FEEST VAN KLANK EN KLEUR
HET SUCCES VAN JONG EN JOLIG"
JONG BLIJVEN DOOR VAN
WERK 'N HOBBY TE MAKEN"
ZATERDAG 25 APRIL 1864
DT LfüDSE COURANT
Aldus is het mogelijk een ruim batig
saldo te kweken, maar dit wordt dan
weer voor een deel gesoupeerd voor
nieuwe instrumenten, een of twee dagen
uit met de gehele groep, of voor de
jaarlijkse avond, waarop een nieuw pro
gramma aan de eigen supporters wordt
vertoond. Dat is een avond waar geld
bij moet, welk geld graag wordt neer
geteld.
Sempre Avanti's Jong en Jolig be
staat 25 jaar. De voorstellingen die
diinsdag- en woensdagavond worden ge
geven in de Stadsgehoorzaal te Leiden
zijn feestvoorstellingen, die een hoogte
punt moeten zijn in de kwart eeuw
van het bestaan. „With a song in my
heart" naar ideeën van Hans van Oos-
terom en Wim van Ark is weer zo'n
echt Jong en Jolig-programma in een
operette-achtige sfeer, veel kleurrijke
kleding en voortreffelijke muziek. Dit
laatste is mede te danken aan de voor
treffelijke dirigent Koos Kukler, die
eigenlijk de grote machine achter dit
gezelschap is. Toen hij in 1950 de diri
geerstok van de heer Van der Pluym
overnam wist hij zijn medebestuurs
leden ervan te overtuigen, dat men
een nieuwe koers moest gaan varen,
een koers van veel kleur en beweging;
men moest een spel voor oog en oor
gaan brengen. Dat zijn visie juist was
bewijzen de resultaten. Jong en Jolig
dat een ietwat noodlijdend bestaan had
als mandoline- en zanggezelschap maak
te een vuurpijl-carrière. Dat hij daarbij
veel steun ondervond van oude rotten
in het vak als Henk Chaudron, W. van
Rooyen en Wim van Ark en niet te
vergeten de duizendkunstenaar Henk v.
Oosterom. die naast voortreffelijk regis
seur, toneelspeler, ook uitstekend teke
naar is, behoeft geen betoog.
Karakteristieke scène voor Jong en
Jolig: Oostenrijkse gezelligheid met
de solisten: v.l.n.r. Nel de Vries,
Gerard Koolhaas, Lyda Spaans en
Wim Brugman.
Drie zuilen van Jong en Jolig: v.Lmr.:
Wim van Ark, Hans van Oosterom en
Koos Kukler
KUKLER HEEFT het voordeel een
goed arrangement te kunnen schrij
ven. Zonder het karakter van een
muziekstuk geweld aan te doen, brengt
hij de werkjes binnen het bereik van
zijn amateurs, die de mandolines, man-
dola's, accordeons, piano en bas met
virtuositeit bespelen. Geluk heeft hij
echter ook gehad met zijn solisten,
waarvan we de oubollige Wim Bruman
(van het begin af lid!), Gerard Koolhaas
met een typisch Italiaans bel canto
geluid en de dames Nel de Vries, Lyda
Spaans, Tiny Arnoldus, Jopie de Haas
en Tiny Zonneveld kunnen noemen.
„Sempre Avanti" heeft haar naam eer
aan gedaan, steeds voorwaarts. En dan
Op 23 april zijn de bruidsdagen in
gegaan van het echtpaar Cornelis
Hendrikus Kortekaas en Bernardina
Petronella Kortekaas, geboren Boere.
De bruidegom, geboren in Voorhout
op 13 november 1885 aan de Dins
dagse-Wetering, leerde zijn bruid
kennen ook in Voorhout, precies ge
zegd, zoals hij zich nog herinnerde,
op het „laantje van Leen van der
Poel" aan de Jacoba van Beieren -
weg. Daar was zij toen werkzaam als
dienstbode bij boer Hoogenduin.
De bruid is geboren op 28 april
1886 te Zoeterwoude, dus hoopt zij
in deze bruidsdagen ook haar ver
jaardag te vieren. Dan wordt zij
evenals haar man 78 jaar. Vanaf haar
jeugd heeft ook zij altijd in Voor
hout gewoond.
