kies li km mm—/
Duitser gedood
door taxi, niét
in vechtpartij
MEISJE UIT
GOUDA ZOEK
Deken van Boxtel
verongelukt
Wilde stakers
bij JN.K.F. te
Delft ontslagen
Aardgas gevonden
in Noordzeebodem
De Nerveuze Nerviërs
VULCANO
WOENSDAG 24 JUNI 1964
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 2
MEER DAN 1000 BANKEN EN BIJKANTOREN AANGESLOTEN BIJ DE COÖPERATIEVE CENTRALE RAIFFEISEN-BANK TE UTRECHT
Ziekenfondswet
Het voornaamste werk dat de
Tweede Kamer de vorige week in
een vrij vlot tempo tot stand heeft
gebracht de aanvaarding van een
ontwerp van minister Veldkamp voor
een (nieuwe) Ziekenfondswet is
om enkele elementen in het debat
en in de geschapen regeling nog wel
waard even gememoreerd te worden.
In de eerste plaats om het feit van de
totstandkoming zelf. Twintig jaar na
de oorlog is eindelijk een stuk be
zettingsrecht gelegaliseerd, dat alle
voorgangers van deze bewindsman
„links" hadden laten liegen, omdat
er bliikbaar weinig politieke aardig
heid aan viel te beleven. Van de so
cialisten is bekend, dat hun voor
keur verre uitgaat naar een strak
nationaal en algemeen georganiseerd
zieken (fondsverzekeringswezen
Daartoe zal straks toch wel min of
meer moeten worden overgegaan,
wanneer de nationale regeling ten
opzichte van zware geneeskundige
risico's in het leven zal worden ge
roepen, zoals minister Veldkamp
daartoe plannen heeft ingediend,
maar het bestaande bestel van de zie
kenfondsen behoefde daartoe (nu
nog) niet te worden aangetast. Van
daar, dat dr. Veldkamp geen verdere
tijd verloren heeft willen laten gaan
en terecht alvast dit stuk verzeke
ring grotendeels op de bestaande
basis tot stand wilde brengen. De
Kamer is op die elementaire grond-
slaeen gelukkig niet diep ingegaan
en heeft dr. Veldkamps plannen gro
tendeels aanvaard.
We achten het wèl te betreuren, dat
een meerderheid van voorname
lijk socialisten en liberalen een vrij
aanzienlijke verandering hebben
aangebracht, waar het de wijze van
premieheffing voor de vrijwillig Ver
zekerden betreft. Dr. Veldkamp had
immers een uniforme premie voor
gesteld voor alle ziekenfondsen in
het gehele land, waarbij wel een lan
delijke verevening zou plaats heb
ben. Er zijn namelijk ziekenfondsen,
die een dure exploitatie hebben, om
dat bij hun cliënten de zgn. „me
dische consumptie" (het verbruik
van geneesmiddelen e.d.) hoger ligt
dan elders vanwege bijvoorbeeld de
grotere gezinnen, die ze hebben ge
boekt. In de opzet van de minister
zou dus die verevening een goed so
ciaal element van solidariteit zijn. De
beide genoemde groepen voelden
echter niet voor die constructie en
meenden van zoiets als een verkapte
kinderbijslag te moeten spreken. Van
de kant van de KVP-fractie is nog
gepoogd tot een gedifferentieerd ta
rief te komen, op basis van een ver
deling naar gezinssamenstelling,
maar ook die opzet vond geen gena
de. Ingevolge een PvdA-amendement
nam een Kamer-meerderheid de re
geling aan, volgens welke de fond
sen straks elk voor zich zelf de pre
mie mogen vaststellen, uiteraard on
der toezicht van de Ziekenfondsraad.
We blijven het verlies van die sociale
schakel jammer vinden!
