<- IN DE KRANTENTUIN
SÜSKE--WISNE
INGELANDEN BENTHUIZERPOLDER
VERWERPEN BEGROTING VAN 1965
Prijsindex-cijfer
gestegen
DONALD
ZATERDAG 5 JUNI 1965
DE LEIDSE COURANT
PAGTV IS
de wwM wmhutem.
1MV
EEN VAKANTIE
met spanning
Ja, de geschiedenis met die zeil
wagen was nog steeds een pijnlijke
zaak voor Jan. Sinds het begin van
de week was, ondanks een weinig
oplappen, de „Rode Renner" maar
een gebroken wrak gebleven. Maar
't meeste hinderde Jan de gedachte,
dat hij de oorzaak was geworden
van vaders moeilijkheden. Dat maak
te, dat hij de belangstelling voor zijn
„meesterstuk" verloren had. En hoe
wel zijn vakantiemakkers hem steeds
aanspoorden om het „ding" toch maar
weer eens te repareren, kon hij er
maar niet toe komen. Bij iedere aan
sporing van de jongens, maakte hij
zich er met een „misschien morgen"
vanaf.
Op de derde dag echter van de
vakantie raakte de sensatie met de
„Rode Renner" helemaal op de ach
tergrond door wat er die dag voor
opwindends gebeurde.
In en rond de boerderij waren de
jongens al zo'n beetje uitgekeken,
't nieuwtje was er al een weinig af.
Niet dat ze zich begonnen te ver
velen, o neen! Maar in 'n vakantie
jaagt men, vooral als jongens, wel
graag op wat avontuurlijks, iets dat
nog lang blijft hangen. Welnu, dat
liet niet lang op zich wachten.
Die dag, even na het ontbijt, kwam
Jan op het deel van 't erf, waar de
hooimijten staan. De jongens waren
er een soort fantasiespelletje aan 't
spelen, waarbij de hooibergen tot
echte bergen uitgroeiden en uitno
digden tot 'n bergtocht.
„Hé, jongens, zouden jullie geen
zin hebben om een echte klimpartij
te gaan maken b.v. naar Scarfell
Pike?"
„Scarfell Pike, wat is dat?" *vroeg
Piet. Wel, dat is die hoge heuvel,
die je in het noorden van de vallei
ziet liggen en met kop en schouders
boven de andere heuvels uitsteekt.
Komt mee naar het hek, dan zal ik
hem jullie aanwijzen".
„Kijk, dat is hij", zei Jan en wees
naar de lange bergrug aan de noor
delijke hemel. Ik houd van hem als
van een vriend".
„Nou, hy lijkt meer op een dikke,
vette koe", merkte Lex op. Hoe hoog
is die heuvel wel? „Jij kunt nogal
goed schatten, Lex, wat had je ge
dacht?"
„Tussen de 800 en de 1000 meter!"
„Ver mis, hoor! Maar ik begrijp
't wel, op een afstand vergist men
zich al gauw in de hoogte. Zijn top
verheft zich tot 1900 meter boven
de zeespiegel en als je die beklimt,
kun je bij helder weer in verschil
lende richtingen mijlen ver om je
heen zien. Landinwaarts natuurlijk
niet zo ver, omdat daar de veel ho
gere bergen beginnen".
„Ik weet niet, hoe de anderen er
over denken", zei Piet, „maar ik zou
best zin hebben, om die beklimming
eens mee te maken, want ik wil la
ter de Mount Everest eenmaal voor
mijn rekening nemen (plm. 9000 me
ter!). Is 't nogal een moeilijke tocht
naar de Scarfell-top?"
„Ja, dat ligt er helemaal aan, hoe
je hem wilt maken. Langs twee we
gen is 't nogal een moeilijke klau-
terpartij, maar er leiden ook vrij
makkelijke paden naar de top, die
door de schapen gebruikt worden.
Ik ben er met vader al meermalen
naar toe geweest. Eens hadden we
een telescoop meegenomen om te
zien, of we op'de klok van 't stad
huis van Torbary de tijd konden af
lezen, maar dat lukte toch niet".
„Nou jongens, daar gaan we", zei
Lex en meteen deed hij, of hij nu
al op stap wilde.
Ho, ho, 't is nog lang niet zeker
of we wel gaan. Ten eerste moeten
mijn ouders het goed vinden en ten
tweede moet niemand er bezwaar te
gen hebben". Bij deze laatste woor
den keek Jan naar Sjaak en zag tot
zijn verbazing, dat deze een kleur
kreeg.
