IN DE KRANTENTUIN
Het knutselhoekje
HET MMMEi
ZATERDAG 10 APRIL 1965
DE LETDSE COURANT
PAGINA 13
EEN VAKANTIE
met spanning
(vervolgverhaal)
„Van de top van de volgende heu
vel", zei Jerry Sinclair, „kun je het
oude huis heel duidelijk zien. Ik zal
de auto stoppen, wanneer wij de top
opgaan, zodat je vandaar een rustig
en goed uitzicht zult hebben. Ik zal
nu terugschakelen, maar wees niet
ongerust, als de oude kar weer eens
terugslaat".
De waarschuwing kwam geen mo
ment te vroeg, want juist gaf de
motor een oorverdovend geluid:
„Beng!"
Peter Ogeluj, die op een stapel
koffers in de achterbak zat, vloog in
de hoogte en belandde boven op de
twee jongens, die daardoor benau
wend samengedrukt werden. „Hé,
kalm aan Jerry", bromde hij, „je
had me deze keer bijna overboord
geworpen!"
Die woorden gingen verloren in
het hevige gebrul van de motor, want
de „oude bus", zoals Jerry haar placht
te noemen, begon de helling te be
klimmen van de Briar-heuvel. Zij
rammelde en schudde, dat de jongens
met veel geweld door elkaar geschud
werden, eerst nog met rn behoorlijke
snelheid, maar geleidelijk vermin
derde deze naarmate men de top
naderde.
„Volhouden", gilde Alec Day, die,
rechtop staande, opgewonden met z'n
pet zwaaide, „vooruit, Jerry, houdt
haar op gang".
Jerry deed zijn best en het leek
er aanvankelijk op, dat hij erin zou
slagen de „oude bus" van zijn vader
veilig naar de top te voeren. Hijgend
en snuivend zwoegde zij langzaam
de hoogte in, terwijl de jongens haar,
als ware 't een paard, aanmoedigden
bij haar zware taak.
Maar het lukte niet. Vijftig meter
van de top stopte de motor en het
oude vehikel stond stil. „Laten we
eruit gaan en haar duwen," schreeuw
de Alec. De vier passagiers sprongen
eruit en Jerry aan het stuur, zetten
ze hun schouders tegen de auto en
duwden hem, met rode koppen van
inspanning, naar de top toe van de
Brian Hill
„Kalmpjes aan", riep Jerry, toen
ze de top zowat genomen hadden,
„anders .rollen' we er aan de andere
kant weer af". Hij parkeerde de wa
gen aan de linkerkant van de weg
en rechtop in de auto staande, begon
hij de interessante plaatsen in de
vallei voor de anderen aan te wij
zen en te noemen. Z'n gasten want
dat waren de andere drie gingen
om hem heen staan om te kijken en
te luisteren.
Toen Jerry zijn schoolkameraden,
met toestemming van zijn ouders
natuurlijk, had uitgenodigd om de
tweede helft van hun lange vakantie
op zijn vaders boerderij te komen
doorbrengen, had hij hun in het voor
uitzicht gesteld, dat het 'n fantas
tische vakantie zou worden.
„Geloof mij," had hij hun gezegd,
„er is in ons oude Thaneborough
heel wat te beleven en te genieten.
Ik kan veilig beloven, dat jullie er
zowel avontuur als opwinding zul
len vinden".
Op dat moment had 't de jongens
lichtelijk een overdreven bewering
geleken, want Jerry dikte de dingen
nogal eens graag aan. Maar al spoe
dig zouden ze de overtuiging krij
gen, dat hij ditmaal niet overdre
ven had. Alleen al de tocht naar
de Briar Bill was voor hen een
reuze-belevenis geweest, ja een ware
sensatie. Ze zouden zich dat ritje in
Mijnheer Sinclairs „oudje" van Till-
mouth naar de heuvel nog heel, heel
lang blijven herinneren. Och, och,
wat hadden zij gelachen, gepuft
en... genoten!
(wordt vervolgd)
ik 11 jaar, dus ik heb al heel wat
jaartjes achter de rug.
Toen ik 5 jaar was ging ik naar
de kleuterschool en kwam bij juf
frouw Pieterse te zitten. Met mijn
zesde jaar ging ik naar de lagere
school. Die school heet St.-Antonius-
school. Eerst kwam ik bij juffrouw
Van Elzen, in de tweede bij juffrouw
Hoogeboom. In de derde klas kwam
ik bij meester Van Kley en in de
vierde bij meester Hogervorst. Nu
zit ik in de vijfde bij meester Van
Koert.
Mijn hobby is sport, het liefst voet
ballen. Elke avond ga ik'met mijn
vriendjes voetballen, met Jaap Pie
terse, Frank Zuidervliet, Cees Vork
en nog veel meer jongens, te veel om
op te noemen. Ik kijk graag naar
voetbalwedstrijden, als het mag.
