In de Krantentuin
1
Het knutselhoekje
I
1
z
•7
J
ZATERDAG 19 ItRCEMBER 1964
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 13
„De wijde blik
als Jezus nu eens geen moeder papier neergelegd en daarover een
had gehad? Wel dan had God Hem laagje mos. To enze helemaal klaar
verzorgd. Gelukkig heeft Jezus toch waren, riepen ze moeder om te ko-
wel een moeder, en als het Kerstmis men kijken. Ze vond het prachtig
is, dan denken we aan Jezus, toen en zei: „Zingen jullie nu maar wat
hij geboren werd. Toen was ook ie- kerstliedjes',, en dat deden ze.
dereen blij, maar Maria en Jozef
waren nog veel blijder. Marja Janmaat:
Als het nachtmis is, gaan veel HET KERSTFEEST
mensen naar de kerk, dan denken
ze aan het uur en de plaats waar Je- Bij de familie Jansen zijn ze druk
zus geboren is. Bij de kerstboom bezig met 't kerststalletje. Het wordt
staat het stalletje, dan gaan we pro- al heel erg mooi. Daar komt 't beeld
beren aan Jezus te denken en dat je van Maria, de moeder van het
vindt Jezus fijn en ook Maria en kindje Jezus, en daar komt de krib
de engelen. Ik ook hoor! Dan krij- be van het Kindje. Maar het Kindje
gen we vast een fijn Kerstfeest en ligt er nog niet in. Nu komt een
even milten en dan ^om vast *n de hemel. Denk hele mooie engel. Daar komt Piet
nog geen Joep. Marjan werd ang- toen vertrokken we' Het was overal' ie ook met? kribbetje zachtste maken*Nu is"hêt
tig Ais hem maar niets overkomen Hoogduin: bijna flaar; O Nee. Jozef is er nog
't Werd vijf uur, kwart over vijf, sen. We gingen nog even zitten en
KERSTMIS
(Vervolgverhaal)
Na een laatste vergadering werd „Ik fiets even naar school. Mis- de zee al bruisen. Zo kwamen we aan
besloten dat de veldslag donderdag schien moest hij nablijven of speelt de boulevard. We liepen die een eind
dadelijk om 4 uur uit school geleverd hij daar op de speelplaats, zei Mar- af en daar kregen we een zakje pa-
zou worden. jan. tates frites. Toen gingen we een trap
Die donderdagmorgen konden de Op de speelplaats geen jongen te op en hadden daar een heel mooi uit- na'éhtmis eeweest?" vroeg Piet
jongens hun gedachte maar heel zien. De schooldeur was open, want zicht over de zee. We gingen daarna N ik 'heb eep plan' we
moeilijk bij de lessen houden. de werksters waren in de gangen aan zo langzaam op huis aan. Oom Jaap - -
niet. Dat beeldje moeten ze eerst
even opzoeken. Ha, daar is het al!
Nu is het stalletje klaar. De kin-
Jan en Piet waren allebei 7 jaar. deren gaan nu eten en krijgen twee
,,Zeg Jan, ben jij wel eens naar de boterhammen met pindakaas.
„Joep Diekema, kom eens hier", het werk. Marjan stapte de school en vader waren al thuis. We dron- -pfit v.n^Inbaarmoeder tegen Piet en Ineke.
,i" 1, i,noi vg- uJa» en Piet holden naar ae KeuKen. rp- CT, naar appt Hp
„Oma komt straks hier om jullie
een verhaaltje te vertellen", zegt
klonk de stem van de meester heel binnen en ging naar de derde klas, ken een glaasje limonade met een
boos. waar nog licht brandde. snoepje en zo was de middag voor-
„Kijk dit werk eens. Vol fouten. „Mijnheer weet u iets van Joep? bij. Het was al bij zessen toen tante
Geen som helemaal goed. Om 4 uur Hij is nog niet thuis?" Riet de tafel weer dekte voor de bo-
overmaken. „Ga zitten". „Hij is vanmiddag niet op school terhammen. Wat smaakten die weer
Ting! Ting! Daar gaat de bel al.
