Onhoudbare toestand van
het verkeer in Bodegraven
Waarom wordt omleidingsweg
niet afgemaakt?
Groot viadukt ligt
al enkele jaren klaar
Flinke nederlaag van
Leidse Damver.
LAZARUSHUYS WAARIN MIN EN
ZOTTERNIJ IDENTIEK ZIJN
ZATERDAG 9 MEI 1964
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 3
Zoals reeds eerder door ons meegedeeld, heeft de
heer E. J. M. Kolfschoten, burgemeester van Alkema
de en lid van de Tweede Kamer, aan de minister van
verkeer en waterstaat een aantal vragen gesteld met
betrekking tot de voltooiing van de omleidingsweg
bij Bodegraven.
De heer Kolfschoten vroeg of het waar is, dat de
afwerking van de omleidingsweg (een nieuw gedeelte
van rijksweg 11 Leiden-Alphen a. d. Rijn-Utrecht)
„andermaal is uitgesteld" en of het de minister be
kend is, dat „de bebouwde kom van Bodegraven voor
het doorgaande-en lokale vervoer steeds langdurige
stagnatie en zodanige gevaren oplevert, dat van nor
maal verkeer nauwelijks meer kan worden gespro
ken". Voorts heeft de heer Kolfschoten gevraagd of
de minister bereid is „te bevorderen, dat de afwer
king als hoogste urgentie zal worden aangemerkt" en
of hij kan meedelen „wanneerde openstelling van
dit twee en halve kilometer lange weggedeelte kan
worden verwacht".
Op uitnodiging van het gemeente
bestuur van Bodegraven hebben wij
ons met eigen ogen kunnen overtui
gen van de werkelijk onhoudbare
toestand, die het verkeer door de
voornaamste straat van Bodegraven
schept. De oude weg (Rijksweg 11)
loopt n.l. midden door het dorp op
de oude historische „breedte".
Het verkeer en in verband met de
rondom gevestigde industrie met ver
voer van zware produkten als beton,
en baksteen komt van het toch
al niet overmatig brede gedeelte van
de rijksweg en moet zich dan plotse
ling de flessenhals aan het begin van
de dorpsbebouwing inwringen. Na
tuurlijk heeft de Dorpsstraat vele
zijstraten, die ook hun tol aan het
verkeer leveren en in het dorp de
toestand nog verergeren. Weliswaar
heeft men door verkeerslichten de
toestand wat in de hand gekregen,
maar dat betekent weer opstoppin-
L Dit is het dagelijkse beeld op de
hoofdstraat van Bodegraven op het
kruispunt van het noord-zuid en
oost-west verkeer. Deze smalle
straat vormt een onderdeel van
rijksweg 11 Leiden-Utrecht. En de
omleidingsweg, die deze Dorpsstraat
moet ontlasten, wordt maar niet af
gemaakt.
gen en wagenfiles, die soms meer
dan een kwartier gaans lang zijn. Dat
daar ongevallen uit voortvloeien valt
te begrijpen, al mag het een wonder
heten dat in het dorp zelf vrij ern
stige ongelukken nog niet veel zijn
voorgekomen. Die komen meer op
de „grote" rijksweg voor. Maar ook
die hebben gevolgen voor het ver
keer in het dorp, omdat de rijkspoli
tie dan aandacht moet besteden aan
die gesignaleerde ongelukken en het
dorp zelf dan zonder voldoende po
litietoezicht en -hulp achterblijft.
Toen wij woensdag een rondrit door
het dorp maakten, konden wij ove
rigens weer een gekraakte auto zien
staan.
KRUISPUNT
Daar komt nog bij, dat Bodegraven
een kruispunt vormt van noord-zuid
en west-oost verkeer en ook dat be
moeilijkt de situatie nog in ernstiger
mate. Een oplossing is niet slechts
van lokaal belang, dat belang reikt
veel verder en met name vanwege
het toerisme. De Hollandse zeekant
ligt per auto op slechts goed twee
uur afstand van het Roergebied. De
stroom toeristenauto's was b.v. het
afgelopen weekeinde één onafgebro
ken file van 's morgens vroeg tot
's avonds laat en dat klemt te meer,
daar het vervoer van de industrie
over het algemeen zeer zwaar, doch
juist door de zwaarte van de ver
voerde produkten (stenen, betonnen
heipalen, enz.) ook vrij langzaam
vervoer is.
