HUIBERS
Een mede-pelgrim vertelt zijn ervaringen
in het dierbaar Maria-oord
ANDERHALF JAAR GEëlST TEGEN
FRAUDULEUZE. PENNINGMEESTER
gegadigden voor
ooit tevoren
Er zakken meer
het rijbewijs dan
WELKE PUNTEN
INT NIEUWE RIJEXAMEN?
Aanleg riolering en wegen uitbreidings
plan Vrouwenweg-Vlietweg
HET UITBREIDINGSPLAN H.-RIJNDIJK
ZATERDAG 22 AUGUSTUS 1964
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 15
227ste LEIDSE BEDEVAART NAAR KEVELAER
Vroeg ontwaken
Kevelaer ontwaakt vroeg. Reeds
om kwant over zes klepte het Ange
lus en onmiddellijk daarna drongen
de bekende geluiden door tot onze
kamers. Heel vroeg reeds werd op
verschillende plaatsen het Sacrament
van de Eucharistie gevierd. Iedereen
zocht en vond zijn eigen plekje. In
de genadekapel, in de kaarsenkapel,
in de basiliek en op vele plaatsen
elders werd de opdracht van Christus
„Doet dit ter mijner gedachtenis"
door priesters en medegelovigen op
gevolgd.
De Votiefmis van Kevelaer werd
door vele priesters gelezen en wij
overwogen de bemoedigende woor
den uit het Evangelie van Sint Jan:
„Vrouw, zie daar uw zoon", en even
verder „Zoon. zie daar Uw moeder"
We wisten het allang, maar het leek
wel of deze aloude waarheid ons op
eens weer veel meer te zeggen had.
Daarna kwam het hoogtepunt van
ons verblijf in Kevelaer: de plechtige
Hoogmis, het „Levitenamt" Vooraf
gegaan door een lange stoet van as-
VAARWEL - TOT
WEERZIENS
Ieder jaar opnieuw is de bedevaart
naar Kevelaer een gebeurtenis, waar
naar door velen met verlangen wordt
uitgezien. Ieder iaar ook komen de
pelgrims in Kevelaer weer onder de
indruk van de sfeer, die daar heerst
on het artistieke oude pleintie rond
de eenadetafel. een sfeer, totaal ver
schillend van de sfeer in Lourdes, in
Fatima, in Banneux, simpeler, een
voudiger, maar met een eigen waar
de en een eigen betekenis.
Niet voor niets komen reeds vanaf
1642 dagelijks pelgrims naar dit
Maria-oord. Met grote devotie heb
ben hier onze voorouders in de schuil-
kerkentiid neergeknield en het is
moeilijk in te denken, welk 'n troost
er voor hen uitging van die openlijke
uitoefening van de eredienst, die in
het vaderland verboden was. Zo heeft Het hoogtepunt
eie-enlijk iedere katholieke Neder
lander iets aan Kevelaer te danken.
Dank zij Kevelaer kreeg het geloof
van velen een jaarlijkse injectie, ten
gevolge waarvan men weer gesterkt
en getroost terugkwam.
Ook dit jaar trok weer de Leidse
processie naar Kevelaer, dit keer met
een 175 tal deelnemers. Pastoor J.
W. van Berkel had de geestelijke lei
ding, samen met confraters pater H.
Hagen en pater B. Demmers, allen
van de Hartebrug-parochie.. Deken
A. v. d. Boog van Zoeterwoude stond
aan het hoofd van ^en flinke groep
Zoeterwoudse deelnemers en de wel
eerwaarde heer A. Vreeburg was aan
wezig met een twintigtal seminaris
ten van het seminarie Leeuwenhorst.
Node misten we dit jaar het ver
trouwde gezicht van de heer J. Ding
jan, die vorig jaar zijn 60ste bede
vaart naar Kevelaer heeft gemaakt,
en voor wie het afscheid vorig jaar
een eeuwig afscheid is geworden. Ve
len zullen hem ongetwijfeld in Ke
velaer hebben herdacht. Maar verder
waren vele oude getrouwen weer
present en we zagen ook weer een
aantal nieuwe gezichten.