Doe eens open, Ineke."
Ha, daar is oma. Ze heeft 'n kerst-
diC boek' meegenomen.
het goed vindt jongens."
Vader vond het goed. Ze mochten
heerlijk! We ruimden weer af en mee naar de nachtmis. Daags te
mee naar ae nai-iiiiiua. ijadga ie vu- ïïpppn
ren, mochten ze mee helpen de
„Gaat u daar uit voorlezen?"
„Ja als jullie straks onder de wol
„Om 4 uur overmaken", gonsde geweest".
het door Joeps hoofd. „Om 4 uur" „Niet op school geweest?" vroeg hielpen met de afwas. ren mocn,en uclljeu ue --
maar dan moest hij, en zeker als aan- Marjan ongelovig. va-Qn nonr,.t i. 7 Ze moeten eerst nog een schep le-
voerder, op de hei zijn. Tranen van Net wilde mynheer een hele klach- werf bet*v00r ons tijd om op te stap: grote boom, dus daar was veel werk vertraan.
woede sprongen m zijn ogen. De an- tenlqst over Joep ophangen, maar brachten ons naar aan. Vader ging op een stoel staan „Wij gaan naar de nachtmis en jul-
tZl Ï,°»T wJ°£adnTnen ^et Te" g g g de bus, maar de bus kwam niet on- om een grote bal op te hangen, lie lekker naar bed",.zegt moeder.
voor hem. Wat had Joep niet ge- hy maar. dagen. Hé hé eindeliik kwam die Krak! Krak! Daar ging vader door „Toe komen jullie jongens? roept
sjouwd om het hol m orde te krijgen Mynheer wat moeten we doen. ^00r We bedank,en 00m en tante en de stoel heen. Jan en Piet lachten oma.
en daarom stak een jongen zn vin- huilde ze byna. stapten in de propvolle bus In Lei- hard. Ze leest voor van een lief engeltje
ger op: Mijnheer mag Joep dat „Ik help mee roeken. Van zn °e P^P™,'te ede „U bent ook zo dik", lachte Piet, en als het verhaaltje uit is, gaat oma
strafwerk morgen maken vriendjes heb ik vanmorgen gehoord, oen a me p pp j Turf naar bene(Jen en piet en Ineke dr0.
„Waarom zou dat? dat ze op de hei zouden gaan spe-
„Mijnheer we gaan een fijn spel len.
spelen. Wij allemaal met zestien jon
gens".
„Ik denk er niet over, Joep moet
eindelijk maar eens begrijpen dat le
ren voor spelen gaat. En nu geen
woord er meer over".
Zo, dat wat dat.
hij wilde geen andere jongens meer
(Wordt vervolgd)
Het was een leuke dag geweest.
Anneke v. d. Meer, Leimuiden.
Je aardige verhaal komt over een
In ieder geval, de bal hing in de men van een engeltjé met vleugels
kerstboom. Nu het laatste werk nog: en een kleedje schitterend als de
de kaarsjes in de boom en dan aan zon.
het kerststalletje beginnen. Piet en
Je aardige verhaal komt over een Jan gingen de beeldjes halen. Er Ziezo kinders voor vandaag is het
paar weken in de krant. E. zijn nog za(en engeltjes bij met lange siujers weer genoeg. Maar we gaan de vol-
CORRESPONDENTIE
een paar kinderen die al zo lang op
10 u ij t v, Agnes van Diemen, 7 jaar, Zoeter- daag voor-
- W -er van Ziin. Leiden.
en vleugeltjes, die schitterden als dende week weer verder. Dag alle-
TANTE JO en OOM TOON
een plaatsje wachten en die gaan van- de zon; fn dé kerststal hing vader 'n maal.
rood lampje. Toen werd het crêpe-
*a -Nret 8ten 1-8P weer ?aa,r ning er bij. O, o, wat een neus heeft
het hol. Nog even inspecteren of al- de heks en wat ieiüke ogen!!
les m orde was. Om 4 uur zou hij
vlug voortmaken met die sommen.