's Zondags luister ik altijd om 6
uur naar de voetbaluitslagen en
's maandags als de krant komt, kijk
ik eerst naar het sportgedeelte.
tegen vouw op een tweede bundel
van 8 ovalen (fig. 3). De pijlen ge
ven aan, hoe men de afzonderlijke
Van naaizijde en vloeipapier kan blaadjes opent, zodat er een bundel
men de snoezigste paaseieren maken, uit ontstaat. Naai nu met naaizijde
Vouw een vel geel vloeipapier in door alle vellen precies in de vouw
vieren. Teken een ei zoals in fig. 1 (4). Men naait met grote steken
in het bovenste vak en dan nog zo- eerst in de ene richting en naait dan
vele ernaast als er op kunnen. Dan weer terug door de tussenruimten,
vouw je de vakken over elkaar en tot men weer bij het uitgangspunt
knip de eieren ineens door de ver- komt. Maak van de beide garenein-
schillende vellen heen, zodat je dus den een kleine ophanger (5).
doen ook goed aan een groene ber-
Leg nu 8 van die ovalen vouw kentak.
CORRESPONDENTIE
Hier komt Eric van Dorp met het
tweede deel van zijn vervolgverhaal-
tje; maar 't is nog niet uit vandaag.
Jullie weten het toch nog wel van
verleden keer? Nou dan gaan we
verder:
Ze voeren recht naar het gemaal.
„We gaan daar paling vangen!"
riep Erik.
„Dan moet jij de hengels gaan ha
len", besliste Henk.
„Best", en Erik holde weg.
Even later kwam hij terug, hij
gende en wel. „Zo gaan (hè hè hè,
puf) we nou vissen?"
„Ja, we beginnen".
„Hé, daar gaat pa!" riep Henk.
„Ja verdraaid zeg".
„Hij gaat ook naar 't gemaal",
zag Fred.
„Fijn!" en Erik ging weer zitten.
Hij schommelde wat met zijn klomp.
„Ploemp, klets, boem!" Daar viel
de klomp in het water. Hij wilde
hem pakken, bukte te diep en.
ploemp, daar viel hij ook in de sloot.
„Help! help, blup!"
Hij kwam weer vlug aan de kant,
want hij kon zwemmen.
„Wat is de Leidse Vaart diep".
„Nou ik schei er mee uit," zei Erik
en bekeek zijn natte .kleren.
„Goed, dan gaan we de volgende
keer meteen naar de spoorbrug".
„Best!"
(wordt vervolgd)
Eric stuurde ons een aardige foto,
waar hij met het veulen op staat.
Ronald van Eygen, Leiden
ONS GROTE FEEST
We kregen een groot feest op za
terdagmorgen in de grote zaal van
de Royal McBee. Tien uur begon
het feest, maar we gingen 's mor
gens om negen uur eerst naar de
kerk. De H. Mis was ongeveer kwart
voor tien afgelopen en we gingen
naar de grote zaal. Toen we alle
maal zaten begon het feest.
Het eerst kwam er een gooche
laar. Hij goochelde van een stukje
hout, een reep en een rolletje drop.
Hij goochelde nog veel meer. Daar
na kwam de vijfde klas. Ze zongen
allemaal leuke liedjes. Bij elk liedje
lieten ze een plaat zien. Er was er
één met een huis, een jager en nog
veel meer. Toen kwam een paar
denrace, geen echte hoor!
Het waren houten paarden, met
een ballon aan hun staart. Als je er
op ging zitten werd de ballon dik
ker. Daarmee werd een wedstrijd
gehouden. Er moesten acht kinderen
komen: twee uit de derde, twee uit
de tweede, twee uit de vierde en
twee uit de vijfde klas. De meisjes
wonnen steeds.
Juffrouw Detrie en meneer Mon-
tanus deden het ook een keer en
juffrouw Detrie won het ook.
Toen kwam de poppenkast. Het
ging over een ontsnapte aap. Ik zal
er een stukje van vertellen:
Jan Klaassen en Katrijn waren
arm. Ze hadden haast geen geld meer
om eten te kopen. Er hingen overal
biljetten dat er een aap uit de die
rentuin ontsnapt was en wie hem
zou vangen, zou duizend gulden
krijgen. Jan Klaassen had het ook
gelezen. Dan konden ze weer eten
kopen.-
Na een halve dag achter de aap
aan rennen, ving hij hem eindelijk.
Nu kreeg hij de duizend gulden en
kon hij weer eten kopen.
Aan het einde van het feest kwam
nog een loterij; met een heleboel
leuke prijzen. Ik heb helemaal niets
gewonnen, maar dat vind ik niet
erg, want toen we weggingen kre
gen we allemaal wat. Een zakje snoep
met wat er bij. De een had een
fluitje of een armband of een foto
toestelletje en nog veel meer.