De trompetten weerklonken
Alsof we niet weg waren geweest,
zo vertrouwd klonken ons zondag
middag, na een voorspoedige reis, de
klanken van de trompetten in de oren
en blij hield de Leidse pelgrimsstoet
haar intocht, begunstigd door heer-
lijk zonnig weer. Het was stiefelend.-.!^
Het was opvallend, dat de mensen. - der
in de straten devoot bleven staan en
met ons meezongen. En onder de
klanken van de litanie van Maria,
het „lijflied" van de Leidse processie
betraden we na de intocht de kaar
senkapel, waar R. D. Vreeburg een
kort lof celebreerde en pastoor Van
Berkel de inleidende predikatie
hield, Hij wekte de pelgrims op tot
een echte devotie jegens Maria, om
dat Maria degene is, die onze weg
naar God veiliger maakt. „Doet alles
wat" Hij u zeggen zal", zo heeft Maria
eena gesproken op de bruiloft van
Kana. Dat is ook Maria's boodschap
aan ons. Maria is niet het eigenlijke
doel van onze bedevaart, maair zij is
de begenadigde, die ons een veilige
weg wijst naar Christus op de pel
grimstocht varn ons leven. Daarvoor
willen wy ons in Kevelaer openstel
len, voor alles, wat Christus ons te
zeggen heeft op de weg. die ieder
van ons op aarde moet gaar. Samen
met Maria is die weg gemakkelijker
en zekerder.
Het machtige orgel noodde uit
sistenten, seminaristen en misdie
naars betrad deken v. d. Boog het
altaar om met ons de H. Mis te vieren.
Het koor van de basiliek zong met
orkestbegeleiding de Missa in D dur
van Faist en het geleek een melo
dieuze achtergrond bij de altaarschil
dering boven het hoogaltaar, voor
stellende de Kroning vam Maria.
Vier priesters reikten de H. Commu
nie uit. Ook hier werd cms weer dui
delijk: Christus is het middelpunt,
ook in Kevelaer. en Maria helpt ons
alleen maar, om beter de koers te
bepalen. Dat was ook de zin van de
Sacramentsprocessie. Velen verzetten
zich tegenwoordig tegen processies.
Maar wat zouden wij er tegen kun
nen hebben, als zelfs de grote mo
derne theoloog Karl Rehner ons laat
zien hoe eigentijds de idee van een
sacramentsprocessie is. Hij ziet ze als
een uitweg van ons geloof, dat Chris
tus zich bevindt midden op onze le
vensweg. Christus wil niet opgesloten
blijven binnen Zijn kerken» maar Hij
wil, dat heel ons leven in -Zijn teken
staat. Wij laten Christus als het ware
een stukje van onze pelgrimstocht óp
aarde meelopen om door Zijn aan
wezigheid gesterkt, die tocht weer
beter aan te kunnen. De leraar van
het seminarie droeg het Allerheilig
ste, Zou hij juist op dit moment niet
heel bijzonder gedacht hebben aan
de intentie van de bedevaart: „Meer
priesters en kloosterlingen var God
te verkrijgen?" En zou hij, en velen
met hem niet extra gebeden hebben
voor de seminaristen, die de processie
meemaakten om ons telkens aan deze
intentie te herinneren?
Bij de kruisweg
Voor het geval, dat wij ons nog
niet voldoende op deze intentie be
zonnen hadden, zorgde pater Hagen
er 's middags wel voor, dat die be
zinning er kwam. Tijdens de ge
meenschappelijke kruisweg heeft hij
de predikatie by de 12e statie gewijd
aan het probleem van de teruggang
van het aantal roepingen. Hij wilde
dit probleem in een groter geheel
plaatsen. Iedere mens vervult een
roeping in zijn leven. Als wij nu
allen zonder uitzondering onze le
vensroeping beter willen verstaan,
dan zal ook de specifieke roeping
tot het priesterschap en het klooster
leven m*er aantrekkingskracht gaan
uitoefenen. Dit was een optimistisch
geluid, omdat wij op deze wijze allen
iets kunnen doen.