De bruidegom begon zijn loopbaan
na de lagere school als boerenarbei
der voor 1,- per week. Bij ons be
zoek, waar wij dit alles hoorden,
merkte de bruid op: „En toen ik van
school kwam verdiende ik 0,40 per
week"
Daarna werkte de heer Kortekaas
bij bloembollenkwekers en export
zaken en probeerde, al was het dan
werken van 's morgens vijf uur tot
's avonds acht uur, ook zelf wat
bloembollen te telen, dus in eigen
tijd. Dit heeft zich uitgebreid met
hard werken tot het moment, dat hij
voor zichzelf kon beginnen. Zijn
vrouw heeft hem hierbij daadwer
kelijk bijgestaan al was het dan op
deze manier. „Ja, u moet weten, zei
zij, mijn man kon fietsen vóór dat
wij getrouwd waren (ik heb het ge
leerd in mijn trouwen en heb dit
gedaan tot mijn 75ste jaar), maar
had geen fiets. Ik vond maar da,t hij
zo ver moest lopen naar de Koe
hoorn bij Lisse. Ik spaarde toen 80
voor een fiets. Dan kon hij 's mid
dags thuis komen eten".
Toen is het zover gekomen dat
Kortekaas een stuk land kocht aan
de 's-Gravendamse weg, waar nu eèn
bollenschuur en huis op staat waar
zijn zoon het bedrijf voert. Als het
goed weer is rijdt de 78-jarige nog
elke dag op zijn bromfiets naar de
tuin om wat te werken, waaruit blijkt
dat hij zich wel gevoelt.
Beide wonen nu in een kamer in
huize St. Agnes en hebben het daar
heel goed. Tot voor een paar jaar is
Het was op 30 april 1914 dat de
heer J. Versteegen en mevr. M. G.
Versteegen-Belt elkaar in de St.
Jan's Onthoofdingskerk in Zoeter-
woude de ringen aan de, vinger
schoven. De bruid en de bruidegom
zijn beiden geboren in 1890. Hij op
12 januari en zij op 18 mei.
Ondanks hun 74 jaren zijn ze ech
ter allebei nog vitaal. Ze waren bei
den de oudste uit het gezin, zodat ze
het werken al vroeg leerden. Uit een
echt boerengeslacht, was het niet
verwonderlijk dat ze op de boerderij
kwamen in de Weipoort.
In 1914 moest de heer Versteegen
een jaartje onder de wapenen, maar
kon toen weer naar zijn vrouw en
dierbare boerderij terugkeren.
Hun huwelijk werd gezegend met 9
kinderen, 6 dochters en 3 zonen, wel
ke ze allen mochten behouden.
Zeven kinderen zijn in de loop
van tijd getrouwd, maar ze wonen
allemaal binnen de grens van Zuid-
Holland, zodat ze nog dikwijls in de
Weipoort op visite kunnen komen.
Er zijn nu 32 kleinkinderen. Het
bruidspaar heeft altijd op de boer
derij gewerkt en, nu het bedrijf in
handen is van hun zoon, melkt de
bruidegom toch nog elke dag trouw
5 koeien. Ook al rentenieren ze nu
al 5 jaar, stilzitten kunnen ze niet.
Met gerechtvaardigde trots kunnen
ze terugzien op een arbeidzaam le-
De heer Versteegen is al sinds ja
ren bestuurslid van de Vincentius-
vereniging in Zoeterwoude. Ook gaf
hij nu al 30 jaar zijn krachten aan
het kerkbestuur, waarvoor hij deze
week uit handen van deken J. A. v.
d. Boog de onderscheiding „Pro Ex-
clesia et Pontifice" mocht ontvan
gen.
Vanwege Koninginnedag op 30
april is besloten om de bruiloft maar
op woensdag 29 april a.s. te vieren.
Ze zullen dan een feest geven in
het parochiehuis en het bruidspaar
hoopt dat het net zo'n gezellige brui
loft zal worden als hun 25-jarig hu
welijksfeest. 's Morgens om 10 uur
zal er voor het gouden bruidspaar
een H. Mis worden opgedragen in de
zelfde kerk alwaar hun huwelijk
werd ingezegend.
de bruid ook kerngezond geweest.
Zij moet het thans wat kalm aan
doen. Beiden zijn zeer tevreden over
hun gezondheid en ook over het le
ven dat achter hen ligt. Zo zei de
bruid: „Je kunt het je niet inden
ken", waarop de bruidegom zei: „Ja,
want wij kennen elkaar nu al 60
jaar".
Uit hun huwelijk zijn 14 kinderen
geboren waarvan er nu nog 11 in
leven zijn, zeven dochters en 4 zoons,
welke allen getrouwd zijn. 66 Klein
kinderen omringen de beide bejaar
den.
Op 13 mei a.s., de dag van hun
trouwen, zal er een plechtige heilige
mis worden opgedragen in de kapel
van Huize St. Agnes, vermoedelijk
door een neef van het bruidspaar.
In de middag zal het bruidspaar
aanwezig zijn in café-rest. „Boer-
haave", waar zij met hun kinderen
en kleinkinderen een rustige gezel
lige middag hopen te hebben.
