SINT BAVO NOOROWIJKERHOUT SPREIDT EÜIIDEN GLANS EEN HALVE EEUW ONTWIKKELING IN DE PSYCHIATRISCHE VERPLEGING 1965 vijfde VASTENACTIE HOE HOUDING EN METHODE GRONDIG VERANDERDEN WOENSDAG 28 APRIL 1965 DE LEIDSE COURANT PAGINA 11 Links boven: Vormende handen. Pottenbakken als onderdeel van de vrije expressie. De patiënten kunnen door deze creatieve therapie effecten en emoties tot uitdrukking brengen. Rechts boven: Het interieur van het paviljoen St.-Beatrix. Midden: De gouden psychiatrische inrichting Sint Bavo in vogelvlucht. Linksonder: Het sierlijke front van het hoofdgebouw. Rechts onder: Over enige tijd hoopt men met de bouw van dit nieuwe opname-paviljoen te beginnen; een hoognodige voorziening, waarmee het ruimteprobleem echter nog niet opgelost zal zijn. EEN HALVE EEUW in de ontwikkeling van de psychiatrische verpleging is de vijftigjarige ge schiedenis van een methode en een houding ten opzichte van de lijdende, geestelijk defecte mede mens. Hoe een houding in dit opzicht volkomen kan veranderen wordt getoond in Noordwij ker- hout, waar 50 jaar geleden de Congregatie van de Broeders van Liefde uit Gent op verzoek van de provincie Zuid-Holland begon met het ver plegen van mannelijke krankzinnigen (vanaf 16 jaar) in wat men toen nog een gesticht noemde. Vandaag kennen wij de psychiatrische inrichting St. Bavo, die op donderdag 29 april a.s. het vijf tigjarig bestaan intern en naar buiten gaat her denken. Ter gelegenheid van dit jubileum is een uitnemend verzorgd gedenkboek uitgegeven, „Rond de koepel van de Sint Bavo", dat de eerste decennia van het gouden instituut vast legt en daarnaast een duidelijk licht werpt op de moderne benadering van de medemens die in psychische nood verkeert. Binnenkort houw nieuw opname-paviljoen OP EEN PERSBIJEENKOMST heeft de geneesheer-directeur dr. P. A. F. van der Spek een uiteenzetting ge geven van de hedendaagse aspecten der psychiatrische verpleging op St. Bavo. Een halve eeuw geleden start te men met gedwongen verpleging. Thans is het grootste aantal van de 850 patiënten vrijwillig opgenomen; een kleiner aantal wordt verpleegd met rechterlijke machtiging. De dwang uit het verleden roept nog steeds reacties op van onaangename aard, möar er heeft, vooral sinds na de eerste wereldoorlog de arbeids- therapie haar intrede deed, een to tale mentaliteitsverandering plaats gevonden. De inrichting is sindsdien veel opener en humaner geworden. Het karakter der inrichting veran derde voorts, doordat veel patiënten konden worden ontslagen op korte re termijn; een grotere doorstroming werd verkregen. Voor abnormale ge dragingen zijn de therapeutische mo gelijkheden toegenomen en de pa tiënt kan er niet alleen genezing vinden, maar eveneens werk, dat hem bezighoudt en voldoening geeft. ARBEIDSTHERAPIE Een waardevol onderdeel van de arbeidstherapie is de speelgoedfabri cage. Op de zolder van het St. Vin- centiuspaviljoen zijn arbeiders werk zaam bij de machinale houtbewer king. Stukje voor stukje worden hier speelgoedauto's in elkaar gezet. ST. BAVO biedt de patiënten sport en spel, men kan er de avondvier daagse meelopen en de zang beoefe nen, er is gelegenheid voor toneel spel en in de winter zijn er compe tities met andere clubs. De vrije ex pressie wordt beoefend om allerlei affecten en emoties tot uitdrukking te brengen. Men ontvangt veel meer bezoek dan vroeger (op de zondagen ontvangen gemiddeld 150 patiënten hun familieleden of kennisen) en er wordt veel meer verlof gegeven - 200 met de Paasdagen -. Tenslotte is er nog het vakantiehuis in het Gelderse