Juist toen de gewijde spreker be
nadrukte, dat ook hier alles een werk
is van de Heilige Geest, begon een
milde zomerbui als een „dauw des
hemels" op ons neer te dalen, waar
door het laatste deel van onze kruis
weg ook echt 'n boetekarakter kreeg
en waar mee ook weer de zo lang
zamerhand traditionele Kevelaer-
regen een feit was. Maar het kon de
goede stemming niet deren. De dag
werd weer besloten met de fakkel-
Jubilerende vereniging zwaar gedupeerd
Golf van aftvijzingen had minder groot kunnen zijn
zijn steen des aanstoots
Gesterkt door dit woord gingen de
pelgrims hun eigen weg. Kevelaer
werd weer verkend, de vertrouwde
heiligdommen weer opgezocht. De
Kapellenplatz bleek uitgebreid met
een flinke ruimte, waar in de open
lucht een altaar staat opgesteld voor
de zon- en feestdagen, als de vele
kerken van Kevelaer alle bedevaart
gangers niet kunnen bevatten. De
restauratie van de toren van de basi
liek bleek eindelijk voltooid te zijn.
Verder was alles als vanouds. Het
machtige orgel (het tweede van Eu
ropa wat grootte betreft) daverde
vanuit de basiliek over het plein en
was 's avonds een uitnodiging om
samen fe komen en het plechtig lof
mee te vieren. Pater Hagen was ce
lebrant en de preek werd eehouden
door deken v. d Boog. Uitgaande
van de aanroepingen van de Litanie
van Löretto. benadrukte hij de 4 gro
te doemata over Maria- Haar maag
delijkheid, haar moederschap, haar
onbevlekte ontvangenis en haar glo
rievolle hemelvaart De deken be
klemtoonde de waarde van het dog
ma in de katholieke geloofsleer en
hij wekte de pelgrims op tot een
rotsvast geloof in de leer van de
Kerk over de Heilige Maagd. De leer
over Maria Is onveranderlijk. Slechts
een bredere ontvouwing van het dog
ma maakte tn de loop der tijden de
Marialeer tot een steeds duidelijker
geheel, en zal het misschien ooit nog
meer verduidelijken.
Het was een woord, dat ons steun
gaf in deze tijd. die naast veel ver
nieuwingen ook veel vernielingen
kent op geloofsgebied, op welk ge
vaar de predikant Ons duidelijk wees.
Na de zegen met het Allerheilleste
weerklonk ons veelvuldig „Ave Ma
ria" tijdens onze lamoionproceaele
en met een dankbaar Salve Regina
werd deze eerste dag besloten. Wij
gingen vermoeid maar voldaan te
ruste. Kevelaer sliep; alleen het klok
je van het Clarissenklooster herin
nerde ons er rond middernacht aan,
dat daar vrome zielen bidden voor
alle noden van de wereld, als de we
reld zelf slaapt en ook wel eens de
HonrH ran verfeet,
amen", maar helemaal juist is dat niet. Strikt ge
nomen betekende de verandering in het theoretische
gedeelte, door het overschakelen van „mondeling" naar
„schriftelijk", een ingrijpender vernieuwing dan het
verleggen van twintig minuten praktische rijtijd naar
de weg bpiten de stad. Maar de jongste, op 1 juli van
kracht geworden, wijziging in de eisen voor het
rijbewijs is n^eer spectaculair. Ze heeft ook een draag-
^waarvan betrekkelijk weinigen zich thans nog
Schap geven: de opleiding zal er aanzienlijk duur-
lor worden. Niet alleen doordat gemiddeld méér
rijlessen nodig zullen blijken, maar ook doordat de
prijs per les zal stijgen.