Daarna gingen we allen naar huis.
Wij zijn meneer Duym erg dankbaar
voor deze morgen die we gehad heb
ben.
Peter Baas Noorden vertelt over:
„MIJN LEVENTJE"
Ik ben geboren op 11 januari te
Noorden, op maandagmorgen, om
streeks 2.30 uur. Ik woog 6V2 pond.
Mijn eerste stappen deed ik, toen ik
ongeveer 14 maanden oud was en
de eerste tandjes kwamen toen ik
ongeveer 13 maanden oud was. Ik
was een ondeugende baby. Nu ben
„MIJN LEVENTJE"
Ik ben 13 april op een vrijdag ge
boren. Al vroeg had ik krullen, maar
die zijn al gauw afgeknipt. Na een
jaar deed ik mijn eerste stappen en
toen ik 8 maanden was kreeg ik
mijn eerste tandjes. Met mijn vierde
jaar ging ik naar de kleuterschool.
Ik zat daar bij juffrouw Ellen. Ik
heb twee jaar op de kleuterschool
gezeten en toen ging ik naar de
grote schooL Daar zat ik bij juffrouw
Toos. Op 7 mei deed ik mijn eerste
H. Communie en dat vond ik het
mooiste feest.
Als jarig waren, las
altijd voor. Ik ging over naar de heel wat ovalen O krijgt. Leg ze alle De eieren komen 't beste uit aan
tweede klas by meneer Beereboom. in de lengte dubbel (2) en maakt een kale, donkere tak, maar ze vol-
Ik ging al op de fiets naar school. de_ vouwen goed scherp.
Op een keer kwam ik 's avonds uit
school en wilde de brug op fietsen,
maar ik hield mijn stuur niet en
reed zo de sloot in. Ik ben er zelf
uitgekomen en rende gauw naar
huis. Ik ging weer over naar de der
de klas en zit nu bij juffrouw Sie-
verding.
Mariëtte v. d. Zwet Oude Wetering
TOEN IK NOG KLEIN WAS
Ik werd geboren op 14 februari
1955. Mijn zusjes en broertjes, die
boven mij zijn, hebben veel om mij
gebeden, dat ik toch maar zou ko
men. Ik woog 6l/z pond. Het ledi-
kantje waar ik in heb gelegen, heb
ben we nog en ook de kinderstoel.
Toen ik 1 jaar werd, stapte ik al
alleen. Ik was nog geen jaar oud,
toen Joop me mee nam naar haar
huis, daar kreeg ik van haar vader
een hele reep chocolade, die ik hele
maal opsnoepte. Toen ik 2 jaar was,
viel ik eens met mijn gezicht op de
rand van een emmer, dat gaf een
diepe wond in mijn wang. Mama
ging direct naar de dokter en die
zette er twee krammetjes in. Ik had
niet gehuild. Als ik buiten, voor het
huis speelde, zette mama mij aan
een touw. Op een keer hoefde ik
niet aan touw, maar moest toen be
loven niet weg te lopen. Ik was toen
3 jaar. Mijn vriendinnetje woonde
aan de overkant. Ik lette op of mama
niet naar me keek en liep, heel on
gehoorzaam, naar de overkant. Zo
dra mama merkte dat ik weg was,
kwam ze me halen en ik moest
weer aan een touw.
Ik werd als kleutertje altijd Puk-
kie genoemd. Mama nam me dik
wijls mee naar oma en opa en dan
moesten we langs een bos. Ik vroeg
eens: „Is dat nu eht bos van Rood
kapje?"
Het was een groot feest, toen ik
mijn eerste H. Communie deed. Ik
kreeg een bedelarmband je, een paar
boeken, een tasje en een kerkboek.
Ik zit nu in de vierde klas bij
meneer Van Leur. Ik heb ook vrien
dinnen, waar ik altijd veel plezier
mee heb, want wij kunnen heerlijk
buiten spelen
Vandaag is Elise v. d. Klein, Lei
den de laatste die iets over haar le
ventje vertelt.
Ik werd geboren 14 januari 1956.
Het was erg koud. Ik woog 8 pond
en was 50 cm lang. Ik was erg lief
KLEINE PAASSERVETTEN
De kleine, ronde servetten worden
ook gemaakt van vloeipapier en wor
den uitgeknipt als vierkanten van
22 cm grootte (lengte).
Leg het vierkant dubbel in schui
ne richting (diagonaal!). Vouw het
nogmaals (2) en vervolgens nog een
derde keer (3). Nu heb je dus 8
driehoeken en als je 't lammetje als
versiering kiest, past de bovenbreedte
precies, maar met 't kuikentje moet
't servetje nog eens worden gevou
wen. Teken 't figuurtje op 't papier
af (calqueren kalkeren) en knip
by het stippellijntje de hoek weg.