„Zou je het erg vinden, als ik niet
meeging, Jan", vroeg hij aarzelend.
„Natuurlijk", antwoordde Piet
prompt. „Maar waarom, voel je ie
niet goed?"
Sjaak stond onrustig met zijn voe
ten te schuifelen. „Oh, ik ben best",
mompelde hij, „maar als 't jullie het
zelfde is, zou ik liever niet meegaan".
„Maar waarom niet? Denk eens
aan al de pret, die je zult missen en
aan het geweldige uitzicht vanaf de
top. Bovendien zijn er wellicht heel
leuke schetsen te maken".
„Hou nu maar je mond, Piet", zei
Jan scherp, je slaat maar door. Als
Sjaak nu verkiest om liever thuis te
blijven
„Oh, ik wil geen spelbreker zijn",
verzekerde Sjaak haastig; ik ben nu
eenmaal niet dol op klimmen, in
ieder geval niet vandaag. Maar aan
gezien jullie er zo op gèbrand zijn
mij mee te hebben, veronderstel ik,
dat ik wel mee moet. Ik wil Piets
genoegen niet bederven", voegde hij
er droogjes aan toe.
„Maak je geen zorgen om Piet,
hoor. Als je liever hier blijft„Nee,
heus niet, Jan".
„Weet je het zeker?"
„Heel zeker, ik ga ook mee".
„Best, Sjaak, maar laten we dan
vandaag gaan, want 't is er juist zo'n
mooie dag voor. Laten we zeggen:
over een half uur afmarcheren, dan
zal ik boterhammen gaan vragen
voor onderweg".
Doch toen Jan huiswaarts ging,
keek hfj toch even bedenkelijk, want
er schoot hem opeens iets in de ge
dachte, dat hij bij het begin van het
vorige kwartaal had meegemaakt.
Toen was de klas op een schoolreisje
naar zee geweest. Jan stond op een
gegeven ogenblik met Sjaak op 'n
steile rotswand 100 meter boven de
waterspiegel. Opeens zag hij, dat
Sjaak, toen hfj naar beneden keek,
lijkbleek werd en verschrikt terug
week. Duizeligheid!
(wordt vervolgd)
Gé van Hartevelt vertelt vandaag
verder in het derde deel.
LASSIE IS IJDEL
Nog diezelfde avond gebeurt er
weer iets.
Lassie hoort in het holst van de
nacht een vreemd geluid. Het bevalt
haar niet en ze begint te blaffen.
Jeff, nu ook wakker geworden, gaat
haar achterna en als ze op het erf
komen zien ze een schaduw. Even
later is de hele familie wakker. Opa
gaat er meteen op af en dan zien ze
dat het een klein jongetje is, dat ang
stig voor Lassie in een hoek gedreven
wordt. Jeff knipt zijn zaldantaarn
aan, dan kunnen ze de jongen beter
opnemen. Opa begint met een harde
stem vragen te stellen. Jeff sust
opa en moeder kiest de wijste partij
en gaat naar binnen. Dan gaat opa
ook maar, vooral nu hij ziet dat de
jongen begint te huilen. Lassie voelt
de angst van de jongen aan, ze moet
samen met Jeff het joch even op
zijn gemak stellen. De jongen blijft
echter zwijgen maar wordt mindèr
angstig. Lassie, Jeff en de jongen
gaan nu naar de keuken.
In de keuken kijkt Lassie de jon
gen scherp aan. Hoewel het kind nog
niets gezegd heeft, voelt moeder wel
aan dat hij moe is en slaap heeft. Op
z'n stoel valt hij al in slaap en opa
draagt het met zijn sterke armen
naar de logeerkamer en legt hem op
bed.
Moeder vindt het maar een vreemd
geval: zo'n kind midden in de nacht
aan het dwalen. Ze belt de sheriff
op. Het telefoongesprek levert niets
op. De sheriff weet nergens van en
raadt moeder aan om de stad te bel
len.
Als moeder even later naar boven
gaat om te zien hoe de jongen het
maakt, slaapt hij al als een roos of
wel als een bemodderde roos, want
bij het licht van de lamp, ziet ze
nu hoe vuil het kind is.
Iedereen gaat nu weer naar bed.
Bij het aanbreken van de dag, als
iedereen nog slaapt, wordt Lassie
wakker. Ze hoort zachte voetstappen
op de trap. De jongen wil er weer
van door, dat voelt Lassie aan. Jeff,
die inmiddels ook wakker geworden
is, komt ook aan de trap en houdt
de jongen tegen. Hij haalt hem over
om eerst te ontbijten.
Jeff maakt wat klaar en nu begint
hij de jongen vragen te stellen. Hij
vertelt dat hij Timmy heet, dat zijn
vader en moeder gestorven zijn en
dat hij nu bij een oude oom en tante
in huis is. Jeff komt ook te weten
dat die oude mensen niet slecht voor
hem zyn, maar jaleuk is het
daar ook niet, altijd zo eenzaam. On
der dit druk gesprek komt moeder
binnen. Lassie heeft haar het eerst
gezien. Ze groet de beide jongens,
aait eens over de kop van de hond
en onderwijl vertelt Jeff wat hij van
Timmy gehoord heeft. Jeff wordt
aan het werk gezet en moeder vraagt
of Timmy vandaag nog wil blijven.
De jongen knikt verlegen van „ja".
's Middags speelt Lassie met zijn
nieuwe vriendje. Ook diezelfde mid
dag belt moeder het huis van Timmy
op en zij krijgt zo de indruk dat
het tante helemaal niet kon sche
len of Timmy terug kwam of niet.
Moeder is nu bang, dat er iets niet
in orde is, met het huis van die oude
mensen en ze besluit om er eens te
gaan kijken.
(wordt vervolgd)
WIE WEET HET?
Hier onder volgen een aantal vra
gen. De antwoorden vind je ergens
achteraan in dit blad, maareerst
een kwartiertje nadenken.
1. Wat weegt zwaarder, een kilo
wol of een kilo ijzer?
2. Bedenk een spreekwoord met
hand er in!
3. Bedenk een spreekwoord met
hoofd er in!
4. Hoe heet de president van Ame
rika?
5. Hoe heet onze kroonprinses?
6. Hoe heet de koningin van Enge
land?
7. Toen Columbus in 1492 uitvoer,
was hij op zoek naarmaar
hij kwam terecht in
8. Hoe heten de bewoners van
Java?
9. Hoe heten de bewoners van
China?
10. Hoe heet 't vergif in de tabak?
CORRESPONDENTIE
Er liggen nog goede oplossingen
van: Nellie van Zoest, Bodegraven en
Ellie van Zoest, Wim Freriks, Lei
den; Gerard Onderwater, Voorhout;
Louise de Frankrijker, Hazerswoude;
Hans Kerkhof, Zoeterwoude.
Wie heeft er ooit eens iets beleefd
in zijn leventje? Maak daar dan eens
verhaaltje over.
Wim van Zijp, Leiden
EEN VAKANTIEDAG
Het was zondagmorgen toen we
naar de kerk en naar oma gingen.
Daar ontmoetten we oom Bert en
we spraken af om 's middags naar de
wagens van het bloemencorso te gaan
kijken.
Toen we thuis kwamen zei vader:
„Zorg dat jullie half 3 klaar bent,
want dan komen ons halen".
We hadden net gegeten en stonden
allemaal klaar toen oom Bert en
tante Annie, met Rob en Hans, ons
kwamen halen. Hans, Rob en ik
moesten in de achterbak en daar
gingen we dan. We zagen onderweg
prachtige wagens, allemaal van
bloempjes gemaakt en met grote
bloemen versierd. De mooiste had
den een eerste of ereprijs. Toen we
alles bekeken hadden zei vader: „Als
jullie rustig zijn, gaan we naar Schip
hol". Nou dat was fijn! We zagen
vliegtuigen dalen en opstijgen. We
bleven er een hele poos kijken en
we kregen allemaal een zak patat
frites. Heerlijk was dat^ maar Rob
en Hans konden de zak niet op en
toen kregen wij de rest. Vader en
moeder namen koffie, oom Bert een
broodje en tante Annie ijs. Op de
terugweg naar huis, reden we heel
hard, wel 110. We waren half acht
thuis' en toen„naar bed!" zei
vader. Ik vond dat het een fijne
dag was geweest. En nu morgen moet
ik weer naar school en dat is ook
wel fijn.
Bram Bavelaar, Leiden
IN DE PAASVAKANTIE
In de paasvakantie ging ik wel
eens naar mijn opa om te werken
of we gingen samen naar een boer
derij of naar de zaak, daar kreeg ik
dan cider of limonade. Ook mocht
ik met mijn oma mee naar de stad
en dat was ook heel gezellig.
De eerste paasdag was ook een
fijne dag. Ik kreeg een kuiken, mijn
broertje een haas en mijn zusje een
haas met schuimpjes er in. We kre
gen die dag ook een gebakje en
eitjes.
's Middags zaten we allemaal in
de kamer, mijn kleine zusje in de
kinderstoel. Moeder had ze niet vast
gebonden omdat het maar voor even
tjes was. Maar mijn zusje is zó vlug,
we keken naar iets anders en ,boem',
daar lag ze met haar hoofdje op de
vloer. Mijn opa zat er vlak bij. Hij
greep haar bij haar jurkje. Het was
een geluk dat de kinderstoel laag
stond, want je kunt hem ook hoog
laten staan. We schrokken allemaal,
maar het liep goed af gelukkig. Ze
kreeg alleen een flinke bult op haar
hoofd en op die bult zaten allemaal
strepen, dat vonden we wel grappig.
Greetje v. d. Poel, Leiden
DE BEVRIJDINGSDAG
We zijn eerst 's morgens naar de
kerk geweest, dat was om 9 uur. Er
waren veel mensen in de kerk. We
hebben allemaal gebeden voor de
overledenen van de oorlog, 's Mid
dags ben ik met mijn vader naar de
tuin geweest. We moesten toen over
een veld met heel diepe kuilen, waar
in veel water stond. Daar moest ik
goed uitkijken want ik had geen hoge
laarsjes aan.
Mijn moeder heeft 's morgens ge
trakteerd op gebakjes. Ze waren heel
erg lekker hoor! Met mijn kleine
broertje ben ik naar het dansen gaan
kijken, maar er waren zoveel men
sen, dat we niets konden zien en
toen zijn we maar weer naar mijn
vader gegaan 's Avonds mochten we
wat langer opblijven. Ik heb me vlug
uitgekleed en ben toen gaan kaar
ten. Laiter gingen we naar bed.
Jos Hellewegen, Voorburg
MIJN LEVENTJE
Ik ben op 19 maart geboren, op
de feestdag van de H. Jozef en daar
om is mijn doopnaam Jozef, maar ik
word Jos genoemd. Ik had al een
groot zusje en een broertje. Dat
broertje was wel fijn, want later
kreeg ik nog meer zusjes en met
dat broertje kon ik goed spelen. Dat
broertje Tonnie, wist altijd leuke
spelletjes. Toen ik vier jaar was,
kwam mijn opa een grote schommel
in onze tuin timmeren, daar hebben
we heel wat kunstjes op uitgehaald.
Toen mijn broertje naar de kleuter
school ging, moest ik alleen spelen.
Eens op een middag, toen mama druk
zat te naaien, heb ik het tuinhekje
opengepeuterd, heb de gieter uit de
schuur gehaald en ben hem toen in
de sloot gaan vullen. De gieter, vol
Water; was zó zwaar dat ik pardoes
in hef water tuimelde. Ik lag op
mijn rug en had de gieter losgelaten.
Ik dreef af, tot het midden van de
sloot. Ik huilde helemaal niet, maar
van angst duimde ik heel erg en met
mijn andere hand zwaaide ik zo'n
beetje. Mijn moeder zag het open
hekje, liet haar naaiwerk in de steek
en rende naar buiten. Daar zag ze
me doodstil liggen. Een tuinder, die
daar aan het werk was, had me al
zien liggen. Hij maakte onmiddellijk
een bootje los en roeide naar me
toe. Hij hees me in de boot en gaf
me aan mijn moeder. Gelukkig was
het warm weer. Ze kleedde me uit
en toen moest ik in bad. Na me goed
drooggewreven te hebben kreeg ik
schone kleren aan en even later
speelde ik weer buiten. Mijn moeder
vertelt het nog wel eens, maar ik
weet het zelf nog heel goed.
Dag allemaal, tot de volgende week.
TANTE JO EN OOM TOON
■euriootjsr "01
•uazaimjQ "6
'USUBABf '8
•a^Tjauiy - arpui
'II tfleqazna UTSUTIIOX '9
•xij^eaa g
•uosuxjof
•uauuiz laaAoz uapjooq paAoz "8
uooips apiaq az uapjoAV
'jsba\ arapire ap puBij aua op spy z
•jaaAuaAa x
NSOVHA
3d NV A N3GH00A1XNV
De stemgerechtigde ingelanden
van de Benthuizerpolder kwamen
donderdag in koffiehuis Van Staal
duinen in vergadering bijeen, on
der voorzitterschap van de heer Jos.
van der Eijk.
Het is een langdurige vergadering
geworden met een onverwachte en
voor het bestuur in bijzondere mate
onverkwikkelijk verloop. Bij de be
handeling van de polderbegroting
voor het dienstjaar 1965 verlangde
een der ingeladen stemming, vroeg
het woord en de vergadering
ging in meerderheid met hem mee:
de begroting werd niet aanvaard!
Voordien had de rekeningcommis
sie 1964 bij monde van die heer A. H.
Rensink verslag uitgebracht inzake
de controle der rekening 1964. De in
komsten op de gewone dienst heb
ben bedraigen 56.619.60; de uitga
ven bediepen ƒ30.112.72; zodat een
batig silot resteerde van 26.506.88.
Hij werd overeenkomstig vastgesteld.
Het bestuur van de Benthuizer
polder had een ontwerpbegroting in
gediend voor het dienstjaar 1965 met
aan geraamde inkomsten ƒ80.102,53
en uitgaven (inclusief een onvoor
zien van ƒ762.02) tot eenzelfde ra
ming. De polderomslag werd voor
gesteld op ƒ55.— (ƒ48.459.98), het
geen nodig was, omdat de verenigde
vergadering van het waterschap De
Omringdaijk van de Drooggemaakte
Noordpias de bijdrage van de polders
De Hazerswoudsohe Droogmakerij, de
Polder Aohterof en de Putte (Wad-
dinxveen), die Pailensteinsche Polder
(Zoetermeer) en de Benthuizerpol
der voor het jaar 1965 (betrekking
hebbende op de thans overal in uit
voering zijnde werken om in Mid-
den-Zuid-HoHand tot een centrale
waterbeheersing te komen) op ƒ44,
of in enkele gevallen 42.76 per hec
tare had gesteld (vorig jaar ƒ4.76).
Het betreft hier in totaal 4400 a
4500 hectare in totaal.
Toen voorzitter Van der Eijk de
vaststelling van deze begroting, na
een globale toelichting, aan de orde
stelde, vroeg juist vóór de hamerslag
de „Groep-Stuurmam" bij monde van
de heer Verweij (Waddinxveen) het
woord.
TEGENSTELLING
Deze wees er op, dat enkele
jaren geleden de ingelanden van de
BenthuizerpoMe met 12436 stemmen
het centrale waterbeheersingsplan
Midden-Zuid-Hollteind hebben aan
vaard, onder voorwaarde, dat gedu
rende 25 jaar 25.per hectare zou
worden betaald, zoals destijds is
voorgesteld. Aan deze voorwaarde
blijkt dus thans niet voldaan te zijn,
omdat men reeds thans, terwijl het
werk nog volop in uitvoering is,
ƒ44.per hectare eist. Spreker ver
langde namens de heer P. D. Stuur
man (wiens woordvoerder de heer
Verweij doorgaans is) stemming
over de ontwerp-begroting, zoals deze
door het bestuur is aangeboden ter
Deze vergadWing heeft inmiddels be
sloten om gedurende 30 jaar ƒ28.
per hectare te betalen. Door tegen
vallers in het werk (dijkbreuk in die
Boterpolder te Hazerswoude, aan
brenging van versterkingen in de
damwanden, slechte bodemgesteld
heid, en een verhoogd rentegaimma,
dat aanvankeuijk op 4llt pet. is aan
gehouden, maar nu voor de helft
5 3/4 bedraagt en bovendien in plaats
van annuïteitsleningen vaste geldle
ningen moesten worden aangegaan)
zijn de totale koste aanzienlijk geste
gen, waardoor de bijdrage per hec
tare voor 1965 moest worden vast
gesteld op een bedrag, variërend
van ƒ42.tot ƒ44.rond.
De wijze, waarop de bevoegdheden
destijds uit handen van de ingelan
den der polders naar „De Omring-
dijk" zijn overgegaan, smaakt vooral
een deel van de Benthuizerpolder-
ingelanden niet, terwijl persoonlijke
motieven ook zeer beslist daarin
een belangrijke rol hebben gespeeld.
Rest het antwoord op de vraag:
Wat nu?