Het grootst is voorhands de onrust in de kringen
der examencandidaten, aspirant automobilisten en mo
torrijders. Symptomatisch voor die onrust was het TV-
gesprek met de directeur van het Centraal Bureau voor
de Afgifte van Rijvaardigheidsbewijzen. Al zijn gerust
stellende verzekeringen ten spijt blijven de gegadigden
voor een rijbewijs het er vrij algemeen over eens: het
rijexamen is aanmerkelijk uitgebreid en verzwaard. En
de grootste pechvogels zijn zij, die Vóór 1 juli klaar
hadden kunnen zijn en daar ook op rekenden, maar
hun oproep voor het examen later ontvingen dan zij
hadden verwacht, ofkort vóór het veranderen van de
rijexameris zakten. Zy moeten een verlengstuk aan hun
opleiding knopen van geheel andere soort dan waar
mee rij vertrouwd waren.
Is objectief bezien het rijexamen werkelijk moeilij
ker geworden? Of is het alleen een zaak van wennen,
van zich-instellen-op-andere eisen? Het één zowel als
het ander, dunkt oris. De succesvolle rij-instructeur
vertoont enige gelijkenis met een repetitor voor acade
mische examens. Zo'n repetitor controleert niet alleen,
of een student zijn weetje weet. Hij legt ook een lijst
aan van professorale stokpaardjes en staandaard-vra
gen, zodat de examencandidaat al voor 75 pet voorbe
reid is op de vragen die hem op het eigenlijke examen
te wachten staan. Wij behoeven er geen doekjes om te
winden: zo deed (en doet) de rijschoolhouder óók. Hij
leert zijn pupillen niet alleen zo goed mogelijk rijden,
maar bereidt ze ook voor op examen-stokpaardjes. Wij
kennen zelfs (heel goede) instructeurs, die na het ont
vangen van de oproep voor het examen met hun can-
didaat de stokpaardjes van die speciale examinator nog
eens extra doornemen.
Nu het examen met „buitenwerk" is uitgebreid,
hangt de pbaktische verwezenlijking van de nieuwe rij
examen-eisen enige weken of maanden in de lucht. De
instructeurs moeten ten behoeve van hun pupillen
eerst praktijk-materiaal verzamelen. Welke de eisen
zyn is duidelijk genoeg. Maar hoe de examinatoren
(„adviseurs" heten ze officieel) de eisen willen zien
nageleefd, blijkt pas in de loop van enige maanden
praktische rijexamens. Wie in die eerste maanden rij
examen doet, is als toekomstig automobilistzeker niet
slechter dèri wie het examen drie maanden geleden
aflegde. Béter zelfs, want hij is op breder basis voor
bereid. Toch vertoont het aantal gezakte candidaten
in deze weken een forse stijging: gemiddeld vielen
twee van de drie gegadigden door de mand.
groot aantal rijexamen-candidaten noodlottig wer
den? In hoofdzaak dezelfde waarop de in Verkeersza
ken belang stellende televisiekijker periodiek wordt
onthaald. De S.A.S., de surveillancegroep autosnelwe
gen van .de Rijkspolitie heeft op buitenwegen in de
praktijk „zes hoofdzonden" vastgesteld en brengt die
waar mogelijk onder de aandacht van ervaren en on
ervaren rijders. Ook de TV hielp daarbij. De zes
hoofdzonden zijft:
1 Van rijstrook veranderen zonder terdege op het
van achter komende verkeer te letten.
2 Verkeerd invoegen.
3 Te langzaam rijden, stil blijven staan en achter
uitrijden op de autosnelweg.
4 Keren door de middenberm.
6 Op de linker rijstrook blijven rijden, daardoor
anderen uitlokkend tot rechts passeren.