Valburg, waar kleinere groepen pa tiënten geregeld vertoeven. Op een speciaal bij dit gouden feest ingerichte fototentoonstelling, ver zorgd door de fotograaf W. D. Fok- kema uit Loosduinen, wordt een prachtig beeld gegeven van hoe het was en het thans is. Foto's vertellen er van het wat schuchtere begin, van de wat muffe ziekenzalen tot de moderne en lichte van vandaag. De polikliniek glanst thans, up to date geoutilleerd, met instrumenta rium, dat in alle gevallen kan voor zien. De wasserij- is een uitgebreide „wasserette" geworden en elders glijdt er de lopende band bij de mon tage van schrijfmachines als arbeids therapie. De eenvoudige structuur van 1914 is veel ingewikkelder geworden: in 1929 waren er drie medici aan St. Bavo verbonden, nu zijn dit er 7; tegenover de 18 gediplomeerde ver plegers in 1929 staan er thans 73; leerling-verplegers en hulpverplegers waren er eind 1964 72. RUIMTEPROBLEEM DE RUIMTE schept grote problemen. Voor bedden is er plaats genoeg, al dus dr Van der Spek, maar er is een groot tekort aan leefruimte. Na de oorlog was er zoveel oorlogsschade, dat er weinig kans op uitbreiding bestond. Een lichtpunt is de bouw van een opnamepaviljoen voor 30 oudere, 30 jongere patiënten en 20 bedden voor psycho-therapie. De vergunning voor de bouwerij is spoe dig te verwachten. Op een grote, door twee patiënten vervaardigde zeer fraaie maquette op de tentoon- stelling, prijkt het toekomstige pa- viljoen reeds. Verder droomt men reeds van een nieuw arbeids-thera- piegebouw, waarvoor de ruimte wel aanwezig is. In 1914 werd de inrichting ge- bouwd op een stuk grond, dat be- stond uit een aantal kleine perce- len, die met moeite aangekocht kon- den worden. De provinciale staten van Zuid-Holland waren tot het be- sluit gekomen, een nieuwe inrichting voor katholieke geesteszieken te stichten, nadat de vraag was gerezen of men door moest gaan met het plaatsen van patiënten buiten de pro- vincie en in een te stichten inrich- ting. Men koos4 voor de laatste moge- lijkheid en er werd een beroep ge- daan op de Broeders van Liefde te Gent, die sedert de Franse overheer sing in het begin van de 19e eeuw in België actief waren onder de lij- dende medemensen. Met de jaren groeide de inrichting en in 1923 wa- ren er reeds meer dan 525 bedden bezet. In 1937 onderging St. Bavo een uitbreiding voor tuberculeuze geesteszieken. EVACUATIE-LEED In de oorlogsjaren kwam het eva cuatieleed. In 1943 vertrok men naar naar Boekei en Venray, waar geen rust werd gevonden, want in 1944 kwam het oorlogsgeweld naderbij en vertrokken autoconvooien naar Weert (waar men letterlijk uitgeschoten werd) en later naar Valkenswaard, vanwaar onder abnormale omstan digheden het nog niet bevrijde Bel gië werd bereikt. Op 25 september 1945 kwam in Noordwijkerhout de lang begeerde rust, maar de bezetter had hier danig huisgehouden en het vergde veel moeite en inspanning om St. Bavo in de oude glorie te herstellen. MOEILIJKE ONTWIKKELING TIEN JAAR geleden, bij de 40-jarige herdenking had St. Bavo minder re den tot juichen. De gevolgen van de evacuatie was men materieel noch mentaal te boven gekomen. Er werd teveel, over gesproken en de aandacht was meer op het verleden dan op de toekomst gericht. De stemming had in die dagen een verbitterde ondergrond. De psychiatrie had een grote ontwikkeling doorgemaakt en de Bavo had niet voldoende, mee kun nen gaan. De leefaccommodaties ont braken nog: in 1954 lagen 60 patiënten onder spanzeiL Een nieuw opname paviljoen werd een dringende be hoefte. De plannen dateren dus van tien jaar