Kees die naast hem zat zou hem stie-
kum wel even helpen en de jongens
zouden wel een kwartier je wachten.
Nog even kijken of de pijl en bogen
in orde waren. Kijk daar moesten nog
wat touwtjes strakker getrokken
worden, een heel botte pijl nog wat
bijgeslepen enz. enz. tot opeens
de gedachte bij hem opkwam: ik ga
vanmiddag spijbelen ik blijf lekker
hier werken. En hij deed het.
's Middags op school: „Wie weet
waar Joep is?" Niemand wist het
want Joep had met niemand
gesproken.
DE HEKS
Hierboven zie je een heks staan
Ze gaat naar de kraan.
Zou die het doen?
O, o. wat toen?
O, hij doet het niet
Dat komt zeker door Piet
Piet is een tovenaar.
En ook een goochelaar.
DE HERFST
De herfst is mooi en leuk. Op
een dag ging ik met mijn vriendje
naar buiten, we hadden een bezem
en een schon bii ons. We veegden de
bladeren bij elkaar en gingen een
hut maken. Het werd een ronde bla-
derenhut. We bouwden er ook een
keuken bij.
Hé, daar kwam Jopie aan met zijn
kar.
„Jopie haal eens op je kar wat
bladeren?" vroegen we.
„Nee. ik moet gaan eten."
„Oh. en ik moet naar zang", riep
Lizette Wassenaar, Warmond.
Je verhaaltje over Sint Nicolaas
kunnen we nu niet meer in de krant ik. Maar voor ik wegging, hebben
over zetten. We denken nu weer aan het we eerst nog een bladerengevecht
a.s. Kerstfeest. Toch vind ik het fijn gehouden.
„Misschien komt hij wel te laat. dat zwarte Piet zo dikwijls wat in je We gingen naar huis om te eten.
Afwachten maar"., en de meester schoentje gedaan heeft. De volgende dag was de juffrouw
dacht: „Jammer toch van dat ventje, Dat had je toch zeker wel verdiend, jarig. Wat hadden we een feest,
dat er thuis niet voldoende op gelet Dag Lizette blijf maar zo goed je 's Middags -kregen we film en iedeF
wordt". Ik zal er morgen eens heen best doen. een zakje snoep,
stappen en met die oudste zus spre
ken". Ella Olierook, Hazerswoude heeft Anja de Man, Leiden:
Om 4 uur renden de jongens naar in het voorjaar toch zo'n fijne dag
het hol. Daar vonden ze Joep hele- beleefd. En daar komt ze ons nu over MF.T HET SCHOOLREISJE MEE
maal gereed voor de strijd. vertellen.
„Joh Joep, dat jij dat durfde doen!" EEN DAGJE UIT We zijn met het schoolreisje naar
riepen er een paar. de dierentuin geweest. Daar_zagen
Nu schaamde Joep zich wel een Tante Riet had naar ons een brief- we apen. leeuwen
beetje.
KERSTGESCHENKEN
WE MAKEN VLUG EEN
AVONDTASJE
Heb je soms wat mooie platte
Kies zijde of dunne wol in een steentjes nog bij de hand, gevonden
rtijgers. Er was kleur, die past bij de kleding van aan 't strand of tussen 't grint, dan
je geschreven waarin ze ons vroeg ook nog een klein aat>ie en dat deed grote zus of van iemand anders aan kun je daar best een leuke armband
SASSENHEIM
ONDERWIJSJUBILEUM
Een dezer dagen was het 40 jaar ge
leden, dat mej. M. Misset verbonden
was aan het openbaar lager onder
wijs. Zij begon haar loopbaan ais on
derwijzeres in december 1923, maar
het feit dat zij deze loopbaan voor
één jaar onderbrak, is oorzaak, dat
men aan dit gedenkwaardige feit, nu
eens de nodige aandacht kon beste
den. Haar eerste school was in Haar
lem. Na nog enkele standplaatsen,
kwam zjj op 1 april naar Sassen-
heim, om haar kennis in dienst te
stellen van het openbaar onderwijs.