6 Te Weinig afstand houden.
Punt 4 zal zich tijdens het examen natuurlijk niet
voordoen, punt 5 slechts bij hoge uitzondering. In het
algemeen rijdt de leerling-automobilist in zijn onwen
nigheid eer te langzaam dan te snel. Voorheen kwam
het gros der aspiranten tot het ogenblik van de ver-
nvpr?''><* v?« bot riiV,owii«? nimmer aan snoibo^or, hoven
Het rijbewijs is bezig een der duurste Nederland
se diploma's te worden. Nu zowel de tijdsduur als
het operatieterrein is uitgebreid, zullen de rij
scholen (nog) hogere lesgelden gaan berekenen,
de leerlingen zich op financiële overwegingen
(nog) vroeger'gaan aanmelden. Als gevolg daar
van zal het percentage der gezakten waarschijn
lijk toenemen en het daardoor vergrote aantal
herexamens zal de - thans reeds abnormaal lan
ge - wachttijden ongunstig beïnvloeden.
de 40 km/u toe. Op de autosnelweg, by het buiten-ex
amen, zal de examinator thans nauwelijks met minder
dan 80 km/u genoegen kunnen nemen. Daarmee is dan
tevens het voor rijexamen-candidaten essentiële ge
deelte van punt 5 aangestipt. Want aangezien alle han
delingen bij het examen op commando gaan, komt de
candidaat eigener beweging niet licht tot stoppen of
achteruit rijden.
Aan punt 1 is gemakkelijk te voldoen door demon
stratief kijken in de achteruitkijkspiegel. En natuurlijk
door een inhaal-manoeuvre nog even uit te stellen, als
in die achteruitkijkspiegel een op de linker rijstrook
naderende inhaler zichtbaar wordt. Maar punt 2 is de
centrale moeilijkheid. En zowel het invoegen na par
keren op de vluchtstrook komt daarbij in het geding
als het naderen van een zijweg. Oók trouwens het
„uitvoegen", het model verlaten van de autosnelweg
als men een zijweg opzoekt Het is dit veelzijdige punt,
waartegen ook van de automobilist met jaren ervaring
naar schatting 8(bpct zondigen. Let eens op, hoevelen
abrupt de snelweg van terzijde oprijden, het verkeer
op de hoofdwegen naar links dringende. En met de
hand op het haft: zorgt u zélf altijd voor voldoende
snelheid op de parkeerstrook (zo in de buurt van de
70 km/u eer u zich weer in de verkeersstroom voegt?
Juist deze voorjiet verkeer buiten de stad typerende
manoeuvres geven' reden de jongste aanpassing der ex
amen-eisen ten zeerste toe te juichen. Steeds meer rij
examen-candidaten immers willen een rijbewijs, „om
dat het altijd goed is, zo'n ding te hebben en je nooit
weet, hoe het van pas kan komen". Anders gezegd: ze
schaffen zich na hun examen niet dadelijk een motor
voertuig aan en hebben dus ook geen gelegenheid, in
de stad op bescheiden schaal rij-ervaring te kweken.
Vaak huren ze voor een zondag of voor een vakantie
reis een wagen. En dan komen ze eigenlijk voor het
eerst op de grote weg. Het was een gevaarlijke wan
toestand, dat deze nieuwelingen juist in de drukste pe
rioden werden geconfronteerd met situaties, die zy
zelfs als opleidings-minimum nooit hadden leren ken
nen.
EEN andere zaak is, of 1 juli nu juist het gunstigste
tijdstip voor het invoeren der examen-vernieuwin
gen was. In dit jaargetijde doen natuurlijk velen ex
amen die (optimistisch, maar verklaarbaar) van hun
rijbewijs meteen gebruik hopen te maken voor een
vak&ntietocht Zij hebben daar misschien alles al voor
gereed gemaakt: voor een bepaalde datum een auto ge
huurd en hotels besproken. Zij gaan in plaats daarvan
thans in 2 van de 3 gevallen tot de „conjunctuurge-
zakten" behoren, omdat de nieuwe eisen nu eenmaal
Srotendeels erg rekbaar en tamelijk vaag zijn. Eh om-
at aelfs hun (goede) instructeur nog geen ervaring
heeft kunnen opdoen over de wijze waarop de exami
natoren de voorschriften voor buitenwegen tijdens het
rijexamen hanteren en interpreteren.