De gevolgen van het constant
drukke en zware verkeer zijn dan
ook duidelijk waar te nemen. Scheu
ren in de langs de weg liggende hui
zen, weggezakte en kapotgereden
trottoirs, omdat grote en zware wa
gens bij het passeren van elkander
noodgedwongen de trottoirs moeten
oprijden, hetgeen dan weer gevaar
oplevert voor de voetgangers.
KERKGANGERS EN KINDEREN
Daar komt nog bij, dat aan het be
gin van het dorp de Zwammer-
damse zijde de katholieke kerk
staat met daarbij verschillende scho
len en een internaat. Dat men een
kwartier moet wachten om daar over
te steken behoort zeker niet tot de
zeldzaamheden en als men dan na
gaat dat de jeugd schoolgaand of
niet het wachten spoedig moe is
en dan gauw-gauw wil oversteken,
dan weet men wel welke gevaren
daar dreigen.
Nemen we dan ook nog in aanmer
king de situatie bij een bocht in de
weg in voormalig Zwammerdam,
waar twee chauffeurscafé's zonder
parkeermogelykheid juist tegenover
elkander zijn gelegen, waardoor die
bocht door vele geparkeerde vracht
auto's bijna niet te overzien is, dan
begrijpt men ook de moeilijkheden
op die plaats.
WAAR ZIT DE „VERTRAGER"?
Het is het Bodegraafse gemeente
bestuur een raadsel, welke instantie
voor de vertraging van het werk
verantwoordelijk is. Het viadukt
over de spoorlijn LeidenUtrecht
(als enige in het land met verwarm-
baar wegdek, zodat ijzelvorming en
gladheid door sneeuw wordt uitge
sloten), ligt al sinds 1962 gereed, het
weglichaam ligt er ook al een heel
lange tijd, maar het is (en wordt?)
nog steeds niet voorzien van een
harde rij laag, hetzij klinkers of be
ton. Technische moeilijkheden, die
de verharding zouden kunnen op
houden, zijn er niet, zo heeft men
ons verzekerd. Voor verdere inklink
van het zandlichaam behoeft niet
meer te worden gevreesd. Men weet
niet waar de oorzaak of het doel van
de vertraging in de totale afwerking
van deze 21/: km. lange omïeidings-
ge, die we tot nu toe circa vijf mil
joen heeft gekost, is te zoeken.
Men schat, dat de kosten voor de
verharding nog ruim een miljoen
zullen bedragen. Ligt de oorzaak dan
bij het departement van financiën?
Overigens zal men voor die verhar
ding wel ongeveer anderhalf jaar
nodig hebben. Spoedig is men dus
van nu af aan al niet van de narig
heid af. Zou men binnenkort kunnen
beginnen, dan wordt het toch einde
1965 eer van de weg geheel gebruik
zal kunnen worden gemaakt.
NIEUW GEVARENPUNT
Men wees ons er overigens op
en wij hebben de situatie daar ook
zelf kunnen opmerken dat ook de
nieuwe omleidingsweg niet zonder
gevaar zal zijn. Ze kruist n.l. de zeer
drukke weg naar Gouda gelijkvloers.
Suggesties voor een viadukt of des
noods een tunnel ter plaatse heeft
waterstaat altijd van de hand gewe
zen. Wèl zal daar dan een verkeers
lichteninstallatie worden aange
bracht. Maar de praktijk heeft al
verschillende malen bewezen, dat
zo'n installatie niet altijd een waar
borg is tegen ongelukken.
Al met al zit men in Bodegraven
met veel narigheid en spoedig uit
zicht op verbetering is er niet. Ten
zij men de zaak snel kan aanpakken.
En dan duurt het toch nog anderhalf
jaar!
Ben sterk combinatie-team van de
Leidsche Damvereniging heeft naast
het toch reeds overladen kampioens-
programma kans gezien om in Utrecht
een jubileum wedstrijd te spelen tegen
het gecombineerde ODI-Excelsior,
die enige tijd geleden een fusie zijn
aangegaan. Of de Leidenaars het nu
allemaal te licht hadden opgevat, of
dat zij het niet zo serieus namen en
wat combinaties wilden uitproberen
is een open vraag, maar een feit is,
dat de LDV een fikse nederlaag te
slikken kreeg. Met 20-10 bleven de
Utrechtse, dammers baas in eigen huis.
Van de vijftien Leidenaars konden
er slechts drie hun partijen in winst
omzetten. De jeugdige Ton van Ho
ve - door zijn overschrijving mag hij
nog niet in de competitie meedoen -
stelde zijn kandidatuur voor een
plaats in het eerste door aan het ze
vende bord een klein voordeel doel
treffend af te sluiten en zijn tegen
speler Spelbos voor een voldongen
feit te plaatsen. Ook Teleng en Mandi
wonnen hun partijen, maar daar bleef
het verder bij.
De gedetailleerde uitslag luidt: H.
van Rooijen (ODI-Excelsior)-E. P.
Bronstring (LDV) 2-0; A. v. d. Stoep-
W. Heemskerk 2-0; J. Selhorst-Th.
Uittenbogaard 2-0; W. Verbon-J. J.
Mertems 2-0; J. Drees-P. v. d. Stel
2-0; W. van Schaik-A. Kammeraat 1-1;
J. Spelbos-A. van Hove 0-2; G. Bak
ker-A. Sladek 2-0; J. Abeleven-J.
Brinks 2-0; A. Wilschut-I. Teleng
0-2; I. Sluijmers-Alb. Huisman 1-1;
M. van Bomert-W. Kleyn sr. 2-0; J.
v. d. Berg-I. Mandi 0-2; A. Vrees
wij k-J. M. E. Masurel 1-1; J. Kocken-
C. B. Janssens 1-1. Totaal: ODI-Ex-
ceisior-LDV 20-10.
DE BOLLEN
BLOEIEN NU
OP HUN MOOIST
Het hoogtepunt in de bloei van de
bollenvelden is nu aangebroken. Gro
te velden met felgekleurde tulpen
vormen een prachtig kleurenpalet
dat zeer veel bezoekers trekt. Vooral
wanneer men gebruik maakt van de
vele goede binnenwegen heeft men
een uniek uitzicht op de bloeiende
velden.
Op de Keukenhof vindt men nog
narcissen in bloei, naast gedurende
pastelkleurige hyacinten en duizen
den tulpen. Ook in de z.g. „koude
kas" bloeien nu honderden tulpenva
riëteiten, die daar een uitzonderlijke
grootte bereiken.
VOORSCHOTEN
Toonschaal '64 De tentoonstel
ling Toonschaal '64, die als onder
werp heeft de keramiek en tapijten,
zal op maandag 11 mei a.s. om 20.00
uur doorburgemeester L. de Kool
in het Cultureel Centrum worden
geopend.
Dol toneel bij dies „St. Augustinus"
WILLEM GODSCHALK van Focquen-
broch moet wel een bijzonder in
de liefde teleurgesteld man zijn ge
weest. Zijn tijdgenoten waren er trou
wens ook niet naar om het uitbeelden
van zijn eigen ontgoochelingen naar
waarde te schatten. Van Focquenbroch
(16401675), die de Nederlandse ko
medie „De Min in het Lazarushuys"
schreef, neemt evenmin als Breeroo een
blad voor de mond, maar daarenboven
is hij voor zijn mede-Gouden-Eeuwers
onverteerbaar door zijn pessimistisch
levensvisie en in zijn sarcasme en don
kere kijk op de dingen doet hij typisch
modern aan.
Geen wonder, dat de bezoekers van de
Leidse schouwburg, waar gisteravond
Van Focquenbrochs spel met min en
zotternij werd opgevoerd door de to
neelgroep van het Syndicat d'Initiatieve
Artistique bij gelegenheid van de 71e
dies natalis van de R.K. Studentenver
eniging „Sanctus Augustinus", veel en
thousiasme en waardering konden op
brengen. Er werd bovendien uitstekend
gespeeld. Het stuk, dat weinig diepgang
vertoont stelt evenwel door zijn taal
en de boertige geest dat het ademt bij
zondere eisen aan de verolkers. Het SIA
heeft al eerder bewezen niet in het
minst door Le dame de chez Maxim
spel van zeer goede kwaliteit te kunnen
leveren; ook onder eigen regie, zoals
dit gisteren het geval was onder Agatha
Croiset-Witteman, Nob Smeele en Jan
van Geldrop. Het valt vooral te prijzen,
dat bij de vele dwaze verwikkelingen
een al te grote hang naar het dolkluch-
tige en wanorde op het toneel werd
vermeden.