Wèl juichen we een andere wijzi
ging toe, die dan ook door de ge
hele Kamer eensgezind is aange
bracht en volgens welke de samen
stelling van de zoëven genoemde
Ziekenfondsraad een betere zal zijn
dan die, welke de minister in zijn
wetsvoorstel op het oog had. Door
deze wijziging blijft de situatie, zoals
ze tot nog toe was: ook de vertegen
woordigers van de fondsen en hun
medewerkers (artsen e.d.) zullen zit
ting in de Raad houden, teneinde bij
de besluitvorming van hun mede
zeggenschap te kunnen doen blijken.
Voor het argument van dr. Veld
kamp, dat de verhoudingen „zuiver
der" zouden liggen, wanneer die di
rect betrokkenen en vaak belangheb
benden niet aan belangrijke beslis
singen zouden deelnemen, is zonder
twijfel ook veel te zeggen, maar het
uitsluiten van deze groeperingen
achten we toch een groter kwaad.
De minister heeft zijn verlies terecht
sportief en zonder wrok genomen, in
ziend dat ook voor die andere oplos
sing goede argumenten zijn aan te
voeren. Alles bijeen zeker een goed
werkstuk, zowel voor de verdere af
ronding van onze sociale verzeke
ring als voor de volksgezondheid in
ons land, die met deze nieuwe wet
goed is gediend!
Het onderzoek van de Rotterdamse
politie naar de doodsoorzaak van de
22-jarige Duitse zeeman F. Hartl uit
Keil, die eerst door drie medeop
varenden was afgetuigd en daarna
men had hem op straat laten lig
gen door een taxi werd overre
den, heeft tot de conclusie geleid dat
de dood door het overrijden moet
zijn veroorzaakt. De man was zo deer
lijk verminkt, dat sectie geen resul
taat kon opleveren.
Vast staat dat en het slachtoffer
en zijn drie belagers zwaar beschon
ken waren. Dit maakt de reconstruc
tie van het gebeurde voor de politie
niet gemakkelijker. De drie gearres
teerde Duitse zeelui zijn dan ook nog
niet voor de officier van justitie ge
leid.' zij worden nog voortdurend
verhoord. Vast staat wel dat zij ge
drieën Hartl hebben mishandeld en
hem daarna hulpeloos midden op de
rijweg, die ter plaatse nauwelijks is
verlicht, hebben achtergelaten. Dit
zal zonder twijfel als een bezwarende
omstandigheid worden aangevoerd in
het strafproces dat zij zullen moeten
doormaken.
De taxichauffeur die met een ma
tige snelheid langs de Waalhaven
reed kreeg geen kans de man tijdig
op te merken. Volgens de politie
gaat de chauffeur dan ook geheel
vrijuit.
De politie te Gouda verzoekt be
kend te Worden gemaakt met de ver
blijfplaats van de 17-jarige Gerdina
Gijsberdina Rook uit Gouda, die zich
ook wel Ineke van der Wiel noemt.
Zij is spoorloos sinds 26 mei. Een on
geluk wordt gevreesd.
Signalement: lang 1.65 meter, flink
postuur, donker haar, knap uiterlijk.
Kleding: donker blauwe regenjas,
groehè jürit, bruin vest.
Een ieder, die inlichtingen kan ge-
Vèh wordt verzocht zich in verbin
ding te stellen met de commissaris
van politie in Gouda, telefonisch te
bereiken onder netnummer 01820,
abonneenummer 3800, of met de
plaatselijke politie.
Deken M. J. P. van Besouw uit
Boxtel is gisteravond bij een ver
keersongeval in Liempde om het le
ven gekomen. Hij is 67 jaar gewor
den. Toen deken Van Besouw met
zijn bromfiets plotseling naar links
uitweek werd hij door een achterop
komend busje gegrepen.
Deken Van Besouw werd geboren
te Geldrop. Hij ontving de priester
wijding op 10 juni 1922, daarna was
hij werkzaam in Boerdonk als assis
tent-kapelaan, vervolgens in Tilburg,
eerst als kapelaan later als rector
van het St. Elizabethziekenhuis. Op
28 maart 1951 volgde zijn benoeming
tot pastoor van de Sint Petrusparo
chie te Boxtel. Op 1 januari 1962
werd hij deken van het dekenaat
Boxtel.
Crooswijk krijgt
herdenkingsmonument
De beeldhouwer Cor van Kralin
gen heeft van b. en w. van Rotterdam
opdracht gekregen zijn ontwerp voor
een gedenkteken ter ere van de
slachtoffers van het bombardement
op Rotterdam van 1940, dat geplaatst
Het is het standaardmiddel
tegen pijn en koorts, verkoudheid
en griep. Steeds van dezelfde
betrouwbare samenstelling, nu in
een moderne plastic verpakking.
Aspirin, het pijnstillende middel
vöor de moderne mens.
ASPIRI Ndaar staatBAYER
achter
zal worden op de algemene begraaf
plaats Crooswijk, uit te voeren.
Het beeld zal een vrouwenfiguur
met een vogel voorstellen en in brons
worden gegoten. Het wordt 2.40 me
ter hoog en komt op een sokkel van
een meter te staan. In de sokkel komt
een bronzen kastje waarin een regis
ter met de namen van hen, die tijdens
he' bombardement zijn omgekomen.
Van Kralingen wil met zijn ontwerp
niet alleen de ernst van het verlies
tot uitdrukking brengen maar ook
de berusting en de belofte van een
nieuw ontluiken. Gehoopt wordt dat
op 1 mei 1965, 25 jaar na het bombar
dement, het beeld zal kunnen worden
onbhuld.
De 58 arbeiders uit de draadtrek-
kerij van de N.V. Nederlandse Ka-
belfabrieken te Delft, die eind vorige
week een wilde staking waren be
gonnen zijn thans ontslagen. Het ont
slag is gegeven na overleg met de
drie erkende vakbonden. Deze heb
ben zich niet tegen dit ontslag verzet,
zo deelde de directie mede.
De staking is vorige week vrijdag
begonnen. De reden was, dat vooral
het personeel van de draadtrekkerij
een gelijke toeslag wilde. De direc
tie ging niet op de eisen in en deelde
mee dat de stakers het recht op de
gratificatie ten bedrage van onge
veer driehonderd gulden hadden ver
speeld en zij ontslagen zouden wor
den als zij maandag niet op het werk
terugkeerden.
Enige weken nadat de boringen
van het Noordzeeconsortium voor de
Oostfriese kust zijn begonnen heeft
Uet Amerikaanse booreiland „Mister
Louit" succes gehad. Gisteren is aard
gas aangeboord, dat met geweldige
kracht uit het boorgat stroomt. Om
dat de druk kennelijk te groot was
ontwijkt het gas ook naast het boor
gat. De scheepvaart is gewaarschuwd,
dat er onder bepaalde omstandighe
den ontploffingsgevaar bestaat.
Er zijn nog geen bijzonderheden
over de boring bekend gemaakt. De
gasreserve zou zich op een diepte
van ongeveer drieduizend meter be
vinden.
Aetherklanken
DONDERDAG 25 JUNI 1964
(Advertentie) HILVERSUM I. 402 m. 740 kc/s.
7.00 AVRO. 7.50 VPRO. 8.00-2400
AVRO.
Een vervolgverhaal van Suske en Wiske
AVRO: 7.00 Nws. 7.10 Ochtend -
gymn. 7.20 Lichte gram. VPRO: 7.50
Dagopening. AVRO: 8.00 Nws. 8.15
Lichte gram. 9.00 Ochtendgymn. 9.10
De groenteman. 9.15 Oude kamer-
muz. gr. 9.35 Waterstanden. 9.40 Mor
genwijding. 10.00 Arbeidsvitaminen
gr. 10.50 Voor de kleuters. 11.00 Nws.
11.02 Huishoudelijke zaken, praatje.
11.15 Radio Kamerork.: klass. en mod.
muz. 12.00 Licht instrum. ens. en
zangsol. 12.30 Meded. t.b.v. land- en
tuinbouw. 12.33 Ned. koperork. 13.00
Nws. 13.15 Meded., evt. act. of gram.
13.25 Beursberichten. 13.30 Pianospel
en zang. 14.00 Klarinet en piano:
mod. muz. 14.20 Wat doet het Prins
Bernhard-Fonds, klankbeeld. 14.45 En
passant: licht progr. 15.15 Vierhandig
pianospel: mod. en klass. muz. (ste-
reof. uitz.). Vanaf 16.00 kunnen de
navolgende progr.'s onderbroken wor
den voor reportage Tour de France
1964. 15.45 Lichte gram. (16.00-16.02
Nws). 16.30 Elektronisch orgelspel.
16.45 Voordracht. 17.00 Minjon. 18.00
Nws. 18.15 Evt. act. 18.20 Uitz. van
de PvdA. Partijdig. Een progr. van
de PvdA, waarin iedere luisteraar
wel ongeveer weet wat hij waagt
met presentator Theo Eerdmans. 18.30
Licht ens. en zangsol. 19.00 Gespro
ken brief. 19.05 Sportparade. 19.30
350 Jaar Rijksuniversiteit te Gronin
gen: Mallemolen: lustrumprogr. 20.00
Nws. 20.05 Klass. gram. 20.15 Holland
Festival 1964: Radio Filharm. ork.,
met groot omroepkoor en sopraan:
Mod. muz. (stereof. uitz.). 22.15 Lich
te gram. 22.30 Nws. 22.40 Act. met
nabeschouwing Tour de Franse 1964.
23.05 350 Jaar Rijksuniversiteit te
Groningen: opnamen van het Gala
bal. 23.55-24.00 Nws.
HILVERSUM II. 298 m. 1007 kc/s.
7.00 KRO. 11.45 VPRO. 14.15-24.00
NCRV.
KRO: 7.00 Nws. 7.10 Morgengebed.
7.15 Lichte gram 7.55 Overweging.
8.00 Nws. 8.15 Lichte gram. 8.50 Voor
de huisvrouw. 9.40 Schoolradio. 10.00
Voor de kleuters. 10.10 Franse chan
sons gr. 10.25 Klass. strijkkwartet
gr. 11.00 Voor de zieken. VPRO: 11.45
Lichte gram. 12.15 Leven op het land,
gesprek. 12.30 Meded. t.b.v. land- en
tuinbouw. 12.33 Deze Week. 13.00
Nws. 13.15 Klass gram. 13.45 Voor
de vrouw. NCRV: 14.15 Marsmuz. gr;
14.25 Lichte gram. 15.00 Kamerkoor.
15.50 Klass. kamermuz. gr. 16.00 Bij
beloverdenking. 16.30 Kamermuz. uit
heden en verleden. 17.00 Voor de
jeugd. 17.30 Lichte gram. voor de
teenagers. 18.15 Sportagenda. 18.20
Amus.muz. gr. 18.50 Sociaal perspec
tief. lezing. 19.00 Nws en weerpraat-
je. 19.10 Geestelijke liederen gr. 19.30
Radiokrant, 19.50 Uit musical en ope
rette gr. 20.20 Radio-Vossenjacht:
luisteraars op zoek naar radio-repor
ters. 21.30 Lichte gram. 21.45 Oudé
kamermuz. gr. 22.00 Kerkorgelcun-
cert. 22.30 Nws en herhaling SOS-
berichten. 22.40 Avondoverdenking.
22.55 Boekbespreking. 23.00 Platen-
nws. 23.55-24.00 Nws.
TELEVISIEPROGRAMMA'S
NCRV: 15.00-15.45 Voor de vrouw
16.00-16.15 Voor de kihderen. 19.30
Barend de Beer, film voor de kinde
ren. 19.35 Lassie, TV-film. NTS: 20.00
Journaal en weeroverzicht. NCRV:
20.20 Mèmó. 20.36 De grote Verove
raar, toneelstuk. 22.55 Dagsluiting.
NTS: 23.05 Journaal. 23.10-23.20
Filmveïsiag van de Tour dé France.
Experimentele uitzendingen op hët
tweede nét (kanaal 27).
NTS: 20.20-22.25 Das Madel aUs
dér Vorstadt,. klucht.
door
Antonio del Monte
7)
„Dat zal ik je betaald zetten! Trek
je woorden terug! Antonio, je vrouw
zegt, dat ik een dievegge ben. Heb je
het gehoord? Durf je tegen haar te
getuigen?"
Antonio begon te glimlachen. Hij
nam Maddalena van haar hoofd tot
haar voeten op en likte zijn boven
lip. „Nou ja", zei hij enkel.
„Wat nou ja", schreeuwde Rosina
woedend. „Sta daar niet zo te gapen!
Wat denk je eigenlijk wel! Hoor je
niet, dat ze je vrouw beledigt?"
Antonio keek verlegen van de een
naar de ander. Hij bewoog zijn han
den als om te kennen te geven, dat
h(j het ook niet helpen kon.
„Ben je nou zó boos, Rosina?" vroeg
hij tenslotte flemend.
„Wel ja! Vooruit maar hoor!" krijs
te Rosina. „Hang jij de dromer maar
uit. Doe maar net of je nergehs iets
van begrijpt. Wat kan jou het sche
len, döt ik de kastanjes weer uit het
VUUf moet halen!"
Ze stikte bijna van woede. Ze
draaide zich om en rende naar huis.
In het voorbijgaan gaf ze Antonio een
klap tegen zijn schouder: „Schiet op,
alsjeblieft. Ezel!"
Nu de rust was weer gekeerd, be
sloot Maddalena een stuk te gaan
wandelen. Ze kon het ih de omge
ving van het huis niet uithouden en
ze had plotseling maar één verlan
gen: gêên ménsen meer té hoeven
zien.
M&ria had de maccaroni voor dié
avond te weken gezet, maar in de em
mer was geen druppel water meer.
Ik zal wat halen dacht Maddalena.
Ze pakte de emmer op en verliet het
huis.
Op de lange weg was nu geen schep
sel meer te zien. En het enige geluid,
dat de stilte verbrak, waren haar
eigen voetstappen.
Ze verlangde plotseling naar Na
pels terug. Naar het huis haar kamer,
die uitkeek op een donkere binnen
plaats, die op een diepe, levenloze
put leek. Naar het armzalige stukje
lucht, dat ze zag wanneer ze op haar
knieën voor het venster ging liggen
en haar hoofd naar boven draaide.
Ze dacht aan de meisjes. Aan de ge
sprekken, hun scherts, hun grappen.
In Napels hoorde ze ergëtts bij.
Had ze vrienden, vijanden, mensen
die haar als een doel beschouwden.
Hier was ze overbodig. Een in
dringster, iemand die gedwongen was,
een banneling.
In het dorp liep ze aan de scha
duwkant van de huizen. Ze liep er
uitdagend, of ze met niemand iets te
maken had. Of ze een eigen maat
schappij bestuurde, een eigen wereld,
waar niemand van hier in thuis
hoorde.
Langs de kerk klom ze omhoog
over het zandachtige grintpad langs
het huis van de priester. De luiken
waren er gesloten en uit de kerk
klonken orgelklanken.
Zou dezelfde organist er nog zijn?
dacht Maddalena. Het oude, kromge
groeide mannetje, dat iedere morgen
zich oefende in de stille, verlaten
kerk.
Twintig en dertig jaar geleden lie
pen de kinderen hem na en jouwden
hem uit. Tegelijkertijd waren ze
bang voor hem.
Ze had willen terugkeren en de
kerk binnengaan, om te zien of alles
er nog was als toen. Maar ze verzet
te zich; steviger plantten haar schoe
nen zich in de grond en de emmer
rammelde aan zijn hengsel.
Ze was nu vlak bij de fontein. Als
vroeger hadden zich hier de vrouwen
verzameld en praatten. Sommigeri
waren aan het wassen en zongen, ter
wijl ze de boender regelmatig over
het vuile goed schuierden. Anderen
zaten zo maar op de rand en de jon
geren, voor zover ze niet werkten,
lachten met elkaar en hadden ple
zier.
Maddalena zag, dat één van hen
een ander aanstootte en in haar rich
ting keek. Als een vliegend vuurtje
ging haar aankomst de krinjg door,
De boenende vrouwen hielden onmid
dellijk op en keken .elkaar aan.
Ze was vlak bij nu. Niemand sprak
er meer een woord en Maddalena's
groet klonk luid en duidelijk over het
schamele, vierkante pleintje: „Goeie-
morgen, allemaal."
Niemand zei er iets. Op de plaats
waar ze de emmer op de rand van de
fontein wilde neerzetten, stonden de
vrouwen op en de anderen maakten
plaats voor haar.
Maddalena schoof haar emmer on
der de zwakke waterstraal en wacht
te. Onafgebroken keken de vrouwen
haar aan.
Ze kon nu niet langer blijven staan
zonder iets te doen. Mëddalena be
greep, dat de vrouwen van haar een
reactie verwachtten en dat die be
palend zou zijn. Ze draaide Zich om
en ging op het lage fonteihmüUrtjé
zitten.
Dan haalde ze een sigaret te voor
schijn en met haar handen het ijle
vlammetje van de lucifer bescher
mend, blies ze tartend grote, blauwe
rookwolken Uit.
Enkele vrouwen begonnen demon
stratief hun wasgoed te pakken in
lange natte lakens en anderen liepen
weg. Er was niemand die het oude
gesprek nog durfde voortzetten.
De emmer was nü voor driekwart
volgelopen. Maddalena rammelde met
het hengsel. Onverschillig keek ze
de kring rond envoelde met haar
hand de temperatuur van het water.
Bijna allemaal liepen de vróuwen
nu weg. In kleine groepjes wandelden
ze rond de fontein in de richting
van het priesterhuis. Enkele keken
nog vluchtig om, maar toen Maddalena
honend begon te lachen, draaiden ze
hun hoofden verschrikt terug.
Ze stond nu alleen bij de fontein.
Het water sproeide ruisend tegen het
uitgeslagen steen van de diepe goot.
Iemand had een stuk zeep laten lig
gen en ergens slingerde de boezeroen
van een arbeider uit de puimsteen
groeve.
Er kwam een hondje aandribbelen.
Er was iets gebeurd met zijn rèchter-
achterpootje en hij hinkelde moei
lijk ovër de slechte bestrating van
het doodstille pleintje. Hij snuffelde
Wat langs de grond en kwam toen ih
de richting van Maddalena.
Ze begon te lachen. Hard te lachen.
Haar Voet maakte een schoppende be
weging in de richting van het dier.
„Ga weg", zei ze. „Jij weet zeker
nog niet, dat ik de pest heb? En de
fiest is net zo besmettelijk als de cho-
era hoor."
Het dier bleef staan. Hij had een
lang, raar uitgegroeid lijf en een smal
kopje met ronde, intelligente oogjes,
die haar onafgebroken aanstaarden.
„Je weet niet wat je je dorpsge
noten aandoet", vervolgde Maddalana
haar alleenspraak. „Ik zou maar weg
gaan als ik jou was."
Hij had een kort staartje, dat in
eens vriendelijk begon te kwispelen.
Hinkend kwam hij naar haar toe.
Maddalena hurkte op de grond en
begon het diertje over zijn kroezige
vacht te strelen.
„Heb je geen baas?" vroeg ze met
een zachte, melodieuse stem.