Ook het Centraal Bureau voor de Ryvaardigheidbe-
Wijzên heeft zich, dunkt ons, door het ongunstig tijd
stip van invoering nodeloos een ophoping van werk
berokkend. Dat het percentage gezakten tijdelijk om
hoog zou gaan, wis immers te voorzien. Men had die
verhoging in eigen belang èn in dat van de candida
ten, het béste kunnen opvangen In eeh relatief stille
tyd. Dan zou immers ook het absoluut getal der af-
gewezenen dienovereenkomstig kleiner 2iin geweest en
un herexamen ware gemakkelijker in de stroom der
nieuwe aanmeldingen in te voegen geweest. Goed in
voegen is ook hier van belang! In plaats daarvan zijn
de wachttijden die tussen aanmelding en Oproep voor
het examen verlopen, zo groot geworden, dat men
zich al gaat opgeven lang vóór men zich op de weg
wezenlijk thuis voelt.
Dat is voor velen ook een financiële kwestie. Het rij
bewijs is bezig een van onze duurste diploma's te wor
den. Niet alleen zullen er, nu de buitenweg in het ex
amen betrokken werd, meer lessen nodig zijn, de prijs
van «lke les zal stellig in de naaste toekomst aanzien
lijk stijgen. Worden de wachttijden abnormaal lang,
dan zal menigeen ze als een kostbare en onvoorziene
verlenging van zijn opleiding beschouwen. Met als ge
volg:, dat rijbewySgegadigden 2ich maar vast aanmel
den als ze nog op geen stukken na „klaar" zijn, bij
hun examen zakken en de wachtlijst nóg meer ver
lengen. Deze vicieuze cirkel, die ook de organisatie der
rijexamens niet ten goede komt, ware naar onze me
ning te vermijden geweest, als de examen-vernieuwing
in het vroege voorjaar of onmiddellijk na de zomer-
drjiVte ingevoerd.
procesie en de blaasmuziek. Samen
met de processie van Arnhem stonden
wij voor de genadekapel en baden
ons avondgebed. Gezamenlijk gaven
de aanwezige priesters de zegen voor
de nacht. Hiermee was de tweede dag
ten einde. Hopelijk mag hier het het
bijbelse woord gelden: „God zag, dat
het goed was".
Het heeft ons goed gedaan
En om met dezelfde bijbelplaats
door te gaan: „Het werd avond en
morgen, de dende dag", de laatste dag
van ons verblijf in de Maria-stad.
Pastoor van Berkel droeg met ons
de H. Mis op in het intieme kapelletje
van de Clarissen. Het was een echte
gemeenschapsmis, een dankbare eu
charistieviering van de gemeenschap,
die wij in deze enkele dagen gewor
den waren. Deze gemeenschapsmis
liet ons zien, dat ook de vernieuwin
gen op liturgisch gebied in Kevelaer
niet over het hoofd worden gezien.
De pelgrims waren blij met deze
plechtigheid. Heel anders dan de vo
rige dag, minder groots, minder spec
taculair. maar een eerlyke en sim
pele beleving van het grote mysterie.
H_t heeft ons goed gedaan.
Toen kwam het afscheid. Nog een
maal verenigden de pelgrims zich
rond het H. Sacrament, nu in de pa
rochiekerk van St. Antonius Abt in
oud-Kevelaer. Pater Demmers cele
breerde het lof en de weleerwaarde
heer Vreeburg hield de afsoheids-
predikatie. Hij hield de pelgrims drie
punten voor, om als een souvenir
aan Kevelaer mee te nemen izl. een
oprechte godsdienstigheid, een opti
mistische levenskijk en bovenal een
grote dankbaarheid voor al het goede
wat wij als mensen iedere dag mogen
genieten, niet- alleen in Kevelaer,
maar overal waar God ons plaatst.
Als wij God het Zijne geven en goed
zijn voor elkander, is het leven iedere
dag een waar godsgeschenk.
