaars, diep
bruin verbrand, zonder si
gaar, stond als een veld
heer op de pelonse van 't
Pare des Princes.
„Hebben we het niet veel
beter gedaan dan vorig
jaar? We hebben nu toch
drie etappes gewonnen
Van Espen in Chateaulin,
Jo de Roo in Bordeaux en
Gerben Karstens in Ver
sailles wij zijn zesmaal
eerste geweest in het dag-
ploegenklassement en nu
met acht man in Parijs. Dat
is toch heel wat anders dan
een jaar geleden, toen we
met veel moeite met vier
coureurs in het Pare aan
kwamen. Luister eens hier
toen waren we eigen
lijk drie a vier maanden
te laat begonnen. Wat was
ik blij, dat Nijdam en De
Haan wilden tekenen, had
ik tenminste een paar na
men om mee te beginnen.
Vergeet niet, dat het moei
lijk was om na een onder
breking van zeven jaar
terug te komen."
„MEESTE
TOEKOMST"
Op dit moment kreeg Pel
lenaars een vriendschap
pelijk klopje op de schou
der van Raymond Louviot,
de stalbaas van de extra-
sportieve formatie van An
quetil, Den Hartog en Sta-
blinski. „Gister nog, tij
dens de laatste ravitaille
ring, zijn Louviot en De
Muer naai- mij toegeko
men en zeiden ronduit dat
wij de Televizieren
de beste ploeg van de Ron
de hadden, de nloec met
de meeste toekomst", zei
de Bredase ploegleider met
gerechtvaardigde trots.
„En dat is ook zo. Er
heeft ook dit jaar nog wat
aan de voorbereiding ont
broken de jongens heb
ben voor de Tour nog geen
berg gezien en dat is fout.
Dat hebben jullie zelf kun
nen merken, want na de
Pyreneeën is het veel be
ter gegaan. Daarom ga ik
het met de bond opnemen.
Volgend jaar wil ik ook
de Ronde van Spanje of de
Ronde van Italië doen als
voorbereiding en daarbij
moet de Unie mij helpen
als de Ronde van Neder
land soms weer samen
mocht vallen met een van
die evenementen. Het
liefst zou ik naar de Giro
gaan, de bergen daar ko
men het meest overeen
met die in de Tour.
NOG MEER OP
CEESJE HAAST
Wat de plannen van Pel
lenaars voor de Tour van
1966 zijn? „Kijk eens, eerst
moet ik afwachten of ze
(Televizier) me nog wel
weer willen hebben", luid
de het olijke antwoord.
Maar ernstiger vervolgde
de Pel: „Het spreekt van
zelf, dat ik volgend jaar
nog meer op Ceesje Haast
ga spelen."
„Als ik die gast kalm
kan houden maar dat
is moeilijk komt hij bij
de eersten. Voor Haastje
heb ik het volgende pro
gram uitgestippeld: Parijs-
Nice, dan de Giro en ver
volgens de Tour de France.
Daartussen geen enkele
klassieker. Die knaap is 'n
typische ronderenner, en
klimmer zoals Nederland
er nr»nit ppn bppft ppboH."
vende plaats in de Tourkaravaan
verworven.
En als Cees Haast niet op zulk een
ongelukkige wyze uit de Tour ver
dwenen zou zijn, had Nederland wel
licht voor het eerst in de geschie
denis een man bij de eerste vier
gehad.
Voorbij
Allen waren tenslotte blij dat het
voorbij was, renners en volgers, want
ruim drie weken wielrennen is,, aan
welke kant men ook staat, een zeer
zware kluif. Niet zo erg had Cees
Lute eraan getild na het uitvallen
van Arie den Hartog en Aimar,
waardoor de ploeg van Louviot en
Geminiani van zijn leiders beroofd
was. „Op die dag in Montpellier na,
toen Durante een paar centimeters
voor mij de dertiende etappe won,
heb ik maar een beetje getoerd. De
ploeg verdiende toch niet", verzucht
te de nuchtere Castricummer.
De Blauwwitter Verhagen zal het
komende seizoen voor de Arnhemse
tweede divisieclub Vitesse uitkomen.
Verder heeft Wageningen Van Eersel
van Roda J.C. overgenomen. AGOVV
kocht woensdag de 19-jarige Piet
Panman van Heracles, de 17-jarige
Bert Snaphaan van Go Ahead, de
20-jarige Ad Inklaar eveneens van
Go Ahead en de 24-jarige Eef Ap
peldoorn van de amateurclub Sem
per Avanit. ZFC kocht M. Marijt,
de rechtsbuiten van Telstar.
Heracles dat reeds eerder beslag
legde op de Arsenalspeler Dennis
Milne heert woensdag oppdeuw een
Schot gecontracteerd. Het is de 20-
jarige voorhoedespeler Phil Tinney
van F.C. Dundee. Voorts kocht He
racles Herman ter Horst van Ensch.
Boys en ruilde de eigen speler Mar
cus voor de Wageningenspeler Drost.
Feenstra zal na een verblijf van twee
jaar bij Heracles overgaan naar het
Utrechtse DOS.
F.C.-Twente 65 kocht Egbert ter
Mors van Go Ahëd en contracteerde
De Italiaan Gimondi, winnaar van de Ronde van Frankrijk 1965, tijdens
de laatste etappe naar Parijs.
PAARDESPORT
Barones Spencer K heeft zich gis
teren op Nootdorp weer eens van
haar beste kant laten zien. Met over
macht liet zij in de eindstrijd van de
Berkenprijs Yackie Moore achter
verder de 17-jarige Rob Lagarde
(broer van de Enschede-doelman Piet
Lagarde), die tot dusverre het doel
verdedigde van de amateur tweede
klasser Emma.
zich. De merrie gedroeg zich aan de
start voorbeeldig en Wagenaar-rijder
Anton Groenewegen stuurde haar
met spelend gemak naar de kop.
Xesres verspeelde zijn kansen door
galoppades, maar Yackie Moore bleef
attent volgen. Bij het uitkomen van
die laatste bocht draafde de Barones
als een vorstin van het veld weg en
de gewillig aanvallende Yaokie kreeg
geen schijn van kans. Hij werd op
afstand tweede, gevolgd door Youth
ful Nora Spencer.
Argonaut zette zijn zegetocht in de
Populierenprijs onverdroten voort.
Na wat strubbelingen met Zoj nor van
H ondervond hij op zijn weg naar
die overwinning geen enkele tegen
stand meer. Anasfasia Hanover, die
na een snelle start haar eindsprint
pas erg laat inzette, legde beslag op
de tweede plaats.
KEES PELLENAARS:
