Weer zilveren medaille
voor Oranje zwemsters
onze zwemploeg?
ORANJE-VIERTAL VERBETERDE
RUIM EIGEN EUROPEES REKORD (Vl 1 O
KRITIEK OP CARLILE BRANDT LOS
Toch nog goud
MAANDAG 19 OKTOBER 1964
DE LEIDSE COURANT
PAGINA
VERRASSEND SLOT VAN ZWEMWEDSTRIJDEN
Trots en overgelukkig laten (v.l.n.r.)
Ada Kok, Erica Terpstra, Korrie Win
kel en Klenie Bimolt de zilveren
medailles zien, die zij op de 4 x 100 m
wisselslag estafette hebben bemach
tigd.
FANTASTISCH
Even later sprongen drie Neder
landse meisjes in het water om met
de breed lachende Erica samen het
succes te vieren. Prinses Beatrix
kwam uit de ere-loge naar beneden
om Erica, Ada, Klenie en Korrie te
feliciteren:
„Geweldig vind ik het, nog fan
tastischer dan van de week. Heel,
heel hartelijk gelukgewenst".
Voor de slot-apotheose van de on
vergetelijke Olympische zwem week
zorgde dan nog een stel knapen, dat
er het meeste recht op kon doen gel
den dit laatste spektakelstuk op te
voeren. Steve Clark, Roy Saari, Gary
liman en Don Schollander doorbra
ken de droomgrens van 8 minuten
voor de 4x200 meter vrije slag. 7 min.
52.1 sec. is de tijd, waarop het nieu
we wereldrecord werd vastgesteld.
Ook de Duitse ploeg, bestaande uit
de westelijke Gerhard Hezt en Hans
Joachim Klein en de Oostduitse
zwemmers Horst, Gregor en Frank
Wiegand, bleef met 7.59.3 binnen de
8 minuten.
Drie Amerikanen bleven onder de
2 minuten. Don Schollander legde de
laatste vier banen zelfs af in 1.55.6.
Finale 4x100 meter wisselslag da
mes: 1 Ver. Staten (Cathy Fergusol,
Cinthia Goyette, Sharon Stouder en
Kathy Ellis) 4.33.9 (nieuw wereld
en Olympisch record), 2 Nederland
(Korrie WinkelKleinie Bimolt, Ada
Kok, Erica Terpstra) 4.37.0 nieuw
Europees record), 3 Rusland 4.39.2,
4 Japan 4.42.0, 5 Gr.-Brittannië 4.45.8,
6 Canada 4.49.9.
Duitsland en Hongarije werden ge
diskwalificeerd.
Finale 400 m. wisselslag dames: 1
Donna de Varona (VS) 5.18.7 (nieuw
Olymp. record), 2 Sharon Finneran
(VS) 5.24.1, 3 Martha Randall (VS)
5.24.2, 4 Veronika Holletz (Did)
5*25.6, 5 Linda Mcgill (Austr.) 5.28.4,
6 Betty Heukels (Ned.) 5.30.3.
Finale 400 m. vrije slag dames:
1 Ginnie Duenkel (VS) 4.43.3 (nieuw
Olymp. record), 2 Marilyn Rame-
nofsky (VS) 4.44.6, 3 Terry Stickles
(VS) 4.47.2.
4x200 m. vrije slag heren1 Ver.
Staten (7.52.1 (nieuw Olymp. en we
reldrecord), 2 Duitsland 7.59.3, 3 Ja
pan 8.03.8.
Finale 200 m. vlinderslag heren:
1 Kevin Berry (Austr.) 2.06.6 (nw.
wereld- en Olymp. record), 2 Carl
Robie (VS) 2.07.5, 3 Fred Schmidt
(VS) 2.09.3.
Finale 1500 m. heren: 1 Bob Windle
17.01.7 (nieuw Olymp. record), 2
John Nelson (VS) 17.03.0, 3 Allan
Wood (Austr.) 17.07.1.
Ook bij de Amerikanen voldoet 'n
favoriet niet altijd aan de verwach
tingen. Maar geen nood. Er is meestal
wel een tweede of derde, die het
Olympisch goud veilig kan stellen.
Tenminste zo is het gegaan op de
zwemnummers. Ginny Duenkel b.v.,
de Olympische kampioene op de 400
meter vrije slag, ging slechts als
derde Amerikaanse vertegenwoordig
ster mee naar Tokio. Ze won er goud
vóór haar landgenootjes Ramenofski
en Ellis.
Daardoor telt het plaatsje Orange
in New Jersey nu twee olympische
kampioenen: de zeventienjarige Gin
ny Duenkel en de kampioene toren-
springen Lesley Bush. Voor Ginny
Duenkel was de 400 meter vrije slag
de laatste kans op Olympisch goud.
Ze had tevoren enigszins teleurge
steld op de 100 meter rugslag, waar
op ze als wereldrecordhoudster niet
verder kwam dan een derde plaats
achter Cathy Ferguson en Christine
Caron.
mer verschil dan de Nederlandse kolonie in plaats van Adri Lasterie met 6 seconden om- y y -B-
Met ruimer verschil dan de Nederlandse kolonie
had durven dromen heeft de wisselslag-estafette
ploeg de zilveren medailles in de wacht gesleept.
Het stond al lang vast, dat het kwartet van de
Verenigde Staten met Cathy Ferguson, Cynthia
Goyette, Sharon Stouder en Kathy Ellis onver
slaanbaar zou zijn. Maar in het Russische viertal
zag men een gevaarlijke concurrent en Japan be
schouwde men als tweede ernstige rivaal voor de
tweede plaats. Een eenvoudige berekening had
geleerd, dat de serie-tijd van Nederland, die bo
ven de 4.44 lag, met Ada, Kok op de vlinderslag
in plaats van Adri Lasterie met 6 seconden om
laag kon worden gebracht. Maar niemand kon
na de series zeggen of Rusland en Japan ook niet
met veel snellere meisjes zouden verschijnen en
zo ja hoeveel sneller die dan zouden zijn. Het be
gon allesbehalve geweldig. Korrie Winkel kon
zelfs haar tijd uit de persoonlijke rugslag niet
herhalen. Zij tikte in 1.12.2 als laatste van het
veld aan om Klenie Bimolt aan haar schoolslag-
banen te laten beginnen. Op dat moment had
Amerika al een. ruime voorsprong op Japan
(Tanaka 1.09.5) en Rusland (Savelieva 1.11.IX...
PRECAIRE
SITUATIE
De Groningse schoolslagzwemster
begon met haar sterke slag iets van
de achterstand weg te werken» Zij
passeerde Marion Lay van Canada
en Stella Mitchel van Groot Brit-
tannië en toen Ada Kok scherp over
nam en voor de vlinderslag vertrok,
lag Nederland al weer veel gunsti
ger in de baan.
Maar nog steeds was de situatie
precair, want de Russinnen van wie
Svetlana Babanina de schoolslag in
1.15.3 had gezwommen, waren zelfs
de Amerikaantjes voorbij gegaan.
Ada Kok, nu veel minder nerveus
dan in haar finale van vrijdag, zwom
geweldig. Zij liep op alle andere
We meet again
in Mexico
Zondagavond, kort voor half
zeven, ging aan de middelste
vlaggemast, hoog in het mar
meren zwemstadion van Tokio,
de Mexicaanse vlag omhoog.
Niet om een zoon of dochter
van dat land te eren met een
Olympische titel, maar als een
afscheid en tegelijkertijd een
tot ziens aan toeschouwers en
deelnemers.
Op het scorebord verscheen
in lichtende letters: „We meet
again in Mexico". De muziek
kapel er onder speelde de sen
timentele Schotse afscheids-
melodie „aul lang syne".
Don Schollander, de Ameri
kaanse wonderman, die vier
gouden medailles mee naar
Lake Oswego in Oregon neemt,
kwam de starter bedanken
voor de schoten, die hem zoveel
succes brachten, en de trainer
van de Amerikaanse meisjes-
ploeg werd door zijn kirrende
en gillende pupillen met trai
ningspak en schoenen aan in
het water gegooid.
Dat alles bij elkaar vormde
de deels ceremoniële, deels
spontane sluiting van 't Olym
pisch zwemtoernooi 1964.
Kort voor dit spektakel, dat
door de duizenden op hoge prijs
werd gesteld, hadden de mu
zikanten nog twee maal al
enkele dagen uit 't blote hoofd
de „stars sprankled banner"
moeten spelen. De Amerikaanse
dames wonnen de 4x100 m.
wisselslag en de heren de 4 x
200 meter vrije slag, beide in
nieuwe wereldrecordtijden.
Het waren evenwel niet al
leen maar juichende Amerika
nen, die de arena voor de laat
ste maal verlieten. Ook op de
Nederlandse gezichten kwam
op deze laatste zwemdag weer
een brede lach.
zwemsters zienderogen in, ook op de
Olympische kampioene Sharon Stou
der.
ZILVER KLAAR
Nu kwam de spanning er pas goed
in en Prinses Beatrix, die als getrou
we supportster van de Nederlandse
zwemploeg natuurlijk weer aanwezig
was, kon nauwelijks blijven zitten.
Voor Ada werd nu 1.05.0 genoteerd,
voor Sharon Stouder 1.06.1 en de Rus
sische Tatiana Deviatova moest 4.3
sec. aan de Amsterdamse zwemster
prijs geven.
Slechts 2.7 sec. achter Amerika
startten Erica Terpstra en Natalia
Ustinova precies gelijk voor de laat
ste 100 meter. Toen wisten we, dat
het zilver voor Nederland klaar kon
worden gelegd want een zwemster
all Erica Terpstra zal als het er zo
op aankomt nooit falen. Erica, in al
le opzichten de kern van de gehele
Nederlandse dameszwemploeg, faal
de ook niet. Zij zwom zich onmiddel
lijk los van de Russische en met haar
prachtige 61.3 seconden kreeg Kathy
Ellis slechts de gelegenheid 0.4 se
conde uit te lopen.
Met ruim een lengte voorsprong
(4.37 en 4.39.2) werd Nederland
tweede achter Amerika, dat met
4.33.9 een nieuw wereldrecord op de
lijsten bracht, maar voor Rusland.'
De 4.37.0 van het dolgelukkige
Oranje-viertal is een nieuw Euro
pees record.
Duitsland en Hongarije werden ge
diskwalificeerd. Martina Grunert
had te vroeg van Heike Hustede
overgenomen en de Hongaarse vrije
slag zwemster Csilla Dobai - de
vroegere Madarasz - had het keer
punt genomen zonder het met de
hand aan te raken. Erg dramatisch
waren deze jury-beslissingen niet,
want zowel de Duitse als de Hon
gaarse ploeg speelden in het eind
spel om de drie ere-plaatsen geen
rol meer.
Uithuilen en opnieuw beginnen. Dit motto, overgenomen met stil
zwijgende toestemming van Wim Kan, ligt ten grondslag aan de
toekomstplannen van de Koninklijke Nederlandsche Zwembond.
Nu behoeft men dat „uithuilen" niet zo nauw te nemen, want de
prestaties van de Nederlandse ploeg in het Olympische bad zijn de
laatste dagen aanmerkelijk vooruit gegaan en alles bij elkaar kun
nen we met het zilver van Ada Kok en van de wisselslag estafette
ploeg en met het brons van de vrije slag estafette niet van een ab
soluut onbevredigend resultaat spreken. Daarbij komen de vierde
plaats van Erica Terpstra op de 100 meter vrije slag en de goede
finaleplaatsingen van Jan Jiskoot en Betty Heukels. Daartegen
over staat echter het falen van vele anderen. De prestaties van
onze rugslagzwemsters, die de halve eindstrijden zelfs niet haalden
en van Klenie Bimolt, die, gedoodverfd als medaillewinnares, niet
verder kwam dan een zesde plaats, waren ronduit een deceptie.
Nog erger was het feit, dat enkele leden van de Nederlandse ploeg,
die toch de eer waardig waren gekeurd in de geldverslindende uit
zending naar deze Spelen aan het andere eind van de wereld te
worden opgenomen, niet alleen hebben gefaald, maar zelfs niet
ernstig hebben geprobeerd er van te maken wat er te maken viel.
Gaston Roelants, de Belgische steeple-chase-crack, die ondanks een bles
sure in de ochtenduren, zaterdag het goud won op de 3.000 meter steeple,
gaat hier met bewonderenswaardig gemak over een van de hindernissen.
BEGRIP
Gelukkig heeft de voorzitter van
de KNZB, de heer Jan de Vries,
begrip voor de situatie, waarin Ne
derland in de zwemwereld is komen
"te verkeren. Wij hadden na afloop
van de wedstrijden een gesprek met
hem.
Hij deelde mee dat de sportcom-
missie van de Bond over enkele we
ken zal aftreden als consequentie van
een conflict dat tussen deze commis
si e en het bondsbestuur is ontstaan
ten aanzien van de training. Deze
controverse is niet van de laatste
dagen. In de weken voor de reis
naar Tokio is een ernstig verschil
van mening gerezen ten aanzien van
de toekomstige leiding van de bonds-
training. De sportcommissie stelde
voor Forbes Carlile ook de volgende
jaren naar Nederland te laten ko
men en diens assistent Rob v. Kerk
hoven een contract te geven als de
volwaardige vervanger van de Au
stralische trainer tijdens diens afwe
zigheid.
ANDERE TRAINING
Het bondsbestuur heeft gewei
gerd zich al voor het begin van de
Olympische Spelen zodanig vast te
leggen. De sportcommissie heeft dit
als een motie van wantrouwen op
gevat en besloot haar functies per
15 november ter beschikking te stel
len. Er is tevoren geen ruchtbaar
heid aan deze tegenstellingen gege
ven om de voorbereidingen voor de
Olympische Spelen niet te verstoren
en geen gevoel van onrust in de
ploeg te wekken.
„Ik moet zeggen, dat ik nu toch
wel blij ben, dat wij niet op het
voorstel van de sportcommissie zijn
ingegaan", verklaarde Jan de Vries.
„Begrijp mij goed. Het conflict met
de sportcommissie heeft niets te ma
ken met de resultaten in Tokio.
Maar wel is nu komen vast te staan,
dat wij met de training van onze top
een andere richting uit moeten. En
dat zou voorlopig niet goed mogelijk
zijn wanneer wij ons volgens het
voorstel van de sportcommissie had
den gebonden."
TAAL-BARRIèRE
„Ik heb zeker geen kritiek op het
werk van Carlile, zo min als ik kri
tiek heb op de manier waarop de
voorbereiding van onze Olympische
zwemmers en zwemsters is opgezet.
Het is natuurlijk gemakkelijk om
achteraf te zeggen, dat de mensen
het niet goed hebben gedaan. Terwijl
niemand tevoren heeft gezegd hoe
het anders had gemoeten. Ik ben er
alleen van overtuigd, dat de gecon
centreerde training in Rotterdam
voor onze jongens en meisjes niet de
goede methode is geweest. Een der
gelijke langdurige en geconcentreer
de training, waarbij men uit z'n ge
wone doen is, ligt de Nederlandse
sportjeugd niet.
Het is ook mijn mening, dat wij
een trainer nodig hebben, die meer
persoonlijk contact heeft met zijn
pupillen. Carlile is voor zover ik
dat kan bekijken een technische
geweldenaar, maar hij staat, ook al
door de taai-barrière, te ver van de
ploeg af. Hij heeft het vertrouwen
van de zwemmers en zwemsters. Ze
weten, dat hij zijn vak kent. Maar hij
is niet in staat ze menselijk te be
naderen en ze te inspireren.
De KNZB-voorzitter ging verder:
„Over inspireren gesproken, er is
nog iets duidelijk tot uiting gekomen
hier in Tokio.
Wanneer ik de prestaties van de
Nederlandse ploeg in het algemeen
beschouw, dat vind ik die niet on
bevredigend. Maar ik ben zeer te
leurgesteld over de wijze, waarop en
kele leden van die ploeg partij heb
ben gegeven. Je kunt natuurlijk uit
geschakeld worden in de series of in
de halve finales, maar van iemand,
die voor duizenden guldens uit de
toch heus niet zo vette kas van de
Nederlandse sport naar het grootste
en belangrijkste sport-toernooi wordt
gezonden, mag toch worden verwacht
dat hij zich kapot zwemt.
ERNSTIG
CONFLICT
IN ZWEMBOND
MENTALITEIT
Er zal in de toekomst bij het sa
menstellen van afvaardigingen naar
zulke belangrijke wedstrijden ook
naar de mentaliteit van de kandi
daten moeten worden gekeken. Het
is natuurlijk logisch, dat je eerst
naar de mensen kijkt die het snelst
zijn.
Maar wanneer de snelste jongen
of dat snelste meisje zich dan als
een toerist gaat gedragen, geen hard
heid en geen vechtlust kan opbren
gen, dan is het maar beter om num
mer twee met een betere mentaliteit
mee te nemen. Maar nogmaals, het
is achteraf allemaal makkelijk ge
zegd, Geen kritiek dus, maar wij heb
ben wel weer een flinke les gehad.