Hauptstrasze
Nog eenmaal trokken wij door de
Hauptstrasze en rond de genadekapel.
Nog eenmaal baden wij bij Maria de
troosteres der bedroefden, nog een
maal zongen wij onze vreugde en
dankbaarheid uit. Daarna was het
voorbij. De bedevaart naar Kevelaer
was weer schoon geweest, en met
weemoed weerklonk het oude lied:
Vaarwel, vaarwel, wij scheiden
Gezegend Kevelaer
Moog' God ons hier weer leiden
Ter bêevaart, 't ander jaar.
Dit verslag werd gemaakt door een
van de pelgrims. Hopelijk als een
herinnering aan iets dierbaars voor
hen, die meetrokken en als een aan
sporing voor hen, die thuis bleven.
Moge volgend jaar de Leidse Proces
sie weer velen naar Kevelaer bren
gen, opdat wij de aloude traditie van
ons voorgeslacht in ere houden.
Eén jaar en zes maanden gevan
genisstraf met aftrek heeft de Offi
cier van Justitie bij de rechtbank te
Amsterdam mr. H. de Vries, gisteren
geëist tegen de 33-jarige Amster
damse boekhouder en voormalig pen
ningmeester van de Amsterdamse
voetbalvereniging DEC, J. Chr. J.
Hem werd verduistering van f P.000.-
uit de kas van DEC ten laste gelegd.
ZWARTE LONEN?
Van 1957 af heeft de penningmees
ter de accountants van de KNVB en
van de vereniging om de tuin kun
nen leiden en de verenigingsinkom
sten, bestaande uit totogelden, con
tributies, entreegelden, onderhuur
geld en kantine - ontvangsten ten
eigen bate kunnen aanwenden. De
verdachte bleef bij zijn vroegere ver
klaring, dat er ook regelmatig fraude
was gepleegd met medeweten van
de overige bestuursleden n.l. ten ein
de zwarte lonen aan de spelers te
kunnen uitkeren.
De fraude werd ontdekt, nadat de
argwaan van de KNVB was opge
wekt door het uitblijven van een
accountantsverklaring. Verdachte had
een accountantsonderzoek geweigerd.
De raadsman was van mening dat
een lange gevangenistsraf voor de
verdachte geen zin heeft. Het zou de
beste oplossing zijn, als verdachte
weer zo gauw mogelijk aan het werk
kan gaan, aldus de raadsman. Uit
spraak 28 augustus.
HAARLEMS OPENBARE WERKEN
VOOR 4 MILJOEN ONDERDAK
B. en W. van Haarlem stellen de
gemeenteraad voor te besluiten een
nieuw kantoorgebouw voor Open
bare Werken aan het Zuiderbuiten-
spaarne te bouwen, omdat het be
staande gebouw in het centrum van
de stad niet meer voldoet. Rijksgoed
keuring is toegezegd tegen 1 januari
1965.
De NV Schokbeton te Zeist heeft
als richtprijs een bedrag van drie
miljoen gulden opgegeven. Daarbij
komt nog een miljoen gulden voor
de inrichting van het gebouw.
Religieuze .Kunsthandel
Haarlemmerstraat 123
Leiden TeL 01710-22889
Ook uw adres voor
Geboorte-aankondigingen
(Advertentie)
ZOETERWOUDE
De N.V. Bouw- en Aannemersbe
drijf „Nieuw 's-Gravenhage" heeft
b. en w. verzocht onder overlegging
van bestek en tekeningen vergunning
voor het bouwrijp maken van een
terrein, gelegen tussen de Vrouwen-
weg en de Europaweg, in het uitbrei
dingsplan Vrouwenweg-Vlietweg.
Adressant wil het terrein gereed
maken overeenkomstig het uitbrei
dingsplan „Vrouwenweg-Vlietweg".