Knip onderaan nog een hoekje uit
de driehoek, vouw dan de servet uit
een en je ziet tot je verbazing een
echt kunstwerkje voor je.
Op dezelfde wijze kun je ook een
heel dekentje uitknippen, als je maar
een stuk papier hebt, dat er groot
genoeg voor is.
Een vervolgverhaal van Suske en Wiske
B
PETER EN KLECKS
Oei! 't Schip slaat te pletter en de
golven sleuren het op 't eenzame
strand. Gelukkig komen Peter en
Klecks er goed van af. Maar, wat is
dat? Een reuzen-ei, dat op en neer
danst en heen en weer rolt. Wat zal
daarvan terechtkomen?
(zegt mijn moeder). Vader en moe
der waren heel blij met me. Maar
weet je wie wel het meest ver
heugd was? Mijn zusje Gerda, want
ze had al twee broertjes en ny kreeg
ze een zusje.
Toen ik een paar jaar was, speelde
ik met mijn broertjes en zusje in
de tuin van de familie Devilee, want
wij woonden in een woonboot en
hadden dus geen tuin. Toen ik drie
jaar was, speelde ik eens op een dag
in de kamer, terwijl mijn moeder
zat te breien. Opeens zei ze: „O,
nou laat ik een steek vallen." Ik
ging dadelijk aan het zoeken en na
een poosje zei ik verdrietig: „Moeder,
ik kan de steek maar niet vinden".
Toen moesten ze allemaal heel hard
lachen.
Met mijn vierde jaar ging ik naar
de kleuterschool bij juffrouw Bayer;
ze was heel aardig. Later ging ik naar
juffrouw Nachtegaal en nog later,
toen ik zes jaar was, ging ik naar
juffrouw Van Gelder, de hoogste klas
van de kleuterschool.
Toen ik zeven jaar was, ging ik
naar de eerste klas van de grote
school. Ik kwam bij juffrouw War-
nau, een hele aardige juffrouw. Ze
bereidde me voor op mijn eerste
Communie en dat deed ze heel mooi.
In de tweede klas zat ik bij juf
frouw Van Schaik, ook heel aardig.
Nu zit ik bij juffrouw v. d. Fluit,
ook een heel lieve juffrouw.
Dag kinders, ik verwacht nog veel
verhaaltjes over „mijn leventje".
Kom jongens, doe eens je best en
vertel ons iets over jullie grappige
streken.
TANTE JO EN OOM TOON
LEIMUIDEN
Geboren: Maria Elisabeth dr van
P. J. Versluis en E. M. Wijfje; Ariane
dr van W. G. van Keimpema en G.
Boelsma; Johanna Petronella Bouw-
dina dr van J. A. D. Hogeboom en
J. C. Vogelaar; Alida Janna dr van
J. den Hartog en A. Roos; Jeanette
Cornelia José dr van P. W. van Tol.
en A. C. Finkenflügel.
Ondertrouwd: Lambertus Wilhel
mus Wassenburg, 24 j., bloemist te
Ter Aar en Adriana Elisabeth Pe
tronella Schuurbiers, 23 j.
Gehuwd: Luciano Roberto Agos-
tino Ascione, 26 jaar, officier bij de
luchtmacht, wonende te Genua, Ita
lië en Anna Janna de Ren, 28 j.
Wilhelmus Antonius Maria Zwet
sloot, 21 j., rijwielhersteller, wonen
de te Zoeterwoude en Nicole Jans-
sens, 22 j., dienstbode; Cornelis Wil
lem Siegers, 22 j., chauffeur, wonen
de te Ter Aar en Hendrika Dirkje
Poot, 19 jaar, hulp in de huishouding.
ALKEMADE
R.K. Gymver. Excelsior Zater
dag 10 en zondag 11 april, telkens
des avonds te 8 uur geeft de gym
ver. Excelsior-Alkemade in de Pan-
cratiuszaal weer haar jaarlijkse uit
voering voor genodigden en belang
stellenden.
WISTEN JULLIE DAT
1. Als het ijs op Groenland smel
ten zou, dan zou het water in de
grote wereldzeeën daardoor zo onge
veer 6 meter stijgen.
2. De „oren" van een sprinkhaan
zitten op de voorpoten, precies bo
ven de knie.
3. Een ijsberenjong is bij zijn ge
boorte niet veel groter dan een rat
en weegt slechts Y+ kg.
4. Een regenworm legt eieren.
5. ,Met 't blote oog moet men bij
onbedekte lucht ongeveer 3000 ster
ren aan de hemel kunnen zien.
6. Het hart van een walvis weegt
alleen al 550 kg.
7. Een vlo kan sprongen maken
van wel 200 maal de lengte van
haar eigen lichaam.
8. Vi gedeeld door Vi geeft 1 tot
uitkomst.