DE ROKENDE MIJNWERKERS
Op verzoek van de katholieke fe
deratie en na overleg met het staats
toezicht op de mijnen heeft de di
rectie van de Dominiale Mijn te
Kerkrade besloten de van haar kant
wegens overtreding van het rookver
bod genomen maatregelen te ver
zachten. De ontslagen personeelsle
den in een lagere functie zullen
weer in dienst kunnen treden. Disci
plinaire maatregelen, genomen ten
aanzien van een aantal arbeiders,
zullen worden opgeheven.
Ongeregeldheden in
strafgevangenis te
Winschoten
Dinsdagavond is in de gevangenis
in Winschoten één der gevangenen
met geweld uit zijn cel gebroken.
Hij nam daarop een dreigende hou
ding aan tegenover bewakers, die be
zig waren andere gevangenen naar
een nieuwe cel te brengen. De direc
teur is er in geslaagd de man te kal
meren.
Dit heeft de politie in Winschoten
gisteravond meegedeeld. De officier
van justitie in Groningen heeft de
gemeentepolitie in Winschoten op
dracht gegeven deze zaak te onder
zoeken.
De politie deelde verder nog mee,
dat het incident is gebeurd, nadat
een der bewakers had ontdekt, dat de
deuren van vijf cellen zo maar van
binnenuit konden worden geopend.
De sloten van deze deuren waren
onklaar gemaakt.
De bewakers troffen in de cellen
een zaagje en een slagwapen aan,
dat in de gevangenis was gemaakt.
De strafgevangenis in Winschoten is
door de minister van justitie aange
wezen voor huisvesting van zoge
naamd vlucht- en maatschappelijk ge
vaarlijke gevangenen, die zware
straffen ondergaan.
Op het ogenblik wordt de gevan
genis verbouwd.
in Rijnsburg, waar ik voor 'n kwartje
per week op de steiger stond als leer
ling-voeger".
De jonge Van der Zeeuw had feeling
voor het werk en hij studeerde hard
om zich verder ook theoretisch te be
kwamen. Hij nam lessen algebra en
meetkunde in het Leidsch Volkshuis (5
cent per les!) en was in 1909 zover, dat
hij in Amsterdam toelatingsexamen
voor de meester-cursus kon doen. Met
trots haalt de heer Van der Zeeuw zijn
diploma uit de kast, ondertekend door
de grote bouwheren Cuipers en Ber-
lage. Met het predikaat beste leerling
kwam hij uit Amsterdam terug en in
latere jaren zou hij zich de faam ver
werven van „beste metselaar van Lei
den". Vele jaren werkte Van der Zeeuw
met zijn zwager de heer Verhoeven als
aannemer van metselwerken. In deze
hoedanigheid hielp hij de buurt achter
de Petruskerk zetten, het Morskwartier
en het klooster van de Kruisheren in
Zoeterwoude. Na de tweede wereld
oorlog ging de heer Van der Zeeuw
een firma aan met timmerman Mom-
berg. Tot voor enkele jaren nam dit
bedrijf burgerwerk en verbouwingen
aan in de Sleutelstad.
ECHTPAAR KORTEKAAS
(VOORHOUT) 55 JAAR GETROUWD
GOUDEN PAAR VAN DER ZEEUW
Er gaan duizenden om in het
meest-gevraagde
amateur-gezelschap van Leiden
Toen Sempre Avanti's Jong en Jolig onlangs in Woubrugge moest op
treden bleek het toneeltje te klein om het gehele gezelschap te bevatten.
De spelers en speelsters, zangers en zangeressen zijn toen maar in de zaal
tussen het publiek gaan zitten en zij hebben er een daverende avond van
gemaakt, een soort bruiloft met polonaises, walsen en volksdansen. Dit is
kenmerkend voor de sfeer bij dit beste Leidse amateurgezelschap, echte
vrolijkheid en enthousiasme is de basis van het succes. Dat dit succes geen
kleinigheid is bewijzen de cijfers. De secretaris-impressario H. Chaudron
ziet elk seizoen een omzet van enige tienduizenden guldens door zijn vin
gers gaan. Het gezelschap treedt veertig tot vijftig keer op in een jaar en
reist daarbij door het gehele land. Het is echter voUedig amateurgezelschap
gebleven. De leden doen het werk uit liefhebberij en men is niet van plan
daar ooit van af te wijken.
Vuurpijl-succes in laatste 10 jaar van een kwart eeuw
e* i v:ff ^r'ur
Het werk werd veelal uitgevoerd vol
gens zijn tekeningen, want in dit werk
Twee «"rise en „elukkiee mensen, ren het er eelfs drie" Door hun be- ^"wordV^^ Vg
dat lijn ze. de heer en mevrouw Van moeienissen met de Hongaarse kinderen voür tekJ.ine ten be*
der Zeeuw-Montanus (heiden 78). die kreeg het echtpaar in 1938 de vereren- verbouwing Het bouw-
op 6 mei 50 aar getrouwd «un. de uitnodiging om het Eucharistisch vak m daaromheen geniet 2ijn
„De jaren zijn voor ons omgevlogen Congres m Boedapest mee te maken. Het
en nog: zo is bet maandag en zo is het is hun mooiste belevenis geweest en bij
weer zaterdag...." Iemand, die kniest een stapel prentbriefkaarten halen zij otuuic vaii
en zün tijd in verveling moet doorbren- voor ons herinneringen op aan de oude ^o^mde" kerken
gen kan dat niet zeggen. En daarmee Hongaarse hoofdstad.
komen wij aan het grote geheim van
het levensgeluk van het echtpaar Van
der Zeeuw. Hun werk is altijd en nog
steeds htm hobby geweest.