geleden, maar de dag van de verwezenlijking is nu nabij. Oeroude grond Op de plaats waar de gouden Bavo-inrichting haar omvang rijke complex heeft gevestigd dwaalden in oeroude tijden de oerossen, zwijnen en ander oerwild. Noormannen trokken er branidjsohattenid voorbij en elfhonderd jaar geleden stond er een jachthuis, waaromheen het latere Noordwijkerhout groeide. Rond 1500 stond er al het vertrouwde Witte Kerkje en de abdij Leeuwenhorst was een rijke nederzetting, een toe vluchtsoord voor armen en be- hoeftigen. Noordwijkerhout doorstond de woelige tachtig jarige oorlog en kreeg vriend en vijand ingekwartierd. Kalm komt het dorp de eeuwen ver der door. In 1795 telde het 617 inwoners, 50 jaar later 860. Aan het eind van de 19de eeuw begint er groei in de gemeente te komen: van 1600 inwoners in 1890 stijgt het aantal tot 3600 in 1914, het jaar waarin de Broeders van Liefde zich vestigen om met him zegenrijk, maar moeilijk werk te begin nen. De patiënten waren nog niet goed en wel binnen, of een aantal van hen werd al aan het werk gezet om de zan derige woestenij van het bouw terrein met plaggen en schop pen te bestrijden. Wat er nu te zien is aan plantsoenen en pa radijselijke parken en tuinen is grotendeels eigen werk. VOLDOENING In 1965, in een tijd, dat de zorg voor de psychiatrische patiënten veelzijdiger is geworden dan ooit, kan men met voldoening zeggen, dat de totstand gekomen vernieuwingen bij St. Bavo een belangrijke schrede zijn op de weg tot verdere ontplooi ing en tot gezonde groei van de in richting. HET JUBILERENDE ST. BAVO wacht een uitgebreid, langdurig en aantrekkelijk feestprogramma. Don derdag, morgen dus, is de officiële dag. De Pontificale H. Mis wordt op gedragen door de bisschop van Rot terdam, mgr. M. A. Jansen, met assi stentie van deken P. A. v.d. Bosch (presbyter assistens), pastoor C. C. Standenmeijer (en rector K. J. N. Tervooren (troondiakens), rector J. P. J. Kraakman (diaken) en de zeer eerw. heer A. G. W. Nijs, leraar se minarie Leeuwenhorst De plechtig heid begint om 10 uur. Des middags om half drie is er in de toneelzaal de herdenkingsbijeen komst. Er wordt o.m. gesproken door de provinciaal overste van de Broe ders van Liefde, br. Fructulus, tevens voorzitter van het bestuur van St. Bavo, dr P. A. F. van der Spek, geneesheer-directeur („Van infantili teit naar volwassenheid van de psy chiatrische inrichting"), burgemees ter P. A. M. van der Weyden van Noordwijkerhout en de hoofdinspec teur voor de geestelijke volksgezond heid J. A. Veraart, zenuwarts. IN HET HUIS zijn de feestelijkheden overigens al in volle gang. Er zijn diners geweest en vanavond is er vóór het hoofdgebouw om half acht een muziekfestijn met défilé en tap toe door De Harpe Davids en St. Jeanne d'Arc. Op 5 mei is er een daverende cabaretvoorstelling en 7 mei nogmaals. Er staan voorts op het programma een puzzel tocht (8 mei), een voetbaltoernooi (12 mei), de show Jubelklanken (13 en 14 mei) Volksspelen, kermis en op 29 mei een indrukwekkend slotakkoord met de befaamde Trommelaeren van Roe- sendaele en een vuurwerk. Bijzondere aandacht verdient de fototentoonstelling, die morgen ge opend wordt, met een historisch overzicht van het ziekenhuis, het verleden en heden in zwart-wit, smaakvol ingericht en boeiend foto materiaal van de hand van Wessel D. Fokkema. Inderdaad een bewogen halve eeuw in onvergankelijke beel den gevat. Uw vastenoffer nog niet afgedragen? HET KAN NOG! GIRO 5850 t.n.v. BISSCHOPPELIJKE VASTENACTIE, UTRECHT

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1965 | | pagina 11