Wegens de aanwezigheid van bebou
wing en omdat verzoeker tot heden
geen overeenstemming heeft kunnen
bereiken met de eigenaren van een
perceel grond ten noorden van de
bebouwing aan de Vrouwenweg zal
het niet mogelijk zijn de uitvalswe
gen naar de Vrouwenweg te maken
Als tijdelijke voorziening ten behoe
ve van de bereikbaarheid Is voor
noemde N.V. voornemens een weg
aan te leggen naast de te dempen
sloot achter de woningen van de
Vrouwenweg evenwijdig aan de
Vrouwenweg tot aan de boerderij
Vreem.
In met dit bouw- en aannemings
bedrijf gevoerde besprekingen is o.m.
overeengekomen:
dat de werken zullen worden uit
gevoerd conform het overgelegde be
stek aangevuld met de aanleg van
een trottoir langs de Vrouwenweg op
de eigendom van de N.V. en voor
noemde noodweg;
dat adressant ter verzekering van
de uitvoering van de werken over
eenkomstig het bestek in de gemeen
tekas een waarborgsom zal storten
van f 20.000 en ter financiering van
onvoorziene werken een bedrag' van
f 10.000, welke waarborgen vermeer
derd met de gekweekte rente aan
adressant zal worden terugbetaald bij
algehele oplevering van het werk ten
genoege van de gemeente.
B. en w. stellen voor de gevraagde
vergunning te verlenen.
BEZWAAR VOLGENS
B.EN W. ONGEGROND
Het Uitbreidingsplan Hoge Ryndyk,
vastgesteld 15 februari 1961, moet
worden gewijzigd voor de opname
van een vóetpad tussen de Oranje
laan en de 5 Meilaan.
In dézê wijziging is mede opgeno
men een gewijzigde bestemming van
het terrein van het voormalig café
„Ik leer nog" en eeh Wijziging vah
de bebouwingsmogeliikheld van:
het terrein vah de Leidse Aütobox-
cöntrale;
het terrein van Hoge Rijndijk 19;
het terrein van de heer P. Bruines
aan de Stadhouderslaan en
het terrein van de fa. Nagtegaal te
Leiderdorp naar aanleiding van desi
derata van belanghebbenden.
Bezwaar tegen het plan is inge
bracht door de heer G. M. Hansen,
Hoge Rijndijk 101 te Zoeter woude-
Rijndijk.
Adressant voert tegen het plan aan:
dat zijn perceel twee vrije uitrit
ten heeft naar de Hoge Rijndijk,
dat In het nieuwe uitbreidingsplan
deze beide uitritten botweg zijn afge
sneden;
dat het toch niet aangaat, hem een
oud bestaand recht plotseling te ont
nemen
bri -1 *V
meente genoodzaakt, een belangrijk
stuk van zijn terrein voor woning
bouw heeft moeten afstaan;
dat hij nu wederom een stuk van
zijn grond dreigt te verliezen;
dat door de aanleg van het ont
worpen voetpad de Uitrit bemoeilijkt
zal worden.
Ten aanzien van de aangevoerde
bezwaren delen b en w. mede:
dat op het plan niet steeds worden
aangegeven de uitritten naar ver
harde wegen, dit houdt echter geens
zins in dat die uitritten komen te
Vervallen of de toelaatbaarheid daar
van wordt aangetast. Iedere woning
behoort te liggen aan een weg en
daarop een uitrit te hebben. Het Is
ondoenlijk dit steeds op een plan aan
te geven;
dat ten behoeve van het voetpad
een'deel van de voortuin een gewij
zigde bestemming heeft verkregen is
noodzakelijk omdat het bestaande
wegllchaam niet voldoende ruimte
biedt. De overblijvende voortuin zal
hierdoor nauwelijks aan beplantings-
en gebruiksmogelijkheid in boeten;
dat het voetpad noodzakelijk is ter
bescherming van de voetganger. De
hoofdrijbaan is een zeer drukke ver
keersweg die een twee-zij dig voetpad
eist.
Op grond van het vorenstaande
stellen b. en w. voor de bezwaren
ongegrond te verklaren en het plan
