„DE EERSTE ZAL DE LAATSTE ZIJN EN DE DIENAAR VAN ALLEN" WELKE FILM IN LEIDEN? Idylle rond de hondekar nu vijftig jaar geleden Loco-burgemeester overhandigt het geschenk van de stad „Saturne" geen hazardspel V viiJ DAG 30 OKTOBER 1964 DE CO'TB A *7T PAGINA 3 BURGEMEESTER VAN LEIDEN BIJ AFSCHEID Met een list naar het Stad huis gelokt: „het maken van een staatsiefoto", keek jhr. mr. F. H. van Kinschot, die van daag en morgen afscheid neemt als burgemeester van de Sleu telstad, zeer verrast toen hij hedenochtend in de kamer van B. en W. met het voltallige College ook de Commissaris van de Koningin in Zuid-Hol land, mr. J. Klaasesz en diens kabinetchef, mr. J. Dinger, aanwezig zag. Mr. Klaasesz liet de burgemeester niet lang in het onzekere en deelde me de, dat het H. M. de Koningin had behaagd hem te benoe men tot ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw. Spre ker had grote waardering voor de wijze waarop jhr. mr. Van Kinschot gedurende 35 jaar het ambt van burgemeester heeft bekleed. Eerst Zuidlaren, daarna Alkmaar en ruim 18 jaar Leiden, een gemeente, welke zich momenteel in een periode van zeer snelle ont wikkeling bevindt. De Commissaris somde een groot aantal nevenfuncties van de scheidende burgemeester op waaruit de veelzijdige belang stelling van jhr. mr. Van Kin schot op maatschappelijk en cultureel terrein z.i. duidelijk blijkt. In dit woord van waar dering betrok mr. Klaasesz ook de echtgenote van de burge meester. Na een dankwoord van de burgemeester bood wet houder S. Menken hem namens het college van B. en W. de bij de onderscheiding behorende draagmedaille aan. Op de foto: de Commissaris en de burgemeester. „Het is geen lichte taak, waarvoor ik mij deze middag gesteld zie: af scheid te moeten nemen van de Raad van een gemeente, die ik ge durende de laatste periode van mijn ambtsvervulling heb mogen dienen". Aldus vanmiddag de burgemeester ▼an Leiden, jhr. mr. F. H. van Kin schot, die per 1 november zijn ambt neerlegt bij het bereiken van de pen sioengerechtigde leeftijd. De Leidse raadszaal was tot de laatste plaats bezet met wethouders, raadsleden en vele genodigden, die op rijen stoelen tegen de wanden een plaatsje hadden gevonden. On der hen waren vertegenwoordigers van geestelijkheid, provincie, leger, het Hoogheemraadschap. Voorts me vrouw v. Kinschot, zoons ën schoon dochters van het echtpaar v. Kin schot, de oud-president-curator van de Leidse Universiteit, baron De Vos van Steenwijk en echtgenote. Ook de publieke tribune was goed gevuld. Het was een hartelijke plechtig heid, waarbij vooral het aanbieden van de zilveren erepenning van de stad Leiden met het ereburgerschap door loco-burgemeester S. Menken, een ovationeel bijval verwierf. Natuurlijk werd door de sprekers dankbaar het grote gebeuren van vanmorgen gememoreerd; de hoge koninklijke onderscheiding, die mr. J. Klaasesz, die morgen, de scheiden de burgemeester was komen aan bieden. „Na een „leertijd" van 6 jaren in het intieme provinciehuis te Middel burg, gevestigd in de oude Abdij, werd ik in 1929 door H.M. de Kpnin- gin tot het burgemeestersambt" ge roepen. Gedurende de 35 jaren, dat ik dit prachtige ambt heb mogen bekleden, heb ik mijn taak vervuld, gericht op hetgeen staat in Marcus 9, vers 35: Indien iemand de eerste wil zijn, die zal de laatste zijn en de dienaar van allen. Met veel genoegen denk ik terug aan de 5 heerlijke jaren op het fraaie Laarwoud in Zuidlaren met zijn be roemde paardenmarkt, van welke gemeente ik het ereburgerschap aan geboden kreeg. Daarop volgden als burgemeester der gemeente Alkmaar 12 mooie jaren, 'gedurende welke ik mocht samenwerken met mijn grote vriend de secretaris, daarna mijn op volger, prof. Koelma, onderbroken door de moeilijke bezettings- en on derduikjaren. stad heeft zich in de afgelopen jaren op velerlei gebied nog kunnen ont plooien. „Reeds tijdens mijn installatie te Leiden gewaagde ik er van, dat het huisvestingsprobleem „bijkans onop losbaar" leek. 'a dit er: moet ik helaas niet alleen zeggen dat deze zelfs 19 jaren na de oorlog herhalen. De toewijzingen voor deze gemeente zijn bij lange na niet toereikend om ook maar enigszins op het woning tekort in te lopen. Ook enkele pro- jeoten-van-lange-adem konden niet tot uitvoering komen: de bouw van de nieuwe veemarkthal annex sport hal; een nieuwe schouwburg, wil Leiden zijn plaats op cultureel ge bied blijven behouden. TELEURSTELLEND Tot de projecten, waarvan de ver wezenlijking een uitermate teleur stellend verloop heeft, behoort het industrieterrein, dat in samenwer king met Zoeterwoude moet worden geëxploiteerd. De industrie gaf het vertrek te zien van enige bedrijven. Anderzijds kan echter met voldoening worden geconstateerd, dat een aantal Ameri kaanse bedrijven het oog liet vallen op Leiden en dat er momenteel nog een aanzienlijk aantal gegadigden is voor vestiging in Leiden". Spr. stelde dat de realisering van werken in de bouwsector op niet geheel redelijke wijze wordt vertraagd door het be leid van de regering inzake de af gifte van de vereiste rijksgoedkeu ring. In de financiële sector doen zich moeilijkheden voor doordat inge volge de wet kapitaalsuitgaven pu bliekrechtelijke lichamen de ge meente wat betreft haar uitgaven patroon in een bepaald keurslijf wordt gedwongen. De uitkeringen op grond van de Financiële Verhou dingswet moeten onvoldoende wor den genoemd. STATION „Gelukkig kan hiertegenover ook veel positiefs worden gesteld. De na oorlogse tijd, betekende herstel en vernieuwing. Tijdens mijn ambtspe riode is ook veel tot stand gekomen. Een nieuw station annex spoorweg- tunnel en een vernieuwd emplace ment brachten aanzienlijke verbete ringen". In een goede stadsuitbreiding werd voorzien door de vaststelling van een groot aantal uitbreidingsplannen voor de noord-, zuid- en westzijde van de stad. VERKEER Dank zij de invoering van het een- richting verkeer in de Breestraat en op de Marktroute, kon in de binnen stad een aanmerkelijke verbetering in de doorstroming van het verkeer worden verkregen. De invoering van het eenrichting verkeer stelde het gemeentebestuur voor de noodzaak om over te gaan tot verplaatsing van de warenmarkt. Na een aanvankelijke (geringe) te ruggang van de omzetten, kan nu van een consolidatie worden gespro ken. Spr. memoreerde ook de totstand koming van het nieuwe gebouw voor Sociale Zaken aan het Steenschuur en van het nieuwe G.G.D.-gebouw aan de Roodenburgerstraat, de stads- sanering (plan ZijlsingelHeren gracht), restauratie Het Gravensteen de Lodewijkskerk, het Waaggebouw en de Burcht. Spr. sprak voorts over zijn vijftienjarig curatorschap van de universiteit, historisch onverbre kelijk verbonden aan het burgemees terschap. DANK Vele andere beelden uit zijn ambts periode riep de burgemeester op, ver gezeld van dankwoorden aan leden en oud-leden van de raad, wethou ders en in het bijzonder tot loco-bur gemeester wethouder Menken, die als loco, vooral in de tijden van li chamelijke tegenslag veel werk hem uit handen nam. Spr. herdacht met weemoed oud-wethouder Stolp, die al te vroeg heenging. Hij dankte de gemeentesecretaris sen in successie, mr. Bool en mr. Van de Poel en ambtenaren van hoog tot laag. Spr. somde ook de vele pret tige verhoudfiigen met het organi satie- en verenigingsleven op. De kontakten met de naburige gemeen ten konden goed v. orden genoemd, al was het onvermijdelijk, dat het vraagstuk van de grenswijziging wel hier en daar wrijving veroorzaakte. Met dankbaarheid gedacht spr. ook de steun die hij van zijn vrouw heeft gehad, waarna hij besloot met de woorden, waarmee hij zijn rede op 8 mei 1945 in Alkmaar begon: diepe dank ben ik verschuldigd aan God, die mij en mijn gezin gedurende mijn lange ambtsperiode Zijn rijke zegen heeft geschonken. MONDO CANE IS TERUG CAMERA Het schokkende Italiaan se filimprodukt „Mondo Came" is weer terug in Leiden. Filmisch zeer ver antwoord wordt een exposé gegeven vam wrede, extravagante en hyste rische situaties' in de menselijke sa menleving, waarin vaak de grens van het menselijke wordt bereikt en het dierlijke aan de oppervlakte komt.. In sommige gevallen heeft de hond dezelfde rechten als de mens. Ondanks dat de film speelt op de laagste instincten van de mens weet zij te boeien. Volwassen, die met dit allies kennis willen maken, kunnen deze „documentaire" gaan zien. De tekst is Nederlands gesproken. DAVID NIVEN, C. C. EN EEN HALSSNOER TRIANON De getekende inleiding met de namen van de medewerkers van de film de roze panter belooft meer dan de film in werkelijk heid te bieden heeft. Het eigenwijze pantertje, dat tussen de letters door loopt doet het goed. De rolprent daarentegen is wat overladen door bizarre situaties. Vermaak kan men toch wel bele- van aan deze film, die veel zotte zaken in een logisch verhaal bijeen tracht te brengen. Het gaat om een zeer kostbaar halssnoer met een enor me edelsteen, dat gedragen wordt door de zeer charmante prinses van een oosters land (Claudia Cardiinale). Haar tegenspeler is de aartsoplach- ter Sir Charles, die op het gebied van vrouwenveroverimg een ai bele gen reputatie heeft, en die langs LEIDEN Als alumnus van de Leidse univer siteit had deze stad voor mij wel een zeer bijzondere bekoring en het was mij dan ook een grote vreugde op 17 juni 1946 in deze zaal mijn installatierede te mogen uitspreken. Daarin wees ik op een groot ge schenk, dat ik uit Alkmaar mee bracht te weten een stuk gevoel voor stadstraditie. Ik moet U zeggen, dat Leiden mijn grote genegenheid heeft behouden en het is U bekend, dat de historische en culturele waarden, die deze stad bezit, in mij hun verdediger hebben gevonden. Mijn gevoel voor historie en traditie bracht mij zelfs éénmaal met de Raad in conflict, toen het C; over de demping van de Lange e. Het heeft mij persoonlijk verheugd dat ik in deze stad de Waalse Kerk hervond, die ik nu sinds jaren als ouderling dien. Ook met de andere Kerken bleef steeds een hartelijk contact". LICHT EN SCHADUW „De vervulling van een ambtspe riode brengt voor ieder onvermijde lijk licht- en schaduwzijden mede. In het persoonlijke vlak: de achter uitgang van mijn gezondheidstoe stand". In het zakelijke vlak stelt het hem teleur, dat Leiden, ondanks een niet aflatend streven van het gemeente bestuur, na een voorbereiding van welgeteld 35 jaren nog steeds niet de gebiedsverruiming kon verkrij gen, die voor een harmonische stads ontwikkeling onontbeerlijk is. De Wethouder loco-burgemeester S. Menken sprak gistermiddag de schei dende burgemeester toe. Aan de hand van voorbeelden en cijfers tekende hij de veranderingen in de stad tij dens de 18-jarige ambtsperiode van burgemeester Van Kinschot. In 1950 waren er nog tweeduizend werklo zen, de laatste jaren kennen we een arbeidsmarkt met duizend tot twee duizend arbeidskrachten tekort. Niettemin daalt de personeelsbe zetting van de bedrijven, hetgeen een landelijk beeld is. Het wordt veroorzaakt door de grote zuigkracht in de dienstensector, zoals de uni versiteit, banken, verzekeringsmaat schappijen en overheidsdiensten. Het aantal studenten van de uni versiteit steeg van 3300 maar 6800. Het aantal personeelsleden van 1400 naar 3200, het aantal hoogleraren van 121 naar 250. Spr. wijdde bij zondere aandacht aan de giroei van het vaktechnisch onderwijs. Op alle scholen tezamen waren in 1948 16.000 kinderen, nu zijn er 22.000. Sterk was de stijging van het aantal leer lingen uit de buitengemeenten. Vooral de wijze, waarop die burge meester leiding heeft gegeven, ont lokte grote waardering. Het door burgemeester Van Kinschot in 1946 geciteerde woord vain Vondel ken merkte hem: „als 't gemeen u roept, versorgt het als u eigen". Spr. betrok in zijn diank ook mevr. Van Kinschot. Naast de zilveren ere penning van de stad Leiden over handigde de heer Menken het cadeau van de stad Leiden: een stel kunst historische beeldjes. NAMENS DE RAADSLEDEN Mi'. J. Woudstra dankte in een rede namens de raad, die zijn scheidende voorziter een geschenk aanlbood. ECHTPAAR VITCHER IN HET GOUD „Toen ik nog diende bij een me vrouw in Zoeterwoude (Dorp), zat ik vaak voor het raam te breien en dan kwam hij met zijn hondekar met kolen over de weg en knikte om te vragen of we brandstof nodig had den. Ik schudde dan van nee. Kwam hij de week daarop weer langs en knikte ik, dan schudde hij zijn hoofd" lachend vertelde mevrouw P. Vit- scher - Hoogeveen over het vroege voorspel van het feest dat op 11 no vember vijftig jaar geleden gevierd werd: haar huwelijk met de heer L. Vitscher. Samen wonen zij beiden nu in het St. Dominicushuis, Raamsteeg 27. waar zij beiden goed verzorgd wor den door de eerwaarde zusters Do minicanessen. „En goed, hoor", ver zekert de heer L. Vitscher, die men zijn 86 jaren niet aanziet. Mevrouw Vitscher (79) ligt op het ogenblik op bed, want zij heeft een lichte bron chitis opgelopen. „Maar ik ben zo weer beter". Ja, denk erom, valt haar echtgenoot bij, want anders vier ik het feest alleen!" De heer Vitscher is eerst boeren knecht geweest, maar al spoedig in die brandstof handel gegaan. „Vroe ger ging diat niet zo gemakkelijk Je verdiende maar vijf cent op een mud cokes en dat moest je dan met de kar bij de gasfabriek gaan halen en dan naar Zoeterwoude rijden. Tegenwoordig gaat dat allemaal met de auto en wordt er natuurlijk veel meer verdiend op een mud. In 1948 heb ik mijn zaak verkocht aan mijn neef N. C. van Velzen. Want kinde ren hebben we nooit gehad". „Maar we hebben wel even een pleegkind gehad", verbeterde mevr. Vitscher snel, jammer genoeg is hij maar drie maanden bij ons geweest, want ik moest toen naar het zieken huis. Hij woont nu in «Roermond en heeft een goede baan". Het feest wordlt gevierd op 11 no vember met een H. Mis, maar de receptie wordt gehouden op zondag 8 november van half drie tot vier uur in het Dominicushuis aan de Raamsteeg. Het gouden bruidspaar L. Vitscher- Hoogeveen temidden van de ge schenken in hun versierde kamer. EEN STERK STAALTJE ORLON DEKEN 1-pers. 59.75 Ook in 2-persoons maten te kust en te keur bij: HAARLEMMERSTRAAT 172—174—179 HERENSTRAAT 9 (alleen voor textiel) allerlei sllinikse wegen tracht het kost bare snioer in handen te krijgen. Hij ontmoet diaadbij nauwelijks moeilijkheden van de inspecteur van politie, die struikelend over elk tafeltje dat in zijn weg komt, zijn tegenstrever is. Als niettemin dief en diefjesmaat achter slot en gren del zitten, komt een verrassende wending in de ontwikkeling der za ken. David Mven speelt op de hem bekende oer-Britse wijze de rol van de „bandiet" Sir Chanies. Zijn spel en voorts de kleuren dragen bij aan het pretentieloos genoegen. KFC: alle leeftijden. JERRY Té LEUK LUXOR De gekke en beweeglijke snuit van Jerry Lewis is uitstekend materiaal voor een film. Daarvan zijn de Amerikaanse filmmakers over tuigd, en zij handelen er ook naar. „Wie past er op de