Haar superieuren zijn zeer content
met haar werk en dit was aanleiding
voor het gemeentebestuur om in be
sloten kring met o.a. het hoofd en
personeel der school de jubilaris te
huldigen. Door de burgemeester wer
den haar woorden van gelukwens en
waardering en bloemen aangeboden.
Ook de gebruikelijke enveloppe met
inhoud ontbrak niet. Het hoofd van
de school, de heer Hoeven, en de on
derwijzer de heer J. K. Roodzant,
wensten hierna hun jubilerende col
lega eveneens geluk met het bereiken
van deze mijlpaal in haar onderwij
zersloopbaan.
VOORLICHTING AAN OUDERS
In het K.S.A.-gebouw is een bijeen
komst gehouden, waarbij waren uit
genodigd de ouders van de leerlingen
der 1ste klas van de R.K. Lagere
School, de plaatselijke geestelijkheid
en hoofden der scholen met hun leer
krachten. Doel van deze bijeenkomst
was een uiteenzetting te geven van de
nieuwe methode van het godsdienst
onderwijs.
Kapelaan Omzigt, de heer W. Ver
meulen, hoofdonderwijzer en Mej.
Van Kampen, onderwijzeres, gaven
hun visie over bovengenoemd onder
wijs. Als tweede punt, werd bespro
ken de eerste communie der kinde
ren te verleggen naar de tweede klas
en wel om twee redenen. Ten eerste
vond men, dat het kind, dan op iets
rijpere leeftijd was gekomen en ten
tweede omdat de kinderen veel te
verwerken hadden bij de omschake
ling van het kleuter- naar het lager
onderwijs.
wat .lijm en een paar meter koper
draad.
Leg dan eerst de strook dubbel.
Op I1/» cm van de vouw wikkelt men
't koperdraad zo er omheen, dat zich
een kleine ophanger vormt. Knip de
draad met 'n tangetje of met 'n oude
schaar door.
Lijm nu de beide stroken om de
eerste steen en bind ze aan 't eind
weer met 't koperdraad aaneen. Ver
volgens doe je ze ook met de 2e steen
en zo verder. Na de laatste steen is
er dan nog wel zoveel van de reep
over, dat er een ophanger als slui
ting ontstaan kan. De tekening laat
dat duidelijk zien, ook hoe 't sluit-
staafje gemaakt wordt (ook van
leer!) en gelijmd.
Heb je geen passende steentjes, of
steentjes die je niet mooi genoeg
vindt, dan kun je ze lakken. Of je
kunt ook langwerpige houten- of
plastickralen voor je doel gebruiken.
„Een aanvoerder die spijbelt", ook een dagje bij haar op visite te ko- zo leuk. Er waren ook neushoorns, wie je 't tasje wil schenken. mee maken,
niet mooi", flitste het door zijn hoofd, men. Nu daar hadden we wel zin in. heel mooie vogels en een grote, ster- De tas wordt gemaakt van 2 lap- Behalve die steentjes hoeven
maar meteen met veel bravour: „Aan- Wè besloten de volgende zondag te ke oli fant. Daarna gingen we limo- pen stof van 70 bij 26 cm. Boven- niet van gelijke grootte en ook niet
treden jongens". gaan en moeder schreef een brief te- r>ade drinken. Toen gingen we met dien moet je 'n mooie gordijnring precies van dezelfde vorm te zijn!
't Werd een hete strijd, nu eens rug dat we dan zouden komen. Die de bus naar een rondvaartboot. Daar of iets van die aard hebben. heb 'n strook leer van 4 a 5 mm
was de overwinning aan de ene kant, zondag gingen we om half acht naar was het heel leuk. Er was een me- Maak fig a na maar maak de hreed en P*m- cm lang nodig (plm.
dan weer aan de andere. De gevan- de kerk en gingen toen met de bus neer on dm boot die allemaal graüjes ruiten 4 bij 4 cm' eerst natuurlijk betekent ongeveer, 't kan langer en
gen jongens werden naar het hol van tien minuten voor half tien mee. vertelde. We hebben een hele poos >n papieren model Leg de stof dub- korter z*jn> want dat hangt van de
gebracht. De strijd duurde zo lang tot Het was mooi weer, dus dat troffen gevaren en daarna gingen we naar bel met de vouw iangs de stippellijn Srootte en de vorm der stenen af),
er maar een paar jongens meer over we We reden tot het station in Lei- een speeltuin. Daar waren schommels knip dan de bejde lappen uit en Probeer dat eerst even uit, dan zie
waren en toen was het zo wat etens- den en stapten daar over op de bus wippen en een elijbaan. Het was pvpnpp„<; daarmpp overepnkomende vanze^ we* je de reep wat kor-
tijd. naar Noordwijk. Eindelijk waren we daar heel leuk. Toen werd het tiid iappen voering Leg dan de beide *er *anSer moet nemen. Koop ook
De spullen werden opgeruimd en er. We liepen nog een eindje en al om naar huis te gaan. Wat was dat deign rechts op rechts en naai ze
ieder ging naar huis met een: „Vol- gauw was het huis van tante Riet een gezellige dag geweest maar de met rijgSteken op l/- cm van de kant
gende week weer". in zicht. Ik trok aan de bel en oom voleende dag moesten we weer leren. aan elkaar op ongeveer i0 Cm na, aan één zijde 2 gaatjes in de beide
Joep was voldaan, zyn party had Jaap deed open. We trokken onze om de tas nog te kunnen omkeren hoeken, haal er een fijn katoenen
gewonnen. Hy schuurde zijn modde- jassen uit en gingen de kamer bin- WFFR EEN DIKKE ENVELOP (binnenst buiten). Daarna naai je draadje doorheen en bindt dat aan
rige schoenen aan de droge hei af. nen. Daar rook het heerlijk naar bloe- ook de opening met overhandse ste- de achterzijde van het blad aaneen.
Maar wat zag zyn broek er uit, ge- men. Tante Riet zorgde voor koffie Wat hebben de kinderen uit de ken dicht Na ga je de tas stryken Dan hoef je niet te plakken, dat
scheurd en vol modder. en presenteerde een koekje. Heerlyk, derde klas van de St. Antomusschoo! j ze vervolgens dubbel en naai ze anders wel eens aanleiding wordt tot
Stilletjes ging hy de achterkant het waren bokkepootjes. Na het twee- weer hun best gedaan. Allemaal n m de kanten tot >t teken x met knoeien of je maakt 'n boekje, als
van het huis binnen. Vreemd stil was de kopje koffie kregen de groten kerstverhaaltje. Goed zo! Dr ga er overhandse steken aaneen (zie fig.!), in c is aangegeven.
't m huis. Dat was even boffen, nu een citroentje en wij een glaasje li- vlug de beste uitzoeken en dan komt Naa| dan »t bandvat (greep - beugel)
naar de zolder, een andere broek monade. Daarna gingen we naar bui- eerst: aan elkaar met ^eine steken en maak
aantrekken en schone schoenen. Pff, ten wat wegkruipertje doen We za- de naad onzichtbaar met 'n fqn band
wat was hij moe, even rusten en in gen toen een heleboel auto s met Reggy Douwes je gchuif dan de ring over 't hand-
zijn volle lengte ging hij op de vloer bloemkransen. Zo ondertussen ging vat en naai hem desgewenst bij x
liggen en na een paar minuten sliep de klok door. Het liep tegen etens- KERSTMIS aan zijde van de vast past
hij als een roos. tijd. De tafel werd^gedekt en we gin- A1ufv- -• j - -j de ring soms niet bij de tas, dan
Wat was er m die tussentijd bene- gen aan tafel zitten Het eten was Als het Kerstmis is, dan is ieder- overtre| je hem met knoopsgatzijde
den gebeurd? verrukkelijk. Onder het eten werd een blij. Ja, dan is het groot feest. weer fig in de gewenste kleur
Marjan was tegen half 5 uit school besloten dat oom Jaap met mijn va- Weet je ook waarom? Ik wel hoor!