Van leerling-voeger (van een kwartje
grote belangstelling. Vele uren heeft de
heer Van der Zeeuw al gewijd aan de
studie van de bouwstijlen. De grote en
Nederland heeft
hij al bezocht en een hartewens van
hem is om nog eenmaal in zijn leven
Rome te bezoeken en de bouwwerken
te zien, die hij tot de details zuiver kent
Een laatste repetitie voor het jubileum
optreden. Met de paraplu's in zaal
Rehoboth aan het Rapenburg
te bedenken, dat de club geboren werd
na het komisch optreden van enige
leden van de Christelijke Jongemannen-
Vereniging Levendaal die met toeter-
tjes en wat andere instrumenten voor
het voetlicht traden toen de CJMV 60
jaar bestond.
Thans bestaat het gezelschap, zoals
het zich op het toneel vertoont, los dus
van de medewerkers achter de coulis
sen, uit ongeveer 50 personen en men
kan niet voldoen aan het getal aanvra
gen. Het kan verkeren
HILVERSUMSE KVP-JEUGD
De Hilversumse jongerenorganisa
tie van de KVP heeft een motie aan
genomen, waarin zjj haar ongerust
heid uitspreekt over de houding die
de Nederlandse regering, de fractie
van de KVP in de Tweede Kamer en
een deel van de katholieke pers in de
affaire-Irene hebben aangenomen.
De jongeren noemen die houding
„onder druk van de protestantse par
tijen bepaald weinig principieel en
in vele gevallen zelfs onbegrijpelijk"
i 35 uur
baas en een van mijn eerste karweien ten huize van de fam. Janson, Mors-
was de restauratie van het Spinoza-huis weg 7a.
TE ZOETERWOUDE IN HET GOUD
per week) tot zelistandig aannemer. Dat van foto's en beschrijvingen.
Mevrouw Van der Zeeuw heeft van is in het kort de grote carrière van de
haar huis een kraakhelder juweeltje heer Van der Zeeuw. Het hart van de 6 mei is de eigenlijke trouwdag, maar
aan de Leuvenstraat 19 en haar tuin bruidegom werd hem al op zijn 13e het feest zal gevierd worden op zondag
een liefhebberij gemaakt. Bij dit laatste, ïaar ontstolen door het bouwvak. 10 mei Om kwart voor tien wordt een
haar tuin, wordt zij sinds korte tijd ..Eerst werd ik bij een zadelmaker in plechtige H. Mis opgedragen in de An-
gedwarsboomd door de katten van de de Teer gedaan, maar ik bleef zeuren: toniuskerk ter intentie van 't bruids-
buurt, die hun kans schoon zagen nu Ik moest en ik zou metselaar worden, paar. Voor vrienden en bekenden is er
mevrouw Van der Zeeuw onlangs door MÜn vader vond uiteindelijk een nette gelegenheid tot feliciteren
het introuwen van een van haar 4 klein
kinderen naar boven verhuisde.
Maar nog vele uren blijven er per
dag over. Zij vult die met veel genoe
gen als gastvrouw
den en bekenden, voor wie het huis in
de Leuvenstraat „de zoete inval" is en
als trotse moeder, groot- en overgroot
moeder van drie achterkleinkinderen.
Vaak neemt zij de bus naar haar enige
dochter en ook daar kan zij het niet
laten. „Dat koper van jou moet eens
een beurtje hebben, zei oma eens", ver
telde ons haar dochter. „We gaven haar
een werkverbod en stopten de poets
middelen weg. Maar de volgenda dag
was ze terug met haar eigen spulletjes.
'Er is geen kruit tegen gewassen". Een
vergeefs beroep deed men nooit op haar.
Moest er in de familie worden bijge
sprongen, tante Cor kwam altijd; moes
ten er kinderen „uitbesteed" worden,
het huis in de Leuvenstraat stond altijd
open; kwamen er Hongaartjes voor en
na de wereldoorlog naar Nederland: in
de Leuvenstraat vonden zij een liefde
vol onderdak. „Bij elkaar hebben we
hier vier Hongaarse kinderen in huis
gehad", vertelt ons mevrouw Van der
Zeeuw. „Op een gegeven ogenblik wa-