winkel?" is het nieuwste produkt, waarin Jerry de hoofdrol speelt. Zoals gebruikelijk heeft het verhaaltje totaal niets om het lijf. Het belangrijkste is de aan eenschakeling van de vreemdste si tuaties, waarin Jerry Lewis steeds een belangrijk aandeel heeft. Het is niet moeilijk te raden wat er gebeurt als Jerry een baantje krijgt in een warenhuis-van-standing. Toch wordt het wel iets te veel van het goede. Geen gelegenheid laat de regisseur voorbij gaan om „grap pig" te zijin, en dit geeft de film een geforceerd karakter. De grappen van Jerry worden op die duur vermoeiend in plaats van bevrijdend, en dat is waarschijnlijk precies het tegenge stelde van wat de makers als doel voor ogen hadden. Niettemin telt de film enkele ogenblikken, die zeer zeker een schaterlaoh waard zijn, vooral de laatste scène in het waren huis. Het is een vrij middelmatig amusementje geworden, dat ieder een mag gaan zien. IVANHOE RIJDT UIT REX De roman van Sir Walter Scott heeft model gestaan voor de talrijke films, die op de televisie de legendarische Ivanhoe weer levend hebben gemaakt. Maar de film Ivan hoe is het echte verhaal van Sir Wal ter Scott en dus de eigenlijke Ivan hoe iin al zijn glorie en pracht. We gaan terug naar de twaalfde eeuw. Richard Leeuwenhart wordt op de terugweg gevangen genomen door Leopold van Oostenrijk. Prins Jan (zonder land) heeft van de gelegen heid gebruik gemaakt en de macht in Engeland overgenomen. Ridder Ivanhoe weet Richard Leeu wenhart vrij te kopen. In Engeland aangekomen weet hij de knappe Re becca van de brandstapel te redden, door een godeoordeel aan te gaan. Gelukkig wint Ivanhoe en op het juiste moment verschijnt Koning Ri chard Leeuwenhart. Ivanhoe en Ro- wena krijgen zijn zegen. Een echte Ivanhoe-film voor 14 jaar en ouder. PROLONGATIES „Mensen van morgen", voorafgegaan door „Amsterdam", draait deze week nog in LID O. KFC keurde de eerste voor 18-jarigen. In STUDIO kan men „Marnie" nog gaan zien (de KFC noteerde voor deze film „volw". LEIDEN OPLICHTING Een En§els sprekende heer, zich lüavenentiej noemende David Thompson, die reeds in Dordrecht, Heerlen, Breda en Gou da winkeliers heeft opgelicht, is de zer dagen ook opgedoken in de Sleu telstad. Bij de politie kwam een aan gifte binnen van een Leidse heren modezaak, waar de Engelsman voor 120.aan kleding had meegenomen tegen afgifte van een cheque, welke niet gedekt bleek te zijn bij de ge melde Engelse bank. Het signalement van de man is: lengte 1.70 m., leeftijd 3040 jaar, donker uiterlijk. INBRAAK Via daken aan de Middelweg heb ben een of meer onbekenden zich in de afgelopen nacht toegang verschaft tot een groothandel in behangselpa pier, gelegen aan de Hooigracht. Uit een geldkistje, dat men vond in een schrijfbureau in het kantoor wordt nu een bedrag vermist van ongeveer ƒ645.—. De districtscommissaris van de katholieke verkenners en de districts- commissaresse van de gidsenbewe- ging vragen, dat morgen alle groepen om vier uur in de Doelenkazerne aan wezig willen zijn om deel te nemen aan het défilé. Alle kabouters, wel pen, gidsen, verkenners enz. worden verwacht. Rechtbank Haarlem: De Haarlemse rechtbank is van oordeel, dat het Saturnespel, dat se dert 1 augustus in het Badhotel te Zandvoort wordt gespeeld, een be hendigheidsspel is en geen hazard spel en heeft vanmorgen de 55-jarige directeur van dit hotel, J. J. P., vrij gesproken. Deze heeft zich te verantwoorden gehad wegens overtreding vain arti kel 254 bis van het wetboek van strafrecht: het gelegenheid geven tot hazardspel. De officier van Justitie was van mening, dat er van hazard spel sprake was en had een boete van 25.- geëist.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1964 | | pagina 3