thuisgekomen, waar Hanna met de der naar de bollenvelden zouden Vroeger, heel veel jaren geleden is
thee klaar zit. Ook Bernise en Tilly gaan fietsen en tante Riet met moe- Onze Lieve Heertje geboren. Ja, Je-
kwamen spoedig daarna binnen. der en mij naar de boulevard zouden zus, die later zo veel voor ons ge-
„Hanna, is Joep nog niet thuis?" gaan wandelen. leden heeft.
VOOR DE GRAGE FOTOGRAAF
Je weet, hoe kleine kinderen hou
den van boekjes met plaatjes en
„Nog niets gezien. Z'n fiets staat in Nu dat vonden we goed. Eerst werd Maria, is de moeder van Jezus. pn voorai ai<, Hat foto's ziin
de tafel afgeruimd en de vaat gewas-Ze heeft Hem ook verzorgd. Maar lotos-' en yoorai ais- aat -s zyn
de schuur'
van hun eigen speeltuigjes. Grotere
broer of zus, maak daarom foto's van
de beer (teddy), van de poppen, van
't emmertje met schopje, van de
autootjes, van de poppewagen enz.
Niet meer dan 1 of 2 voorwerpen op
't zelfde plaatje. En maak er nu niet
te veel. Plak ze op bordpapier en
dit weer in 't boekje. Ofmaak
31. Tijdens de gevangenschap van
Cellini had koning Frans I van Frank
rijk de Paus steeds weer gevraagd
hem de goudsmid uit te leveren. Een
goede vriend van Cellini n.l. kardi
naal Ferrara was juist naar Rome
gekomen om de Paus zijn opwach
ting te maken. Bij het daarop vol
gende souper, waarop goed gegeten
en gedronken werd, maakte de kar
dinaal van de al te opgewekte stem
ming van de Paus gebruik om deze
te zeggen: „Koning Frans smeekt
Uwe Heiligheid dringend aan Cel
lini de vrijheid terug te geven". Met
een hartelijke lach antwoordde de
Paus: „Goed, maar onder voorwaarde,
dat u hem dan meteen meeneemt".
Daarop verhief de Paus zich van zijn
zetel en trok zich in zijn vertrekken
terug.
32. De kardinaal was het duide
lijk, dat er nu snel moest gehandeld
worden, voordat Cellini's vijanden de
zaak op het spoor konden komen.
Direct na zonsopgang haalden een
paar edellieden uit het gevolg van
de kardinaal de arme goudsmid uit
zijn gevangenis en voerden hem naar
zijn hoge vriend, die hem hartelijk
ontving.
Cellini bleef voorlopig in diens pa
leis, tot hij weer op krachten geko
men was. Hij kreeg er bezoek van
talrijke vrienden. Allen verbaasden
zich erover, dat hij zoveel ellende
en lijden levend doorstaan had.
In Frankrijk aangekomen, ontving
hij al heel spoedig belangrijke op
drachten, omdat men daar inzag, dat
hij een werkelijk groot beeldhouwer
was. Als dat nieuwe werk het toe
liet, ondernam hij ook weer grote
reizen en beleefde daarbij nieuwe en
spannende avonturen.
In 1558 begon hij het boek te dic
teren, dat al deze belevenissen be
schrijft en dat heden nog door hon
derden met grote belangstelling
wordt gelezen.
EINDE