H. De flessenhals bij de katholieke
kerk van Bodegraven, waar het zeer
drukke verkeer zich van de twee-
baansweg de Dorpsstraat moet in
wringen.
LEIDERDORP
Geboren: Christiaan z.v. P. Verra
en E. v. Weelden; Maria d.v. L. J.
Rasser en M. Verhoeks; Niels Gordon
z.v. J. P. Heck en J. S. Blankenstein.
Getrouwd: Willem Schotel 32 j.,
elektronikus, en Anna Elisabeth* Ma
rie Wille 28 j., secretaresse; Michel
Vleeschhouwer 56 j., ladingcontro
leur, te Amsterdam, en Corstina Fre-
derika Lange 50 j., correspondent
Franse taal; Adriaan Hendrikus van
Mourik 23 j., verwarmingsmonteur,
en Johanna Teuntje Rooda 20 j., kan
toorbediende.
De Kleine Does In de komen
de zomercompetitie zal DKD met 5
zeventallen aan deze competitie deel
nemen, t.w. 2 heren-zeventallen, 1
dames-zevental en 1 jongens- en 1
meisjes-zevental. Het eerste heren
zevental komt uit in de 4e klasse te
gen DES I (Den Haag), LAK I en
RZPC I (beiden Rotterdam), en
SHELL(R) I (Vlaardingen).
JJET GEKKENHUIS Lazarus laat Van
A A Focquenbroch niet alleen bevolkt
zijn door zijn gekken, maar ook door
normale lieden, die er toevallig, of uit
noodzaak zoals de jonge edelman
Ferdinand, die meent een zeker Reinoud
vermoord te hebben en nu in het zot
huis wil onderuiken een onderdak
hebben gevonden. Maar in dit huis,
waar zotten minnen en de Min zelf een
zot is, lopen dwaas en gezond door el
kaar. Ferdinand brengt het hoofd van
enkele maagden op hol en doet het
„vuur" hoog op branden.
De maagden zijn over het algemeen
vrij normaal qua geestesgaven, maar
om hun amoureuze doeleinden te be
reiken geven zij er de voorkeur aan
voor gek te spelen, evenals Ferdinand
trouwens, die een ontdekking van zijn
ware identiteit vreest.
Van het begin tot het einde is het
een kwestie van zotten, min en zin en
beminnen. Wij kunnen ons geen andere
situatie voorstellen, waar ruwer en
meer ongezouten liefdesparen uiteinde
lijk positieve resultaten boeken. Waar
vindt men groter dolligheid en zotternij
dan in dit huis? Van Focquenbroch is
weliswaar niet afkerig van een forse
breedsprakerigheid en hij is ook niet
bang twintig keer of veel meer op het
zelfde terug te komen, maar ook met
enige beperking had hij kunnen over
tuigen van zijn ongeloof in de zotte min.
VEEL TE GENIETEN gaf vooral het
spel van Cees Arkesteyn als Fer
dinand, Gé Wartna als de knecht Leo
nard, Clemens Hoogervorst als de re
gent Jorisvaer en Ton Goddijn als een
zotte dokter. Ook de dames gaven goed
tegenspel te zien. De verzameling zotten
gaf een opvoering op zich; dankbaar
werd hier van de gelegenheid gebruik
gemaakt, eens helemaal gek te doen.
Onder deze omstandigheid speelde de
tekst geen enkele rol. Het decor was
ietwat wankel maar zeer fraai. Na af
loop was er veel applaus voor SIA.
De plaats waar de nieuwe schouw
burg te zijner tijd moet verrijzen.
Wanneer? Het antwoord ligt in de
nevelen van de toekomst versluierd.
1968 werd genoemd als de gemeen
telijke streefdatum. De tijd moet het
leren