Rijnland en gedeputeerde staten
van Zuid-Holland zullen wel nader
aan het woord komen. De Benthui
zerpolder is verplicht de door de
Omringdijk opgelegde bijdrage voor
1965 ad 38.934,76 te betalen en in
dien de ingelanden zijn bestuurders
boycot met opneming van deze ver
plichte post op de begroting, zal
„hogerhand" bevelen dit alsnog te
doen en zo niet, dan zal van over
heidswege deze post op de begro
ting 1965 worden gebracht en de
middelen ter dekking daartoe aan
gewezen, hetgeen met aan zekerheid
grenzende waarschijnlijkheid zal re
sulteren in een polderomslag van f 55
(waarbij dan niet uit het oog moet
worden verloren, dat het bestuur van
de Benthuizerpolder uit financiële
beleidsoverwegingen van de te be
talen 44.bijdrage nog 14.uit
eigen reserve in casu het batig sal
do van de rekening 1964 heeft wil
len putten.
Vorig jaar bedroeg de polderoulr v
25.per ha, waarin 5.bijdra
ge aan de Omringdijk.
GIFT VAN ƒ125.000 AAN „VROUW
HELPT VROUW"
Het uit vijf leden bestaande be
stuur en één ingeland spraken zich
vóór Vaststelling uit, de rest der in
gelanden en bloc tegen, weshalve
de polderbegroting 1965 werd ver
worpen, zodat het bestuur zich na
der zal moeten beraden, wat er nu
moet gebeuren.
In de rekeninigscommissde 1965 za
gen zich benoemd de heren F. van
der Eijk Joszn., J. Leune en A. Zeg
waard.
De overige punten van de agendia
konden door de verwerping van de
begroting niet aan de orde worden
„Vrouw helpt' vrouw", het fonds
van Co-op Nederland voor de gehan
dicapte huisvrouw, is 125000 gulden
rijker. De leden van de Nederlandse
coöperaties en relaties van Co-op
Nederland brachten dit bedrag bij
een ter gelegenheid van het vijftig
jarig bestaan van deze organisatie
diat gisteren met een bijzondere alge
mene vergadering werd gevierd.
Uit het fonds kunnen voor huis
vrouwen, die door ziekte of ongeval
hun huishoudelijk werk niet meer
volledig kunnen doen, speciale werk
tuigen worden aangeschaft, die het
werk van deze groep kunnen verlich
ten.
Avonturen
van
NASCHRIFT VAN DE REDACTIE
De ingelanden van de in boven
staand versllag genoemde polders
hebben enkele jaren geleden besloten
het voorstel om tot een centrale wa
terbeheersing te komen in Midden-
Zuid-Holland, in totaal een gebied
omvaittende van 4400 4500 hectare,
waarvan na uitvoering de ene helft
op de Noord-Aa (in de Palenstein-
sche Polder Zoetermeer) en de an
dere helft onder het Noordeinde in
Waddinxveen op de Gouwe zal lozen,
te aanvaarden. In Benthuizen onder
vond het polderbestuur de meeste
tegenstand, want met 12436 stem
men kwam het voorstel er door.
Door een wijziging van het bijzon
der reglement is van provinciale zijde
alle bevoegdheid van de ingelanden
der onderscheidene polders overge
gaan naar de Verenigde Vergadering
van het waterschap De Omringdijk
van de Drooggemaakte Noordpias,
wellke vergadering woic" gevormd door
besturen van die polders, terwijl de
voorzitter of dijkgraaf deel uitmaakt
van het bestuur van dat water
schap en daaraan een secretaris en
een penningmeester ia toegevoegd.
Het prijsindexcijfer in ons land is
sinds het begin van dit jaar met zes
punten gestegen. De helft van deze
vooruitgang kwam tot stand tussen
half maart en half april, toen met
name de voedingsmiddelen aanzien
lijk duurder werden.
Het Centraal Bureau voor de Sta
tistiek berekende het cijfer voor de
kosten van levensonderhoud per 15
april op 122 (1959/'60 100). Dit is
vier punten hoger dan een jaar ge
leden, toen de recordstand voor 1964
werd bereikt met een spectaculaire
sprong van vijf punten.
.De index voor de sector voeding
steeg in april met liefst zeven pun
ten tot 124. Dit kwam geheel voor
rekening van de prijzen van aard
appelen, groenten en fruit, vlees en
vleeswaren en eieren, die niet onbe
langrijk omhoog gingen. In de af
deling „ontwikkeling, ontspanningen
verkeer" liep het indexcijfer op van
118 tot 120, voornamelijk als gevolg
van prijsstijgingen voor pocketboe
ken, vakantiepensions en huurverho
gingen van zomerhuisjes.
Inclusief verplichte sociale verzeke
ringen en loonbelasting nam het in
dexcijfer van half maart tot half
april toe van 117 tot 120.
